RPG - The House in the mountains [speeltopic] [12] - Speeltopics

[ bericht aangepast op 24 nov 2013 - 19:34 ]

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

Delilah Gerson
Ik hoorde opeens gitaarbegeleiding bij mijn stem en schrok me rot.
Ik keek de kamer rond en zag Lizzy verlegen zitten met haar gitaar.
"Lizzy!" zei k ietwat verrast , maar toch blij.
Ik legde mijn boek weg, ze zou misschien een gesprek willen beginnen, maar ik wachtte tot zij iets zou zeggen

You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

(Wat gebeurt er met de puin die Melody heeft aangericht op haar kamer?)

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

Delilah Gerson

Ze schrok en legde haar gitaar weg, waarna ze zenuwachtig begon te brabbelen, ik grinnikte.
"Het stoort helemaal niet en nee ik heb nog niet gezien wie er bij ons op de kamer ligt." antwoordde ik.
Lizzy glimlachte en ik ging wat beter zitten.
"We liggen hier wel goed vind je niet?" vroeg ik.
Ik hoorde Lizzy's maag grommen.
"Honger?" vroeg ik lachend.

You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

Lizzy Franklyn
"We liggen wel goed vind je niet?" vroeg Delilah.
"Ik had liever alleen met jou op de kamer geslapen, dan met nog twee andere mensen." zei ik toen mijn maag begon te rommelen. Ik kreeg mijn maag en Delilah zei: "Honger?"
Ik grinnikte en zei: "Ik heb net maar een broodje kunnen meenemen."
Ernstig zei ik er achteraan: "Maar ik durf niet naar beneden. Er zijn te veel mensen beneden, ik durf gewoonweg niet. Heb jij honger?"

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

Delilah Gerson
Lizzy complimenteerde me door te zeggen dat ze liever alleen met mij op een kamer had gelegen.
Daarna vroeg ze of ik dan geen honger had, want zij had ook niet veel gegeten en ze durfde niet alleen.
"Nou, nee , eigenlijk niet." bloosde ik, " maar ik zal wel meegaan." bood ik aan.
Ik had net een vriendin geloof ik , dus ik wou het nu niet verpesten bij haar door mijn speciale ... Eetgewoontes...

You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

Lizzy Franklyn
Delilah zei dat ze met me mee zou gaan en ik voelde me een stuk opgeluchter dan tevoren. Ik deed de capuchon weer over mijn hoofd en stapte het bed uit. Ik stapte de kamer uit, bekeek beide gangen en zei: "Kom op, er zijn geen mensen, we kunnen gaan."
Ik sloop de gang door en halverwege de trap bleef ik wachten tot Delilah me zou achtervolgen. Ik zakte een beetje door mijn knieën zodat ik wat minder zou opvallen. Ik zakte zo de laatste treden van trap af en bekeek de gang. Die was weer leeg. Ik sloop naar de deur en zakte op m'n hurken zodat ik door het raampje zou kunnen kijken voor het perfecte moment om de woonkamer door te rennen.

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

Delilah
Lizzy liep de gang door als een spion, ze sprong de trap af en besloot dat het veilig was, daarna rende ze naar het raampje en na een paar seconden spurtte ze als een haas de woonkamer door, geamuseerd volgde ik haar op haar zoektocht naar eten.
Lizzy was nu dus in de keuken aangekomen en zocht naar iets wat ze lekker vond, ik zag chocolade liggen, hmmm chocolade!
'nee Delilah, of wil je nog dikker worden?' ik schudde mijn hoofd toen Lizzy triomfantelijk iets omhooghield.
( laatste post vandaag, sorry)

You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

Loki Laufeyson
Ik grinnikte zacht bij haar uitleg, maar werd stil toen ze zei dat we niet zo bot hadden moeten doen. "Waarom niet? Wat heeft ze gedaan om bij me in een goed boekje te staan? Daarbij zal ze echt neit alleen zijn bij James hoor." siste ik zacht. Ik siste niet vaak, maar waarom deed ze in hemelsnaam zo beschermend over iemand die ze niet kende? Die haar plek probeerde in te nemen in de rangorde. eigenlijk de mijne. Werd ik dan zo makkelijk vervangen? vast wel, zoals altijd. Ik had eter weg kunnen gaan en weg kunnen blijven. Dan was al dit ook niet gebeurt.

John Hunter Bell
Ik duwde haar dicht tegen de muur en stootte hard, ruw en genadeloos in haar door. Nee, ik was echt nog niet vergeten wat er net was gebeurt en ik was nog lang niet klaar met haar. Mijn vingers duwden hard in haar heupen terwijl ik doorging. Even later voelde ik haar nagels in mijn rug, haar spieren rond mijn lengte verstrakken en hoorde ik een kreun uit haar keel komen. Een zacht gegrom kwam uit mijn keel, maar eerder opgewonden dan kwaad nu. Toen ze haar nagels uit mijn vlees haalde strukte ik haar nog wat harder tegen de muur en stoote ik net dat tikkie harder wat in deze positie nog kon. Waarom zou ze haar nagels weghalen? Voor mij lieten nagels in mijn rug alleen weten dat ik het meisje in mijn macht had en eerlijk gezegt vond ik het een geweldig gevoel. Ik probeerde haar dus zo goed en zo kwaad als het ging weer tot dat punt te drijven. Of ze zou klaarkomen of niet kon me echt even niets meer schelen, zolang ze zich maar zou overgeven aan mij.

Bowties were never Cooler

Abigail Pierce
loki begon tegen me te sissen duidelijk niet blij met de woorden die ik zojuisst had uitgesproken. "wat heeft ze gedaan om in een slecht boekje te staan?". Eigenlijk voelde het alsof er iets knapte. Ik had was ook altijd zo behandeld, had ik dan ook nooit iets goed gedaan? Had ik dan ook nooit bij iemand n een goed boekje gestaan?
Stond ik bij hem dan ook niet in een goed boekje? Hij had me ten slotte zonder pardon achtergelaten vandaag.
Ik stap uit het bed en ga er naast staan zodat ik hem aan kan kijken. " Dit gaat niet over James en of ze daar alleen zal zijn want ik weet dat ze niet alleen zal zijn met hem in de buurt. Ditgaat over mij die al die jaren zo behandelt is, en erger. En dit gaat over het feit dat ik weiger om dat bij iemand anders te doen!" ik neem even de tijd omweer normaal lucht naar binnen te werken na mijn uitval.
" Heb ik dan ook nooit in een goed boekjegestaan? Heb ik ook nooit iets goeds gedaan Loki?"
Blijkbaar niet. Bij die anderen niet en hem al net zo min dat had hij vanavond wel laten merken toen hij weg liep.

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

Loki Laufeyson
Opeens viel Abby tegen me uit. Ik liet het allemaal binnenkomen en staarde bedenkelijk tegen het plafond. Dit was de reden waarom ik nooit close werd met mensen. Dan gebeurde dus dit. Het was altijd hetzelfde liedje. Ik zuchtte toen ze uiteindelijk helemaal klaar was. "Dat staat ze niet. Zij is neutraal net als bijna iedereen. Ik wil alleen zorgen dat ze neutraal blijven, want jij bewijst maar weer eens dat het niet slim is om ook maar iets dichterbij anderen te komen. Je laat een of twee van je talloze muren zakken en direct krijg je gegil naar je hoofd, worden mensen boos en veroordelen mensen je. Ik had beter moeten weten dan met dit plan van mijn ouders in te stemmen. Dan had ik nu thuis gezeten achter mijn buro, zoals altijd. Dan was jij nu niet aan het gillen en was niemand hier in het huis elkaar in de haren gevlogen. Ik had beter moeten weten dan terugkomen. Als ik weg was gebleven had jij nu een meisje als kamergenootje gehad in plaats van een jongen als ik. Dan was alles goed geweest." zuchtte ik. Mijn vingers drukte ik plat tegen elkaar en ik rustte de zijkant tegen mijn lippen. Ik had echt gewoon weg moeten blijven. Nooit moeten komen in de eerste plaats. Nooit mijn muren moeten beginnen met afbreken voor een vreemde. Nee, ik was beter af alleen in het donker met als enige verlichting een kaars en talloze boeken en losse papieren met aantekeningen en ideeen. Daar hoorde ik thuis. Niet tussen de mensen, het verradelijkste soort dat er bestond.

Bowties were never Cooler

Abigail Pierce
En daar ging loki zijn woordenvlaag. Liever weggaan he? Dat wisten we al.
"Prima dan rot je toch lekker een eind op. Je had me al laten weten dat je liever weg bent dan hier. Guess what I don't care." ik slik een keer en voel mijn ogen vol lopen.
" maar daar had ik je in het begin al voor gewaarschuwt, en jij bent er in geslaagd om na anderhalf jaar mij. te laten voelen waqrom ik me niet meer aan mensen wou hechten. twee keer zelfs." vanmiddag meegerekent. Ik zucht een keer en haar een trillende teug adem. "De volgende keer als je een belofte maakt moet je eerst eens na denken wat voor belofte je maakt Loki" Hij had het belooft. Hij had me op de eerste dag belooft dat hij hier voor me zou zijn en nu deed hij dit. Ik laat me terug op mijn bed vallen en staar simpelweg voor me uit. Dit was mijn kamer als hij weg wou moest hij zelf maar gaan. Mijn wangen voelden inmiddels wel nat van diverse tranen maar de moeite om ze weg te vegen neem ik niet.
ze zouden toch wel door nieuwe vervangen worden.

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

Loki Laufeyson
Ik hoorde de pijn in haar stem en voelde een vlaag van schuld over me heen spoelen. Ik zuchtte. Mijn stem was extreem kalm, maar dat was misschien nog wel mijn meest onvoorspelbare fase waarin ik me schuil kon houden. "En ik zou niet zijn weggelopen zonder aanleiding. Ja, ik liep weg vanmiddag, maar niet voor jij me in de steek had gelaten met Sharp en McEwan bij de skilift. Net als dat je me niet kwam zoeken in het bos. En nu loop je me weer uit te kafferen. Enig idee waarom ik zoveel muren om mezelf heen heb gebouwd? Ik zo hard ben? Hierom dus. Daarbij kan ik je niet laten zien waarom je neit aan mensen moet hechten zonder dat je aan me gehecht bent geraakt, dus het doet je wel degelijk wat als ik verdwijn. Anders was je me ook niet komen zoeken. Dat is ook de enige reden waarom ik ben teruggekomen. Blijkbaar de verkeerde keus dus. Maar als je echt wil sta ik nu op en verdwijn ik door dat raam. Je ziet me nooit meer terug en ik probeer mijn weg wel weer naar huis te vinden door het donkere bos." Ik zuchtte. Naar huis gaan was eigenlijk ook geen optie, want ik had weer gefaalt en zou weer een speech van 3 jaar krijgen, maar alles was beter dan hier met Sharp. Zeker nu mijn enige bondgenoot me verraden had.

Bowties were never Cooler

[Guys, het spijt me, maar zaterdag staan jullie weer op de kaart. Ik organiseer vrijdag een talentenjacht op mijn school en daar zit de komende twee dagen heel veel tijd in. Misschien kan ik morgenavond nog reageren. Nogmaals. Sorry!]

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

abigail Pierce

"Ik heb me ook aan je gehecht, en ik geef ook om je. En dat is misschien wel de grootste fout die ik de afgelopen jaren gemaakt heb.. .Daarom heb je me ook pijn gedaan maar dat blijk jij niet te snappen. Ik ben je komen zoeken. En wat had ik beneden moeten doen dan? Ik die meeschreeuwt tegen sharp gaat het er niet beter op maken. dat had het alleen maar erger gemaakt." breng ik zuchtend uit en ik wrijf een keer door mijn linker ook waarbij ik ook een aantal tranen meeneem. " Je hebt geen hoehet voelde toen jij niet terug kwam.".
Ik bijt even kort op mijn lip en trek mijn knieën op. " Als JIJ graag weg wil Loki ga dan lekker. Maar ga mij niet aan het lijntje houden"

[ bericht aangepast op 27 nov 2013 - 23:49 ]

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign