• In een huis, diep in de bergen, wonen Gregory McEwan en Anna Sharp. Zijn zijn bereid om een aantal jongeren in huis te nemen die het nodig hebben om terug op de rails te komen, die extra aandacht nodig hebben, die niet in de maatschappij passen of gewoon jongeren die een break nodig hebben van de hele wereld. De vorige groep jongeren heeft besloten om samen te gaan reizen, dus is nu is het de beurt aan een heel nieuwe groep.
    Zullen zij net zo'n hechte groep vormen, of zullen ruzies en liefdesaffaires de groep uiteen drijven?'


    Lees alle regels even door, dat bespaart weer een hele hoop werk, commentaar, etc.
    Wij doen het namelijk net iets anders als alle andere RPG's.


    Alle regels:
    Regels RPG:
    -OOC plaats je tussen haakjes of iets.
    -16+ is toegestaan, maar maak het niet alleen daarom.
    -een minimum aan aantal regels is niet van toepassing, maar zorg wel dat het geen one-liners worden. Als je herhaaldelijk niet weet wat je moet posten, kun je tips vragen aan de rest.
    -Als je op vakantie gaat of langere tijd wegblijft, 'parkeer' je personage of geef iemand duidelijk toestemming om jouw personage te mogen bespelen. En geef dit ook door aan een van ons (MissAlice of Patholoog).
    -Als je wilt stoppen, of je komt langere tijd niet online zonder iets te melden, 'parkeren' wij je personage of verwijderen wij je personage van de RPG.
    Als iemand weg gaat, komt er weer een plaats vrij en kan iemand inspringen.
    -Als de docenten in rood staan, dien je die post te lezen en eventueel op te volgen.
    -Locatie van je personage altijd naast de naam neerzetten.
    -Alleen MissAlice en ik(Patholoog) openen nieuwe topics. Pas als er na 12 uur niemand van ons online is geweest, mag je een topic openen, maar dan wordt de link in een reactie op de story geplaatst én er wordt een melding gemaakt in onze gastenboeken.
    -Al mag je zoveel doopnamen hebben, er wordt gebruik gemaakt van één voornaam, tenzij je echt een duidelijke tweeduidige naam hebt, maar dan wordt die naam met een streepje gekoppeld.
    -Vragen of tips (nodig), laat van je horen!

    Regels binnen het huis:
    (-je spreekt de begeleiders aan met meneer McEwan en mevrouw Sharp.)
    -het is geen vakantie en meneer McEwan en mevrouw Sharp zijn geen beulen, dus ten alle tijden voer je hun opdrachten uit. (Vandaar: 'Als de docenten in rood staan, dien je die post te lezen en eventueel op te volgen.')
    -Het huis mag alleen verlaten worden onder toestemming van de leiding. Dus of je nu even voor een wandeling wilt gaan of naar het dorp, eerst toestemming vragen aan de begeleiding. En áls het mag, moeten jullie met minimaal twee personages zijn.
    -Als er iets is met je personage, áltijd naar de leiding komen, als is het maar voor een paracetamol.


    Het niet opvolgen van de regels resulteert in een ban van het RPG.

    Personages: (0/20 vrij)
    Docenten:
    -Gregor McEwan - MissAlice
    -Anna Sharp - Patholoog

    Jongens (10)
    -John Hunter Bell - KiliOfDurin
    -Ethan Brooks - Patholoog
    -Sam Davis - Emiko
    -Jeremy Devoné - Appelboompje
    -Tyler Jason Devoné - Roww
    -Thomas William 'Loki' Laufreyson - KiliOfDurin
    -Pete David Mikaelson - Roww
    -XXXX
    -XXXX
    -James Yaser - MissCastle

    Meisjes (10)
    -Melody Black - MissCastle
    -Rose Black - Patholoog
    -Dena Fields - Patholoog
    -Lizzy Franklyn - MissCastle
    -Delilah Gerson - MissAlice
    -XXXX
    -Denise Kate Parks - Roww
    -Abigail Narelle Pierce - Appelboompje
    -Laurinda Tiana Pearl - Appelboompje
    -XXXX


    De groepen
    Groep 1:
    -Denise Parks
    -John Hunter Bell
    -Tyler Devoné
    -Dena Fields
    -XXXX

    Groep 2:
    -Ethan Brooks
    -Jeremy Devoné
    -Thomas 'Loki' Laufreyson
    -XXXX
    -Rose Black

    Groep 3:
    -XXXX
    -Abigail Pierce
    -XXXX
    -Delilah Gerson
    -Lizzy Franklyn


    Groep 4:
    -James Yaser
    -Melody Black
    -Pete Mikaelson
    -Laurinda Pearl
    -XXXX


    De kamerindeling:

    Kamer 1: XXXX, XXXX, John Hunter Bell, Dena Fields.
    Kamer 2: Thomas 'Loki' Laufreyson, James Yaser
    Kamer 3: Abigail Pierce, Yune van Thermen
    Kamer 4: Tyler Devoné, Rose Black, Ethan Brooks, Sam Davis
    Kamer 5: Pete Mikaelson, Jeremy Devoné, Lizzy Franklyn, Delilah Gerson
    Kamer 6: Denise Parks, Laurinda Pearl
    Kamer 7: Melody Black, XXXX
    Kamer 8: Miss Sharp en mister McEwan..


    Het huis:
    Derde verdieping: Slaapkamer begeleiders + badkamer begeleiders.
    *
    Tweede verdieping rechts:
    -slaapkamer (2) 7
    -slaapkamer (2) 6:
    -badkamer
    Tweede verdieping links:
    -slaapkamer (4) met badkamer 5
    -slaapkamer (4) met badkamer 4.
    *
    Eerste verdieping rechts:
    -slaapkamer (2) 3
    -slaapkamer (2) 2.
    -badkamer
    Eerste verdieping links:
    -slaapkamer (4) met badkamer 1
    -bovenste deel bibliotheek
    *
    Begane grond rechts: woonkamer en eetkamer.
    Begane grond links: Bibliotheek en keuken
    *
    Kelder: zwembad.


    Praattopic [4]
    De story

    Veel plezier
    Vragen kunnen altijd gesteld worden.

    [ bericht aangepast op 24 nov 2013 - 19:34 ]


    You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

    Pfft veel huiswerk :l


    You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

    Abigail Pierce
    Toen ik opstond was Loki al omgekleed en al en lag al onder de dekens waarna ik grinnikte en mijn pyjama, of nou ja, eigenlijk was het een tanktop met een joggingbroek, pakte en me naar de badkamer verplaatste. Ik ging me dus NIET omkleden met hem in een kamer. Eens in de badkamer draai ik de deur op slot en trek mijn kleding uit waarna ik ze vervang door mijn pyjama. Snel poets ik mijn tanden, verwijder mijn make-up en haal een borstel door mijn haar zodat ik morgen ochtend toch wat minder tijd eraan hoefde te besteden met klitten etc.
    Met een zucht open ik de deur, gooi mijn kleding in de wasmand en loop richting het bed waar ik me op laat ploffen.

    Laurinda Pearl
    Ik grinnik kort. "Dat schiet niet op he" en ik por hem kort in zijn zij. Nu pas valt me eigenlijk op dat hij zonder shirt rondloopt. "Moet jij geen shirt aantrekken of zo?" Niet dat dit uitzicht me niet beviel, daar niet van. Maar het ongemakkelijke gevoel dat het me bezorgde, dat beviel me wat minder.


    You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

    Roww schreef:


    Denise Parks
    Als James me vraagt of ik geen Annorexia of Boulimia heb schud ik mijn hoofd.
    "Ik eet genoeg.. alleen geen tussendoortjes, alleen bij feestdagen" zeg ik met een glimlachje tegen hem.
    Als hij me dan verteld over een oud-klasgenote van hem die annorexia had en er aan is overleden omdat ze geen eten meer binnen kon houden kijk ik naar de grond.
    "Dat zal mij niet overkomen, er aan doodgaan" mompel ik richting mijn rood-gestippelde sokken "Ik zal nooit stoppen met eten.. daar is het te lekker voor.. maar als ik een maal iets eet behalfe 's ochtens 's middags of 's avonds dan verga ik van de honger. Dan blijf ik door eten, ik was vroeger zo rond als een tonnetje" mompel ik vervolgens "Ik eet mijn gevoelens, maar ik eet ook als ik me verveel. Dat heb ik me nu af geleert. Als ik echt honger heb eet ik hooguit een banaan of zoiets" zeg ik dan schouderophalend. [/grey]


    James Yaser
    "Ik eet genoeg... Alleen geen tussendoortjes, alleen bij feestdagen." zei ze glimlachend. Ik knikte opgelucht.
    "Dat zal mij niet overkomen, er aan doodgaan. Ik zal nooit stoppen met eten... Daar is het te lekker..." Ik lachte en Denise ging verder. "Maar als ik een maal iets eet behalve 's ochtends, 's middags of 's avonds dan verga ik van de honger. Dan blijf ik door eten, ik was vroeger zo rond als een tonnetje. IK eet mijn gevoelens, maar ik eet ook als ik me verveel. Dat heb ik me nu afgeleerd. Als ik echt honger heb eet ik hooguit een banaan of zoiets." Ik knikte begrijpelijk en zei: "Dat zou ik eigenlijk ook moeten. Ik heb de hele dag door honger, maar als ik iets een is het meestal een broodje ofzo. Maar fruit is ook gezond en lekker. Daar zal ik aan denken. Ik vraag me af of ze hier wel fruit hebben." zei ik terwijl ik een kopje thee opzette, ik vroeg ook deze keer uit beleefdheid: "Wil je misschien wel een kopje thee?"


    ~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

    Loki Laufeyson
    Ik keek rustig naar het plafont en hoorde Abby weglopen naar de badkamer. Die ging zich vast omkleden en tandenpoetsen. Ik rolde op mijn zij en sloot mijn ogen. Langzaam begon ik weg te zakken in slaap. Toch was ik direct weer klaarwakker toen er een deur openvloog. Gelukkig was het alleen Abby die uit de badkamer kwam. "Kan je het licht uit doen?" vroeg ik zacht aan haar. Mijn stem kraakte licht en ik sloot mijn ogen weer. Ik was erg moe, maar zou in het licht toch niet goed kunnen slapen. In het licht was je niet veilig, dan kon iedereen je zien. Het donker was veilig voor mensen zoals ik. Buitenbeentjes, kwajongens en zondebokken. Veel mensen waren bang in het donker, maar voor mij was het echt een veilig schuilplaats. Een van de enigen die ik nog had.


    Bowties were never Cooler

    Abigail Pierce
    Ik slaak een zucht en sta weer op van het bed waarna ik richting de lichtknop loop en hem omlaag druk, een actie die gevolgd word door complete duisternis. Haha... En nu mijn bed terugvinden. Ik begin op de tast terug te lopen. "Godverde" de woorden vliegen direct uit mijn mond zodra ik met mijn been niet al te zacht ergens tegen aan bots. En volgens mij, nog scherp ook. Nog langzamer dan net loop ik door en vind uiteindelijk mijn bed waar ik op neer plof en ik leg mijn hand op de brandende plek waarna ik ook liggen ga en de deken over me heen trek.

    [ bericht aangepast op 24 nov 2013 - 16:37 ]


    You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

    [Sorry dat ik een tijdje niet gereageerd heb, maar ik ben meer weg geweest dan dat ik thuis was. Even de post zoeken en dan reageer ik wel even]

    Anna Sharp
    Er werd op de deur geklopt. Waarom werd er op de deur geklopt? Gregor zou zo binnen lopen en wie zou mij anders nodig hebben? 'Kom binnen!' riep ik. De deur ging open, maar ik kon niet zien wie het was. 'Hoi,' zei een jongensstem vrolijk en ik schoot rechtop, waardoor ik bijna tegen de houten balk boven het bed kwam. 'Ik ben hier net weer aangekomen, maar ik sta niet bij de kamerindeling. Waar is mijn kamer?' vroeg Sam. Sam Davis was het, meende ik me te herinneren. 'Sam!' begroette ik hem vrolijk. 'En Ethan,' voegde ik eraan toe omdat hij er ook bij was. 'Wat leuk dat je weer terug bent! Had maar even gebeld, dan waren we je komen ophalen aan de skilift.' Ik stond op en liep naar het bureau, waar ik de kamerindeling tevoorschijn pakte. Er waren nog een aantal plaatsen vrij. 'Oké Sam, ik ga je op een kamer in kunnen delen, maar ik ga niet beloven dat je daar gaat kunnen blijven liggen. Ik kan wel kijken wat ik voor je kan doen, maar als er iemand anders beter op die kamer past en jij beter op een andere kamer, ga ik toch moeten wisselen? Is dat goed?' Ik wachtte totdat Sam instemde en bekeek toen nog eens de lijst. Bij John en Dena op kamer één was nog een plaats vrij, maar Sam paste absoluut niet bij hen. Bij Abigail op kamer drie was nog plaats, dat was wel oké. Bij Tyler, Rose en Ethan was ook nog een plaatsje vrij, zij sliepen op kamer vier, misschien paste dat ook wel? Maar Rose en Tyler waren niet de beste personen voor Sam. En dan was er nog Melody op kamer zeven. Daar hoefde ik niet over na te denken. Dat was een dikke nee. Uiteindelijk besloot ik hem bij Ethan op de kamer te leggen. Zo te zien konden ze het goed vinden en Abigail had ik al voor iemand anders in gedachten, als zij tenminste nog aankwam vandaag. Misschien ging ik toch schuiven met Loki. Ik wist het nog niet. 'Sam, ik heb je geplaatst op kamer vier, bij Rose, Tyler en Ethan,' zei ik, toen ik mijn papier weer had neergelegd. 'Ethan kan je wel wijzen welke kamer dat is.'


    Sam Davis
    Mevrouw Sharp reageerde vrolijk toen ze mij zag staan. 'Had maar even gebeld, dan waren we je komen ophalen aan de skilift.' Volgens mij hadden ze me nog steeds niet verwacht en probeerde ze het goed te praten door dat te zeggen, zodat het leek alsof ze het wel wisten. Nadat ik gevraagd had waar mijn kamer was, pakte Anna er een lijst bij en ze ging met haar vinger de hele kamerlijst af om een plek voor mij te vinden. Toen ze met haar vinger de lijst helemaal gehad had, zei ze nog steeds niets. Ze bekeek hem nog eens en had toen toch een plekje voor mij kunnen vinden. 'Sam, ik heb je geplaatst op kamer vier, bij Rose, Tyler en Ethan.' Ik knikte. Ik wist alleen wie Ethan was, de rest kan ik me niet herinneren. Ethan had ik ook nog maar net ontmoet, maar toch. 'Ethan kan je wel wijzen welke kamer dat is.' zei mevrouw Sharp glimlachend. Ik bedankte mevrouw Sharp en liep samen met Ethan weer naar buiten. 'Ik moet nog wel even mijn spullen halen beneden.' zei ik. 'Kun je me daarna vertellen waar mijn kamer is?'


    [Moet de lijst met personages/kamers/whatever niet een keer geupdate worden?]

    Loki Laufeyson
    Opeens hoorde ik Abs nog schelden door de kamer. Mijn ogen schoten open en ik ging even over de rand hangen. "Gaat het?" vroeg ik zacht. Daarna ging ik toch maar weer terug in bed liggen en trok de dekens nog iets verder op. Langzaam zakten mijn ogen weer dicht, nu om echt weg te zakken in een lichte nachtmerrie volle slaap, zoals altijd.


    Bowties were never Cooler

    Yune van Therme
    "Dat is wel kut ja, van dat vervoer. Ik ben met eigen vervoer, dan heb je dat soort problemen niet. Ik weet niet of je mijn motor tussen de bomen hebt zien staan? Voor zover ik heb kunnen zien zitten hier en daar een paar mensen wat weinig durven en sommige zijn nogal betweterig. En mijn kleine nichtje Rose is hier ook, ik zou een beetje met haar oppassen, ze kan zich soms nogal als een hoer gedragen. Je kunt het haar niet kwalijk nemen." zei Melody. Ik keek verbaasd op naar haar 'Ik had niet echt verwacht dat die motor van jou zou zijn' gaf ik eerlijk toe. 'Aha' zei ik begrijpend. Daar kon ik vast mee leven. Ik haalde mijn schouders op 'Is goed hoor', zoveel maakte het me niet uit. Tergend langzaam deed ik de deur open waarna ik een paar passen de kamer in liep. Ik fronste even toen ik nog twee andere personen zag staan buiten Mevr. Sharp, misschien was van een van hen de koffers in de gang. Zodra het stil gevallen was begon ik met praten. 'Sorry ik hoop dat ik niet stoor maar ik eh ben net aan gekomen en ik vroeg me af waar ik slaap' zei terwijl ik ongemakkelijk draaide aan een plukje van mijn haar.

    Gregory McEwan
    (Weet niet meer waar we waren :p)
    Ik liep naar boven , naar de kamer en zag Anna op bed zitten, ze keek alsof er haar iets dwarszat.
    "Is er iets? Er is trouwens een nieuwe aangekomen denk ik, ze zal hier zo wel binnenkomen." peinsde ik, Anna knikte.
    "Okay Annabel Sharp, vertel me wat er is of je sterft de kieteldood." ik was zo slecht in dreigen...


    Anna Sharp
    Sam vertrok weer met Ethan en net op dat moment kwamen weer twee andere meisjes binnen. Het was Melody met nog een ander meisje. 'Sorry, ik hoop dat ik niet stoor maar ik eh ben net aangekomen en ik vroeg me af waar ik slaap,' vroeg ze me verlegen. Ik dacht even na. Er was maar een persoon nog niet aangekomen en dat was Yune van Thermen. 'Yune?' vroeg ik voor de zekerheid en pakte weer mijn papieren erbij. 'Je ligt op kamer drie, bij Abigail Pierce. Miss Black wil je vast wel wijzen welke kamer dat is,' suggereerde ik en ik stak mijn papieren weer weg. Toen Yune en Melody weer naar buiten waren, ging ik weer op bed liggen, maar veel tijd om uit te rusten had ik niet echt, want al gauw kwam Gregory naar boven. Eindelijk! 'Is er iets? Er is trouwens een nieuwe aangekomen denk ik, ze zal hier zo wel binnenkomen,' zei hij. En ik knikte en wilde zeggen dat ik haar al de kamer had toegewezen. 'Okay, Annabel Sharp, vertel me wat er is of je sterft de kieteldood,' dreigde Gregory. 'Ik heet niet Annabel,' wilde ik kwaad zeggen, maar Gregory's dreiging was zo grappig dat ik het lachte. 'De kieteldood, oh nee!' riep ik er achteraan en trok Gregory op het bed. Hij wist me altijd wel op te fleuren. 'Luister Greg,' begon ik nu serieus. 'Ik wil niet in de weg staan van je dromen, maar ik denk niet dat we Dede hier kunnen laten wonen.' Ik ging op mijn zij liggen en plantte mijn hand als steun onder mijn hoofd. 'Als Dede hier komt wonen zul jij de agent moeten spelen en ik de suikertante, want ik ga geen agent zijn voor haar. Dus jij gaat haar hart moeten breken. Dat ga ik absoluut niet doen, dadelijk haat ze mij! En daarnaast, als ze hier op onze kamer slaapt..' Ik boog naar Gregory toe en fluisterde in zijn oor: '..dan zullen wij ook geen volwassen pleziertjes meer hebben.'

    John Hunter Bell
    Even gaf ze toe en een luide grom vulde de kamer toen ze mijn geslacht in haar mond nam, maar al snel was ze weer weg. Ik opende mijn ogen en trok een wenkbrauw op. Ik keek haar aan en veegde een plukje haar uit haar ogen. "Nu al klaar, popje? Of wil je verder met wat anders?" zei ik speels, maar met nogsteeds dezelfde gevaarlijke ondertoon. Mooi niet dat ze me nu zo ging achterlaten. Ze widle me misschien laten smeken, nou echt niet meer na dat knietje. Dan zou ik nog eerder mijn laptop opstartten en mezelf aftrekken. echtwaar. Ik ging toch echt niet smeken, zeker niet omdat ik wist dat zij droop en me gewoon niets gaf. Het wond me gigantisch op, maar deed me ook het smeken afzweren. Zij zou namelijk ook kunnen breken en als zij mij niets wilde geven deed ik dat bij haar ook niet. Mijn handen liet ik vanuit haar haren afzakken naar haar onderrug en trok haar dicht tegen me aan waardoor mijn geslacht in haar lies prikte. Ze kwam hier niet zomaar mee weg.


    Dena Fields
    'Nu al klaar, popje?' vroeg Hunter me terwijl hij een pluk haar uit mijn gezicht veege. 'Of wil je verder met wat anders?' Zijn ondertoon was me niet ontgaan, maar ik besloot er geen aandacht aan te vestigen. Hij trok me met zijn handen naar boven en ik voelde zijn harde geslacht bij mijn lies. 'Oh nee,' grijnsde ik breed. 'Nog lang niet schat.' Ik zat even te twijfelen of ik hem nu toch zou pijpen of niet, maar de beslissing was al gauw gemaakt. Hij had net laten horen hoe lekker hij het vond, dus ik zou het als een dessert bewaren. Ik boog me voorover en plaatste kleine erotische kusjes in zijn nek, waarna ik me via zijn oren en jukbeen naar zijn mond toe werkte. Ik plaatste een laatste kusje op zijn mond en keek hem toen uitdagend aan.

    Tyler Devoné
    Rose pakt mijn hand weer vast en trekt me de twee trappen af, naar beneden toe. Ik zie hoe ze daar een paar kamers in kijkt om vervolgens richting, wat volgens mij de keuken is te lopen.
    Als ze me vraagt of ik honger heb knik ik grinnikend.
    "Best wel ja" zeg ik tegen haar waarna ik haar in de keuken trek.
    "Volgens mij heeft iemand een voedselgevecht gehouden" mompel ik dan met een zachte grinnik als ik de keuken zie. Het is één grote bende aan eieren, slagroom en volgens mij cacao poeder.
    "Of ze konden niet vinden wat ze wilden" vervolg ik dan weer grinnikend.


    Rose Black
    'Holy shit!' was mijn reactie toen ik de keuken zag. 'Gast! Dit is niet meer normaal.' Toen pas zag ik de ironie in en begon ook te lachen. In de hoek van de keuken stond een dweil en ik pakte die voorzichtig. Met een paar grote bewegingen had ik een gangpad vrij gemaakt om nog net door te keuken te kunnen lopen zonder dat de sokken direct in de was moesten. Ik liep door naar een kastje en zag daar was cup-a-soup staan. 'Cup a soup?' vroeg ik Tyler met een triomfantelijke grijns.

    Sam Davis
    Mevrouw Sharp reageerde vrolijk toen ze mij zag staan. 'Had maar even gebeld, dan waren we je komen ophalen aan de skilift.' Volgens mij hadden ze me nog steeds niet verwacht en probeerde ze het goed te praten door dat te zeggen, zodat het leek alsof ze het wel wisten. Nadat ik gevraagd had waar mijn kamer was, pakte Anna er een lijst bij en ze ging met haar vinger de hele kamerlijst af om een plek voor mij te vinden. Toen ze met haar vinger de lijst helemaal gehad had, zei ze nog steeds niets. Ze bekeek hem nog eens en had toen toch een plekje voor mij kunnen vinden. 'Sam, ik heb je geplaatst op kamer vier, bij Rose, Tyler en Ethan.' Ik knikte. Ik wist alleen wie Ethan was, de rest kan ik me niet herinneren. Ethan had ik ook nog maar net ontmoet, maar toch. 'Ethan kan je wel wijzen welke kamer dat is.' zei mevrouw Sharp glimlachend. Ik bedankte mevrouw Sharp en liep samen met Ethan weer naar buiten. 'Ik moet nog wel even mijn spullen halen beneden.' zei ik. 'Kun je me daarna vertellen waar mijn kamer is?'


    Ethan Brooks
    'Ik moet nog wel even mijn spullen halen beneden,' zei Sam en ik knikte. 'Kun je me daarna vertellen waar mijn kamer is?' vroeg hij. Ik knikte weer. 'Natuurlijk, natuurlijk. Ik ben er zelf eigenlijk ook nog niet geweest,' gaf ik eerlijk toe. 'Ik ben ook pas vandaag aangekomen.' Ethan, was is er mis met je. Wil je dat die jongen vertrouwen in je heeft of niet? We liepen de trap omlaag toen mij kamer vijf opviel. Dan was hier vast ook kamer vier. Ik draaide me om en zag een sierlijke vier op de deur prijken. 'Hier is het,' deelde ik mede en ging naar binnen. Er waren al twee mensen geweest. Dat waren zeker Rose en die ene Tyler. De bedden links leken al bezet te zijn dus ging ik rechtonder op het bed zitten. 'Mag ik hier slapen?' vroeg ik toen aan Sam.


    You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

    Sam Davis
    Het verbaasde me toen Ethan zei dat hij zelf ook nog niet op de kamer geweest was. We liepen de trap af en al snel had Ethan kamer vier gevonden. '' Hier is het,' zei hij en hij liep naar binnen en ging op het onderste bed aan de rechterkant zitten. 'Mag ik hier slapen?' vroeg hij toen. 'Natuurlijk,' zei ik meteen. 'Mij maakt het niet uit of ik boven of onder lig. Zolang ik er maar niet uitval 's nachts. Een extra meter naar beneden vallen maakt nu ook niet zoveel uit.' Ik glimlachte even. Slechte grap, Sam. Slecht. Oké, ik val af en toe uit mijn bed omdat ik nogal veel draai in mijn slaap, maar waarschijnlijk kwamen de anderen daar wel achter als ze 's nachts een knal hoorden en een kreunende Sam op de grond. 'Ik ga even mijn spullen halen,' zei ik en ik liep nog een trap af naar beneden. Mijn spullen stonden nog steeds op dezelfde plek. Het was een beetje jammer dat er geen lift was in dit huis, want de trappen waren smal en mijn koffers waren groot. Het kostte teveel moeite om twee keer te lopen dus ik moest veel moeite en inspanning leveren om mijn koffers weer in de kamer te krijgen. Met een rood hoofd kwam ik de kamer weer binnen en gooide met een zucht mijn koffers naast het bed. 'Ik ben nu alweer toe aan wat slaap. Gaan we eigenlijk nog iets doen vandaag?' vroeg ik aan Ethan terwijl ik omhoog klom naar mijn bed.

    John Hunter Bell
    Ik had moeite om een grom van ongeduld te laten bij haar woorden. Al dit uit gestel maakte me er niet liever op, als ik dat al was. Bij haar kusjes sloot ik even mijn ogen, maar toen ze gewoon rond mijn gezicht en nek bleef hangen werd ik er eigenlijk alleen meer gefrustreerd van. Ja, nee. Als ik eenmaal zover was dan werd ik vrij snel gefrustreerd als je dan nog liep te treiteren, al kon ik er zelf ook wat van. Ik kuste haar kort terug en zag de uitdaging in haar ogen. "Dus je wilt het zo spelen?" zei ik zacht. Ik begon kleine kusjes en beetjes in haar hals en schouder te wetten terwijl mijn handen zacht over haar rug en billen gleden. Zij plagen, ik plagen. Even was zo'n spelletje namelijk leuk, maar nu wilde ik er wel heel graag tegenaan. Dat betekende dus dat ik dat zo snel mogelijk voor elkaar zou proberen te krijgen, al wist ik ook dat ze het me niet zomaar zou geven.


    Bowties were never Cooler

    Anna Sharp
    Sam vertrok weer met Ethan en net op dat moment kwamen weer twee andere meisjes binnen. Het was Melody met nog een ander meisje. 'Sorry, ik hoop dat ik niet stoor maar ik eh ben net aangekomen en ik vroeg me af waar ik slaap,' vroeg ze me verlegen. Ik dacht even na. Er was maar een persoon nog niet aangekomen en dat was Yune van Thermen. 'Yune?' vroeg ik voor de zekerheid en pakte weer mijn papieren erbij. 'Je ligt op kamer drie, bij Abigail Pierce. Miss Black wil je vast wel wijzen welke kamer dat is,' suggereerde ik en ik stak mijn papieren weer weg. Toen Yune en Melody weer naar buiten waren, ging ik weer op bed liggen, maar veel tijd om uit te rusten had ik niet echt, want al gauw kwam Gregory naar boven. Eindelijk! 'Is er iets? Er is trouwens een nieuwe aangekomen denk ik, ze zal hier zo wel binnenkomen,' zei hij. En ik knikte en wilde zeggen dat ik haar al de kamer had toegewezen. 'Okay, Annabel Sharp, vertel me wat er is of je sterft de kieteldood,' dreigde Gregory. 'Ik heet niet Annabel,' wilde ik kwaad zeggen, maar Gregory's dreiging was zo grappig dat ik het lachte. 'De kieteldood, oh nee!' riep ik er achteraan en trok Gregory op het bed. Hij wist me altijd wel op te fleuren. 'Luister Greg,' begon ik nu serieus. 'Ik wil niet in de weg staan van je dromen, maar ik denk niet dat we Dede hier kunnen laten wonen.' Ik ging op mijn zij liggen en plantte mijn hand als steun onder mijn hoofd. 'Als Dede hier komt wonen zul jij de agent moeten spelen en ik de suikertante, want ik ga geen agent zijn voor haar. Dus jij gaat haar hart moeten breken. Dat ga ik absoluut niet doen, dadelijk haat ze mij! En daarnaast, als ze hier op onze kamer slaapt..' Ik boog naar Gregory toe en fluisterde in zijn oor: '..dan zullen wij ook geen volwassen pleziertjes meer hebben.'


    Yune van Therme

    'Yune?' vroeg mvr. Sharp en ik knikte bevestigend terwijl ik toe keek hoe ze wat papieren tevoorschijn pakte. Ah heel snugger Yune, dat had ik natuurlijk gelijk moeten zeggen. 'Je ligt op kamer drie, bij Abigail Pierce. Miss Black wil je vast wel wijzen welke kamer dat is,' zei ze. Ik knikte glimlachend en liep de kamer uit. Abigail, ik hoopte maar dat ze aardig zou zijn haar naam klonk tenminst best oke? "Moet ik dat opvatten als een compliment?" vroeg Melody zodra we de kamer uit waren, ik haalde mijn schouders op 'Denk het'. Ik vond zo'n motor best gaaf maar het maakte mij net iets te veel geluid, ik fietste liever geruisloos. 'Dus weet jij waar kamer 3 is? Niet dat je perse mee hoeft te lopen ofzoiets' vroeg ik haar. Ik wiebelde wat heen en weer op mijn benen, ik hoopte echt dat ze niet sliep of misschien juist wel alhoewel het wakker worden dan wat ongemakkelijk was.

    [ bericht aangepast op 24 nov 2013 - 20:34 ]

    [haha da's baaln Loki slaapt daar x'D en die 2 zijn niet van plan vrijwillig die kamer uit te gaan x'D]

    Abigail Pierce
    Ik hoorde Loki zijn stem vragen of het goed ging waarna de kamer weer muisstil was, maar de slaap kon ik toch niet vatten. Eigenlijk was ik niet eens moe en lag ik hier nu.. Ja waarom eigenlijk?
    Loki wou slapen en ik ben eigenlijk uit automatisme zelf ook maar richting bed gegaan...


    You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

    (Ahaha, aahw arme Yune. Slaapt ze op de gang :') )

    Enface schreef:

    Yune van Therme

    'Yune?' vroeg mvr. Sharp en ik knikte bevestigend terwijl ik toe keek hoe ze wat papieren tevoorschijn pakte. Ah heel snugger Yune, dat had ik natuurlijk gelijk moeten zeggen. 'Je ligt op kamer drie, bij Abigail Pierce. Miss Black wil je vast wel wijzen welke kamer dat is,' zei ze. Ik knikte glimlachend en liep de kamer uit. Abigail, ik hoopte maar dat ze aardig zou zijn haar naam klonk tenminst best oke? "Moet ik dat opvatten als een compliment?" vroeg Melody zodra we de kamer uit waren, ik haalde mijn schouders op 'Denk het'. Ik vond zo'n motor best gaaf maar het maakte mij net iets te veel geluid, ik fietste liever geruisloos. 'Dus weet jij waar kamer 3 is? Niet dat je perse mee hoeft te lopen ofzoiets' vroeg ik haar. Ik wiebelde wat heen en weer op mijn benen, ik hoopte echt dat ze niet sliep of misschien juist wel alhoewel het wakker worden dan wat ongemakkelijk was.


    Melody Black
    "Miss Black wil je vast wel wijzen welke kamer dat is." ving ik op en ik zuchtte geluidloos, alsof ik hier nu zin in had, maar ja, ik deed het toch maar.
    "Denk het. Dis weet jij waar kamer 3 is? Niet dat je per se mee hoeft te lopen ofzoiets." vroeg Yune.
    Ik knikte en zei: "Dat weet ik toevallig wel, ik zal even meelopen, hoor." Ik liep voor haar uit de twee trappen omlaag. Ik stopte voor de gesloten deur van kamer drie en zei terwijl ik aanklopte: "Voila. Ik wil je dadelijk best helpen met je koffers hoor."


    ~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||