Changes || One Direction || Topic 1 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 6 nov 2013 - 15:17 ]

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Liam payne
Het mocht oud nieuws zijn, toch deed het me glimlachen dat hij zich bij mij thuis wel thuis voelde. Ik was een keer bij hem binnen geweest en dat was voor mij genoeg reden geweest om ervoor te zorgen dat hij altijd bij mij thuis aan mocht kloppen. Al was het midden in de nacht, vroor het 27 graden of was mijn oma net overleden, voor hem was altijd plek. Mijn ouders deden er gelukkig ook niet moeilijk over. Die zagen vast ook dat deze jongen thuis geen plekje had waar hij veilig zichzelf kon zijn. Daarbij vond ik het ook gewoon heel erg fijn en was ik veel socialer als hij erbij was. Het belangrijkste was nog wel dat hij me zover op het rechte pad hield dat ik geen dingen deed waar ik spijt van kreeg of waardoor ik in de bak zou belanden en dat was al heel wat. Ik glimlachte bij zijn woorden, maar dat vriendjes deel zat me toch niet helemaal lekker. Was er toch wat meer tussen ons? Zou ik dat willen? Zou Niall dat willen? Maakte hij maar gewoon een grapje? Ik wist het even neit meer. Die zoen had mij best in verwarring gebracht, ondanks dat alles hetzelfde doorging en het mijn idee was, voelde het nu toch een tickie anders. gelukkig niet veel anders zou ik me echt zorgen gaan maken. "Nee, dat ben jij al." zei ik zacht. Ik meende het echt. Hij was echt de allerbeste vriend die iemand zich maar kon wensen. Ik liet hem uiteindelijk toch maar met een hand los om een blikje te pakken en die met mijn tanden open te maken voor ik het aan hem gaf. "Asjeblieft. Een cola voor mijn lieve feeenprinces." Ach, een beetje plagen mocht toch wel? Daarna pakte ik het andere blikje, maakte het op dezelfde manier open en nam een slok. Over Niall's schouder zag ik Louis, Marcel en Harry in zijn auto. Als dat maar goed kwam.

[ bericht aangepast op 8 nov 2013 - 15:18 ]

Bowties were never Cooler

Zayn Javadd Malik

'Probeer er ook eentje' grinnikte ik met de sigaret tussen mijn lippen. Het maakte me vrij weinig uit dat je er aan dood kon gaan, dat geloofde ik niet zo. En als het kon dan moest je wel haast terminaal zijn. Ik zag dat Zaria het koud kreeg en trok mijn mond in een glimlachje. 'Sorry' zei ik, doelend dat het mijn schuld was dat ze hier nu in de kou stond. Gwen die aankwam en vroeg of we konden praten negeerde ik, dat kind kon mooi wegblijven. Mijn ogen gingen naar een vierdejaars die hard 'Malik' riep. 'Ga jij maar naar binnen' zei ik gelijk tegen mijn zusje naast me. 'Daar is het niet zo koud, ik kom zo wel' zei ik. Ondertussen was Nina Hamilton al tegenover me komen staan. Ik nam een trekje van mijn sigaret en keek afwachtend Nina aan. Na enkele seconden zo hebben gestaan grijnsde ik en liep ik naar voren om mijn hand op haar rug te leggen en mijn lippen voor even op die van haar te drukken. Klef gedoe was bij mij vriend en vriendin, dit was puur voor de lust. Toen ik weer stopte grijnsde zij dit keer ook. Even pakte ze mijn sigaret over, nam snel een trekje en drukte een kusje op mijn wang. 'Zie je vanavond' was mijn afscheid waarna ik weer naar Zaria liep, de peuk op de grond gooide en de laatste rook uitblies. Omdat het nu best wel fris werd trok ik haar zachtjes mee naar binnen en keek rond.

[ bericht aangepast op 7 nov 2013 - 21:56 ]

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Louis Tomlinson
Ik keek naar Serena die toch naar de deur toe liep en broodnodig de woorden 'Doe voorzichtig met hem. Hij heeft ook gevoel, en jij blijkbaar niet. Je hebt hem gekwetst.' over haar lippen moest laten rollen en mimede daarna een "ik spreek je morgen" naar Marcel.
'Denk wat je wilt, maar even serieus..Als ik geen gevoel had, had ik dan nu doodleuk hier gestaan? Maar ik doe altijd voorzichtig met hem.'
Daarna ging mijn blik naar Marcel toen hij het woorden had genomen en Serena was verdwenen. 'Marcel, hou je niet van de domme. Harry had het door en ik had het ook door,' zei ik, maar moest toch zeggen dat hij op dit moment wel wat angstaanjagender was dan normaal. Zeker toen hij uiteindelijk intimiderend dichtbij was, al nam dat niet weg dat ik niet bang was. Je moet echt heel wat doen voor ik echt bang werd en tot vandaag was het Harry een keer gelukt, maar verder ook niet.
'Ja, ik wil weten wat er écht is,' verliet mijn mond terwijl ik mijn armen over elkaar sloeg, om de jongen afwachtend aan te kijken. Harry had weer eens gelijk met zijn eerder woorden over de onschuldigheid van zijn broer.
De volgende woorden verbaasde me alleen wel, want zo zag je dat de twee jongens wel verdomd veel op elkaar leken. De een wilde wat de ander had, wilde deels in de schoenen van de ander staan. 'Jouw broer die alles krijgt? Schat, volgens mij heb jij ook niets te klagen en moet je is ietwat beter kijken,' verliet mijn mond nét iets te hard. 'Terugkomende op het--'
Mijn mond werden gesnoerd door zijn lippen op de mijne waardoor ik voor een seconde versteend bleef staan. Alleen zo snel de kracht teruggevonden, plaatste ik mijn handen tegen zijn borstkas, om Marcel vervolgens van je af te duwen en hem verbouwereerd aan te kijken. 'Ik had naar Harry moeten luisteren,' zei ik hoofdschuddend na een korte stilte. Ik draaide me om en plaatste mijn hand op de deurklink voor ik van gedachte veranderde en me omdraaide om nog een klein kusje op de jongen zijn lippen te drukken. 'Zet het uit je hoofd, Marcel, want je gaat dit nooit krijgen,' Na die woorden wist ik niet hoe snel ik de wc's uit moest stormen, om naar mijn kluisje te stormen, alle mensen op mijn pad opzij duwend, alsof ik echt op oorlogspad was. Uit het achterste deel mijn kluisje haalde ik een pakje sigaretten, die Niall eens daar had neergegooid, om met deze in mijn handen geklemd, naar buiten te lopen en ergens plaats te nemen op muurtje waar het rustig was. Ik rookte al een hele tijd niet meer, maar ik had er op dit moment heel erg de neiging toe, net als het feit om alles op een rijtje te krijgen.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

'Zari' Zaria Malik

Ik zag een jongen en meisje zoenen met elkaar,en even verder zaten 2 bruggers te giechelen. 'Probeer er ook wwntje.'Grinnikt Zayn met nog steeds zijn sigaret tussen zijn lippen. 'Nee bedankt. Als ik ooit een sigaret wil vraag ik het wel.'Lach ik naar hem. Hij zegt iets van sorry doordat ik het koud heb. In eenz werd er Malik geroepen door een meisje. Waarvan ik schat dat ze in het vierde of het vijfde zit. Ik kijk mijn broer verbaasd aan. Welke slet is dat wel weer niet? 'Ga jij maar naar binnen'Zei Zayn meteen toen ze naar ons toe liep. 'Daar is het niet zo koud, ik kom zo wel'Ik zucht en loop een stukje weg. Ik zie ze zoenen en meteen kijk ik weg. Het spijt me hoor. Maar ik hoef niet te zien hoe Zayn,Perrie verraad. Zayn liep weer naar mij en hij trok me mee naar binnen. 'Laten we wat bruggers irriteren of nerds?'Stel ik voor. Ik zie een paar tweede klassers lang ons lopen en ik steek mijn been uit waardoor een valt en die anderen over die ene vallen. Een korte grinnik verlaat mijn mond. En als ze me boos aan kijken,kijk ik ze dreigend aan. Meteen rennen ze weg. Mooi. Waarschijnlijk spreekt mijn klassendocent met hier wel wel op aan. Niet dat mij dat uit maakte ofzo. 'Heb je vanavond trouwens plannen?'Vraag ik Zayn terwijl ik hem vragend aan kijk.

The monsters running wild inside of me. I'm faded

Harry Styles
Ik verdomde het. Iedereen bekeek het maar lekker. niets nablijven, deze jongen ging naar huis, om mijn spullen te pakken. Ik zou wel bij Gwen pitten, want ik wist zeker dat als ik alleen thuis zou zijn met Marcel straks, ik hem door het raam heen zou gooien. ik griste mijn mobiel uit mijn zak en smste Gwen. Ben thuis mijn spullen pakken. wacht voor je huis tot je klaar ben met school. X ik stopte mijn mobiel terug en liep naar mijn kluisje, om mijn vest eruit te pakken. Ik beende naar buiten en kon het niet laten wat mensen opzei te beuken. Moesten ze maar niet in de weg lopen. Ik ontgrendelde mijn auto al van een afstand en zag daarna pas dat Louis op het muurtje ernaast zat. En zelfs de sigaret in zijn hand bleef me niet on opgemerkt. Juist, dat kon er ook nog wel bij. Ik bleef erbij hem te negeren, maar kon het uiteindelijk toch niet laten. 'Marcel houd niet van mensen die roken hoor. Vind hij maar smerig tijdens het zoenen.' ik keek hem voor een seconde emotieloos aan en stapten in mijn auto.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Marcel Styles

Ik keek nog rustig toe hoe hij alles tegensprak wat ik zei, maar toen hij me van zich afduwde, knapte er iets in me. 'Ik had naar Harry moeten luisteren,' zegt hij hoofdschuddend om zich daarna naar de deur om te draaien. 'Zet het uit je hoofd, Marcel, want je gaat dit nooit krijgen,' met die woorden verdween hij. Ik beet op mijn lip en keek naar de grond, hoe achterlijk stom had ik kunnen zijn? Ik had kunnen weten dat dit zou gebeuren, en het ergste was dat hij nog kwaad leek ook. En ik kon hem niet kwaad weg laten lopen, hoe vreselijk ik me nu ook voelde, ik kon niet weten waar hij nu tot in staat was. Ik liep de wc's uit, met mijn hoofd naar beneden zoals normaal gesproken. Mijn tas stond eigenlijk nog in de kantine maar dat kon me echt niet schelen, ik ging stil staan toen ik hem buiten op een muurtje zag zitten. Twijfelend legde ik mijn hand op de deur, maar duwde hem daarna toch open. Ik zag dat hij een sigaret in zijn hand had, en een nogal kwade Harry er een opmerking over maakte waar ik wit van wegtrok. Het was waar wat hij zei, maar voor sommige mensen zou ik een uitzondering maken. Ik wist nu niet zeker of ik nu wel verder moest lopen, omdat ik niet echt de confrontatie met Harry wilde. Toen hij in zijn auto stapte besloot ik mijn kans te pakken en naar Louis toe te lopen.
'Louis... Het spijt me, dat had ik niet moeten doen. Ik was gewoon kwaad op alles, op mijn broer,' ik zuchtte even, 'Hier is geen geschikte excuses voor,' mompelde ik erachteraan, mijn hoofd naar beneden gericht, beschaamd voor mijn actie.

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson
Ik bleef voor een seconde twijfelende naar het pakje in mijn handen kijken, maar haalde er uiteindelijk toch een sigaret uit, om deze op te steken. Het kon me op dit moment allemaal even niet meer schelen, zelfs het feit dat ik zoveel moeite had gedaan om van die verdomde dingen af te blijven.
Ik keek geschrokken, en met grote ogen, op toen een bekende stem klonk, die een bekend naam uitsprak. Een emotieloze blik van Harry was het gene wat ik toegeworpen kreeg toen mijn ogen bij de persoon waren beland. Hij had het dus gezien. 'Misschien moet ik dan nog maar even doorgaan, want dan blijft hij misschien met zijn poten van me af. Het is dat ik mijn beste vriend heb beloofd, om hem met geen vinger aan te raken en dingen anders op te lossen, want anders had je echt het ziekenhuis mogen bellen,' Ik keek de krullenbol nog heel even aan toen hij in zijn auto stapte en liet een zucht over mijn lippen rollen voor mijn ogen dicht zakte. Het was alleen van korte duur, want een andere bekende stem drong opnieuw mijn gehoorgang binnen. Ik wilde de jongen negeren, maar wist dat hij het ergens niet verdiende. Daarbij leken de woorden al over mijn lippen te rollen. 'En omdat je kwaad bent op je broer, mag ik het vergelden en ruzie met hem krijgen? Al geef ik toe dat je slim bent, omdat je weet dat hier een excuus voor is,' Mijn blik zocht Marcel op, om vervolgens bij hem te blijven hangen en zijn woorden nu over mijn lippen te laten rollen. 'Voel je serieus iets voor mij?'

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Marcel Styles

Ik hoorde hoe Louis nog een opmerking terug maakte naar Harry, om zich vervolgens op mij te richten. 'En omdat je kwaad bent op je broer, mag ik het vergelden en ruzie met hem krijgen? Al geef ik toe dat je slim bent, omdat je weet dat hier geen excuus voor is,' ik beet op mijn lip, hij had wel een punt.
'Dat is nooit mijn bedoeling geweest, hij had het op mij moeten afreageren, niet op jou. Net zoals ik het zo had moeten doen,' zuchtte ik. Dit zou ik dus nooit kunnen goedmaken, dat was me duidelijk. Hij keek me nu recht aan. 'Voel je serieus iets voor mij?' Hij gebruikte precies dezelfde woorden die ik had gebruikt in het muzieklokaal. Ik glimlachte zwakjes.
'Was dat nog niet duidelijk na net?' Dat was het enige dat ik kon zeggen aangezien ik geen flauw idee had hoe het anders moest. Ik keek weer naar beneden, niet wetend wat ik nu in godsnaam moest doen. 'Het spijt me echt,' mompelde ik nogmaals ook al wist ik dat het geen enkele nut had, hij moest gewoon weten dat het me echt speet.

Because I love him, do I need another reason?

Harry Styles
Louis zijn worden bleven door mijn hoofd spoken. Ik steunde met mijn hoofd op het steur. Ik was hier zo ontzettend klaar mee. En dan vooral met Marcel. Ik zuchten en stapten uiteindelijk toch uit. Maar voordat ik mijn portier weer dicht kon gooien zag ik Marcel al weer staan. Ik liet ze uitpraten, maar was er al snel klaar mee, toen Marcel toegaf dat hij wat voor Louis voelde. Ik klemde mijn hand rond het portier en gooide hem met een klap dicht. 'Kwaad op mij? Geef me een goede reden, dat jij kwaad mag zijn op mij? Want volgens mij ben ik hier degene die kwaad moet zijn op jou.' Snauwde ik kwaad. Als ik nog in mijn auto had gezeten had ik hem aangereden. 'Ik heb je nooit wat aangedaan. Neem het voor je op, ga onder jou perfectie door en toch moet je me altijd naaien. Het word eens tijd dat mensen zien dat je helemaal niet zo lief en onschuldig bent als je jezelf doet voorkomen.' Ik trok Louis zijn pakje sigaretten uit zijn handen en pakte er een sigaret uit. Als mensen zeiden dat het echt hielp tegen de stres, kwam dat nu heel mooi uit.

[ bericht aangepast op 7 nov 2013 - 21:16 ]

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Louis Tomlinson
Marcel beet op zijn lip en vanuit mijn ooghoeken zag ik dat Harry het zat was. Ik had hier nooit aan moeten beginnen, want dan hadden we nu nooit hier gezeten, dus technisch gezien was het wel mijn schuld.
'Dat is nooit mijn bedoeling geweest, hij had het op mij moeten afreageren, niet op jou. Net zoals ik het zo had moeten doen,' zuchtte de eerste jongen waardoor ik mijn hoofd schudde. 'Harry had het recht om het op mij af te reageren, want door mij zit hij hierin en ik reageer het ook vaak genoeg op hem af. Jij daarin tegen kan ik vrij weinig over zeggen gezien ik me nog steeds een beetje verbaas.' verliet mijn mond waarna ik zijn eerdere woorden uitsprak tegenover hem. Iets waardoor ik een zwakke glimlach kreeg. 'Nou, ik weet niet zo goed wat ik daarvan moest denken. Ik dacht eerder dat het kwam door het hele gedoe met Hazza, maar nu weet ik dus wel genoeg.' Ik beet op mijn lip terwijl ik eventjes blikte naar Harry, niet wetende wat ik hier mee moest. 'Maar waarom mij? Je kent me niet sinds vandaag en ik ben de beste vriend van je broer. Het klinkt heel..' Ik wist niet wat de juiste aansluitende woorden waren, dus hield het maar even open.
Niet dat ik de kans kreeg om verder wat te zeggen, want een kwade Harry kwam we ook tussen door waardoor ik toch opsprong.
'Hazza, rustig nu, want ik wil niet alsnog een telefoontje kunnen plegen,' was het eerste wat mijn mond verliet voor ik zijn kant op liep. 'Heel misschien moeten jullie eens kijken wat de ander te zeggen heeft, want ik ben er ondertussen achter waar jullie probleem ligt. En nu niet gelijk tegen mij keren, want ik ga hier alleen proberen te helpen,' Het laatste kwam er meer uit als een waarschuwing, wetende dat ik ook nog gesnauw ging ontvangen.

( Meh, mijn telefoon is leeg)

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Gwen Lily Cooper
Zayn negeerde me hard. Nouja, poging gedaan. Met de cigaret tussen mijn lippen liep ik wat rond tot ik Louis met een pakje in zijn handen naar buiten zag lopen. Die had al heel erg lang niet gerookt, dus het verbaasde me eigenlijk. Ongeveer rond dezelfde tijd kreeg ik een smsje van Harry binnen. Er was echt iets flink mis tussen hem, Lou en Marcel, anders zou deze stituatie niet zo ontstaan. Nu Marcel ook naar buiten kwam, zag ik Harry uit zijn auto stappen. Ik beet op mijn lip, keek en luisterde. Dit had ik echt niet verwacht en was vrij verwarrend voor me. Marcel was dus op Louis, Louis niet op hem en Harry was kwaad. Opeens vloog hij op de jongens af en zette ik snel een paar passen naar ze toe om vervolgens toen hij eenmaal een cigaret had hem een paar stappen achteruit te duwen. Of hij nu dacht van niet, ik wist zeker dat hij spijt zou krijgen als hij nu zijn beste vriend of zijn broer iets aan zou doen. Met een hand nogsteeds op zijn borst haalde ik mijn aansteker uit mijn tas en stak de peuk voor hem aan. Roken hielp tegen de stress, in elk geval bij mij, nu ook maar hopen bij hem, want als hij echt wilde was hij zo om me heen en hadden die twee tortelduifjes een heel erg groot probleem. "Harry, als je peuk op is, zal ik je dan mee naar huis nemen?" Als ik nog eens nablijven spijbelde had ik een groot probleem, maar hij was op dit moment belangrijker. Dan maar een maand extra. Dat had ik voor hem wel over. Ik keek daarna met waarschuwende ogen naar Louis. Die gast moest even heel goed gaan oppassen wat hij zei als hij niet wilde dat deze bom uit elkaar klapte.

[ bericht aangepast op 7 nov 2013 - 21:48 ]

Bowties were never Cooler

Zayn Javadd Malik

Ik trok mijn wenkbrauw op toen de tweedejaars haar überhaupt nog zo durfden aan te kijken. Ik hield niet van eerste, tweede en derdejaars. Daar zaten meestal barbiepoppen bij die zichzelf heel wat vonden. In de meeste klassen van vierdejaars zaten dezelfde, alleen die dachten direct na ook maar zoenen dat je hun vriendje was. Nu waren Nina, Crystal en Aurora nog een van de weinige die geen hele lading make-up ophadden, al zag je ze wel enkel in strakke, korte jurkjes rondlopen. Zo niet, dan was het wel een minirokje met een navelshirtje. Mij hoorde je niet klagen. 'Yup. Ik spendeer een nachtje bij Hamilton' knikte ik, om mensen bij hun achternaam te noemen was een gewoonte voor me geworden. 'Hoezo, wilde je nog iets doen?' vroeg ik. Aan de ene kant voelde ik me wel schuldig tegenover Perrie. Zij was altijd eerlijk tegen mij en wist niks over die andere meisjes omdat ik mijn mond hield. Maar ik wilde haar absoluut niet kwijt dus zou ik ook in de toekomst niets zeggen. Natuurlijk werd er elke keer weer door een meisje gevraagd wie nou dat ene meisje op mijn arm was die ik had laten tatoeëren. Dan was ik wel eerlijk, maar bij zulle meisjes had je de kans dat ze hun ideeën hadden en het hun niet zoveel uitmaakte.

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

[Whoops, had Gwen niet gezien. Ik ben te veel dingen tegelijk aan het doen. Ik zal mijn vorige stukje even aanpassen, als je wilt kan je haar nog altijd opnieuw sturen :] ]

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

[Nu is ze even bezig met Harry kalmeren. Misschien later]

Bowties were never Cooler

Marcel Styles

'Nou, ik weet niet zo goed wat ik daarvan moest denken. Ik dacht eerder dat het kwam door het hele gedoe met Hazza, maar nu weet ik dus wel genoeg.' zei hij met een zwakke glimlach terwijl zijn blik even naar Harry gleed. 'Maar waarom mij? Je kent me niet sinds vandaag en ik ben de beste vriend van je broer. Het klinkt heel..' hij liet de zin bewust open, net zoals ik er heel bewust voor koos die vraag niet te beantwoorden. Ik kromp in elkaar toen een zeer kwade Harry op me af kwam lopen, maar richtte me snel weer op toen ik hoorde waarvan hij me beschuldigde.
'Perfectie? Meen je die serieus?' snauwde ik terug. 'Ha, dat is een goeie. Kijk eens om je heen joh, je hebt alles wat je maar wilt, en als je het niet hebt krijg je het altijd.' Louis trok nu ook zijn mond weer open. 'Heel misschien moeten jullie eens kijken wat de ander te zeggen heeft, want ik ben er ondertussen achter waar jullie probleem ligt. En nu niet gelijk tegen mij keren, want ik ga hier alleen proberen te helpen,' dat laatste klonk meer als een waarschuwing, maar oké. Ik beet op mijn lip en deed een stap achteruit, mijn broer nog steeds kwaad aankijkend. Toen Gwen eraan kwam en iets mompelde over hem mee naar huis nemen ontspande ik wat, dat was waarschijnlijk het beste, maar daar zou Harry waarschijnlijk nooit mee instemmen.

Because I love him, do I need another reason?