[RPG] Nothing Better, But Fight Forever || One Direction || Topic één. - Speeltopics

De familie Tomlinson, Malik, Payne, Horan, Styles en Davies vechten al jaren een vete uit. De jongens zijn dan ook de grootste vijanden. De zes families en dan vooral hun zonen maken het dorp onveilig met hun streken. Tot het op een dag compleet uit de hand loopt, en ze wel nadering bij elkaar móéten vinden. Om zo de ander weg te werken en elkaar weer keihard te verraden. En vooral: Liggen haat en liefde niet heel dicht bij elkaar?

De rollen:
De jongens:
- Louis William Tomlinson. (Ramazzotti.)
- Zayn Javadd Malik. (Styles.)
- Liam James Payne. (Cimmaron.)
- Niall James Horan. (Escuela.)
- Harry Edward Styles. (Makeilon.)
- Kit Owen Davies. (KiliOfDurin.)

Overige (Familieleden, vrienden, vijanden etc.):
- Beste vriendin van Harry Styles: Mary-Lia Louise Carter. (Averalda.)
- Zusje van Louis Tomlinson: Jaycee "Jay" Felicia Tomlinson. (Roth.)
- Beste vriendin van Louis Tomlinson: Josie Penelope Shepherd. (Foxes.)
- Beste vriendin van Liam Payne: Elena Feline Lowell. (Shaughnessy.)
- Zus van Harry Styles: Gemma Styles. (Vulcano.)
- Zusje van Liam Payne: Liv Sarah Payne. (Nici.)

De regels:
- Geen oneliners. Minimaal vier regels.
- Geen perfecte personages!
- Naamsveranderingen doorgeven.
- Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het in een andere kleur of tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
- Meld het alsjeblieft als je voor langere tijd niet kunt reageren. Twee weken niet reageren zonder reden is zonder pardon eruit.
- Alleen Cimmaron of Ramazzotti maken nieuwe topics.
- Geen ruzie, alleen in het RPG is dat toegestaan.
- 16+ mag.

Het Begin:
Het is vlak na een groot gevecht op het dorpsfeest, waarbij zelfs gewonden zijn gevallen en waarbij de politie nog steeds loopt te bemiddelen. Ze haten elkaar meer dan ooit. En de adrenaline stroomt nog door de lichamen van de jongens en de andere betrokkenen. Allemaal zijn ze een plan aan het bedenken, maar begrijpen ook dat het dit keer niet alleen zal lukken. Daarom proberen ze nadering te zoeken bij hun grootste vijanden. Met misschien wel de meest vuile ideeën voor ogen.

[ bericht aangepast op 9 okt 2013 - 14:27 ]

---

Reality's overrated.

Zayn Malik
Het was heel moeilijk me nu nog groot op te stellen. Het was eigenlijk ook zinloos, want ik zat hier niet voor niets. Als ik zo stoer was, als ik mezelf probeerde voor te doen, had ik nooit hulp aangenomen van mensen die ik niet kende. Het had geen zin om hier een potje te lopen opscheppen. Kit schudden zijn hoofd, toen ik hem zei dat ik vanmiddag nog weg zou zijn. Iets wat me enorm verbaasde. Ik luisterde naar zijn uitleg, maar bij zijn eerste zin, lachte ik al schamper. Mijn vader zou me niet eens een blik waardig gunnen. Laat staan naar me willen luisteren. Als ik hem nu op straat tegen zou komen, zou hij doen of hij me niet kende. Dat was een ding wat zeker was. Ik schudden langzaam mijn hoofd en liet deze daarna hangen. 'Ik lig eruit. Volgens mij is intiem contact met een jongen, nog erger dan varkensvlees eten. Mijn ouders zijn niet zoals die van jou. Mijn vader zijn geloof gaat voor alles. Het maakt niet uit wat ik zeg, die man hoeft me nooit meer te zien.' Ik plukte wat aan het dekbed en zuchten. 'En aangezien ik hier niet voor eeuwig kan blijven, kan ik maar beter nu gaan, voordat je broertje zich echt aan me gaat hechten en ik me hier nog thuis ga voelen.' Niet dat, dat ooit het geval zou worden, onder een dak met Kit.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Kit Owen Davies
Ik trok een wenkbrauw op bij zijn verweer. Wat was dit nou weer voor onzin? "Dude, dit was echt niet intiem whatsoever. Als je een trap in je noten krijgt van Horan is dat toch ook niet intiem?" Het was ook niet waar ik voor was gegaan, anders had ik hem wel gezoent. Nee, ik wilde hem toen gewoon trijteren, maar dit was toch iets te ver uit de hand gelopen. Hij moest huisarrest krijgen, niet uit huis gezet worden. Ik haalde een hand door mijn haren, die bleef hangen achter een bos klitten, waarna die weer in mijn schoot viel. "En dat tweede ben je wat laat mee. Hoe Josey naar je kijkt zegt genoeg, zo keek hij eens op naar mij. Maar ik kwam op de straat terecht en vocht met jullie, iets waar ik hem koste wat het kost tegen wil beschermen. Daarom duwde ik hem weg, keer op keer. Ik heb er nu erg veel spijt van." Mijn broertje vond mijn verdomme aardsvijand aardiger dan ik. En dat door alweer mijn eigen toedoen. Hij had gelijk gehad. Ik was een sukkel. Ik maakte allesstuk en nu was ik gewoon jaloers op Malik notabene omdat hij in een dag een beter band had weten op te bouwen met mijn broertje dan ik in 3 jaar. "Daarbij laten mijn ouders je echt niet gaan zonder een plek om heen te gaan. Mijn moeder is overdag thuis en werkt als mijn vader thuis is tot de tweeling komt. Dan ik ze 16 weken thuis, dus, jongen, maak het je gemakkelijk, hoe erg je me ook mag haten, want de rest van dit gezin mag je heel erg graag en zal je niet in de goot doen liggen." Na die woorden kroop ik verder onder de nog warme dekens.

---

Bowties were never Cooler

Liam James Payne.

"Misschien, uh, moet ik maar gewoon gaan dan..."Hij slaat zijn ogen neer en ik zet een stap achteruit, mijn hand laat ik weer langs mijn lichaam vallen.
"Okay," mompel ik, zo zacht dat ik me afvraag of hij het gehoord heeft.
Ja, ik heb het verpest. En niet zo'n beetje ook. Ik heb het heel, heel, heel erg verpest. Wat een sukkel ben ik toch... Een klootzak. En aan de andere kant, híj is de gay hier. Híj is de wanhopige. Waarom loopt hij dan weg, als hij mij kan krijgen? Ik doe mijn best dat te denken, maar wegens gebrek aan arrogantie draai ik die woorden om: Zelf gay Tomlinson vind mij een loser. Zelf hij wilt me niet. Wat voor niemand ben ik dan. Als zelfs Tomlinson hard voor je wegloopt, ben je het dan wel waard?

---

Reality's overrated.

Louis Tomlinson.

Payne doet een stap achteruit en een paar seconde later voel ik ook geen hand meer. "Okay," mompelt hij, haast onverstaanbaar. Dus hij liet het hier bij? Hij was met dit alles begonnen en dan liet hij me zo maar weglopen? Als iemand dat mij zou flikken zou ik echt ontzettend kwaad worden. Al weet ik natuurlijk niet of hij dit deed voor een spelletje, of dat hij me echt leuk vind... Wat ik me haast niet kan voorstellen. Ik heb nog nooit een echte relatie met iemand gehad, ik was altijd alleen maar goed genoeg voor one night stands. Ik beet zachtjes op mijn lip en keek terug naar Payne. Het enige wat ik wel zou weten is dat het tussen ons nog veel raarder zou gaan lopen nu we hier tegen de boom met elkaar hebben staan zoenen. "Wat is er met je?" Mompelde ik zachtjes, met een lichte twijfeling in mijn stem die volgens mij Payne ook wel gehoord heeft.

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Liam James Payne.

"Wat is er met je?" Nog steeds zacht gemompel en er klinkt een lichte twijfeling in zijn stem.
Mijn hoofd loopt nu gewoon echt knal en knalrood aan. Net een tomaat. Liam Tomato Payne. "E-er" stotter ik stilletjes. Sukkel, sukkel, sukkel. Ik doe nog een paar stappen achteruit en schaduwen vallen over mijn gezicht die ik naar beneden laat hangen. "Ik weet het niet." Een stille fluistering.
Gefrustreerd haal ik een hand door mijn haar. Als Tomlinson hier nu niet was geweten had ik die boom een trap gegeven. Die boom die nooit meer zomaar een boom zou kunnen zijn, maar de boom waar ik een stomme fout maakte. Stomme boom. Stom dorp. Stom land. Stomme wereld.

---

Reality's overrated.

Louis Tomlinson.

Ik kan een kleine glimlach niet onderdrukken als ik zie hoe rood Li - Payne, Louis, houd het bij Payne - Payne is. "E-er," stottert hij en nu heb ik echt zin om een 'awh' geluidje te slaken, ik had geen idee wat er nu met me aan de hand was, maar ik vond het gewoon ontzettend schattig dat Payne nu niet meer zo stoer deed. Hij deed nog een paar stappen achteruit en zijn hoofd laat hij naar beneden hangen. "Ik weet het niet." Mompelde Payne. Aarzelend zet ik een paar passen in zijn richting, om heel voorzichtig zijn linkerhand vast te pakken. "Ik, uhm, je mag het me best vertellen als je, uh, ergens mee zit," mompelde ik zachtjes. God, Louis, waar ben je in hemelsnaam mee bezig?!

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Liam James Payne.

Aarzelend zet hij een paar stappen naar me toe en ik hou mijn adem in. Als hij mijn hand vastpakt kijk ik er even met grote ogen naar. Om hem dan aankijken. Had ik dat maar niet gedaan, want gelijk voel ik me nog verschrikder. Als dat al een woord is.
"Ik, uhm, je mag het me best vertellen als je, uh, ergens mee zit."
Een hele tijd ben ik stil en kijk maar in zijn ogen, zeeblauw zijn ze. Dan gaat mijn blik weer naar onze handen. "Okay," mompel ik uiteindelijk maar. Om maar iets te kunnen zeggen. Dan zucht ik trillerig. "Waarom wou je opeens weg?" vraag ik dan. Hopend dat het zacht genoeg was en hij het niet gehoord heeft.

---

Reality's overrated.

Louis Tomlinson.

Hij voelde zich duidelijk niet prettig dat kon ik merken aan alles wat hij deed. Ik zie hoe hij met grote ogen kijkt naar zijn hand, die ik nog steeds vast heb. Na mijn wooren zegt Payne niets meer, hij is ontzettend lang stil en ik ben bang dat hij een trap gaat uitdelen of wat dan ook. "Okay," mompelt hij dan, terwijl zijn blik opnieuw afgaat naar onze handen. "Waarom wou je opeens weg?" Vraagt hij dan en ik bijt op mijn lip. "Ik denk, uhm, omdat, tja, het is best wel raar, niet? We moeten elkaar haten, we moeten niet hier met elkaar staan te zoenen, het is gewoon even heel vaag..." Ik proefde een ijzersmaak en kwam tot de conclusive dat ik te hard op mijn lip had gebeten. Ik likte gauw het bloed weg en staarde opnieuw naar Payne. "Vind jij dit wel normaal dan?" Mompelde ik zachtjes.

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Liam James Payne.

"Ik denk, uhm, omdat, tja, het was best wel raar, niet? We moeten elkaar haten, we moeten niet hier met elkaar staan te zoenen, het is gewoon even heel vaag..." Bloed verschijnt op zijn lip - waarschijnlijk omdat hij te hard heeft gebeten -, maar hij likt het al snel weg. "Vind jij dit wel normaal dan?"
Snel schud ik mijn hoofd. "Nee... Maar..." Ik val weer stil. Niet wetend wat ik nou moet doen, of wat ik nou moet zeggen. Met mijn ogen speur ik een beetje angstig de omgeving af. Misschien wel een beetje bang voor bekenden die langs komen.

---

Reality's overrated.

Louis Tomlinson.

Payne schud snel zijn hoofd, naar mijn mening iets te snel. "Nee... Maar..." Hij valt opnieuw stil, ik wacht totdat hij weer iets wil gaan zeggen, maar dat is hij niet van plan. "Ja? Maar? ..." Aarzelend laat ik mijn duim over de bovenkant van zijn hand glijden. Ik volg zijn blik als ik zie dat hij om zich heen kijkt. "Bang dat iemand ons gezien heeft?" Stiekem was ik daar ook wel bang voor en ik voelde een klein zenuwachtig gevoel in mijn buik. Wat als iemand ons echt gezien had? Wat als iemand ons had staan zien zoenen? Ik moest mezelf kalm houden anders wist ik zeker dat ik straks voor Payne stond te hyperventileren en ik wist niet of hij me daarna terug kalm kon krijgen...

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Liam James Payne.

"Ja? Maar? ..." Zijn duim laat hij over de bovenkant van mijn hand glijden, aarzelend. Gebiologeerd staar ik naar zijn bewegingen.
"Ehhh," stotter ik. Met de hand die Louis niet vast heeft strijk ik over mijn gezicht. In de hoop zo mijn gedachten wat op te klaren. Zinloos natuurlijk.
"Bang dat iemand ons gezien heeft?"
"Natuurlijk, jij niet dan?" zeg ik eerlijk. Ik had een plan, had ja, want het lijkt alsof ik het spontaan vergeten ben. Voel ik dan zo'n afschuw voor het kussen voor jongens? Zo erg dat ik spontaan mijn plannen vergeet? En er van in de war raak? Want het is niet zo dat ik het fíjn vond om een jongen te zoenen. Nee. Echt niet.

---

Reality's overrated.

Louis Tomlinson.

"Ehhh," stottert hij opnieuw. En eerlijk gezegd vind ik het wel leuk dat hij niet weet hoe hij op mij moet reageren. Normaal gesproken had Liam Payne altijd een weerwoord klaar. Ik volg zijn handelingen en zie hoe hij met zijn andere hand over zijn gezicht heen strijkt. "Natuurlijk, jij niet dan?" Vroeg hij. Ik haalde wijfelend mijn schouders op. Ik wist het niet precies. "Ik denk het niet... Tenzij het iemand van m'n familie is," sprak ik ook eerlijk uit. Iedereen wist tenslotte dat ik homo ben, dus als ze me dan met een jongen zouden zien is niet zo erg. Maar bij Payne zat dat natuurlijk wel anders, ik snapte hem best wel, dacht ik. "Ga je me nu nog vertellen wat er met je aan de hand is?" Dit kwam er wat botter uit dan ik zelf wilde. "Sorry, ik bedoelde het niet zo..." Mompelde ik zachtjes en sinds wanneer excuseerde Louis Tomlinson zich?! Ik wist helemaal niet meer wat me overkwam.

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Liam James Payne.

Wijfelend haalt hij zijn schouders op. "Ik denk het niet... Tenzij het iemand van m'n familie is."
      Langzaam en bedenkelijk knikte ik. Bij hem was het natuurlijk anders. Maar bij mij... Ze moesten niet het verkeerde denken. Stel ze zouden denken dat ook ik een flikker was! Nee, dat mocht niet gebeuren. Daarbij zou mijn vader het hoogstwaarschijnlijk mijn kop uit slaan. Als er iets is waar hij een hekel aan heeft. En dan nog feit dat het niet zomaar een jongen was die ik zoende, maar Tomlinson. Nee, dat maakt het er ook niet beter op. Gelukkig kan ik het verklaren. Gelukkig kan ik hem vertellen dat het voor het goede was.
      "Ga je me nu nog vertellen at er met je aan de hand is?" Haal Tomlinson me uit mijn gedachten, het klinkt een beetje bot. "Sorry, ik bedoelde het niet zo..."
      Langzaam en subtiel haal ik mijn schouders op. "Als ik er achter ben -ben jij de eerste die het te weten komt." Ik lieg niet compleet, eigenlijk spreek ik gewoon de waarheid. Misschien dat ik niet bedoelde wat hij denkt wat ik bedoel - het feit dat ik van mijn plan af ben en hem weer moet herpakken - maar ik loog niet.

[ bericht aangepast op 13 okt 2013 - 12:55 ]

---

Reality's overrated.

Louis Tomlinson.

Heel langzaam knikte hij, ik geloofde dat hij me wel snapte. Voor mij maakte het natuurlijk allemaal niets uit, voor hem snapte ik het best, zijn reputatie ging dan helemaal ten onder. Al zou iedereen mij ook haten natuurlijk, alleen omdat ik met Payne iets gedaan had. Heel even haalt hij zijn schouders op. "Als ik er achter ben -ben jij de eerste die het te weten komt." Ik tuitte kort mijn lippen en knikte. Ik wist niet of ik het moest geloven, maar ik wilde geen kwade Payne hier, dus liet ik het er maar bij. "Dat vind ik aardig," was het enige wat ik zei. Ik wilde eerst iets anders zeggen, maar dat klonk niet helemaal gepast. "Ik, uh, hoef eigenlijk helemaal niet weg. Maar ik weet niet wat er nog meer gaat gebeuren als ik langer hier met jou blijf..." Sprak ik eerlijk uit, ik vond dat hij nu ook wel het recht had om de waarheid te weten. Al wist ik de waarheid zelf ook nog niet helemaal honderd procent.

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Liam James Payne.

Tomlinson tuit kort zijn lippen en knikt. "Dat vind ik aardig."
      Een beetje onwennig sta ik wat op de ballen van mijn voeten te wiebelen. Want eigenlijk weet ik nog steeds niet wat ik moet doen. Alsof ik me ooit echt op mijn gemak ga voelen bij Tomlinson. Ik kan wel doen alsof, maar van binnen zal dat nooit wat worden. Of tenminste, dat lijkt me sterk.
      "Ik, uh, hoef eigenlijk helemaal niet weg. Maar ik weet niet wat er nog meer gaat gebeuren als ik langer hier met jou blijf..."
      Na zijn woorden ben ik alweer een hele tijd stil. "Wat zou je willen?" vraag ik hem dan. En ik ben benieuwd naar het antwoord, echt. Misschien is dit wel meer als een spelletje voor mij, misschien word het ook wel lust. Nee, Liam, dat is het niet. Dat mag niet. Al is het alleen lust, het is smerig. Ranzig. Vies.

---

Reality's overrated.