[RPG] Nothing Better, But Fight Forever || One Direction || Topic één. - Speeltopics

De familie Tomlinson, Malik, Payne, Horan, Styles en Davies vechten al jaren een vete uit. De jongens zijn dan ook de grootste vijanden. De zes families en dan vooral hun zonen maken het dorp onveilig met hun streken. Tot het op een dag compleet uit de hand loopt, en ze wel nadering bij elkaar móéten vinden. Om zo de ander weg te werken en elkaar weer keihard te verraden. En vooral: Liggen haat en liefde niet heel dicht bij elkaar?

De rollen:
De jongens:
- Louis William Tomlinson. (Ramazzotti.)
- Zayn Javadd Malik. (Styles.)
- Liam James Payne. (Cimmaron.)
- Niall James Horan. (Escuela.)
- Harry Edward Styles. (Makeilon.)
- Kit Owen Davies. (KiliOfDurin.)

Overige (Familieleden, vrienden, vijanden etc.):
- Beste vriendin van Harry Styles: Mary-Lia Louise Carter. (Averalda.)
- Zusje van Louis Tomlinson: Jaycee "Jay" Felicia Tomlinson. (Roth.)
- Beste vriendin van Louis Tomlinson: Josie Penelope Shepherd. (Foxes.)
- Beste vriendin van Liam Payne: Elena Feline Lowell. (Shaughnessy.)
- Zus van Harry Styles: Gemma Styles. (Vulcano.)
- Zusje van Liam Payne: Liv Sarah Payne. (Nici.)

De regels:
- Geen oneliners. Minimaal vier regels.
- Geen perfecte personages!
- Naamsveranderingen doorgeven.
- Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het in een andere kleur of tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
- Meld het alsjeblieft als je voor langere tijd niet kunt reageren. Twee weken niet reageren zonder reden is zonder pardon eruit.
- Alleen Cimmaron of Ramazzotti maken nieuwe topics.
- Geen ruzie, alleen in het RPG is dat toegestaan.
- 16+ mag.

Het Begin:
Het is vlak na een groot gevecht op het dorpsfeest, waarbij zelfs gewonden zijn gevallen en waarbij de politie nog steeds loopt te bemiddelen. Ze haten elkaar meer dan ooit. En de adrenaline stroomt nog door de lichamen van de jongens en de andere betrokkenen. Allemaal zijn ze een plan aan het bedenken, maar begrijpen ook dat het dit keer niet alleen zal lukken. Daarom proberen ze nadering te zoeken bij hun grootste vijanden. Met misschien wel de meest vuile ideeën voor ogen.

[ bericht aangepast op 9 okt 2013 - 14:27 ]

---

Reality's overrated.

Zayn Malik
Ik besefte me heel goed dat ik mijn haat voor deze jongen moest onderdrukken nu. Gelukkig ging het praten nu redelijk goed en had ik niet de neiging hem aan te vallen. Iets wat ik wel had verwacht. Ik kwam er wel achter, dat ik eigenlijk niets over deze jongen wist. Net zoals over de rest van de gasten, waar ik een bloedhekel aan had. Maar dat hoefde ook niet. Ik wist dat ik ze niet mocht en hun mij niet. Dat was genoeg. Op het eerste gezicht, vond ik Kit helemaal geen dierenmens. Maar ik had totaal geen mensenkennis, dat dat was niet zo vreemd. Zijn volgende worden had ik dan weer wel uit zijn mond verwacht. Waar bemoeide die jongen zich in godsnaam mee. Hij hoefde mij niet te vertellen dat ik verantwoordlijk moest worden en moest leren op mijn eigen benen te staan. Daar had ik mijn moeder voor. -of die had ik toch. Ik rolde met mijn ogen en keek hoe hij opstond. Maar zodra hij zich ging opkleden, keek ik weg. Dat hoefde ik niet te zien. 'Ja en jij denkt dat ik daar nog niet over na heb gedacht?' Ik was niet achterlijk. Hij snapte toch ook wel dat ik hier zo snel mogelijk weg wilde. Zodra ik ook maar een paar centen zou hebben, zou ik wel ergens in een kraakpand bemachtigen.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Kit Owen Davies
Ik dwong mezelf zo aardig mogelijk als dat ik tegen Zayn kon zijn te zijn. Ik mocht hem echt niet en dat zou ook nooit gebeuren, maar ik moest de vrede bewaren voor de rest van het gezin. Ik had geen vriendin, geen vriendje, niemand die ik leuk vond. Mijn familie was alles voor me, zeker Josey. Ik zou er echt alles aan doen om het leven hem naar zijn zin te maken. Ik liep naar mijn kast en haalde er schone kleren uit. Ik haalde mijn schouders op. "Weet ik veel, ik ken je amper." Het was waar. Ik kende hem en de andere gehate jongens amper. Het kon me ook weinig schelen. Ik begon me rustig om te kleden. Ik zag hem wegkijken. "Wat is er, stoere jongen? Bang dat die van mij groter is dan de jouwe? Of ben je zo preuts opgevoed dat je me zelfs niet aan mag kijken als ik mijn boxer verwissel." Ik kon het niet later een klein beetje te stoken. Ik trok mijn boxer van mijn kont en liet die op de grond vallen terwijl ik rustig de schone uitvouwde. Naaktheid was net als sex niets bijzonders en gewoon heel casual voor me. Het kon me echt niets schelen wie het zag, al was het mijn aartsvijand. Ik was een jongen en dat mocht men weten ook. Daarbij was wat frisse lucht in de ochtend wel lekker.

[ bericht aangepast op 17 okt 2013 - 23:08 ]

---

Bowties were never Cooler

Liam James Payne.

Een schampere glimlach verschijnt rond zijn lippen. "Tja, daar kan ik je eeigenlijk wel gelijk in geven."
Op de één of andere manier irriteer ik me aan die woorden en niet zo'n beetje ook. De arrogantie!
Kort haalt Tomlinson zijn wenkbrauwen op.
"Ik uhm..."
Het is duidelijk, hij gaat een beetje verlegen met complimenten om. Niet dat ik zo zeker ben, nee ik ben nog erger als Tomlinson. Ik kan dan wel doen alsof ik verschrikkelijk zelfverzekerd ben, maar er zijn zeker manieren om dat masker te breken. En complimenten zijn daar een goed voorbeeld van.
Langzaam kom ik iets dichterbij en druj zachtjes een kus op zijn wang.

---

Reality's overrated.

Louis Tomlinson.

Een lange tijd is het stil tussen ons, totdat Payne de afstand tussen ons verbreekt en stapje voor stapje dichterbij komt. Ik bijt lichtelijk op mijn lip als ik kort daarna zijn warme lippen tegen mijn wang aanvoel. "Wat gaan we nu doen?" Mompel ik zachtjes, terwijl ik onbewust wat afstand van de jongen voor me neem. Het is niet dat ik het geen aardig gebaar vond, het is meer dat ik niet wist of ik hem eigenlijk wel kon vertouwen. Jaar in jaar uit hebben we elkaar de huid vol gescholden en nu zou hij me dan ineens aardig vinden, me zelfs kussen? Ik had er eigenlijk geen idee bij. Ik wist niet zo goed wat ik met deze situatie aan moest.

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Liam James Payne.

"Wat gaan we nu doen?" Het eeuwige zachte gemompel.
Hij neemt wat afstand van me. En ik haal een hand door mijn haar, wat ondertussen door de war zit. Mijn andere hand heeft Tomlinson nog niet losgelaten. En ik ben dat niet van plan. Zachtjes geef ik een kneepje in zijn hand. "Zeg het eens Louis, zo mag ik je wel noemen toch? Wat zou je willen doen?" Met een grijns wiebel ik met mijn wenkbrauwen en kijk hem ondeugend grijnzend aan.

[Sorry, telefoon, ik heb geen idee hoe lang deze post is.]

[ bericht aangepast op 19 okt 2013 - 14:51 ]

---

Reality's overrated.

Louis Tomlinson.

Hij haalt zijn vrije hand door zijn haar, wat er erg warrig bij ligt en ik moet zeggen dat hem dat niet slecht staat. Met zijn andere hand, die nog steeds de mijne vast heeft, geeft hij me een zacht kneepje. "Zeg het eens Louis, zo mag ik je wel noemen toch? Wat zou je willen doen?" Met een grijns wiebelt hij met zijn wenkbrauwen en kijkt me ondeugend aan. "Dat is goed, als ik jou dan Liam mag noemen." Stom. Stom. Stom. Natuurlijk zou ik hem dan Liam mogen noemen, anders leek het me een beetje raar, maar goed, gezegd is gezegd. "Uhm, ik... Ik weet het eigenlijk niet zo goed. Dat klinkt stom, hè, dat je mij nog is onzeker voor je zou zien staan..." Ik beet zachtjes op mijn lip en keek naar Liam.

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Zayn Malik
Ik rolde even met mijn ogen. Hij wist inderdaad helemaal niets van me en dat wilde ik graag zo houden. Hij hoefde geen kijkjes te nemen in mijn leven. Ik daarentegen, nam nu wel een kijkje in zijn leven. En ik vroeg me echt af hoe kit zo geworden was, met zo'n familie. Ik wende mijn blik af toen hij zich ging omkleden, maar keek hem al snel weer kwaad aan. Hij had echt geluk dat we zich op zijn terrein bevonden. Want anders had ik even afgemaakt waar ik gister aan begonnen was. 'Het is heel leuk dat je voor me uit de kleren gaat. Maar ik hoef die dikke reet van jou gewoon niet te zien.' Gromde ik. Het was echt niet dat ik nog nooit een jongen naakt had gezien, maar dat betekende niet dat ik naar zijn lul hoefde te staren. 'Daarbij, ben ik dus wel zeker groter geschapen dan jou.' Grijnsde ik onschuldig, terwijl ik naar zijn zaakje knikte. Als hij het zo wilde spelen, kon hij het krijgen ook.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Kit Owen Davies
Ik rolde met mijn ogen. "Kom op, zeg. Zo dik is die niet en je ziet echt niet minder in de sportkleedkamer." Mijn kont was echt niet dik. Die van hem was zoizo al veel meer vlees, al was het maar omdat hij niet op een gespierde maar uitgemergelde puppy leek zonder kleren aan. Ik legde mijn spullen op mijn bed en haakte uitdagend mijn vingers achter de band van mijn boxer. Ik trok een wenkbrauw op bij zijn woorden. "Daar twijfel ik toch echt over. Ik ben misschien een onderdeurtje, daar beneden echt niet." Het was niet dat ik hem graag mijn zaakje liet zien, maar zoals hij het nu speelde kon ik ook. Daarbij was ik een stuk minder preuts opgevoed en maakte het me ook echt niet uit wie me naakt zag. Ik trok mijn boxer een klein stukje omlaag, net genoeg om wat haartjes er bovenuit te laten piepen. Ik zou me zo gewoon omdraaien. Niet uit schaamte, maar om toch wat rust in de tent te houden. Ik wilde echt geen gevechten binnen. Straks zouden we alleen thuis zijn, of nouja, voor een uurtje en dan zou mijn moeder thuiskomen om te slapen voor ze ging koken en dan vanavond ging werken. Dan konden we dit wel naar buiten nemen, maar nu nog even niet. Eerst de rest het huis uit.

---

Bowties were never Cooler

Liam James Payne.

"Dat is goed, als ik jou dan Liam mag noemen."
Ik knik. "Vanzelfsprekend."
"Uhm, ik... Ik weet het eigenlijk niet zo goed. Dat klinkt stom, hè, dat je mij nog is onzeker voor je zou zien staan..." Zachtjes bijt hij op zijn lip en kijkt naar me.
Met mijn vinger streel ik zachtjes over zijn dij, maar ga niet verder als dat. Wetend dat hij waarschijnlijk te gechoqueerd is. Dan til ik mijn hand op en haal zijn lip tussen zijn tanden vandaan, waarna ik een heel zachte kus op zijn lippen druk, zo zacht dat mijn lippen die van hem amper raken. Maar toch kan ik zijn zoete smaak proeven. Of mijn onbewustzijn brengt het zich terug van de vorige kus. "Het is begrijpelijk," fluister ik. "Alleen had ik dat laatste inderdaad nooit verwacht."

---

Reality's overrated.

[Liam en Louis wat doen jullie!? T zal btw geniaal zijn als er iemand aan kwam nu haha]

---

The monsters running wild inside of me. I'm faded

[^ Ze zijn bezig hun leven te verbreden. :')]

Louis Tomlinson.

Hij knikte. "Vanzelfsprekend." Gelukkig maar, anders zou het wel een beetje heel erg raar worden. Ik voel zijn vinger zachtjes over mijn dij strelen en kippenvel verschijnt op mijn armen. Ik merk hoe hij met zijn hand mijn lip tussen mijn tanden weghaalt, sowieso was lip bijten niet altijd even goed. Heel kort, in een reflective, voel ik zijn lippen tegen de mijne. Het is haast niet te voelen, maar ik weet zeker dat hij ze er heel even tegenaan had gedrukt. "Het is begrijpelijk," fluistert hij. "Alleen had ik dat laatste inderdaad nooit verwacht." Vervolgd hij zijn zin en ik voel het schaamrood naar mijn wangen stijgen. "Dacht ik het al. Oh god, dit is eigenlijk nog veel beschamender... " Ik had de neiging om weer op mijn lip te bijten maar wist me in te houden.

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Liam James Payne.

Als mijn vinger langs zijn dij glijd verschijnt er kippenvel op zijn armen. Nadat mijn lippen even die van hem geraakt hebben en er een fluistering mijn keel heeft verlaten stijgt het schaamrood naar zijn wangen. "Dacht ik het al. Oh god, dit is eigenlijk nog veel beschamender..." spreekt hij hardop uit. Ik vraag me af of dat de bedoeling was.
Mijn hand glijd naar zijn rode wang. "Ik vind het wel schattig." Een twinkeling staat in mijn ogen en met een ondeugende en ietwat plagerige grijns kijk ik Tomlinson aan. In mijn hoofd zal hij Tomlinson blijven, nog altijd even erg, ongeacht van mijn toneelspellen.

---

Reality's overrated.

Louis Tomlinson.

Ik voel zijn hand over mijn wang glijden, die inmiddels wel knalrood zullen moeten zijn. "Ik vind het wel schattig." Ik zie een twinkeling in zijn ogen, waarna er een ondeugende grijns verscheen rond zijn lippen. Volgens mij waren mijn wangen nu nog roder dan het eigenlijk zou kunnen. God, waar was hij in hemelsnaam mee bezig? "Tja..." Mompelde ik zachtjes. "Misschien kunnen we wat gaan lopen, of ben je te bang dat iemand ons dan zal snappen?" Ik wist niet of het goed was als we samen weg zouden gaan, waar we uberhaupt uit zouden komen maar wat ik wel wist, was dat als we hier bleven staan het met mij misschien niet helemaal goed zou komen.

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

[Ramazzotti -> Script.]

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

[Cimmaron wents Days.]

---

Reality's overrated.