[RPG] Nothing Better, But Fight Forever || One Direction || Topic één. - Speeltopics

De familie Tomlinson, Malik, Payne, Horan, Styles en Davies vechten al jaren een vete uit. De jongens zijn dan ook de grootste vijanden. De zes families en dan vooral hun zonen maken het dorp onveilig met hun streken. Tot het op een dag compleet uit de hand loopt, en ze wel nadering bij elkaar móéten vinden. Om zo de ander weg te werken en elkaar weer keihard te verraden. En vooral: Liggen haat en liefde niet heel dicht bij elkaar?

De rollen:
De jongens:
- Louis William Tomlinson. (Ramazzotti.)
- Zayn Javadd Malik. (Styles.)
- Liam James Payne. (Cimmaron.)
- Niall James Horan. (Escuela.)
- Harry Edward Styles. (Makeilon.)
- Kit Owen Davies. (KiliOfDurin.)

Overige (Familieleden, vrienden, vijanden etc.):
- Beste vriendin van Harry Styles: Mary-Lia Louise Carter. (Averalda.)
- Zusje van Louis Tomlinson: Jaycee "Jay" Felicia Tomlinson. (Roth.)
- Beste vriendin van Louis Tomlinson: Josie Penelope Shepherd. (Foxes.)
- Beste vriendin van Liam Payne: Elena Feline Lowell. (Shaughnessy.)
- Zus van Harry Styles: Gemma Styles. (Vulcano.)
- Zusje van Liam Payne: Liv Sarah Payne. (Nici.)

De regels:
- Geen oneliners. Minimaal vier regels.
- Geen perfecte personages!
- Naamsveranderingen doorgeven.
- Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het in een andere kleur of tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
- Meld het alsjeblieft als je voor langere tijd niet kunt reageren. Twee weken niet reageren zonder reden is zonder pardon eruit.
- Alleen Cimmaron of Ramazzotti maken nieuwe topics.
- Geen ruzie, alleen in het RPG is dat toegestaan.
- 16+ mag.

Het Begin:
Het is vlak na een groot gevecht op het dorpsfeest, waarbij zelfs gewonden zijn gevallen en waarbij de politie nog steeds loopt te bemiddelen. Ze haten elkaar meer dan ooit. En de adrenaline stroomt nog door de lichamen van de jongens en de andere betrokkenen. Allemaal zijn ze een plan aan het bedenken, maar begrijpen ook dat het dit keer niet alleen zal lukken. Daarom proberen ze nadering te zoeken bij hun grootste vijanden. Met misschien wel de meest vuile ideeën voor ogen.

[ bericht aangepast op 9 okt 2013 - 14:27 ]

---

Reality's overrated.

[Mijn topics]

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Roar schreef:
[Mijn topics]

---

night thinking, day dreaming

(mijn topics)

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

[Mijn topics.]

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

[Mijn topics.]

[ bericht aangepast op 21 sep 2013 - 20:22 ]

---

The monsters running wild inside of me. I'm faded

Liam James Payne

"Sorry mevrouw..." mompel ik als ik het kraampje omhoog probeer te hijsen en verschuldigd naar de stukken taart kijk. Gezien er ietwat aan schuldgevoel omhoog kwam richting de organisatie, die zo hun best hebben gedaan deze dag voor mogelijk te maken. Maar niet tegenover de Tomlinson's. Of de Styles'. Of anders tegenover de Horan's, Malik's of Davies'. Zeker niet. Sterker nog; Ik krijg ze nog wel. Ik moet de familie-eer hooghouden. En de enige manier is om nu een geniaal plan te verzinnen. Gelukkig ben ik slim, tenminste. Dat is wat mijn moeder zegt.
Daarna loop ik verder, een beetje chagrijnig het ijs tegen mijn blauwe oog houdend. Wat moet ik nu? Hoe kan ik ze het best terugpakken? Alleen gaat het niet. Daar zijn we nu te ver voor. Maar wie oh wie kan ik het beste benaderen? En hoe? Is het Tomlinson, de oudste. Is het Malik, met zijn agressie. Is het toch Horan, de kleine Ier. Hij lijkt zo onschuldig. Dan heb je nog Styles, de jongste. En natuurlijk Davies, met zijn rare kledij. Mijn gedachten blijven hangen bij die eerste. Misschien kan ik hem benaderen. Eens heb ik gehoord dat hij homo is, of het een roddel was of niet heb ik niet over nagedacht. Maar nu zou het me erg goed van pas kunnen komen.
Mijn blik blijft hangen bij bruin haar en blauwe ogen. Louis. Fucking. Tomlinson. En met grote stappen loop ik naar hem toe. Om dan nonchalant, in zijn buurt, tegen een lantaarnpaal te gaan staan. Mijn armen over elkaar geslagen. En vanonder mijn wimpers aan naar hem kijkend.

---

Reality's overrated.

Louis Tomlinson.
Ik had helemaal gehad met deze rot buurt, allemaal rot mensen woonden hier. Niemand sprak ook maar een goed woord over elkaar, niet dat al terecht was, want volgens mij haatte iedereen elkaar hier, behalve alle familie's. Lichtelijk geirriteerd stond ik tegen een muurtje aan, rond te kijken hoe mensen 'zo aardig' elkaar aan het helpen waren om de puin met elkaar op te ruimen. Maar diep van binnen wist ik dat het allemaal opgehouden schijn was. Achter elkaars rug om vervloekte ze elkaar allemaal. Vanuit mijn ooghoeken zag ik iemand aankomen en laat dat nou net iemand zijn in wie ik geen zin heb, eigenlijk nooit. Maar dat ter zijde. Gelukkig kwam hij niet direct op me af, anders had ik hem zeker een klap verkocht. Achterlijke eikel. Hij leunde tegen een lataarnpaal aan, dat was dan net weer iets te dichtbij voor mij. Ik ging recht staan en richtte mijn ogen op deze jongen. Payne. Liam Payne. Ik had ook niets anders verwacht, natuurlijk. Hij moest hier weg. En daar ging ik nu persoonlijk voor zorgen. Met een kleine grijns rond mijn lippen liep ik richting Payne. Vlak voor hem bleef ik stil staan. "Wat moet je hier? In mijn buurt nog wel? Ga alsjeblieft dat zielige zusje van je helpen, of je beste vriendin in pakken. Maar. Rot. Op. Uit. Mijn. Buurt." Dat laatste siste ik hem toe, waarna ik hem een stomp tegen zijn schouder aangaf, me grijnzend omdraaide en weer richting het muurtje te lopen.

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Liv Payne

Met grote ogen staar ik naar de wond op mijn arm. Een van de hulpveleners bind iets om de wond heen en als die klaar is loop ik weg.
Op dit soort momenten kan ik die vijf rot jongens wel wurgen. Het is echt een grote ramp in dit dorp. Iedere dag weer. Maar vandaag....het is nog nooit zò erg geweest. Ik zie Liam naar Tomlinson lopen,en Tomlinson zegt wat. Waarna hij Liam een stomp tegen zijn schouder geeft. Zoekend naar mijn ouders loop ik door de plek waar het feest ooit was. Als ik ze uit eindelijk gevonden heb loop ik bezorgd naar ze toe. 'Is alles oke met jullie?'Vraag ik meteen. Ze knikken nogal geschokeerd. Wat ik eigenlijk wel snap. Ik had niet verwacht dat Liam echt zou vechten. Zelf had ik ook niet verwacht dat ik een paar klappen uit zou delen. Met een zucht zeg ik tegen mijn ouders dat ik zo wel terug kom. Ik loop naar de plek waar Liam staat en tik op zijn rug. 'Ga je mee. Ik heb geen zin om in deze chaos te staan.'Vraag ik zachtjes.

---

The monsters running wild inside of me. I'm faded

[Mijn topics]

---

That is a perfect copy of reality.

Jaycee 'Jay' Felicia Tomlinson.
Ik kijk naar de schrammen op mijn arm die ik heb gekregen naar de ruzie op het dorpfeest. Ik heb tenminste nog geluk gehad, sommige zijn er erger aan toe. Ik zit op een laag muurtje toe te kijken hoe alles opgeruimd werd, ik heb eigelijk al die tijd al lachend toegekeken. Ik heb niet gezien wie dit veroorzaakt heeft, maar ik kan het antwoord al raden. Ik kijk even rond en ik zie dat die gast van de familie Payne, Louis' kant op komt. Ik richt me daar op, maar waarschijnlijk gaan ze op dit moment geen ruzie schoppen, dat hebben ze net al genoeg mogen doen. Ze wisselen een paar woorden uit, als die zus van Payne ertussen komt. Ik had gezien dat zij redelijk toegetakeld was. Als Louis weer alleen is, spring ik van het muurtje af en loop ik zijn richting uit. 'Hey!' roep ik naar hem als ik dichterbij kom. 'Goed gedaan hoor' vervolg ik.

---

That is a perfect copy of reality.

[Iemand voor Zayn? [: ]

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Louis Tomlinson.
Grommend sta ik toe te kijken hoe Payne daar schijnheilig staat te doen met zijn zusje, van alle vijf was hij toch wel degene die ik het meeste haatte. Ik weet niet waarom, maar hij heeft gewoon iets in zich wat je wel moet haten. "Hey!" Hoor ik Jay in mijn richting roepen. "Goed gedaan hoor," zei ze verder, toen ze vlak bij me stond. Ik knikte, maar vanuit mijn ooghoeken bleef ik Payne in de gaten houden. Hij mag natuurlijk niet weggaan. "Gaat het weer een beetje?" Mompelde ik zacht tegen haar, wanneer ik mezelf weer van de muur afduwde. "Ik moet dit toch echt even afronden, voordat Payne straks weer met zijn beste vriendinnetje bezig is, want die snol kan ik er niet bij hebben. Blijf hier, oke? Nergens heen gaan." Ik vertrouwde al die andere viezeriken niet die hier rond liepen. Ik begon weer in de richting van Payne te lopen en vlak voor hem bleef ik stil staan. Zijn zusje gaf ik een minachtende blik, lelijk mormel. Al viel ik natuurlijk niet op meisjes, maar goed. "Durf je niet meer, Payne? Bang om nog meer schrammetjes op te lopen?" Een schamper lachje verliet mijn mond en met een scheve grijns rond mijn lippen keek ik hem aan.

[ bericht aangepast op 21 sep 2013 - 23:06 ]

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

[Mijn topics.]

---

How lucky I am to have something that makes saying goodbye so hard.

[Ma topics~!]

---

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

Zayn Javadd Malik

Mompelend keek ik wat rond. Het was één grote mislukking. Ik had geen zin om te helpen, die mensen zochten het maar lekker uit. Natuurlijk waren mijn ouders er ook weer bij. Yasser, mijn vader, had vrij genomen van werk en Trisha, mijn moeder, vond het eerst helemaal geweldig dat er een dorpsfeest was maar dat minderde al snel. Mensen hadden gevochten en weet ik veel wat, het leek me wel grappig om mee te doen dus zo gezegd zo gedaan. Wat ik eraan over had gehouden wist ik niet, waarschijnlijk zou het al snel weg zijn. Uit mijn ooghoeken zag ik Tomlinson en Payne. Wat ze zeiden boeide me vrij weinig, het enige wat me wel interesseerde was of Davies, Horan en Styles al vertrokken waren. Hopelijk wel. Alles was naar mijn mening best in mijn leven. Kinderen om te pesten, gevechten om te winnen en een makkelijk huis om in te wonen. Maar nee, we moesten zo nodig verhuizen. Het had nooit echt geklikt met de anderen hier. Niet dat -dat mijn bedoeling was. In tegendeel zelfs, ik maakte geen vrienden en had er totaal geen behoefte aan. Wat had je er eigenlijk aan? Precies, ja. Verveeld liep ik verder.

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."