[RPG] Nothing Better, But Fight Forever || One Direction || Topic één. - Speeltopics

De familie Tomlinson, Malik, Payne, Horan, Styles en Davies vechten al jaren een vete uit. De jongens zijn dan ook de grootste vijanden. De zes families en dan vooral hun zonen maken het dorp onveilig met hun streken. Tot het op een dag compleet uit de hand loopt, en ze wel nadering bij elkaar móéten vinden. Om zo de ander weg te werken en elkaar weer keihard te verraden. En vooral: Liggen haat en liefde niet heel dicht bij elkaar?

De rollen:
De jongens:
- Louis William Tomlinson. (Ramazzotti.)
- Zayn Javadd Malik. (Styles.)
- Liam James Payne. (Cimmaron.)
- Niall James Horan. (Escuela.)
- Harry Edward Styles. (Makeilon.)
- Kit Owen Davies. (KiliOfDurin.)

Overige (Familieleden, vrienden, vijanden etc.):
- Beste vriendin van Harry Styles: Mary-Lia Louise Carter. (Averalda.)
- Zusje van Louis Tomlinson: Jaycee "Jay" Felicia Tomlinson. (Roth.)
- Beste vriendin van Louis Tomlinson: Josie Penelope Shepherd. (Foxes.)
- Beste vriendin van Liam Payne: Elena Feline Lowell. (Shaughnessy.)
- Zus van Harry Styles: Gemma Styles. (Vulcano.)
- Zusje van Liam Payne: Liv Sarah Payne. (Nici.)

De regels:
- Geen oneliners. Minimaal vier regels.
- Geen perfecte personages!
- Naamsveranderingen doorgeven.
- Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het in een andere kleur of tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
- Meld het alsjeblieft als je voor langere tijd niet kunt reageren. Twee weken niet reageren zonder reden is zonder pardon eruit.
- Alleen Cimmaron of Ramazzotti maken nieuwe topics.
- Geen ruzie, alleen in het RPG is dat toegestaan.
- 16+ mag.

Het Begin:
Het is vlak na een groot gevecht op het dorpsfeest, waarbij zelfs gewonden zijn gevallen en waarbij de politie nog steeds loopt te bemiddelen. Ze haten elkaar meer dan ooit. En de adrenaline stroomt nog door de lichamen van de jongens en de andere betrokkenen. Allemaal zijn ze een plan aan het bedenken, maar begrijpen ook dat het dit keer niet alleen zal lukken. Daarom proberen ze nadering te zoeken bij hun grootste vijanden. Met misschien wel de meest vuile ideeën voor ogen.

[ bericht aangepast op 9 okt 2013 - 14:27 ]

---

Reality's overrated.

Louis Tomlinson.

Payne staat rustig op zijn voeten te bewegen, al lijkt het eerder wat zenuwachtig. Het duurt dan ook wel even voordat Payne opnieuw reageert, wat een slome. "Wat zou je willen?" Vraagt hij uiteindelijk en ik haal langzaam mijn schouders op. "Ik weet het eigenlijk niet. Ik weet alleen dat het niet echt goed af zou lopen tussen ons twee, like, we hebben elkaar altijd gehaat, nog steeds, neem ik aan. Hoe kan het dan dat we hier al meer dan een kwartier staan zonder elkaar uberhaupt maar te hebben geslagen, of iets?" Ik was namelijk altijd erg handtastelijk als ik bij Payne in de buurt kwam en dat niet op een seksuele manier, natuurlijk. Ik was eerlijk gezegd reuze benieuwd naar wat hij hierop ging zeggen.

[ bericht aangepast op 13 okt 2013 - 21:56 ]

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Zayn Malik
Ik snapte Kit nu totaal niet meer. Waarom rende hij nu niet gewoon naar beneden om te roepen, dat ik degene was waarmee hij gevochten had en dat we een hekel aan elkaar hadden. Ik wist zeker dat ik dan zo buiten stond en ik dacht wel dat Kit daar een voorstander voor was. Ik zou hem tenminste zo snel mogelijk mijn huis uit hebben. Ik keek hem met grote ogen aan. 'Je hebt mijn Fucking broek naar beneden getrokken en mijn hele zaakje aangeraakt. Dat is iets anders dan iemand in zijn noten trappen.' Ik kroop onhandig naar achter en ging met mijn rug tegen de muur zitten. Ik trok de dekens hoog op, tot mijn kin. Ik zat enorm in tweestrijd op het moment. Iets in me zei, dat ik nog liever dood zou gaan op straat, dan dat ik hulp moest aannemen van Kit. Maar ik wilde hem die eer niet geven. Oke, en ik wilde nog niet dood.
'Waarom zeg je het niet gewoon? Loop naar je moeder en zeg dat ik degen ben die je zo heeft toegetakeld. Dan heeft zij, inclusief je broertje, meteen een hekel aan me en ben je van me af.' Ik wilde het gewoon weten. Dit was zijn kans, om me finaal af te maken, maar hij deed het niet.

[ik ga morgen om 8 uur naar Londen. Tot ik Nederland uit ben, kan ik nog reageren, maar daarna pas weer donderdag. ;x]

[ bericht aangepast op 13 okt 2013 - 21:56 ]

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

[veel plezier]

---

Bowties were never Cooler

Kit Owen Davies
Ik rolde met mijn ogen bij zijn weerwoord. Ik zag hem wat onhandig achteruit onder de dekens kruipen en schoof zelf wat naar voren. "Alsof andere jongens nooit jou in je boxers zien bij gym op school. Dude, het was alleen je broek en je moedigde het niet eens aan. Als je daar nou met een stijve had gestaan hadden mensen het daarvoor kunnen misvatten, maar dit niet." Ja, ik gebruikte het woord misvatten. Sex stond bij mij heel ver weg van liefde en intimiteit. Tuurlijk kon het ook met een geliefde, maar gevoel had je er echt niet voor nodig. Je kon zo de eerste de beste dude of dudette uit een club trekken en mee je bed in krijgen als je zin had, de wc als je weinig tijd had. Daar was niets intiems of liefdevols aan. Bij zijn volgende woorden schudde ik mijn hoofd. "Ik zou het kunnen doen, maar dan sluiten ze ons gewoon hier op tot we het goed hebben gemaakt of het echt klinkt of we elkaar omleggen. Mijn moeder laat echt niet iemand in zo'n staat als dat jij en ik zijn de straat op gaan. Wat zal ik zeggen? Ze is een zorgzame en bekwame zuster en moeder. Daarbij haten ze het dat ik op straat sta te knokken met jou en de anderen. Daar steken ze maar al te graag een stokje voor." Hoe graag ik hem ook uit mijn kamer wilde hebben, dat ging niet gebeuren, dus ik kon me er maar beter bij neerleggen. Zeker omdat we elkaar veel zouden zien omdat mijn moeder me de komende week nog ziek had gemeld voor uni en mijn werk in de dierenwinkel.

[ bericht aangepast op 14 okt 2013 - 7:44 ]

---

Bowties were never Cooler

Liam James Payne.

Langzaam haalt hij zijn schouders op. "Ik weet het eigenlijk niet. Ik weet alleen dat het niet echt goed af zou lopen tussen ons twee, like, we hebben elkaar altijd gehaat, nog steeds, neem ik aan. Hoe kan het dan dat we hier al meer dan een kwartier staan zonder elkaar uberhaupt maar te hebben geslagen, of iets?"
"Misschien omdat het hele haatgebeuren iets is wat we verplicht zijn te doen. Iets wat met de jaren mee is gegaan. Ik weet niet eens wáárom ik je zou moeten haten. Weet je, door die hele vete heb ik, wij beiden, een hele hoop... plezier gemist."
Vanonder mijn wimpers kijk ik hem aan en ik bijt wat op mijn onderlip.

---

Reality's overrated.

Louis Tomlinson.

"Misschien omdat het hele haatgebeuren iets is wat we verplicht zijn te doen. Iets wat met de jaren mee is gegaan. Ik weet niet eens wáárom ik je zou moeten haten. Weet je, door die hele vete heb ik, wij beiden, een hele hoop... plezier gemist." Vanonder zijn wimpers kijkt hij me aan en bijt hij wat op zijn onderlip. Ik slaak een instemmend geluidje en eigenlijk heeft hij hier honderd procent gelijk in, het kwam door onze ouders, die zijn begonnen met de ruzie's en wij hebben die automatisch overgenomen, dus eerlijk gezegd zou er wel wat kunnen gebeuren tussen Payne en mij, al zouden we dan wel verafschuwd geworden. "Je hebt gelijk. Ik had het niet beter kunnen verwoorden." Ik keek op naar hem en een kleine glimlach speelde rond mijn lippen.

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

[Haha hopelijk kan Louis dat alleen dromen.]

Liv Payne

Lachend kijk ik mijn blonde vriedin aan. Als we beiden de nieuwslezer horen schrikken we op. 'Goedenavond. Vandaag is er in een klein dorpje,in het Westen van Engeland,een groot gevecht geweest. De zes jongens; Kit D, Zayn M , Harry S, Liam P , Niall H en Louis T hebben voor het gevecht gezorgd. Het os niet de eerste keer dat deze 6 jongens problemen hebben gezorgd. Er zijn veel gewonden gevallen. Veel mensen zijn medeplichtig aangezien het gevecht eerder deze dag plaats vond op een dorpfeest. De jongens kunnen hier voor....'Snel klik ik de TV uit. Met grote ogen staar ik voor me uit. 'Liv? Liv? Alles okè?'Vraagt Alex aan me. 'Alex zou je aljeblieft naar huis kunnen gaan? I-ik wil even alleen zijn denk ik?'Fluister ik. Ik voel dat ze opstaat en even later valt de deur dicht. Snel pak ik mijn mobiel en toets het nummer van Liam in. Neem op Liam! Alsjeblieft!

---

The monsters running wild inside of me. I'm faded

Liam James Payne.

Tomlinson maakt een ibstemmend geluidje. "Je hebt gelijk. Ik had het niet beter kunnen verwoorden."
Met een glimlach spelend op zijn gezicht kijkt hij me aan. Maar het moment dat ik er wat van will zeggen gaat mijn telefoon. Uit een reflex wil ik opnemen, stel het belangrijk is? Dan bedenk ik dat het vast niet veel boeiends zou zijn en laat ik het maar.
"Hoe zou ik nou op kunnen nemen als ik hier met jou sta?" spreek ik uit, met terugkerende zelferzekerheid. "Jij bent veel belangrijker." Ik til mijn hand weer op en laat mijn vingers zachtjes over zijn lippen glijden. "Je zou die glimlach vaker moeten laten zien. Veel... leuker."

---

Reality's overrated.

Louis Tomlinson.

Ik hoor hoe Payne's telefoon gaat, maar hij ziet er het nut niet in van om het op te nemen. Op het moment dat ik er iets over wil zeggen, is hij me voor. "Hoe zou ik nou op kunnen nemen als ik hier met jou sta?" Zegt hij, waar ik toch wel weer een zelfverzekerder toontje hoor. "Jij bent veel belangrijker." Opnieuw voel ik zijn vingers over mijn lippen heen glijden. "Je zou die glimlach vaker moeten laten zien. Veel... leuker." Ik voel hoe mijn wangen rood worden. Ik heb nooit zo goed tegen complimentjes gekunt. "Dankjewel." Volgens mij klinkt het best onzeker... Zijn telefoon bleef maar over gaan en ik beet zachtjes op mijn lip. "Misschien is het wel belangrijk," mompel ik zachtjes.

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Liam James Payne.

Zijn wangen worden rood. "Dankjewel." Hij klinkt onzeker.
"Je klinkt alsof je nooit een compliment krijgt. Dat verbaasd me." Ik trek één mondhoek op.
"Misschien is het wel belangrijk," mompelt hij zachtjes als mijn telefoon blijft overgaan. De zachte klanken van de muziek is ondertussen bijna achtergrond geluid.
"Hmm." Ik haal mijn telefoon uit mijn zak en zie voor ik hem uit zet dat het Liv is. Daarna laat ik hem weer in mijn zak glijden. "Zo, nu kqn de aandacht weer kompleet naar jou. Of... ons."

---

Reality's overrated.

Zayn Malik
Ik kreeg steeds meer de neiging om Kit een klap te geven. Hij irriteerde me werkelijk dood. Kwaad keek ik hem aan. 'Ja, zeg dat tegen me vader. En zeg nou niet dat het je doel niet was, want ik denk niet dat je een andere reden had om naar mijn zak te grijpen.' Hij deed nu net of het niet zijn schuld was, dat ik het huis uit was getrapt. Wat dacht hij wel niet. Ik haalde mijn schouders op en staarde voor me uit. 'Ze kan me hier moeilijk dwingen om te blijven toch?' Het was niet echt dat ik weg wilde. Dit gezin was geweldig. Of dat zou het zijn geweest als Kit er geen lid van was. Maar ik wilde het gewoon niet toegeven. Ik wilde kit zijn hulp niet.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Louis Tomlinson.

"Je klinkt alsof je nooit een compliment krijgt. Dat verbaasd me." Hij trekt een mondhoek op, een halve, schampere, glimlach verschijnt rond mijn lippen. "Tja, daar kan ik je eigenlijk wel gelijk in geven." Het was gewoon, als je nog nooit een serieuze relatie hebt gehad dat je dan minder snel een complimentje zou krijgen dan als je met iemand samen bent, leek mij. "Hmm." Mompelt Payne, waarna hij zijn telefoon uit zijn zak haalt en op het schermpje kijkt, om hem vervolgens wel gewoon weer terug in zijn zak te steken. Ik haal kort mijn wenkbrauwen op, maar besteed er verder geen aandacht aan. "Zo, nu kan de aandacht weer kompleet naar jou. Of... ons." Zei hij, waar hij zijn blik niet een keer van me af liet glijden. "Ik, uhm..." Mompelde ik zachtjes, god, ik kon hier zo slecht mee omgaan en dit was niet eens een 'echt' compliment.

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Kit Owen Davies
Ik keek naar hem. Natuurlijk had ik hem dwars willen zitten en er niets anders mee bedoelt. Maar dit was gewoon uit de hand gelopen. Ik wilde dat hij huisarrest kreeg, niet uit huis werd geschopt en al helemaal niet dat hij hier werd opgevangen. "Huisarrest ja. Niet dit. Ik wilde je van de straat hebben, niet in mijn huis." Ik haalde nog een hand door mijn klittende krullen en liet mijn ogen over zijn lijf glijden, voor zover ik het kon zien. Ondanks de wonden en de blauwe plekken had hij een fantastisch lijf. Dat het Zayn was, was dan weer een hele grote min. Ik grinnikte zacht bij zijn reactie. "Ze vind het beroepsmatig onverantwoordelijk om een hulpbehoevend persoon het huis uit te laten gaan zonder dat ze een plek hebben om heen te gaan." Ik liet mijn benen wat heen en weer slingeren over de rand van het bed. "Na deze week ben je toch het grootste gedeelte van me af en ik van jou. Dan ga ik weer naar school en werk in de dierenwinkel." Ik wilde hem niet in de familie, maar ik zou er alles aan doen om Josey zo gelukkig te houden en verschrikkelijk genoeg was dat met Zayn samen wonen.

---

Bowties were never Cooler

Zayn Malik
Ik zag werkelijk met met mijn handen in mijn haar. Ik was echt doodop. Ik kon niets anders dan zachtjes grinniken. Ja, dat was zeker verkeerd uitgepakt. 'Nou, daar zijn we dan beide lekker mee.' Zuchten ik en sloot mijn ogen even. Ik wist echt niet meer wat ik moest doen. Ik voelde me enorm opgelaten en schaamde me dood, omdat ik Kit zijn hulp nodig had. Tenminste, dat van zijn familie. Ik zuchte zachtjes en opende mijn ogen weer. Hulpbehoevend persoon, dat klonk pas zielig. Ik beet op mijn lip en speelde wat met de deken die op mijn schoot lag. Ik zelf was een half jaar geleden al van school getrapt, dus daar had ik geen omkijken meer aan. Werken had ik nooit gedaan, maar ik was me er van bewust dat ik hier niet heel de dag, niets kon gaan zitten doen. Al wilde ik hier toch geen weken gaan zitten. 'Dierenwinkel?' Herhaalde ik grijnzend. Nee, ik had echt niet verwacht dat Kit daar zou werken.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Kit Owen Davies
Hij was hier dus even niet blij mee als ik, maar hij kon er even weinig aan doen. Ik had mijn deken over mijn schoot liggen. Dat we al een tijdje hier redelijk gewoon konden zitten en praten zonder te vechten. Het was een vreemde maar niet geheel onaangename afwisseling. Ik keek Zayn recht aan toen hij mijn baan grijnzend herhaalde. "Tja, wat moet ik anders? Een dieren en veehouderij student. Ik kan niet veel anders en ik wil straks wel op eigen benen staan als ik eenmaal klaar ben met school." Dit was gewoon waar. Ik vond het geweldig met mijn familie, maar ik wilde later toch ook op mijn eigen benen kunnen staan. Ik wilde later zelf een vakantieranch opzetten: Met paarden, geiten, kippen en andere dieren en vakantiehuisjes voor grote families en families met kinderen met problemen. Ja, ook Kit Owen Davies had een zachte vulling. "Moet jij anders geen baan zoeken? Dan kan je opzoek gaan naar een eigen plek." Ik stond op en liep naar mijn kast om er schone boxers, sweatpants en een trui uit te trekken.

---

Bowties were never Cooler