• In een huis, diep in de bergen, wonen Gregory McEwan en Anna Sharp. Zijn zijn bereid om een aantal jongeren in huis te nemen die het nodig hebben om terug op de rails te komen, die extra aandacht nodig hebben, die niet in de maatschappij passen of gewoon jongeren die een break nodig hebben van de hele wereld. De vorige groep jongeren heeft besloten om samen te gaan reizen, dus is nu is het de beurt aan een heel nieuwe groep.
    Zullen zij net zo'n hechte groep vormen, of zullen ruzies en liefdesaffaires de groep uiteen drijven?'


    Lees alle regels even door, dat bespaart weer een hele hoop werk, commentaar, etc.
    Wij doen het namelijk net iets anders als alle andere RPG's.


    RPG-regels:
    -OOC plaats je tussen haakjes of iets.
    -16+ is toegestaan, maar maak het niet alleen daarom.
    -een minimum aan aantal regels is niet van toepassing, maar zorg wel dat het geen one-liners worden. Als je herhaaldelijk niet weet wat je moet posten, kun je tips vragen aan de rest.
    -Als je op vakantie gaat of langere tijd wegblijft, 'parkeer' je personage of geef iemand duidelijk toestemming om jouw personage te mogen bespelen. En geef dit ook door aan een van ons (MissAlice of Patholoog).
    -Als je wilt stoppen, of je komt langere tijd niet online zonder iets te melden, 'parkeren' wij je personage of verwijderen wij je personage van de RPG.
    Als iemand weg gaat, komt er weer een plaats vrij en kan iemand inspringen.
    -Als de docenten in rood staan, dien je die post te lezen en eventueel op te volgen.
    -Locatie van je personage altijd naast de naam neerzetten.
    -Alleen MissAlice en ik(Patholoog) openen nieuwe topics.
    -Al mag je zoveel doopnamen hebben, er wordt gebruik gemaakt van één voornaam, tenzij je echt een duidelijke tweeduidige naam hebt, maar dan wordt die naam met een streepje gekoppeld.
    -Vragen of tips (nodig), laat van je horen!


    Regels en gang van zaken binnen het huis:
    (-je spreekt de begeleiders aan met meneer McEwan en mevrouw Sharp.)
    -het is geen vakantie en meneer McEwan en mevrouw Sharp zijn geen beulen, dus ten alle tijden voer je hun opdrachten uit. (Vandaar: 'Als de docenten in rood staan, dien je die post te lezen en eventueel op te volgen.')
    -je mag een voorkeur aangeven voor een kamer en kamergenoot, maar meneer McEwan en mevrouw Sharp maken uiteindelijk de indeling.
    -de kamers zijn ofwel voor twee personen ofwel voor vier personen, het aantal staat achter de kamer. Er is een badkamer per vier personen.
    -als het niet uitkomt, kunnen er jongens en meisjes samen op een kamer liggen of samen een badkamer delen. Als je personage hier problemen mee heeft, doorgeven. Wij zijn dus ook niet zo flauw om het aantal jongens en meisjes te willen, zorg hier wel zelf voor!
    -Met het komen van een compleet nieuwe groep, hebben meneer McEwan en mevrouw Sharp besloten een nieuw huisdier te kopen, namelijk een puppie. Suggesties voor namen zijn altijd welkom, ook in verhaalvorm. Maak deze dan blauw.


    Het niet opvolgen van de regels resulteert in een ban van het RPG.

    Personages: (-/20 vrij)
    Docenten:
    -Gregor McEwan - MissAlice
    -Anna Sharp - Patholoog

    Jongens (9)
    -John Hunter Bell - KiliOfDurin
    -Bryan Cooper - Pom
    -Sam Davis - Sofinite
    -Matt Daniël Johnson - Roww
    -Pete James Johnson - Roww
    -Thomas William 'Loki' Laufreyson- KiliOfDurin
    -Rafael Montrose - HippieDream
    -Bae Shin Wen - xLastKiss
    -James Yaser - MissCastle

    Meisjes (11)
    -Juliet Cile - HippieDream
    -Dena Fields - Patholoog
    -Lizzy Franklyn - MissCastle
    -Delilah Gerson - MissAlice
    -Audrey Felicia Locksley - Unchained
    -Ella Eve Montgomery - Lifeisajoke
    -Laurinda Tiana Pearl - Appelboompje
    -Abigail Narelle Pierce - Appelboompje
    -Lyric Dayana Sage - HippieDream
    -Lilith Stone - Pom
    -Mabel Aurora Winter - Roww

    Diegene die willen meedoen als iemand afvalt.
    1. --Reservering xAlways


    De groepen:
    Achter jullie personage zetten jullie direct je groep, in de kleur van die groep. (Die vind je hier onder.)
    Groep 1:
    -John Hunter Bell
    -Juliet Cile
    -Matt Daniël Johnson
    -Abigail Narelle Pierce
    -Lilith Stone

    Groep 2:
    -Bryan Cooper
    -Sam Davis
    -Dena Fields
    -Ella Eve Montgomery
    -Mabel Aurora Winter

    Groep 3:
    -Delilah Gerson
    -Pete James Johnson

    -Laurinda Tiana Pearl
    -Bae Shin Wen
    -James Yaser

    Groep 4:
    -Lizzy Franklyn
    -Thomas William 'Loki' Laufreyson
    -Audrey Felicia Locksley
    -Rafael Montrose
    -Lyric Dayana Sage


    Het huis
    Derde verdieping: Slaapkamer begeleiders + badkamer begeleiders.
    *
    Tweede verdieping rechts:
    -slaapkamer (2) 7: Lilith Stone, Ella Eve Montgomery
    -slaapkamer (2) 6: Mabel Aurora Winter, Laurinda Tiana Pearl
    -badkamer
    Tweede verdieping links:
    -slaapkamer (4) met badkamer 5: Sam Davis, Bae Shin Wen, Lizzy Franklyn, Delilah Gerson
    -slaapkamer (4) met badkamer 4: Bryan Cooper, Pete James Johnson, Juliet Cile, Audrey Felicia Locksley
    *
    Eerste verdieping rechts:
    -slaapkamer (2) 3: Abigail Narelle Pierce, Lyric Dayana Sage
    -slaapkamer (2) 2: Thomas William 'Loki' Laufreyson, James Yaser
    -badkamer
    Eerste verdieping links:
    -slaapkamer (4) met badkamer 1: Matt Daniël Johnson, Rafael Montrose, John Hunter Bell, Dena Fields.
    -bovenste deel bibliotheek
    *
    Begane grond rechts: woonkamer en eetkamer.
    Begane grond links: Bibliotheek en keuken
    *
    Kelder: zwembad.


    Het praattopic
    Het rollentopic [2]

    Veel plezier!


    Op vakantie:
    -Pom
    -MissCastle

    Alleen besturen waar nodig. Zodra ze terug reageren, stop je met het besturen van hen.
    Tips; raak niet in een gesprek met hen, laat de personages met rust en rond huidige gesprekken af.


    Hallo peepz, ik ga op vakantie tot 12 augustus.
    -Tijdssprongen worden unaniem gedaan.
    -Links van nieuwe topics in mijn gastenboek, please.
    -Besturen van mijn personages alleen waar nodig. (:
    Hopelijk tot gauw! Xx

    [ bericht aangepast op 1 aug 2013 - 9:38 ]


    You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

    John Hunter Bell Zitkamer
    Al snel na de vraag glimlachte hij gelukkig en leek ik gespaard. Ik haalde mijn schouders op bij zijn weder vraag. "Geen idee. Je zag er gewoon uit of het niet zo geweldig ging." Het was een blik geweest die ik ook wel eens had gehad als ik zag wat Hunter allemaal ofwel mentaal ofwel fysiek ofwel beiden mensen had aangedaan. Ik keek even naar het meisje dat langs liep maar schonk er verder geen aandacht aan. "Geen idee en ik heb eigenlijk er ook helemaal geen interesse in." Ik keek Rafael weer aan en zag een gefronst denkrimpeltje op zijn hoofd verschijnen. "Wat zit je dwars?" vroeg ik nu nog wat voorzichtiger. Dit waren geen gewone denkrimpeltjes, maar denkrimpels die over een probleem nadachten. Doordat ik vaker mensen zo had kunnen bekijken als ze nadachten over lastige kwesties, veel vaker, kende ik dit soort uitdrukkingen nu wel. "Je hoeft niets te zeggen als je niet wil, hoor." zei ik er niet veel later achteraan in de hoop dat als hij toch boos werd hij hierdoor wat zou kalmeren.

    Thomas William Laufreyson Kamer 3/Keuken
    Toen ik vroeg of ze thee wilde stemde ze snel in. Het liefst dronk ik een mix van Absinthe en Guinness, maar die twee zouden ze hier vast niet hebben, dus thee was prima. Ik liep licht grinnikend achter haar aan naar de keuken. Ze was zo levendig en vrolijk de hele tijd. Met mijn witte huid, zwarte haar en lange dunne verschijning zag ik er altijd wat afschrikwekkender uit en ook een stuk minder levendig en vrolijk. Eenmaal in de keuken ging ik opzoek naar twee mokken, theezakjes, melk en suiker. Zelf dronk ik mijn thee alleen met melk, maar ik wist niet of zij suiker wilde. Ik vond uiteindelijk alles in hetzelfde kastje, behalve de mokken en de melk. De mokken vond ik in een ander kastje en de melk haalde ik uit de koelkast. Gelukkig ging die precies zo open dat ze er niet in kon kijken. Ik liep naar het aanrecht en leunde ertegen naast de plek waar zij zat. Ondanks dat ze nu hoger zat en ik leunde was ik nogsteeds een beetje langer. Ik wachtte rustig tot het water kookte en schonk het toen kundig in de twee mokken. Ik deed er theezakjes in en gaf er toen een met een lepeltje aan haar. In de ander goot ik wat melk bij de thee en roerde rustig terwijl ik wachtte op de juiste kleur.

    [Absinthe en Guinness zijn bijde drank]

    [ bericht aangepast op 31 juli 2013 - 20:18 ]


    Bowties were never Cooler

    Roww schreef:
    Matt Johnson || In the corridors
    Plots komt Juliet met een gitaar de gang in lopen.
    ''Het is toch geen carnaval?'' vraagt ze me.
    "Oh.. nee! Oeps.. Moet ik mijn pak anders uit doen?" vraag ik grijnzend "Oh, nee wacht.. Matty moest zijn kleertjes aan houden van Ella" zeg ik pruilend.
    "Das nou jammer voor alle meisjes hier" vervolg ik grinnikend. Juliet opent de leren gitaar hoes en overhandigt de gitaar.
    "Matt, als je hem kapot maakt... '' zegt ze dreigend tegen me. "Ja oké, als ik hem stuk maak ben ik dood, ik begrijp het" zeg ik met een glimlach. Haar pappie zal vast wel iemand inhuren als ik zijn dochter aan het huilen maak? Ze ziet er namenlijk álles behalve arm uit.
    Juliet gebied me te wachten en gaat naar beneden waarna ze terug komt met een Iphone, nog iets wat haar rijk maakt, en zet het waarschijnlijk op film. Ik grijns breed en doe de muts van de Hippo pyjama over mijn ogen waarna ik de gitaar goed vastpak. Ik denk even na, vorig jaar heeft Pete me een liedje geleert, The A team van Ed sheeran. Pete kan namenlijk wél gitaar spelen en dankzij hem kan ik het liedje spelen, en heel slecht in zingen ben ik niet.. Twijfelend sla ik de eerste toon aan, hopende dat ik het nog kan.. Zacht begin ik te spelen, zo onzeker als ik ben zing ik bijna onverstaanbaar mee.. 'Matt, je laat nu de kant zien waarvan je niet wil dat men het kent.. Stop hiermee!' schreeuwt een stem in mijn hoofd me toe. Maar ik negeer het en ga gewoon door, me afsluitend van de rest van de wereld. Ja, ik kan gitaar.. als ik het oefen, en ja ik kan best zingen tis niet perfect ofzo maar ik kan het en ik probeer het tenminste.
    Zacht zing ik mee met de muziek, maar naarmate ik hoor dat ik niet vreselijk vals zing ga ik langzaam maar zeker wat luider zingen, en steeds word ik stukje bij beetje zekerder van mijn zaak. Eigenlijk past dit nummer bij me. Een vriendin van me, ja we hebben het nooit uit gemaakt, was verslaafd aan drugs en zat -gedwongen- in de prostitutie dit werd haar dood.. Het heeft me gebroken, en sinds toen ben ik veranderd in de jongen die ik nu ben, de ongevoelige arrogante playboy..
    Als ik de laatste noten van het nummer aangeslagen heb kijk ik de twee dames breed grijnzend aan "en?" vraag ik met een onderdrukte grijns.


    [Lol, Matty showed the real Matty for a few minutes :')
    Now he's gone for.. a long time again x'D]


    Little do you know


    Ella Eve Montgomery. || Groep 2.
    Huis.

    Je raadt het nooit. Juliet had een gitaar. En Matt kon nog echt spelen én zingen ook. Ik bleef daar maar verbaasd staan kijken terwijl hij aan het zingen en spelen was. In het begin was het nog redelijk twijfelend en onzeker, maar op het einde was hij er zeker van -van wat hij deed en zong hij gewoon alsof er niemand luisterde. Het lied was 1 van mijn lievelingsliedjes geweest toen ik 15 was. Eigenlijk alle liedjes die me deden huilen rond die leeftijd vond ik enorm mooi want ik martelde mezelf graag. Ik voelde me al verdrietig en eenzaam, waarom dan niet nog eens liedjes opleggen die diezelfde sfeer hadden ?
    "En ?" Ik keek Matt serieus aan en veegde mijn handen even af aan mijn kleren voor geen enkele reden.
    "Excuseer me terwijl ik een groene olifant ga zoeken," zei ik doelend op mijn uitspraak van eerder. Het was een soort van mijn manier om te zeggen: ik vond het fantastisch en heb je onderschat, sorry daarvoor, maar je was nog steeds geweldig. Ik haalde mijn handen door mijn haren en zuchtte. Waarom had ik het gevoel dat Matt anders was dan hij zich voordeed ? Ach, het was een gevoel, mijn gevoel was nooit juist.
    "Ik had je nooit voorgesteld als een gevoelige jongen die zong en speelde."

    -.-
    asdfgyyiedcdnkmerejasifewnJF
    Ik word chaggy van Q.
    STEEDS verlies ik mijn posts -.-
    Fml -.-
    En op nieuw een post van 300 woorden typen dan maar (':


    Little do you know

    Juliet Cile

    Verbaasd keek ik Matt aan.
    ''En?'' Vroeg Matt.
    "Excuseer me terwijl ik een groene olifant ga zoeken," Zei Ella. Oke ik heb wat gemist. "Ik had je nooit voorgesteld als een gevoelige jongen die zong en speelde." Zei Ella vervolgens en ik sloot me daar bij aan.
    ''Matt wie heb jou leren spelen? Aangezien ik zelf altijd moeite met dat lied.'' Vroeg ik een beetje beschaamd terwijl mijn ogen naar beneden keken. Het was niet gelogen. Ik had er inderdaad moeite. Aangezien ik altijd liedjes als Bleeding Out speelde en Broken Strings speelde. En dan kon huilen. En vervolgens en mesje zoeken. een rilling ging over mijn lichaam heen en ik stopte mijn mobiel in mijn zak. Opeens merkte ik op dat ze mijn littekens konden zien en ik probeerde mij handen nochelant langs mijn lichaam te houden. Ik haatte het. Alles kwam doordat woord. Waarom dachten mensen dat je het beste leven had als je rijk was? Ik zelf vond het een *** leven. Mijn ouders waren nooit thuis, ik ben opgevoed door het personeel en we verhuisde vaak. Ik ging niet naar een normale school en kreeg thuis les. Ik zet een glimlach op mijn gezicht en kijk even vragend het tweetal voor me aan. Was ik de enige die dacht dat Matt het op Ella had gemunt. Nou ja ik ging me er niet mee bemoeien. Zolang er geen gebroken harten waren ging dit me niks aan. Ook niet als er wel een gebroken hart was. het ging me niks aan.


    | 'Sorry for being awesome, losers,' Call had said before he blacked out. | The Iron Trial

    Matt Johnson || In the Corridors
    "Excuseer me terwijl ik een groene olifant ga zoeken," is Ella haar reactie als ik stop met spelen. Ik grinnik zacht en de scheve grijns is weer terug op mijn gezicht, ik ben weer wie ik hoor te zijn. Ik ben weer gewoon de Matt die niks hoort te geven om anderen en doet alsof hij zo enorm lief heeft. Ik geef niks om Ella, ik doe enkel alsof.. Toch?
    "Ik had je nooit voorgesteld als een gevoelige jongen die zong en speelde." zegt Ella dan na een tijdje.
    ''Matt wie heb jou leren spelen? Aangezien ik zelf altijd moeite met dat lied.'' vraagt Juliet me een beetje beschaamd.
    "Achja, ik heb een gevoelige broer die me gitaar leert spelen en wil dat ik mijn gevoelens uit, mijn ware gevoelens" zeg ik schouder ophalend "Als je geen moeite met het nummer wil hebben, ga dan maar naar Pete toe, hij is echt een geweldige speler" vervolg ik met een glimlach. Tja, Pete heeft me sinds de dood van Camille geholpen met het verwerken van het verlies. Maar haar dood was een maand na die van mijn vader. Pete heeft me zien veranderen in een harteloos persoon dat enkel om zijn broer geeft en verder nergens om lijkt te geven. De eerste week na haar begravenis heb ik alleen maar gehuild.. Toen ik door de eerste twee fase's, ontkenning en verdriet, begon ik te veranderen. Ik maakte mezelf zo dat ik niet meer lief zou hebben en dus ook niet meer zulke pijn zou kennen. Daarom heeft Pete me ook hier heen genomen, hij wil dat ik weer de oude word. Hij wil dat ik net zoals hij word, net zoals ik die drie minuten van net dat ik gitaar zat te spelen en zat te zingen ben geweest. Pete wil dat ik mijn ware gevoelens toon, maar alleen hij weet hoe en wie ik echt ben. Niemand anders kent de ware Matt, en niemand anders zal hem waarschijnlijk ooit kennen. Want de échte Matt is bij Camille.. en het is dat Pete me tegen hield en me heeft gesmeekt het niet te doen maar anders was ik echt bij Camille geweest nu..
    Als ik merk dat ik nogsteeds de gitaar van Juliet vast heb geef ik deze maar weer aan haar, pas nu merk ik het op dat ze allerlei littekens op haar armen heeft staan.. Geschrokken en vol medeleven kijk ik haar aan. Camille had dat ook altijd.. Tranen schieten in mijn ogen bij die gedachte, snel kijk ik een andere kant op zodat het niet zichtbaar voor ze is. Ik vraag Juliet niet naar haar Littekens. Ik kijk weer op als ik merk dat er geen tranen meer in mijn ogen ophopen en kijk naar Juliet met een blik aan die zegt 'als je wil praten ben ik er voor je'

    "Volgens mij heb ik me wel bewezen, of niet?" vraag ik de twee dames dan grijnzend "En ik denk ook niet dat ik me verder nog hoef te bewijzen? Of wel soms?" vraag ik ze met een speelse grijns rond mijn lippen "Maar als dat wel moet dan doe ik het graag" vervolg ik vrolijk "Ik laat mensen graag met een mond vol tanden staan" ja, de droevigheid die ik net bij de gedachtes aan Camille en de tijd na haar dood heb uitgestraald is alweer verdwenen als sneeuw voor de zon. Zo goed ben ik in het verdoezelen van mijn gevoelens geworden..


    [Oké, 581 woorden getypt dan maar x'D]

    [ bericht aangepast op 31 juli 2013 - 20:18 ]


    Little do you know

    [Af en toe Roww, vraag ik me af waneer je een stukje van duizend woorden schrijft xD]


    | 'Sorry for being awesome, losers,' Call had said before he blacked out. | The Iron Trial

    Abigail Pierce

    Ik pakte de mok met thee van Loki aan en begon er in gedachten in rond te roeren, zelfs nu ik hoger zat stak die jongen nog een stuk boven me uit, bijna eng...
    "Waarom keek je niet in mijn dagboek... Ik bedoel, de meeste mensen zouden het zonder schaamte hebben gepakt en doorgebladerd, of er nou een slot op zit of niet."
    Het was echt zo, vaak maakte het ze niks uit, en kwamen ze er met de smoes, wist ik toch niet, vanaf. Al hang je er een kettingslot om heen.
    Mijn benen liet ik zachtjes heen en weer bungelen en ik nam voorzichtig een klein slokje van mijn hete thee.


    You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

    SeaWaves schreef:
    [Af en toe Roww, vraag ik me af waneer je een stukje van duizend woorden schrijft xD]


    Uhh, daar ben ik nu mee bezig ^^
    Maar niet voor een RPG ^^
    If you know what I mean c:


    Little do you know

    Roww schreef:
    (...)

    Uhh, daar ben ik nu mee bezig ^^
    Maar niet voor een RPG ^^
    If you know what I mean c:


    {Happy me ^^}


    | 'Sorry for being awesome, losers,' Call had said before he blacked out. | The Iron Trial

    Thomas William Laufreyson Keuken
    Ik roerde rustig in mijn thee en haalde uiteindelijk het zakje eruit waarna ik er een klein slokje van nam. Ik luisterde stil naar haar woorden. Waarom ik het niet had gedaan? Dat deed je toch gewoon niet? Als er een slot op zat was het prive en daar neusde je niet in. Zo was ik opgevoed. "Gewoon niet. Dat is prive en hoort ook zo te blijven tot je het wil vertellen of laten lezen." zei ik kalmpjes. Ik nam nog een slokje thee uit mijn mok. Ik vond het heel normaal om uit anderen hun prive levens te blijven als ze me er niet in lieten... Of ik moest chantage materiaal nodig hebben. Ik ging met mijn vrije hand door mijn haren en keek toen naar mijn sneeuwwitte magere handen met lange dunne vingers. Ik was echt een buitenbeentje. Thuis door mijn bleekheid, lengte en magerheid. In Noorwegen door mijn zwarte haren en het niet spreken van de taal. Ik hoorde echt nergens bij. Ik zuchtte zacht en dronk wat meer thee.

    [ bericht aangepast op 31 juli 2013 - 20:59 ]


    Bowties were never Cooler

    Abigail Pierce
    Ik glimlachte,"Klopt, maar niet iedereen denkt daar zo over.." Ik nam nog een slok. "Het lag daar voor het oprapen veel mensen hadden de verleiding niet weerstaan." En ik dronk de rest van mijn thee in een keer achterover. Loki zucht een keer en ik zette de kop naast me neer op het aanrecht en spring eraf waarna ik naast hem ging staan. Ik moest echt compleet omhoog kijken en trok mijn wenkbrauwen op... fronste een keer, en keek weer normaal. "Jij bent groot en ik ben klein, da's niet eerlijk...." en ik pruilde... met mijn 1.65 kon ik echt totaal niet tegen hem op.. Misschien moest ik eens 15 cm hoge hakken gaan proberen....?
    "Wat is er btw? Je zuchtte?"



    he nu heb ik hem ook maar weer aangepast hihiihi

    [ bericht aangepast op 31 juli 2013 - 21:10 ]


    You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

    SeaWaves schreef:
    (...)

    {Happy me ^^}


    *Niet zo happy you
    hij komt morgen ochtend pas online d:
    Draco haters, set your wands to disabo, cuz it's gonna have a twist x'D


    Little do you know

    Roww schreef:
    (...)

    *Niet zo happy you
    hij komt morgen ochtend pas online d:
    Draco haters, set your wands to disabo, cuz it's gonna have a twist x'D


    {Waarom heb ik toch een idee waar dit heen gaat D: But i love Draco <3 Dus pech xD}


    | 'Sorry for being awesome, losers,' Call had said before he blacked out. | The Iron Trial

    Thomas William Laufreyson Keuken
    Ik keek naar haar en haalde mijn schouders op. "Ik ben geen normaal mens." zuchtte ik. Ik dronk rustig verder. Thee was niet iets wat je moest overhaasten. Zij daxht daar blijkbaar heel anders over, maar goed. Ik glimlachte toen ze weer naast me stond. Ze was bijna 30 centimeter korter dan ik. Ik grinnekte kort voor ik rustig door dronk. Uiteindelijk dronk ik de laatste slok op en zette de mok neer. Ik schudde mijn hoofd toen ze zei dat het oneerlijk was. "Jij bent nog heel schattig zo klein. Ik ben gewoon slenderman met lang haar." Ik woelde even door haar haren. "Zullen we terug gaan naar kamer 2? James zal er straks wel weer zijn." Ik grijnsde speels en gaf haar een knipoog.


    Bowties were never Cooler