Evenings in London never felt so sad... || One Direction 3 - Speeltopics

Het begin:

De jongens zijn allemaal een eigen weg hun eigen weggegaan.
Sommige hebben nog contact met elkaar, maar andere helemaal niet meer. Het leven gaat rustig door al is het wel één hele verandering geweest.
Geen band en geen contact meer.
Maar alles lijkt nu normaal te gaan of zover je het normaal kan noemen. De Directioners zullen blijven altijd.
Allen wat als de andere op een dag ineens voor je staan met een voorstel? Iemand die je kende als een van je beste vrienden?
Samen met het voorstel om het te keren naar de top met One Direction?

Waar kies je voor? Je familie of de roem? Wat is de juiste beslissing? Gaat het lukken om weer een band te vormen of heeft iemand er geen zin in...

[ bericht aangepast op 4 nov 2013 - 20:10 ]

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

[Als je het goed vond]

Bowties were never Cooler

Daphne Charlotte Johnson:

Ik tikte met mijn nagels op de bar terwijl mijn ogen de bewegingen van de barman volgden. Voor ik het wist had hij mijn drankje klaar en bracht het naar me toe. 'Een cola voor mevrouw' riep hij boven de muziek uit. 'Nou mevrouw... zo oud ben ik ook weer niet' mompel ik met een lachje terwijl mijn hand zich rond het glas klemt. 'Dat geloof ik vast, maar wel een prachtige dame' roept de barman opnieuw, samen met een knipoog. ik giechel en draai me met mijn glas lachend om. Nog met een lach op mijn gezicht maak ik mijn blik los van de grond en kijk de mensenmassa rond. Uiteindelijk kom ik bij de deur waar een meisje binnenkomt. Wauw, speciaal. Nee dat gebeurt nooit. Vervolgens komt er een jongen achteraan. Omdat ik niks beters te doen heb blijf ik maar kijken, en naarmate hij verder naar binnen loopt herken ik hem. Mijn ogen vergroten en ik kijk wat paniekerig om me heen. Maar waarom? Ik ben volgens mij alleen maar bang om hem onder ogen te komen. Heel logisch. Ik merk dat ze dichterbij komen en ik zoek een uitweg. Te laat, ze zijn volgens mij al te dicht bij. Nu maar hopen dat ze me niet zien...Tja...

Gotta get, gotta get out of my head <3

Liam James Payne

Grijnzend stapte ik mee naar binnen. Handig, als je zo binnenkwam. Mijn ogen liet ik over de overvolle ruimte vliegen. De meeste meisjes stonden te dansen en jongens stonden of bij hen, of bij de bar. Ik lachte even toen ik meegetrokken werd naar de bar door Eirwen. De barman wierp een blik op ons en kwam naar ons toe. Alcohol kon ik gewoon weer drinken, maar ik zou gewoon simpel beginnen. 'Een cola' riep ik boven de harde muziek uit. Hij knikte en al snel kreeg ik de cola voor mijn neus. Ik nipte er een slokje van en keek Eirwen aan. 'Dankjewel' glimlachte ik, net iets te zacht. Maar je kon zien aan mijn lippen dat ik het woord zei, en nog gemeend ook. Zonder haar zou ik niet zijn gegaan. Toen ik nogmaals rondkeek zag ik een meisje wie me bekend voorkwam. Ze stond niet ver van ons af dus het was niet moeilijk om haar gezicht te zien. Even werden mijn ogen groot en schudde ik mijn hoofd. Ik maakte snel een gebaar naar Eirwen dat ze heel even moest wachten en stapte toen op het bekende meisje af. Heel even aarzelde ik maar besloot toen toch maar haar even te tikken om haar aandacht te krijgen. 'Daphne?' vroeg ik haar. Als het haar was dan zou het waarschijnlijk heel ongemakkelijk worden maar ik wilde weten of dit mijn ex vriendin was. Ze was nog vóór Sascha, en we waren op een erge manier uit elkaar gegaan.

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Eirwen Cadwalader
Ik zag een brede glimlach op Liam's gezicht verschijnen zodra we de club in kwamen. Binnen schuurden veel meisjes tegen jongens aan op de dansvloer. Ik trok hem mee naar de bar. Hij bestelde een cola. "Een bier." zei ik. Al snel kreeg ik een vol glas voor mijn neus. Ik nam er een grote slok van en keek vrolijk naar Liam. Ik zag hem me bedanken, al zei hij het ze zacht om over de muziek heen te komen. Ik stak mijn duim op en nam nog een slok. Ik leunde wat tergen de bar aan en keek door de menigte. Hij leek iemand te herkennen en gebaarde me te wachten. Ik volgde hem met mijn ogen en zag hem met een meisje praten wat me bekend voor kwam. Ik dronk rustig mijn bier terwijl ik de kat uit de boom keek en met mijn ogen speurde ik de bar af naar een lekker ding. Wat? Mocht ik geen lol hebben mijn laatste dagen hier. Toch vielen mijn ogen steeds weer op de jongen met wie ik was gekomen en niemand echt anders. Grotendeels allemaal players. Niets voor mij. Nee, ik ging vanavond gewoon hier een leuke avond hebben met Liam en dan naar huis te gaan om de kater uit te slapen. Morgen moest ik werken, visa's regelen en dan het feestje. Ik had er erg veel zin in, maar zag er ook tegenop. Nu was het daar geen tijd voor. Nu was het gewoon lekker drinken en lekker los gaan. Meer niet.

[ bericht aangepast op 2 sep 2013 - 22:10 ]

Bowties were never Cooler

Daphne Charlotte Johnson:

Nadat ze gepasseerd waren kalmeerde ik wat en nam een slok van mijn cola. Nog steeds zat het me niet lekker, Liam was hier nog steeds. Misschien kon ik zo een andere club bezoeken? Op dat moment tikt er iemand op mijn schouder. Voor ik me nog om draai hoor ik 'Daphne?'. Iets wat ik liever niet wou horen want ik herkende die stem uit duizenden. Oke, nu rustig blijven. Voorzichtig draai ik me om en schenk Liam een waterig glimlachje. 'H-hey Liam' zei ik zacht. Ik kon mezelf wel voor mijn kop slaan, ik moest niet bang zijn en moest het al helemaal niet laten merken. Toen bedacht ik me dat we nog in een club waren, dus hij zou mijn onzekerheid vast niet horen. Nou, woohoo. 'Hey' herhaalde ik iets luider om boven de muziek uit te komen. In de tijd dat ik hem niet gezien heb had ik zo veel vragen voor hem, en nu kan ik er niet een verzinnen. Niet dat , als ik hem eerder zag, ik hem daadwerkelijk zou spreken want dan zou ik hem eigenlijk vrijwel meteen een klap en een flinke preek gegeven. Maar tijd helpt, ik ben volwassener geworden. Ookal heb ik echt een vreselijke hekel aan ouder worden. Ik wil gewoon jong blijven punt. Als het even kan... 'Hoe gaat het?' vraag ik dan maar. Ongemakkelijk...

Gotta get, gotta get out of my head <3

Liam James Payne

Ik zag haar mond bewegen maar hoorde het niet. Al snel herhaalde ze het en hoorde ik het wel, als was het maar één woordje. Ik wilde zo graag het haar uitleggen en duizendmaal zeggen dat het me speet, maar er viel niets uit te leggen en de drie simpele woorden 'het spijt me' haalden verder niets uit. Misschien zou ik haar mee naar buiten kunnen nemen om bij te praten? Dat was wel een goed idee. Al ging het geen leuk gesprek worden. Maar beter iets dan niets want als we elkaar nog een keer tegen kwamen zou het nog pijnlijker worden. Toen ze vroeg hoe het ging hoorde ik de ongemakkelijkheid in haar stem. Tja, het zou niet veel leuker worden had ik zo'n gevoel. 'Goed, dankjewel. En hoe is het met jou?' vroeg ik boven al het geluid uit. Uiteindelijk vroeg ik het maar, dat zou het wel wat fijner maken. 'Zullen we even naar buiten gaan om te praten?' vroeg ik maar, hard genoeg dat ze het kon horen. Als ze weigerde zou het er niet veel beter op maken dus hoopte ik maar dat ze gewoon meekwam. De herinneringen kwamen in me op en de meesten waren niet erg leuk. Het was de stomste fout ooit, en het ergste was nog eens dat er niet eens drank in het spel was. Maar goed, als we niet uit elkaar waren gegaan had ik Alex nu niet.

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Daphne Charlotte Johnson:

'Prima' op het deel dat jij bent vreemdgegaan na, maar nee ik ben oke. Gelukkig kan ik me inhouden om dat niet te zeggen. Woohoo ik word echt volwassen en wijs, yay. Not. De volgende vraag kwam wat onverwacht. Wat valt er te praten? In ieder geval valt er niks uit te leggen. Alhoewel ik wel benieuwd ben hoe het met hem is eerlijkgezegd. Of hij bijvoorbeeld nog samen is... Dat verwacht ik niet maar ik verwacht wel dat hij nu al iemand anders heeft. Hoe stom hij ook geweest kan zijn, daarvoor was hij echt een schat. Hij was perfect en echt mega aardig. Maar daar mag ik niet aan denken. Ik bedenk me dat ik hem nog geen antwoord gegeven heb en knik maar zachtjes ter bevestiging.
'Ik ga maar vast naar buiten, dan kan jij je vriendin dat even melden' roep ik boven de muziek uit. Wacht... Natuurlijk dat meisje waarmee hij samen hier kwam zal vast zijn vriendin zijn. Makes sense to me. Maar het is nog steeds niet zeker. Ik zoek weer een weg richting de deur en loop -blijkbaar nog met mijn cola- naar buiten. Het is frisjes en ik krimp iets in. ik strijk een lok haar achter mijn oor en neem nog een slok van mijn cola.

Gotta get, gotta get out of my head <3

Liam James Payne

In haar ogen leek het niet bepaald verwacht te zijn maar gelukkig stemde Daphne in. Even keek ik stomverbaasd. Ze meende vriendin niet in zoals vriend, maar ik liet het voor wat het was en liep naar Eirwen toe. Nog even snel dronk ik ondertussen te cola op, zette het glas op de bar neer en eenmaal aangekomen bracht ik mijn lippen bij haar oor zodat ze me beter zou verstaan. 'Ik ga even naar buiten, praten met iemand die ik al lang niet heb gezien. Ben zo terug' zei ik snel waarna ik even haar een glimlach gaf en toen naar buiten liep. Ze kon altijd nog komen alhoewel het echt tussen mij en Daphne ging. Buiten beet ik op mijn lip en keek het meisje aan. Ik kon gewoon niets anders zeggen dan dat het me speet. Dat was iets wat er gewoon uit moest. 'Het spijt me zo erg, Daphne, echt waar. Ik heb er zo'n erge spijt van gehad. Ik had nooit vreemd moeten gaan, dat was wel het laagste ooit. Natuurlijk wilde ik je geen pijn doen, dat zou ik nooit willen. Maar-. Ik weet het, het zijn alleen maar zwakke excuses' zuchtte ik. 'Je hebt het recht om me uit te schelden voor wat dan ook, ik was echt een eikel en dat weet ik. Ik had nooit zo stom mogen doen' bekende ik.

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Daphne Charlotte Johnson:

Ik keek op en Liam begon meteen zijn verhaal, waar ik het hem ergens wel dankbaar voor was. Ik luister naar de uitleg, wat ook totaal gemeend was. Zodra hij klaar was was ik bang om oogcontact te maken en mijn blik bleef hangen bij de grond. Ik knikte alleen. Zijn verhaal klopte en tja...
'Dus... wat wil je nu?' vraag ik. Ik raap mijn moed bij elkaar en kijk op naar Liam. 'Wil je dat ik je vergeef en het hoofdstuk afsluiten? Of wil je verdergaan als vrienden?' vraag ik. Niet dat ik hem hier zomaar mee weg laat komen. Maar ik zou het zelf verder ook niet weten. Nou eigenlijk wel. Ik zou hem nu het allerliefst om zijn hals vliegen en hem vertellen hoe ik hem wel niet gemist had. Gewoon even, maar dat gaat niet. Met even sorry zeggen kan ik hem toch niet al vergeven...toch?

[ bericht aangepast op 3 sep 2013 - 18:19 ]

Gotta get, gotta get out of my head <3

Eirwen Cadwalader
Een tijdje stond ik gewoon rustig aan de bar en dronk van mijn biertje. Ik keek geintereseerd naar Liam en het meisje. Waar zou hij haar van kennen? Hij kende haar duidelijk wel. Ik zou het straks, of anders morgen wel vragen, als hij het zich dan kon herrinderen. Ik had net mijn lege glas op de bar gezet toen de jongen in questie aan kwam lopen. Hij kwam heel dicht bij me staan. Ik knikte en glimlachte even voor ik hem nakeek. Ik draaide me niet veel later terug naar de bar en bestelde een Whiskey-Cola. Liam was nu toch wel en in mijn eentje een feestje bouwen zonder drank, dat gebeurde gewoon niet. Vrij snel had ik het drankje op en ik voelde het wel al een beetje. Naast me was een knappe jongen komen staan: Wilde bruine krullen en diep bruine ogen met een lieve glimlach. "2 Whiskey-Cola. Een voor mij en een voor de mooie dame." Hij glimlachte en ik kreeg een flauwe blos op mijn gezicht. Ik pakte het drankje aan en raakte met hem aan de praat. Hij was net een paar maanden jonger dan dat ik was en werkte voor zichzelf in de ICT. Hij leek me wel een heel aardige jongen en als Liam het hier niet gezellig met me ging maken dan kon ik het zelf wel. Ik dronk mijn glas leeg en trok hem een beetje aangeschoten mee naar de dansvloer. Normaal danste ik niet veel, maar met deze jongen was het wel gezellig en de doen, al was het grotendeels rond elkaar draaien en tegen elkaar aan schuren. Het was wel gezellig en er stond een grote glimlach op mijn gezicht. Na een tijdje zo gedanst te hebben en nog een drankje was ik echt flink aangeschoten. Onder het schuren hing ik mijn armen om zijn nek en voor ik het wist stond ik met deze jongen te zoenen, van wie ik nog zo weinig wist.

[ bericht aangepast op 4 sep 2013 - 15:55 ]

Bowties were never Cooler

[Whoops, even snel onder de les. Grote kans dat ik dadelijk niet online kom om moet nablijven]

Liam James Payne

'Weet ik niet. We kunnen nu moeilijk heel vrolijk gaan doen en dikke vrienden worden, maar ik durf te wedden dat we elkaar vaker tegenkomen' mompelde ik. 'Wil je anders even echt praten? Over.. toen. En wat je nu allemaal doet?' vroeg ik met een onschuldig glimlachje. Ik wist dat er geen excuus was voor dat ik vreemd was gegaan, maar we konden op z'n minst wel even praten over ons leven. Danielle was het, met wie ik vreemd was gegaan. Beiden waren we gewoon helemaal nuchter maar na een tijdje kwam ik haar weer tegen. Als eerst snapte ik natuurlijk niet hoe ik zo stom kon zijn, nu nog niet, maar uiteindelijk accepteerde ik en juist op dat moment kwam ik Sascha tegen. Eerst bleven we vrienden, uiteindelijk kreeg ik gevoelens voor haar en werden we een stel. Na een tijdje was ze zwanger en kregen we het mooiste meisje genaamd Alex. 'Hoe zit het nu? Wat doe je allemaal, heb je een nieuwe vriend?' begon ik maar.

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

(Aii Goodluck )
Daphne Charlotte Johnson:

Ik knik maar een paar keer voorzichtig. Hij zei wat ik ook dacht. Of ik over...het gedoe wil praten? Ik ben niet zeker. Ik wil het hoofdstuk wel afsluiten of zo iets maar ik wil stiekem zeker het contact tussen Liam en mij niet verbreken. Nu ik hem weer tegenkom laat ik hem niet meteen los. Niet dat ik hem nu meteen zal vergeven. Mijn hart was wel gebroken, ik bedoel hallo. Ik ben hem dankbaar voor het vervolgen en probeer hem dan ook weer aan te kijken.
'Ehm ik ontwerp sieraden en ben happy single' mompel ik. Oprecht benieuwd kijk ik hem vervolgens aan en vraag: 'En jij? Wat doe jij en hoe lang zijn jullie al samen?' vraag ik, doelend op het meisje die met hem meekwam. Ik neem nog een slok van mijn cola, en vervolgens is het glas leeg. Ik kijk om me heen en zet het maar op een tafeltje om me vervolgens weer naar Liam te keren.

Gotta get, gotta get out of my head <3

Zayn Malik
Ik wilde gewoon dat Maddie snel haar jurk vond en we naar huis konden. Ik was moe en verveeld. Als Maddie haar zin niet zou krijgen, zou de hel uitbreken en daar had ik echt geen zin in. Volgens mij Louis ook niet. 'Boo.' Zeurde ik zachtjes, toen hij met zijn benen aan weerszijde van mijn lichaam ging zitten. We zaten nog altijd in een winkel en vond het een beetje ongemakkelijk. Toch sloeg ik mijn armen om hem heen en legde ik mijn voorhoofd tegen zijn schouders, na het kusje dat ik had gekregen. 'Kijk!' Ik keek op over Louis zijn houder en porde in zijn zij, dat hij moest kijken. Onze kleine meid, zag er beeldschoon uit. Een egaal witte jurk, zonder roze. Ze had geluisterd.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Liam James Payne

Ik dacht even na hoe ik zou het verwoorden. Even grijns stond op mijn gezicht. 'Ik ben producer in een studio en heb ook een doktersopleiding gevolgd, want ik wil graag over een aantal jaren toch arts worden' legde ik uit. Al wist ik niet wanneer ik zou stoppen, ik wilde al best lang een arts worden. Maar mijn baan in de studio kon ik nu nog niet missen. Misschien later, want ik zou toch een heleboel mensen gaan missen. Het was dezelfde studio als waarin we de meeste liedjes van One Direction op hadden genomen en nog dezelfde ruimte ook. 'Eirwen en ik zijn niet samen, ze is mijn beste vriendin. Ze heeft me mee uit genomen omdat ik er even uit moet. Ik ben alleenstaand vader van een dochtertje van drie' glimlachte ik naar haar.

[ bericht aangepast op 6 sep 2013 - 20:53 ]

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Daphne Charlotte Johnson:

Ik luisterde met een glimlach naar zijn verhaal.
'Zo, je hebt alles wel voor elkaar' lach ik. Ik ben echt blij voor hem, ik zie hem ook helemaal stralen. 'Geweldig' mompel ik er nog achteraan. Wacht... hij zei toch dochtertje? Met wie dan? Oke subtiel beginnen... 'Hoe heet ze?' vraag ik. Ik ben wel benieuwd hoor, begrijp me niet verkeerd, maar ik ben toch iets benieuwder naar...nouja de moeder. Alhoewel ik daar misschien maar beter helemaal niet over moet beginnen. Hoe zou zijn dochtertje er uit zien? Zou ze op hem lijken? Ik heb al een ideetje, waar het vooral lief en schattig is. Ik leun op het tafeltje en wacht met een glimlachje op Liam.

Gotta get, gotta get out of my head <3