Evenings in London never felt so sad... || One Direction 3 - Speeltopics

Het begin:

De jongens zijn allemaal een eigen weg hun eigen weggegaan.
Sommige hebben nog contact met elkaar, maar andere helemaal niet meer. Het leven gaat rustig door al is het wel één hele verandering geweest.
Geen band en geen contact meer.
Maar alles lijkt nu normaal te gaan of zover je het normaal kan noemen. De Directioners zullen blijven altijd.
Allen wat als de andere op een dag ineens voor je staan met een voorstel? Iemand die je kende als een van je beste vrienden?
Samen met het voorstel om het te keren naar de top met One Direction?

Waar kies je voor? Je familie of de roem? Wat is de juiste beslissing? Gaat het lukken om weer een band te vormen of heeft iemand er geen zin in...

[ bericht aangepast op 4 nov 2013 - 20:10 ]

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Louis Tomlinson
Een zachte zucht verliet mijn mond terwijl er toch nog een glimlach op mijn gezicht te vinden was. De glimlach door de jongen die zich ondertussen op me rolde en de zucht doordat we echt geen tijd samen meer leken te hebben. En als we deze hadden dat het maar voor een paar minuten was. 'Kunnen we niet iemand heel lief aankijken? Daarna draaien we de deur hier op slot, gooien de sleutel uit het raam en ben jij de rest van de dag alleen van mij.' Een onschuldige grijns verscheen op mijn gezicht, want dat plan zag ik eigenlijk wel zitten. Dat het niet kon was een ander verhaal, maar ik was ondertussen wel lang genoeg de aandacht van andere mensen gehad. Op dit moment wilde ik het nog van een iemand. Het liefste wilde ik Zayn dan ook gewoon weer naar me toetrekken, om vervolgens mijn lippen weer op de zijne te drukken. Maar ja, je moet nu rekening houden met andere dingen. 'Er zal geen andere keuze zijn. Of je moet heel stiekem toch dat andere plan willen uitvoeren?' Na deze woorden duurde het niet lang voor ik weer met beide benen op de grond stond. Nee, we moesten ons er maar bij neerleggen.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Zayn Malik
Had ik maar overal een idee op. Dan was het leven een stuk makkelijker geweest. 'Kom nou maar. Maddie gaat gewoon spelen en jij handelt het af met Georgie en dan ben je weer helemaal van mij.' Ik drukte een klein kusje op Louis zijn neus. 'Kom nou maar.' Ik verstrengelde mijn vingers met die van Louis en trok hem rustig mee de gang op, de trap af. Meteen stapte ik in mijn sneakers. 'Wij gaan even Maddie ophalen!' Riep ik richting de woonkamer, zodat Georgie zou weten waar we waren. We moesten nu toch echt op gaan schieten. Maddie was al uit. Ik trok de deur open en trok Louis mee, toen hij ook zijn schoenen aanhad.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Louis Tomlinson
Voor een moment voelde het, om sommige redenen, dat we waren beland in de tijd van vroeger. Nu voor andere dingen, maar wel met dezelfde reacties. 'Laten we dan maar opschieten. Hoe sneller alles is afgehandeld, hoe beter het is.' Ik wierp Zayn nog een kleine glimlach toe door het kusje op mijn neus. Daarna kon ik niets anders dan knikken en hem volgen naar beneden. Mijn schoenen had ik nog aan van eerder vandaag, dus ondertussen pakte ik mijn sleutels er alweer bij. Het was zeker een voordeel dat we zo dichtbij woonde, want anders hadden we op sommige momenten echt een probleem gehad. Daarbij konden we nu ook later vertrekken, dus hadden wij ook nog iets meer tijd. 'Tot zo!' Riep ik nog na de woorden van Zayn. Het duurde daarna niet lang voor we buiten stonden en de deur met een klap dichtviel. 'Zullen we deze week dan ook uit school met onze kleine meid opzoek gaan naar haar jurk?' Vroeg ik onderweg terwijl ik mijn pas iets versnelde, zodat ik naast Zayn kon lopen. Het was niet zo een, twee, drie gebeurd en daarbij had ik het idee dat ze na vanochtend er ook weer over zou beginnen.

Tomlinsonz schreef:
We hebben visite en ik moet haar vermaken, jammer genoeg. Ik ben dus niet veel online.
En ik wil ook gelijk melden dat ik van 19 Augustus tot 24 Augustus in België zit, en ik weet niet of ik wifi zal gaan hebben daar, en als ik het heb zal ik niet vaak online zijn.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

[wanneer gaan ze eigenlijk trouwen?]

Zayn Malik
Ik greep meteen Louis zijn hand beet, toen hij weer naast me liep. 'Misschien moeten we dat maar doen ja.' Maddie kenende zou ze er niet meer over ophouden, totdat ze een jurk had. Net als over haar zogenaamde verassing, wat een baby heten. Maar dat moesten we eerst zelf nog regelen en was daar helemaal geen zekerheid in. We konden het nog zo graag willen, het was niet iets wat wij konden bepalen. We liepen de hoek om en ik zag al dat de school uit was. Kinderen die naar moeders en vaders renden om hun schoolwerkjes te laten zien. Net als Maddie, toen we uiteindelijk het schoolplein opliepen. Ik liet Louis los en tilde het kleine meisje van de grond. 'Kijk wat ik gemaakt heb!' Ze duwde de tekening nog net niet in mijn gezicht en ik lachte zachtjes. Het was een tekening van een jurk. 'Deze wil ik hebben, voor trouwen!' Opperde ze. Ik keek grijnzend naar Louis. Dit was onze meid.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

(ik heb eigenlijk geen idee. Zeg het maar)

Louis Tomlinson
Het enige wat ik deed was onze vingers verstrengelen toen Zayn mijn hand vastpakte waarna ik iets dichter tegen hem aan ging lopen. 'Het komt wel goed.' Maddie leek op heel veel vlakken toch wel op ons en dit was zeker ook iets. Onze kleine meid was ook nieuwsgierig en bleef dan ook over iets doorgaan tot er duidelijkheid was. Maar met sommige dingen hadden wij het nog geeneens voor het zeggen en konden wij ook alleen afwachten. Mijn blik ging van Zayn naar de school toen we de hoek omliepen. Het was eventjes geleden dat ik hier was geweest, maar toch viel mijn blik gelijk op Maddie die aangelopen kwam en door de jongen naast me werd opgetild. Een grijns verscheen op mijn gezicht door haar woorden en de tekening hoefde ik daarvoor nog geeneens gezien te hebben. Deze gaf uiteindelijk alleen de bevestiging, net als de blik van Zayn. Het was gewoon zo typisch dit. Dit was echt Maddie. 'Als je heel lief bent, heb je hem sneller in handen dan je denkt.' Zei ik tegen haar.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

[ik zou het niet weten ;x]

Zayn Malik
Maddie was door het dolle. Heen, door de worden van Louis en grinnikend gaf ik de jongen een zachte duw. Nu kon ze helemaal niet meer wachten. 'Kom, we gaan naar huis.' Maddie schudden haar hoofd en opperde dat we nu voor haar jurk gingen kijken. Ik zuchten zachtjes. Ze was af en toe zo ontzettend moeilijk. 'Nee schat. Daar is nu geen tijd voor. Morgen ben je de eerste, goed?' Ik zetten haar neer om de grond en na veel gemopper stemde ze toch in, als ze nu maar op mijn schouders mocht. Ik tilde haar weer op en zetten haar in mijn nek. Haar handjes klemde meteen om mijn voorhoofd en ik pakte Louis zijn hand weer beet, terwijl ik Maddie met mijn andere hand beethield. Op naar huize malikson.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

(Misschien eerst dat feest, zodat iedereen reageert en dan net erna? Ik zit trouwens in de trein, dus ben er vanavond dan pas weer. )

Louis Tomlinson
Ik grinnikte zachtjes door en reactie van Maddie en keek heel onschuldig naar Zayn. Het was zo leuk om de reacties van allebei te zien op momenten als deze. Zeker omdat ik wist dat Maddie heel graag haar jurk wilde. Dat bleek ook uit de reactie van haar toen Zayn zei dat we haar huis gingen. Ik nam er ook geen genoegen mee deze keer. 'Awh kom op, Boo. Laten we het nu gewoon gaan. Je wilt ons kleine prinsesje en mij toch niet teleurstellen? Daarbij kan ik ook wel wat afleiding gebruiken en heeft het ook voordelen voor ons. Meer dan genoeg genoeg voordelen.' Hielp ik Maddie onschuldig mee. Ik drukte een kusje op Zayn zijn wang waarna ik Maddie een knipoog toewierp. Daarna zette ik mijn puppyoogjes en en zag dat Maddie hetzelfde deed, ondanks Zayn dat niet meer zag. Dat zorgde ervoor dat ik moeite moest doen, om een grijns te onderdrukken. 'Dusss?' Vroegen we beide terwijl ik de hand van de jongen beter vastpakte. Hij was op dit moment vast heel erg blij met ons.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

[Kan Harry anders Hailey weer naar huis brengrn? Dankan ik ook reageren? ]

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Zayn Malik
Dit ging Louis niet menen. Nu was ik in Maddie haar ogen weer de boosdoener, omdat ik had gezegd dat we naar huis gingen en Louis met haar instemden en ik haar daarom zou teleurstellen. Terwijl ik het juist voor hem deed. Zijn zusje zat immers thuis en nog geen vijf minuten geleden, wilde hij nog even een op een tijd met mij. Ik dacht dat het hem wat zou kalmeren. Maar blijkbaar was hij alles alweer vergeten en piepten hij als een klein kind, dat we Maddie haar jurk moesten gaan kopen. 'Prima.' Mompelde ik, voordat ik het echt gedaan zou hebben. ik wilde beginnen over Georgie die nog altijd bij ons thuis zat, maar besloot dat dat niet mijn, maar Louis zijn probleem was. Blijkbaar was ik hier dus echt de enige volwassenen. 'Maar dan moet je wel zelf lopen.' Ik tilde Maddie van mijn schouders op, enkel omdat ik wist dat als ze te enthousiast werd, ze niet kon stilzitten en ik niet wilde dat ze naar beneden zou lazeren. Meteen had Maddie Louis kant weer gekozen en greep ze zijn losse hand vast. 'Nou, zeg het maar. waar gaan we heen?'

Harry Styles
Hailey was uitgeteld. ze was in slaap gevallen op de bank, terwijl ze een tekenfilm aan het kijken was. Ik had er een lange tijd naar zitten kijken, terwijl ik in gedachten was verzonken. Over werkelijk alles. Hailet zelf. Rosalie. Maar ook over vroeger. One direction, mijn relatie met Rosalie. En hoe langer ik over alles nadacht, hoe slechter ik me erover begon te voelen. ik was een verschikkelijke vriend, bandmate en vader. Hoe kon iemand alles zo verknallen. Uiteindelijk tilde ik Hailey voorzichtig van de bank, zodat ze niet wakker zou maken en liep ik met haar naar de auto. Ik legde haar op de achterbank en wikkelde het kleed wat ik eerder al over haar heen had gelegd, beter rond aar lichaampje. de rit naar Rosalie haar huis was akelig. Gewoon omdat ik Hailey niet aan haar wilde geven. Ondanks de laatste paar dagen, was ik bang dat ze haar opnieuw van me zou weghouden. Gewoon, omdat ze een hekel aan me had en Hailey een betere vader verdiende. Toch stopte ik voor Rosalie haar huis en tilde ik voorzichtig Hailey weer uit de auto. Ze gaapte zachtjes en was langzaam wakker geworden. 'Wat gaan we doen?' Haar stem klonk nog kleiner dan normaal en langzaam liep ik het tuinpad over. 'Terug naar mama.' Het kleine meisje knikte enkel en legde haar hoofd weer tegen mijn schouder aan. Heel onhandig belde ik aan, zodat ik Hailey niet zou laten vallen en wachten tot Rosalie open zou doen.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Rosalie Sarah Holmes

De bel zorgde ervoor dat ik wakker werd. Slaperig keek ik op. Wat deed iemand hier in de nacht? Ik gaapte en zette mijn laptop van mijn schoot. Mijn schoolboeken lagen verspreid over de bank. Ik was in slaapgevallen... Op mijn furby pantoffels slofte ik naar de voordeur. Ik keek vlug in dr spiegel. Mijn haar zat in een warrige staart, ik had een hoodie aan - ik had geen idee hoe ik eraan kwam - met daaronder een strakke skinny en dus mijn furby pantoffels. Ik trok de voordeur open en keek slaperig naar Harry die Hailey in zijn armen had. 'Goedenacht,' mompelde ik en zette een stap opzij. Ik deed wat lichten aan, want ook dat was ik vergeten em ik had nog niet gegeten. 'Kom binnen.' Ik schudde mezelf wakker en onderdrukte een gaap. Voorzichtig nam ik Hailey over.
'Heb je het leuk gehad?' Ik kreeg geen reactie terug. Te moe om te reageren, dat kende ik. 'Loop je mee naar boven?' Vragend keek ik Harrh aan. 'Dan kan je haar instoppen, als
Je wilt.' Ik liep de trap op en liep de kamer van Hailey in. Ik legde haar op bed neer en pakte haar pyjama. Voorzichtig kleedde ik haar om.
'Voor een keertje hoef je geen tanden te poetsen,' vertelde ik het kleine meisje. Ze glimlachte en keek Harry slaperig aan. Ze stak haar armpjes naar hem uit. 'Dank je wel voor het eten, papa. Hoe vind je mijn kamer? Mag ik kusje? Wil je zingen voor ik ga slapen?' Voor een slaperig kind had ze veel vragen. 'Ik ga alvast naar beneden. Slaaplekker lieverd.' Ik drukte een kus op Hailey haar voorhoofd. 'Harry wil je koffie of thee?' Ik wachtte geduldig op antwoord, voordat ik naar beneden liep. Beneden pakte ik mijn boeken van de bank en legde die op het kleine tafeltje terwijl ik drinken klaar maakte. Morgem had ik school en moest ik 7 uur op. Verschrikkkelijk. En overmorgen vroege vergadering. Hailey kon gelukkig beide dagen naar Harry.

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

[ bij Zayn en Louis is het middag en bij Harry en Rosalie, midden in de nacht. Is dat niet een beetje raar? ;x]

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

[Ooooooouhm..... Rosalie heeft last van een jetlag en denkt dat het al nacht js? (: ]

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

[waarvan? ;p maar mijn post komtlater. Kan bijna onmogelijk typen op mijn telefoon, door mijn kunstnagels ;x en over een uur komt een vriendin, dus heb inboet echt tijd voor de pc ]

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Louis Tomlinson
Mijn arm sloeg ik rond Zayn zijn middel en legde mijn hoofd tegen zijn schouder. Nu ik de woorden had uitgesproken, vroeg ik me af of het toch wel zo handig was. Sommige dingen had ik namelijk weer niet aan gedacht. Niet dat we nu nog wat anders konden zeggen, maar Zayn had het natuurlijk wel met een reden gezegd. De woorden verliet nooit zomaar zijn mond. Alleen zat ik zo met een gedachten in mijn hoofd dat -dat niet tot me doordrong. Of eigenlijk nu pas. 'Sorry.' Mompelde ik na zijn prima. 'Maar vertrouw me zoals vaker, want het komt allemaal goed. Daarbij ben ik niet zo dom om sommige moment af te laten pakken van straks.' Mijn mondhoeken krulde omhoog krulde tot een kleine glimlach. Sowieso was dit toch een van de weinige keren dat we tegen wel elkaar ingingen, maar ergens moest dat ook wel een keertje voorkomen toch? Niet dat dit zou leiden tot meerdere keren, want we zouden vaak genoeg op een lijn blijven zitten. Mijn blik ging van Zayn naar onze kleine meid die met beide benen weer op grond stond en mijn hand pakte. 'Zorg maar dat je wat leuks in handen krijgt, prinses. En ook heel lief tegen papa doet, net als ik zo meteen.' Zei ik en richtte mijn aandacht weer op Zayn. 'Richting het centrum? Er zal daar toch echt wel iets te vinden zijn?'

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Zayn Malik
Ik zuchten zachtjes. ´Het is al goed Boo.´ Ik had geen zin om me er verder druk over te maken. Alleen zat het me gewoon dwars, dat dit niet de eerste keer was dat Maddie haar zin kreeg, omdat Louis haar altijd alles instemden. En ik dus de grote boze wolf was. Op dit gebied was Louis vaak zelf nog een klein kind. ´Het is je geraden, dat je straks heel lief tegen me doet.´ waarschuwde ik Louis met een glimlach en drukten een kus op zijn wang. We zouden het hier later wel over hebben. Want ik was het er nog altijd niet mee eens. Want als dit altijd zo zou gaan, wilde ik niet weten hoe verwend Maddie echt zou worden. dat wilde ik gewoon voorkomen. Ik stemde ik met het Centrum. Ik wist dat net daarbuiten een zaak, voor kleding voor speciale gelegenheden. Want ik dacht niet dat Maddie in zou stemmen, met een simpel jurke van de h&m. Daarbij wilde ik dat zelf niet eens.

Harry Styles
Mijn wenkbrauwen trok ik op, toen Rosalie in de deur verscheen. Duidelijk nog moe en iets de weg kwijt, toen ze me een goede nacht wensten. 'Het is nog licht buiten.' wees ik haar op de feiten. Langzaam stapten ik naar binnen en liet ik met iets teveel tegenzin, Hailey los, toen Rosalie haar overnam. Eigenlijk wilde ik me meteen weer omdraaien, maar toch liet ik mee naar boven, toen Rosalie me dit vroeg. Iets onwennig keek ik Hailey haar kamer rond en beet op mijn lip, toen Rosalie haar instopten. Ik glimlachte liefdevol naar de kleine meid, en knikten. 'Je kamer is prachtig schat.' Ik ging bij haar op de bedrand zitten en streelde rustig door haar, haar. ik keek even op naar Rosalie die naar beneden ging en zei nog snel dat ik wel thee wilden. Het was eruit voor ik er erg in had. maar ik wist niet of het wel een heel verstandig idee was om nog iets te drinken hier. Aangezien ons argument, van vanmiddag. Ik richten me weer op Hailey, toen Rosalie weg was en ze keek me met grote verwachtingsvolle ogen aan. heel zachtjes begon ik te zingen. Meteen zakte Maddie weer weg en drukte ik een kus op haar voorhoofd. Ik trok haar dekbed iets strakker en verliet haar kamer naar beneden.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''