• Mystical Island

    Op een onbewoond, ver afgelegen eilandje ergens in de Atlantische Oceaan lijkt alles vredig..
    Tot er mensen beginnen aanspoelen.
    Wanneer ze wakker worden, weten ze niet waar ze zijn, sommigen slaan in paniek.
    Het eiland bestaat uit strand en een grote jungle in het midden, die naarmate je dieper gaat steeds dichter word.
    In de jungle zijn er talrijke eetbare planten te vinden en hout voor hutjes en andere praktische dingen, MAAR als iemand het ook maar durft iets te diep te gaan, kun je verdwaald raken, of gewoon verdwijnen.. In het hart van het eiland is iets mysterieus aan de hand.. Ondanks dat alles blijft de verleiding om naar binnen te gaan groot.
    Na een tijdje beginnen sommigen gek te worden, of zelfs paranoïde.
    Zullen de mensen weten te overleven? Zullen de verdwenen mensen terugkeren?

    Rollentopic (als je mee wil doen plaats jou personage dan hier):
    http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=152075

    REGELS:
    - Meld naamveranderingen en afwezigheden.
    - Minimum 6 lijntjes als je schrijft, aub.
    - Je hebt alleen de controle over je eigen personages.
    - Maximum twee personages
    - Je mag er altijd bijkomen, zelfs als de RPG al een tijdje aan de gang is.
    - Wanneer je ermee stopt, laat dan jezelf doodgaan of redden.
    - Wanneer je in het verhaal komt, begin je met hoe je bent aangespoeld. Vliegtuig gecrasht? Boot gezonken? Alles kan!
    - Let op je taal en 16+ mag, overdrijf alleen niet.
    - Hij/Zij-vorm of ik-vorm maakt niet uit, doe maar wat jou het beste afgaat
    - Vermijdt aub lange zinnen zonder leestekens zoals bijvoorbeeld deze want hoe grammaticaal correct ze ook mogen zijn en hoe goed je spelling ook is zinnen als deze lezen niet makkelijk en staan niet zo mooi.

    PERSONAGES:
    - Naam speler - roltopic;pagina
    - Melissa Merckx Iniminimoshi - 1;1
    - Bell "Nima" Liv Pasquana Appa - 1;1
    - Mike Jo Dickens xSunshineee - 1;1
    - Raven Elliot Cavett Macabre - 1;1
    - Belinte Calis Smith Aquari - 1;1
    - Luna Riley Moon Wolfheart - 1;1
    - Avalon Rosely Williams After - 1;2
    - Felix Peaux Yakatchi - 1;2
    - Sophia Martin NikkiD - 1;2
    - Amara Celia Rossini Telephonic - 1;2
    - Lucille Maya Owers Karmin - 1;3
    - Evan Smith Marlijncraft - 1;4
    - Lucas Mathis Stone Karmin - 1;3
    - Bradley Dusk Telephonic - 1;6
    - Logan Adams NikkiD - 1;7
    - Leonard Aaron Hayes Hylla - 1;5
    - Nikolaus Maximilian Ludwig Castamere - 1;7
    - Earl Sammy Yellowsand Marlijncraft - 1;8

    [ bericht aangepast op 8 aug 2013 - 17:26 ]


    Prettig gestoord zijn is een gave, geen ziekte.

    Felix

    'Hoi,' hoor ik ineens van achter me, als ik omkijk zie een meisje met blond haar en ongeveer rond mijn leeftijd. "hey" groet ik terug.
    "Ik ben Lucille. Ik ben hier gestrand. Jullie waarschijnlijk ook, neem ik aan? Ik wou eigenlijk vragen of jullie weten waar we zijn. Maar dat is een domme vraag, dat weten jullie waarschijnlijk ook niet? Niemand weet het. Hoe zijn jullie hier gekomen? Hoe heten jullie eigenlijk? Sorry dat ik zoveel vraag. Kennen jullie elkaar?" vroeg ze ons, ik grinnikte even want dat was wel een mond vol "Ik ben felix, ook gestrand ik heb geen idee waar we zijn en we kennen elkaar ook niet, we hebben elkaar net pas ontmoet" beantwoorde ik snel, Ondertussen merkte ik op dat dat ik enorme hoofdpijn heb. 'Komt vast door de klap' bedacht ik me terwijl ik er even overheen wrijf afvragend of het een blauwe plek is geworden of niet.
    "En ik was trouwens op een boot, die natuurlijk is gezonken" lichtte ik haar in terwijl ik mijn handen in mijn zakken stop "Hoe ben jij hier dan terecht gekomen?"


    You can't not look cool with a crossbow.

    Evan Smith

    De zwartharige jongen wacht niet op antwoord. "Ik ga kijken of ik ook een kampvuur of iets kan bouwen," zei hij en keek naar de lucht. Het werd al donker. Hij dacht na, hoe moest hij aan vuur komen? Hij ging richting het bos en raapte ieder tak en stokje op dat hij kon vinden, toen hij genoeg had ging hij weer naar het strand en gooide het hout neer, wat een geluid maakte.
    "Hoe moet ik ooit aan vuur komen?" Zuchtte hij hardop. Dat werdt geen kampvuur. "Opzoek naar eten dan maar," zei hij iets zachter in zichzelf en zag fruit in een boom. Voorzichtig hield hij de stam hpstevig vast en zette zijn voet op een eerste tak, die wegzakte waardoor Evan viel. "Auw," kreunde hij en stond op.
    "Rot eiland," riep hij boos en ging naar het strand, hij ging zitten in het zand en keek naar de zee. Hij wist dat hij zijn tijd verspilde, maar hij kon niks anders. De zon was al bijna onder. "Ik wil naar huis," zuchtte hij hongerig en ging op zijn rug liggen.
    "Laat het een nachtmerrie zijn," fluisterde hij en sloot zijn ogen, maar toen hij ze weer open deed tien seconde later zag hij hetzelfde strand.
    "Ik haat het hier."

    -iemand die Evan wil helpen? (: )

    [ bericht aangepast op 6 juli 2013 - 0:55 ]


    May StarClan light your path.

    [Ik kan volgens mij nog steeds niet reageren omdat Leo niet reageert]


    16 - 09 - '17

    Lucille Maya Owers
    'Ik ben Felix, ook gestrand. Ik heb geen idee waar we zijn en we kennen elkaar ook niet, we hebben elkaar net pas ontmoet,' zegt de jongen, terwijl hij met zijn hand over zijn hoofd wrijft. Hij heeft zwart haar en hij is best knap. 'En ik was trouwens op een boot, die natuurlijk is gezonken,' gaat hij verder. "Hoe ben jij hier dan terecht gekomen?"
    "Ik zat ook op een boot, met een paar vrienden.'
    Pas dan realiseer ik wat er is gebeurd. Ik vraag me af waar mijn vrienden zijn. Zouden ze... Bij die gedachte komen er tranen in mijn ogen, snel veeg ik ze weg.


    night thinking, day dreaming

    Wolfheart schreef:
    Luna Riley Moon

    "Mijn naam is Eyon," zegt de jongen en hij kijkt wat rond om zijn blik vervolgens weer op mijn te richten. Ik kijk hem aan, waarna ik opmerk dat hij twee verschillende oogkleuren heeft. Heterochromia.
    "En hoe ik hier ben gekomen weet ik niet, ik kan me helemaal niets meer herinneren vanaf het moment dat ik in mijn boot gestapt ben," legt hij uit en ik zie hem op zijn lip bijten. Iets wat ik zelf ook vaak doe, vaak zonder dat ik het realiseer. Mensen beginnen zich dan te irriteren, en zeggen dat ik moet ophouden, maar ik negeer ze. Het maakt me niet uit wat ze denken, het maakt me niet uit wat de wereld van me denkt.
    Niemand zal me toch missen als ik dood ben, ik zal mijn eigen leven niet missen. Ik heb geen familie meer, geen mensen die om me geven.
    Ik kijk weer naar Eyon, en zie dat er iets mis is.
    "Shit..." mompelt hij en kijkt naar mij. "Luna, luister. Als ik zo dingen doe die niet kunnen, ik scheld je uit, vervloek alles of sloop dingen, zeg ik nu alvast dat het me spijt. Ik kan er niets aan doen, maar ik hem mijn medicijnen niet meer." Zijn stem klinkt gejaagd, en hij bijt op zijn lip.
    Ik glimlach een beetje sloom naar hem, maar mijn glimlach is triest.
    "Ik begrijp het, dat heb ik ook wel eens, maar ik kan ook andere dingen krijgen. Ik heb wel medicijnen, maar ik denk niet dat jij die gebruikt. Al zou ik je ze wel willen geven. En het maakt me niet zoveel uit als je me uit scheld, of vervloekt of iets dergelijks. I don't give a fuck about it." Zeg ik tegen hem terwijl ik naar mijn handen kijk, waarna ik hem mijn medicijnen laat zien. Tegen aanvallen, depressie, en alles wat ik volgens hun heb.
    Maar ze gebruiken doe ik niet. Het boeit me geen fuck als ik een aanval krijg. I don't care about my life anymore.


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    Abelard schreef:
    [Whoops, sorry! Ik reageer dadelijk met Bell]

    |Doe maar op je gemak. Ik kan wachten. (: |

    xSunshineee schreef:
    [Ik kan volgens mij nog steeds niet reageren omdat Leo niet reageert]


    |Ik zal Marthe even een bericht sturen. (; |


    kindness is never a burden.

    (Waarschijnlijk reageer ikcvanavond met Eyon )


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    xSunshineee schreef:
    [Ik kan volgens mij nog steeds niet reageren omdat Leo niet reageert]


    I am so sorry. >< Ofwel vergeet ik het, ofwel heb ik geen tijd. Ik begin direct aan een reactie, even mijn haar kammen. :')


    help

    [Neh ik ga eruit, sorry. Ik heb geen inspiratie atm voor dit RPG. Sorry ]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Hylla schreef:
    (...)

    I am so sorry. >< Ofwel vergeet ik het, ofwel heb ik geen tijd. Ik begin direct aan een reactie, even mijn haar kammen. :')


    [Is niks]


    16 - 09 - '17

    Melissa Merckx
    Evan excuseerde zich, mompelde iets over een kampvuur en ging weg. Laat hij me nu achter? Ik twijfelde eerst maar ging hem achterna. Als hij een kampvuur kon maken kon ik maar best bij hem blijven, maar wel op een afstandje. Ik had zo het gevoel dat hij me niet echt mocht. Ik kijk toe hoe hij hout verzamelt en daarna in een boom klimt, om er weer uit te vallen. "Rot eiland!" hoorde ik hem roepen. Hij haat het hier dus minstens even erg als ik.
    Toch durfde ik niet dichterbij komen.. Ik plofte dus maar weer neer in het zand. Hij wist niet hoe hij een kampvuur moest maken. Ik al zeker niet. Het andere meisje was weg. Dit zou een koude en eenzame eerste nacht worden..
    Mijn handtas was nog steeds kwijt en mijn iPhone dus ook. Zelfs als hij nog werkte zou ik hier waarschijnlijk geen bereik hebben. Mijn vader bereiken was dus onmogelijk. Hier af raken was onwaarschijnlijk. Ik miste mijn vader verschrikkelijk, ik had hem al superlang niet meer gezien.
    Ik voelde de tranen weer opkomen.


    Prettig gestoord zijn is een gave, geen ziekte.

    xSunshineee schreef:
    Mike Jo Dickens

    Ik dobberde verder door het water en voelde toen een warme ondergrond die zacht aanvoelt. Ik knipper een paar keer met mijn ogen. Als ik mijn ogen open heb zie ik heel wazig, ik moet meteen hoesten. Ik voel wat aan mijn wang plakken en ik lijk wel doorweekt. Ik knipper nog een paar keer met mijn ogen en zie dan al wat beter. Ik zie alleen zand, zand en bomen. Ik ga wat rechter zitten en hoest nog een paar keer. Ik voel dat ik helemaal nat ben. Ik wrijf over mijn wang en kijk naar mijn hand, zand. Ik lig op een strand. Ik bekijk mijn natte kleren en kijk dan naar de zee. Hoe kom ik hier? Ik denk even na en herinner me dat ik van een schip was gevallen. Oh juist, ik was op cruise en die ging zinken! Maar ... hoe kwam ik bewusteloos? En hoe kom ik hier? Ben ik helemaal naar hier komen drijven? Ik kijk rond, niks te zien. Allemaal zand, bomen en de zee. Als ik hier helemaal alleen ben, hoe moet ik dan gaan overleven? Dit kan toch niet waar zijn zeker? Ik ga recht staan en voel mijn kleren aan me plakken, ik heb het koud, maar de warme zon op mijn armen voelt lekker. In de verte zie ik een figuur staan of lopen, ik kan het niet uitmaken. Is dat ... iemand? Ik gooi mijn schoenen uit en begin er naartoe te rennen. "Hey! Hey!" roep ik in de verte. Als ik steeds dichter kom zie ik dat het inderdaad iemand is, ik ben hier dus toch niet alleen.


    Leonard Aaron Hayes.

    Leo rekte zijn armen uit en staarde om zich heen. Zijn ogen waren nog niet bepaald gewend aan het licht, waardoor hij een tijdje met zijn ogen tot spleetjes geknepen rondliep. Hij knipperde even en haalde een hand door zijn haar. Waar was hij in godsnaam? Zouden hier nog anderen zijn? Leo vroeg zich af hoe ver van huis hij was. Er leek hier niets bekends... Thuis kon voor hetzelfde geld vijftien als duizend kilometer verderop zijn, maar het enige dat hij zag was voor zich de oceaan en achter zich een verwilderd bos.
    "Hey! Hey!" hoorde Leo plotseling iemand roepen. Hij draaide zich om en zag iemand op hem afkomen, fronste even zijn wenkbrauwen.
    "Hallo?" riep hij terug. Hij zette een paar stappen in de richting van de jongen. "Wie ben jij? Kan jij me zeggen waar ik ben?" Hij krabde even aan zijn achterhoofd en nam de jongen in zich op. Het leek hem zo'n typische gast waar alle meisjes op verliefd werden; stevig gebouwd, zwart haar dat in een kuif zat en duidelijk heel wat spieren. Hij leek rond Leo's leeftijd.


    help

    [Ik ga nu drie weken op vakantie, maar heb waarschijnlijk wel wifi. Anders besturen jullie mijn personage maar (: ]


    These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

    Evan Smith

    Dan staat hij op. op en zie iets in het water drijven. Snel loopt hij er naar toe en gaat tot zijn knieen in het water. Hij haal het uit het water. Het is een handtas, en Ev herinnert zich gelijk dat het meisje die zocht.
    Snel loopt hij naar haar toe. 'Is deze van jou?' vroeg hij en gaf het aan haar. 'Ik zag hem drijven, je mobiel - als je die had - is nu wel kapot denk ik.'
    'Wat is je naam eigenlijks?' vroeg hij toen.


    - Kort, i am so sorry, -

    [ bericht aangepast op 7 juli 2013 - 15:20 ]


    May StarClan light your path.

    Karmin schreef:
    Lucille Maya Owers
    'Ik ben Felix, ook gestrand. Ik heb geen idee waar we zijn en we kennen elkaar ook niet, we hebben elkaar net pas ontmoet,' zegt de jongen, terwijl hij met zijn hand over zijn hoofd wrijft. Hij heeft zwart haar en hij is best knap. 'En ik was trouwens op een boot, die natuurlijk is gezonken,' gaat hij verder. "Hoe ben jij hier dan terecht gekomen?"
    "Ik zat ook op een boot, met een paar vrienden.'
    Pas dan realiseer ik wat er is gebeurd. Ik vraag me af waar mijn vrienden zijn. Zouden ze... Bij die gedachte komen er tranen in mijn ogen, snel veeg ik ze weg.


    "Ik zat ook op een boot, met een paar vrienden." zegt ze waarna ze tranen in haar ogen kreeg maar die snel wegveegde.
    Maar ik reageerde er niet op omdat het niet leek alsof ze erover wou praten, ik keek even om me heen en merkte dat het al iets donkerder was geworden. "misschien kunnen we beter een schuilplaats maken, ik weet namelijk niet of het hier echt veilig is s'nachts" stelde ik voor nadat Avalon zichzelf ook had voorgesteld.
    "we kunnen ook kijken of er andere mensen op het eiland zijn, misschien weten zij meer" zei ik erachteraan

    {sorry voor het kleine stukje }


    You can't not look cool with a crossbow.