Mystical Island || 1 - Speeltopics

Rollentopic (als je mee wil doen plaats jou personage dan hier):
http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=152075

REGELS:
- Meld naamveranderingen en afwezigheden.
- Minimum 6 lijntjes als je schrijft, aub.
- Je hebt alleen de controle over je eigen personages.
- Maximum twee personages
- Je mag er altijd bijkomen, zelfs als de RPG al een tijdje aan de gang is.
- Wanneer je ermee stopt, laat dan jezelf doodgaan of redden.
- Wanneer je in het verhaal komt, begin je met hoe je bent aangespoeld. Vliegtuig gecrasht? Boot gezonken? Alles kan!
- Let op je taal en 16+ mag, overdrijf alleen niet.
- Hij/Zij-vorm of ik-vorm maakt niet uit, doe maar wat jou het beste afgaat
- Vermijdt aub lange zinnen zonder leestekens zoals bijvoorbeeld deze want hoe grammaticaal correct ze ook mogen zijn en hoe goed je spelling ook is zinnen als deze lezen niet makkelijk en staan niet zo mooi.

PERSONAGES:
- Naam speler - roltopic;pagina
- Melissa Merckx Iniminimoshi - 1;1
- Bell "Nima" Liv Pasquana Appa - 1;1
- Mike Jo Dickens xSunshineee - 1;1
- Raven Elliot Cavett Macabre - 1;1
- Belinte Calis Smith Aquari - 1;1
- Luna Riley Moon Wolfheart - 1;1
- Avalon Rosely Williams After - 1;2
- Felix Peaux Yakatchi - 1;2
- Sophia Martin NikkiD - 1;2
- Amara Celia Rossini Telephonic - 1;2
- Lucille Maya Owers Karmin - 1;3
- Evan Smith Marlijncraft - 1;4
- Lucas Mathis Stone Karmin - 1;3
- Bradley Dusk Telephonic - 1;6
- Logan Adams NikkiD - 1;7
- Leonard Aaron Hayes Hylla - 1;5
- Nikolaus Maximilian Ludwig Castamere - 1;7
- Earl Sammy Yellowsand Marlijncraft - 1;8

[ bericht aangepast op 8 aug 2013 - 17:26 ]

---

Prettig gestoord zijn is een gave, geen ziekte.

[Niemand voor Leo? :c]

---

help

Rydel schreef:
[Niemand voor Leo? :c]

[Mike? Ik zal hem laten aanspoelen.]

---

16 - 09 - '17

xSunshineee schreef:
(...)

[Mike? Ik zal hem laten aanspoelen.]

Is goed.

---

help

Mike Jo Dickens

Ik dobberde verder door het water en voelde toen een warme ondergrond die zacht aanvoelt. Ik knipper een paar keer met mijn ogen. Als ik mijn ogen open heb zie ik heel wazig, ik moet meteen hoesten. Ik voel wat aan mijn wang plakken en ik lijk wel doorweekt. Ik knipper nog een paar keer met mijn ogen en zie dan al wat beter. Ik zie alleen zand, zand en bomen. Ik ga wat rechter zitten en hoest nog een paar keer. Ik voel dat ik helemaal nat ben. Ik wrijf over mijn wang en kijk naar mijn hand, zand. Ik lig op een strand. Ik bekijk mijn natte kleren en kijk dan naar de zee. Hoe kom ik hier? Ik denk even na en herinner me dat ik van een schip was gevallen. Oh juist, ik was op cruise en die ging zinken! Maar ... hoe kwam ik bewusteloos? En hoe kom ik hier? Ben ik helemaal naar hier komen drijven? Ik kijk rond, niks te zien. Allemaal zand, bomen en de zee. Als ik hier helemaal alleen ben, hoe moet ik dan gaan overleven? Dit kan toch niet waar zijn zeker? Ik ga recht staan en voel mijn kleren aan me plakken, ik heb het koud, maar de warme zon op mijn armen voelt lekker. In de verte zie ik een figuur staan of lopen, ik kan het niet uitmaken. Is dat ... iemand? Ik gooi mijn schoenen uit en begin er naartoe te rennen. "Hey! Hey!" roep ik in de verte. Als ik steeds dichter kom zie ik dat het inderdaad iemand is, ik ben hier dus toch niet alleen.

---

16 - 09 - '17

Lucille Maya Owers
Water. Overal is water, en het voelt ijskoud. Toch blijf ik doorzwemmen, want in de verte zie ik bomen en een strand. Als het ten minste echt is, want, zoals iemand haar ooit vertelde, soms zie je dingen die er niet zijn. Wacht, was dat niet alleen in woestijnen? Niet nadenken, Lucy, gewoon doorzwemmen. Het komt steeds dichter bij en na een paar minuten kruip ik het strand op, niet wetende of ik juist blij moet zijn, of bang. Want ik heb geen idee waar ik op dit moment ben, waar mijn vrienden zijn, wat er met de boot waar ik op zat is gebeurd. Waarschijnlijk ligt die nu op de bodem van de zee. Als ik ver genoeg van het water ben, draai ik me op mijn rug en blijf tien minuten lang naar de wolken staren. Tot ik een stem hoor. Hij is te ver weg om het te verstaan, en ik zal het me vast verbeeld hebben. Toch ga ik recht op zitten en kijk ik om me heen. Een aantal meter verderop zie ik een jongen staan. Hij heeft zwart haar en ik gok dat hij ongeveer net zo oud als mij is. Hij doet me denken aan een jongen die ik een keer op een vakantie in Spanje heb ontmoet, en hij is niet lelijk. Maar dat is nu niet belangrijk. Opgelucht omdat ik niet de enige ben op dit eiland, sta ik op en loop naar hem toe. 'Hallo, weet jij misschien waar we zijn?' vraag ik meteen. Ik kan mezelf wel voor de kop staan. Die jongen is hier net gestrand, dat is duidelijk. De kans is groot dat hij niet veel meer weet dan ik.

Die jongen is Evan (:

---

night thinking, day dreaming

{is er iemand voor Felix? ^^}

---

You can't not look cool with a crossbow.

[Avalon wel?]

---

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

{ komt hij naar felix of andersom? }

---

You can't not look cool with a crossbow.

Nikolaus Maximilian Ludwig.
Niko overhandigde de kaartjesverkoper van het parasailen een aantal briefjes en kreeg daarvoor een zwemvest in de plaats. Hij vertelde daarbij waar Niko moest zijn voor het parasailen en wanneer het zijn beurt was. Niko bedankte de man vriendelijk en liep fluitend het winkeltje uit.
"Ben je nu helemaal gek geworden?" siste Alicia, toen de man het strand terug opliep. Woedend stampte ze naar hem toe en wees naar de zwemvest en het kaartje. "Ik weet dat je kickt op de sensatie die gevaarlijke sporten je geven, maar heb je dan geen idee welke doodsangsten ik soms uitsta?" Ze wierp haar haar over haar schouder en wees even naar de zee.
Niko legde zijn hand op de schouder van zijn beste vriendin en schudde lachend zijn hoofd. "Het is maar parasailen, Liz, is heb al gevaarlijkere dingen gedaan." Dat was niet gelogen. Niko was al gaan bungeejumpen en gaan raften, hij had al van hoge watervallen gesprongen en wezen parachutespringen.
"Wat al het touw loskomt? Wat als er plots een storm opkomt?" vroeg ze door op een hysterisch toontje. Niko grinnikte en liep om haar heen naar de boot. "Dan zwem ik terug naar land, maar je geen zorgen."

Toen Niko eindelijk vast hing en in de lucht zwaaide, schreeuwde hij het lachend uit. Vanuit de lucht zag hij Alicia als een kleine mier op het strand staan. Hij zwaaide vrolijk naar haar en schreeuwde haar naam. Niko betwijfelde of Alicia het gehoord zou hebben dus schreeuwde hij nogmaals. Maar het moment van vreugde ging snel voorbij. Niko werd even heen in weer geschud in de lucht en hoorde toen een mannenstem onder hem roepen. Wanneer hij omlaag keek, naar de boot, zag hij daar een aantal mannen wild zwaaien met hun armen. Ze wezen naar iets. Niko volgde hun handen en zag toen dat een van de kabels was los geklikt. Niet veel later schoot ook de tweede los. De kabels vielen naar beneden in het water en Niko werd meegesleurd door de harde wind. Hij probeerde uit alle macht zichzelf los te klikken van de parachute, zodat hij kon springen, maar het slotje wilde niet open.
Niko waaide nog kilometers verder, voor de parachute zakte en hij in het water terechtkwam. Daar lukte het hem om het zeil los te klikken en naar het dichtstbijzijnde land te zwemmen. De man dacht eerst dat hij nog steeds op hetzelfde eiland was als daarvoor, maar toen hij het strand op wandelde, bleek dat helemaal niet het geval te zijn. Dit strand had metershoge bomen en nergens was er een teken van lezen te bespeuren.
Hij kreunde, want de klap op het wateroppervlak had nogal zeer gedaan en zette vervolgens zijn handen om zijn mond. "Hallo!"

|Iemand voor Niko? (: |

---

kindness is never a burden.

Yakatchi schreef:
{ komt hij naar felix of andersom? }

[Het is een zij x') En ze is nog niet aangespoeld, dus ze komt wel naar Felix. Waar is hij?]

---

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

After schreef:
(...)

[Het is een zij x') En ze is nog niet aangespoeld, dus ze komt wel naar Felix. Waar is hij?]

{ Hij is nu een beetje van het strand aan het lopen naar het bos, en sorry }

---

You can't not look cool with a crossbow.

Iemand voor Evan?

---

May StarClan light your path.

Avalon Rosely Williams.
Ik keek moeilijk toen ik het water tegen de ramen zag klappen. "Haal de netten binnen!" werd er geschreeuwd. "Dit redden we niet!" een aantal gelovigen zaten al op de vloer van het schip te bidden. Ineens voelde ik twee armen stevig om me heen. "Avalon, lieverd." Ik omhelsde mijn vader, waarna hij me aankeek. "Er is een hele kleine kans dat we dit zullen overleven. Het spijt me." er was nog een klap, en op dat moment sloeg de boot om. Overal was water, en ik voelde mijn vaders handen uit de mijne glippen. De laatste keer. Alles werd zwart.
Met hoofdpijn kwam ik overeind. Mijn hoofd bonsde, ik was doorweekt en toen ik eens goed om me heen keek zag ik dat ik op een strand was. Ik voelde me merkwaardig levend, en besefte me dat ik niet dood kon zijn. Een steek ging door mijn hart. Mijn vader kon het niet overleefd hebben. Ik veegde ruw een traan weg, waardoor er een veeg zand op mijn gezicht kwam. Het maakte me niks uit. Ik keek nogmaals rond, en dacht dat ik een van de bemanningsleden zag. "Wat maakt het ook uit." En met die woorden liep ik naar hem toe.

[Felix.]

[ bericht aangepast op 2 juli 2013 - 15:56 ]

---

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Marijncraft schreef:
Iemand voor Evan?

kijk mijn bericht

---

night thinking, day dreaming

[Appa --> Abelard. Waar kan ik inspringen?]

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."