Evenings in London never felt so sad || One Direction || Topic 1 - Speeltopics

Het begin:

De jongens zijn allemaal een eigen weg hun eigen weggegaan.
Sommige hebben nog contact met elkaar, maar andere helemaal niet meer. Het leven gaat rustig door al is het wel één hele verandering geweest.
Geen band en geen contact meer.
Maar alles lijkt nu normaal te gaan of zover je het normaal kan noemen. De Directioners zullen blijven altijd.
Allen wat als de andere op een dag ineens voor je staan met een voorstel? Iemand die je kende als een van je beste vrienden?
Samen met het voorstel om het te keren naar de top met One Direction?

Waar kies je voor? Je familie of de roem? Wat is de juiste beslissing? Gaat het lukken om weer een band te vormen of heeft iemand er geen zin in...

[ bericht aangepast op 2 juli 2013 - 16:49 ]

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Rosalie Lauren Holmes

Ik kijk zuchtend om me heen. Hoewel ik journalistiek geweldig vond, haalde het leren mijn humeur keihard naar beneden. Hailey en Alex waren nog steeds vrolijk aan het spelen, terwijl Harry en Liam aan het praten waren. Ze leken geen ruzie te hebben, gelukkig. Ik glimlach even kleintjes en besluit mijn boeken op te ruimen. Ik was er weer klaar mee voor vandaag. Lachend spring ik op en val Hailey van achter aan. Ze slaakt een geschrokken gil, maar begint dan te lachen. Ik kijk lachend naar Alex. Ik wist van haar moeder en ik vond het erg voor ze, maar misschien waren Hailey en Alex misschien daarom zo goed bevriend. Hailey had tot vandaag geen vader gehad en Alex geen moeder. Nu was het verandert, maar toch... Ik gooide Hailey over mijn ene schouder en Alex over mijn andere.
'Ik ga jullie in het water gooien,' zei ik plagend en rende naar het water. Het was zwaar, dus al snel zette ik ze weer neer. Dit kon ik beter aan Harry of Liam overlaten. 'Willen jullie de eentjes voeren,' vraag ik ze en pak uit mijn tas een zakje brood. Die had ik voor de zekerheid meegenomen van huis. Alex en Hailey beginnen vrolijk de eenden te voeren.
'Pas wel op voor het water meiden. De eenden komen wel op de kant.' Ik moest niet hebben dat één er inviel. Beiden konden ze nog niet zwemmen. Met een kleine glimlach keek ik over mijn schouder. Eigenlijk wilde ik wel even warm naar binnen ergens, mar ik wilde Harry niet uit zijn gesprek halen.

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Eirwen Cadwalader
Ik zag hoe Liam opstond en naar een jongen met bekende bruine krulletjes liep. Harry... Ik trok even een wenkbrauw op en nam nog een slok thee met honing en melk. Thee zonder melk vond ik echt neit te zuipen en de honing was tegen mijn opkomende keelpijn. Ik zag ook een vriendinnetje van Alex en haar moeder erbij staan. Ik had wel gedacht dat ik haar oogjes ergens van had hetkend, maar dit had ik nooit gedacht. Ik werd een beetje uit gedachten gerukt door Leandra's vraag. "Ik heb hem en de anderen ontmoet, zo'n 6 jaar geleden toen ik in de studio waar zij met hun album bezig waren in het rock en metal departement stage liep. Nu werk ik daar en Liam in het pop gedeelte. Het was altijd erg gezellig met hen in de studio..." Op dat moment bebeurde wat ik had gevreest. Mijn twee honden zagen de meisjes dollen en renden er vrolijk maar iets te wild erop af. Ik stond op en zette mijn thee neer. "Niet weer. Verdomme. Ianto, Owen. Hier!" riep ik. Ik wist dat schelden niet aantrekkelijk of meisjesachtig was, maar dit was al de zoveelste keer deze maand. Ze waren dan wel jong, ze hoefden nogsteeds niet elke keer zo onbehouden te doen. Nog voor ik iets kon doen was het al te laat. Ze renden de meisjes al omver en bleven toen beduust en schuldig staan kijken. Ik liep ernaar toe en greep ze bij hun halsbanden. "Sorry, ze zei een beetje druk vandaag." Gelukkig waren de meisjes niet in het water gevallen. Ik deed beiden honden aan de riem, wat min of meer de zwaarste straf voor hem was en tilde beide meisjes weer overend. "Geen pijn?" vroeg ik toen ik op mijn hurken voor hen zat.

[ bericht aangepast op 15 juni 2013 - 17:03 ]

Bowties were never Cooler

Harry Styles

Ik glimlach even, ' Ik hoop het' zeg ik met en glimlach. Ik had me nou nog niet echt kunnen bewijzen als vader, maar ik krijg die kans nog wel. Ik ga er in iedergeval me best voor doen. Bij zijn voorstel glimlach ik ' Ja is goed' zeg ik, Ik had toch nogal honger dus het kwam voor mij wel goed uit. Bij zijn vraag of ik nog contact heb met andere schud ik mijn hoofd, ' Helaas niet' zeg ik en kijk even naar de grond. Ik vond het echt heel jammer dat ik geen contact meer had met de andere maar nu had ik dat tenminste wel weer met Liam, daar ben ik echt heel blij mee. ' En jij?' vraag ik hem daarna, misschien had hij nog contact met iemand en kon ik die zo ook weer ontmoeten. ' Maar zullen we dan maar gaan naar die lunchroom' stel ik voor.

Rosalie Lauren Holmes

Ineens uit het niets liepen twee honden Hailey en Alex omver. Geschrokken wilde ik de honden wegduwen en Hailey en Alex overeind tilln, maar iemand anders was me voor. Ik herkende haar vaag, maar kon even niet uitleggen waarvan. Ze tilde de twee meiden op na de honden opzij te hebben gedaan. Hailey leek moeite te hebben haar tranen in bedwang te houden. Ze beet op haar lip en knikte zachtjes dat het ging.
'Hé, Hails.' Ik pakte haar over van de vrouw en drukte Hailey tegen me aan. 'Waar heb je pijn?' Ze liet haar hand zien, waar een kleine schaafwond opzat en een beetje bloed. Ik keek haar aan en drukte een kus op haar wangetje. 'We gaan het schoonmaken goed? En dan gaan we wat lekkers of leuks halen. Ja?' Hailey knikte en keek nog even pijnlijk naar haar hand. Daarna keek ik naar Alex. 'Gaat het met jou?' Mijn blik gleed naar het meisje van ik gok rond mijn leeftijd.
'Maakt niet uit, het zijn gewoon grote honden.' Ik keek de twee honden aan. Ik was niet boos, maar voor hetzelfde geld ging het mis.
'Misschien kunnen de honden beter aan de lijn in de buurt van een speeltuin met kinderen.' Ik keek haar even aan en zette Hailey toen neer. Ik pakte haar niet pijnlijke hand vast en drukte nog een kus op haar kruin.
'Alex moet ik je naar papa brengen?' Ik keek haar vragend aan en wachtte tot de vrouw Alex neer zou zetten.

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Liam James Payne

'Nee, de enige waar ik nog soms mee contact heb ik Mackenzie. Met de anderen niet meer' schudde ik mijn hoofd. 'Oh, en met Eirwen nog altijd. Ik weet niet of je Mackenzie en Eirwen nog kent, denk het wel' grinnikte ik. Gelijk maakte ik een instemmend geluidje en keek op. Net op dat moment kwamen Ianto en Owen op Hailey en Alex afrennen, waardoor de twee kleine meisjes vielen. Eirwen kwam al snel naar hun en toen ze gehurkt bij de meisjes zat schoot Alex in de lach en krabbelde al snel op. Lachend schudde ik mijn hoofd even. Ondanks alles was Alex erg onvoorspelbaar. Voor hetzelfde geld had ze nu er doodsbang gelegen. Hailey leek het echter wat minder te vinden maar gelukkig was Rosalie er al snel bij. 'Ik ga Alex, Hailey en Rosalie even halen' meldde ik waarna ik sprintte naar Eirwen en de twee meisjes. 'Papa! De hondjes waren stout!' kirde Alex vrolijk. 'Ik zag het' lachte ik. 'Vind je het erg als ik met Alex, Hailey, Rosalie en Harry wat ga eten? Ik wil namelijk heel erg graag alles horen' legde ik kort uit. 'Als jij natuurlijk ook meewilt' zei ik tegen Rosalie.

[ bericht aangepast op 15 juni 2013 - 17:10 ]

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Eirwen Cadwalader
Ik keek naar de vrouw en gaf haar Hailey die met tranen in haar ogen zat, terwijl Alex uit mijn armen probeerde naar de honden te klimmen nu zevan de schrik bekomen was. "Nee, Alex. Ze zijn stout geweest, dus ze mogen even neit spelen. "Meestal gebeurt het niet, ze worden alleen soms heel erg vrolijk rond Alex." Ik glimlachte even naar het kleine meisje op mijn arm. Ik vond het wat storend dat zij mij de les probeerde te lezen terwijl ik hier volgens mij vaker kwam en vaker met Alex omging dan zij. "Dat doe ik zo wel, maar Liam is duidelijk nog in gesprek, dus dat hoeft niet." ik keek even naar Alex. "Wil je thee?" Het meisje schudde haar hoofd. "Ik wil met de hondjes spelen." zei ze beduust. "Okay dan, kleine meid, maar ze blijven aan de riem anders doen ze meer kindjes pijn." Ze knikte en ik zette haar neer waarna ze weer vrolijk pratend de honden begon te aaien. Liam kwam al snel aanlopen en Alex legde haar het hele verhaal uit. Ik luisterde naar Liam's woorden. Ik vond het leuk voor hem dat hij zijn vriend weer had teruggevonden, maar dit meisje tegenover me was wel vreemd en erg overbezord.

[ bericht aangepast op 15 juni 2013 - 17:13 ]

Bowties were never Cooler

Danelea Horan
Een glimlach verscheen op mijn gezicht toen ik een sms-je van Niall kreeg met erin dat hij onderweg was. Ik liep naar binnen toe en sloot de balkondeuren achter me. Het duurde namelijk niet lang voor de jongen met het geblondeerde haar hier was. Ondanks het niet heel ver weg was, had ik vandaag geen zin om die kant op te gaan. Zo gezegd hoorde ik niet veel later de deur. De stem van mijn broer was door het huis te horen. 'Ben onderweg.' riep ik terug waarna ik de slaapkamer uitliep, om vervolgens de trap af te lopen. 'Broertjelief, je bent echt geweldig.' zei ik met een glimlach, doelende op dat hij hier was. De jongen gaf ik een knuffel waarna ik naar Jayden keek. 'Kom alsjeblieft verder. Maar vertel, wat bracht je verder hier?'

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

[Angepast]

Bowties were never Cooler

Rosalie Lauren Holmes

Ik staarde even van Liam naar de vrouw voor me en weer terug.
'O, jullie kennen elkaar.' Ik keek de vrouw aan. 'Sorry, ik dacht dat je hier gewoon aan et wandelen was met de honden,' verklaarde ik mijn gedrag. Ik beet even ongemakkelijk op mijn lip en glimlachte schaapachtig. Dan richt ik m op Liam.
'Ja, is goed. Gezellig.' Ik kijk hem met een glimlach aan. Dan kijk ik naar de vrouw voor me. 'Sorry, ik dacht echt dat je Alex en Liam niet kende.' Ik stak mijn hand uit. 'Ik ben Rosalie. Hailey is een vriendin van Alex.' Ik schaamde me eigenlijk echt dood, maar ik probeerde het ongemakkelijke gevoel weg te duwen. Ik kon mezelf wel voor mijn hoofd slaan. Hailey had me alweer los gelaten en leek de pijn al vergeten. Ze was samen met Alex naar de honden en ik liet het maar gaan. Liam kende de vrouw voor me, dus vertrouwde ik haar wel. Zij kon ook niks aandoen dat haar honden overenthousiast waren geweest. 'Sorry voor mijn reactie,' mompelde ik nog beschamend. Ik wist gewoon even niet hoe ik het recht moest praten. het was gewoon een snelle reactie geweest, omdat ik het niet zag aankomen.

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Harry Styles

' Tuurlijk ken ik die nog' zeg ik met een glimlach, ik wist iedereen nog wel van die tijd denk ik. Ik kijk even naar de kant waar Liam naar kijkt en zie Hailey en Alex even op de grond liggen, gelukkig is Rosalie er snel bij en ook Eirwen staat erbij, die had ik ook lang niet meer gezien hey. 'Is goed ik loop wel even mee' zeg ik en loop achter hem aan. Ik hurk me voor Hailey neer. ' Gaat het weer?' vraag ik aan haar en ze knikt een beetje, niet heel overtuigend. ' Grote meid' zeg ik en aai zachtjes door haar haar heen. Ik ga weer staan en kijk even naar Liam, ' Eirwen kan toch ook gewoon mee' zeg ik met een glimlach omdat hij haar naam er niet bij zegt en ik het prima vindt als ze meegaat, wel gezellig juist. Ik kijk Rosalie even aan omdat Liam net vroeg of ze mee ging en ik ben ook wel benieuwd naar haar antwoord. Ze zegt dat ze meegaat en ik glimlach even. Hailey was alweer met de hondjes aan het spelen dus die zal vast nergens meer last van hebben. ' Zullen we gaan dan?' vraag ik aan iedereen als ik weer naar hun toe kijk.

Eirwen Cadwalader
Ik schudde grinnikend mijn hoofd toen ze er plots achter kwam dat ik toch echt bij Liam hoorde en geen vreemde vrouw in een speeltuintje was. Ik glimlachte naar Harry. Bij zijn woorden lichtte mijn gezicht een beetje op. Hij herkende me, wat ik best wonderlijk vond aangezien ik niet veel meer bij hun in de studio had gedaan dan rondgehangen, koffie gebracht en af en toe met wat schuifjes geklooit. Ik richtte me weer op de andere vrouw. "Maakt niet uit. Eirwen. Vriendin en collega van Liam, oppas van Alex." Ik keek vertedert naar de meisjes die met de honden aan het spelen waren en hoe zacht de twee grote beesten met de twee kleine meisjes deden. Ik wuifde haar verontschuldiging weg. Ik had het niet leuk gevonden, maar ze had zich al verontschuldigd. "Maakt echt niet uit." Ik aaide even over Ianto's hoofd, waar de meisjes amper bij konden en keek naar Harry en Liam. "Is het echt geen probleem dat ik meega? Ik wil geen last zijn."

Bowties were never Cooler

24121993 schreef:
Louis Tomlinson
Ik wilde terug naar niet al te lang geleden. Naar het moment van voor het ijs halen. De vrolijkheid die in het huis hing door waar we het allemaal overhadden, zoals dat Zouis Malikson binnenkort echt officieel zou zijn, de gastenlijst en dat we de trouwerij het beste in Montcalm Palace kunnen doen. Dat we bezig waren met de verdere planning om de volgende droom in vervulling te laten gaan. Samen zouden we het allemaal voor elkaar krijgen. Ik keek naar de jongen bij wie mijn armen, en ook die van Maddie, omheen gewikkeld waren.
De woorden van Harry buiten drongen wel tot me door, maar ik had geen idee wat ik ermee aan moest. Aan de ene kant wilde ik het goed maken, alleen aan de andere kant zei mijn gevoel dat het niet verstandig was. Tenminste nog niet. Toch was het een beslissing die snel genomen moest worden, want ik wist verder niets van Harry. Geen telefoonnummer en geen huisnummer. Het was puur geluk dat hij hier liep. Of was het juist toeval dat we elkaar op dit moment weer tegenkwamen? Een zucht verliet mijn mond terwijl mijn greep iets verstrakte. Ondanks ik juist de oudste was, was het volgens mij echt Zayn die het beste met dit soort dingen om kon gaan. 'Ik hou van je, Boo.' zei ik zachtjes.

[ bericht aangepast op 15 juni 2013 - 18:21 ]

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Nia Cracio.
Ga maar naar je ouders, de babyspullen zijn bij me dus ik kan gewoon bij Denelea eten. Veel plezier babe xx Een kleine glimlach verschijnt op mijn gezicht. Maar half oplettend was ik Jared kwijtgeraakt, die achter eendjes aan aan het gaan was. Snel sta ik op, om Jared nognet te redden van een grote hond die achter de eenden aanscheerde. Wat dat betreft was ik best een slechte moeder. Ik zuchtte en zette Jared op mijn arm, om vervolgens naar mijn ouders te lopen. Ik bel aan, mijn moeder doet open. Na een paar uur van ruzie te hebben met mijn ouders liep ik het huis uit. "Je zal nooit gelukkig worden!" Schreeuwde mijn moeder naar me door de straat. Op een gejaagd tempo liep ik door naar huis, zette Jared in zijn box en bestelde een Pizza. Terwijl de Pizza onderweg was gaf ik Jared zijn eten en ging ik met opgetrokken benen in de bank zitten. Ouders snappen niks.. Zuchtend stond ik op toen de bel ging, betaalde de pizza en at voor het eerst in mijn hele leven een Extra grote pizza alleen op. Meestal nam Niall de rest, maar nu had ik dit gewoon even nodig.

Yeah, and people in hell want Slurpees.

[Ik wacht op reactie van Liam, voor ik reageer met Rosalie (: ]

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

[Sorry, was weer weg naar de stad. Reageer zo meteen]

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."