[RPG] Pokémon, your turn! || 01. - Speeltopics

Nadat Ash alle gymleaders heeft verslagen, is het nu jouw beurt in Peortaw, een onbekende regio voor vele. Peortaw, een regio waar alleen kinderen leven die iemand zijn verloren die veel voor hun betekende, ze werden hier heen gebracht met een Scyther. De Scyther is de stichter van de Peortaw regio. Er zijn maar enkele volwassen in Peortaw en dat zijn de Nurse Joy-sisters en de gymleaders. Word jij de beste trainer van Peortaw en behaal jij alle badges?

Verhaal.



Regels.



CHARACTERS - TRAINERS.



KAART:



WAAR BEGINNEN WE?

De gymleaders [ALLE DUS] gaan een gesprek voeren, en maken de kinderen wakker op een veld, de scyther is een NPC en word bestuurd door iedereen, en hij speelt de leider enzo. De scyther kan communiceren dmv telepathie.

[Maak allemaal een trainercard via KLIK]

TRAINERCARDS.

[ bericht aangepast op 18 mei 2013 - 9:41 ]

---

Giovanni

Phoebe Lurlene Darnell || Chikorita

'Het is altijd beter dat je iemand hebt ,die je kan helpen ermee? Die je kan helpen sterker te worden?' Ik keek Darren een beetje verward aan. Hulp? Ik had de laatste tijd nooit hulp gehad, alleen van Chikorita en we hadden het prima met z'n tweeën gered. Bovendien, waar zou ik hulp vandaan moeten halen dan? De mensen die ik nog een beetje kende waren meer dan een boottocht van mij verwijderd. De gymleader verklaarde zich echter nader, zodat ik het begon te begrijpen. 'Als je wil, mag je me altijd om hulp vragen,ik ben altijd beschikbaar,' zei hij en ik begon langzaam te knikken. Een beetje hulp kon vast geen kwaad. Bovendien had ik dan de mogelijkheid. Het betekende niet dat ik daar ook daadwerkelijk gebruik van moest maken.
'Dus eigenlijk als een soort mentor?' vroeg ik en er verscheen een heel klein glimlachje rond mijn lippen. Tot nu toe vond ik Darren op zich wel aardig en van iedereen om mij heen zou ik hem dan denk nog het snelst kunnen gaan vertrouwen. En hij had gelijk, als ik sterker was, was dat een voordeel. Dan kon ik eindelijk de dood van mijn vader wreken! Een hele sterke trainster zou toch zo die daders te pakken kunnen krijgen? Met een glinstering van opwinding in mijn ogen keek ik in de verte. Kom maar op Peortaw! Mijn blik ging over de hemel. Hoe laat was het eigenlijk?
'Overnachten we hier? En hoe laat is het?'

[ bericht aangepast op 24 mei 2013 - 20:24 ]

---

Happy Birthday my Potter!

{Sorry, laatst wilde ik mijn stukje posten, alleen toen kapte Quizlet ermee ._. }

Alicia 'Ally' Winter Lock || Charmander
Ze glimlacht, en even verstild Heathers' blik alsof ze aan iets anders kijkt. Dan richt ze zich weer op mij. "Lucy, volgens mij. Maar in elk geval is het een Normal Gym. Ik denk dat we zo wel iedereen daarheen kunnen krijgen, als iedereen mee wilt." Zegt Heather. "Wie zou nou niet meewillen om sterker te worden?" Zeg ik, en ik spring van mijn ene been op het andere. Heather bekijkt Toto eens goed. Toto, een beetje verlegen, maar toch ook met een trotse, open uitstraling, kijkt nieuwsgierig terug. "Je Charmander ziet er goed uit. Met een beetje Training wordt dat een prachtige pokemon. Sorry, vuur pokemon vind ik heel interessant." Ik grinnik, en Toto maakt opgewonden geluidjes. "Maakt niet uit, Toto houd wel van een beetje aandacht, is het niet?" Vraag ik, half aan Toto gericht, die nu opspringt van enthousiasme. Het ziet er uiterst aandoenlijk uit. "Ik kan me niet voorstellen dat Toto misschien wel over een tijdje een Charizard wordt. Het lijkt zo ver weg." Zeg ik, met een ondertoon van melancholie. Ik kijk in gedachten verzonken naar mijn trouwe Charmander, en probeer voor te stellen dat hij ooit groter is dan ik. Nu komt hij ongeveer tot iets boven mijn knie. Ach, ik ben dan ook weer extra lang. Heather pakt een Pokeball, en een Arcanine komt tevoorschijn. Mijn ogen worden groot. Na Toto vind ik het een van de mooiste Pokémon die ik ooit heb gezien. Een keer heb ik hem eerder mogen aanschouwen. In een bos, in een flits. Hij was snel weggerend toen hij had gemerkt dat ik stond te staren. "Dit is mijn Arcanine, ik gebruik hem om over het eiland te reizen." Ik kijk vol bewondering naar de Arcanine van Heather. Toto loopt voorzichtig naar hem toe, twijfelend, maar met open uitstraling. "Kijk uit, Toto," zeg ik, waarschuwend, maar het verhuld de bewondering in mijn stem niet. Ooit wil ik ook zo zijn als Heather nu lijkt. Sterk, met Pokémon die je versteld doen staan. Vrij.

---

Tijd voor koffie.

Luke Watson - Oshawott

Het lijkt erop dat er geen gymleader meer over is. Iedereen is bezet, als ik het goed zie. Damn, ik mag best wel een mentor gebruiken. Ik heb nooit leren vechten, Oshawott was tot nu toe eigenlijk alleen een soort huisdier voor me. Maar nu zijn we vastbesloten om een hecht team te worden samen met andere pokémon en dan worden we kampioen, ik weet het zeker. Maar goed, dan zou het best handig zijn als er iemand is die ons hielp. Ik drukte mijn bril omhoog met mijn wijsvinger en besloot maar eens op te staan.
'Van zitten word je niet wijzer, Oshawott. We gaan het bos in, en kijken wel wat we tegen komen.' Oshawott knikte.
Ik liep samen met Oshawott richting het bos en was best een beetje zenuwachtig, voor het eerst alleen tussen allemaal wilde pokémon. Al snel zag ik om de hoek een Weedle, en besloot hem aan te vallen met Oshawott.
'Goed, Oshawott, een Weedle. Dat moet ons toch wel lukken?!' en Oshawott ging klaar staan. De Weedle leek zin te hebben in een gevecht, want ook die ging gelijk klaar staan.
'Oshawott, doe je... uhmmm...' Ik rolde met mijn ogen terwijl ik nadacht. Oshawott keek vragend om. Snel pakte ik mijn pokédex en zocht de mogelijke aanvallen van Oshawott op. Maar voor dat ik die gevonden had viel Weedle al aan met een Poison Sting en raakte Oshawott.
'Shit!' riep ik iets te hard, wat waarschijnlijk iedereen kon horen. 'Uhm, Oshawott doe een Tackle!'
Oshawott nam een aanloop, maar ik had niet gezien dat Weedle al in kwam met nog een Poison Sting, dus Oshawott werd met dubbele kracht achterover geslagen en het gevecht was over. De Weedle kroop vol zelfvertrouwen weg.
'Ah nee... Hoe kan ik dat gemist hebben...' zei ik gefrustreerd, terwijl ik Oshawott opraapte en toch bedankte voor de inspanning.

[Ik doe straks een stukje Damion.]

---

It sounds like you have a narrow definition about being a hero. - John Diggle, Arrow.

{Owlsome, Tara komt naar je toe (: }

Tara Rivers || Electric Type || Zebstrika, Pikachu, Electrode, Luxray
Het kind word al snel wakker, maar vlucht snel weg. Ik haal mijn schouders op, en loop doelloos over het plein. Tycy loopt zoals altijd naast me. Dan valt een jongen mij in het oog, ook niets lijkt te doen. Hij loopt richting het bos, en nieuwsgierig loop ik achter hem aan. Tycy briest zachtjes, en ik klop hem een paar maal op zijn rug. Als ik vlak achter het team ben, bestaande uit de jongen en een Oshawott, zie ik dat ze verwikkeld raken in een gevecht. De jongen pakt snel zijn Pokédex, maar de Weedle begint al met een aanval. Poison Sting, als ik me niet vergis. Ik leun tegen een boom aan, om te kijken hoe het gevecht zich verder ontwikkeld.
"Shit!" roept de jongen, wanneer zijn Oshawott geraakt word door de Poison Sting, maar hij probeert terug te komen met een Tackle. De Weedle raakt de Oshawott vol, en het gevecht is over. De Weedle loopt weg, en even overweeg ik om hem te vangen, maar loop dan richting de jongen, die gefrustreerd mompelt. "Jammer joh," zeg ik, als ik binnen gehoorbereik ben, en ik glimlach zo aardig als ik kan. Tycy loopt ook langzaam naar voren, en takjes die onder zijn hoeven terecht komen, breken met zachte knak-geluidjes.

---

Tijd voor koffie.

Damion - Fighting Gym Leader - Monferno, Riolu, Heracross, Machamp.

Ik zag dat JJ blij was dat ik vertrouwen in hem had. Of dat ik een stijl zag in zijn manier van vechten. Het doet mij ook goed, dat ik niet helemaal van het begin hoef te beginnen. Hij kent zo al zijn puntjes en weet hoe hij in sommige situaties moet handelen. Best goed, voor iemand die net begint aan zijn avontuur. Ik vroeg me of er toevallig festivals in de buurt waren, en ik vertelde hem dat Lexim Flight, de Flying type gymleader een festival organiseert in zijn stad. En dat we daar heen gaan, en dus mee kunnen doen.
'Misschien moet je dan wel tegen mij strijden. In die tijd zijn je pokémon wel wat sterker, en ik beloof je dat ik niet mijn sterkste zal gebruiken.' vertrouwde ik hem toe.
'Nu ik het zo zeg, heb je uberhaubt wel pokéballs om andere pokémon te vangen? Ik denk het niet namelijk. Misschien is het slim om even terug te gaan naar Dream City, wat pokéballs en andere spullen te kopen, en dan weer terug te gaan naar de bossen om te trainen en je tweede pokémon te vangen. Want in Dream City wacht namelijk ook al de eerste gym, en denk maar niet dat Lucy je een makkelijke start gaat geven.' vertelde ik JJ.

---

It sounds like you have a narrow definition about being a hero. - John Diggle, Arrow.

Lexim Flight-Murkrow en Pidgeot

Ik was met een volle snelheid terug naar Oeakleaf town gevlogen om het festival te oorganiseren en kreeg vanalles in me op voor de competitie. Pidgeot lande voor mijn gym en ik riep hem terug in mijn pokebal. Met een goed gevoel ging ik op het bankje voor de gym zitten en schreef op hoe ik het ging doen met het gevecht.
Het was een geweldig idee en mijn bloknootje was volgeschreven.
Ik keek uit over de stad, waar mensen druk bezig waren met het opzetten van kraampjes, attacties en helemaal op het plein een podium met scherm werd klaargezet.
Dit zouden de nieuwe geweldig vinden, dacht ik en leunde achterover tegen de muur en bedacht het plan verder uit.

---

Vampire + Servant = Servamp

[Ik was een paar dagen uit de run door gedoe en drukte op school, sorry daarvoor]

---

26 - 02 - '16

Heather Greyson - Fire type - Houndoom, Flareon, Arcanine, Ninetales.
Vrolijk draaide ik me om naar ally en lachte even. "Arcanine is nog niet zo sterk hoor, om eerlijk te zijn ben ik ook nog niet zolang ben ik ook nog niet zo bijzonder lang gymleader." Zei ik nog steeds zoekend naar Lucy. Het mooiste zou zijn als ze gewoon terug was gegaan jaar haar gym. Ach ja, we zouden haar vanzelf wel tegenkomen. En anders gingen we eerst naar het festival, hun pokemon waren waarschijnlijk toch nog niet sterk genoeg. Ik schraapte mijn keel en ging op arcanine zijn rug zitten. "Als we een beetje op schieten dan zijn we binnen vijf minuten in dreamcity, dus dan kunnen we daar een pokedex en pokeballs, voor jou kopen Ally. En dan kunnen jullie de eerste gym zien." Ik glimlachte even en deed mijn kleding even goed. Daarna bedacht ik me dat ik wel gewoon moest gaan lopen met arcanine, want twee personen ging nog wel, maar drie absoluut niet, dus moesten we gaan lopen. Ik maakte even een nadenkend geluid en knikte toen. "We moeten lopen." Mompelde ik en stapte weer af. "Sorry Arcanine, maar je mag wel uit je pokeball blijven hoor." Zei ik tegen Arcanine en aaide hem even. "Nou kom op. Misschien kunnen jullie onderweg nog laten zien wat jullie kunnen." Lachte ik zacht.



(Post zo met JJ)

[ bericht aangepast op 26 mei 2013 - 11:00 ]

---

We've lived in the shadows for far too long.

Darren Nathan Brooks - Dark Type Gym- Sableye-Absol

Phoebe knikte langzaam.'Dus eigenlijk als een soort mentor?' vroeg ze me toen en een klein glimlachje was op haar gezicht te zien. Ik knikte ter bevesteging. "Ja ,als je mentor. Als je dat goed vind ,natuurlijk." zei ik. Ze moest haar eigen keuzes leren maken en de gevolgen ervan dragen. Dat is al één van de stappen naar zelfstandigheid.
'Overnachten we hier? En hoe laat is het?' vroeg Phoebe dan en ik kijk even naar de stand van de zon. Ik denk dat het ietsje na twaalf uur 's middags was.
"Volgens mij gaan we overnachten in Dreamcity en kunnen jullie al een beetje trainen voor de eerste gym,tenzij dat je geen gymbadges wilt verdienen."antwoord ik. Zelf had ik nog niet echt de tijd gehad om met de andere gymleaders te praten,maar desnoods doe ik mijn eigending en wijk ik een beetje van de anderen af. Ik hield niet zo van dezelfde dingen in een groep.
"Oh en voordat ik het vergeet ,ik heb nog iets ,wat nog van pas zal komen voor jezeg ik terwijl ik mijn rugzak van mijn schouders haal. Sableye denkt dat ik iets voor hem wil uithalen en komt op me afgestormd,waardoor ik even moet lachen en hem zijn favorite pokésnoepje heef. Deze kon je alleen maar in mijn stad verkrijgen. Het waren snoepjes in de vorm van diamanten,elk kleur was voor een andere pokémon type. Ik haf hem een donker diamantje en zocht dan verder achter de pokédex van Phoebe. Als ik de pokédex en 5 pokébals uithaal heef ik ze aan haar. "Hierzo,later kunnen we nog potions kopen voor je pokémon."zeg ik dan met een glimlachje. Ik haalde nog een groen pokésnoepje uit voor haar pokémon en haf die ook aan haar. "Deze zijn snoepjes voor pokémon .Speciaal vanuit mijn stad. Het heeft hun ook een sterkere bescherming tijdens pokémon battles ."leg ik haar dan uit. Ik was best wel benieuwd ,welke vechtstijl ze had en hoe sterk haar Chikorita al was.

[ bericht aangepast op 26 mei 2013 - 12:09 ]

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

{@Owlsome, Tara staat bij je}


Alicia 'Ally' Winter Lock || Charmander
"Arcanine is nog niet zo sterk hoor, om eerlijk te zijn ben ik ook nog niet zolang ben ik ook nog niet zo bijzonder lang gymleader. Als we een beetje op schieten dan zijn we binnen vijf minuten in dreamcity, dus dan kunnen we daar een pokedex en pokeballs, voor jou kopen Ally. En dan kunnen jullie de eerste gym zien." Ik voel de steken in mijn maag van opwinding. Een Gym, en daar misschien wel binnenkort vechten. Ik voel hoe mijn enthousiasme de laatste beetjes slaap van me afschud. Heather stapt op haar Arcanine, maar stapt later weer af. Ze mompelt iets tegen haar Arcanine. "Nou kom op. Misschien kunnen jullie onderweg nog laten zien wat jullie kunnen." Ik grinnik en knik, maar bijt toch even op mijn lip om mijn tranen binnen te houden, als ik bedenk waarom ik hier heb mogen zijn. Toto, die me precies begrijpt, pakt mijn hand, en knijpt er zachtjes in, wat hem veel moeite kost. Ik ben vrij lang, maar Toto is nog niet zo lang. Ik glimlach en haal mijn neus op, terwijl ik naar Toto kijkt. Hij schenkt me een bemoedigende blik. Soms vraag ik me wel eens af of Toto mijn gedachten kan lezen, hij lijkt me bijna altijd te begrijpen. "Ja, laten we gaan." Zeg ik resoluut tegen Heather. Ik hou van lopen. Het geeft je tijd om na te denken en je ziet er meer dingen door. Niet de Pokémon te vergeten, die je tegenkomt.

---

Tijd voor koffie.

Nurse Joy || Chansey - Munchlax

De Snorlax leek al vrij snel te herstellen van zijn verwondingen. Hij begon te eten, maar dan ook echt grote hoeveelheden en groeide flink. Hij was niet meer zo vermagerd als eerst en zag er erg gelukkig uit. Ik was echt gehecht geraakt aan deze Munchlax en mijn Chansey ook. Mijn Chansey kon er maar niet mee ophouden Munchlax te omhelzen en knuffels te geven. Het was echt vertederend om te zien. Het was vandaag erg rustig in de pokémoncenter. Dat zou nog wel veranderen, er zouden immers weer gymwedstrijden komen. Trainers zouden strijden voor een badge en een partij zou altijd verliezen. Dat stond gewoon vast, want anders was er immers ook geen winnaar. De verliezende partij zou zijn of haar pokémons laten helen in het pokémoncenter, bij mij dus. Dus ik zou weer snel iets te doen krijgen. Munchlax liep op mij af en draaide zich ineens met een ruk om. Ik keek even en zag dat er een meisje stond met een Jigglypuff die er niet al te best uit zag. Ik nam de Jigglypuff van het inmiddels huilende meisje over en wist het binnen enkele uren weer helemaal op te lappen. Het meisje verliet het pokémoncenter met een waterige glimlach. Wat was dit toch een prachtige baan.

---

26 - 02 - '16

Kwijt schreef:
{@Owlsome, Tara staat bij je}


Alicia 'Ally' Winter Lock || Charmander
"Arcanine is nog niet zo sterk hoor, om eerlijk te zijn ben ik ook nog niet zolang ben ik ook nog niet zo bijzonder lang gymleader. Als we een beetje op schieten dan zijn we binnen vijf minuten in dreamcity, dus dan kunnen we daar een pokedex en pokeballs, voor jou kopen Ally. En dan kunnen jullie de eerste gym zien." Ik voel de steken in mijn maag van opwinding. Een Gym, en daar misschien wel binnenkort vechten. Ik voel hoe mijn enthousiasme de laatste beetjes slaap van me afschud. Heather stapt op haar Arcanine, maar stapt later weer af. Ze mompelt iets tegen haar Arcanine. "Nou kom op. Misschien kunnen jullie onderweg nog laten zien wat jullie kunnen." Ik grinnik en knik, maar bijt toch even op mijn lip om mijn tranen binnen te houden, als ik bedenk waarom ik hier heb mogen zijn. Toto, die me precies begrijpt, pakt mijn hand, en knijpt er zachtjes in, wat hem veel moeite kost. Ik ben vrij lang, maar Toto is nog niet zo lang. Ik glimlach en haal mijn neus op, terwijl ik naar Toto kijkt. Hij schenkt me een bemoedigende blik. Soms vraag ik me wel eens af of Toto mijn gedachten kan lezen, hij lijkt me bijna altijd te begrijpen. "Ja, laten we gaan." Zeg ik resoluut tegen Heather. Ik hou van lopen. Het geeft je tijd om na te denken en je ziet er meer dingen door. Niet de Pokémon te vergeten, die je tegenkomt.

[Ik weet het, post zo iets. (: ]

---

It sounds like you have a narrow definition about being a hero. - John Diggle, Arrow.

{Kwijt --> Found}

---

Tijd voor koffie.

Luke Watson - Oshawott

Nog balend van het verloren gevecht hoor ik opeens een vrouwenstem achter me. 'Jammer joh' klonk het.
Geschrokken keek ik om, en zag een dame staan, en achter haar kwam langzaam een Zebstrika tevoorschijn.
'Oh, hoi...' zei ik, terwijl ik mezelf schaamde. Verloren van een Weedle, kom op zeg, dat kan niet... Dat had zeker niemand mogen zien.
Ik kroop langzaam omhoog en Oshawott leek ook weer herstellende. Het viel uiteindelijk wel mee hoe erg hij gewond was. Ik liep langzaam richting de vrouw om me voor te stellen, maar haar Zebstrika schrikte me steeds iets wat af. Het was een enorm beest, wat vast ook erg sterk moest zijn. Ik gaf de vrouw een hand en stelde mezelf voor, ook zij deed dat en ik kwam te weten dat ze Tara heet. Op het moment dat ik me voorgesteld had kwam ik los van de spanning en pakte gelijk mijn pokédex.
'WAUW! Een Zebstrika! Ongelooflijk!' en richtte mijn pokédex op de Zebstrika om alle informatie er over te ontvangen.
'Wat heb je nog meer? Ik neem aan de je meer hebt tenminste... Mag ik ze zien?' riep ik als een kind. Langzaam kwam het te me door dat ik iets te overenthousiast was en kalmeerde weer een beetje.
'Sorry, ik ging een beetje in mezelf op...' verontschuldigde ik me.

---

It sounds like you have a narrow definition about being a hero. - John Diggle, Arrow.

Jasper Jake ‘JJ’ Wilson - Cyndaquil
Ik knikte enthousiast en stond op. Cyndaquil deed een poging om op mijn rug te blijven zitten, maar het lukte niet, Ik lachte even zacht voor ik cyndaquil voorzichtig neerzette en weer rechtop ging staan. "Dan moeten we trainen en misschien is het handig om dan nog een pokemon te vangen." Mompelde ik. Ik had sowieso al zin in het festival, want dat leek me heel erg leuk om een keer mee te maken. Ik wist alleen niet of ik het wel tegen Damion op wilde nemen, aangezien zijn pokemon er heel sterk en getraind uitzagen. Er was geen mogelijkheid dat ik hem ooit ging verslaan. Nou, ooit? Nu in ieder geval niet. "Ik heb inderdaad nog pokeballs nodig." Zei ik en sloeg mijn armen over elkaar. Ik had het hier inderhand wel gehad om eerlijk te zijn. Het zag er hier niet heel vrolijk uit naar mijn mening, al was het toch heel leuk om iets geleerd te hebben. Vooral omdat er dit keer iemand ook zei dat ik het goed deed, inplaats van alles te noemen wat beter kon. Daar was ik dan ook erg dankbaar voor. Dream City klonk heel interessant, maar Lucy klonk heel goed, wat me gemengde gevoelens over de stad gaf.

---

We've lived in the shadows for far too long.