On the List || One Direction || 3 - Speeltopics

School, Voetbal, Meisjes en Seks. is niet een al te beste combinatie.
Op het Asheville College speelt het voetbalteam de overhand. Iedereen kent de knappe koppen van het team en het gerucht dat ze met zich meedragen.
Elk jaar weer komt heel het team bijeen in de kleedkamers nog voordat het voetbalseizoen begint en komt het grote geheime boek tevoorschijn.
Iedereen krijgt 1 meisje toegewezen en er voor zorgen dat ze met haar naar bed zijn geweest voordat het seizoen is afgelopen.
Charmes worden in de strijd gegooid en de jongens doen er alles aan om de namen op de lijst te kunnen afstrepen.
Het enige probleem is, dat bijna heel de school van het boek weet, omdat het al een eeuwen oude traditie is.
De meiden hoeven er alleen achter te komen of ze opeens zoveel aandacht krijgen, omdat ze op de lijst staan of omdat het echte liefde is.
Ze gaan opzoek naar het boek en besluiten de jongens terug te pakken.
Alleen de jongens hebben zelf al genoeg problemen. Echte relaties komen opstand en misschien komen er zelfs een paar uit de kast.
Wat een leuke grap moest worden, net als elk jaar, valt nu in het water.

Jongens.
-Harry Edward Styles Mufinn
-Louis William Tomlinson Rossi
-Zayn Jawaad Malik [GEZOCHT]
- Liam James Payne quin98
- Niall James Horan. Brookie
- Tyler Jay Lopez. Malino
- Leroy Evan McAdams Besar


Meisjes.
- Alice Green Morissette
- Chyra Ambriah GrayLeave
- Sonny Mabel Puckerman Mufinn
- Addison Hedwig Wright Sicam
- Julia Rebecca Lewis Eyes
- Rae Jade Parker HurtedHeart
- Chayenne "Chay" Kyra Montoya. Malino

koppels
Harry - Addison
Louis - Chyra
Zayn - Sonny
Liam - Rae
Niall - Chayenne
Tyler - Alice
Leroy - Julia

Rules.
- Een tekst schrijven van vijf regels is verplicht.
- Geen perfecte personages.
- Naamsveranderingen doorgeven.
- 16+ is toegestaan.
- Twee rollen per persoon is het maximum.
-Als je niet praat in de vorm van je personage gebruik je (){}[].
-Enkel je eigen personage besturen.
-iedereen mag een nieuw topic open. Onder voorwaarde dat hij er precies zo uitziet als deze en mijn naam vemeld word.

Begin
Het schooljaar is net begonnen en iedereen komt aan op school.
De jongens kennen elkaar al van de voetbal en iedereen kent de jongens, alleen de jongens kennen niet iedereen, vanwege hun populariteit.
de jongens komen na school bij een in de kleedkamer en dan word het grote boek besproken.

verzorging is bezig.

IEDEREEN HEEFT EEN SMS VAN ANTHONY, -LEIDER VOETBALTEAM EN BROER SONNY, GEKREGEN, DAT DE AVOND VAN DE RPG EEN FEEST IS BIJ HUN THUIS

[ bericht aangepast op 27 feb 2013 - 17:44 ]

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

[Geluksvogel ik heb gewoon school ]
Rae Jade Parker
'Ja... Ik moest op kookles van mijn ma. En laten we het erop houden, het eindresultaat was een verbrande keuken.' zegt hij waardoor ik grinnik. Hoe had hijdat voor elkaar gekregen. 'Ik kan je leren hoe je wentelteefjes kan maken die je net at aangezien ze vrij makkelijk zijn en je hebt het fornuis maar heel kort nodig.' Zeg ik vriendelijk. Ondanks de waarschuwing van mezelf om geen vertrouwen te geven geef ik toch een beetje en ik weet niet waarom. Kan ik hem vertrouwen ja of nee? Ik wist het niet al mijn gevoel maakte me iets opener bij hem. Ik was in iedergeval wel blik dat hij niet meer over de kras begon of over mijn blauwe plekken. Ik was liever vrolijk dan dat ik met zelfmedelijden en pijn waar ik niet mezelf kon van afleiden want dat haatte ik.

---

I'm finally back, Finally after a Year break

[Haha, ik kon serieus de hele nacht niet slapen.... Ben al wakker sinds 13:15 gisteren xd ]

Tyler Jay Lopez

Ze grinnikt weer, ja. Ze vraagt zich nu vast af hoe ik dat geflikt heb... Ze is niet de enige die zich dat afvraagt... 'Ik kan je leren hoe je wentelteefjes kan maken die je net at aangezien ze vrij makkelijk zijn en je hebt het fornuis maar heel kort nodig.' zegt ze vriendelijk. Ik knik glimlachend, 'het korte gebruik van een fornuis is voor mij wel handig ja.' geef ik lachend toe. Ik buig wat naar haar toe, 'wanneer heb je tijd? Vanmiddag?' vraag ik glimlachend..

[Ik zit op mobiel, ik zie dus niet hoelang het is]

---

El Diablo.

Liam James Payne

Ik grinnik even en ik haal mijn schouders op, 'Nou en' zeg ik lachend en laat me van mijn stoel aftrekken. Ik pak net als Sonny mijn schort waarna ik wat moeilijk doe met het knopen maar het al snel toch lukt. Ik vond het wel prima dat we nu samen gingen koken, ik had toch niet zo gauw iemand waar ik graag mee wou koken. 'Ja want ik weet het en jij helemaal net' zeg ik grijnzend. Dit kreeg je elk jaar, meiden die probeerde erachter te komen maar dat ging gewoon niet lukken. Ik begin te lachen en kijk der aan. 'Dan ben je vast een goede kok' zeg ik lachend. Ik krijg de blaadjes in mijn handen geduwd en kijk Sonny aan. 'Zou ik het je gaan leren?' vraag ik der en kijk der vragend aan. Ik vond koken niet zo moeilijk, ik deed het eigenlijk ook wel vaak.

Rae Jade Parker
''Het korte gebruik van de fornuis is voor mij wel handig ja.' geeft hij lachend toe. Hij buigt naar me toe waarna hij vraagt. 'Wanneer heb je tijd? Vanmiddag?' Hij glimlacht even. 'Ja ik vind het goed. Ik heb dan denk wel tijd.' Zeg ik vriendelijk tegen hem. Ik kon hem heus wel wat leren. Dan gaat het ovenalarm af en haal ik hem eruit. Ik druk kort met mijn vinger zacht op de taart. Nog lekker smeuïg en zacht. Ik pak een ovenwant en haal hem eruit. Er kwam zoals verwacht stoom vanaf door de hitte. Ik pak het glazuur en giet het over de taart tot het glad is. Ik loop weer weg en pak zo een room spuitzak. Ik wist niet hoe ik het moet noemen. Het was al kant en klaar aangezien ik geen zin had om het te maken en pak de vanille room. Ik doe het in de spuitzat en met een vormpje. Ik loop terug en maak van die kleine stompjes op het uiteinde. Dit vond ik ongelofelijk leuk. Als er een goed aantal heb pak ik een kleinere onderkant zodat ik lijntjes kan maken en ik maak sierlijke  lijntjes van vormpje naar vormpje. Uiteindelijk aks het klaar is en de spuitzak op is glimlach ik en haal ik de taart uit de taartvorm. Hij blijft goed staan en ik kijk Tyler aan. 'Wat vind je ervan wat wij gemaakt hebben?' Vraag ik hem met een kleine grinnik. Het was een mooie taart en nu maar hopen dat het lekker zou smaken. 
[De taart Zie hem even zonder roosjes. ]

[ bericht aangepast op 26 feb 2013 - 15:16 ]

---

I'm finally back, Finally after a Year break

[Oké, ben er weer helemaal op. Wat heb ik gemist?]

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Louis Tomlinson.
Ik trok een wenkbrauw op toen Chyra de wortels begon te schillen, sinds wanneer hadden ze alle ingrediënten al gewoon op school liggen? Ik kon me van voor heen herinneren dat we altijd naar de supermarkt moesten en geld kregen van de leraar, maar zo vaak zat ik nou ook weer niet in de les, dus misschien hadden ze het gewoon aangepast, al was deze oplossing natuurlijk veel en veel beter. 'Heb je iets spannends uitgespookt met de leraar?' Een grinnik verliet mijn mond, voordat ik me tegen schuin tegen het aanrecht aanzette en bedachtzaam toekeek hoe ze nu bezig was met de room. 'Hoe weet jij dat ik eenentwintig ben?' Oké, eigenlijk wist de halve school volgens mij hoe oud Louis Tomlinson wel niet was, aangezien ik vrij populair viel bij de meisjes en nu zelfs bij de jongens. Kort keek ik even naar de klok, die al aangaf dat Harry bijna tien minuten geleden het lokaal verlaten zou moeten hebben, zelfs de leraar toonde geen intresse in hem, wat slecht. 'Ik wilde gewoon graag eens met iemand anders koken, zoals ik al zei. En aangezien ik jou van al mijn klasgenoten niet zo goed kent, ben jij het perfecte slachtoffer.' Een glimlach speelde rond mijn lippen en met mijn vingers tikte ik ongeduldig op het aanrecht.

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Chyra Ambriah Gray
‘Heb je iets spannend uitgespookt met de leraar?’ Er verscheen een vlakke glimlach rond mijn lippen toen ik mijn ogen op de kom deeg richtte. ‘Misschien wel.’ Prevelde ik theatraal terwijl ik de room op het deeg begon te verdelen. De ovens hier waren oud, maar het moest te doen zijn. Daarnaast had ik geen haast vandaag.
‘Hoe weet jij dat ik eenentwintig ben?’ Deze vraag was vele malen eenvoudiger te beantwoorden. Het was prettig om mensen te kennen die jou amper zagen staan. Dat was op den duur.. bruikbaar. ‘Mensenkennis.’ Vertrouwde ik Louis met een uitdagende grijns toe. ‘Het voetbalteam is een open.. boek.’ Vervolgde ik helder, zonder mijn ogen van de zijne te wenden. De minuten tikten traag voorbij terwijl het bakwerk eindelijk begon te reizen. Ik wist dat ik het lesuur hierna niet zou volgen en leunde daarom nonchalant tegen het vierkanten aanrecht. Het was waar dat hij me niet kende: uiteraard kenden de meesten mijn naam wel, en sommigen zouden mijn uiterlijk kunnen omschrijven maar echt kennen? Hoewel zij voor mij stuk voor stuk bloot en bekend waren - durfde ik te wedden dat niemand mijn inhoud wist te vertellen. Mijn vader had met alle telefoontjes van de directeur vaak genoeg met een kostschool gedreigd, maar after all bleef dit mijn terrein.

---

Feel the fire, but do not succumb to it.

Sonny Mabel Puckerman
ik lachten. wilde Liam de uitdaging om mij te leren koken echt aangaan. 'Als je durft.' grijnsde ik. 'Ik zou wel de brandblusser bij de hand houden, als ik jou was.' grinnikte ik en sprong weer van het aanrecht af. ik haalde het elastiekje van mijn pols en bond mijn rode lokken vast en keek met een schuin hoofd naar de ingrediënten die op het keukenblad stonden. 'Oke, chef. Wat moet ik doen?' Ik wist nu al dat dit echt een ramp ging worden en ik had gelijk gehad. met een ruk pakten ik het pak meel, schuurde hij open. zodra alles eruit viel stoof het op en was niet allen ik, maar ook Liam en de reste van het kleine keukendje hellemaal wit. Ik proesten het uit en keek onschuldig naar liam. 'Grapje.' piepten ik.

Harry Edward Styles
Ik weigerde nog naar het raam te kijken en staarde voor me uit. de tranen waren alweer opgedroogd, maar mijn ogen prikten. Als Dylan nou dichterbij had gewoond, zou hij hier allang geweest zijn. ,maar het ging zeker nog een uur duren. ik gaapten. Ik was moe en ik had geen flauw idee meer wat ik moest doen. Langzaam stond ik op en besloot ik mijn auto te wachten, daar kon tenminste niemand me lastigvallen. Maar ik was het voetbalveld nog niet af of ik liet de directeur tegen het lijf. Zijn blik was woedend. hij greep me bij mijn kraag en duwde me de school in, naar het verzorgingslokaal. 'Nee, alsjeblieft.' Jammerde ik, maar hij trok de deur al open en duwde me naar binnen. ik kneep mijn ogen dicht, zodat ik niet naar Louis kon kijken. 'Als ik je vandaag nog een keer onder de lestijd buiten zie, kan je het vergeten styles.' hij duwde me op de eerste de beste stoel en met een klap liet ik mijn hoofd op tafel vallen. kon ik het maar vergeten.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Louis Tomlinson.
Eigenlijk deed die glimlach rond haar lippen het, ik wist ergens wel zeker dat ze nu iets had uitgespookt met de leraar, maar gadverdamme, hij ziet er nou niet bepaald uit als iemand waar je graag een nachtje mee door wilt brengen. Inmiddels begon ze het room al op het deeg te verdelen en verwarmde ik de ovens alvast voor, dan leek het net alsof ik ook nog iets had gedaan. Ik slaakte een klein geluidje. 'Dat klopt, volgens mij weet jij heel veel van alle mensen hier op school.' Dat zou nog eens leuk worden. Ik werd afgeleid door een hels kabaal en als automatisch draaide ik mijn hoofd iets naar links, zodat ik naar de deur kon kijken, waar Harry door de directeur naar binnen werd gezet, op een stoel. Ik beet kort op mijn lip, ik kon zo zien dat hij gehuild had, dat was niet te missen. Het liefste wilde ik naar hem toerennen, maar ik moest mezelf echt beheersen, ik moest hier blijven, gezellig koken met Chyra en vanmiddag zou ik, als Harry nog met me wilde praten, alles goed met hem kunnen maken.

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

[oke, wie wil harry joinen? want ik vind het stom, hem de helletijd met zichzelf te laten praten.

Harry Edward Styles
En waaral liet Louis me aan mijn lot over. ik beet hard op mijn lip. begroef mijn hoofd in mijn armen en wachten tot de directeur weg was voordat ik omhoog kwam. ik pakten mijn mobiel. stopten mijn oortjes erin en zetten hem zo hard dat mijn trommelvliezen er bijna uit knalden. ik wist dat de directeur nu in de gang bleef, maar ik ging hier echt niet blijven zitten. Dylan kwam straks en ik moest gewoon naar hem toe nu. Ik stond weer op, liep achterlangs het kookblok van Louis en zijn nieuwe, geweldige vriendin en zonder te kijken duwde ik de plaat met deeg op de grond en klom het raam uit. Ik was boos. echt heel boos. ik stormde het plein over en gristen de autosleutels uit mijn zak. maar door de haast en woede, liet ik hem eerst vier keer uit mijn handen vallen. kwaad schopten ik tegen de deur aan, terwijl de tranen alweer over mijn wangen liepen. toen ik eindelijk de deur open had trok ik deze open, stapten ik in en liet ik huilend als een klein kind mijn hoofd op het stuur vallen, wat een hels kabaal gaf omdat ik de toeter raakten. het kon me enkel niets schelen. er was helemaal niets, dat me nog iets kon schelen.

[ bericht aangepast op 26 feb 2013 - 17:08 ]

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Chyra Ambriah Gray
Ik haalde mijn schouders lichtjes op terwijl ik mijn handen grondig waste en vervolgens zorgvuldig afdroogde. ‘Ik hoor wel eens wat.’ Prevelde ik bedachtzaam, terwijl ik met mijn ogen volgde hoe Harry als een klein kind op een stoel werd gezet. De directeur leek niet bepaald blij, en de ader in zijn voorhoofd zwelde gevaarlijk. Vanuit mijn ooghoeken kon ik zien dat ook Louis naar Harry keek, en ik betrapte hem er wederom op dat hij op zijn onderlip beet. Waren de roddels die eerder langs de crackheads waren gegaan waar? Het geen dát me duidelijk werd - was dat Louis niet oprecht was geweest. Hij was, zoals altijd, veel liever bij Harry geweest en waarom hij uiteindelijk hier was beland kon me eigenlijk niet zoveel schelen. Het was duidelijk dat hij hier niet was gekomen om Chyra, maar om iets van haar te krijgen. Wat wist ik niet, maar dat maakte ook niet uit. Ik wachtte daarom ook netjes voor de directeur was verdwenen om de over te openen en het gebak er uit te halen. ‘Eet smakelijk, Tomlinson.’ Ik haalde het elastiekje uit mijn lokken en doorkamde deze kort met mijn vingers voor ik de deur achterin het lokaal nam. De bedompte lucht die in de lege gangen hing zorgde ervoor dat ik automatisch naar mijn jack daniels shirt keek. Shit. Ach, die kinderen konden maar beter weten dat ze van mijn jack af moesten blijven, en dat was dus hetgeen dat ik zou ophalen na de les. Voor nu voelde ik er namelijk niets voor om terug naar dat lokaal te gaan.

---

Feel the fire, but do not succumb to it.

Louis Tomlinson.
Fuck. Shit. Het ging helemaal mis, volgens mij begon ze serieus iets door te krijgen. Mijn ogen vlogen opnieuw naar Harry, toen deze langs ons stormde en de plaat met deeg op de grond gooide, om vervolgens uit het raam te verdwijnen. Oké, nu had ik er genoeg van en Chyra blijkbaar ook, want die liep langs me heen en verdween aan de zijkant het lokaal uit. Die kreeg ik nog wel, een mooi buitenkansje voor mij om achter Harry aan te gaan. Ik keek heel even naar de leraar, die met iemand bezig was, hij zou het dus niet merken als ik even zou verdwijnen. Snel schuifelde ik naar de deur van het lokaal, waar ik die opende en naar buiten rende voordat de leraar achter me aan kwam. Ik schrok op van een geluid, een toeter op precies te zijn, waardoor ik wist dat Harry bij de auto's was, het kon niet anders dan dat hij het was. Zo snel als ik kon, rende ik naar de parkeerplaats, voordat Harry weg zou rijden. Al gauw stond ik voor zijn auto en had ik de portier in een ruk open getrokken. 'Wat is er in hemelsnaam aan de hand met jou?! Je weet toch dat het verplicht is? Dat Addison er nou niet is, daar kan ik ook niets aan doen, maar alsjeblieft, het gaat opvallen als je zo blijft reageren.'

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Chyra Ambriah Gray
‘Chyra Gray.’ Drew klakte afkeurend met zijn tong terwijl hij zich afzette van het muurtje waar tegen hij had geleund. De half opgerookte joint tussen zijn vingers vertelde me dat hij meer dan high moest zijn. ‘Shut up, Drew. Waar is Monty?’ Doelend op het kleine, roodharige meisje dat mijn zusje voorstelde, zwaaide Drew zijn hand richting de achterkant van de school. ‘Krijg ik daar geen verzoening voor?’ Drew met zijn misplaatst, nette taalgebruik grimaste toen ik mijn middelvinger naar hem opstak en richting de parkeerplaats begon te lopen. In mijn tas graaide ik naar de sleutels van mijn oude fiat.
En zoals Drew had gezegd, zat Monty braaf op de motorkap van het zilveren voertuig. Haar bruine ogen stonden verveelt toen ze me in het oog kreeg, en even bedacht ik me dat ze in dit oogpunt precies op mijn vader leek. Ze slaakte een diepe zucht toen ik het portier ontgrendelde en mijn plek aan het stuur innam.
Monty duwde haar tas tussen haar benen terwijl ze haar gordel vast klikte. Ze rook naar sigaretten en aftershave. Ik wilde niet weten wat ze had gedaan in haar gemiste uren, maar hoopte dat mijn vader niet thuis zou zijn om haar fijntjes uit te leggen hoe ze zich hoorde te gedragen.
Mijn gezicht vertrok toen ik de motor startte en de fiat richting de weg begon te sturen. Zo te zien was ik niet de enige die school vroeg verliet, vandaag.
Styles en Tomlinson waren beide bij Harry's auto. Ik schudde mijn hoofd kort terwijl ik een zijweg insloeg en de radio aan zette.

---

Feel the fire, but do not succumb to it.

Harry Edward Styles
Ja, en nu ik alles behalve wilde dat Louis achter me aankwam deed hij het wel. Een spottende lach kwam door mijn gesnik heen en ik keek op, waardoor het getoeter ophield. 'Alsjeblieft zeg. Een aap kan nog zien dat je het alles behalve erg vind.' Zei ik ongelovig. Ik mocht er dan misschien ingetrapt zijn, maar ik was echt niet helemaal gek hoor. ik had de neiging om het portier weer dicht te trekken en gewoon weg te rijden. 'Wat dacht je? Ik weet nu hoe het is met een jongen, dus op naar de volgende?' Ik moest echt me best doen niet te gaan gillen, zodat heel het schoolplein mee kon genieten. Ruw veegde ik mijn tranen weg. Nu wist ik opeens hoe al die meisjes zich gevoeld moesten hebben die we als oud vuil aan de kant hadden gegooid. gebruikt. Ja, ik was er van overtuigd.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Liam James Payne

'Tuurlijk durf ik dat' zeg ik grijnzend en shcud mijn hoofd. 'Niet nodig ik ben der bij, ik zorg dat het gewoon lukt' zeg ik lachend en kijk naar wat ze doet. Ik grinnik even als ze me cehf noemt en denk daarna na wat ze kan doen, iniedergeval iets simpels want ik wou niet dat er gelijk brand zou zijn. Nog voor ik kan zeggen wat ze moet doen grijpt ze het pak meel en schuurt die open. Alles valt eruit en niet veel later zitten ik en Sonny onder het meel. 'Ja grapje hé! ik krijg jou nog wel' zeg ik zelf ook lachend en grijp met mijn hand naar het meel van de grond. Lachend gooi ik het over Sonny heen en kijk der daarna grijnzend aan. 'Dat krijg je der van als je meel over me gooit!"zeg ik en begin daarna weer te lachen.