[RPG-Topic] Full Of Fantasy. - Speeltopics

Het rpg topic, voor als je je hebt aangemeld bij de rpg full of fantasy, ik schrijf in de ik vorm, maar je mag het zelf weten. Ik begin zometeen.

---

May StarClan light your path.

Aurora Trel
Ik stond binnen in het huisje en bekeek de wolf aandachtig. De wond ging steeds beter dicht en dat was maar goed ook. Ik zou nog even bij de heks blijven en dan weer op pad gaan. Plots werd er op de deur geklopt.
'Mag ik binnen komen?' Vroeg een stem. Ik stond op en legde mijn oor tegen de deur.
'Wie is daar?' Vroeg ik. Geen antwoord. Voorzichtig open ik de deur en kijk in het gezicht van de vampier. Haar ogen waren weer normaal en blijkbaar had ze haar honger weer tot rust gemaakt. Ik kijk naar de heks en geef haar een blik of ze naar binnen mocht. De heks knikte en ik deed de deur zo open zodat ze naar binnen kon. Ik steek mijn hand uit.
'Aurora' zeg ik terwijl ik onderzoek hoe sterk haar handgreep is.
'En hoe heet jij ook al weer?' Vraag ok aan haar.

---

"Rebellion's are build on hope"

Jennifer Woods ~ Vampier
Aurora geeft me een hand en ik probeer hem zo zacht mogelijk vast te houden.
'Jennifer. Mijn naam is Jennifer' zeg ik terwijl mijn ogen weer naar de wolf geleden.
Die in me had ik schuldgevoel. Ik heb nooit last gehad van schuld gevoel en ik kon nu vertellen het voelden niet fijn.
Ik zag dat haar wond al iets was dicht gegroeid.
'Hoe gaat het met haar?'vroeg ik.




Sorry dat het een kort stukje was.

---

I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

Maya Angel Romaro - Weerwolf

Zacht grommend kijk ik naar wat iedereen doet, ik ga nog wat harder grommen als de vampier me optilt.
Maar veel kan ik nu niet bij haar uithalen, dus doe ik niets. Ik krijg haar nog wel.
Opeens gebeuren er meerdere dingen te gelijk. De vampier krijgt dorst en samen met de heks gaat ze naar buiten.
Als de heks weer binnen komt is er nog iemand bij haar, wie weet ik niet.
Uiteindelijk komt de vampier ook binnen en zegt haar naam. Ze heeft dus Jennifer. Nou ja, voor mij maakt het niet uit hoe ze heet, ze blijft een vampier.
'Hoe gaat het met haar?' Vraagt Jennifer. Ik grom zachtjes. Ze praten over me alsof ik er niet bij ben. Daar kan ik dus echt niet tegen.
Ik slaak een wolvenzucht en kijk om me heen. Al snel vind ik een klok. Het is half 5 in de ochtend. Shit, dat betekent dat ik alweer bijna terug verander!
Opeens begint mijn lichaam te trillen en ik slaak een pijnlijke kreet. Uiteindelijk ben ik weer mezelf, maar het probleem is; als ik terug verander ben ik naakt!

[Sorry dat ik al een tijdje niet geschreven heb.]

---

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

Aurora Trel

Bezorgd kijk ik naar de wolf en vergeet Jennifer te beantwoorden. Met een ruk keek ik naar de wekker en zag de tijd. Het was bijna ochtend. Het lichaam van de wolf schokte en ze slaakte een kreet. Even later lag er een naakt meisje op de tafel. Vlug grijp ik een deken die op een stoel ligt en leg het over haar heen. Het meisje trekt het stevig over zich heen en zorgt dat we niks van haar lichaam konden zien. Inclusief de wond. Ze heeft lange bruine haren en blauwe ogen. Nee groene ogen, wacht bruin. Verdomme ze veranderde steeds van kleur. Ik greep mijn boog en pijlenkoker en slingerde die over mijn schouder.
'Ik ga weer' zeg ik en ik loop zonder op antwoord te wachten naar buiten. Ik had beschermd en mocht nu gaan.

De zonnestralen schenen al licht in mijn gezicht. Ik was gebroken en ging gelijk naar huis. Ik opende de deur en gooide mijn dolken, boog en pijlen weg en gooide mijn haar los. Ik plofte op bed neer en viel in slaap.

Ik opende mijn ogen en rekte me uit. Ik keek naar de wekker. Het was twee uur in de middag. Ik stond op en besloot maar even te gaan lopen. Ik nam alleen een dolk mee en liep het bospad weer op. Ergens sprong een hert weg en er vlogen een paar vogels over. Ik stopte met lopen en hoorde een takje knakken. Ik draai me om en gooi gelijk de dolk. Het weerwolf meisje stond stokstijf en de dolk priemde een paar centimeter van haar vandaan in een boom.
'De volgende keer is hij raak' zeg ik.

[ bericht aangepast op 16 maart 2013 - 21:26 ]

---

"Rebellion's are build on hope"

Maya Angel Romaro - Weerwolf

Het vreemde meisje grijpt vlug een deken en leg hem over me heen. Stevig trek ik hem over me heen.
'Ik ga weer' zegt de vreemde en loopt zonder iets te zeggen weg.
Voorzichtig maak ik de deken vast aan mijn lichaam, maar ik zorg er wel voor dat hij niet los raakt. Dan draai ik me om naar de heks.
'Bedankt voor het helpen. Ik ben zo terug, maar ik wel even praten met die vreemde.' Zonder antwoord af te wachten loop ik weg. Eigenlijk weet ik niet echt waarom ik met haar wil praten, maar ik heb het gevoel dat ik dat moet doen.
Ik probeer haar te volgen, maar uiteindelijk raak ik haar uit het zicht. Ik zucht en ga tegen een boom aan zitten. Mijn ogen sluit ik en even later val ik in slaap.

Ik word wakker van een krak. Versuft doe ik mijn ogen open en kijk om me heen. Dan herinner ik me weer wat er gebeurd is.
'Die verdomde vampier.' Grom ik en ik sta op. Opeens zie ik het meisje van gister lopen en zachtjes achtervolg ik haar.
Plotseling draait ze zich om en gooit iets naar me. Een paar centimeter naast me komt het neer in de boom. Het is een dolk.
'De volgende keer is hij raak' zeg ze. Ik frons en trek de dolk uit de boom.
'Hoe kun jij met die dingen overweg? Ik bedoel, als ik met zulke dingen zou gooien, zou ik mezelf waarschijnlijk alleen maar pijn doen.' Zeg ik, terwijl ik de dolk aandachtig bestudeer. Het is een mooie dolk. Dan kijk ik op.
'Ik ben trouwens Maya.'

---

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

Aurora Trel

De deken was stevig om haar lichaam gebonden en ze rukt mijn dolk uit de boom. Ze bekijkt het zorgvuldig.
'Hoe kun jij met die dingen overweg? Ik bedoel, als ik met zulke dingen zou gooien, zou ik mezelf waarschijnlijk alleen maar pijn doen' zegt ze en ik moet een beetje lachen. Ik loop naar haar toe en ze kijkt op van mijn dolk.
'Ik ben trouwens Maya' zegt ze. Ik glimlach en ik zie deze weerwolf wel zitten. Als de mythische wezens niks uithaalde zoals mensen aanvallen vielen ze best mee.
'Mijn naam is Aurora,' zeg ik en ik schud haar hand. 'Aurora Trel.'
Ik pak de dolk weer uit haar handen. Ze beeft een beetje als er een stevige wind blaast.
'Man je bevriest zo,' snauw ik. 'Kom je past vast wel iets van mij.'
Ik grijp jaar arm en loop terug naar mijn huis. Ik hield niet zo van de stad, dus mijn huis stond iets buiten de stad.
Ik trok haar mee naar binnen en gooide mijn kledingkast open. Ik griste er een blauwe skinny uit en een zwart topje met een bruin leren Jack. Ik pak nog een bh en onderbroek en smijt die haar toe.
'Je kan je daar omkleden,' en ik wees naar de badkamer. 'Wil je ook blijven eten?'

[ bericht aangepast op 16 maart 2013 - 22:23 ]

---

"Rebellion's are build on hope"

Jennifer Woods ~ Vampier
De wolf/het meisje ging het huis uit. Ik zag haar me nog een boze blik geven. Serieus doe ik iets goeds is het weer niet goed.
Pas nu valt het me op dat de zon schijnt. Ik lach in mezelf als ik denk wat voor dingen mensen over vampiers bedenken. Ze denken dat we dood gaan in zonlicht. We krijgen er alleen hoofdpijn van en het is irritant. En nee we glinsteren/gliteren ook niet zoals Twilight fans denken.
Ik heb altijd een zonnenbril bij me voor tegen de zon.
Ik zocht naar mijn zonnenbril maar toen .... .........

.

Shit!!!!!!!! Zonnenbril vergeten. Nu kan ik dus niet naar buiten.
Ik draai me om naar de heks.
' Kan ik misschien hier blijven? ' vraag ik haar. ' gewoon tot dat de zon weer ondergaat.'

---

I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

Rain thunder - werecat
De zon kwam al weer op terwijl ik de laatste energie van mijn katten krachten verspil door hard te rennen en van boom naar boom te springen. Dan verander ik terug maar ren te snel en kan niet optijd stoppen en ik bots tegen een grootte boom aan, de boom trilt hard en sommige bladeren vallen er uit. Ik voel een grote wond en er komt bloed weg van mijn vacht die langzaam begint te verdwijnen, dan word het zwart en kan ik niks meer.

---

May StarClan light your path.

Ember Groenveld - Witch

Ik grijp de ladders van mijn boomhut waar ik in woon vast. Ook al zie ik de ladders niet, toch klim ik er op. Ik was zelf nog niet zo'n goede witch. Waarom kon ik nou niet gewoon zien? Dan zouden anderen me vast veel liever willen helpen. Ik pak een glazen fles op waar blauwgrijs spul in zit, ook al zie ik het niet, ik kan altijd goed voelen als ik drankjes aan het maken ben. Ik gooi het bij een ander drankje en hoor het bruisen. Ik ruik de rook ervan: dat betekent dat het werkt! Ik gooi er nog een rood drankje bij, wat ik nu had gemaakt was een drank dat je vertraagd werd, maar wat als ik rood spul er bij gooide? Misschien vond ik wel iets heel cools uit! Ik wacht drie seconden en hoor dan een grote explosie, mijn boomhut was kapot! Ik lag tussen het hout op de grond en zuchtte. Waar moest ik nu wonen? Een huis toveren kon ik nog lang niet. Deze had ik gekregen van een ander bovennatuurlijk wezen die het bos is uitgevlucht. Ik kom onder het hout vandaan en begin wat rond te lopen. Waar heen? Geen idee. De zon is wel op, ik voel de warme zonnestralen op me, ook al is het niet erg warm. Ik raakte elke boom aan om te weten of er ook bomen in de buurt waren. Als ik op een leeg veld zonder bomen kwam zouden fighters me zien. Gelukkig ben ik midden in het bovenatuurlijke bos. Wat als ik fighters tegen kwam? Ik zucht weer en loop door. Dan hoor ik stemmen en loop er op af. Ik voel een deur: ik sta recht voor een huis. Ik voel snel of er nog bomen zijn: ja. Dus hier woont misschien een ander bovennatuurlijk wezen! Ik klop op de deur en hoop het.

---

May StarClan light your path.

Drake Mouse -Werecat

Ik loop over een muurtje, ik had net gejaagd en een dikke muis opgegeten.
Bloed zit nog op mijn vacht, ik stop even en ga in het zwakke licht zitten om te wassen.
Ik luisterde naar de stilte van de straat, ik had eerder op moeten staan dan had ik tenminste nog kunnen genieten van de nacht en de maan, Maar nee ik moest me weer eens zo nodig verslapen. Ik gaap even en rek me uit voor ik van het muurtje af spring en de straat op loop.

---

"Find peace in who and what you are." — Saphira

Aurora Trel

Ik schrik op als ik een harde klap hoor. Ik ren naar buiten en zie een meisje naast een boom liggen. In haar hoofd zit een wond en ik ren naar haar toe. Ik til haar op en loop terug naar binnen. Geweldig een weerwolf en een werecat in mijn huisje. Maya kijkt geschokt op als ik het meisje op de bank leg. Ik gooi een deken over haar heen en kijk naar Maya. Ze was aangekleed en ze was waarschijnlijk de enige die de weg naar de heks wist.
'Ren terug naar die heks,' zeg ik snel. 'En zorg dat ze hier komt om haar te genezen.' Ze knikt en rent het huisje uit. Ik ren naar de keuken en maak een doekje nat, vlug leg ik dat op haar hoofd. Ik was dan wel een fighter. Ook al moest ik de mensen beschermen tegen deze wezens, dat hield nog niet in dat ik hun ook niet mocht helpen. Ik wacht gespannen af wanneer Maya terugkomt met, hopelijk, de heks.

---

"Rebellion's are build on hope"

Jennifer Woods ~ Vampier
Ik wacht nog steeds op antwoord van de heks. Ik hoop dat ze me binnen laat blijven. Waarom moest ik nou mijn zonnenbril vergeten!!
Hoe dan ook ik hoor langzaam voetstappen komen en iets later word er aan de deur geklopt. Ik kijk naar de heks maar die reageert niet ik loop naar de deur en doe hem een beetje open niet te veel zodat mijn ogen geen last krijgen van de zon.

---

I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!

Rain Thunder - werecat

Ik hoor stemmen, geen idee wat ze zeggen. Mijn hoofd doet er te pijn voor, ik lig op iets zachts, maar wat? Waar voor kan ik niet bewegen? Ik merk dat ik mijn ogen nog steeds dicht heb, af en toe word het duidelijker wat ze zeggen, maar dan vervaagt het weer. '...Hier komt om haar te genezen..' wie genezen? Mij? Ugh ik weet het niet. Ik hoor wel verschillende stemmen, nee alleen was ik niet.

[ bericht aangepast op 26 april 2013 - 2:19 ]

---

May StarClan light your path.

noelle1111 schreef:
Aurora Trel

Ik schrik op als ik een harde klap hoor. Ik ren naar buiten en zie een meisje naast een boom liggen. In haar hoofd zit een wond en ik ren naar haar toe. Ik til haar op en loop terug naar binnen. Geweldig een weerwolf en een werecat in mijn huisje. Maya kijkt geschokt op als ik het meisje op de bank leg. Ik gooi een deken over haar heen en kijk naar Maya. Ze was aangekleed en ze was waarschijnlijk de enige die de weg naar de heks wist.
'Ren terug naar die heks,' zeg ik snel. 'En zorg dat ze hier komt om haar te genezen.' Ze knikt en rent het huisje uit. Ik ren naar de keuken en maak een doekje nat, vlug leg ik dat op haar hoofd. Ik was dan wel een fighter. Ook al moest ik de mensen beschermen tegen deze wezens, dat hield nog niet in dat ik hun ook niet mocht helpen. Ik wacht gespannen af wanneer Maya terugkomt met, hopelijk, de heks.

Maya Angel Romaro - Weerwolf

Snel ren ik terug naar het huis van de heks. Ik dwing mezelf om steeds harder te rennen. Als ik bij het huis ben aangekomen neem ik niet de tijd om aan te kloppen, maar loop gewoon binnen. Ik bots bijna tegen de vampier op die de deur een beetje open houd. Ik grom naar haar en draai me om, voor me staat een ander persoon die ik niet ken. Jemig, hoeveel onbekende personen kom ik tegen op een dag?!
Ik grom weer en draai me om. Zonder Jennifer aan te raken ren ik verder het huis in. Als ik de heks tegen kom zeg ik:
'Kom mee. Er is iemand gewond!' Ik pak haar arm vast en begin haar mee te trekken, tegelijk hopend dat we op tijd bij die persoon zijn.

---

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

(Winterwolves wie bedoel je met die onbekende persoon?

---

I don't have time to worry if it's right or wrong, you can't hope for a horror story with a happy ending!