• Kruistocht In Spijkerbroek

    Een vriendengroep gaat met school op bezoek naar een wetenschappelijk centrum. Als ze zich vervelen door het gezeur van hun leerkracht, besluiten ze zelf even op onderzoek te gaan. Ze sluipen weg en neuzen rond. Plots stuiten ze op een tijdmachine. Voor de grap beginnen ze op knoppen te drukken en drukt een jongen 1-2-1-2 in. Op dat moment stond de rest van de groep toevallig in de machine en voor hij het goed en wel beseft, waren ze weg. Terug naar 1212. Daar komen de jongeren terecht in een Kinderkruistocht. Ze moeten zich aanpassen en samenwerken om terug naar huis te geraken. Maar... wat als er geen weg terug is?

    Vriendengroep:
    Meisjes:

    – 1,2 - Julia Delhi Greenwood. - Ceremonials
    – 1,1 - Rachel Ariana Gilles - LostMagic |stiefzus Thomas|
    – 1;4 - Hazel Aaron Hawthorne - Tolkien
    – 1;7 - Aislynn Mitchell - Seaver
    – 1,14 - Eden Celeste Lightwood - Gamgee

    Jongens:
    – 1;7 - Ace Keegan Ross - Seaver
    – 1;4 -Jack Frederick Frayn Hayes - Tolkien
    – 1,7 - Thomas Finnegan Puckett - Ollivander |Stiefbroer Rachel|
    – 1,13 - Logan Garcia - WillNotLearn
    – 1;15 - James Johnsen - Firebolt

    Kinderen uit kruistocht: (hebben geen achternaam)
    Meisjes:

    - 1,4 - Yarah - Firebolt |zus Norabel|
    - 1;2 - Norabel - Brookie |zus Yarah|
    - 1,3 - Yuniper - Jaimes
    - 1;4 - Katarina - Boira
    -

    Jongens:
    - 1,1 - Benjamin - LostMagic
    - 1,14 - William - Gamgee
    - 1,19 - James - WillNotLearn
    -
    -

    Rijke lieden:
    Volwassenen
    - 1,20 - Philip Robbert Boleyn - Ceremonials
    Kinderen
    - 1,4 - Amilia Megan Moore - LexLover

    Profeet: -1,19- Albert - Ollivander


    Regels
    - OOC tussen () [] {}
    - Geen oneliners
    - 16+ is toegestaan
    - Ik alleen maak de topics aan, als ik weg ben, vraag ik het wel iemand
    - Het RPG start als ze plotseling in 1212 zijn.
    - max 1 meisje per speler

    Praattopic
    RollenTopic

    [ bericht aangepast op 2 feb 2013 - 16:39 ]


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'

    [@Firebolt, ligt hij wat verder van de groep? Dan kan Rachel hem wel vinden?]


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'

    (Ja is goed, gwn ergens kreunend tegen een steen)


    And don't forget, Elvendork! It's unisex!

    |Lene werkt aan haar wedstrijd inzending dus doe maar even zonder mij. (; |


    kindness is never a burden.

    Rachel Ariana Gilles
    Ik stamp nog steeds kwaad verder en vervloek mopperend Sean en Thomas. 'Verdomde-' en ik zwijg abrupt als ik zachtjes gekreun hoor. Ik begin trager te lopen en kijk behoedzaam om me heen. Na een tijdje zie ik tot mijn opluchting James. Geen vreemde of dier dus. Ik loop naar hem toe en zie dat hij zich bezeerd heeft aan een steen. 'James? Wat is er gebeurt?' vraag ik en hurk naast hem neer. Zijn hoofd bloed en ik kijk er bezorgt naar. 'Dit kan pijn doen.' waarschuw ik hem. Het moet verbonden worden maar alles wat ik heb is mijn sjaal. Ik zucht even zachtjes. Het is mijn lievelings maar ik was het bloed er wel nog eens uit. Ik haal mijn sjaal uit mijn haar en verbind hem voorzichtig om zijn hoofd zodat het iets drukt en zo het wel moet stoppen met bloeden. 'Kan je lopen?' vraag ik hem dan zachtjes.


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'

    (Dat kan ik niet en ik kan vandaag ook niet zo lang op blijven. :/)


    help

    Ollivander schreef:
    |Lene werkt aan haar wedstrijd inzending dus doe maar even zonder mij. (; |


    Ik moet nog beginnen aan die tekening. Blijkbaar had ik het toch een heel klein beetje veel te druk....


    help

    Tolkien schreef:
    (...)

    Ik moet nog beginnen aan die tekening. Blijkbaar had ik het toch een heel klein beetje veel te druk....


    |O.o De mijne is al af. Ik moet ze enkel nog inscannen en inzenden. :Y) Maar je hebt nog twee dagen de tijd, dus... |


    kindness is never a burden.

    James Johnsen

    Kreunend van de pijn doe ik mijn ogen dicht. Ik doe ze weer open als ik mijn naam hoor. 'James? Wat is er gebeurt?' Rachel zit gehurkt naast mij. 'Door dat teleporter ding ofzo viel ik op een steen.' Breng ik kreunend uit en de tranen springen in mijn ogen. 'Dit kan pijn doen.' Zegt ze. Ik zucht zacht en zeg 'Dat doet het al.' Ze lijkt snel na te denken en verbindt mijn hoofd met een doek. De tranen lopen nu echt over mijn wangen, terwijl ik bijna nooit huilde. 'Kan je lopen?' Vraagt ze zachtjes en ik haal voorzichtig mijn schouders op.

    (James weet niet dat ze in het verleden zijn)


    And don't forget, Elvendork! It's unisex!

    Rachel Ariana Gilles
    Hij haalt zijn schouders op bij mijn vraag of hij kan lopen. Fijn, mogen we dat ook nog uitzoeken. Nou ja één positief ding, ik ben alweer terug in de buurt van de anderen. Maar eerst moeten we hem dus rechtkrijgen. Ik leg zijn arm voorzichtig om mijn hals en laat hem zo voorzichtig rechtstaan. Ik leg mijn arm om zijn middel zodat ik hem kan ondersteunen. Zou hij weten waar hij is? 'James? We zitten niet meer in de tijdmachine.' zeg ik zachtjes. Ik weet niet of hij ook kan stappen.


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'

    Iemand voor Hazel? Ze is flauwgevallen. (:


    help

    James Johnsen

    Rachel legt mijn arm in haar nek en ik knijp mijn ogen weer dicht. Langzaam probeer ik weer op te staan, ze legt haar arm om mijn middel en ik doe voorzichtig mijn ogen weer open. Ik zou wel falen als ik over die steen van toennet struikel. Ik leun tegen Rachel aan en kijk haar aan. 'James? We zitten niet meer in de tijdmachine.' Een frons vormt zich op mijn gezicht. 'Tijdmachine?' Vraag ik verbaast. 'Het was toch een teleporter? We hoeven toch alleen de weg terug te vinden?' Zaten we in een andere tijd? Welke tijd dan?


    And don't forget, Elvendork! It's unisex!

    Rachel Ariana Gilles
    'Nee het was een tijdmachine.' zeg ik zachtjes. Ik help hem nu met lopen en denk ondertussen na. Ookal hou ik van avontuur toch hoop ik dat we niet in de middeleeuwen terecht gekomen zijn. Anders kom ik zwaar in de problemen. Blauw haar? Vreemde kleren? Middeleeuwen? Bijgeloof? 'James... ik hoop echt dat we niet in de middeleeuwen terecht gekomen zijn.' zeg ik nu voor mijn gedachten te herhalen. Ik kijk hem aan en loop dan zuchtend verder. Waar zijn de anderen?


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'

    James Johnsen

    'Nee het was een tijdmachine.' Zegt ze en ik kreun. We waren in het verleden! Het kon gewoon niet! Terwijl er meer tranen over mijn wangen stromen van de stekende en bonkende pijn in mijn hoofd zet ik een paar stappen. Ik ben blij dat Rachel mijn heeft gevonden, toch blij dat we hier met z'n alle zijn en niet een iemand maar. De rest was toch wel meegekomen? Ik probeer de te herinneren wat er gebeurd was: ik stond op de parkeerplaats, toen wat vaags een witte flits en een klap tegen mijn hoofd. 'James... ik hoop echt dat we niet in de middeleeuwen terecht gekomen zijn.' Ik begreep dat wel. In de middeleeuwen kon iedereen die anders was eigenlijk wel verbrand worden en zij had blauwe haren, al waren ze nu meer rood door mijn bloedende hoofd. 'Ik maak je haar rood.' Mompel ik dan zacht.


    And don't forget, Elvendork! It's unisex!

    Rachel Ariana Gilles
    Hij zegt zachtjes dat hij mijn haar rood maakt en ik glimlach. 'Geeft niets' glimlach ik en loop verder stap per stap. 'Ik wilde toch altijd rode haren, het bespaart me haarverf.' grap ik zachtjes en hoor in de verte de anderen, ze doen ook de moeite niet om stil te doen. En als er een rover naast hen staat zullen ze wel verbaast zijn he? Ah eigenlijk is het nu wel handiger aangezien we nu enkel op hun lawaai moeten afgaan.


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'

    James Johnsen

    'Geeft niks' zegt ze glimlachend en ze loop stap voor stap verder. Ik probeer haar bij te houden, maar dat gaat moeilijk. Ik ben blij dat die steen niet tegen mijn slaap is aangekomen, anders had ik wel dood kunnen zijn. 'Ik wilde toch altijd rode haren, het bespaart me haarverf.' Ik glimlach licht. Verderop horen we de anderen. 'Zijn dat ze of zijn dat mensen uit deze tijd?' Mompel ik weer. De pijn in mijn hoofd was vreselijk en ik denk niet dat ik nog heel lang zo kan lopen. 'Rachel? Ik... Ik denk dat ik even moet zitten.' Weet ik uit te brengen en ik stop met lopen. Ik voelde me nu echt heel zwak, als een gewond hertje met leeuwen om zich heen.


    And don't forget, Elvendork! It's unisex!