[RPG] Kruistocht in Spijkerbroek | 1 | - Speeltopics

Een vriendengroep gaat met school op bezoek naar een wetenschappelijk centrum. Als ze zich vervelen door het gezeur van hun leerkracht, besluiten ze zelf even op onderzoek te gaan. Ze sluipen weg en neuzen rond. Plots stuiten ze op een tijdmachine. Voor de grap beginnen ze op knoppen te drukken en drukt een jongen 1-2-1-2 in. Op dat moment stond de rest van de groep toevallig in de machine en voor hij het goed en wel beseft, waren ze weg. Terug naar 1212. Daar komen de jongeren terecht in een Kinderkruistocht. Ze moeten zich aanpassen en samenwerken om terug naar huis te geraken. Maar... wat als er geen weg terug is?

Vriendengroep:
Meisjes:
– 1,2 - Julia Delhi Greenwood. - Ceremonials
– 1,1 - Rachel Ariana Gilles - LostMagic |stiefzus Thomas|
– 1;4 - Hazel Aaron Hawthorne - Tolkien
– 1;7 - Aislynn Mitchell - Seaver
– 1,14 - Eden Celeste Lightwood - Gamgee

Jongens:
– 1;7 - Ace Keegan Ross - Seaver
– 1;4 -Jack Frederick Frayn Hayes - Tolkien
– 1,7 - Thomas Finnegan Puckett - Ollivander |Stiefbroer Rachel|
– 1,13 - Logan Garcia - WillNotLearn
– 1;15 - James Johnsen - Firebolt

Kinderen uit kruistocht: (hebben geen achternaam)
Meisjes:
- 1,4 - Yarah - Firebolt |zus Norabel|
- 1;2 - Norabel - Brookie |zus Yarah|
- 1,3 - Yuniper - Jaimes
- 1;4 - Katarina - Boira
-

Jongens:
- 1,1 - Benjamin - LostMagic
- 1,14 - William - Gamgee
- 1,19 - James - WillNotLearn
-
-

Rijke lieden:
Volwassenen
- 1,20 - Philip Robbert Boleyn - Ceremonials
Kinderen
- 1,4 - Amilia Megan Moore - LexLover

Profeet: -1,19- Albert - Ollivander


Regels
- OOC tussen () [] {}
- Geen oneliners
- 16+ is toegestaan
- Ik alleen maak de topics aan, als ik weg ben, vraag ik het wel iemand
- Het RPG start als ze plotseling in 1212 zijn.
- max 1 meisje per speler

Praattopic
RollenTopic

[ bericht aangepast op 2 feb 2013 - 16:39 ]

---

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

(Haha, geeft niet)

---

And don't forget, Elvendork! It's unisex!

Firebolt schreef:
Yarah

Norabel pakt gretig het stuk brood aan en knabbelt er op. 'Yarah?' vraagt ze, 'Ik wil niet meer,' zegt ze en haar onderlip begint te trillen. Ik druk haar tegen me aan. 'God gaat voor ons zorgen, Noor, God zorgt ervoor dat we in Jaruzalem komen.' Ik laat haar weer los. 'Hoe kom je hier aan, Yarah? Heb je het gestolen?' vraagt ze nieuwschierig. 'Of heeft iemand anders het gebracht?' Ik schud geschrokken mijn hoofd. 'Nee, het werd gebracht,' zeg ik, 'Stelen wordt niet getolereerd door God. We willen toch niet in de Hel komen?'

Norabel

'Sorry dat ik dat dacht' fluisterde ik, en ik keek Yarah aan. 'Nee, ik wil niet in de Hel komen! Daar is het erg, daar zijn demonen en daar is de duivel' slikte ik zachtjes en ik wreef nogmaals even in mijn ogen. 'Moeten we weer lopen?' vroeg ik, en ik krabbelde onhandig op. Even wankelde ik en plofte ik weer neer. 'Kun je me dragen? Mijn voeten zijn moe' vroeg ik aan haar en ik keek haar even dof en smekend aan. Hopelijk zei ze ja, om ik was kapot. Kapot van het lopen, kapot van het slechte slapen.

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Yarah

'Het maakt niet uit, schat, maar we moeten aan God blijven denken. Hij helpt ons.' Ik laat haar weer los, ze is echt heel moe volgens mij. 'Moeten we weer lopen?' Vraagt ze en ze staat op, wankelt en ploft weer neer. Ik knik en bijt op mijn lip. 'Kun je me dragen? Mijn voeten zijn moe' ik denk even na en knik dan. 'Ja is goed,' zeg ik. Ik wou mijn kleine zusje niet kwijt!

---

And don't forget, Elvendork! It's unisex!

Norabel

Dankbaar stond ik weer op en klom op Yarah's rug. Stevig sloeg ik mijn benen om haar heen en hield mezelf met mijn armen om haar nek geklemd vast. 'Oké. Dank U wel, God' zei ik, waarna ik even mijn ogen sloot. Daarna opende ik ze weer en zag de helft van de kinderen alweer lopen. De meesten zagen er slecht uit, maar dat maakte niks uit. Wat maakte het uit hoe wij ons voelden?

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Gamgee schreef:
Eden Celeste Lightwood
Als de tijdmachine begint te piepen en licht begint te geven pak ik in een reflex Thomas' hand vast, en ook de van Jack, maar die trekt hij gelijk ruw weg, waarop ik lichtjes frons. Heb ik soms iets fout gedaan? Niet veel later zijn we heel ergens anders en mijn blik glijdt verward over de bomen, voordat ik door heb dat ik bovenop Thomas ben geland. Ik mompel snel een sorry waarbij ik gelijk van hem af ga. Thomas zegt dat het niks uit maakt en spuwt wat aarde uit zijn mond.
Als ik door heb dat we in de middeleeuwen zijn beland zeg ik op een iets onzekere toon dat dat niet mogelijk is. 'Ben je blind of zo?' gromt Jack chagrijnig. Nu zeg ik op een aarzelende toon dat tijdreizen alleen mogelijk is in films in boeken. 'Ja? Nee. Nu dus niet meer.' Het komt nogal bot over en kort bijt ik op mijn volle onderlip. 'En we zouden het best van al hulp zoeken in één of ander dorp, of misschien een kamp als er zich één in de buurt bevindt. Waarvan ik vermoed dat er één is, anders zou deze grond niet vertrappeld zijn.' Thomas knikt instemmend. 'Lijkt me een goed plan. Van daaruit kunnen we zien wat we het best kunnen doen.' Zachtjes knijp ik in Thomas' hand. 'Als we daar ergens moeten slapen, dan wil ik wel bij jou blijven,' mompel ik tegen hem, waarna ik lichtjes glimlach.
'Tenzij jullie natuurlijk allemaal willen opgegeten worden of doodgestoken door rovers of wilde beesten. Niet dat ik dat erg zou vinden,' zegt Jack. Op dit soort momenten vraag ik me echt waarom ik überhaupt bevriend ben met hem, aangezien hij soms dagenlang achterelkaar alleen maar rot kan doen. Het is dat ik weet dat hij soms, heel heel soms, wel lief en aardig kan zijn, anders zou ik waarschijnlijk niet met hem omgaan. Ondertussen is Jack al opgestaan en ijsbeert hij heen en weer. Thomas klakt afkeurend met zijn tong. 'Wie missen we allemaal?' vraagt hij dan. Mijn blik glijdt kort over de groep. 'We missen James en Rachel, volgens mij,' antwoord ik. 'Maar ik weet niet zeker of die wel zijn meegekomen.'

[Kunnen James en Rachel niet terug naar de groep gaan? Dan kunnen ze richting de mensen van de kruistocht]

Jack Frederick Frayn Hayes || Vriendengroep
Thomas knikte instemmend wanneer Jack zei dat ze het best van al hulp konden gaan zoeken. "Lijkt me een goed plan. Van daaruit kunnen we zien wat we het beste kunnen doen," zei Thomas.
"Als we daar ergens moeten slapen, dan wil ik wel bij jou blijven," kon Jack lichtjes opvangen. Hij stond met zijn rug naar hen toe en rolde geërgerd met zijn ogen. Hij kreeg echt de kriebels van al dat klef gedoe.
Thomas klakte afkeurend met zijn tong wanneer Jack zei dat hij het niet erg zou vinden moesten ze iemand kwijtraken.
"Wat? Mag ik mijn eigen mening niet hebben?"
"Wie missen we allemaal?" vroeg Thomas.
"We missen James en Rachel, volgens mij," antwoordde Eden. "Maar ik weet niet zeker of die wel zijn meegekomen." Net op dat moment kwamen Rachel en James weer aangelopen.
James zag er dramatisch slecht uit. Als Jack niet zo chagrijnig was, had hij in eerste instantie willen lachen. "Wel, dat ziet er... Goed uit," zei hij ironisch.
"Help even wil je! James heeft dringend hulp nodig!" zei Rachel angstig.
"Ach, nee. Van wat ik er van kan zien is het een simpele, oppervlakkige hoofdwond," mompelde Jack een beetje stil. Volgens hem ging die Geweldige Thomas het wel weer oplossen. "Moest het meer dan dat zijn, dan lag je nu in een coma of was je op z'n minst flauwgevallen." Bij die woorden hurkte Jack neer bij Hazel om haar wakker te maken. Knipperend tegen het zonlicht kwam ze overeind.
Rachel maakte een opmerking over dat James aan het doodbloeden was. "Gast, je kan niet eens doodbloeden aan een hoofdwond - behalve als je schedel gebroken is of zo, maar dan nog ga je sneller dood aan een herseninfectie dan aan bloedverlies. Zeker niet als die hoofdwond zich aan de achterkant van je hoofd bevindt, daar lopen geen vitale aderen. Met een hechting of twee ben je er al vanaf. Je enige probleem is dat we hier geen ontsmetting, geen steriele draad en naald hebben en geen kompres om het te verbinden. Tenzij je wilt dat iemand het voor je dichtnaait met een haar en een... weet ik veel wat als naald. Zonder verdoving. Tja... Dat gaat gegarandeerd ontsteken."

[ bericht aangepast op 2 feb 2013 - 9:40 ]

---

help

Rachel Ariana Gilles
'Jack? Je bent een klootzak.' zeg ik gewoon simpel en laat James liggen. 'Ik ga hulp zoeken.' Met die woorden draai ik me om. Ik voel even aan mijn middel waar ik die stok gestoken had onder mijn shirt. Ik snap echt niet waarom ik vrienden met hem ben. Misschien heeft Thomas dan toch gelijk, ben ik gewoon een aanhangsel maar ik laat tenminste geen mensen aan hun lot over. Ik kijk nog even om. 'Gaat er nog iemand mee of niet?' vraag ik dan aan de anderen. De vraag is niet voor Thomas of Jack bedoelt. Ik steek mijn zak mes in mijn schoen zodat ik daar makkelijk aankan.

---

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Still laughing about this.

I read this fifteen minutes ago.

---

help

Jack Frederick Frayn Hayes || Vriendengroep
"Jack?" zei Rachel.
"Ja?"
"Je bent een klootzak."
"Dat zeggen wel meer mensen. Maak je niet druk, ik ben het gewoon geworden," zei hij nonchalant, maar toch met een zekere giftigheid in zijn stem.
"Ik ga hulp zoeken," zei Rachel. "Gaat er nog iemand mee, of niet?"
"Wil je dat dan?" vroeg Jack. Zijn stem klonk nogal donker en leeg. Deze hele situatie maakte hem gewoon... Vermoeid. Het liefst van al zou hij in een boom willen kruipen of zo en kijken naar het landschap.

---

help

Rachel Ariana Gilles
'Ah vergeet het gewoon, denk nu niet dat jij het enige slachtoffer hier van bent.' zeg ik iets geërgerd tegen hem. Ik geef James nog mijn sjaal. 'Als mijn trui doorbloed is vraag aan iemand om terug de sjaal in de plaats ervoor de binden ok?' zeg ik zachtjes. Ik weet niet waar Jack met zijn verstand zit. Ik zucht en loop dan maar naar het pad. Ik tast in mijn zak naar iets waarmee ik mijn haar kan bedekken. Blauw haar, valt niet altijd in de smaak en zeker niet bij mensen uit de Middeleeuwen. Ik vind niets en ik zucht. Ik kijk nog even om maar schud dan mijn hoofd en volg het pad.

---

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Thomas Finnegan Puckett • Vriendengroep
Eden kneep zachtjes in Thomas' hand. "Als we daar ergens moeten slapen, dan wil ik wel bij jou blijven," mompelde ze en glimlachte kleintjes. Tom moest ook lachen en plaatste zijn vinger onder Edens kin, waarna hij zijn lippen naar de hare bracht en daar een kusje op gaf. "Daar heb ik geen problemen mee." zei hij glimlachend. "Tenzij jullie natuurlijk allemaal willen opgegeten worden of doodgestoken door rovers of wilde beesten. Niet dat ik dat erg zou vinden," zei Jack en Thomas keek weer naar de jongeman. Hij klakte afkeurend met zijn tong en Jack antwoordde erg onschuldig: "Wat? Mag ik mijn eigen mening niet hebben?" Thomas rolde met zijn ogen,"Je hoeft niet zo pessimistisch te zijn, we geraken hier wel uit." Toen vroeg Thomas of ze nog iemand misten en Eden antwoordde: "We missen James en Rachel, volgens mij. Maar ik weet niet zeker of die wel zijn meegekomen." Tom zuchtte. Natuurlijk Rachel weer. Kon zij verdomme nooit eens doen zoals de rest? Net op het moment dat Thomas hen wilde roepen kwamen ze aangeslenterd. James zag er verschrikkelijk uit. "Wel, dat ziet er... Goed uit," zei Jack ironisch en desondanks Thomas het erg ontoepasselijk vond hield hij zijn mond. "Help even wil je! James heeft dringend hulp nodig!" zei Rachel angstig en Thomas liet Eden los waarna hij naar James toeliep. Jack mompelde weer wat. Hij was niet erg behulpzaam, dus knielde Thomas neer naast James. Hij klopte zachtjes met zijn hand op diens kaak. "James, wat is er gebeurt?" vroeg Thomas. "Jack?" zei Rachel. "Ja?"-"Je bent een klootzak." Maar Jack antwoordde nonchalant op de belediging: "Dat zeggen wel meer mensen. Maak je niet druk, ik ben het gewoon geworden."
"Ik ga hulp zoeken. Gaat er nog iemand mee of niet?" vervolgde Rachel. Thomas negeerde haar. Hij had geen zin om mee te gaan met haar. "Wil je dat dan?" vroeg Jack. "Ah vergeet het gewoon, denk nu niet dat jij het enige slachtoffer hier van bent," siste Rachel hem toe. Thomas liet de hele conversatie maar over zich heen gaan. Het boeide hem niet echt. Hij plaatste zijn vlakke hand op het bebloede voorhoofd van James.

|Kabam! Ik heb een negen voor mijn gedicht. (; |

---

kindness is never a burden.

Wait whut? Voorhoofd?

Was het niet zijn achterhoofd?

Je moet wel erg lomp zijn om op je voorhoofd te vallen...

---

help

| Blabla. Ik lees niet alle posts niet. Gewoonlijk ga ik erover met mijn ogen. Doesn't really matter though. |

---

kindness is never a burden.

(Ik dacht dat hij op de zijkant van zijn hoofd was gevallen:') ik reageer als ik thuis ben)

---

And don't forget, Elvendork! It's unisex!

Firebolt schreef:
(Ik dacht dat hij op de zijkant van zijn hoofd was gevallen:') ik reageer als ik thuis ben)

|Ah, doe maar alsof mijn post wel degelijk juist is. |

---

kindness is never a burden.

Ollivander schreef:
(...)

|Ah, doe maar alsof mijn post wel degelijk juist is. |

Nee, want als je op je voorhoofd valt dan breek je je neus. -.-

---

help