• Kruistocht In Spijkerbroek

    Een vriendengroep gaat met school op bezoek naar een wetenschappelijk centrum. Als ze zich vervelen door het gezeur van hun leerkracht, besluiten ze zelf even op onderzoek te gaan. Ze sluipen weg en neuzen rond. Plots stuiten ze op een tijdmachine. Voor de grap beginnen ze op knoppen te drukken en drukt een jongen 1-2-1-2 in. Op dat moment stond de rest van de groep toevallig in de machine en voor hij het goed en wel beseft, waren ze weg. Terug naar 1212. Daar komen de jongeren terecht in een Kinderkruistocht. Ze moeten zich aanpassen en samenwerken om terug naar huis te geraken. Maar... wat als er geen weg terug is?

    Vriendengroep:
    Meisjes:

    – 1,2 - Julia Delhi Greenwood. - Ceremonials
    – 1,1 - Rachel Ariana Gilles - LostMagic |stiefzus Thomas|
    – 1;4 - Hazel Aaron Hawthorne - Tolkien
    – 1;7 - Aislynn Mitchell - Seaver
    – 1,14 - Eden Celeste Lightwood - Gamgee

    Jongens:
    – 1;7 - Ace Keegan Ross - Seaver
    – 1;4 -Jack Frederick Frayn Hayes - Tolkien
    – 1,7 - Thomas Finnegan Puckett - Ollivander |Stiefbroer Rachel|
    – 1,13 - Logan Garcia - WillNotLearn
    – 1;15 - James Johnsen - Firebolt

    Kinderen uit kruistocht: (hebben geen achternaam)
    Meisjes:

    - 1,4 - Yarah - Firebolt |zus Norabel|
    - 1;2 - Norabel - Brookie |zus Yarah|
    - 1,3 - Yuniper - Jaimes
    - 1;4 - Katarina - Boira
    -

    Jongens:
    - 1,1 - Benjamin - LostMagic
    - 1,14 - William - Gamgee
    - 1,19 - James - WillNotLearn
    -
    -

    Rijke lieden:
    Volwassenen
    - 1,20 - Philip Robbert Boleyn - Ceremonials
    Kinderen
    - 1,4 - Amilia Megan Moore - LexLover

    Profeet: -1,19- Albert - Ollivander


    Regels
    - OOC tussen () [] {}
    - Geen oneliners
    - 16+ is toegestaan
    - Ik alleen maak de topics aan, als ik weg ben, vraag ik het wel iemand
    - Het RPG start als ze plotseling in 1212 zijn.
    - max 1 meisje per speler

    Praattopic
    RollenTopic

    [ bericht aangepast op 2 feb 2013 - 16:39 ]


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'

    [Leensel, kan ik Yun even naar de profeet sturen? (:]


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

    [iemand voor Rachel van het kamp? Ze is hulp aan het zoeken voor James :P ]


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'

    Jaimes schreef:
    [Leensel, kan ik Yun even naar de profeet sturen? (:]


    |Ofcourse. (; Hij staat... ergens. |


    kindness is never a burden.

    Tolkien schreef:
    (...)

    Nee, want als je op je voorhoofd valt dan breek je je neus. -.-


    |Ik bedoel dat je maar moet doen alsof ik achterhoofd schreef ipv voorhoofd. Geen zin om het aan te passen. |


    kindness is never a burden.

    Ollivander schreef:
    (...)

    |Ik bedoel dat je maar moet doen alsof ik achterhoofd schreef ipv voorhoofd. Geen zin om het aan te passen. |


    Euh. Okay. xd


    help

    Yuniper || Kruistocht
    Katarina is zowat helemaal tegen me uitgevallen over dat ik niet ineens bezorgd moet doen en moet doen alsof ik om anderen geef. En eerlijk? Dat deed pijn om te horen. Ja, ik vind dat iemand zijn eigen boontjes moet doppen en dat ik geen medelijden hoef te tonen als iemand door zijn enkel gaat of wat dan ook, maar dat betekent niet dat ik iemand dood wil hebben. Ik ben weggelopen van haar, zonder nog te reageren. Het zou alleen maar uitlopen op meer ruzie en dat vind ik onbehoorlijk tegenover God. Ik ga op zoek naar Albert en na even gezocht te hebben, zie ik hem staan. Ik klop wat vuil van mijn veel te grote kleding en probeer mijn haar iets te fatsoeneren zodat ik misschien iets beter overkom. Ik stap op hem af en kijk hem eerbiedig aan.
    'Profeet Albert, weet u misschien wanneer we weer verder gaan lopen?' vraag ik aan hem en kijk hem aan.

    [Hij is toch een viezerik?]


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

    |Hoezo viezerik? o.o |


    kindness is never a burden.

    LostMagic schreef:
    [iemand voor Rachel van het kamp? Ze is hulp aan het zoeken voor James :P ]

    Katarina is een optie, maar ik ben vandaag wel veel weg. We gaan poesjes kijken (:


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    [is goed voor mij waar ik Katarina? En ik ben moet toch straks mn huiswerk maken :p wel één ding, Rachel heeft blauw haar even vor de zekerheid bij zeggen xd]


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'

    [Haha, oké. Katarina loopt wat rond door het bos]


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Profeet Albert | Kruistocht.
    Albert slurpte luidruchtig van zijn soep en knikte goedkeurend. "Dit, mijn kinderen, is godensoep! Wees geëerd die te mogen proeven op je tong." Hij knikte goedkeurend naar de kinderen die hem allen belangstellend aankeken en meteen hun soep opaten. Albert schrok toen plots een meisje naast hem verscheen. "Oh, lief kind, waarom doe je me zo schrikken. Wat kan ik voor je doen?" Hij klopte op haar hoofd ook al leek ze daar te oud voor. "Een kopje soep misschien. Ik vertelde net dat God hemzelf deze warme drank gezegend heeft." Maar het bleek dat het meisje daarvoor niet kwam. "Profeet Albert, weet u misschien wanneer we weer verder gaan lopen?" vroeg ze en keek hem eerbiedig aan. "Wanneer God ons een teken stuurt! Dan vertrekken we!" riep Albert luid. "Hij weet waarheen we gaan en zal ons de weg leiden!"


    kindness is never a burden.

    Ollivander schreef:
    |Hoezo viezerik? o.o |


    [Hij wil de kinderen toch verkopen? o 3o]


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

    Aislynn Mitchell ||Vriendengroep||
    Ik draaide mij om en keek naar de rest van de groep. We waren net misschien twee minuten daar en de eerste ruzies ontstonden al. Het feit dat ik bang was voor het ontbekende hielp niet echt. Maar Jack had wel een punt, we moesten hulp vinden. Ik was het ook met Rachel eens dat we nu eerst moesten zorgen dat we hulp kregen voor James zijn wond. Als ik zo rond keek zagen we er nou niet uit alsof we voedsel konden vinden of drinkwater. Nou had ik nog een hele tas met het eten wat mijn moeder gekocht had. Mijn moeder leek altijd bang te zijn dat ik zou verhongeren als ik ook maar een uurtje zonder eten in een bus zou zitten. Ik sloeg mijn armen even over elkaar en slikte. Wanneer Rachel -weer- wegliep via een pad keek ik haar even na. Ik wist niet zeker of ik met haar mee moest. Hulp zou fijn zijn, maar ik wist niet of het slim zou zijn de groep te verlaten. Ik zuchtte en begon ook te lopen. Iedereen was geïrriteerd, dus het was nou niet alsof het hier veel leuker en fijner was dan waar het pad ook naar toe leidde. Ace die tegen een boom was gan zitten keek even op en kwam daarna overeind. "Als we hulp vinden kunnen we misschien ook weer naar huis. Of dan verhongeren we in ieder geval niet." Zei hij mompelend en begon ook te lopen. Ik hoopte echt dat we iets zouden vinden. "Is daar iemand?" Schreeuwde ik. Dit was waarschijnlijk gewoon een droom, ik was gewoon inslaap gevallen omdat ik mij te erg verveelde en niet goed geslapen had.

    [ bericht aangepast op 2 feb 2013 - 12:39 ]


    We've lived in the shadows for far too long.

    Jaimes schreef:
    (...)

    [Hij wil de kinderen toch verkopen? o 3o]


    |Op die manier. Ja, maar dat is nu nog niet. Nu speelt hij zijn rolletje nog. :Y) |


    kindness is never a burden.

    Rachel Ariana Gilles
    Ik volg het pad en kijk ondertussen om me heen voor het geval er een rover ergens verscholen zit of zo. Als ik na 10 minuten nog steeds geen spoor van leven gezien heb, wil ik het opgeven. Wat heeft het voor zin? Voor hetzelfde geldt kom ik uit dit bos en is er niemand. Zijn er enkel velden. Ik zucht en hoor plots gekraak links van me. Ik kijk om en zie een meisje lopen met blond haar en een mantel. 'H-Hallo?' vraag ik aarzelend. In het ergste geval verstaat ze niet wat ik zeg maar volgens mij wel. We zitten toch nog steeds in hetzelfde land? Maar dan gewoon zoveel jaar geleden? Ik kijk haar aan. 'Kan je me helpen? Alsjeblief, een vriend van me is ernstig gewond.'


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'