• Kruistocht In Spijkerbroek

    Een vriendengroep gaat met school op bezoek naar een wetenschappelijk centrum. Als ze zich vervelen door het gezeur van hun leerkracht, besluiten ze zelf even op onderzoek te gaan. Ze sluipen weg en neuzen rond. Plots stuiten ze op een tijdmachine. Voor de grap beginnen ze op knoppen te drukken en drukt een jongen 1-2-1-2 in. Op dat moment stond de rest van de groep toevallig in de machine en voor hij het goed en wel beseft, waren ze weg. Terug naar 1212. Daar komen de jongeren terecht in een Kinderkruistocht. Ze moeten zich aanpassen en samenwerken om terug naar huis te geraken. Maar... wat als er geen weg terug is?

    Vriendengroep:
    Meisjes:

    – 1,2 - Julia Delhi Greenwood. - Ceremonials
    – 1,1 - Rachel Ariana Gilles - LostMagic |stiefzus Thomas|
    – 1;4 - Hazel Aaron Hawthorne - Tolkien
    – 1;7 - Aislynn Mitchell - Seaver
    – 1,14 - Eden Celeste Lightwood - Gamgee

    Jongens:
    – 1;7 - Ace Keegan Ross - Seaver
    – 1;4 -Jack Frederick Frayn Hayes - Tolkien
    – 1,7 - Thomas Finnegan Puckett - Ollivander |Stiefbroer Rachel|
    – 1,13 - Logan Garcia - WillNotLearn
    – 1;15 - James Johnsen - Firebolt

    Kinderen uit kruistocht: (hebben geen achternaam)
    Meisjes:

    - 1,4 - Yarah - Firebolt |zus Norabel|
    - 1;2 - Norabel - Brookie |zus Yarah|
    - 1,3 - Yuniper - Jaimes
    - 1;4 - Katarina - Boira
    -

    Jongens:
    - 1,1 - Benjamin - LostMagic
    - 1,14 - William - Gamgee
    - 1,19 - James - WillNotLearn
    -
    -

    Rijke lieden:
    Volwassenen
    - 1,20 - Philip Robbert Boleyn - Ceremonials
    Kinderen
    - 1,4 - Amilia Megan Moore - LexLover

    Profeet: -1,19- Albert - Ollivander


    Regels
    - OOC tussen () [] {}
    - Geen oneliners
    - 16+ is toegestaan
    - Ik alleen maak de topics aan, als ik weg ben, vraag ik het wel iemand
    - Het RPG start als ze plotseling in 1212 zijn.
    - max 1 meisje per speler

    Praattopic
    RollenTopic

    [ bericht aangepast op 2 feb 2013 - 16:39 ]


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'

    || Woop, ik zal Julia zo sturen (: ||


    But calm, white calm, was born into a swan.

    [alleen Julia dan want Firebolt zegt dat we maar moeten doen of James er staat aangezien ze bezig is met een wedstrijd.]


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'

    Eden Celeste Lightwood
    'Nee. Niet echt, nee,' zegt Jack als ik heb gezegd dat ik denk dat we hier niet mogen komen. ' Dat denk ik ook. We zouden beter weggaan, voor er ongelukken gebeuren,' zegt Thomas ook instemmend. Jack is ondertussen op Sean afgelopen, die op het punt staat op een knopje van de tijdmachine te drukken. 'Wow, wow, wow, dat zou ik niet doen als ik jou was,' waarschuwt Jack hem terwijl hij Sean's hand wegslaat. Sean schiet in de lach maar een paar seconden later is die lach echter verdwenen, en druipt hij als een verzopen katje af. Jack heeft hem waarschijnlijk een van zijn dodelijke blikken gegeven, daar is hij nogal goed in. Soms kan hij mij daar zelfs iets bang meekrijgen, ook al weet ik dat hij mij nooit iets aan zal doen. 'Als dat ding zou werken zouden we vast niet zo makkelijk zo dichtbij kunnen komen,' zegt Aislynn. Ik schud iets mijn hoofd, aangezien ik het daar niet mee-eens ben. Als die machine toegankelijk voor bezoekers zou zijn, dan zouden hier wel meer mensen rond lopen. 'Jongens, ik denk écht dat het beter zou zijn mochten we vertrekken,' herhaalt Thomas zijn woorden van net en hij zet al een paar passen richting de deur. Bezorgd zie ik hem vanuit mijn ooghoeken aankijken, waarna zijn blik naar Jack flitst. Ik grinnik even, loop naar Thomas toe en druk een zachte kus op zijn lippen. 'Maak je maar geen zorgen, monkey,' fluister ik zacht zodat alleen hij het horen kan. 'Jack zorgt er wel voor dat niemand aan de knoppen zit, dus er kan ook niks gebeuren,' glimlach ik. 'Maar als je echt weg wilt ga ik wel met je mee.' Hierna kijk ik naar Jack. 'Jackie, weet jij of die machine het doet is het wel verstandiger als we hier weggaan.' Ik wil er nog aan toevoegen dat zijn vader anders wel boos zou worden wanneer er iets met de machine gebeurd, maar dat lijkt me toch niet zo verstandig.

    [ bericht aangepast op 27 jan 2013 - 21:08 ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Rachel Ariana Gilles.
    'Eden, Hazel, Aislynn moet je zien het zijn net ijzeren sterren.' zeg ik vrolijk en kijk hen even aan. Het doet me denken aan in de zomer dat we allemaal naast elkaar in het gras liggen en naar de wolken kijken of 's avonds naar de sterren. Ik snap echt niet trouwens waarom Eden met Thomas is ik bedoel iewl. Kijk naar hem ! Oke misschien denk ik dit gewoon omdat hij mijn stiefbroer is maar toch... als je met hem zou moeten samenwonen in één huis zou je er hetzelfde over denken zoals ik nu doe.

    [poging om iedereen onder die machine te krijgen xd]


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'

    WHAHA. 'Jack zorgt er wel voor dat niemand aan de knoppen zit, dus er kan ook niks gebeuren."


    help

    [Lene of Marthe mag zo anders wel schrijven dat Eden de machine instapt, of haar zelf er in trekken xd]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Ace Keegan Ross ||vriendengroep||
    Mede dankzij het feit dat ik in het geheel niet op lette en met hele andere dingen bezig was merkte ik in eerste instantie niet dat de andere er al vandoor gingen. Ik bleef echter gewoon ongeïnteresseerd achter de groep aanlopen. Niet dat dat zo interessant was. Ik liet mijn ogen even over de groep glijden en toen ik geen blauwe of rode haren kon vinden begreep ik dat de rest er al vandoor was. Ik zocht even naar iets wat er interessant genoeg uit zag om hun aandacht te trekken, maar uiteindelijk begon ik maar gewoon te lopen. Ik zou hooguit verdwaald raken, maar het was niet alsof dar het einde van de wereld was. Ik kwam uit bij een kamer met iets wat wel iets weg had van een capsule en de rest van de groep stond daar ook. Ze stonden hier al wat langer nam ik aan. Mijn oortjes haalde ik uit mijn oren en stopte ze in mijn zak. Het zag er allemaal een beetje onecht uit. Tijdmachine he? Rachel lag eronder en de rest stond er een beetje omheen. "Ligt het lekker?" Vroeg ik. Het was een retorische vraag, maar dat begreep ze denk ik wel. Ik ging eronder staan en keek even naar boven. Het zag er vrij mooi uit en Aislynn liep ook langzaam onze kant op. "Ik vond dit maar niks." Bekende ze eerlijk en sloeg haar armen over elkaar. Ik haalde mijn schouders op en ging zitten. Hoewel het interessanter was dan de andere dingen die ik gezoen had was het nog steeds vrij saai, tenzij dit ding ook echt werkte natuurlijk. Dat zou alles al een stuk leuker maken.


    We've lived in the shadows for far too long.

    Rachel Ariana Gilles
    'Komaan kijk gewoon even naar boven, die ijzeren dingen lijken net op sterren.' grijns ik naar Ace en Aislynn. 'En of dit hier nu werkt of niet zolang dat Sean van die knoppen blijft is alles oke toch?' glimlach ik dan. Ik laat mijn ogen even over de kamer glijden tot ze terug bij Ace en Aislynn belanden. Ik verbeeld me even hoe het zou zijn om terug in de tijd te reizen. Stel dat we in de Renaissance terechtkomen... zouden onze kleren en haar dan ook meeveranderen? Zo van die wijde jurken met wit gepoederde gezichten en meterhoge kapsels.


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'

    (oke, ik reageer zo wel. mijn laptop is nu al 3x uitgevallen en ik moest dus telkens opnieuw schrijven.)


    And don't forget, Elvendork! It's unisex!

    Gamgee schreef:
    Eden Celeste Lightwood
    'Nee. Niet echt, nee,' zegt Jack als ik heb gezegd dat ik denk dat we hier niet mogen komen. ' Dat denk ik ook. We zouden beter weggaan, voor er ongelukken gebeuren,' zegt Thomas ook instemmend. Jack is ondertussen op Sean afgelopen, die op het punt staat op een knopje van de tijdmachine te drukken. 'Wow, wow, wow, dat zou ik niet doen als ik jou was,' waarschuwt Jack hem terwijl hij Sean's hand wegslaat. Sean schiet in de lach maar een paar seconden later is die lach echter verdwenen, en druipt hij als een verzopen katje af. Jack heeft hem waarschijnlijk een van zijn dodelijke blikken gegeven, daar is hij nogal goed in. Soms kan hij mij daar zelfs iets bang meekrijgen, ook al weet ik dat hij mij nooit iets aan zal doen. 'Als dat ding zou werken zouden we vast niet zo makkelijk zo dichtbij kunnen komen,' zegt Aislynn. Ik schud iets mijn hoofd, aangezien ik het daar niet mee-eens ben. Als die machine toegankelijk voor bezoekers zou zijn, dan zouden hier wel meer mensen rond lopen. 'Jongens, ik denk écht dat het beter zou zijn mochten we vertrekken,' herhaalt Thomas zijn woorden van net en hij zet al een paar passen richting de deur. Bezorgd zie ik hem vanuit mijn ooghoeken aankijken, waarna zijn blik naar Jack flitst. Ik grinnik even, loop naar Thomas toe en druk een zachte kus op zijn lippen. 'Maak je maar geen zorgen, monkey,' fluister ik zacht zodat alleen hij het horen kan. 'Jack zorgt er wel voor dat niemand aan de knoppen zit, dus er kan ook niks gebeuren,' glimlach ik. 'Maar als je echt weg wilt ga ik wel met je mee.' Hierna kijk ik naar Jack. 'Jackie, weet jij of die machine het doet is het wel verstandiger als we hier weggaan.' Ik wil er nog aan toevoegen dat zijn vader anders wel boos zou worden wanneer er iets met de machine gebeurd, maar dat lijkt me toch niet zo verstandig.


    Jack Frederick Frayn Hayes || Vriendengroep
    Jack zuchtte even dramatisch toen iedereen nieuwsgierig naar het ding liep en hij probeerde tevergeefs om ze weg te houden van het klavier. Als iemand daar iets intypte, kon het rampzalig mislopen.
    Jack wist niet of het ding werkte, de enige proef was met een dier geweest, maar hij was niet teruggekeerd. Jack wist niet of dat probleem al opgelost was of niet. Hij was er van overtuigd dat het beest gewoon was gestorven van de bestraling die vrijkwam wanneer de 'tijdmachine' geactiveerd werd. Waarom het was verdwenen? Daar raakte hij nog niet echt aan uit...
    De hele wetenschap erachter was best wel interessant, maar Jack was iemand die niet geloofde in fenomenen als tijdreizen.
    "Jackie, weet jij of die machine het doet? Misschien is het wel verstandiger als we hier weggaan." Jack draaide zich om en knipperde even verward met zijn ogen, omdat zijn gezichtsuitdrukking nog steeds dezelfde was als de blik die hij Sean had toegestuurd.
    "Ik weet niet of hij het doet. Ik weet alleen dat het experiment als mislukt werd bestempeld omdat ze niet konden vaststellen of het proefdier ook echt in het verleden was aangekomen..." Hij draaide zich weer om om een scheldwoord en een waarschuwing naar Nina's hoofd te slingeren, die blijkbaar ook niet echt van knopjes kon blijven.
    "Eden, Hazel, Aislynn! Moet je zien, het zijn net ijzeren sterren," riep Rachel opgewonden. Jack sloeg zijn hand voor zijn ogen.


    help

    Gamgee schreef:
    [Lene of Marthe mag zo anders wel schrijven dat Eden de machine instapt, of haar zelf er in trekken xd]


    Bij Julia ook please, nu echt totaal geen tijd meer (:


    But calm, white calm, was born into a swan.

    Ik wacht nog altijd op Ellie voor ik met Hazel kan posten.


    help

    James Johnson

    Voor ik het besef is iedereen al naar binnen en sta ik nog alleen op de parkeerplaats. Ik zucht en loop achter ze aan. waar zouden ze zijn? Al snel hoorde ik opgewonden stemmen en ik loop de kamer binnen. Julia, Rachel, Hazel, Aislynn, Eden, Ace, Jack, Thomas, Logan en Sean, mijn vrienden, staan daar ook. Zo te zien heeft niemand mij gemist. Ik haal een flesje water uit mijn tas en drink een paar slokken. 'En ik stond nog alleen op de parkeerplaats.' zeg ik dan tegen niemand in het speciaal. Dan pas valt mijn blik op een groot ijzeren ding. 'Wat is dat?' vraag ik geinteresseerd. Ik loop erheen en bekijk het ding goed. Wat was dat voor een ding?


    And don't forget, Elvendork! It's unisex!

    Ik ga naar bed. Ciaokes!


    help

    Yarah

    Norabel pakt gretig het stuk brood aan en knabbelt er op. 'Yarah?' vraagt ze, 'Ik wil niet meer,' zegt ze en haar onderlip begint te trillen. Ik druk haar tegen me aan. 'God gaat voor ons zorgen, Noor, God zorgt ervoor dat we in Jaruzalem komen.' Ik laat haar weer los. 'Hoe kom je hier aan, Yarah? Heb je het gestolen?' vraagt ze nieuwschierig. 'Of heeft iemand anders het gebracht?' Ik schud geschrokken mijn hoofd. 'Nee, het werd gebracht,' zeg ik, 'Stelen wordt niet getolereerd door God. We willen toch niet in de Hel komen?'


    And don't forget, Elvendork! It's unisex!