• Verhaal:
    International Sports Academy oftewel ISA is een school voor jonge sporttalenten over de hele wereld. Elke fanatieke, jonge sporter droomt ervan om hier toegelaten te worden. Met talent, keiharde trainingsschema's en persoonlijke diëten halen deze jongeren te top. Een nieuw jaar begint aan het ISA en de nieuwe talenten komen aan. Hoewel ze allemaal hun zinnen op de top hebben gezet vinden ze tussen de trainingen door tijd voor het sluiten van vriendschappen, het uithalen van streken en verliefd worden.


    Regels:
    * Geen Mary Sue's
    * Minstens 5 regels
    * Weer origineel - ook in de sport
    * Niet enkel 1 op 1 gesprekken.
    * OOC tussen haakjes
    * Dingen als "wie wil Henk meeten" in het praattopic
    * Melden als je langere tijd afwezig bent.
    * Er zijn meer personen als alleen de rollen denk aan trainers, huisbewaarder, conciërge andere leerlingen


    Rollen:
    Charira Asasia Meyling - huisbewaarster en trainster dans en beweging - 1,3 - Xerces
    Nick james Harrison - groepsbegleider - 1,5 -
    Alexandra Mary Skylar- kunstschaatsen -1,1 - Pebble
    Jona Lara Nilsdottir - Schermster - 1,1 - Squib
    Lola Niamh Edwards - hockey - 1,2 - Sourire
    Aubrey Jane Veréz - kickboksen - 1,1 - Neolaia
    Jolie Chloe Eberson. - jazzballet - 1,2 - DanceBabeA
    Gereserveerd - xElounor
    Rosalia Alena Rákóczi - karate - 1,3 - SerpentKiss
    Emily west - hockey - 1,4 - Sannex
    Danielle eva grand - hip-hop - 1,5 - xKimx124
    Austin Luke Woodstock. - rugby - 1,2 - Sourire
    Jesse James Parker - tennis - 1,1 -xAmore
    Christopher James Veréz - kickboksen - 1,1 - Neolaia
    Adam Elias McDown - honkbal - 1,2 - Nyan
    Cameron Esp - zwemmen - 1,3 - Squib
    Zane Wesley Garçia. - Motorcross - 1,3 - xAmore
    Ethan James McTaylor - hockey - 1,4 - Alloveryou
    Daniel (Daan) Dylan Connor - karate - 1,6 - MindBreaker
    Matze Kane Connor - break- en streetdance - 1,6 - MindBreaker


    Rollentopic
    Praattopic 1

    Begin:
    Iedereen komt aan, het schooljaar is begonnen met nieuw talent. Je brengt je spullen naar je kamer - iedereen heeft een eigen slaap - en badkamer - en zoekt de anderen op of inspecteert het terrein en de trainingsfaciliteiten.

    [ bericht aangepast op 17 jan 2013 - 17:21 ]


    Remember to be ridiculous.

    (sorry, als ik dat heb gedaan. heb nog niet heel veel rpg's gedaan en anders liep het niet.)


    Keep calm and love anything that can be loved. <3

    ( Okee heb het gelezen mijn laatste off topic bericht en nu ga ik een post schrijven )


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Sannex schreef:
    'Ja laten we snel gaan' ik volgde de huisbewaarster en volgens mij was ze ook nog coach van iets, maar daar kwam ik vast nog wel achter.
    We liepen naar het voorplein en ik zag al een groepje mensen staan. Met een glimlach liep ik er naar toe.
    'Jongens welkom op Isa' Zei ik terwijl ik in mijn handen klapte.

    [deze is even off-topic maar altijd de naam van je personage erboven zetten]


    Remember to be ridiculous.

    Aubrey Jane Veréz

    Ik stond gewoon rustig met Chris te praten tot we ruw werden onderbroken door een meisje dat tegen me aankwam. Ze verontschuldigde zich en ik knikte. 'Het is al goed, kan iedereen overkomen. ' ik glimlachte naar haat en ging met mijn hand door mijn zwarte krullen.
    Chris glimlachte naar het meisje en ik gaf hem een waarschuwende blik. Ik lachte en het meisjevroeg wat voor sporten we deden. In koor riepen we 'kickboksen.' Waardoor we vervolgens moesten lachen.
    Toen ik het wou bevestigen kwam er weer een meisje tegen me aan en ik zuchtre 'Jezus wat is er. ' ik zuchtte en Chris begon te lachen. 'Doecje goed zus. Ik glimlachte naar beide meisjes en zuchtte.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Austin Luke Woodstock

    Ik betaalde de chauffeur en stapte uit. Ik pakte mijn grote overvolle weekend tas uit de kofferbak. Ik deed de achterklep dicht en gelijk reed hij weg. ´Bedankt hè' mompelde ik licht verontwaardigd. Ik zwaaide een zwarte rookpluim van uitlaat gassen weg en liep het terrein op. Gatver, ik vond het altij zo stinken. Ik liep naar binnen, naar mijn kamer en stak de sleutel in het sleutelgat. Ik opende de deur en keek naar binnen. Wow, groot. Ik liep naar binnen en legde mijn weekend tas en bal op het bed en plofte ernaast. Ik stond op en liep naar de badkamer. Great, een bad. Ik liep weer de kamer in. Ik begon mijn kleren in de kast te leggen en zag dat mijn moeder er een brief in had gedaan. Typisch mijn moeder. Ik las hem en glimlachte. Ik legde hem onder mijn kussen en pakte een hoodie uit de kast. Ik trok hem aan en haalde mijn hand door mijn haar. Laat ik dit hier eens gaan verkennen. Ik liep mijn kamer uit en trok de deur achter me dicht. Ik stopte de sleutel in mijn broek zak en mijn handen in de zak van mijn hoodie. Ik begon maar een kant op te lopen. Aangezien het hier huge was deed ik er wel even over voordat ik hier de weg uit mijn hoofd zou kennen.


    † Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

    Charira Asasia Meyling

    Snel liepen we naar de voorkant van het gebouw en ik zag al een groepje groentjes staan. ‘Welkom ISA,’ zei Nick enthousiast. ‘Hoi, iedereen ik heb hier een formulier waar op staat welke kamer je hebt, op welke sport je staat ingeschreven enzovoorts. Dus als je je naam even zegt kan ik jullie je formulier geven.’

    [kiddykidsels]


    Ik zie God als een lopende boom die kan praten via gevoelens. Is dat raar?

    Jona Lara Nilsdottir
    Haloha! Ik stond hier ook! Natuurlijk merkten ze me niet op. Ik leek gedoemd om de komende paar jaar hier hetzelfde door te brnegen als de jaren in IJsland op school. In een sociaal isolement. Zonder vrienden en enkel oplevend door sport. Waarom was ik sociaal zo gebrekkig? Ik wist dat ik geen opvallende gestalte was maar men kon toch ook niet zo makkelijk over me heen kijken? Waarom merkte niemand mij ooit op? Het voelde zo vreemd. Ik stak mijn handen in mijn broekzak en besloot hetzelfde te doen als de afgelopen paar jaar. Stil luisteren naar de gesprekken die andere, niet onzichtbare personen hielden.

    [Jona staa ook bij Aubrey, Chistopher, Daniëlle en Emily]


    Remember to be ridiculous.

    Nick james harrison
    'ja klopt' Stemde ik in.
    'we zijn hier om het beste uit je te halen dus we vragen je om je helemaal in te zetten' 'wie niet goed zijn best doet. Die kan van school worden gestuurd en ik denk niet dat we dat willen of wel' Vervolgde ik streng'
    'Zijn er verder nog vragen?' Vroeg ik terwijl ik de groep bekeek.


    Keep calm and love anything that can be loved. <3

    ( Sorry! Wacht )

    Aubrey Jane Verez

    Ik zuchtte en keek naar een jongen die ook bij ons was komen staan ik glimlachte naar hem. Tenmnste een persokn die niet tegen me opknalde. 'Hey.' Zei ik toen naar de jongen en stwlde mezelf voor 'Aubrey Verez.' Zei ik met een licht accent en een rollende r.
    Ij deed een stap naar hem toe en stak mijn hand uit. Een warme glimlach sierde mijn getinte gezicht en mijn grijs blauwe ogen keken hem aan.
    Ik wierp een blik op Chris die wat tegen de meisjes zei. Ik kon niet bepaald horen waar se het over hadden en eerlijk gezegd boeide het me niet zolang als hij zich gedraagde.
    'En, waarvoor zit jij hier op school?' Zei ik toen met een klein grijnsje waardoor je mijn tanden lichtelijk zag.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Christopher James Verez

    'Jup broer en zus.' Zei ik tegen beide meisjes waarna Aubrey wegging en met een jogen ging praten. Ik haaldde mijn wenkbrauw op als hij maarcniks flikt. Hoe goed Aub zich ook kon verdedigen.. ze is en blijftmijn kleine zusje.. mijn enige zusje.
    Ik zette een verleidelijk glimlachje op en pakte de handen van beide meisjes. 'CHristopher Verez . ' zei ik en schonk ze een knipoog. 'Ik zit hier dus omdst ik kickboks.' Ik lachte charmant en keek hen vragend aan. 'En jullie?' Vroeg ik toen terwijl ik met mijn hand door mijn haar ging men hun afwachtend aankeek.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Jona Lara Nilsdottir
    Ik glimlachte enigszins toen het meisje zich voorstelde als Aubrey Verez, ze had een licht accent maar wie had dat nou weer niet? We spraken allemaal Engels en behalve voor de Britten en Amerikanen onder ons was dat niet de eerste taal. 'Jona Nilsdottir,' zei ik.
    In IJsland hadden we geen gewone achternamen, je kreeg de naam van je vader met son of dottir erachter geplakt en dat functioneerde dan als je achternaam. Mijn vader heette dus Nils, mijn broer heette Sindre Nilsson wat als je het mij vroeg nogal stom klonk. 'En, waarvoor zit jij hier op school?'
    'Schermen,' zei ik en ik bereidde me al voor op een geschokte reactie. 'En jij?'
    [eigenlijk is Jona een meisje, vandaar Nilsdottir, dottir betekend dochter]


    Remember to be ridiculous.

    Sourire schreef:
    (...)

    Lola Niamh Edwards.

    'Adam' stelde hij zich voor. 'Ja miscchien wel, het is hier echt een soort van doolhof' zegt hij en ik grinnik licht. Ik ben blij dat ik niet binnen was, het zag er nogal groot uit van de buitenkant en dan is het normaal nog groter van de binnenkant. 'Let's go then' zei ik en er kwam een meisje bij ons staan. 'Ik ben Amy' stelde ze zich voor en Adam stelde zich ook voor. 'Lola' zei ik toen en ik glimalchte. Al snel liep ze weg. 'Oke, dat was een snel gesprek' mompelde ik. 'Zullen we gaan zoeken dan? vroeg ik en zonder een antwoord af te wachten begon ik
    naar het gebouw te lopen. 'Wat voor sport doe jij eigenlijk?' vroeg ik en keek hem aan. Ik nam aan dat hij wel snapte dat ik aan hockey deed. Anders zou ik niet bij een hockeyveld staan. Maar hij had gelijk, het was hier een doolhof. Het is dat ik een hockeyveld uit duizende herken en het zo van anderen kan onderscheiden. Maar anders zou ik hier echt verdwaald raken. Ik stopte mijn handen half in mijn broekzak en voelde met mijn vingers het sleuteltje.


    Adam Elias McDown
    Het meisje van daarnet was algauw weer weg,dus liet ik het daar gewoon bij.
    'Oke, dat was een snel gesprek' zei Lola en ik grinnikte licht.'Zullen we gaan zoeken dan? 'vroeg ze dan,maar wachte niet op een antwoord en liep naar een gebouw.Ik volgde haar maar en keek een beetje rond.'Wat voor sport doe jij eigenlijk?'vroeg ze me dan."Ik doe honkbal,daarom wou ik het veld eens gaan bekijken."Antwoorde ik op haar vraag.
    "En jij doet hokey?"gokte ik,aangezien ze daarnet op een hokey veld stond.
    Ik ging hier echt vaak verdwalen denk ik.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    (OH SORRY HAHAHA )

    Aubrey Jane Verez

    Ik knikte. 'Mooie naam. ' zei ik toen en ik lachte. 'Schermen dus. ' zei ik en knikt. 'Gaaf.' Het verbaasde me niets, ik bedoelde maar. Ik was een kickbokser, waarom zou een schermster me moeten verbazen. Ik keek naar haar lange donkere haar.
    Ze was wel een knap meisje. Ik keek even bedenkelijk en knikte. 'Kickboksen. ' zei ik toen en ik toonde een glimlach. Ze leek me wel een tof meisje.
    'Is dit jou eerste jaar?' Vroeg ik toen veelbelovend. Hopend dat ze me wijzer kon maken.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Jona Lara Nilsdottir
    Ik was verbaasd door het gebrek aan geschokte reactie. Mensen zagen schermen altijd als een agressieve sport. Het ging juist over zelfbeheersing, lichtvoetigheid, techniek en timing. Er was niets agressiefs of gewelddadigs aan en niemand had ooit de bedoeling om de ander pijn te doen, enkel om de ander te raken en te voorkomen dat de ander jou zou raken. Toen ze me vertelde dat ze zelf aan kickboksen deed werd het net even een stukje duidelijker, natuurlijk was ze niet geschokt dat ik aan een vechtsport deed als ze er zelf aan een deed. 'Is dit jou eerste jaar?' vroeg ze.
    'Ja, waarom zou ik anders rondhangen in de eerstejaars verblijven?' vroeg ik. 'Heb je al een kamer uitgekozen?'


    Remember to be ridiculous.

    Emily west
    Ik luisterde naar de groepsbegeleider en huisbaas. Ik was geschrokken van wat de groepsleidet zei ik was niet van plan om hier een week te blijven. Ik keek omheen en zag nog wat geschokte gezichten. Ik hoorde mijn naam en pakte mijn formulier er stonden wat regels op. Al snel.vond ik mijn rooster. Mijn ogen gleden eroverheen. Fijn morgen meteen half acht hockey ik was absoluut geen ochtend mens.


    Keep calm and love anything that can be loved. <3