• Welcome to Manhattans Dollhouse!


    The Dollhouse was jaren geleden opgericht als een club voor rijke, welvarende studenten. Een plek om sociale contacten op te halen, te feesten en gewoon een plek te hebben, voor mensen van hun soort. Gelegen in Manhattan, stond ‘the Dollhouse’ bekend als een symbool voor luxe en het bezitten van geld, het hebben van één van de hoogste posities in heel New York. Om ook maar te worden toegelaten als één van de befaamde ‘poppen’, moest men een fiks bedrag geld inleveren, deelnemen aan hét bekende bal, enorm goede punten halen voor de studie en niet te vergeten; beeldschoon zijn.

    Na tientallen jaren legt de bekende televisiezender TLC een fiks geldbedrag neer om het huis op te kopen, want zij zijn van plan om weer wat leven in het poppenhuis te brengen, met hier en daar wat kleine aanpassingen…
          TLC’s ‘the Dollhouse’ richt zich op een groep jongvolwassenen die nooit echt de kans hebben gehad om iets van hun leven te maken. Na honderden inzendingen van over heel de wereld, wordt er uiteindelijk een groep gevormd uit zowel jongens als meisjes tussen de achttien en drieëntwintig. De jongeren krijgen een groot bedrag geld cadeau en mogen hun tijd doorbrengen in een reusachtige villa. De jongeren zullen compleet veranderen van de buitenkant, maar zegt dat ook iets over het innerlijk?


    Regels
    • In deze rpg hebben we liever geen one-liners. We willen nette post zien met toch wel een minimum van circa zeven regels. Als we opmerken dat je je hier meerdere malen niet aan houdt, zullen we een waarschuwing sturen.
    • Boven de post de naam zetten van de persoon waarin je schrijft.
    • Wanneer je ooc schrijft, schrijf je met haakjes. ( [ {
    • Geen onnodig gespam in het topic, dit kan via privébericht of gastenboekbericht.
    • We willen een actieve rpg, dus hopen we op minimaal vier posts per week en ook niet dat er na één topic al mensen afhaken.
    • Een gemeen personage, hoort ook gemeen te zijn en niet opeens aardig te doen.
    • Geen Mary Sue’s en Gary Stu’s – ieder personage heeft minpunten.
    • 16+ is gewoon toegestaan. (Drank, seks, grof taalgebruik, geweld, drugs, etc. als je hier niet tegen kan, meldt je dan ook niet aan.)
    • Topic's worden enkel door Lane of Everdeen geopend.


    The Dolls

    - Devlin Rowley, Amerikaanse nationaliteit, 18 jaar | Everdeen
    - Dallas Rowley, Amerikaanse nationaliteit, 19 jaar | Lane
    - Zoé Bellafonte, Zuid-Afrikaanse nationaliteit, 19 jaar | Aurorea
    - Ana Vasquez, Mexicaanse nationaliteit, 22 jaar | Galinda
    - Emma Cleassens, Nederlandse nationaliteit, 21 jaar | Mismi
    - Cassidy Callaghan, Ierse nationaliteit, 21 jaar | Exasperated
    - Blake Greywood, Britse nationaliteit, 19 jaar | Wario
    - Nikolay Baikov, Russische nationaliteit, 21 jaar | Gancanagh
    - Ryoichi Saitö, Japanse nationaliteit, 22 jaar | Tortura
    - Mikael Westergaard, Noorse nationaliteit, 22 jaar | Assassin
    - Eduardo Gonzales, Spaanse nationaliteit, 23 jaar | Saturnus
    - Amir von Monroe, Italiaanse nationaliteit, 21 jaar | Styles


    [ bericht aangepast op 9 feb 2013 - 10:27 ]


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Cassidy Callaghan, Ierse nationaliteit.
    'Ik heb van alles erop staan, maar ik heb verschillende afspeellijsten en ook een aantal zonder hardcore.' Antwoordde Emma vervolgens. Hier knik ik kort op met dat ik het begrepen heb.
    Emma nam mijn hand aan en kort schudden we handen.
    'Emma, maar volgens mij had ik dat al gezegd.' En ze laat een glimlachje zien waarbij we onze handen loslaten. Ik grinnik.
    “Dat klopt. Maar de villa overweldigde me zo erg dat ik vergeten was om mijzelf voor te stellen.” Verklaarde ik mezelf.
    'Ik ben zo terug,' had Emma gezegd en ik zag haar de villa in verdwijnen. Dus begon ik weer verder te lezen in mijn spannende boek. Nog geen bladzijde later zag ik Emma weer de villa uitlopen en ze reikt mij de Ipod aan. Wat verbaasd kijk ik haar aan, maar wacht even tot zij wat zegt.
    'Hier, zoek anders maar wat uit. Er staat best veel muziek op,' zegt ze dan en ze laat de boxjes op mijn bed achter. Ik had het aangepakt en zocht een nummer uit dat mij aansprak. Er stond inderdaad veel verschillende muziek op, zoals ze al gezegd had, en ik drukte het alternatieve genre aan.
    Zelf was Emma ondertussen haar spullen aan het opruimen en na dit gedaan te hebben legde ze het luchtbed in het water om er vervolgens op haar buik op te liggen. 'Waar kom jij vandaan?' Vroeg ze, terwijl ze naar de rand van het zwembad peddelt die het dichtst bij mij is.
    Een nummer van 'The Pretty Reckless' drukte ik aan en legde haar Ipod toen ergens veilig weg. Vervolgens ging ik wat rechter opzitten en richtte me tot haar vraag die ze net stelde.
    “Uit Ierland,” grinnikte ik.
    “En jij?”


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Emma Sophia Cleassens
    Terwijl ik op het luchtbed ga liggen in het zwembad zoekt Cassidy door mijn nummers en niet veel later hoor ik een nummer van The Pretty Reckless. Vervolgens zet ze de ipod ergens veilig weg en geeft antwoord op mijn vraag. "Uit Ierland" zegt ze grinnikend. Ik had het kunnen bedenken gezien haar accent, maar je weet het maar nooit natuurlijk. "En jij?" vraagt ze dan. "Ik kom uit Nederland" zeg ik dan en ik glimlach even. "Welk boek lees je eigenlijk?" vraag ik dan.

    Ik vind Nederland een geweldig land om in te wonen en om in op te groeien. Ik heb er een geweldige kindertijd gehad en mijn tienerjaren waren ook super. Hoewel ik super goed kon leren en altijd wel hoge cijfers haalde, was ik niet de typische nerd en had ik een leuke vriendengroep, totdat mijn nu ex ten tonele kwam. In het begin ging alles goed en was alles heel erg leuk en gezellig enzo, totdat hij me langzaam en zeker mee trok zijn wereld in. Een wereld met drugs en alcohol. Helaas voor mij kreeg ik in de gaten dat hij me langzaam zijn wereld in wou trekken. Ik denk niet graag aan wat er toen allemaal is gebeurd...


    [pff bijna geen inspiratie]

    Cassidy Callaghan, Ierse nationaliteit.
    'Ik kom uit Nederland,' had ze geantwoord waarna ze glimlachte. Mijn hoofd hield ik schuin en bedenkelijk keek ik naar haar. Nederland? Ze kon wel erg goed Engels, daar moest ik eerlijk in zijn. Waarschijnlijk had Emma zelf al wel een beetje aan mijn accent kunnen horen dat ik uit Ierland kwam. Niet dat ik het erg vond, de meesten zouden hun accent of stem haten, maar ik niet. Ik vond mijn stem en accent goed zoals ze zijn. Net zoals mijn lichaam; al waren er hier en daar wel wat dingen die moesten veranderen. Zoals mijn buik. Er was duidelijk nog striae te zien en een litteken.
    'Welk boek lees je eigenlijk?' Vroeg Emma toen.
    Snel keek ik op en wat betrapt keek ik naar Emma. Zou ze gemerkt hebben dat ik weer in een van mijn gedachtes verscholen zat?
    Ik grinnik zachtjes en pak het boek weer; die ik vervolgens ophoudt naar Emma, zodat ze die kan zien. “Het boek is van Stephen King.”
    Dan leg ik 't boek neer op mijn schoot. “Ik lees in 'Het'. Lees jij ook horror boeken of niet?” Meteen toen ik dit gezegd had kwam het beeld in mijn hoofd van Daniël, mijn ex-vriend, die dol was op horror boeken maar niet echt een stevige maag had voor horrorfilms. Ik probeerde mijn lachen in te houden, maar het ontsnapte uit mijn mond.
    Dan houdt ik snel mijn hand voor mijn mond om het lachen wat te 'dempen'. Waarom dacht ik daar nu eigenlijk zo opeens aan? Ik probeerde hem te vergeten en het incident wat ronduit een jaar geleden gebeurde. Automatisch gingen mijn handen naar mijn buik en wreven hierover.
    “Sorry. Dat heb ik erg vaak. Dan denk ik ergens aan wat mij laat lachen en dan kan ik het niet meer stoppen,” legde ik haar grinnikend uit.


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Emma Sophia Cleassens
    Ze houdt haar boek op zodat ik de titel kan lezen. "Het boek is van Stephen King" zegt ze en ze legt het boek op haar schoot. "Ik lees in 'Het'. Lees jij ook horror boeken of niet?" vraagt ze dan, maar voordat ik antwoord kan geven moet ze lachen en ze slaat een hand voor haar mond. Ik kijk haar even raar aan, omdat ik niet helemaal snap wat er nou grappig is. "sorry. Dat heb ik erg vaak. Dan denk ik ergens aan wat ij laat lachen en dan kan ik het niet meer stoppen" legt ze uit, waarschijnlijk omdat ik zo raar keek, denk ik. Ik glimlach even. "Ik ken het, al heb ik dat al een tijdje niet meer gehad" zeg ik dan wat somber, maar ik druk de gedachte snel weg. "Maar ik lees allerlei soorten boeken" zeg ik dan. "Ik heb een goed gevulde boekenkast, maar heb nu een ereader, omdat ik anders een extra koffer mee moest nemen voor de boeken denk ik" zeg ik en ik glimlach even. Ik moet zeggen dat ik nu een stuk minder lees, aangezien ik flink bezig ben met mijn eigen verhaal. "Ik vraag me af wat we hier eigenlijk allemaal gaan doen" zeg ik dan. Ik weet dat het de bedoeling is dat we het geheim dat we hebben aan een persoon moeten koppelen, maar meer is er niet echt gezegd eigenlijk..