You cant hurry love ||RPG|| ~BRL - Speeltopics

Wat als een paar ouders van drie 16 jarige jongens ineens bedenken dat die jongens eindelijk maar eens een vriendin moeten zoeken? Wat als ze negen 16 jarige meisjes uitnodigen om samen met de jongens voor een tijdje in een huis te gaan zitten? Zal het plan van de ouders slagen en vind elke jongen een meisje of gaat het helemaal mis? Zullen er nieuwe vriendschappen ontstaan of zal iedereen elkaar gewoon vervelend gaan vinden of erger zelfs, haten? Aan het einde is het wel de bedoeling dat de jongens een keuze maken tussen de meisjes, maar willen de meisjes dan nog wel? Of vinden de meisjes de jongens helemaal niet leuk meer? De keuze ligt bij jullie

Huisregels
Iedereen is aanwezig bij het avond eten van 6.00 tot 7.00
Voor de rest van de dag staat er een buffet met eten waar je van mag eten wanneer je maar wilt
Elke vrijdag avond is er een feestje van 8.00 tot later
Iedereen mag na 11.30 niet meer naar buiten
Elke dinsdag ochtend kunnen de mensen uit het huis naar de stad
Contact met de rest van de wereld kan allen met brieven die verstuurd worden vanuit de stad waar je ze dinsdagochtend heen kan brengen
Op elke kamer hangt een belletje waar je aan kan trekken voor je bediendes

Regels:
- Alle normale regels van quizlet gelden ook hier
- Geen mensen buitensluiten of afkraken
- Geen andere personages besturen, wil je een gesprek met iemand voeren vraag het dan even
- Minimaal 200 woorden per stukje! Dat is makkelijk te halen!
- Maximaal 2 personages per persoon
- Niemand behalve ik opent hier topics voor
- Niet in een dagje stoppen doe dan gewoon niet mee
- Melden als je afwezig zal zijn voor een aantal dagen
- 16+ mag, maar zet het erbij voor de mensen die het liever niet lezen
- OOC tussen haakjes [({})]

Rollen:
Jongens
-James Julian Mathers BigFatLiar
-Damian Nathaniël Wright ShatterMe
-Murno Parker Hunter Seaver

Meisjes
-Melody Sarah McNeckle BigFatLiar
-Leah Isabella McGeorge pebble
-Abdel "Abbey" Felicia Thompson chocolover13
-Rosely Moore Ruexx
-Amy-Louisa Flora Campbell Squib
-Hailey Mary King Squib
-Ness Allison Candler nessje
-Cat Summers xJules001
-Nereah "Reah" Aserianachtkat

De slaapkamers (voor de jongens blauw met groen in plaats van geel rood):

Zitkamer:

Kamerindeling
Kamer 1: James Julian Mathers, Damian Nathaniël Wright en Murno Parker Hunter
Kamer 2: Leah Isabella McGeorge, Ness Allison Candler en Abdel "Abbey" Felicia Thompson
Kamer 3: Amy-Louisa Flora, Melody Sarah McNeckle en Cat Summers
Kamer 4: Rosely Moore, Hailey Mary King en Nereah "Reah" Aseria

Het begin
Alle drie de jongens net in het huis. Dat betekent dat ze het zelf ook nog niet hebben verkent. De meisjes zullen nu langzaam 1 voor 1 binnen komen. Het is ongeveer 3 uur in de middag.

Nu ergens
Iedereen gaat langzaam maar zeker naar het eten, het eten is alles wat jullie kunnen verzinnen en het is de bedoeling dat ze elkaar ook tijdens het eten beter leren kennen omdat ze dan ook echt met ze allen zitten. Verzin maar wat, een voorstel rondje, ik kan ik kan wat jij niet kan etc

Het praat topic

[ bericht aangepast op 27 feb 2013 - 20:11 ]

---

Dont say why me, say try me

Damien Nathaniël Wright

'Ik zou nooit misbruik van je maken. Dat beloof ik' zegt ze en ik glimlach.
'Weet ik wel. Je ziet er niet uit als iemand die andere gebruikt.' Zeg ik zachtjes.
Ik kon mezelf niet meer tegen houden en pakte haar voorzichtig in mijn armen precies alsof ze breekbaar was, maar dat was ze ook voor mij. Ik drukte mijn gezicht in haar haar en ademde de heerlijke geur in. Ik was blij dat ze mijn hart niet hoorde kloppen, want die ging als een wilde te keer. Misschien kon ze het wel voelen? Ik ademde diep in en uit zodat mijn hart weer zijn normaal tempo kreeg. Ik had het gevoel dat ik haar misbruikte. Ik voelde me al direct schuldig en duwde haar voorzichtig van me af.
'Het spijt me.' Zeg ik met een verontschuldigde glimlach.

---

Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

Cat Summers
Hij pakte me zachtjes vast en trok me in een knuffel. Zijn gezicht stopte hij in mijn haar. Even schrok ik van wat hij deed. Meestal duwde ik mensen weg wanneer ze te dichtbij kwamen, in de letterlijke en figuurlijke vorm. Bij hem kon ik dat niet. Hoe erg ik mezelf ook wilde beschermen voor gekwetste gevoelens of een gebroken hart, ik kon hem niet wegduwen. Langzaam sloot ik mijn armen ook om hem heen. Het was een fijne en warme omhelzing. Heel anders dan wanneer mijn ouders of mijn beste vriendin mij omhelsde. Al snel duwde hij me van me af.
'Het spijt me' zei hij met een verontschuldigend glimlach.
Hier was hij dan, de verontschuldigend glimlach. De glimlach die ik maar al te goed kende nadat ik mensen vertelde dat ik doof was waarna ze weg bij me liepen. Al was ik het zo gewend, wanneer hij het deed voelde ik me gekwetst. Ik dacht dat hij anders was. Al had het bij hem een half uur geduurd voordat hij besefte dat hij niet me me om kon gaan, hij was niet anders. Ik besloot de eer aan mezelf te houden zoals ik altijd deed als ik die glimlach zag. Ik stond sterk op en keek hem aan.
'Het maakt niet uit' zei ik bot en ik probeerde te glimlachen waarin in niet al te goed in slaagde.
Zo gauw ik me had omgedraaid viel de eerste traan uit mijn oog. Wat dacht ik nou, dat hij niet bij me weg zou lopen. Wat was ik toch weer naief geweest.

---

Never explain yourself. Your friends don’t need it and your enemies won’t believe it.

Damien Nathaniël Wright

'Het maakt niet uit' zei ze en ze probeerde te glimlachen, maar daar sloeg ze niet in. Ze draaide zich om, maar ik pakte haar bij haar arm vast en draaide haar terug. Ik zag de dat ze weende waardoor ik verward keek. Had ik iets misdaan? Ik veegde haar traan af terwijl ik een vragende wenkbrauw. Ik pakte haar hoofd in mijn handen zodat ze me recht moest aan komen en keek in haar prachtige ogen.
'Hey, dat was niet zo bedoeld. Ik wou je niet kwetsen. Ik had gewoon bang dat ik je het gevoel gaf dat ik je misbruikte. Het spijt me als ik je gekwetst hebt. Het was niet mijn bedoeling.' zeg ik rustig terwijl ik elk woord duidelijk articuleer zodat ik zeker wist dat ze het verstond.
Ik liet haar los zodat ze zelf kon kiezen wat ze ging doen. Ik hield ook mijn armen open als teken dat als ze in mijn armen wou zijn dat ze dat mocht. Als zij zich daardoor beter voelde maakte mij het niet uit. Ik wil gewoon niet dat ze denkt dat ik haar aan de kant schuif. Ik had haar heel graag voor in het half uur dat we elkaar kende. Ik wou alleen dat ze dat wist, maar ik wist niet hoe ik dat moest duidelijk maken. Ik keek haar afwachtend aan en sloot even mijn ogen terwijl ik terug aan de geur van haar haar dacht. Als ik nu niet bang had dat ze niet meer wou dat ik haar aanraakte zou ik haar hand op mijn hart leggen om duidelijk te maken dat ik het niet erg vond dat ze er was.

---

Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

Cat Summers
Ik had nog geen twee stappen gezet of hij trok me al terug. Geïrriteerd draaide ik me om. Wat wilde hij nu nog van me! Hij veegde mijn tranen van mijn wangen. Shit, dat ook nog. Ik huilde. Zachtjes pakte hij zijn hoofd vast zodat ik hem wel moest aankijken. Meteen verdronk ik weer in zijn ogen. Dit mocht niet gebeuren. Snel keek ik omlaag. Mijn ogen bleven bij zijn lippen hangen.
'Hey, dat was niet zo bedoeld. Ik wou je niet kwetsen. Ik had gewoon bang dat ik je het gevoel gaf dat ik je misbruikte. Het spijt me als ik je gekwetst hebt. Het was niet mijn bedoeling'. zegt hij duidelijk articuleerend'. Hij liet me weer los. Langzaam zette ik weer twee stappen naar achter.
'Maar die glimlach, je wil van me af'. zei ik hem verward.
Toen pas zag ik zijn lichaamstaal. Hij stond voor me met zijn armen uitgestrekt alsof hij een knuffel wilde. Ik wist echt niet wat ik moest doen. Zijn knuffel voelde fijn maar was dat echt wat hij wilde? En al wilde hij dat, zou ik dat hem aan kunnen doen? Ik was doof. Ik kon hem toch niet opzadelen met mijn doofheid?

---

Never explain yourself. Your friends don’t need it and your enemies won’t believe it.

Damien Nathaniël Wright

'Maar die glimlach, je wil van me af.' Ik zuchtte zachtjes terwijl ze me verward aan keek.
'Neen, ik wou gewoon niet overkomen alsof ik je gebruikte. Ik vond het fijn om je te knuffelen.' zeg ik zachtjes en richtte mijn blik op de grond terwijl ik verder sprak. 'Het maakt me niet uit of je doof bent. Al was je oerlelijk, het zou me niet kunnen schelen. Voor mij telt enkel het innerlijk en ik zou gebaren kunnen leren als het moest.' zeg ik en ik keek haar terug aan zodat ze kon zien dat ik het meende.
Mijn glimlach had haar laten denken dat ik van haar af wou terwijl dat helemaal niet zo was. Ik wou ze juist heel dichtbij me hebben zodat ik zeker wist dat alles oké was. Ik wist nu bijna zeker dat mijn ouders haar hadden uitgekozen voor mij omdat ze wisten dat het me niet uitmaakte wat voor ziekte ze ook had. Voor mij telde echt het innerlijk alleen en momenteel klikte het echt goed met Cat en ik had schrik dat als ze nu weg zou lopen dat ik haar dan kwijt was. Daarom wou ik niet dat ze nu wegging. Dan zou ik het enigste meisje kwijtraken waar het mee klikte. Ik zuchtte terug en keek terug naar mijn schoenen terwijl ik mijn armen een beetje liet zakken. Ik voelde me net een gek die hier zo stond met zijn armen open wachtend tot iemand erin zou springen, maar dat gebeurde gewoon niet.

---

Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

Cat Summers
Het maakte hem niet uit? Hij zou zelfs gebaren leren? Ik keek in zijn ogen en zag dat hij het echt meende. Hij zuchtte en keek terug naar zijn schoenen. Langzaam liet hij zijn armen zakken. Zonder erover na te denken deed ik weer twee stappen naar voren en knuffelde ik hem. Het voelde goed. Na een tijdje liet ik hem los. Ik deed weer een stap achteruit. Zonder erover na te denken bracht ik mijn vingertoppen naar mijn mond en legde die over mijn lippen. vervolgens kantelde ik mijn hand naar voren. Ik glimlachte naar hem
'dat betekende bedankt' bekende ik. 'En het spijt me dat ik zo over je dacht'.

---

Never explain yourself. Your friends don’t need it and your enemies won’t believe it.

Damien Nathaniël Wright

Toen ze armen rond me sloeg voor een knuffel vergat ik even alles. Ik legde mijn hoofd weer in haar haar en genoot ervan. Ik voelde me echt veel te goed bij haar. Het was niet normaal hoe ik me bij haar voelde. Zo heb ik me nog nooit gevoeld en normaal zou ik iedereen ook meteen hebben weggeduwd. Zelfs als ik gedronken heb duw ik meisjes van me weg als ze aan mij komen hangen. Toen Cat me weer los liet keek ik vragend tot terwijl ze haar vingertoppen op haar lippen legden en die vervolgens naar voren kantelde. Ze glimlacht naar hem. 'Dat betekende bedankt. En het spijt me dat ik zo over je dacht'.
'Het is niks. Ik denk wel dat veel meisjes zo slecht voor me denken.' zeg ik en ik haalde mijn schouders op om duidelijk te maken dat ze me koud lieten. 'Ik heb nooit een vriendin gehad.' beken ik dan ineens weer en wou mezelf op mijn kop slaan omdat ik het uit mijn had laten floepen. Wat interesseerde het haar nu dat ik nooit een vriendin heb gehad.

---

Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

Cat Summers
'Heb je nog nooit een vriendin gehad' vroeg ik verwonderd.
Hoe kon hij nou nooit een vriendin gehad hebben. Ik kon het mezelf echt niet voorstellen. Hij was aardig en ook totaal niet lelijk. Het tegendeel zelfs.
'Ik heb nog nooit een vriend gehad' bekende ook ik.
Ik vond dat hij het mocht weten. Hij was zo eerlijk geweest tegen mij te zeggen dat hij nog nooit een vriendin had gehad dan kon ik hem op zijn minst iets beter laten voelen door te zeggen dat ook ik nog nooit een relatie had gehad. En het was waar. Ik had nog nooit een vriend gehad. Ik had zelfs nog nooit gezoend. Ik werd doof op mijn 12. Voor die tijd was ik nooit met jongens bezig en na die tijd duwde ik ze altijd weg of liepen ze vanzelf weg als al erachter kwamen dat ik doof was. Maar dat ik nog nooit gezoend had hield ik lekker voor me.

---

Never explain yourself. Your friends don’t need it and your enemies won’t believe it.

Damien Nathaniël Wright

'Heb je nog nooit een vriendin gehad. Ik heb nog nooit een vriend gehad.' bekend ze dan en ik adem opgelucht in. Ik was dus niet de enigste die nog geen vriendin heeft gehad. Ik ben wel is gekust geweest met een dom spelletje, maar dat telt niet mee vind ik persoonlijk. Er waren altijd wel meisjes die achter me aan liepen, maar dat waren meestal van die Barbies die hun benen voor iedereen open doe waardoor ik ze al niet zie zitten. Ik had het echt niet van die meisjes die zich gedragen alsof ze de beste en de mooiste zijn. Vooral die me het meeste make-up op vond ik degoutant. Als je met een doek over hun gezicht gaat hangt er allemaal make-up op. Daar kreeg nu echt is kots neigingen van. Oké, ik begrijp het als je wat meer make-up op doet dan je meestal draagt als je uitgaat, maar toch niet de hele tijd door? We waren echt in een tijdperk beland waar Barbies de idolen waren. Ik had liever de echte meisjes. Het maakte me niet uit of ze dik, dun, lelijk of mooi is, het innerlijke telt alleen, maar vind ik. Ik glimlach naar Cat en streelde haar wang om te zien of ze iets van make-up had. Het voelde precies van niet waardoor ik mijn hand rustig weg trok en weer langs mijn lichaam liet vallen.
'Ik vind het raar dat een mooi en aardig meisje als jij geen vriendje heeft gehad. Je bent tenminste echt en geen Barbie. Ik heb het niet op Barbie lookalikes. ' zeg ik dan met een glimlach.

---

Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

Cat Summers
Shit.. Het laatste woord kon ik niet volgen. Het was gewoon een woord die ik niet kende. Meteen werd ik rood. Het enige wat ik eruit kon halen was moutainbikes maar ik dacht niet dat dat was wat hij bedoelde. Hij had het in ieder geval niet op barbies en hij noemde me mooi en aardig. Meteen toen ik dat besefte trok er een warm gevoel door me heen. 'Het is niet zo gek hoor dat ik nog nooit een vriendje heb gehad. Ik ben doof, de meeste mensen zien dat niet echt zitten' grinnikte ik de verbittering klonk toch door in mijn stem dacht ik. 'Wat ik gekker vind is dat jij nog nooit een vriendin hebt gehad' vervolgde ik. Ik kon het me gewoon echt niet voorstellen. Ik bedoel, hij was nog maar 16 maar tegenwoordig had iedere knappe jongen of ieder knap meisje al een vriendje op zijn of haar dertiende.

---

Never explain yourself. Your friends don’t need it and your enemies won’t believe it.

Damian Nathaniël Wright

'Het is niet zo gek hoor dat ik nog nooit een vriendje heb gehad. Ik ben doof, de meeste mensen zien dat niet echt zitten.' ze grinnikt een beetje verbitterd. Wat ik gekker vind is dat jij nog nooit een vriendin hebt gehad.'
Ik haalde mijn schouders op. 'Ik had er nooit echt tijd voor en er was nooit echt een meisje dat ik interessant vond. Ik denk dat ik meer tegen je hebt gepraat dan ik ooit tegen een ander meisje heb gepraat. Ze krijgen meestal een gewone 'hoi' en dan liep ik weg of ik negeerde hun. Ik was toch altijd bezig mets sporten dus zag ik het nut ook nooit in om met een meisje te gaan.' Het was waar. Ik had niet alleen geen zin om met iemand te gaan, maar ook omdat ik toch geen tijd maakte voor iemand aangezien ik altijd probeerde te sporten. 'Ik snap trouwens niet waarom ze het erg moeten vinden dat iemand doof is. Dat maakt toch niet uit als het innerlijk goed is?'

---

Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

Cat Summers
'Heb je nu dan wel tijd voor een vriendin?' vraag ik. 'Of is dit allemaal maar een idee van je ouders geweest en ben je helemaal niet van plan om hier een vriendin te krijgen?' Ik had niet zijn hele woordenvloed kunnen volgen maar ik snapte eruit dat hij te druk was met sport en ook nooit echt geïnteresseerd was geweest in een meisje. 'Ik snap het trouwens wel hoor dat mensen het erg vinden dat ik doof ben. Ik ben niet zo goed met communiceren dan andere mensen.' Het was waar. Misschien was het hem nog niet opgevallen, wat me sterk leek, maar soms kon ik niet zo goed communiceren. Liplezen was moeilijk en vaak kreeg ik maar de helft van de zin mee. Voor de rest was ik erg goed in gebarentaal maar dat konden alleen mijn ouders en mijn beste vriendin een beetje omdat die het voor mij geleerd hadden. Ik vond het ook raar om te praten omdat ik zelf niet wist hoe mijn stem klonk en omdat ik niet wist ofdat ik te hard of te zacht praatte.

---

Never explain yourself. Your friends don’t need it and your enemies won’t believe it.

(ik zou het fijn vinden als er andere mensen dan xjules001 en shatterme ook zouden reageren)

---

Dont say why me, say try me

[Ik wou net wachten tot anderen zouden reageren.]

---

Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

[Ja, Ik zou het ook wel leuk vinden als wat meer mensen weer actief aan deze topic zouden meedoen.. )

---

Never explain yourself. Your friends don’t need it and your enemies won’t believe it.