You cant hurry love ||RPG|| ~BRL - Speeltopics

Wat als een paar ouders van drie 16 jarige jongens ineens bedenken dat die jongens eindelijk maar eens een vriendin moeten zoeken? Wat als ze negen 16 jarige meisjes uitnodigen om samen met de jongens voor een tijdje in een huis te gaan zitten? Zal het plan van de ouders slagen en vind elke jongen een meisje of gaat het helemaal mis? Zullen er nieuwe vriendschappen ontstaan of zal iedereen elkaar gewoon vervelend gaan vinden of erger zelfs, haten? Aan het einde is het wel de bedoeling dat de jongens een keuze maken tussen de meisjes, maar willen de meisjes dan nog wel? Of vinden de meisjes de jongens helemaal niet leuk meer? De keuze ligt bij jullie

Huisregels
Iedereen is aanwezig bij het avond eten van 6.00 tot 7.00
Voor de rest van de dag staat er een buffet met eten waar je van mag eten wanneer je maar wilt
Elke vrijdag avond is er een feestje van 8.00 tot later
Iedereen mag na 11.30 niet meer naar buiten
Elke dinsdag ochtend kunnen de mensen uit het huis naar de stad
Contact met de rest van de wereld kan allen met brieven die verstuurd worden vanuit de stad waar je ze dinsdagochtend heen kan brengen
Op elke kamer hangt een belletje waar je aan kan trekken voor je bediendes

Regels:
- Alle normale regels van quizlet gelden ook hier
- Geen mensen buitensluiten of afkraken
- Geen andere personages besturen, wil je een gesprek met iemand voeren vraag het dan even
- Minimaal 200 woorden per stukje! Dat is makkelijk te halen!
- Maximaal 2 personages per persoon
- Niemand behalve ik opent hier topics voor
- Niet in een dagje stoppen doe dan gewoon niet mee
- Melden als je afwezig zal zijn voor een aantal dagen
- 16+ mag, maar zet het erbij voor de mensen die het liever niet lezen
- OOC tussen haakjes [({})]

Rollen:
Jongens
-James Julian Mathers BigFatLiar
-Damian Nathaniël Wright ShatterMe
-Murno Parker Hunter Seaver

Meisjes
-Melody Sarah McNeckle BigFatLiar
-Leah Isabella McGeorge pebble
-Abdel "Abbey" Felicia Thompson chocolover13
-Rosely Moore Ruexx
-Amy-Louisa Flora Campbell Squib
-Hailey Mary King Squib
-Ness Allison Candler nessje
-Cat Summers xJules001
-Nereah "Reah" Aserianachtkat

De slaapkamers (voor de jongens blauw met groen in plaats van geel rood):

Zitkamer:

Kamerindeling
Kamer 1: James Julian Mathers, Damian Nathaniël Wright en Murno Parker Hunter
Kamer 2: Leah Isabella McGeorge, Ness Allison Candler en Abdel "Abbey" Felicia Thompson
Kamer 3: Amy-Louisa Flora, Melody Sarah McNeckle en Cat Summers
Kamer 4: Rosely Moore, Hailey Mary King en Nereah "Reah" Aseria

Het begin
Alle drie de jongens net in het huis. Dat betekent dat ze het zelf ook nog niet hebben verkent. De meisjes zullen nu langzaam 1 voor 1 binnen komen. Het is ongeveer 3 uur in de middag.

Nu ergens
Iedereen gaat langzaam maar zeker naar het eten, het eten is alles wat jullie kunnen verzinnen en het is de bedoeling dat ze elkaar ook tijdens het eten beter leren kennen omdat ze dan ook echt met ze allen zitten. Verzin maar wat, een voorstel rondje, ik kan ik kan wat jij niet kan etc

Het praat topic

[ bericht aangepast op 27 feb 2013 - 20:11 ]

---

Dont say why me, say try me

Melody Sarah McNeckle
Ik was nogal verbaasd toen we weer in een badkamer stonden. 'Hoeveel badkamers heeft dit huis wel niet, 21?' Zei James. Hij had me mee gesleurt naar beneden en toen waren we opzoek gegaan naar eten. Ik was er inmiddels achter dat hij heel erg koppig was, elke keer als ik zei laten we hier links gaan moest en zouden we naar rechts. Uiteindelijk zijn we hopeloos verdwaalt geraakt in dit veel te grote huis. 'Zou kunnen, maar ik denk dat we gewoon voor de 21 keer in dezelfde badkamer staan', zei ik. 'Echt? Weet jij hoe die andere er uit zagen? Ik niet namelijk', zei hij. Ik schudde mijn hoofd. Ik streek met mijn hand door mijn haren waar inmiddels geen haarband meer in zat. Die had James al een hele poos geleden gestolen en op gezet. Het zag er wel heel grappig uit, James met Mickey Mouse oren. 'Heb jij het telefoonnummer van iemand hier?' Vroeg ik terwijl ik met een zucht de badkamer deur weer dicht trok en een random gang in liep. 'Helaas niet. Mijn ouders hadden ons beter een plategrind en een personlijke gids kunnen meegeven', zei hij grijnzend. 'Plategrond of niet, ik heb het keukste van het hele huis gevonden!' Riep ik over mijn schouder naar achteren. Ik was net de hoek om geslagen en zag een glazen deur met daarachter een zwembad. 'Wat heb je dan gevo....'. Hij stopte met praten toen hij achter me stond. Ik trok de deur open en zuchte. 'Wat jammer dat ik mijn bikinie niet aan heb', zei ik terwijl ik naar de rand van het zwembad liep. 'Bikinie of niet wij gaan zwemmen!' Riep hij. Net voordat ik kon reageren voelde ik zijn handen in mijn rug en met een luide gil viel ik in het water. Toen ik boven kwam zag ik hem keihard laggen en ik zwom snel naar de rand van het zwembad. 'Jij vuile... Als mijn mobieltje niet water dicht was had jij zo een groot probleem' zei ik. 'Maar nu ik toch nat ben kunnen WE net zo goed echt gaan zwemmen', vervolgde ik. Gelukkig had ik onder mijn weide t-shirt een hemdje aan en kon ik mijn t-shirt ge woon uitdoen. Mijn schoennen en sokken trok ik ook uit en mijn broek was kort zat. Na mijn geld, mobiel en andere dingen ook te hebben weggelegd zag ik dat James bezig was met zijn t-shirt uitdoen. Stiekempjes gluurde ik naar zijn six-pack en ik moest toe geven james zag er niet verkeerd uit. Nadat ook hij zijn schoennen uit had en zijn zakken leeg sprongen we in het zwembad. Dat eten kon wel wachten

---

Dont say why me, say try me

(Ik wil posten, maar ik ,moet op Pebble wachten tenzij iemand mij komt redden )

---

We've lived in the shadows for far too long.

Seaver schreef:
(Ik wil posten, maar ik ,moet op Pebble wachten tenzij iemand mij komt redden )

Hailey kan wel komen

---

Remember to be ridiculous.

[Squib je haakjes en waar was je mee bezig seaver? sorry ik ben het vergeten het is lastig alles te ondhouden]

---

Dont say why me, say try me

(Ik, of Munro was bezig met Leah helpen om haar koffer naar haar kamer te krijgen. En @Squib dat is goed hoor. We staan boven bij kamer 2^^)

---

We've lived in the shadows for far too long.

Hailey Mary King
Ik kwam mijn kamer uit met de bedoeling om beneden opzoek te gaan naar iets eetbaars maar mijn weg werd vanzelfsprekend geblokkeerd door een van de drie jongens, niet James want die had ik al ontmoet dus het moest een van de andere twee zijn, en een van de overige acht meiden. Ik tikte even op de schouder van de jongen want die stond het dichtst bij. 'Ehm zouden jullie het erg vinden om mij er langs te laten?' vroeg ik. 'Ik ben trouwens Hailey,' voegde ik er aan toe terwijl ik mijn hand door mijn haar haalde en naar hem glimlachte.

---

Remember to be ridiculous.

Murno Parker Hunter
Voordat ik het door had was Melody er alweer vandoor. Ik schudde zacht lachend mijn hoofd om het feit dat ze geen moment getwijfeld had om met James mee te gaan. Ik keek weer naar Leah die nog geen antwoord had gegeven op mijn vraag of ze iets wilde drinken. Ikm wist nog eigelijk niet waar de keuken was, maar dat zou wel goed komen hoopte ik. Ik voelde dat er iemand op mijn schouder tikte en draaide mij om. "Ehm zouden jullie het erg vinden om mij er langs te laten?" Vroeg het meisje. Oke, haar naam ekende ik nog niet, dus zei waarschijnlijk de mijne ook niet. "Tuurlijk, waar om zou dat niet mogen. Ik ben trouwens Munro." Zei ik nog altijd even vrolijk. Mijn humeur was er in ieder geval niet op achteruit gegaan. Het meisje zag er aardig uit, maar dat deden ze over het algemeen allemaal. Ik moest toegeven dat mijn ouders heel andere meiden gekozen hadden dan dat ik verwacht had, maar ik kende ze natuurlijk nog niet zo goed.

---

We've lived in the shadows for far too long.

Hailey Mary King
Ik grijnsde, hij was de enige die ik tot nu toe had gesproken, dat waren ook wel drie personen als ik hem meetelde, die geen opmerking maakte over mijn lila haar dus dat was wel weer eens verfrissend. 'Aangenaam Murno,' zei ik en ik gaf hem een enthousiaste knuffel, dat deed ik trouwens bij iedereen, mensen knuffelen was een deel van mij zijn, zelfs als je ze nog totaal niet kende. 'Heb jij het hier al naar je zin?'

---

Remember to be ridiculous.

Murno Parker Hunter
Ik had in eerste instantie dat ik een knuffel kreeg een beetje een schrikreactie, maar ik was altijd nogal schrikkerig. Ze leek mij nu al een heel vrolijk en enthousiast persoon en dat kon ik wel waarderen. "Umh... op zich wel. De mensen zijn aardig, het huis is mooi. Dus ik vind het hier wel leuk." Zei ik met een glimlach en knuffelde terug. "Ook heel leuk om te zien dat de meiden niet allemaal een stel tutjes zijn." Voegde ik eraan toe. "dus ben je hier vrijwillig of ook door je puders gestuurd?" Vroeg ik. Ik wist eigenlijk niet echt hoe de meiden waren uitgekozen, aangezien ik niet naar mijn ouders geluisterd had.Het kon natuurlijk altijd dat de meiden zichzelf hadden ingechreven, maar ook dat iemand anders hun op had gegeven. Ik verwachtte namelijk niet dat letterlijk elk meisje in de rij stond om ons drie te ontmoeten.

---

We've lived in the shadows for far too long.

Hailey Mary King
Ik grijnsde. Tutje was niet de beste omschrijving van mij, ja ik besteedde tijd aan mijn uiterlijk en droeg aardig wat make-up maar ik was zeker geen standaard tutje. 'Dus ben je hier vrijwillig of ook door je ouders gestuurd?' vroeg hij.
'Het was een idee van mijn ouders maar ik zie er niet tegenop,' zei ik. 'Ik heb besloten dat ik hier maar gewoon mijn best ga doen om vrienden te maken, die vind ik leuker als vriendjes. Dat levert over het algemeen enkel problemen op.'

---

Remember to be ridiculous.

Abdel "Abbey" Felicia Thompson
'Hi, ik ben Rosaly. Maar noem me maar Rose. Enneh ik ben te laat, maar dat hadden jullie vast wel door.' Zei een meisje wat net de kamer ik gelopen kwam met een luide stem. Ik had haar nog niet eerder gezien. Niemand zei iets dus ik stond maar op: 'Hey ik heet Abdel maar zeggen jullie maar Abbey. En ehm mijn spullen staan nog allemaal hier, zou iemand van jullie met mij mee naar de kamers boven willen? Dan kunnen we onze spullen daar neerzetten en misschien wat gaan eten ofzo?' Ik keek de kamer rond volgens mij waren sommige wel verbaasd dat ik opeens zoveel praten want volgens mij had ik nog niet echt veel gezegt sinds ik hier binnen was geweest. Maar dat doe ik altijd als ik ergens binnen kom; ik doe eerst een beetje afstandelijk en observeer iedereen een beetje. Als ik dat heb gedaan ga ik gewoon mijn eigen gang en kijk ik wel wie mij volgt en met wie ik in gesprek ofzo kom.

[Is dit goed? En wanneer is het in het verhaal etenstijd en wanneer gaan we in het verhaal slapen enzo?]

[ik geef de tijden wel een beetje aan ik denk dat het nu half 6 is ongeveer. van 6 tot 7 is het avondeten waar iedereen verplicht aanwezig is en voor de rest is er een buffet wat er de hele dag staat.]

---

Dont say why me, say try me

Rosely (Rose) Moore
'Hi Abbey' zeg ik vrolijk tegen haar. Ik ben echt blij dat ik mensen zie. Er zijn al best veel mensen in het huis. Volgens mij ben ik de laatste die binnen is gekomen.Bedankt ma, denk ik nog even bij mezelf. Fijn dat je me in een huis vol onbekenden hebt achtergelaten. Te laat ook nog wel. Maar daar kunnen de anderen hier natuurlijk niets aan doen. Ik ben heel benieuwd hoe iedereen hier is. Abbey lijkt me in elk geval aardig en niet saai. Ik kan echt niet tegen mensen die saai zijn. Dus besluit ik met haar me te gaan naar boven. Ik heb verder toch niets te doen. 'Ik loop wel mee naar boven. Ik moet mijn spullen ook nog ergens dumpen. Weet jij hoe de kamers eruit zien?' vraag ik terwijl ik al mijn tassen weer oppak. Waarom heb ik ook zoveel spullen mee? denk ik bij mezelf. Dat moet ik ook nog allemaal de trap op krijgen.

---

Aerials, in the sky. When you lose small mind you free your life .

James Julian Mathers
Het was leuk om met melody te zwemmen. We hadden mijn t-shirt gepakt en als bal gebruikt om te gaan overgooien. Het was niet helemaal geslaagt, maar dat deet er niet toe. We hadden natuurlijk wel meer dingen gedaan zei had bijvoorbeeld op mij schouders gezeten en ze had gebrobeert mij op haar schouders te nemen. Ik ging er maar van af omdat ze bijna verdronk. Nu zaten we tegen elkaar aan in het ondiepe water. We waren uitgeput en het water was ijskoud. 'Hoe laat is het eigenlijk?' Vroeg ze in eens. Ik kon vanaf hier niet bij mijn mobietje die op de kant lag en klom het water maar uit. 'Halfzes!' Riep ik. Godverdome we moesten bijna eten! 'WAT! Zo laat al?' Riep ze terwijl ze het zwembad uitklom. 'Zeg james, we hebben geen handoeken', zei ze. 'O shit! Misschien hangen ze in de badkamer?' Zei ik. Ze wou haar spullen pakken, maar ik zei dat we beter eerst de badkamer konden gaan zoeken. Nadat we de deur uit waren gelopen zei ze dat we naar links moesten. 'Nee we moeten naar rechts', zei ik. 'Ik heb niet veel vertrouwen in jou richtings gevoel, maar als ik vandaag een ding heb geleerd dan is het wel dat het nutteloos is om tegen je in te gaan', zei ze. 'O wat ben je toch aardig'. Ik was niet echt beledigd, maar liep wel naar echts. Na een paar keer een paar gangen in te zijn geslagen kwamen we aan in, jawel hoor in de kamer met het bufet. Druipend stonden we daar. Ik zag Damien daar staan met een meisje. 'Nee niet hier', Zei ik en liep de kamer weer uit. Dit keer liet ik Melody de weg maar wijzen. 'He daar is de trap naar de slaapkamers! Denk ik....' Riep ik ineens. 'Yes! Daar is vast wel iemand die WEL de weg weet naar een berg handoeken!' Zei ze. Ik rende bijna naar de trap, niet verstandig want nu slipte ik en Melody merkte het net te laat waardoor ze tegen me opknalde en boven op me lach. Ik schaterde het uit zei ook. Lachen stonden we op en liepen nu LANGZAAM naar boven.

---

Dont say why me, say try me

Abdel "Abbey" Felicia Thompson
Ik liep samen met Rose de trap op. Nouwja liep, het was eerder struikelend-de-trap-op-vallen. Want behalve mijn eigen rugzakje, weekendtas en skateboard droeg ik ook nog een koffer samen met Rose die van haar was. Rose zelf droeg ook nog een handtas, trolly, schoudertas en nog een tas. Ze had mooie langen blonden lokken (waar ik best wel jaloers op was) en net als mij dip-dye maar dan bruine. Ze had haar nagels mooi baby blauw gelakt en ik vond dat ze zich mooi had opgemaakt. Maar ook niet té, net zoals ze veel tassen bij zich had. Maar echt een trutje vond ik haar ook niet. Toen we bijna boven aan de trap waren viel ik bijna, ze lachte. Maar niet op een gemeene manier. Ik lachte met haar mee. Zo liepen we verder, na 10 minuten kwamen we dan eindelijk in een gang waar de kamers wel moesten zijn. 'Wow wat is dit huis groot' zei ik tegen Rose. 'Eindelijk..' Maar ik maakte me zin niet af. Aan de andere kant van de gang kwamen een jongen en een meisje aangelopen. Ze waren kletsnat en het leek alsof we heeeeel ongelegen aankwamen lopen....