• Wat als een paar ouders van drie 16 jarige jongens ineens bedenken dat die jongens eindelijk maar eens een vriendin moeten zoeken? Wat als ze negen 16 jarige meisjes uitnodigen om samen met de jongens voor een tijdje in een huis te gaan zitten? Zal het plan van de ouders slagen en vind elke jongen een meisje of gaat het helemaal mis? Zullen er nieuwe vriendschappen ontstaan of zal iedereen elkaar gewoon vervelend gaan vinden of erger zelfs, haten? Aan het einde is het wel de bedoeling dat de jongens een keuze maken tussen de meisjes, maar willen de meisjes dan nog wel? Of vinden de meisjes de jongens helemaal niet leuk meer? De keuze ligt bij jullie ;)

    Huisregels
    Iedereen is aanwezig bij het avond eten van 6.00 tot 7.00
    Voor de rest van de dag staat er een buffet met eten waar je van mag eten wanneer je maar wilt
    Elke vrijdag avond is er een feestje van 8.00 tot later
    Iedereen mag na 11.30 niet meer naar buiten
    Elke dinsdag ochtend kunnen de mensen uit het huis naar de stad
    Contact met de rest van de wereld kan allen met brieven die verstuurd worden vanuit de stad waar je ze dinsdagochtend heen kan brengen
    Op elke kamer hangt een belletje waar je aan kan trekken voor je bediendes

    Regels:
    - Alle normale regels van quizlet gelden ook hier
    - Geen mensen buitensluiten of afkraken
    - Geen andere personages besturen, wil je een gesprek met iemand voeren vraag het dan even
    - Minimaal 200 woorden per stukje! Dat is makkelijk te halen!
    - Maximaal 2 personages per persoon
    - Niemand behalve ik opent hier topics voor
    - Niet in een dagje stoppen doe dan gewoon niet mee
    - Melden als je afwezig zal zijn voor een aantal dagen
    - 16+ mag, maar zet het erbij voor de mensen die het liever niet lezen
    - OOC tussen haakjes [({})]

    Rollen:
    Jongens
    -James Julian Mathers BigFatLiar
    -Damian Nathaniël Wright ShatterMe
    -Murno Parker Hunter Seaver

    Meisjes
    -Melody Sarah McNeckle BigFatLiar
    -Leah Isabella McGeorge pebble
    -Abdel "Abbey" Felicia Thompson chocolover13
    -Rosely Moore Ruexx
    -Amy-Louisa Flora Campbell Squib
    -Hailey Mary King Squib
    -Ness Allison Candler nessje
    -Cat Summers xJules001
    -Nereah "Reah" Aserianachtkat


    De slaapkamers (voor de jongens blauw met groen in plaats van geel rood):



    Zitkamer:



    Kamerindeling
    Kamer 1: James Julian Mathers, Damian Nathaniël Wright en Murno Parker Hunter
    Kamer 2: Leah Isabella McGeorge, Ness Allison Candler en Abdel "Abbey" Felicia Thompson
    Kamer 3: Amy-Louisa Flora, Melody Sarah McNeckle en Cat Summers
    Kamer 4: Rosely Moore, Hailey Mary King en Nereah "Reah" Aseria

    Het begin
    Alle drie de jongens net in het huis. Dat betekent dat ze het zelf ook nog niet hebben verkent. De meisjes zullen nu langzaam 1 voor 1 binnen komen. Het is ongeveer 3 uur in de middag.

    Nu ergens
    Iedereen gaat langzaam maar zeker naar het eten, het eten is alles wat jullie kunnen verzinnen en het is de bedoeling dat ze elkaar ook tijdens het eten beter leren kennen omdat ze dan ook echt met ze allen zitten. Verzin maar wat, een voorstel rondje, ik kan ik kan wat jij niet kan etc :)

    Het praat topic

    [ bericht aangepast op 27 feb 2013 - 20:11 ]


    Dont say why me, say try me

    [:3 leuk stukje daar kan ik wat mee ga zo schrijven]

    [ bericht aangepast op 13 jan 2013 - 20:30 ]


    Dont say why me, say try me

    [Sorry sorry sorry! Ik ben een weekend weg geweest en was vergeten dat te melden, ik ga nu meteen reageren met Leah! (: ]


    Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

    Leah Isabella McGeorge.
    Zwijgend luisterde ik naar het gesprek tussen Munro en het meisje. Ik had nog niet geantwoord op de vraag van Munro of ik wat drinken wilde hebben, wat ik eigenlijk wel wilde. Ik was bang dat ik het gesprek zou verstoren, of dat ze me niet zouden horen. Ik trok mijn tas wat hoger op zodat de band wat beter over mijn schouder hing. Mijn ogen gingen even door de gang. Met wie zou ik een kamer delen? Of zal ik een kamer alleen hebben? Dat laatste dacht ik niet, hoewel het huis daar waarschijnlijk wel groot genoeg voor was. Mijn aandacht richtte ik weer op het gesprek, waar ik niets van mee had gekregen. Ik schraapte mijn keel om wat aandacht te krijgen. 'Sorry om het gesprek te verstoren,' sprak ik zacht. 'Maar ik wil wel wat drinken. Ik ga wel eerst even mijn spullen in mijn kamer leggen.' Mijn grote lichtblauwe ogen gleden over het gezicht van Munro en daarna over die van het meisje. Ze zag er wel aardig uit en ik hoopte dat ze dat ook was. Ik hoopte dat niemand hier een reden zag om iedereen tegen me op te zetten, dat zou ik niet aan kunnen.


    Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

    Melody Sarah McNeckle
    Een beetje hyper lypen ik en james de gang in. Het was supergezellig geweest vandaag met hem, maar we waren vooral ok heel stom geweest dat we telkens de badkamer vonden toen we op zoek waren naar het bufet en toen we toen eindelijk op zoek naar de badkamer waren dat we toen het bufet vonden. Nauja dat soort dingen maakte het juist leuk. Ik keek naar james hij was nog steeds maar half aan gekleed en drijfnat, niet dat ik niet drijfnat was. Op zijn hoofd stond mijn haarband, die had hij niet afgedaan voor het zwemmen. Een oor hing half naar beneden en de andere lag gewoon plat op zijn hoofd. Ik wist dat als ik hem gewoon zou pakken dat hij me tegen zou houden en ik bedacht een list, anders zou ik ze nooit terug krijgen. Ik stond stil en knuffelde hem plotseling maar zorgde dat mijn armen om zijn nek hingen. 'Waar is dat goed voor?' Vroeg hij. 'Gewoon daar heb ik zin in', zei ik terwijl in van mijn handen langzaam naar zijn haar toe ging. 'Mag dat soms niet?' Vroeg ik met een pruillip. Ook mijn andere hand hing nu bijna naast de haarband. Ik wou hem net vast pakken en omhoog trekken toen ik iets achter me hoorde. Ik greep de haarband en draaide mijn hoofd om, aangezien het niet makelijk was om je tijdens een knuffel om te draaien. Aan de andere kant van de gang stonden 2 meisjes. De ene leek gestopt te zijn midden in haar zin en keek ons een beetje vreemd aan. 'Hey, mensen!' Zei James. Toen in eens begreep ik hoe dit er uit moest hebben gezien. Sneel ondsnapte ik uit onze omhelzing en dee een stap opzij. 'Hoi ik ben Melody', zei ik terwijl ik zo rood als een tomaat werdt. James keek eerst verbaasd toen het hem ineens begon te dagen. 'Oooooo! Zei hij. Wees maar gerust hoor we knuffelde alleen maar. Teminste ik knuffelde alleen maar, zei was bezig met haar haarband terug stelen', dat laaste zei hij meer naar mij toe dan naar de andere twee meisjes. Ik schonk hem mijn liefste glimlagje en zette mijn haarband uitdagen op mijn hoofd. 'Dat druipende gebeuren naast me heeft een naar, het heet James, maargoed weten jullie waar handoeken zijn?' Zei ik grijzend.


    Dont say why me, say try me

    'Fijn dat hier een asfaltweg is,' Zei Amy, 'Anders zouden we onze skates kapot rijden.'
    `Ja, echt hè.´ Antwoordde ik terug. `Zullen we vanavond na het eten anders met zijn tweeën gaan skaten? Ik moet toch nog langs Calipso om er voor te zongen dat het stalgeld word betaald.´ Natuurlijk wist ik wel dat ik hier naartoe was gestuurd om een vriendje te krijgen, maar zoals ik altijd zei als mijn ouders er weer over begonnen te zeuren: Jongens zijn voor even, vriendinnen voor het leven.


    Ik ben niet gek, ik ben een vliegtuig. En als je me niet gelooft stap je maar uit.

    Ness Allison Candler
    Ik trek de oortjes uit mijn oren en sta op van het bed. Ik heb mijn tijd verspild aan muziek luisteren. Ik trek een nieuwe broek aan met een simpel topje en stap in mijn donkerblauwe Allstars. Ik kijk op mijn horloge en zie dat het bijna tijd om te eten is. Ik loop naar de woonkamer en kijk naar de mensen die er zijn. "Hi, ik ben Ness." Zeg ik in het algemeen. Ik ga zitten en kijk rond, het is hier echt mooi! Ik kijk naar buiten en loop naar het raam. Hoe kunnen ze dit ooit voor elkaar krijgen? Zo een prachtig uitzicht. Ik draai me om en ga weer op de bank zitten. Uiteindelijk besluit ik maar om alvast naar de eetkamer te lopen. Ik kijk ook naar de mensen die hier zijn en glimlach naar ze. “Ik ben Ness.” Ik weet nog steeds niet wie Leah is en ook niet wie Abdel is, maar dat komt later wel. Ik heb nog een hele lange tijd te gaan. Ze zouden wel weten dat ik er was aangezien het middelste bed al bezet is en er mijn iPod en andere spullen ligt. Er ligt een koffer op het bed en je kan zien dat er iemand op heeft gelegen. Dan is het toch wel duidelijk?


    'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

    Amy-Louisa Flora Campbell
    'Graag,' zei ik. 'Ik heb geen zin om hier elke avond "gezellig" met z'n twaalven door te brengen.'
    Mijn ouders hadden me verplicht om hierheen te gaan dus ik hoefde niet de hele tijd te doen alsof ik het leuk vond om hier vast te zitten. Ik had hier geen bereik en je kon niet mailen waardoor ik ook nog eens geen contact met mijn vrienden had en ik dus wel verplicht was het gezelschap van anderen op te zoeken. Nereah zou wel eens mijn eerste meiden-vriendin kunnen worden. Ik was altijd al meer naar de jongens toegetrokken. Ik had nul meisjesachtige eigenschappen, vroeger zat ik op voetbal in plaats van op ballet en met carnaval op de basisschool gaf ik de voorkeur aan piraat of ninja boven prinses of fee.


    Remember to be ridiculous.

    Murno Parker Hunter
    Ik keek even op mijn horloge om er zeker van de zijn dt ik het avondeten niet zo missen. Ik at echt veel te veel, maar dik was ik niet. Mijn moeder klaagde daarom altijd dat ik te weinig at. Ik hoorde Leah iets zeggen en het duurde even voordat ik door had dat ik haar koffer nog in mijn handen had. "Ja, wacht. ik heb je koffer nog." Zei ik terwijl ik de koffer een stukje optilde. Ze kwam een beetje verlegen over, aangezien ze voorzichtig het gesprek had onderbroken, maar ze leek mij nou niet iemand die verlegen hoefde te zijn. Ik keek weer nr Hailey en glimlachte verontschuldigend. "Ik denk dat het wel goed is dat je hier bent om vrienden te maken. Het is een hele geruststelling dt mijn oouders geen meiden gevraagd hebben die zo wanhopig graag een vriendje willen. Als je heel even heb dan leg ik Leah's koffer even in haar kamer. Dit is trouwens Leah als je dat nog niet wist." Zei ik daarna wijzend naar Leah met een zenuwachtig lachje. "En als je wilt kan je daarna wel iets met ons komen drinken, aangezien ik, en Leah ook, dorst heb." Ik haalde mijn hand door mijn haar, iets wat ik vaak deed als ik met mensen praatte die ik niet zo goed kende.


    We've lived in the shadows for far too long.

    Nereah "Reah" Aseria

    'Graag, Ik heb geen zin om hier elke avond "gezellig" met z'n twaalven door te brengen.'
    Ik grijnsde. `Ik ook niet echt. Ik houd het al niet vol met mijn ouders, laat staan met vreemde waarvan de helft waarschijnlijk tuttjes zijn.´ Ik grinnikte toen ik terug dacht aan een paar maanden terug toen ik een paar meisjes flink onder had gekliederd met modder toen ik ze met Calipso aan het rijden was. Spontaan lachte ik. Iets dat ik de laatste tijd steeds minder deed.


    Ik ben niet gek, ik ben een vliegtuig. En als je me niet gelooft stap je maar uit.

    {Iemand voor Ness?}


    'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

    Cat Summers
    Hij schreef zijn naam op een stuk papier. -DAMIEN- stond er in grote blokletters. Ik moest zachtjes in mezelf lachen. Hij had vast een echt jongenshandschrift. Ik had trouwens geen idee hoe ik zijn naam moest uitspreken. Ik ging het ook niet proberen. Hij zou me echt hard uitlachten en ongelijk gaf ik hem niet. 'Is het trouwens niet bijna etenstijd' vroeg ik. Ik was de tijd helemaal vergeten. Bij Damien voelde ik me echt op mijn gemak.


    Never explain yourself. Your friends don’t need it and your enemies won’t believe it.

    [Sorry voor nes maar mello en james zijn bezig met zeiknat zijn en in een akwerd gesprek zijn. Ik moet dus eerst een reactie van rose en/of abey
    Overgens Rose en abey reageeerrr :)]


    Dont say why me, say try me

    Abdel "Abbey" Felicia Thompson
    'Oooooo! Zei de jongen die volgens mij James heette. Wees maar gerust hoor we knuffelde alleen maar. Teminste ik knuffelde alleen maar, zei was bezig met haar haarband terug stelen', dat laaste zei James meer naar het meisje toe dan naar ons. Het meisje glimlachte lief naar de jongen en zette haar haarband weer op. 'Dat druipende gebeuren naast me heeft een naam, het heet James, maargoed weten jullie waar handdoeken zijn?' Zei ze grijzend. En toen, volgens mij op precies het zelfde moment konden ik en Rose onze lach niet meer inhouden. Het was echt zo'n grappig gezicht. Die 2 werden weer opnieuw helemaal rood. 'Nouw em..' zei ik proestent. 'Volgens mij is de badkamer die kant uit.. dan ehm kunnen jullie daar eh verder eh kunnen jullie je daar afdrogen.' Rose en ik schoten weer helemaal in de lach. 'Maar wij moeten ook opschieten het is al kwart voor zes. Tot zo!'

    [Is er iemand in kamer 2of4?]

    {Ness haar kamer is op 2, bedoel je dat?}


    'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

    [Nee, ik bedoel of Ness zich ook in haar kamer bevind?]