You cant hurry love ||RPG|| ~BRL - Speeltopics

Wat als een paar ouders van drie 16 jarige jongens ineens bedenken dat die jongens eindelijk maar eens een vriendin moeten zoeken? Wat als ze negen 16 jarige meisjes uitnodigen om samen met de jongens voor een tijdje in een huis te gaan zitten? Zal het plan van de ouders slagen en vind elke jongen een meisje of gaat het helemaal mis? Zullen er nieuwe vriendschappen ontstaan of zal iedereen elkaar gewoon vervelend gaan vinden of erger zelfs, haten? Aan het einde is het wel de bedoeling dat de jongens een keuze maken tussen de meisjes, maar willen de meisjes dan nog wel? Of vinden de meisjes de jongens helemaal niet leuk meer? De keuze ligt bij jullie

Huisregels
Iedereen is aanwezig bij het avond eten van 6.00 tot 7.00
Voor de rest van de dag staat er een buffet met eten waar je van mag eten wanneer je maar wilt
Elke vrijdag avond is er een feestje van 8.00 tot later
Iedereen mag na 11.30 niet meer naar buiten
Elke dinsdag ochtend kunnen de mensen uit het huis naar de stad
Contact met de rest van de wereld kan allen met brieven die verstuurd worden vanuit de stad waar je ze dinsdagochtend heen kan brengen
Op elke kamer hangt een belletje waar je aan kan trekken voor je bediendes

Regels:
- Alle normale regels van quizlet gelden ook hier
- Geen mensen buitensluiten of afkraken
- Geen andere personages besturen, wil je een gesprek met iemand voeren vraag het dan even
- Minimaal 200 woorden per stukje! Dat is makkelijk te halen!
- Maximaal 2 personages per persoon
- Niemand behalve ik opent hier topics voor
- Niet in een dagje stoppen doe dan gewoon niet mee
- Melden als je afwezig zal zijn voor een aantal dagen
- 16+ mag, maar zet het erbij voor de mensen die het liever niet lezen
- OOC tussen haakjes [({})]

Rollen:
Jongens
-James Julian Mathers BigFatLiar
-Damian Nathaniël Wright ShatterMe
-Murno Parker Hunter Seaver

Meisjes
-Melody Sarah McNeckle BigFatLiar
-Leah Isabella McGeorge pebble
-Abdel "Abbey" Felicia Thompson chocolover13
-Rosely Moore Ruexx
-Amy-Louisa Flora Campbell Squib
-Hailey Mary King Squib
-Ness Allison Candler nessje
-Cat Summers xJules001
-Nereah "Reah" Aserianachtkat

De slaapkamers (voor de jongens blauw met groen in plaats van geel rood):

Zitkamer:

Kamerindeling
Kamer 1: James Julian Mathers, Damian Nathaniël Wright en Murno Parker Hunter
Kamer 2: Leah Isabella McGeorge, Ness Allison Candler en Abdel "Abbey" Felicia Thompson
Kamer 3: Amy-Louisa Flora, Melody Sarah McNeckle en Cat Summers
Kamer 4: Rosely Moore, Hailey Mary King en Nereah "Reah" Aseria

Het begin
Alle drie de jongens net in het huis. Dat betekent dat ze het zelf ook nog niet hebben verkent. De meisjes zullen nu langzaam 1 voor 1 binnen komen. Het is ongeveer 3 uur in de middag.

Nu ergens
Iedereen gaat langzaam maar zeker naar het eten, het eten is alles wat jullie kunnen verzinnen en het is de bedoeling dat ze elkaar ook tijdens het eten beter leren kennen omdat ze dan ook echt met ze allen zitten. Verzin maar wat, een voorstel rondje, ik kan ik kan wat jij niet kan etc

Het praat topic

[ bericht aangepast op 27 feb 2013 - 20:11 ]

---

Dont say why me, say try me

[ik verwacht van iedereen dat hij/zij of zichzelf voorstelt of op zijn minst een reden geeft om het niet te doen in een stukje, het is namelijk niet realistisch als de helf zich voorstelt en dan inneens is het eten voorbij de en een deel loopt gewoon weg. dus daarom aan de 7 die het nog niet gedaan heben Quizlet rpg huiswerk, ga zo snel mogelijk in op het voorstel rondje dankjeewweelll Natuurlijk als jou karakter zoiets nooit zou doen, dan doe je het niet maar schrijf dan zoiets als: ik von dit dus echt onzin, als mensen wouden dat ik me voorstelde dan kwamen ze maar naar me toe! blablabla maak er iets moois van, maar doe het wel het liefste voor vrijdag avond zodat de rest niet gedwongen is te blijven wachten!

extra: ik ben zondag niet online! ik ga meedoen aan the walk for the roses en the swim for the roses (zoek maar op op google walk for the roses curacao) dat betekent dat ik s9chtends om 05.30 op sta (in nl is dat 10.30) en tot zeker 20.00 (in nl maandag 01.00) weg zal zijn dus verwacht niks van me die dag]

[ bericht aangepast op 17 jan 2013 - 0:10 ]

---

Dont say why me, say try me

Hailey Mary King
Ik liet me op een van de stoelen zakken en keek met grote ogen naar het eten. Ik was zeker geen verwend persoon als het om eten ging dus dit was echt geweldig. Daarbij waren wij thuis maar met z'n drieën dus moest iedereen zijn aandeel leveren in het huishouden terwijl het hier barstte van de bedienden. 'Hi,' zei ik vrolijk tegen iedereen. 'Ik ben Hailey, ik ben volgens sommige mensen retarded, andere mensen noemen het gewoon gestoord. Ik waarschuw alvast, ik knuffel iedereen voortdurend dus bereid je maar voor op een hoop knuffels de komende tijd.'
Nadat ik dit gezegd had, iedereen stelde zich voor dus waarom ik niet, richtte ik me op het eten.

Amy-Louisa Flora Campbell
Ik luisterde terwijl de rest zich voorstelden, ze leken me best aardig maar ik had hier echt geen zin in. Ik had er de pest in dat ik hierheen gestuurd was, zij konden daar niets aan doen maar dat betekende niet dat ik gezellig met ze mee zou kletsen, het leek me echter geen stom idee om me even voor te stellen. 'Hi,' zei ik daarom maar. 'Ik ben Amy, als je ergens Amy-Louisa ziet staan gaat het over mij maar als je me zo noemt heb je een probleem dus houdt het maar op Amy. Mijn hobby's zijn zo ongeveer alles wat mijn ouders en alle meiden die ik ken beschrijven als veel te jongensachtig gedrag en dat is waarom ik afgesloten zit van mijn vrienden in dit huis.'
Ik had geen zin om er omheen te draaien, ik wilde hier niet zitten en ik zou niet gaan doen alsof ik dat wel wilde, daar had ik simpelweg geen zin in. Ik had geen zin in dit hele gedoe en het liefst stapte ik nu onmiddellijk weer op de bus terug naar huis maar daar zouden mijn ouders ongetwijfeld achter komen dus had ik geen andere optie als hier braaf opgesloten blijven zitten.

---

Remember to be ridiculous.

Damien Nathaniël Wright

Ik kijk verbaast op toen Cat haar voorstelde, maar deed niet hetzelfde. Ik wou me niet voorstellen. Ik snapte het nut er zelf niet van. Wat maakt het uit als ze mijn naam weten en mijn hobbies? Waarschijnlijk ging hier toch alleen, maar ruzie ontstaan van wie James of Murno kreeg. Ik zou toch het buitenbeentje zijn. Daarbij haatte ik het om mezelf voor te stellen. Als ze me wouden leer kennen moesten ze me maar komen aanspreken. Zo niet, dan moesten ze me maar niet leren kennen. Het maakt me toch niet uit of ik een vriend meer of minder heb. Ik begin rustig op mijn gemak mijn bord leeg te eten op een netjes manier. Ik had etiquetteles gehad vanaf dat ik klein was, maar ik deed er nooit veel mee. Ik at gewoon netjes, maar voor de rest deed ik niks. Ik negeerde echt iedereen zelfs Cat. Ze zou heus wel nieuwe vrienden maken en als ze in de problemen komt zou ik heus wel voor haar opkomen. Toen ik gedaan had met eten begon ik ongeduldig met mijn vingers op de tafel te tokkelen. Ik wou iets doen. Ik heb nog nooit zo lang stil gezeten. Ik heb nog niet gesport vandaag en dat vond ik al irritant genoeg. Ik mocht niet van mijn ouders gaan sporten. Een geïrriteerde zucht verlate ook mijn mond en ik kijk met een afstandelijke blik naar de klok terwijl ik mijn spieren spande en ontspande de hele tijd.

---

Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

Leah Isabella McGeorge.
Een beetje aarzelend liep ik naar een nog vrije stoel en liet me erop zakken. Ik keek de kring van mensen rond, er zat gelukkig niemand van mijn school. Ze leken me wel aardig, maar ik wist dat ik niet van uiterlijk af moet gaan. Toen iedereen zich voorstelde, vond ik maar dat ik dat ook moest doen, ik wilde er niet buitenvallen, zoals ik in mijn leven buiten dit huis wel deed. 'Uhm, hi. Ik ben Leah,' stelde ik me voor aan de rest. Het kwam zacht uit mijn mond, maar net hard genoeg voor de anderen om te horen. Stom Leah, stom. Waarom moest je dan ook zo verlegen overkomen? Dit was je enigste kans vrienden te maken, nu denkt iedereen dat je een kneus bent! Mijn grote lichtblauwe ogen schoten nog eens de kring door en toen op het eten voor me, wat me nog niet opgevallen was. Er waren zoveel verschillende dingen om te eten! Ik schepte mijn bord vol met spaghetti met ham en een kaassausje, heerlijk vond ik dat.

---

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

[Nog 3 mensen dan kan de rest weer gaan en staan waar hij wil ]

---

Dont say why me, say try me

Nereah "Reah" Aseria

Amy grijnsde. 'Ik heb honger, dus op naar beneden dan maar.' Ze liep de kamer uit, en rende de trap af. Grinnikend liep ik achter haar aan.
De eetkamer was ook mooi ingericht, net als de rest van het huis.
`Hay jongens, ik ben Nereah, maar veel mensen noemen met Reah.´ Uitgehongerd pakte ik iets, en begon te eten. Zo'n lange reis op Calipso, en dit nieuwe huis deed wat met een mens. Rustig at ik mijn eten op (dat eigenlijk niet zo veel was) en keek de kring rond. Nu pas zag ik alle mensen van het huis, en grootendeels leek me wel aardig.

(echt heel erg sorry dat ik niet zo vaak kan reageren, maar daat kan ik zelf niet zo veel aan doen doordat ik alleen 's avonds achter de pc kan. Ik heb Rutger al een mailtje gedaan in zijn GB over dat ik geen reacties kan plaatsen via mijn BB, maar ik heb nog neits terug gehad:( )

[ bericht aangepast op 17 jan 2013 - 21:20 ]

---

Ik ben niet gek, ik ben een vliegtuig. En als je me niet gelooft stap je maar uit.

[nachtkat maakt niet uit fijn dat je het meld probeer wel 1x in de 2 dagen iets te zetten anders is het niet leuk voor de gene die bv met jou in gesprek zijn]

---

Dont say why me, say try me

Abdel "Abbey" Felicia
Rosely Moore

De 2 die nog iets moeten doen ik zal wel ff en gb berichtje zetten bij ze

---

Dont say why me, say try me

Rosely Moore
Waarom ben ik ook altijd te laat? Als ik de eetkamer in kom zie ik dat bijna iedereen er al zit. Snel plof ik op de dichtstbijzijnde stoel. Snel kijk ik even om mij heen. Een meisje was zich net aan het voorstellen. Ze lijkt me best aardig. Dan kijkt iedereen mij aan, alsof het nu mijn beurt is om iets te vertellen. Dus begin ik maar snel te praten: 'Hi, ik ben Rosely Moore, maar noem me maar Rose. Ik kom eigenlijk overal te laat, zoals je nu vast wel gemerkt hebt. Want ik ben tot nu toe telkens te laat geweest. Verder heb ik heel veel hobby's maar die ga ik nu niet allemaal opnoemen.' Nu pas zie ik hoeveel eten er op tafel staat. Snel schep ik mijn bord vol met pasta, want tja ik houd gewoon van Italiaans. Na een paar happen kijk ik de kring rond. Waar is Abbey eigenlijk?

---

Aerials, in the sky. When you lose small mind you free your life .

Abdel "Abbey" Felicia Thompson
Ohnee, volgens mij was ik de laatste. Shit slecht begin. Gelukkig waren er nog 1 stoel naast Rosaly vrij. Rosaly plofte op de haren neer. Volgens mij had ze zich net voorgesteld. Ik bleef staan: 'Nou zoals jullie zien ben ik te laat. Het is nogal een lang verhaal maar.. nouwja ik WAS op tijd maar toen zocht ik een toilet en toen zag ik een bordje met wc linksaf. Waarom hangen hier eigenlijk bordjes op? Want die zou ik naamelijk dus niet volgen want dan beland je op een zolder waar het spookt.' Iedereen keek me heel raar aan. Ik ging maar gewoon verder: Ik meen het hoor. Echt, precies zo'n zolder van in die hororfilms. Misschien moeten we daar maar eens heen met z'n alle het s'nachts dat is echt lol. Oh sorry ik dwaal een beetje af. In ieder geval ik ben dus Abdel maar noem me maar Abby. Ik ben harstikke creatief en zit altijd bomvol ideeën. Draai soms.. ehm ..eigenlijk best vaak door. Ik kan best goed tekenen en zit op toneel. Dat vind ik echt het leukst wat er bestaat. Ik doe altijd lekker wat ik zelf wil en trek me van niemand iets aan. Ohja.. ik skateboard heeel vaak. Dat vind ik gewoon leuk en verder vroeg ik me af of we binnenkort iets met z'n alle gaan doen.. we moeten elkaar ja beter gaan leren kennen. Nouwhe smakelijk.' Ik ging zitten.

[Sorry sorry sorryy, er was iets in de familie, persoonlijk. Maar als dit nog eens gebeurt mag je van mij uit voor mij een stukje schrijven BigFatLiar ik heb nouw iedereen en alles opgehouden sorry sorry sorry sorry pleas vergeef me]

[Door mij ben je vergeven hoor! En meld het ajb ff als je denkt dat je een paar dagen niet kan reageren dan kan de rest daar rekening meehouden en misschien als het nodig is kan ik idd een stukje vanuitschrijven, maar alleen als jij dat niet erg vind natuurlijk! Dat geld trouwens ook voor de rest! o en iedereen kan weer gaan gaan en staan waar hij zij wil, maar ik kan tot maandag avond niet schrijven, dus yea verwacht niks van me]

---

Dont say why me, say try me

-Murno Parker Hunter
De laatste twee meisjes waren te laat, maar je had altijd telaatkomers. Ik kwam zelf ook wel eens te laat, maar ik kwam liever te vroeg om eerlijk te zijn. Ik pakte een servetje en veegde mijn mond af. "Het was heel leuk om jullie allemaal te leren kennen. Ik heb nog vrij veel te doen deze avond, dus ik hoop dat iedereen zich gaat vermaken vanavond en als iemand me zoekt ben ik of in mijn kamer of achter met mijn basketbal training bezig ben." Zei ik voor ik opstond en van tafel liep. Thuis aten we nooit echt met zijn alle en kon ik dus van tafel lopen wanneer ik maar wilde. Ik liep de trap op en mijn kamer in. Ik opende mijn koffer en zocht mijn sportkleding. Het duurde even voordat ik het gevonden had in mijn over volle koffer, maar ik had niet alles er netjes ingelegd. Ik kleedde mij om en pakte mijn basketbal. Ik liep zacht de trap af, aangezien ik liever alleen trainde en liep naar buiten. Het was niet dat ik absoluut niet wilde dat iemand kwam kijken of met mij kwam praten, maar ik hield gewoon niet van al die drukte. Ook was het vaak dat mensen duizenden vragen gingen stellen en dat werd al wel snel irritant. Ik sloot de deur zo zacht mogelijk en ging voor de basket staan. Als ik dit hier niet zou kunnen doen was ik hier waarschijnlijk niet heen gegaan. Mijn honden niet mee mogen nemen was één ding, maar geen basketbal training was veel te veel. Ik gooide de bal een paar keer tegen de muur om te kijken of hij nog wel goed stuiterde en glimlachte tevreden. Mijn 'training' kon beginnen.

---

We've lived in the shadows for far too long.

[Sorry dat ik altijd online ben, maar als ik me uitlog weet ik me ww niet meer. Ik weet ik ben dom Maar ik probeer er zo snel mogelijk iets aan te doen. En nogmaals sorry, vergeef me van me late reactie bij het eten.]

Leah Isabella McGeorge.
Nadat iedereen zich voorgesteld had en bezig was met eten, liet ik mijn blik nogmaals door de groep glijden. Iedereen zag er op het eerste oog aardig uit, en hopelijk klopte mijn eerste indruk. Niet veel later stond Munro op met de mededeling dat hij nog veel te doen had en verliet de kamer. In stilte at ik de rest van mijn eten op, waarna ik mijn bestek neerlegde en er meteen een bediende op me af kwam lopen die mijn bord meenam. Ik knikte de man vriendelijk toe en stond toen ook op. 'Ik eh... Heb ook nog wat dingen te doen,' zei ik en liep daarna vlug de kamer uit. Boven in mijn slaapkamer, ik had het bed die tegen de muur aan stond gekozen, opende ik mijn koffer en haalde er een donkerblauw sportshortje uit en een roze met wit gestreept topje. Ik trok de kleren aan en verwisselde mijn schoenen met mijn witte sportschoenen. Een haarelastiekje deed ik om mijn pols en ik liep weer naar beneden, waar ik vanuit een raam Munro buiten zag staan. Stil liep ik ook naar buiten, gooide de deur niet te hard dicht, want ik wilde de rest niet storen en bovendien Munro ook niet. Misschien was hij wel heel geconcentreerd bezig. 'Hi,' zei ik toen ik wat dichterbij gekomen was. Ik zag de basketbal in zijn handen, hij was blijkbaar aan het trainen. Ik ging schuin op een ligstoel zitten en keek even naar hem.

---

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

Murno Parker Hunter
Ik zuchtte even en liet mijn blik over de basket glijden. Ik gooide eerst een paar keer vanaf waar ik stond. Gewoon om een beetje gewend te raken het feit dat hier geen lampen hingen en dat de basket hier, helas, op een andere hoogte hing. Ik wilde net echt gaan beginnen met trainen toen er iemand naar buiten kwam. Ik keek even vanuit mijn ooghoeken wie het was en glimlachte. Leah, haar mocht ik wel. "hi," zei ze. Ik keek even opzij en zwaaide. "He, lekker gegeten?" Vroeg ik haar en gooide nog maar een keer. We zouden nog gaan hardlopen, maar dat kon zo ook nog wel. Batuurlijk kon dit later ook nog wel, maar.. Ik wist het niet. Ik gooide nog een keer, dit keer mis. Maar he, één van acht, negen keer was niet slecht. Ik stuiterde de bal een paar keer op de grond en ging naast haar zitten. "Dus had je plannen?" Vroeg ik doelend op haar sportkleding. Ik hield er van tijd tot tijd van om even lekker obvious te zijn..

---

We've lived in the shadows for far too long.