The Hidden Magic in me || RPG [Topic 1] - Speeltopics

Ik loop achter alle kinderen aan en voelde me bang. Waarom moest ik naar deze school? Zo vervelend was ik toch ook niet? Ik moest gaan zitten en luisteren maar kreeg niks mee. Ik keek verbaasd om me heen en zag allemaal foto's van mensen die net deden alsof ze toverkrachten hadden. Ik glimlach even als ik me bedenk hoe ze die gefotoshopt hebben. Ik voel dat er aan mijn arm getrokken wordt en kijk naar het meisje naast mij. 'Zo groot en machtig wil ik ook worden, en jij?' vraagt ze met grote ogen. Was die foto echt?

Dit verhaal gaat over een groep jongeren die naar een kostschool gestuurd worden. Slechts een paar weten waarom en wat ze moeten doen. De rest hoort daar zelf achter te komen. De school is bedoeld om je krachten of gave's goed verder te ontwikkelen. Bijna geen enkel kind dat daar komt weet dat hij/zij de kracht of gave heeft en moet daarom ook veel leren. Als iedereen eenmaal weet hoe ze de kracht een beetje beheersen komen ze erachter dat de school ook een duistere kant heeft. Ze voelen zich ook anders, ze zijn minder hun zelf. Ze houden allemaal helemaal niet meer van dezelfde dingen als eerst, ze voelen zich alleen nog maar aangetrokken door de kracht of de gave.

Regels:

meer dan 4 regels per post
16+ mag
Geen perfecte personages
Maximaal 2 personages per persoon
Alleen ik of MinimuisBeta mogen een nieuw topic openen
OOC is het praattopic graag


Rollen:
Kinderen die naar deze school worden gestuurd (tussen de 15 en 20)
Daaronder:

Jongens:
David Thomas Harrin || 0o7
Sky William Heath Joseph St. James || Squib
Nickolas Rodrigues || Nyan
Jonathan "Jonas" Nathaniël Mason||0o7
Micheal Anderson ||Nyan

Meisjes:
Emma Simmons || MinimuisBeta
Phoebe Oakley || SupahBaby
Hunter Mia Howe || Squib
Lilith “Lil” Victoria McDevitt || Rider
Snow Evans || Huaso

Begin:
Iedereen staat op het perron of zit in de trein naar de school. De trein ziet er raar uit, en de kinderen die nog nooit van de gaven hebben gehoord vinden alles vreemd.

Rollentopic
Praattopic

[ bericht aangepast op 9 dec 2012 - 16:40 ]

Spoiler alert: you will save yourself

Hunter Mia Howe
'Dat heb ik wel vaker gehoord,' antwoordde ik grijnzend op zijn reactie.
Extreem was een zeer goede term om mij te omschrijven. Anders als mijn uiterlijk deed vermoeden was ik helemaal geen meisje dat rustige, meisjesachtige dingen deed. Ik ging daarom altijd al meer met jongens om als met meiden, ze reageerden veel relaxter op mijn hobby's. 'Dat verschilt wel van de dingen die ik doe' zei Michael grinnikend.
'Wat zijn jouw hobby's dan? Behalve van je sokken worden gereden door moi.'

Remember to be ridiculous.

Nickolas Rodrigues
Ze schudde haar hoofd. "Ik weet er even veel van als jij, bijna niets dus."zei ze daarna en keek toen uit het raam. We wisten zelfs niet eens waar de school lag.
Ik zuchtte zacht,ik ging mijn thuis leventje wel missen.Ik hoopte ook dat de lerkrachten niet zo eng waren zoals in mijn vorige school.
En deze school ging vast ook groter zijn.Vergeleken met mijn vorige school zit hier het 3dubbele aantal mensen op deze trein.
"Hoe was jou vorige school?"vraag ik haar dan aangezien het wat stil werd.

Micheal Anderson
'Dat heb ik wel vaker gehoord,' antwoorde ze grijnzend.Hoe zou dat nou komen? dacht ik sarcastish,maar zei het niet.
'Wat zijn jouw hobby's dan? Behalve van je sokken worden gereden door moi.' vroeg ze dan en grijnsde.
"Wel ik doe vaak aan boogschieten en basketbal."antwoord ik dan.Lopen was niet echt mijn ding en zwemmen ook niet echt. Dat heb ik vast gemeen met Kai,hij houd ook niet van zwemmen,maar heeft wel een scherp zicht en goede concentratie om vis te kunnen vangen.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Phoebe Oakley
"Hoe was jou vorige school?" vroeg hij na een tijdje stilte. Ik dacht er even aan terug en zei toen: "Het was een best grote school waar er niet zo veel aandacht werd besteet aan de leerlingen. Het belangrijkste was gewoon dat iedereen goede punten haalde, voor de rest boeiden we de leraren en de directie niets." Ik had echt een bloedhekel aan mijn oude school, daarom was ik dan ook blij dat ik naar deze school mocht, hopelijk was het hier wat leuker. "En de jouwe?" vroeg ik daarna aan Nickolas. Lycka kwam ondertussen nog wat aandacht vragen en ik aaide haar hoofd en nek wat terwijl ik op antwoord van Nickolas wachtte.

We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

Hunter Mia Howe
'Dat noem ik nou ook niet echt heel saaie hobby's,' zei ik. 'Je doet in elk geva niet aan cello en ballet.'
Ik keek hem breed grijnzend aan. 'Ik ben verslaafd geraakt aan gevaar en adrealine. Het zal een familietrekje zijn, mijn vader vind het ook helemaal geweldig.'
Omdat ik niet meer met mijn moeder omging was de band met mijn vader juist heel sterk. Sommige mensen noemden het ongezond dat ik geen vrouwelijk voorbeeld had maar ik begreep hun gezeik niet.

Remember to be ridiculous.

Nickolas Rodrigues
"Het was een best grote school waar er niet zo veel aandacht werd besteet aan de leerlingen. Het belangrijkste was gewoon dat iedereen goede punten haalde, voor de rest boeiden we de leraren en de directie niets." vertelde ze en ik knikte."En de jouwe?" vroeg ze me dan.
"Mijn school was klein en de leerkrachten veel te streng,ze hadden echt een hekek aan me.Ik ben blij dat ik nu naar deze school ga."zeg ik dan met een licht glimlachje.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Micheal Anderson
'Dat noem ik nou ook niet echt heel saaie hobby's,' zei ze. 'Je doet in elk geva niet aan cello en ballet.' ik lachtte licht om haar opmerking."Ja,inderdaad."zei ik dan.Ze keek me dan breed grijnzend aan.'Ik ben verslaafd geraakt aan gevaar en adrealine. Het zal een familietrekje zijn, mijn vader vind het ook helemaal geweldig.'zei ze dan en ik glimlachte ook."Boogschieten zal vast ook ergens in mijn bloed zitten,want ik leef buiten de stad in een bos achtig gebied.daar schieten we ook vaak op hout stronkjes."zeg ik dan en dacht terug aan de herineringen van vroeger.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

[ik moet gaan, ik heb nog huiswerk, tot morgen.]

Remember to be ridiculous.

Hunter Mia Howe
'Conclusie: hobby's en interesse's zijn erfelijk,' mompelde ik en ik keek hem vrolijk lachend aan.
J.J. was intussen de bekleding van de bank kapot aan het krabben/bijten waardoor de vulling al naar buiten begon te komen. Toen ik dat zag begon ik te lachen. Zodra ik mijn gezicht weer enigzins in de plooi had gekregen tilde ik haar op. 'Stout meisje,' zei ik. 'Hier, sloop dit maar.'
Ik gaf haar een oud shirt uit mijn tas en meteen begon ze eraan te krabben.

Remember to be ridiculous.

(ik wil ook graag beginnen met posten maar ik heb bijna geen tijd om het te lezen, als ik tijd heb lees ik het wel maar is er nog iets belangrijks gebeurt dat ik per se moet weten?)

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

(@minimuisBeta de trein is al vertrokken ,verder is er nog niet echt iets belangerijks gebeurt volgens mij)

Micheal Anderson
'Conclusie: hobby's en interesse's zijn erfelijk'zei ze en keek me vrolijk aan."Zoiets ja!"zei ik met een glimlach en hoorde wat gescheur.Ik draaide me wat om en zag dat J.J de bank naar de vaantjes had gescheurt.Hunter begon te lachen,maar kreeg na een tijdje proberen haar gezicht weer serieus.Ik lachtte even doordat het best een grappig zicht was."Dag 1 al een bank kapot gekregen,proficiat u verdient een lintje." grap ik.
Ze tikte het diertje op de kop 'Stout meisje,'Hier, sloop dit maar.' zei ze nadat ze een oud shirt uit haar rugzak had gehaald.
Een goed duo die 2 dacht ik lachend.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

(ok bedankt, bij wie kan ik in de coupe komen zitten?)

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

(van mij mag je best bij Nick of Micheal komen zitten ,maar ik ga zo slapen.)

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Emma

Ik loop door alle drukke gangen. Ik zag al helemaal voor me dat ik geen plaats meer kon vinden en dat ik dan h=de hele reis moest blijven staan. Na een lang eind lopen zie ik een coupe waar ik vast nog wel in pas. Ik doe klunsig de deur open en wurm mezelf naar binnen. 'Euh.. hallo.' zeg ik en wanneer ik wil zwaaien voel ik de zware koffer weer in mijn hand. IK zet hem naast de bank en ga zelf op de bank zitten. 'Ik ben Emma.' zei ik vrolijk. Ik hield er altijd van om nieuwe mensen te ontmoeten. De jongen keek me aan en hij zag er best leuk uit. Hij had warrig haar en modebewuste kleding aan. (kies jij maar welke)

Don't be a salad, be the best goddamn brocoli you could ever be!

Snow
Het zien er wel aardige mensen uit, volgens mij hoef je je geen zorgen te maken. Ze hebben zelfs leuke dieren.
Ik beet op mijn lip. Als ik me genoeg concentreerde kon Blue zelfs mijn gedachten opvangen. Zo konden we hele gesprekken voeren zonder eigenlijk iets te zeggen.
Nog zoiets. Hoe zit dat met al die dieren... Ik hou van je, Blue, maar het is niet echt iets dagelijks om een witte tijger als huisdier te hebben.
Ik ben je huisdier niet echt, eerder je vriend. Maar ja, mijn familie zit meestal gevangen of loopt ergens wild rond... Hier, tja. Ik snap wat je bedoeld.
Ik zie er vast ongelooflijk retard uit. Zo in mezelf aan het praten.
Valt wel mee, hoor.
Ja, toch ga ik ophouden. Ik wil niet te raar overkomen.
Te laat, denk ik
Dan wil ik toch lijken alsof er nog een beetje verstand bij me zit.
Ok, ik zwijg al.
Ik antwoordde niet meer, terwijl ik nog steeds stond te wachten, tot de jongen of het meisje iets zou zeggen.

[ bericht aangepast op 10 dec 2012 - 14:18 ]

“To live will be an awfully big adventure.”

David Harrin
'Nee, mijn ouders houden dat angstaanjagend stil. De hele tijd zitten ze te fluisteren. Een ding is me opgevallen, iedereen hier doét dingen. Ik ook, maar ik weet niet hoe of wat.' Zeg ik hoofdschuddend, en het beeld van het stelletje schiet steeds door mijn hoofd. Als er een punker langs loopt begint Hunter te janken. 'Stop,' Beveel ik, en hij stopt. Het rare is dat hij al sinds begin af aan naar mij luistert. Naar niemand anders, en mijn ouders hebben dan ook een lichtelijke hekel aan hem. Ik kijk naar haar tijger. Hunter loopt op 'm af en begint kopjes te geven. Ik grinnik, dat is nou echt niets voor mijn kleine beessie

Jonathan Mason
'Soms kán ik ook niet uit de toekomst komen. Dan blijf ik erin haken. Hoe uitgebreider de toekomst, hoe moeilijker eruit, zo simpel is het.' Zeg ik, en ik haal mijn schouders op. Heel in de verte kan ik de school zien liggen. Het gebouw heeft vier torens en een slotgracht, meer kan ik niet zien. In ieder geval pak ik mijn spullen alvast bij elkaar. Precies op dat moment komt er een boodschap door de luidsprekers:

Alle Nieuwe studenten, pak je spullen en maak je klaar voor aankomst, Als we er zijn verzamelen bij de poort

Spoiler alert: you will save yourself