The Hidden Magic in me || RPG [Topic 1] - Speeltopics

Ik loop achter alle kinderen aan en voelde me bang. Waarom moest ik naar deze school? Zo vervelend was ik toch ook niet? Ik moest gaan zitten en luisteren maar kreeg niks mee. Ik keek verbaasd om me heen en zag allemaal foto's van mensen die net deden alsof ze toverkrachten hadden. Ik glimlach even als ik me bedenk hoe ze die gefotoshopt hebben. Ik voel dat er aan mijn arm getrokken wordt en kijk naar het meisje naast mij. 'Zo groot en machtig wil ik ook worden, en jij?' vraagt ze met grote ogen. Was die foto echt?

Dit verhaal gaat over een groep jongeren die naar een kostschool gestuurd worden. Slechts een paar weten waarom en wat ze moeten doen. De rest hoort daar zelf achter te komen. De school is bedoeld om je krachten of gave's goed verder te ontwikkelen. Bijna geen enkel kind dat daar komt weet dat hij/zij de kracht of gave heeft en moet daarom ook veel leren. Als iedereen eenmaal weet hoe ze de kracht een beetje beheersen komen ze erachter dat de school ook een duistere kant heeft. Ze voelen zich ook anders, ze zijn minder hun zelf. Ze houden allemaal helemaal niet meer van dezelfde dingen als eerst, ze voelen zich alleen nog maar aangetrokken door de kracht of de gave.

Regels:

meer dan 4 regels per post
16+ mag
Geen perfecte personages
Maximaal 2 personages per persoon
Alleen ik of MinimuisBeta mogen een nieuw topic openen
OOC is het praattopic graag


Rollen:
Kinderen die naar deze school worden gestuurd (tussen de 15 en 20)
Daaronder:

Jongens:
David Thomas Harrin || 0o7
Sky William Heath Joseph St. James || Squib
Nickolas Rodrigues || Nyan
Jonathan "Jonas" Nathaniël Mason||0o7
Micheal Anderson ||Nyan

Meisjes:
Emma Simmons || MinimuisBeta
Phoebe Oakley || SupahBaby
Hunter Mia Howe || Squib
Lilith “Lil” Victoria McDevitt || Rider
Snow Evans || Huaso

Begin:
Iedereen staat op het perron of zit in de trein naar de school. De trein ziet er raar uit, en de kinderen die nog nooit van de gaven hebben gehoord vinden alles vreemd.

Rollentopic
Praattopic

[ bericht aangepast op 9 dec 2012 - 16:40 ]

Spoiler alert: you will save yourself

Nickolas Rodriguez
"Natuurlijk vind ik het niet erg"antwoorde ze met een glimlach,waardoor ik automatish terug glimlachte."Ik ben Phoebe en dit is Lycka", stelde ze zich dan voor en ging met haar handen door de zwarte manen van haar paard,die Lycka noemde.Ik ging naast haar ziiten en Polar sprong op mijn schoot.
"En wat ziet Polar me er toch een schatje uit", zei ze nog steeds met een glimlach."Dankje,ik vind Lyncka trouwens een erg mooi paard."zei ik dan gemeend.
Ik aai Polar eens over zijn kopje en richt me dan weer op Phoebe. "Vind jij het niet vreemd,dat we onze dieren mogen meenemen naar school?"vraag ik haar dan.Ook deze trein leek me zo raar.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Sky William Heath Joseph St. James
Ik haalde mijn schouders op. 'Je bent gestoord,' zei ik. 'Maar ik mag jou wel Revolver.'
'Wat wil jij hier leren?' vroeg Jonathan.
Ik sloot mijn ogen even. 'Ik wil leren of ik mijn gave tijdelijk uit kan zetten, en zo ja, hoe dan.'
Ik opende mijn ogen weer en keek hem aan. 'Het is echt ontzettend zwaar om de hele tijd de waarheid te horen.'

Remember to be ridiculous.

David Harrin
'Dat is Hunter, hij is net twee maanden oud,' Zeg ik trots, en ik kijk vrolijk naar het spinnende cheetatje 'Ik heb hem op de leeftijd van één week gered,' Leg ik uit, en ik bestudeer Lil. Ze is mooi, niet op die manier dat ik echt verliefd op haar ga worden of zo, maar op die manier dat een jongen naar een ander meisje kijkt als... oke ik heb echt geen idee wat ik daar moet gaan denken. Ik kijk uit het raam en zie prachtige natuur voorbij schieten. Hopelijk is de school even mooi. 'Is het jou ook opgevallen dat iedereen hier... raar is?' Vraag ik op fluisterende toon als er een koppel langs loopt. Blijkbaar kan de jongen niet weg, want aan zijn gezicht kan je zien dat hij weg wil. Ik kijk het meisje boos aan en ze laat de hand van de jongen los, precies op het moment dat ik wou dat ze het deed. Ik kijk naar mijn handen. Was ik dat echt?

Spoiler alert: you will save yourself

Micheal Anderson
Ze trok haar wenkbrouwen op.'Ja als ik dit jaar naar docenten ga luisteren dan ben ik de tandarts van Mickey Mouse.'zei ze ,waardoor ik lachend mijn hoofd schud. "Wie zei dat ik het over leraren had?Maar je weet nooit hé."grinnikte ik
Ik besloot om van onderwerp te veranderen."Heb je broers of zussen?"vroeg ik haar dan en glimlachte licht.
Ik zelf had een zusje,en ik zou haar zeker gaan missen dit jaar. Ik wist zelf niet op ik met kers thuis kon zijn,waarschijnelijk wel.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Jonathan Mason
'Lijkt me ook. Ik wil dat ook omdat ik de hele tijd de drang heb om in de toekomst van mensen te kijken. De waarheid is hard, en als iemand een fijne toekomst heeft, wil ik daar zijn,' Leg ik uit, en ik doe mijn ogen dicht om de woorden er beter uit te laten komen. Als ik ze open zie ik Revolver rollen met zijn ogen. Ik zucht en kijk weer naar Sky. 'Ik wil ook leren om in verschillende fases te leren kijken. Nu kan ik bij tieners hun leven als volwassene, en bij volwassenen hun leven als bejaarde bekijken, maar ik wil ook het verleden en de nabije toekomst zien,' Leg ik uit, en ik merk dat het egoïstisch klinkt. 'Ik bedoel het niet egoïstisch ofzo, het is gewoon de waarheid,' Zeg ik, en ik haal mijn schouders op.

Spoiler alert: you will save yourself

Hunter Mia Howe
Jesus, het was nergens voor nodig om zo mysterieus te doen, magisch. Magie bestond niet, dat kon iedere idioot je vertellen. Of in elk geval, elke idioot boven de acht of negen. 'Heb je broers of zussen?' vroeg hij glimlachend.
Ik schudde mijn hoofd waardoor mijn blonde haar in mijn gezicht kwam te hangen. 'Nee,' zei ik. 'Het is gewoon pap, J.J. en ik.'
Eigenlijk had ik nog twee halfzusjes maar ik had al jaren geen contact meer met mijn moeder, ze had er zelf wel op aangedrongen maar ik had daar geen zin in.

Remember to be ridiculous.

Phoebe Oakley
"Dankje, ik vind Lycka trouwens een erg mooi paard", zei hij. "Vind jij het niet vreemd dat we onze dieren mogen meenemen naar school?" vroeg hij me dan. "Heel vreemd," gaf ik toe, "maar eigenlijk ben ik er alleen maar blij om." Ik had geen idee hoe het kwam, maar ik voelde me altijd wel veiliger met Lycka in mijn buurt. Ik haalde nog een wortel uit mijn zak en gaf hem aan mijn merrie. "Weet jij eigenlijk wat voor school het is?" vroeg ik toen aan Nickolas.

We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

Lilith “Lil” Victoria McDevitt

Ik zag de trotse blik in de ogen van David, wanneer hij praatte over de cheeta. Het was eigenlijk wel leuk dat hij ook een band had met een dier dat eigenlijk als wild beschouwd werd. Iedereen in mijn omgeving vond dat altijd maar gek en gevaarlijk, terwijl Azizu geen vlieg kwaad deed. Hij moest natuurlijk wel op tijd gevoerd worden voor de zekerheid, maar ik wist gewoon dat hij alleen iemand zou aanvallen die mij iets aandeed.
Ik merkte net dat David naar mij keek voor hij zich naar het raam draaide. Mijn wenkbrauwen schoten even omhoog, maar ik besloot er verder geen aandacht aan te besteden. Ik speelde wat met Azizu die uit de rugzak was gekropen en om aandacht vroeg.
'Is het jou ook opgevallen dat iedereen hier... raar is?' Verbaasd keek ik op naar David. Ik vroeg mij af waarom hij plots fluisterde en kwam tot de conclusie dat er twee mensen langs onze coupé liepen.
'Nou, en bedankt!' lachte ik, al wist ik wel wat hij bedoelde. Alles was hier... anders. Beschrijven was niet mogelijk, maar hoe langer ik hier was, hoe vreemder ik alles vond. David keek ondertussen met een voor mij onbekende blik in zijn ogen naar zijn handen.
'Maar ik denk dat je wel bedoelt. Ik vind het sowieso allemaal maar raar. Niemand kon mij vertellen waarom ik hierheen moest en mijn vader wilde ook niet praten, zoals gewoonlijk. Weet jij wel waarom je naar deze kostschool gaat?'

Happy Birthday my Potter!

Sky William Heath Joseph St. James
'Ik weet dat het de waarheid is,' zei ik grijnzend maar daarna betrok mijn gezicht weer. 'En daar wil ik niet voortdurend mee geconfronteerd worden. Het kan me zomaar gebeuren dat ik iemand vraag of het met haar gaat en ze verteld dat ze depressief is omdat ze allerlei problemen met haar vrienden heeft, haar vriendje is vreemdgegaan, haar vader haar mishandeld en haar moeder haar jaren geleden heeft verlaten. Dat ze haar leven en zichzelf haat en ze zelfmoord wil plegen. Het is me wel eens gebeurd, het is niet vol te houden.'

Remember to be ridiculous.

Micheal Anderson
Ze schudde haar hoofd,waardoor er een blond haarlokje voor haar gezichtveld viel.Ik had de neiging het weg te srijken,maar ik hield me in. 'Nee,' zei ik. 'Het is gewoon pap, J.J. en ik.' zei ze dan en ik knikte.ze was enig kind ,dus. Ik kon het toch niet laten en streek dan het haarlokje weg.
Het was een gewoonte bij mij ,want mijn zusje had dat ook vaak."Ik heb een zusje van 12 ,Kai en Kai's zusje Ikazi."zeg ik dan en glimlach weer.
Ik dacht weer na over een onderwerp om over te praten,ik besloot de basics te pakken."Wat zijn je hobby's behalve mensen over rijden,met je skatebord?"vroeg ik haar dan grijnzend.

Nickolas Rodriguez
"Heel vreemd," zei ze."Maar eigenlijk ben ik er alleen maar blij om."vervolgde ze daarna en ik knikte."Ik ook."zei ik en keek naar Polar die inslaap was gevallen.
Ik keek weer terug naar Phoebe die een wortel uit haar zak nam en het haf aan haar paard.
"Weet jij eigenlijk wat voor school het is?" vroeg ze me dan en ik schudde mijn hoofd."Ik weet alleen dat het eenn kostschool is en op bepaalde dagen weer eens naar huis mogen."zei ik dan.
Ik was ook erg nieuwsgierig,naar wat voor school het is."Weet jij veel ever de school?"vroeg ik haar dan ,omdat ik niet echt wist wat te zeggen.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Snow
Rustig maar, Snow, het is gedaan nu. We zijn van ze af. probeerde Blue me op te beuren.
"Wie zegt dat ze hier beter zijn?" mompelde ik zacht, maar veegde meteen de paar ontsnapte tranen weg.
Je moet goede hoop hebben, Vlokje, het komt wel goed. Ik ben nu bij je en wanneer ik groot ben durft niemand je meer wat aan te doen. Ik glimlachte naar hem. Vlokje, dat was zijn bijnaam voor me. Snow -> sneeuwvlokje. Maar dat vond hij te lang...
"Dank je, Blue." zei ik, maar toen ik naar mijn koffer keek zuchtte ik weer. "Nu stinken al mijn kleren... Ze zullen daar wel een wasmachine hebben zeker?" vroeg ik hoopvol.
Vast. Het is zo weer helemaal opgelost en dan hebben we nooit meer last van die pesters.
"Ik hoop het." zuchtte ik en nam de vis vast bij zijn staart. Ik gooide hem onder de bank en nam mijn deo. Ik spoot snel wat over mijn kleren, zodat de geur niet uit mijn koffer zou ontsnappen en deed hem dan weer toe.
Maar de lucht hing in de coupé nu.
"Kom, Blue, we gaan ergens anders heen." zei ik zacht en stak mijn arm weer uit.
Ik loop zelf wel, maar toch bedankt voor het aanbod.
Ik glimlachte en knikte. Ok, hij liep zelf wel.

“To live will be an awfully big adventure.”

Hunter Mia Howe
Ik glimlachte even toen hij mijn haar uit mijn gezicht streek. Hij deed me ergens denken Dennis voor mam vertrok. Hij was ooit gewoon mijn oppas, een heel goede trouwens. Hij was echt heel vriendelijk. Toen ik acht was verliet mam mij en pap voor hem. blijkbaar hadden ze al langer een affaire. Ik vond het verschrikkelijk, ik was verraden door twee mensen die ik boven alles vertrouwde. Ik was heel boos geworden en geschreeuwd dat ik ze nooit meer wilde zien. Ze verhuisden daarna maar mam bleef me schrijven. Zo wist ik ook dat ik twee halfzusjes had, ik kreeg elke maand een foto van de tweeling en blijkbaar was mijn moeder opnieuw zwanger. Ik wilde niets meer met ze te maken hebbne maar de foto's bewaarde ik. Rose en Laura konden er ook niets aan doen. 'Wat zijn je hobby's behalve mensen overrijden, met je skateboard.'
'Ach, zo ongeveer alles wat volwassenen als gevaarlijk classificeren. Freerunnen, klifduiken, door wildwaterstromen kanoën en zwemmen, daa soort dingen.'

Remember to be ridiculous.

Micheal Anderson
'Ach, zo ongeveer alles wat volwassenen als gevaarlijk classificeren. Freerunnen, klifduiken, door wildwaterstromen kanoën en zwemmen, daa soort dingen.' somde ze op.Lichelijk verbaast keek ik haar aan."Wauw,dat is extreem."grijnsde ik.Op het eerste zicht zou je niet zo iets verwachten,maar als je haar leert kennen wel.Ze was zeker geen katje om zonder handschoenen aan te pakken. "Dat verschilt wel van de dingen die ik doe."grinnik ik dan.Aloewel Boogschieten er wel een beetje in de buurt komt.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Snow
Ik nam mijn koffer op en lette op dat ik niet op Blue stapte, terwijl ik naar buiten liep. Ik sloot snel de deur om de geur weg te houden en liep wat zoekend rond. Overal zaten al grote groepen mensen druk te praten.
Hier zijn maar twee mensen, we vinden er vast geen met minder...
Ik knikte ten teken dat het goed was en liep naar de door Blue aangegeven coupé. Langzaam opende ik de deur en kuchte dan wat opgelaten. Ik verzachtte mijn blik, verplichte hem om niet zo 'eng' te zijn.
"Is hier nog plaats?" vroeg ik zachtjes. Blue liet een speelse mauw horen.

“To live will be an awfully big adventure.”

Phoebe Oakley
"Ik weet alleen dat het eenn kostschool is en op bepaalde dagen weer eens naar huis mogen", antwoordde hij op mijn vraag. Polar was ondertussen al in slaap gevallen op zijn schoot en toen vroeg hij weer: "Weet jij veel over de school?" Ik schudde mijn hoofd en antwoorde hem: "Ik weet er even veel van als jij, bijna niets dus." Ik keek even door het raam en zag dat we door een prachtig landschap aan het rijden waren. Ik werd afgelijd doordat ik mijn gsm voelde trillen in mijn broekzak. Ik kwam tot de conclusie dat ik een bericht had maar besloot er later wel naar te kijken.

We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe