The Hidden Magic in me || RPG [Topic 1] - Speeltopics

Ik loop achter alle kinderen aan en voelde me bang. Waarom moest ik naar deze school? Zo vervelend was ik toch ook niet? Ik moest gaan zitten en luisteren maar kreeg niks mee. Ik keek verbaasd om me heen en zag allemaal foto's van mensen die net deden alsof ze toverkrachten hadden. Ik glimlach even als ik me bedenk hoe ze die gefotoshopt hebben. Ik voel dat er aan mijn arm getrokken wordt en kijk naar het meisje naast mij. 'Zo groot en machtig wil ik ook worden, en jij?' vraagt ze met grote ogen. Was die foto echt?

Dit verhaal gaat over een groep jongeren die naar een kostschool gestuurd worden. Slechts een paar weten waarom en wat ze moeten doen. De rest hoort daar zelf achter te komen. De school is bedoeld om je krachten of gave's goed verder te ontwikkelen. Bijna geen enkel kind dat daar komt weet dat hij/zij de kracht of gave heeft en moet daarom ook veel leren. Als iedereen eenmaal weet hoe ze de kracht een beetje beheersen komen ze erachter dat de school ook een duistere kant heeft. Ze voelen zich ook anders, ze zijn minder hun zelf. Ze houden allemaal helemaal niet meer van dezelfde dingen als eerst, ze voelen zich alleen nog maar aangetrokken door de kracht of de gave.

Regels:

meer dan 4 regels per post
16+ mag
Geen perfecte personages
Maximaal 2 personages per persoon
Alleen ik of MinimuisBeta mogen een nieuw topic openen
OOC is het praattopic graag


Rollen:
Kinderen die naar deze school worden gestuurd (tussen de 15 en 20)
Daaronder:

Jongens:
David Thomas Harrin || 0o7
Sky William Heath Joseph St. James || Squib
Nickolas Rodrigues || Nyan
Jonathan "Jonas" Nathaniël Mason|| 0o7
Micheal Anderson || Nyan

Meisjes:
Emma Simmons || MinimuisBeta
Phoebe Oakley || SupahBaby
Hunter Mia Howe || Squib
Lilith “Lil” Victoria McDevitt || Rider
Snow Evans || Huaso

Begin:
Iedereen staat op het perron of zit in de trein naar de school. De trein ziet er raar uit, en de kinderen die nog nooit van de gaven hebben gehoord vinden alles vreemd.

Rollentopic
Praattopic

[ bericht aangepast op 9 dec 2012 - 16:40 ]

Spoiler alert: you will save yourself

Micheal Anderson
Ze voelde zich wat beledigt door mijn opmerking,maar toen ik me voorstelde leek ze ook wat meer op haar gemak.
'Mijn naam is Lilith,'zei ze ,maar keek me nogsteeds wantrouwend aan.
'Let maar niet op Azuzi,' zei ze dan tegen Kai 'Hij denkt dat Michael gevaarlijk voor mij is en dan gaat hij mij verdedigen.' vertelde ze verder.
Geef nou toe zo eng ben ik nou ook niet.Denk ik in mezelf.
'Sorry,' zei ze toen tegen mij.Ik was best verrast,mischien was ze toch niet zo'n onaardig type. 'Er zat gewoon een vreemde jongen in de trein bij mij die opeens de arm van een meisje ging besturen en ik wil hier gewoon weg,'legde ze uit en ik knikte zacht.
Ik zou haar best niet vertellen dat ze op een magische school zat nu.Want dan zou ze vast door het lint gaan.
"Dat klinkt inderdaad erg vreemd."mompel ik dan.Hij kan dus mensen besturen? Lilith was dus erg geschrokken door hem en wil nu weg,maar ik denk dat dat niet zal gebeuren."µoh en dit is trouwens Kai."stel ik mijn beertje dan voor,aangezien ik hem bijna verheten was.

[ bericht aangepast op 28 dec 2012 - 15:32 ]

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Lilith “Lil” Victoria McDevitt

Ik keek naar het beertje Kai en glimlachte. Dat was dan ook tot nu toe nog het enige leuke, dat iedereen hier speciale dieren had. Gewoonlijk werd ik altijd raar aangekeken met Azizu, maar hier was dat helemaal niet het geval. Het werd gewoon als normaal beschouwd.
'Uhm... is dit ook jouw eerste jaar dat je hier komt, of was je hier de voorgaande jaren ook?' vroeg ik en ik keek even naar het gebouw. Langzamerhand begon ik mij af te vragen wat het nou precies was met die school. David had iedereen hier vreemd gevonden en vervolgens begon hij ook nog mensen te besturen en Snow had ook vreemd geleken, maar dat kon door haar witte haar komen. Toch vertrouwde ik het hier niet en de vraag waarom mijn vader mij hierheen had gestuurd ging steeds vaker door mijn gedachten.

[ bericht aangepast op 28 dec 2012 - 13:48 ]

Happy Birthday my Potter!

Micheal Anderson
'Uhm... is dit ook jouw eerste jaar dat je hier komt, of was je hier de voorgaande jaren ook?'vroeg ze me dan en ik schudde mijn hoofd.
"Het is mijn eerste jaar ,maar ik weet wel wat voor school het is."antwoord ik dan eerlijk,maar ik ging nog niet verklappen wat voor school het was.
Ik had al slechte ervaringen gehad met mijn gave en daarom is deze school ,dus een soort voor redding voor me.
Ook vroeg ik me af of mensen het wel normaal vonden dat je 'speciaale' dieren mocht meenemen.
Sommige hadden geen dier sommigen dan weer wel.
Het deed me even denken aan de dag dat ik Kai vond.Of zal ik zeggen dat hij mij vond?
Ik en mijn zusje waren aan het spelen bij de beek ,we waren van huis gelopen omdat onze ouders weer eens ruzie hadden.
Mijn zusje schrok en begon te gillen toen we 2 kleine beertjes zagen,ze waren niet bang van ons.
Mijn zus kalmeerde algauw toen de beertjes ons een soort van knuffelden alsof ze met ons meeleefden en ons wilden troosten.
Het was een simpel gebaar maar het was wel het begin van een vriendschap.
Ik zucht eventjes en tilde Kai dan op ,zodat hij in mijn armen kwam te liggen."Het is zegmaar een school voor erg bijzondere mensen."zeg ik dan,zodat ze er niet meer over zou vragen.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Lilith “Lil” Victoria McDevitt

Michael schudde zijn hoofd. 'Het is mijn eerste jaar, maar ik weet wel wat voor school het is,' vertelde hij, waarop ik vragend mijn wenkbrauwen optrok. Hij was echter stil en leek ergens aan te denken. Waarom zou hij niet gewoon vertellen wat voor school het was? Misschien was het wel een school voor gekken of onhandelbare kinderen en zouden we hier gehersenspoeld worden. Dan had hij een goede reden om het niet te zeggen: ik zou flippen. Maar dat verklaarde niet waarom hij niet flipte. Tenzij hij echt gek was. Maar wat deed ik hier dan? Ik moest toegeven dat wat ik zojuist gezien had, mij er bijna van overtuigd had dat ik gek was. Het was alleen de eerste keer dat dat gebeurde, dus dat gaf mijn vader geen reden om mij hier naartoe te sturen.
Zenuwachting beet ik op mijn lip, niet wetend wat nu te doen. Ik wilde net vragen waarom hij niet zei wat voor school het was, maar sloot mijn mond toen Michael weer wat zei.
'Het is zegmaar een school voor erg bijzondere mensen.' Ik begon mij steeds onrustiger te voelen. Wat bedoelde hij daar nu weer mee? Bijzonder in welk opzicht? Het kon nog steeds gek of onhandelbaar betekenen, maar dan had hij het vast anders gezegd. Het klonk bijna of hij magisch of zo bedoelde. Alleen dat was absurd. Ten eerste bestond er niks magisch op deze wereld. Dat was sprookjes onzin. Ten tweede zou dat nog niet verklaren wat ik hier deed. Ik was noch bijzonder, noch gestoord toch?
'In welk opzicht bijzonder?' vroeg ik dus voorzichtig, terwijl ik onrustig met de onderkant van mijn jas speelde en mijn gewicht de hele tijd van mijn ene been op mijn andere verplaatste.

Happy Birthday my Potter!

Michael Anderson
Ze leek wat onrustiger te worden,alsof wat ik zei nog erger was dan dat ze dacht.
'In welk opzicht bijzonder?'vroeg ze voorzichtig terwijl ze wat met de onderkant van haar jas speelde
"In een positieve.Zeg maar een soort van hogere inteligentie dan anderen."zeg ik dan.Ik had het een beetje omgevormd ,want als ik zeg iets krachtigs dan ging ze me nog steeds niet begrijpen.Kai trekte wat aan mijn shirt en keek me dan met zijn bere oogjes aan.
Hij wilde dus een koekje.Ik hield hem stevig en mijn ene arm,terwijl ik met mijn andere hand een honingkoekje uithaalde en het aan Kai gaf.
"Maak je maar geen zorgen,je gaat het vast wel leuk vinden hier."zeg ik met een bemoedigend glimlachje.
Ik bedoel ,wie wil er nou niet eens kunnen toveren?

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Lilith “Lil” Victoria McDevitt

'In een positieve.Zeg maar een soort van hogere inteligentie dan anderen.' Oké, nu vond ik het dus nog vreemder. Ik was een blonde cheerleader met gemiddelde cijfers. Geen onvoldoendes, maar ook geen negens en tienen. Ik kon niks bijzonders behalve een beetje zingen en wel redelijke fotograferen. Ik was niet anders dan de gemiddelde zeventienjarige. Ik hoefde niet naar een school voor kinderen met een soort van hogere intelligentie. Het verklaarde nog steeds niet wat ik hier deed... tenzij... Mijn vader wilde mij vast gewoon uit de buurt hebben nu ik theorieën begon te verzinnen over de dood van mijn moeder. Hij had het vast echt gedaan. Hier wegkomen zou dan echter onmogelijk zijn.
'Maak je maar geen zorgen,je gaat het vast wel leuk vinden hier,' zei hij en hij glimlachte bemoedigend. Ik probeerde terug te glimlachen wat mij nog aardig afging, maar stopte met een teleurgesteld gevoel mijn mobiel weg. Ik zou hier zelf weg moeten komen. Het personeel ging mij hier niet weghalen, als mijn vader ze de opdracht had gegeven mij hier te laten.
'Dus...' begon ik, aangezien ik hier beter mensen kon gaan leren kennen, wilde ik er niet helemaal alleen voor staan. 'Hoe oud ben je eigenlijk? Ik ben net zeventien.'

Happy Birthday my Potter!

Michael Anderson
'Dus...' begon ze nadat ze haar mobiel weg had gestoken.
'Hoe oud ben je eigenlijk? Ik ben net zeventien.' zei ze dan en ik glimlachte even.
"Ik ben achtien in mei word ik negentien."zeg ik dan en glimlach even zwakjes.
"Van welke stad of dorp ben je?"vroeg ik dan maar,om het gesprek wat meer op gang te brengen."Ik kom van Wholverhampton."zeg ik er dan nog na.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

(gelukkig nieuwjaar)

Happy Birthday my Potter!

(Sorry dat ik even niet gereageerd heb)

Lilith “Lil” Victoria McDevitt

Ik knikte, hij was dus iets meer dan een jaar ouder dan ik. 'Van welke stad of dorp ben je?' vroeg hij en ook hij deed duidelijk zijn best om het gesprek op gang te brengen. 'Ik kom van Wholverhampton.' Dat kende ik wel! Ik was er wel eens geweest, omdat mijn vader er zaken moest doen en mij niet alleen thuis achter wilde laten zo lang. Dat was dan ook één van de weinige goede eigenschappen van mijn vader: Als hij heel lang weg ging, mocht ik mee.
'Daar ben ik wel eens geweest!' zei ik dan ook vrolijk. 'Ik kom trouwens uit Bristol, maar ben ook wel vaker in andere steden, als mijn vader daar langere tijd heen gaat voor zaken,' vertelde ik.

Happy Birthday my Potter!

(is niet erg ^^ )
Michael Anderson
'Daar ben ik wel eens geweest!"zei ze vrolijk en ik glimlachte even.'Ik kom trouwens uit Bristol, maar ben ook wel vaker in andere steden, als mijn vader daar langere tijd heen gaat voor zaken,' vertelde ze en ik knikte even.
Het was waarschijnelijk wel leuk om verschillende steden te ontdekken.
"Klikt cool."zeg ik met een glimlachje en kijk dan naar het gebouw."Mischien moeten we maar eens de school binnen gaan."stel ik dan voor aangezien bijna iedeeen daar al is.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Lilith “Lil” Victoria McDevitt

Ik knikte en begon maar niet over dat mijn vader verder een stuk minder coole dingen deed en dat het eigenlijk ook best wel veel nadelen had. Ik wilde de sfeer immers niet verpesten. Michael was vergeleken met de anderen die ik gesproken had redelijk normaal tot nu toe en hij leek meer te weten over deze school dan hij zei. Bovendien was hij voor zover ik wist ook wel aardig. Het leek mij dus wel slim om vrienden met hem te worden.
'Misschien moeten we maar eens de school binnen gaan,' stelde hij voor. Mijn ogen gingen naar het schoolgebouw. Ik vertrouwde het allemaal nog niet helemaal, maar zou niet laten zien dat ik bang was voor wat ik binnen aan zou treffen, of voor het feit dat als je binnen was er misschien veel moeilijker uit kwam.
'Ja, straks zijn we de laatsten en krijgen we nu al op ons kop.' Ik liet mijn stem vrolijk klinken, wat mij altijd zeer goed af ging, ook al was ik dan misschien zenuwachtig of angstig. Ik pakte mijn drie koffers weer en begon moeizaam te lopen. Waarom had ik er ook alweer drie meegenomen?

Happy Birthday my Potter!

Michael Anderson
Ze keek ook even naar het schoolgebouw.
'Ja, straks zijn we de laatsten en krijgen we nu al op ons kop.'zei ze vrolijk en ik grinnikte even zacht,waarna ik Kai weer op mijn trolly zette en hem mee trok.
Ik zag dat Lilith moeite had met haar koffers en mischien wou ze nu wel hulp.
"Moet ik een koffer helpen dragen?"vroeg ik haar vriendelijk met een glimlachje.
Ik had wel zin in dit schooljaar,het is ook een nieuwe soort uitdaging.Kai ging dit ook leuk vinden,want nu mocht hij overal met mij mee zonder dat mensen raar gingen kijken of gingen gillen.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Lilith “Lil” Victoria McDevitt

'Moet ik een koffer helpen dragen?' vroeg Michael en ik keek hem dankbaar aan. Eigenlijk wilde ik hem er niet mee opzadelen, maar ik had maar twee handen en het was gewoonweg een koffer teveel. Ik voelde mij echt zo blond en verwend nu ik er drie mee had genomen, maar gedaan was gedaan.
'Dat zou echt heel fijn zijn. Ik ben echt niet slim geweest, maar normaal wordt alles altijd voor mij gedragen. Ik had er dus niet helemaal goed over nagedacht,' legde ik uit en voelde mij met de minuut stommer worden.

Happy Birthday my Potter!

Michael Anderson
Ze keek me dankbaar aan.
'Dat zou echt heel fijn zijn. Ik ben echt niet slim geweest, maar normaal wordt alles altijd voor mij gedragen. Ik had er dus niet helemaal goed over nagedacht,' zei ze en ik glimlach even kleintjes ,waarna ik haar zwaartste koffer aanneem.
"Normaal worden alle nodige spullen al naar deze school gebracht,dus eingelijk heb je geen 3 koffers nodig."grinnik ik zacht,maar stop gauw.
Ik had ook wel een koffertje mee ,maar daar zitten vooral de kleine dingen in,die ik af en toe wel nodig heb.
Ik had eigenlijk wel al een beetje door dat ze rijk was,maar niet zo rijk dat ze mensen had die bijvoorbeeld koffers voor haar moesten dragen. Deze school ging waarschijnelijk erg zwaar worden voor haar.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Lilith “Lil” Victoria McDevitt

'Normaal worden alle nodige spullen al naar deze school gebracht,dus eingelijk heb je geen 3 koffers nodig,' grinnikte hij, waarop ik ook moest lachen. Wat was ik toch een dom verwend blondje, maar ja, als geld en spullen het enige is wat je hebt en mee kan nemen, kan je het niet echt achterlaten. Ik kon moeilijk mijn beste vriendin meenemen. Bovendien was ik bang dat ook die mij binnen vijf seconden was vergeten. Ze was dan wel de beste die ik had, maar het bleef iemand uit het populaire groepje.
'Ik ben zo verwend als wat, dus ik zou waarschijnlijk sterven zonder twintig paar schoenen,' grapte ik. 'Bovendien heeft Azizu anders ook niks om op te kauwen en dat wil ik hem niet ontnemen.'

Happy Birthday my Potter!