RPG ~ The League of Legends ~ 1 - Speeltopics

Regels :

• Geen oneliners, minimaal 6 zinnen.
• 16+ is toegestaan, evenals vloeken (Maar hou het zelfs dan nog wel netjes ;])
• OCC aangeven met [] {} Of met een andere kleur.
• Max. 2 personages per speler
• Ernstig verwond/ vermoord niet andermans personage zonder met die te overleggen in een PB
• Graag de naam van de Personage waarop het stukje slaat erboven, zodat het makkelijk te zien is vanuit welk personage het geschreven word.
• Ben je even afwezig voor een bepaalde tijd (langer dan 2 dagen) ? Meld het dan !
• Alleen ik maak nieuwe topics aan, tenzij ik iemand het recht geef om er eentje voor me aan te maken.

13 rollen die in te vullen zijn (indien er meer mensen mee willen doen is er altijd nog eentje aan te maken, dit geheel in overleg met mij:

- Fire
- Water
- Earth
- Air
- Dark
- Light
- Animal
- Metal
- Spirit
- Music
- Technology
- Coach/ leraar / begeleider van de 11.
- Dark Lord Zival
- Een andere rol kan natuurlijk ook / Bijvoorbeeld rebellenleider, koning, prinses, etc.



Lijstje dat je in moet vullen :

Naam :
Leeftijd:
Geslacht :
Legend (indien van toepassing) :
Innerlijk :
Uiterlijk (met foto) :
Geschiedenis :
Extra :


De rollen :

girls :


- Music ~ Mikky Aileen Briar Williams ~ xClove
- Animal ~ Candice May Hadley ~ AgentP
- Air ~ Felicia Jazmyn Thomps ~ Perrfect
- Spirit ~ Ariana Nyx Mavery ~ Kwijt
- Water ~ Brooklynne ‘Brooke’ Lupe Wakefield ~ Rider
- Light ~ Jade Maysilee Bright ~ HurtedHeart


boys :

- Fire ~ Raphael Edwards ~ Clonmel
- Coach ~ Philip Simon Commens ~ DreamerN
- Dark ~ Shadow ~ Paddo
- Metal ~ Floyd Dwayne Nightingale ~ Aotearoa
- Earth ~ Foy Ciar Grimme DreamerN
- Dark Lord ~ Suphentus Zival ~ Kwijt



Hier de rollentopic

[ bericht aangepast op 2 dec 2012 - 15:58 ]

---

Credendo Vides

Kwijt schreef:
{Jup, maar Lord Zival is groot, sterk, machtig en Duisterrrrr ;P. Hij heeft nog meer... *Onheilspellend tromgeroffel*}

( Hahaha ja dat geloof ik graag maar lijkt me logisch dat die zulke info toch wel belangrijk vindt?? if you know what i mean )

Eleanor

Wanneer de jongen mij vast pakt trek ik mijzelf los,
'R... Raak me niet aan!' probeer ik over mijn lippen te krijgen,
Ik wilde niet dat iemand mij zomaar aanraakte,
Of ergens naar toe meenam,
De enige die ik tot nu toe deels vertrouwde was de jongen die mij had bevrijd,
Hoewel hij het voor het geld deed,
Ik kijk naar de jongen,
Ik kende hem net, en dan verwacht die dat ik nu al met hem mee ga,
Misschien werkt die wel voor de Dark Lord!
Ik neem een paar stappen achter uit,
'L... LAAT ME MET RUST!!' schreeuw ik nu zowat,
Ik wilde niet dat iemand mij aanraakte, meenam of zelfs terug bracht naar de Dark Lord!

Brooklynne ‘Brooke’ Lupe Wakefield || Water

Bijna gelijk nadat de man verdwenen was, hoorde ik kabaal vanuit een andere kamer in het kasteel komen. Het klonk als geschreeuw en ik begon het vermoeden te krijgen, dat de Lord in een niet al te beste bui was. Heel fijn, alsof het nog niet erger kon. Vandaag was echt een ongeluksdag. Oké, ik was erachter gekomen dat ik speciaal was en een stuk minder weerloos dan iedereen dacht, maar tot nu toe had dat nog niet erg goed voor mij uitgepakt.
Als hij binnenkomt, merk ik dat hij er in het echt gewoon hetzelfde uitziet. Alleen loopt er een litteken over zijn rechteroog, wat mij eigenlijk nog nooit eerder was opgevallen. Als hij niet zo gemeen was geweest, had ik bijna medelijden met hem gekregen. Hij zag er verder overheersend uit, maar bang werd ik er niet van. Er was immers nog geen reden om echt bang van hem te worden. Hij wist niet eens wie ik was, laat staan wie mijn familie was. Hij kon mij dus niet zoveel maken, aangezien het mij nooit veel uitmaakte wat er met mij gebeurde. Zolang de rest maar veilig was.
'Dus dat is hét? Is dat het enige?' zei hij verbaasd, nadat hij mij van top tot teen bekeken had. Er gleed bij mij ook een verbaasde uitdrukking over mijn gezicht, maar die verdween al snel, toen hij verder ging. Als mijn handen niet vast hadden gezeten, had ik waarschijnlijk verontwaardig mijn armen over elkaar geslagen.
Zijn lach maakte mij eigenlijk een beetje boos en ik voelde mij beledigd. Ik vergat mijn hele 'speel onschuldig' strategie en keek hem met opgetrokken wenkbrauwen aan. Misschien was ik nu dan nog niet getraind, maar als dat wel zo was had ik hem het land uit gestuurd door middel van bloedsturen. Een mens bestond immers ook voor een flink gedeelte uit water.
'Zeg, hoe oud ben jij eigenlijk?' hoorde ik hem vragen. Zijn lach was overgegaan in gegrinnik, maar het irriteerde mij nog steeds. Ik schudde mijn hazelnoot bruine haren uit mijn gezicht en keek hem uitdagend aan.
'Oud genoeg om te weten dat jij ook gewoon maar een man bent met zo zijn zwaktes en dat er dus geen reden voor mij is om ook maar een klein beetje bang voor je te zijn.' Mijn stem klonk vast. Eigenlijk had ik wel verwacht dat hij over zou slaan of een klein beetje zou trillen, maar ik was minder bang dan dat ik mij had kunnen voorstellen, toen ik hier nog nooit gestaan had. 'Hoe oud ben jij?' voegde ik er nog aan toe en ik verzette mijn benen even, zodat ik in een relaxte contrapost houding kwam te staan.

(Niet echt slim van haar, maar geef toe, ze heeft lef. Al denk ik dat haar andere plan beter was geweest :') )

---

Happy Birthday my Potter!

Philip Simon Commens

Net toen ik weer lekker zat en mijn mond open deed om tegen de legend van muziek alle vragen uit te leggen die ze op me af zou vuren toen ik weer een vibratie in de lucht aanvoelde.
Er kwamen weer mensen binnen.
Blijkbaar heeft het gesloten bordje helemaal geen zin om ook maar opgehangen te worden.
Of misschien moest ik gewoon de deur maar op slot doen.
Snel stond ik op, zodat ik tenminste kon gaan kijken wie of wat er binnen kwam.
"Ik kom zo terug." Zei ik over mijn schouder heen tegen het meisje dat nog steeds in haar stoel aan de tafel zat.
Weer liet ik de deur op een kier staan voor ik de grote zaal.
Daar stond een jongen, terwijl ik achter hem nog net een meisje zag wegrennen.
"Kan ik je ergens mee helpen ?" vroeg ik toch maar, misschien hadden ze wel hulp nodig.

[ bericht aangepast op 7 dec 2012 - 16:41 ]

---

Credendo Vides

DreamerN schreef:
Philip Simon Commens

Net toen ik weer lekker zat en mijn mond open deed om tegen de legend van muziek alle vragen uit te leggen die ze op me af zou vuren toen ik weer een vibratie in de lucht aanvoelde.
Er kwamen weer mensen binnen.
Blijkbaar heeft het gesloten bordje helemaal geen zin om ook maar opgehangen te worden.
Of misschien moest ik gewoon de deur maar op slot doen.
Snel stond ik op, zodat ik tenminste kon gaan kijken wie of wat er binnen kwam.
"Ik kom zo terug." Zei ik over mijn schouder heen tegen het meisje dat nog steeds in haar stoel aan de tafel zat.
Weer liet ik de deur op een kier staan voor ik de grote zaal.
Daar stond een jongen met een meisje aan zijn hand, een meisje dat eruit ziet alsof ze in huilen uit kon barsten.
"Kan ik jullie ergens mee helpen ?" vroeg ik daarom ook vriendelijk.

(even een verbetering: Eleanor heeft zichzelf losgetrokken en begon te schreeuwen tegen de jongen )

Paddo schreef:
(...)

(even een verbetering: Eleanor heeft zichzelf losgetrokken en begon te schreeuwen tegen de jongen )

{Oké, zal het zo even aanpassen, moet echt beter gaan lezen }

---

Credendo Vides

Eleanor

Ik kijk de man even aan die net de deur opende,
De angst werd groter,
Mannen, waarom zijn ze altijd overal,
Ik deed nog een stap achteruit,
Ik kon hun niet vertellen wat ik zocht, waarom ik hier was,
Niemand zou mij ubberhoudt herkennen,
De prinses, dat was ik wel, maar voordat de Dark Lord het over had genomen was ik nog jong,
In die jaren was ik veranderd, mijn uiterlijk, alles was vrouwlijker geworden, op mijn vechten na,
'L... Laat mij met rust...' krijg ik uit mijn mond, hoewel het amper ging,
Het leek net alsof mijn keel droog was, alsof ik al dagen geen water gedronken had,
Ik kijk weer even naar de twee en doe nog een stap achteruit,
Ik merkte dat ik op de stoeprand stond maar blijf mijn ogen op de twee mannen houden,
Wat als ze voor de Dark lord werken?!!
De gedachten dat hun twee voor de Dark Lord werkte bleven in mijn hoofd hangen,
Wat als ze mij terug brengen!

lk ben dit weekend weg, dus ik reageer als ik tijd heb maandag weer.

---

Do it scared, but do it anyway.

{Yay, en dan doen Arianna en Brooke hem allebei op verschillende aspecten denken aan Aglaia }

Dark Lord Suphentus Zival
Wanneer ze haar mond open doet, en tegen me praat, gaat er een rare schok door me heen. De stem, nou ja, niet de stem specifiek, maar de.. De kracht, de fiersheid, de opstanding, de ik-ben-echt-niet-bang-voor-jou toon in haar stem. Ik laat niks van mijn verbazing zien, en draai me om. Aglaia. Ik kuch, zodat ik de greep op de werkelijkheid niet verlies. Aglaia is weg, door mensen zoals zij. "Ik ben de jaren kwijt," zeg ik, met zware stem als antwoord op haar vraag. Dan galmen haar andere woorden door mijn hoofd. "Oud genoeg om te weten dat jij ook gewoon maar een man bent met zo zijn zwaktes en dat er dus geen reden voor mij is om ook maar een klein beetje bang voor je te zijn.". Soms moet je bang zijn voor dingen, ookal heb je niks te verliezen. Ik draai me abrupt om. "Maargoed. Back to business. Je bent de Legend Water." Voordat ze kan antwoorden, ga ik verder. "Nee. We weten allebei dat je een Legend bent. En nu ga jij mij een paar dingen vertellen. Ik kan je alles maken. Alles onderzoeken, alles uitpluizen. Geloof me. Dat kunnen we, en als we het kleinste sprankje hoop vinden dat voor jóú belangrijk is," Ik doe alsof ik iets kapot druk met mijn vingers. "Vernietigen we het. Tenzij je ons nu verteld wat we willen weten. Begrepen?"

---

Tijd voor koffie.

{Toevoeging:}

{Dit stukje is kort, omdat het verdere hierboven staat.}
Dark Lord Supentus Zival
Ik loop even naar een bewaker en geef hem een kleine, stenen platform. Het is een kleine replica van mijn Legend-vinder. "Vind er zo veel als je kan, oké?" zeg ik zacht tegen de bewaker, die knikt en wegloopt. Dan richt ik me weer op Watertje.

---

Tijd voor koffie.

(Ik heb stiekem best medelijden met hem door al dat gedoe met Aglaia, maar hij blijft gemeen :') )

Brooklynne ‘Brooke’ Lupe Wakefield || Water

Ik fronsde toen hij niet gelijk boos of pissig werd, maar zich omdraaide en kuchte. Dat was best onverwacht en ik snapte ook de reden niet. Waarschijnlijk mocht ik die ook niet weten en draaide hij zich daarom om. Bang, dat ik doorhad dat er iets was. Dat deed mijn zusje ook heel vaak, aangezien liegen tegen mij moeilijk was voor haar.
'Ik ben de jaren kwijt,' kwam er uit zijn mond. Er kwam een zacht lachje uit mijn mond. Het was vast saai om een heel onsterfelijk leven alleen weg te rotten in een kasteel. Misschien was het handig, als je bang was voor de dood, maar ik zou voor geen goud onsterfelijk willen zijn. Waarschijnlijk zou ik mij dood vervelen na honderd jaar. 'Lijkt mij erg saai,' mompelde ik dan ook.
Abrupt draaide hij zich om waar ik eigenlijk wel van schrok, maar ik liet het niet merken en begon in mijn hoofd een liedje te zingen. Dan bleef ik altijd rustig en was ik ook niet bang. Was er niet ook een Legend muziek? Ik was echt benieuwd naar wie dat was. Hopelijk kon Jade iedereen snel bij elkaar krijgen voor er nog meer mensen per ongeluk gesnapt werden, zoals er met mij was gebeurd.
'Maar goed. Back to business. Je bent de Legend Water. Nee. We weten allebei dat je een Legend bent. En nu ga jij mij een paar dingen vertellen. Ik kan je alles maken. Alles onderzoeken, alles uitpluizen. Geloof me. Dat kunnen we, en als we het kleinste sprankje hoop vinden dat voor jóú belangrijk is, vernietigen we het. Tenzij je ons nu verteld wat we willen weten. Begrepen?' Ik rolde ongeïnteresseerd met mijn ogen en keek hoe hij even naar een bewaker liep en iets onverstaanbaar tegen hem zei. Deze liep weg direct nadat hij de woorden had gehoord.
'Als ik veel wist, dan was ik echt niet zo stom geweest om midden op straat mijzelf te beschermen tegen een waterval van verf over mij heen voor de neus van van die achterlijke volgers van je. Ik ga je dus niks vertellen, want ik weet niks, begrepen?' imiteerde ik hem. 'En het zou echt super fijn zijn, als die boeien nu af konden. Ik heb je toch nooit iets aangedaan? Waarom zou ik dat nu doen? Behalve misschien om het feit dat ik hier respectloos behandeld wordt, maar dat wil ik je best vergeven hoor.' Dat laatste gedeelte klonk een heel stuk vriendelijker en ik glimlachte er wat voorzichtig bij. Ik loog dan ook niet echt. Ik wist amper wat, geloofde in eerste instantie dat hele Legend gebeuren niet eens. Jade was degene die alles zo goed wist en geloofde, niet ik. Bovendien zou ik mijn beste vriendin en familie nooit in gevaar brengen. Al zou hij mij martelen tot ik zo gebroken was dat alle hoop weg was.
'Kijk, ik liet vandaag een kop thee vallen en kwam erachter dat de thee niet viel, toen ik paniekerig met mijn handen naar de thee gebaarde. Ik vond het eng en moest toegeven dat ik bang was dat mensen mij misschien iets aan zouden doen, als ze wisten dat ik een freak was of zo. Vandaar de waterzak om mijn middel. Ik voel mij niet graag weerloos. Na het hele voorval ging ik mijn standaard bezigheden weer doen en toen gebeurde dat hele verf verhaal. Verder kan ik je echt niks vertellen, sorry.' Ik zuchtte en haalde mijn schouders op. Hopelijk was hij nu blij, want meer zou er toch niet uit mij komen.

---

Happy Birthday my Potter!

{Haha, mooizo. Ik wou hem wel iets persoonlijks meegeven, maar hij moest niet lief worden >_>}

Dark Lord Suphentus Zival
Ze begint te vertellen. "Kijk, Ik liet vandaag een kop thee vallen, en kwam erachter dat de thee niet viel, toen ik paniekerig met mijn handen naar de thee gebaarde. Ik vond het Eng, en moest toegeven dat ik bang was dat mensen mij misschien iets aan zouden doen, als ze wisten dat ik een freak was of zo. Vandaar de waterzak om mijn middel. Ik voel mij niet graag weerloos. Na hwt hele voorval ging ik mijn standaard bezigheden weer doen, en toen gebeurde dat hele verf verhaal. Verder kan ik je echt niks vertellen, Sorry." zegt ze, en ze zucht.
Haar eerlijkheid schokt me. Ik had nooit verwacht dat ze zo eerlijk zou zijn tegen me.
Tenzij ze liegt.
Maar iets in haar maakt dat ik haar gelooft. Misschien omdat ze weet dat ik haar alles kan aandoen nu, maar dat ze bij haar verhaal blijft? Of het feit dat ze het verhaal zonder enige aarzeling verteld. Maar nog steeds mag ze niet weg. Om de doem te weerhouden die misschien kan gebeuren, heb ik alle Elf Legends nodig. Hoe weinig ze ook weten. Ik tel ze na in mijn hoofd. Water, Earth, Fire, Air, Music, Spirit, Dark, Light, Animal, Metal en Technology. Zouden ze allemaal zo onwetend zijn als dit meisje hier? Zouden ze zo vreesloos en eerlijk voor me staan? Of zouden ze allemaal zo oud zijn als dit meisje? Nee. Ik moet me richten op het hier en nu. Wat doen we met Watertje? Ik heb de behoefte niet om haar naam te weten, dus noem ik haar maar gewoon watertje. Ik wenk een bewaker, die trillend naar me toe komt lopen. "Breng watertje hier, naar de cellen in rij... 4 van de kerkers." zeg ik tegen hem. De bewaker knikt verbaasd. Celrij 1 tot en met 10 zijn het minst erg: er ligt een strozak en ligt het minst ver onder de grond. Alle kerkers in de rij zijn wel hetzelfde. Hoe verder je naar onder gaat, hoe slechter het wordt, maar dat zien we dan wel, ze kan altijd verplaatst worden. "Je bent dapper," zeg ik nog, en ik neem mijn houding weer aan, als ik merk dat ik mij veel te kwetsbaar heb opgesteld. "Maar dom."

---

Tijd voor koffie.

Mikky Aileen Briar Williams.

Philip staat weer op, en nu ik me concentreer voel ik de trilling ook. Het is een vibratie van geluid, en ik heb het idee dat nu het me verteld is ik mijn gave beter onder controle heb. Ik loop dit keer vastberaden achter hem aan, en zie een jongen - of moet ik zeggen man?- in de deuropening staan. Ik sluit mijn ogen en probeer me te concentreren, en zoek magische trillingen. Het klonk zo verschrikkelijk raar. Maar ik voelde ze, een lichte weerstand kwam van de jongen. Mijn ogen schieten open, en ik kijk naar het beeld met de legends er op. Die van Music lichtte nog steeds op, samen met die van Fire. Ik kijk naar de jongen. 'Philip. Ik weet dat hij een legend is, en misschien komen we verder door vragen te beantwoorden. Maar ik wil weten wat ik kan, weten hoe ik het onder controle kan houden en weten hoe ik kan vechten. Zival zal ongetwijfelt de legends willen om de macht te krijgen, en ik wil weerstand kunnen bieden. En ik ga er van uit dat het ook voor hem geld.' zeg ik als ik een blik op de jongen werp. Ik loop naar hem toe. 'Ik ben Mikky, mijn legend is Music.'

---

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Raphael Edwards || Fire
Ik liet het meisje even voor wat het was, en keek naar de man die voor me staat. Achter hem gaat de deur open en een ander meisje, met ongeveer mijn leeftijd - tenminste, dat gokte ik - kwam aanlopen. Net toen ze binnen kwam, scheen er op het beeld een teken van Music en Fire. Ik fronste mijn wenkbrauwen. Dus het was waar? Ik was een van de legendes? "Philip. Ik weet dat hij een legend is, en misschien komen we verder door vragen te beantwoorden. Maar ik wil weten wat ik kan, weten hoe ik het onder controle kan houden en weten hoe ik kan vechten. Zival zal ongetwijfeld de legends willen om de macht te krijgen, en ik wil weerstand kunnen bieden. En ik ga er van uit dat het ook voor hem geld.' zei het meisje die een blik op me wierp. Nu besefte ik, dat ik net als haar, over een bijzondere kracht bezit, en dat ik samen met haar, en nog 9 mensen die Zival moet verslaan.. Het meisje loopt naar me toe, en steekt haar hand uit. 'Ik ben Mikky, mijn legend is Music.'
Ik pakte haar hand en schudde hem, "Ik ben Raphael, en mijn legend is denk ik Fire," zei ik onzeker.

---

"Look, I Didn't Want to be a Half-Blood."

Brooklynne ‘Brooke’ Lupe Wakefield || Water

Ik hield mijn hoofd iets schuin en bestudeerde de Lord, terwijl hij zichtbaar nadacht over wat ik had gezegd. Hij leek af te wegen of ik de waarheid sprak en zo te zien dacht hij dat wel. Misschien was ik dan toch slimmer geweest dan ik had gedacht. Op deze manier had hij veel minder kans om de andere Legends en Jade te vinden. Bovendien kon hij zo ook niet weten dat ik een dierbaar zusje had waar ik alles voor zou doen.
Uiteindelijk wenkte hij een bewaker en zei hem mij naar de cellen in rij vier te brengen. Ik snoof, was ik zo braaf geweest en ging hij mij toch opsluiten. Alsof ik van plan was om te gaan ontsnappen. Nou ja, misschien zou ik dat wel van plan kunnen zijn, maar tot nu toe was ik dat nog niet. Op deze manier kon ik misschien van hieruit nog wel iets betekenen en kon ik ook zwaktes van de Lord achterhalen. Ik bevond mij nog niet eens in zo'n hele slechte positie.
'Je bent dapper,' hoorde ik hem zeggen en ik keek hem met opgetrokken wenkbrauwen aan. 'Maar dom.'
'Beter dapper en dom dan eenzaam en gehaat,' antwoordde ik simpelweg. 'Ik bedoel, zelfs als mensen aardig tegen je proberen te doen, sluit je ze nog op in je donkere kerkers, terwijl je een heel kasteel hebt om ze in onder te brengen. Niet bepaald aardig, waardoor je alleen maar eenzamer en gehater wordt. Ja, dan ben ik véél liever dom.' Mijn blik ging naar de bewaker en ik wachtte tot ik naar mijn nieuwe 'kamer' gebracht zou worden.

---

Happy Birthday my Potter!