[Inloop RPG] Sheraton Hotel Downtown ~ 2 - Speeltopics

Het Sheraton Hotel Downtown ligt in het drukke centrum van Los Angeles, een perfecte plek voor toeristen, mensen op zakenreis, op doorreis of andere interessante tripjes.

Hier kan je allerlei foto's van het hotel vinden, een hotel dat werkelijk alles lijkt te hebben. Luxe en minder luxe kamers, een zwembadcomplex met sauna's, een golfbaan en park en nog veel meer!

Belangrijk!
Je maakt een rol aan, de rol hoeft niet permanent te zijn en je kan elk moment weggaan. Deze RPG is speciaal voor mensen die weinig tijd hebben, soms geen inspiratie of voor nieuwelingen die graag even een kijkje komen nemen en het graag willen leren. Houd hier dus rekening mee!

Regels
- Iedereen mag een nieuw topic aanmaken, maar dan ben je wel verplicht om de beginpost goed bij te houden!
- 16+ en andere dingen zijn allemaal toegestaan.
- Probeer je rollen en posts zo uitgebreid mogelijk te maken, dit is een goede oefening voor alle andere RPGs.
- Leestekens en hoofdlettergebruik zijn wél verplicht!

Staff: (permanente karakters)
Katelynn (Kate) Serenity White CyberLord
Mason Fell VCL
Tyler Lucas Jason wolffire

Ingecheckt in het hotel:
Nana Reira Ito ~ Rust Isuzu
Isa Carmen Maria Jones ~ Laatste vakantie Bagoly
Anna Bailey Miller ~ Vakantie Mismi
Chloé Amelia Blessins ~ Werk CxStylinson
Fiona Winter ~ Verjaardag VCL
Amelia Cornish ~ Werk Amity
Ashley Jasmine Moore ~ WerkIsuzu
Effie Atkins ~ Gevlucht Soubi
Mary Roberts ~ Vakantie carpediemx
Aubree Aleah Rodriguez ~ Vakantie N4I5
Valérie Raven Stewards ~ Werk Ahri
Samuel Ray Dawson ~ Vakantie PercyWood
Finn Oliver Harries ~ Rust Bagoly
Yuri Leith Bishop ~ Rust Assassin
Andrew Ian Parker ~ Vakantie Realist
Austin Joshua Gray ~ Vakantie N4I5
Luke Alexander Skyse ~ Vakantie Realist
Keith Rowlders ~ Werk JordanStyles

Uitgecheckt (inactieve karakters die mogelijk terug komen)


Als je mee wilt doen, vul je hier je rol in. Je hoeft niet op goedkeuring te wachten, je kan gelijk beginnen!

[ bericht aangepast op 15 okt 2012 - 20:03 ]

---

Your make-up is terrible

Wil je TY erbij zetten?

---

Spoiler alert: you will save yourself

Yuri Leith Bishop

Ik voel haar zachte hand over mijn kaak heen. Langzaam ontspant mijn kaak weer en bijt ik op mijn lip. De woede ebt weg, maar maakt opnieuw plaats voor het intense verdriet.
"Dit helpt niet." zegt ze zacht. "Nu boos worden heeft geen zin. Je bereikt er niets mee." Ik knik lichtjes, zij gaat met haar hand over de tattoo in haar nek. "Kan ik je met iets helpen?" vraagt ze zacht. "Tenminste, als het niet al te lang is.. Ik zou zo naar het dak gaan om iets aan Katelynn te laten zien. Ik heb alleen nog niet echt een idee wat..." Ik zucht opnieuw en wrijf de tranen uit mijn ogen. Ik snap niet hoe mensen met dat achterbakse wijf om kunnen gaan, maarja. Ik zeg het maar niet hard op.
"Nee, je hoeft niets te doen. Behalve als je nu zin hebt om terug naar Katelynn te gaan en te liegen door te zeggen dat het nooit gebeurd is." mompel ik en ik glimlach, hoewel het weer dezelfde, lege glimlach is. "Ga maar naar het dak." zeg ik daarna, licht bemoedigend. Ik probeer de tranen nog altijd terug te dringen als ik geklop op de deur hoor. Mijn ogen lichten even hoopvol op, maar doven al even snel weer als ik besef dat Ashley niet meer terug gaat komen. "Wat?" vraag ik wat chagrijnig.

---

Your make-up is terrible

Valérie Raven Stewards
Ik stap uit mijn taxi en kijk rond. 'Is dit het?' vraag ik mezelf sarcastisch af. 'Hé madam, effe betalen hè?' dramt de taxichauffeur. 'Jaja, centenschraper' mompel ik terwijl ik wat geld in zijn hand druk. De man sluit het raampje van de taxi en rijdt weg. Ik sleep mijn koffer achter me aan en loop naar binnen. Eenmaal binnen loop ik in een kaarsrechtelijn naar de balie. 'Ik wil hier graag overnachten voor een tijdje' zeg ik. De vrouw overhandigd mij een sleutel en ik loop naar boven. Ik zie wat mensen rondlopen en frons mijn wenkbrauwen wat. Ik loop mijn kamer in en doe de deur achter mij op slot waarna ik op mijn bed plof en diep zucht.

---

26 - 02 - '16

Effie Atkins

Hij zuchtte opnieuw en wreef de tranen uit zijn ogen. Hoe hij hier zo zat.. Totaal anders dan hoe ik hem leerde kennen hier en op het dak.
'Nee, je hoeft niets te doen. Behalve als je nu zin hebt om terug naar Katelynn te gaan en te liegen door te zeggen dat het nooit gebeurd is.' mompelde hij en glimlachte, ook al was het een lege glimlach. 'Ga maar naar het dak,' zei hij daarna licht bemoedigend. Zijn ogen lichten even hoopvol op toen er aan de deur werd geklopt, maar doofde daarna al gauw.
'Wat?' vroeg hij wat chagrijnig. Zacht lachte ik en gaf een speelse duw tegen zijn schouder aan, daarna werd mijn gezicht serieus.
'Ik kan niet tegen hun gaan liegen Yuri, sorry. Ik kan misschien veel, maar dat nu net niet.' Na die woorden stond ik op en liep ik naar de deur toe. Ik opende hem en daar stond een jongen met een.. schoonmaakkar? Ik fronste eventjes naar hem en maakte dat vervolgens plaats voor een glimlach.
'Hoi, zou u wat later terug kunnen komen?' vroeg ik vriendelijk aan hem. 'Wij zijn eventjes in gesprek. Het is een beetje privé en niet voor uw oren bestemd.'

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Valérie Raven Stewards
Als ik daar zo een tijdje lig, voel ik ineens mijn mobiel in mijn broekzak trillen. Ik pak het ding uit mijn broekzak en kijk er vol vernietiging naar. Wat hebben ze nu weer te zeuren. Ik heb geeneens zin om op te nemen, dus leg ik hem naast mij en laat ik hem maar gewoon trillen. Als het echt belangrijk is bellen ze wel terug. Ik merk dat mijn ogen zwaar worden en ze vallen dicht. Ik val in slaap.
Als ik wakker wordt merk ik dat ik toch een hoop trek heb gekregen. Ik pak mijn mobieltje, steek hem in mijn zak, haal mijn deur van het slot en besluit wat te eten in het restaurant.

---

26 - 02 - '16

Tyler Lucas Jason
'oke' zeg ik, en ik haal mijn schouders op. Waarom is er nooit iemand die een praatje met me wil maken of whatever?

[ bericht aangepast op 15 okt 2012 - 20:07 ]

---

Spoiler alert: you will save yourself

[Je moet mijn reactie even lezen..]

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Valérie Raven Stewards
Ik hoor iemand wat schreeuwen terwijl ik naar beneden loop. Ik kijk wat argwanend in de richting van het geluid en haal dan mijn schouders op. Aandachttrekkerij. Daar hield ik totaal niet van, maar veel kon het me eigenlijk ook niet schelen. Ik krab wat aan mijn achterhoofd en loop in de richting van het restaurant. Daar ga ik bij een tafeltje zitten en wachten tot er iemand mijn bestelling komt opnemen.

---

26 - 02 - '16

Crappy post.

Ashley Jasmine Moore
Eventjes keek ze met een open mond naar mij, waardoor ik nog roder werd dan dat ik al was. Snel sloot ze hierna weer haar mond en deed gelukkig alsof er niets gebeurd was, anders zou ik zeker in de grond willen zakken van schaamte. Ik was blij toen ze uiteindelijk ging praten en niets op hoe ik er nu uitzag zei. ‘Als jij nou weer snel terug naar bed gaat, blijf ik hier wel op je wachten en ga wel TV kijken.’ Stelde ze voor, ‘Is dat goed?’ Nu durfde ik haar wel aan te kijken en zag een glimlach op haar lippen, waardoor ik lichtjes durfde te knikken en mijn weg terug vervolgde naar de andere kamer. Toen ik echter bij de deur was, bedacht ik me dat ik het kussen nog terug moest, maar gooien was zo onbeschoft, dus liep ik met rode wangetjes naar de bank, legde het erop alsof er niets aan de hand was. Hierna gaf ik Katelynn een lief glimlachje en draaide me snel om, om terug te lopen en in het bed van Katelynn te kruipen, welke gevaarlijk piepte. Aandacht gaf ik er echter niet aan, want vlak erna gooide ik de dekens over me heen en bond mijn halfdroge haren vast met een strikje die om mijn pols zat. Ik miste Yuri zo vreselijk, maar wat hij gedaan had kon ik niet accepteren. Het deed gewoonweg te veel pijn, het idee dat hij mij klaarblijkelijk niet goed genoeg vond. Anders zou hij toch niet vreemd gegaan zijn? Ik was verblind door liefde en wellust net, dat ik het niet wilde zien. Nu overspoelt het verdriet me en met allemaal verschillende emoties die zich in mijn lichaam huizen, begon ik te huilen.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Valérie Raven Stewards
Ik begin flink te mopperen als er na een halfuur nog steeds niemand geweest is om mijn bestelling op te nemen. 'Hallo! Ik wordt er ook niet jonger op!' mompel ik in mezelf. Na nog een kwartier wachten komt er toch eindelijk iemand aan om mijn bestelling op te nemen. Ik bestel patat met een schnitzel en een glas cola. Als toetje doe ik een lekkere dame blanche. Als ik heerlijk gegeten en betaald heb, loop ik terug en besluit ik eens over de gangen te lopen om te kijken wie er allemaal nog meer in het hotel zitten. Maar de gangen zijn vrij leeg, dus ga ik ergens in de gang op een bankje zitten. Wachtend tot er iemand voorbij loopt.

---

26 - 02 - '16

Katelynn Serenity White

Ze keek me aan en knikte lichtjes. Ze draaide zich om en wilde terug lopen naar mijn slaapkamer. Wilde ze. Toen ze bij de deur was draaide ze zich om, liep ze met rode wangen naar de bank en legde het kussen erop alsof er niets aan de hand was. Ze keek me aan, waardoor haar weer eens kon bekijken. 'Vervloekt' dacht ik bij mezelf, 'Ga naar bed jij.' Ze glimlachte lief, draaide zich snel om en liep toen terug om in mijn bed te duiken. Als bevestiging hoorde ik mijn bed kraken. 'Waarom moest ze me zo uitdagend.' dacht ik bij mezelf en liep terug naar de tafel waar ik mijn glas oppakte en deze weer bijvulde met drank. De schoonmaker die buiten rondliep negeerde ik. Die mensen wilde ik niet in mijn kamer hebben. Ze verplaatsten vaak dingen en bepaalde dingen hoeven ze niet te vinden...
Ik plofte op de bank en deed de TV maar aan. Rustig zapte ik door de kanalen terwijl ik van mijn glas nipte. Hopelijk sliep Ashley niet te lang, want ik moest ook nog naar Effie toe. "Volgende keer moet je niet zo behulpzaam doen." zei ik tegen mezelf.

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Yuri Leith Bishop

Ze lacht zacht en geeft me een speelse duw tegen mijn schouder aan, waardoor mijn lippen heel kort even omhoog krullen. Daarna word haar gezicht serieus en zucht ik zacht. Mijn mondhoeken trekken gelijk weer naar beneden.
"Ik kan niet tegen hun gaan liegen Yuri, sorry. Ik kan misschien veel, maar dat nu net niet." Na die woorden staat ze op, waardoor ze niet merkt dat ik begrijpend knik. Ik zal het ook nooit van haar geëist hebben, tot zoiets ben ik dan niet in staat nu. Alleen tegen Katelynn, niet tegen iemand anders. Het is niet haar schuld. Effie loopt naar de deur toe, ik hoor haar daar praten. Ik zucht en laat mezelf weer op het bed ploffen, waarna ik me opnieuw op krul. Ik heb al de hele tijd het gevoel dat ik open barst, al wil ik het niet uiten waar Effie bij is.
Ik sla mijn armen om mijn knieën heen, aangezien ik verwacht dat ze nu weggaat. Mijn gezicht druk ik tegen het dekbed, de geur van Ashley hangt er nog zo half in. Ik snuif hem op en voel mezelf weer breken. Mijn ogen vullen zich met tranen en ik snik zacht, terwijl ik mijn lichaam bij een probeer te houden. Het lijkt net alsof ik in allemaal stukjes breek als ik dat niet doe.

---

Your make-up is terrible

Tyler Lucas Jason
Ik besluit hier maar weg te gaan en kijk op mijn horloge. Ik moet nu aar het restaurant. ZO snel als ik kan ren ik naar mijn kamer om mijn obers-uniform aan te doen en ga naar het restaurant. Ik zie iemand aan een tafel zitten en besluit daar maar een bestelling af te nemen. Ze ziet er eigenlijk best angstaanjagend uit. 'wat wilt u bestellen?' vraag ik beleefd, niet dat dat bij haar nodig is, maar toch... Het is mijn werk.

---

Spoiler alert: you will save yourself

[Veel te laat ]

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Effie Atkins

'Oké,' zei hij en hij haalde zijn schouders op. Ik glimlachte nog eens vriendelijk naar hem, maakte een vaag zwaai gebaar en sloot vervolgens de deur dicht. Ik draaide mijzelf om en liep weer terug naar Yuri. Op een afstandje bleef ik staan kijken hoe Yuri daar lag op bed, met zijn armen om zijn knieën heen geslagen. Zijn gezicht was tegen het dekbed aangedrukt en ik hoorde hoe hij zacht snikte. Voorzichtig kwam ik dichtbij en nam weer plaats naast hem op het bed. Hoe wel het zijn eigen schuld was dat het zo afliep, toch deed het mij zelfs zeer om hem hier zo te liggen.
'Yuri,' zei ik zacht en ik wreef over zijn bovenarm heen als een troostend gebaar. 'Ga je nu heel de dag zo liggen? Dat schiet niet echt iets op.. Kom op.. Uit bed jij.' Ik pakte zijn hand beet en trok daar zacht aan. 'Hup. Bedenk anders een manier hoe je het goed kan maken met Ashley.. Een leuk diner? of iets anders?'

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you