• Het Sheraton Hotel Downtown ligt in het drukke centrum van Los Angeles, een perfecte plek voor toeristen, mensen op zakenreis, op doorreis of andere interessante tripjes.


    Hier kan je allerlei foto's van het hotel vinden, een hotel dat werkelijk alles lijkt te hebben. Luxe en minder luxe kamers, een zwembadcomplex met sauna's, een golfbaan en park en nog veel meer!

    Belangrijk!
    Je maakt een rol aan, de rol hoeft niet permanent te zijn en je kan elk moment weggaan. Deze RPG is speciaal voor mensen die weinig tijd hebben, soms geen inspiratie of voor nieuwelingen die graag even een kijkje komen nemen en het graag willen leren. Houd hier dus rekening mee!

    Regels
    - Iedereen mag een nieuw topic aanmaken, maar dan ben je wel verplicht om de beginpost goed bij te houden!
    - 16+ en andere dingen zijn allemaal toegestaan.
    - Probeer je rollen en posts zo uitgebreid mogelijk te maken, dit is een goede oefening voor alle andere RPGs.
    - Leestekens en hoofdlettergebruik zijn wél verplicht!

    Staff: (permanente karakters)
    Katelynn (Kate) Serenity White CyberLord
    Mason Fell VCL
    Tyler Lucas Jason wolffire

    Ingecheckt in het hotel:
    Nana Reira Ito ~ Rust Isuzu
    Isa Carmen Maria Jones ~ Laatste vakantie Bagoly
    Anna Bailey Miller ~ Vakantie Mismi
    Chloé Amelia Blessins ~ Werk CxStylinson
    Fiona Winter ~ Verjaardag VCL
    Amelia Cornish ~ Werk Amity
    Ashley Jasmine Moore ~ WerkIsuzu
    Effie Atkins ~ Gevlucht Soubi
    Mary Roberts ~ Vakantie carpediemx
    Aubree Aleah Rodriguez ~ Vakantie N4I5
    Valérie Raven Stewards ~ Werk Ahri

    Samuel Ray Dawson ~ Vakantie PercyWood
    Finn Oliver Harries ~ Rust Bagoly
    Yuri Leith Bishop ~ Rust Assassin
    Andrew Ian Parker ~ Vakantie Realist
    Austin Joshua Gray ~ Vakantie N4I5
    Luke Alexander Skyse ~ Vakantie Realist
    Keith Rowlders ~ Werk JordanStyles


    Uitgecheckt (inactieve karakters die mogelijk terug komen)


    Als je mee wilt doen, vul je hier je rol in. Je hoeft niet op goedkeuring te wachten, je kan gelijk beginnen!

    [ bericht aangepast op 15 okt 2012 - 20:03 ]


    Your make-up is terrible

    Katelynn Serenity White

    Permanente Rol


    Ashley kneep in mijn hand. Er moesten vast duizenden dingen door haar heen gaan want ze stond als verstijft naar Yuri te kijken. Yuri liep als betoverd naar Ashley toe. Zelfs voor mij leek het alsof het allemaal een droom was, alsof dit een of andere vage grap was van mijn onderbewustzijn. Yuri keek dankbaar naar Effie en keek daarna mij aan. Ik kon alleen niet uit zijn blik halen wat hij tegen mij zou willen zeggen. Ik hoopte maar dat hij dankbaar was.
    "De wijn staat koud." fluisterde hij zacht en schor. Hierna stak hij zijn hand uit naar haar. Effie was ondertussen al verdwenen en kwam weer terug met een ijsje in haar hand. Ik grinnikte eventjes naar haar. "Zo, wij gaan er weer vandoor." zei ze en ik knikte bevestigend. Ze pakte mijn hand, weer eens, vast en trok me mee. "Kom mee." zei ze met een lachje tegen me. "Wij waren er toen niet, dus nu ook niet. Bovendien moet ik jou nog steeds iets laten zien." Ik knikte bevestigend en volgde haar. Weg van het dak, zodat Ashley en Yuri alleen waren. In alle rust. Dat hadden ze nu wel nodig.

    [ bericht aangepast op 16 okt 2012 - 14:26 ]


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Effie Atkins

    Ze knikte bevestigend op mijn woorden en volgde mij toen. Ik lachte zachtjes en nam haar mee naar de lift. Ik drukte op een knopje en terwijl ik wachtte op de lift keek ik even achter om naar Ashley en Yuri. Een klein glimlachje verscheen op mijn gezicht. Al gauw verdween die weer en ik liep samen met Khatelynn de lift in. Ik drukte niet op een knopje voor een verdieping en ging in een hoekje zitten.
    'Zullen wij hier een feestje bouwen?' vroeg ik met een klein afwezig lachje aan Khatelynn terwijl mijn blik gericht was op het ijsje. Kleine hapjes nam ik er van. Ik deed een beetje op een lepel en stak die toen naar Khatelynn. 'Wil je ook?'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    mismi schreef:
    (...)
    Anna Bailey Miller
    "Ja ik ging mee" zeg ik dan. "Maar ik heb me net nog omgekleed, dus dat hoef ik niet te doen. Zullen we rond een uur of 10 straks hier weer afspreken?" stel ik voor. "Dan kan jij gewoon rustig je gaan omkleden en misschien nog even wat eten en dan kan ik nog even mijn sollicitatie doornemen voor morgen" zeg ik met een glimlach. Ik drink ondertussen mijn glas leeg en zet het lege glas weer op de bar neer en kijk dan Fiona weer aan, wachtend op antwoord.


    Fiona Winter
    "Dat klinkt als een plan." Ik glimlachte en keek nog een keer naar mijn glas, maar ik had het eerder al leeggedronken. "Tot straks." Ik gleed soepel van mijn kruk af, zwaaide nog eens en verliet toen de bar. Ik checkte redelijk vlug of ik mijn gsm mee had, maar dat bleek gelukkig wel het geval te zijn en ik liet een zucht van opluchting me ontglippen. Omdat ik toch wel af en toe eens actief mocht zijn, nam ik de trap hoewel ik op het vierde verdiep lag. In mijn kamer aangekomen, ging ik meteen naar de kast en opende deze. Hmm, wat zou ik aandoen? Een jurkje, maar dat niet te kort en zeker een vestje mee, want 's avonds en dan zeker 's morgens zou het nogal fris zijn. Of toch eerder een topje, vestje en jeans? Uiteindelijk legde ik een topje, vestje en jeans op het bed neer, waarna ik naar de badkamer trok om me te douchen. Zo, dat was ook al van de baan. Gewassen en aangekleed zette ik me op het bed neer. Ik had nog even de tijd, maar verliet toch mijn kamer voor het restaurant, waar ik wachtte tot ik de menukaart kreeg en dan het hele menu afging. Uiteindelijk koos ik voor iets dat toch stevig was, maar niet te zwaar zou liggen op de maag.

    [Iemand vrij voor Mason? Ik kan hem moeilijk weer naar de bar sturen...]


    Whoever has eyes to see and ears to hear will be persuaded that mortals can hide no secrets.

    Ashley Jasmine Moore
    Een geruisloze stilte vormde zich om me heen toen ik Yuri zo zag staan, netjes en in het midden van al die kaarsen. Het leek werkelijk magisch, zo met de donkere lucht op de achtergrond. Het was een heel mooi uitzicht en ik kon hem alleen bedanken dat hij dit gedaan had. Al had hij in de eerste instantie beter na moeten denken over wat hij mij met het vreemdgaan aan zou doen, dan zou dit ook niet gebeurd zijn. Toch ben ik opgelucht dat hij dit voor ons gedaan heeft. Ik geef hem die kans graag, maar ik moet het niet verkwisten, aangezien ik niet wil hoe het eerder was gegaan.
    Met een verlegen glimlachje stapt hij naar voren, naar mij toe. Kort daarna werpt hij Effie een dankbare blik toe, waarna hij ook een blik aan Katelynn geeft, maar wat ze zeiden ging bijna allemaal langs me heen. Iets over dat ze maar eens moesten gaan, het enige wat ik voelde was het kneepje in mijn hand en dat zowell Katelynn’s en Effie’s hand beide uit mijn greep waren. ‘De wijn staat koud.’ Fluistert hij zacht en schor. Ik had enkel voor hem ook nu, alsof alles eromheen nu vervaagde, behalve Yuri en ik. Hierna komt hij dichterbij en steekt zijn hand naar me uit, waar ik lang naar keek, voordat ik mijn blik weer op zijn ogen richtte. Kon ik zijn hand eigenlijk wel aannemen? Zou hij gelijk denken dat het dan goed was? Ik sprak mezelf tegen, dat ik nu onwijs dramatisch deed en gewoon moest aankijken hoe het ging, dus liet ik mijn hand op een gegeven moment in zijn uitgestoken hand glijden, terwijl er een vaag lachje op mijn lippen te bespeuren was. Ik had dan ook geen idee hoe ik anders moest reageren.
    Ik kon hem toch normaal een kans geven, of maakte dat me zwak? ‘Dat is mooi,’ begon ik zacht, doelend op de wijn. Ik stapte voorzichtig over enkele kaarsen heen en verstevigde mijn grip op zijn hand iets, om niet te vallen of kaarsen om te stoten. ‘Welk jaar?’ Vervolgde ik toen vragend, al probeerde ik nog steeds mijn gezicht nog iets af te wenden. Rode ogen…


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Yuri Leith Bishop

    Ze kijkt lang naar mijn hand voordat ze haar blik weer op mijn ogen richt. Ik kan de twijfelingen bijna horen, die zich afspelen in haar hoofd. Toch blijf ik geduldig wachten, met een klein, nerveus glimlachje op mijn volle lippen. Op een gegeven moment laat ze haar hand toch in mijn uitgestoken hand glijden, terwijl er een vaag lachje op haar lippen te bespeuren is. Het glimlachje op mijn lippen veranderd naar opgelucht, omdat ik blij ben dat ze me tenminste een kans geeft en me blijkbaar nog niet geheel heeft afgeschreven. Natuurlijk weet ik dat ik nu echt mijn best moet doen om te laten zien dat ik het waard ben.
    "Dat is mooi." begint ze dan zacht, doelend op de wijn. Ze stapt voorzichtig over enkele kaarsen heen en verstevigd haar grip op mijn hand iets, om niet te vallen of kaarsen om te stoten. Met mijn krachtige arm houd ik haar zo goed mogelijk staande tussen de wirwar van kaarsen en help ik haar naar het midden toe. "Welk jaar?" vervolgt ze dan vragend, al probeert ze haar gezicht af te wenden. Ik snap niet waarom, ze ziet er zo mooi uit. "1990 natuurlijk." antwoord ik erop. Ik laat haar hand weer los als we bij de kussens zijn en ontkurk de fles, waarna ik de rode vloeitstof in twee glazen laat glijden.
    Met beide glazen in mijn hand draai ik me weer om naar haar toe. Ik overhandig haar één van de glazen en bekijk haar opnieuw, mijn wangen worden er lichtjes rood van. "Ik vraag me af hoe jij het elke keer voor elkaar krijgt om er zo adembenemend uit te zien..." zeg ik zacht, geheel naar waarheid en zeker niet om te slijmen. Ik meen het, ze betoverd mij letterlijk met haar uiterlijk. Ik heb het gevoel alsof ik er weinig zinnige woorden uit zal kijgen deze avond, tegenover haar.


    Your make-up is terrible

    Ashley Jasmine Moore
    Geduldig blijft hij wachten, al is dit wel met een klein, nerveus glimlachje op zijn volle lippen. Wanneer ik mijn hand in die van hem laat glijden, zie ik in mijn ooghoeken hoe zijn lippen veranderd naar een opgelucht glimlachje, omdat hij blij is dat ik hem in elk geval nog een kans geef. Met zijn krachtige arm houdt hij mij zo goed mogelijk staande tussen de wirwar van kaarsen en helpt hij mij naar het midden toe.
    ‘1990 natuurlijk.’ Antwoord hij op mijn vraag en weer komt er een zachte glimlach op mijn gezicht, al probeer ik deze zo snel mogelijk weer te maskeren. Hij moest niet denken dat hij me nu al terug had, hij kreeg een kans, meer niet.
    Mijn hand liet hij weer los als we bij de kussens zijn en hij ontkurkt de fles, waarna hij de rode vloeistof in twee glazen laat glijden. Met beide glazen in zijn hand draait hij zich naar me toe, waarna hij mij één van de glazen overhandigt, welke ik bescheiden aanpak. Yuri bekijkt me opnieuw, zijn wangen worden er lichtjes rood van, waardoor ik weer in zijn blik staar en hetzelfde vlindergevoel in mijn buik krijg. Snel wend ik mijn blik dan ook af, want ik zie nu alweer hetzelfde gebeuren. Ik kan het niet helpen… Ik ben gewoonweg een idioot, altijd mijn hart op hem te vestigen. Zelfs nu nog, na de eerdere woordenwisseling en mijn huilbui. ‘Ik vraag me af hoe jij het elke keer voor elkaar krijgt om er zo adembenemend uit te zien…’ zegt hij zacht, waardoor ik weer mijn gezicht nog verder afwend en hard op mijn lip bijt.
    De enkele tranen die ik op voelde komen, duwde ik weer terug en ondertussen was mijn lip ongeveer net zo rood geworden als de jurk. Zo leek het ten minste, aangezien ik er zo hard op beet dat het zelfs lichtelijk begon te bloeden. Ik wist niet wat hij nu probeerde, maar het was slecht om zo op me in te spelen. ‘Je zou me eens adembenemend moeten zien zijn, toen ik liep te huilen vanwege jou,’ gaf ik zacht toe, al had er een scherp randje aan.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    [think i wanna join, gonna think of my role now..]


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Yuri Leith Bishop

    Als ik nar haar kijk, kijkt ze even terug in mijn blik maar wend al snel haar ogen af. Ik kon haar blik zien veranderen, waarschijnlijk wilt ze dat niet eens. Na mijn woorden wend ze haar gezicht nog verder af en bijt ze hard op haar lip. Ik voel me lichtelijk schuldig dat ik mijn gedachten zo uit tegenover haar, omdat ik weet dat ik alles een eerlijke kans moet geven en het niet zo moet gaan doen. Helaas heb ik er amper bij nagedacht. Haar lip lijkt ondertussen een stuk roder, wat ongemakkelijk draai ik de wijn rond in mijn glas.
    "Je zou me eens adembenemend moeten zien zijn, toen ik liep te huilen vanwege jou." geeft ze zacht toe, met een scherp randje eraan. Die opmerking steekt er behoorlijk pijnlijk in waardoor ik even niet kan ademen. Ik kan me ook niet herinneren dat ze zoiets gezegd zou hebben op de eerste date, al is het wel echt iets voor haar om te doen. In plaats van een stekende opmerking terug te maken, houd ik mezelf in en knik ik lichtjes. Ik weet niet zo goed hoe ik erop moet reageren, dus negeer ik het verder en doe ik alsof ze er niets over heeft gezegd.
    "Laten we gaan zitten." zeg ik tegen haar en probeer weer te glimlachen, hoewel het lichtelijk faalt, omdat mijn mondhoeken de neiging hebben om gelijk terug naar beneden te trekken. Ik pak voorzichtig Ashleys hand vast om haar te helpen, aangezien de kussens best laag zijn. Daarna laat ik haar hand weer los, ik heb al besloten om haar niet meer dan nodig aan te raken. Het mag niet zo gaan zoals in de hotelkamer net, dat weet ik wel. Ik moet laten zien dat ik meer kan, meer heb voor haar. Daarna ga ik zelf zitten en hef ik mijn wijnglas een stukje op. "Laten we proosten op een mooie avond." Ik hoop dat ik nu niets afdwing in haar ogen, ik hoop gewoon op een mooie avond met haar. Ook al is het misschien wel onze laatste.


    Your make-up is terrible

    Katelynn Serenity White

    Permanente Rol


    Effie drukte niet eens op een knopje voor een verdieping, maar ging gewoon in een hoekje zitten. Ik keek haar lichtjes verbaasd aan. Ze was ook zo anders. "Zullen wij hier een feestje bouwen?" vroeg ze afwezig aan mij, maar hield haar blik gericht op haar ijs. Ze nam er af en toe een hapje van. "Wil je ook?" vroeg ze aan me toen ze een nieuwe schep had gedaan uit de bak met ijs. Ik schudde mijn hoofd en glimlachte vriendelijk. "Nee dankjewel Effie. Ik heb niet zoveel zin in ijs." De deuren schoven dicht en ik keek haar vragend aan. "Waar wil je naar toe en wat wilde je me nou eigenlijk laten zien?" vroeg ik nu toch lichtelijk nieuwsgierig.

    [ bericht aangepast op 16 okt 2012 - 19:45 ]


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Effie Atkins

    Ze schudde haar hoofd en glimlachte toen vriendelijk. Ik haalde mijn schouders lichtjes op en stopte het hapje in mijn mond.
    'Nee dankjewel Effie. Ik heb niet zoveel zin in ijs,' zei ze en de deuren schoven dicht, waarna zij mij vragend aankeek. 'Waar wil je naar toe en wat wilde je me nou eigenlijk laten zien?' vroeg ze lichtelijk nieuwsgierig. Ik lachte zachtjes en haalde mijn schouders iets op.
    'Ik heb werkelijk geen flauw idee waar ik heen wil,' zei ik met een glimlachje. 'Je weet trouwens niet wat je mist, het is verrukkelijk! Ik bestel vaker ijs op zijn kosten.' Ik lachte weer zachtjes en ging in een kleermakerszit zitten. Mijn shirt probeerde ik zo ver mogelijk omlaag te doen, wat een beetje lastig ging door mijn benen, toch vertikte ik het om anders te gaan zitten. Ik had toch een legging er onder aan. 'Ik weet niet waar ik heen wil. Ik heb toch echt eerst een plek nodig voordat ik kan laten zien wat ik wil laten zien. Ook moet ik eerst mijn ijsje op hebben.'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Maria Wolf.

    Hm. Dus dit is waar Ben me heen heeft gestuurd. Mooi gebouwtje. Ja, stijlvol. Hier binnen zal het vast stikken van de rijkelui die me proberen te versieren of een of andere achterlijke uitsmijter die me niet toelaat vanwege m'n kleding. Klote. Mooi klote is dat. Ik werp een blik op mijn niet gestreken overhemd. Goed, toegegeven. Normaal had ik er op z'n minst een ijzertje overheen gehaald maar he, ik moet in m'n rol blijven. Vanaf nu ben ik Maria Wolf, een zeer preutse brave katholieke naam. Door mij persoonlijk uitgezocht. Een dag en ik had een gloednieuw rijbewijs, creditcard, paspoort en verzekeringspas. Bingo. Godverdomme, dat ging gesmeerd.
    Ik stap het hotel binnen - niet naar buiten gegooid door de uitsmijter - en begeef me meteen naar de receptie. Sweet, this shit is sweeet. Ik moet vaker met de dood bedreigd worden, dit gaat beter worden dan mijn krakkemikkige huurflatje. En het gunstige van de hele zaak is dat ik mag zuipen en vreten tot ik uit mekaar barst. Op kosten van de zaak! Dat gaat flink schoonmaken worden.
    Tot mijn grote ellende is er niemand bij de receptie. Ongeduldig kijk ik heen en weer. Fronsend, wachtend. Ik druk op de bel.
    'Yo,' zeg ik om mijn aanwezigheid te verduidelijken. Niemand. 'Yo,' herhaal ik. Nog niemand.
    'Yo! Lanterfanten en je aftrekken in de personeelskamer doe je maar onder je eigen tijd, ik wil een kamer en het liefst vandaag nog,' zeg ik met verheven stem, me niks aantrekkend van de gasten in de lobby die opkijken. Tot zover mijn rol. Wat een ergernis, wat een ergernis. Dit is bijna net zo'n ellende als die neger die zo nodig dubbel moest parkeren voor het pandhuis. Misschien had ik toch niet in burger moeten gaan, dan waren me de woorden 'teringhoer' en 'fucking slet' bespaard gebleven en was hij hem gesmeerd als een hond met de staart tussen de benen.
    Ondertussen sta ik hier nog steeds te wachten tot iemand me een kamer toewijst. Geduld is een schone zaak, zeggen ze. Nou ik heb in geen zes dagen gedoucht en de deo loopt op z'n laatste beentjes.

    [ bericht aangepast op 16 okt 2012 - 20:08 ]


    No growth of the heart is ever a waste

    [Me rol is klaar dus ik kom meedoen ^^]


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    [wie is waar]


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Katelynn Serenity White

    Permanente Rol


    Ze lachte zachtjes en haalde haar schouders op. "Ik heb werkelijk geen flauw idee waar ik heen wil." zei ze met een glimlach en ik liet, hoofdschuddend, een zucht. "Je weet trouwens niet wat je mist, het is verrukkelijk! Ik bestel vaker ijs op zijn kosten." Ik grinnikte eventjes. "Ik weet niet waar ik heen wil. Ik heb toch echt eerst een plek nodig voordat ik kan laten zien wat ik wil laten zien. Ook moet ik eerst mijn ijsje op hebben." Ik drukte toen maar op mijn eigen verdieping. "Die kun je dan wel opeten bij mij en daar kun je ook laten zien wat je wilde laten zien." Ik gaapte eventjes en rekte me uit terwijl de lift op mijn verdieping aankwam. "Let's go." zei ik met een glimlach.


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    [Wie kan Nathan meeten??]


    Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]