[Inloop RPG] Sheraton Hotel Downtown ~ 2 - Speeltopics

Het Sheraton Hotel Downtown ligt in het drukke centrum van Los Angeles, een perfecte plek voor toeristen, mensen op zakenreis, op doorreis of andere interessante tripjes.

Hier kan je allerlei foto's van het hotel vinden, een hotel dat werkelijk alles lijkt te hebben. Luxe en minder luxe kamers, een zwembadcomplex met sauna's, een golfbaan en park en nog veel meer!

Belangrijk!
Je maakt een rol aan, de rol hoeft niet permanent te zijn en je kan elk moment weggaan. Deze RPG is speciaal voor mensen die weinig tijd hebben, soms geen inspiratie of voor nieuwelingen die graag even een kijkje komen nemen en het graag willen leren. Houd hier dus rekening mee!

Regels
- Iedereen mag een nieuw topic aanmaken, maar dan ben je wel verplicht om de beginpost goed bij te houden!
- 16+ en andere dingen zijn allemaal toegestaan.
- Probeer je rollen en posts zo uitgebreid mogelijk te maken, dit is een goede oefening voor alle andere RPGs.
- Leestekens en hoofdlettergebruik zijn wél verplicht!

Staff: (permanente karakters)
Katelynn (Kate) Serenity White CyberLord
Mason Fell VCL
Tyler Lucas Jason wolffire

Ingecheckt in het hotel:
Nana Reira Ito ~ Rust Isuzu
Isa Carmen Maria Jones ~ Laatste vakantie Bagoly
Anna Bailey Miller ~ Vakantie Mismi
Chloé Amelia Blessins ~ Werk CxStylinson
Fiona Winter ~ Verjaardag VCL
Amelia Cornish ~ Werk Amity
Ashley Jasmine Moore ~ WerkIsuzu
Effie Atkins ~ Gevlucht Soubi
Mary Roberts ~ Vakantie carpediemx
Aubree Aleah Rodriguez ~ Vakantie N4I5
Valérie Raven Stewards ~ Werk Ahri
Samuel Ray Dawson ~ Vakantie PercyWood
Finn Oliver Harries ~ Rust Bagoly
Yuri Leith Bishop ~ Rust Assassin
Andrew Ian Parker ~ Vakantie Realist
Austin Joshua Gray ~ Vakantie N4I5
Luke Alexander Skyse ~ Vakantie Realist
Keith Rowlders ~ Werk JordanStyles

Uitgecheckt (inactieve karakters die mogelijk terug komen)


Als je mee wilt doen, vul je hier je rol in. Je hoeft niet op goedkeuring te wachten, je kan gelijk beginnen!

[ bericht aangepast op 15 okt 2012 - 20:03 ]

---

Your make-up is terrible

CyberLord, zin om met Kate Ty tegen te komen?

---

Spoiler alert: you will save yourself

[Nee, ben nog met Ashley en Effie bezig.]

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

ok

---

Spoiler alert: you will save yourself

(Is ´t niet beter als er een praattopic komt? Anders spamt iedereen hier het topic vol, waardoor het niet meer overzichtelijk word.)

Ashley Jasmine Moore
Hoewel ik in eerste instantie had willen slapen, omdat ik zo moe was, overlapte het verdriet dat. Ik snikte nog steeds, verscholen onder de dekens van Katelynn, wat steeds harder werd en resulteerde in trillerig gehuil. Mijn ogen werden langzamerhand rood en ik hoopte dat ze het niet in de kamer hiernaast hoorde, want ik wilde niet nog meer last veroorzaken. Het deed me pijn wat hij had gedaan, waardoor ik nu gebroken en leeg op Katelynn’s bed lag, niet wetende of het ooit wel goed zou komen. Ik wist niet of hij de man kon zijn die mijn hart kon lijmen, omdat het elke keer weer uit elkaar leek te vallen. Mijn slanke vingers raakte de trouwring aan, terwijl ik nog huiverig ademhaalde en het onder controle probeerde te krijgen. Onder de dekens raakte het steeds warmer en zonder zuurstof, waardoor ik de dekens van me afgooide en even zo bleef zitten, terwijl ik doelloos naar de deur keek. Na wat ongeveer een kwartier was, kwam ik eruit en zocht naar een groot shirt in Katelynn haar kast. Vergeef me voor mijn onbeschoftheid Katelynn, maar ik wil niet nog een keer zo beschaamd zijn in je aanwezigheid. Weer kwam er een rode blos op mijn wangen, waarna ik het shirt snel aandeed en naar de kamer hiernaast liep, met rode ogen en haren die half in de klit zaten, welke ik dan ook over één schouder drapeerde. ‘Katelynn,’ begon ik, terwijl ik naar haar toe trippelde en naast haar op de bank ging zitten, vlakbij haar en kort naar haar hand keek. ‘Er is een leegte…’ Mijn blik werd somber, waarbij ik me naar haar toe bewoog, haar hand vastpakte en tegen haar aan ging liggen met een sombere, dezelfde lege blik in mijn ogen. Ik wou gewoon even een warme aanraking, als troost of wat dan ook, nu ik Yuri miste en hij niet hier was.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Yuri Leith Bishop

Ik merk amper dat Effie er nog is, tot ik haar stem hoor en haar aanraking voel. Het werkt ergens wel troostend. "Yuri." zegt ze zacht en ze wrijft over mijn bovenarm heen als een troostend gebaar. "Ga je nu heel de dag zo liggen? Dat schiet niet echt iets op.. Kom op.. Uit bed jij." Ze pakt mijn hand beet en trekt daar zacht aan. Toch beweeg ik geen centimeter, aangezien mijn lichaam niet wilt. "Hup. Bedenk anders een manier hoe je het goed kan maken met Ashley.. Een leuk diner? of iets anders?" Het lukt me niet eens om me nu te schamen voor mijn totaal onmannelijke tranen.
Ik bal mijn vuist en druk die tegen mijn mond aan. Ik zet mijn tanden kort in mijn vuist, waarna ik overeind krabbel en met een iets verwilderde blik naar Effie kijk. "Het komt niet meer goed, nooit. Niet met een duizend diner of andere dingen. Ik ben haar kwijt, voor eeuwig. Ik weet niet meer wat ik moet doen, het is net alsof een groot deel van mij gestorven is, Effie." Mijn blik veranderd weer naar de gebroken blik die ik eerder ook had en ik zak weer neer op het bed, na mijn uitspatting. "Ik wil haar terug..."

---

Your make-up is terrible

Katelynn Serenity White

"Katelynn." hoorde ik opeens achter me en draaide me verbaasd om. Achter me stond Ashley, met rode ogen, haren in de klit en met een van mijn shirts aan. Ze trippelde naar me toe en ging naast me op de bank zitten. "Er is een leegte…" zei ze zachtjes en ze keek naar mijn hand. Haar blik werd somber en ze kwam dichter bij me zitten. Voorzichtig pakte ze mijn hand op en ging tegen me aanzitten. Ik legde mijn hand om haar heen en drukte haar stevig tegen me aan. "Sssth." zei ik kalmerend terwijl ik over haar haar aaide. "Het komt vast wel weer goed", zei ik zachtjes tegen haar, "Ik gok dat Yuri er heel er veel spijt van heeft." Ik wist het niet, maar ik hoopte het wel voor hem anders zou hij een nog veel groter probleem krijgen.

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Effie Atkins

Hij balde zijn vuist weer en drukte die tegen zijn mond aan. Hij deed wat en krabbelde toen overeind, met een iets verwilderde blik keek hij mij aan.
'Het komt niet meer goed, nooit. Niet met een duizend diner of andere dingen. Ik ben haar kwijt, voor eeuwig. Ik weet niet meer wat ik moet doen, het is net alsof een groot deel van mij gestorven is, Effie,' zei hij en zijn blik veranderde in iets gebroken en hij zakte weer neer op het bed. 'Ik wil haar terug.' Met veel medelijden keek ik hem aan. Slecht van mij om dat te hebben.
'Oh Yuri, kom op!' zei ik tegen hem. Ik pakte zijn hand weer beet en begon er weer aan te trekken. 'Niet opgeven. Je gaf ook niet op toen ik bij de eerste keer mijn woorden niet terug had.. Misschien niet de beste voorbeeld, maar ik heb geen andere voorbeelden! Ik ken je nog maar net.' Mijn wangen werden rood en een zenuwachtig lachje kwam bij mij tevoorschijn. 'Doe alle dingen die ze leuk vind.. Alles wat voor haar speciaal is.. Je eerste date met haar! Ohhh,' zei ik enthousiast. Ik sprong overeind en trok weer aan zijn hand. 'Kom op Yuri! Wat is er nou romantischer dan de eerste date overnieuw doen?'

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Ashley Jasmine Moore
Ze legde haar hand om me heen en drukte me stevig tegen zich aan. Ik sloot mijn ogen en dacht me in dat het Yuri was, Yuri met zijn warme aanrakingen en mooie ogen… maar hij was het niet, en het voelde totaal niet hetzelfde. De leegte was nog steeds niet opgevuld en het enige wat ik nu wilde, was terugrennen naar hem en me in zijn armen werpen om hem vervolgens alles te vergeven, maar dat zou niet werken. Zo was ik ook niet. Ik wilde niet als de bange vrouw overkomen, die niet voor zichzelf op kon komen, want zo kwam ik nergens. Yuri moest zich maar realiseren dat het mij pijn doet, dat ik nu gebroken ben. ‘Sssth.’ Zei ze kalmerend, terwijl ze mij over mijn haar aaide. ‘Het komt vast wel weer goed,’ zei ze zachtjes. ‘Ik gok dat Yuri er heel veel spijt van heeft.’ Een hoorbare brok slikte ik weg en drukte me nog dichter tegen haar aan, terwijl er weer tranen over mijn wangen begonnen te stromen. Dit keer geluidloos. Hoewel het als een zwakte voelde, deed ik het toch. ‘Het komt niet meer goed, Kate, het komt echt niet meer goed… Er is een lege plek gekomen en die kan niet meer gevuld worden, het doet te veel pijn… Hij-‘ Nu begon ik lichtelijk te stamelen, terwijl ik nog steeds door huilde. ‘Hij moest er voor me zijn…. Mij belangrijker vinden…. N-nu ben ik g-gewoon aan de k-kant gezet…’

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Yuri Leith Bishop

"Oh Yuri, kom op!" zegt ze tegen me. Ze pakt mijn hand weer beet en begint er weer aan te trekken, toch geef ik opnieuw niet mee. Het is gewoon uitzichtloos. "Niet opgeven. Je gaf ook niet op toen ik bij de eerste keer mijn woorden niet terug had.. Misschien niet de beste voorbeeld, maar ik heb geen andere voorbeelden! Ik ken je nog maar net." Haar wangen worden rood en er komt een zenuwachtig lachje bij haar op zetten."'Doe alle dingen die ze leuk vind.. Alles wat voor haar speciaal is.. Je eerste date met haar! Ohhh." zegt ze enthousiast. Ze springt overeind en trekt weer aan mijn hand. "Kom op Yuri! Wat is er nou romantischer dan de eerste date overnieuw doen?"
Op mijn lippen verschijnt een dromerig glimlachje, wat betekent dat ik ondertussen ver weg ben. Door haar herinner ik me onze eerste date. Ik weet nog hoe nerveus ik was, omdat ik dacht dat Ashley ver buiten mijn bereik lag. Ik had dan wel het nodige zelfvertrouwen en mijn uiterlijk mee, zij was voor mij het toppunt van alles. Ik had veel te veel aftershave op, maar Ashley heeft er geen woord over gezegd. Het was buiten geweest, het was heerlijk weer. Op een grasveld en ik had allemaal kaarsjes neergezet en wijn en lekkere dingen meegenomen. Het was zo mooi, maar zij overtrof alles. Ik had bijna alles in de fik gezet door onhandig te zijn, maar het was ook nog net op tijd gered.
Mijn ogen schieten weer open en ik kijk naar Effie. "Ja, dat moeten we doen! Nu meteen, je moet me helpen." ratel ik. "We moeten kaarsen hebben en eten en wijn, een perfecte wijn. Jij moet haar halen als het klaar is." Ik glimlach en spring van het bed af, waarna ik Effie op til en in de rondte zwaai. "Je bent geniaal, meisje. Misschien helpt het wel!" Ik glimlach zo breed als ik maar kan.

---

Your make-up is terrible

[Omg, dat is eigenlijk best schattig en lief! ]

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Effie Atkins

Zijn ogen waren gesloten en een dromerig lachje verscheen op zijn gezicht. Ik fronste, liet zijn hand los en keek hem vragend aan.
'Jij gaat me nu toch niet vertellen dat je in slaap bent gevallen?' vroeg ik aan hem, ik kreeg alleen geen antwoord. Zijn ogen schoten open, waardoor ik schrok en gelijk een stap naar achteren zette.
'Ja, dat moeten we doen! Nu meteen, je moet me helpen,' ratelde hij. Verbaasd keek ik hem aan en knikte lichtjes. 'We moeten kaarsen hebben en eten en wijn, een perfecte wijn. Jij moet haar halen als het klaar is.' Hij glimlachte en sprong van het bed af, waarna hij mij optilde en mij in de ronde zwaaide. 'Je bent geniaal, meisje. Misschien helpt het wel!' zei hij en hij glimlachte breed. Ergens begon hij nu eng te worden, was ik ook zo tegen over anderen? Ik lachte iets naar hem en probeerde mij beetje los te maken van hem.
'Ja ha, oké,' zei ik met een klein lachje tegen mij. 'Dit geniale meisje wilt alleen graag met twee voeten op de grond blijven. Als jij dat doet, dan wil ik haar wel op gaan halen als het klaar is. Verder nog iets?' vroeg ik met een glimlachje aan hem. Nog steeds probeerde ik mijzelf los te maken, maar zijn armen waren te sterk! Of ik was gewoon slap..

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Katelynn Serenity White

Ze slikte hoorbaar en drukte zich nog dichter tegen me aan. Ik merkte dat ze huilde, doordat mijn shirt nat begon te worden. Rustig aaide ik over haar hoofd en maakte sussende geluiden. "Het komt niet meer goed, Kate, het komt echt niet meer goed… Er is een lege plek gekomen en die kan niet meer gevuld worden, het doet te veel pijn… Hij-" Ze begon lichtelijk te stamelen. "Hij moest er voor me zijn…. Mij belangrijker vinden…. N-nu ben ik g-gewoon aan de k-kant gezet…" Ik duwde haar nog iets dichter tegen me aan. "Het komt vast wel weer goed." begon ik en aaide ondertussen door har haar. "Misschien doet hij wel iets heel leuks voor je!" vervolgde ik enthousiast, "Je weet maar niet." Ik probeerde haar nu echt op elke mogelijke manier te troosten en ik hoopte dat Yuri echt iets leuks deed.

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Yuri Leith Bishop

Ze lacht iets naar me en probeert zich los te maken, wat ik nog niet toe wil laten. "Ja ha, oké." zegt ze met een klein lachje. "Dit geniale meisje wilt alleen graag met twee voeten op de grond blijven. Als jij dat doet, dan wil ik haar wel op gaan halen als het klaar is. Verder nog iets?" vraagt ze met een glimlachje en probeert zich nog los steeds te maken. Ik grinnik zacht en zet haar dan weer terug op de grond, om haar weer los te laten. Met mijn hand ga ik over mijn gezicht heen, ik kan niet meer ophouden met grijnzen.
"Ja, bel de roomservice! Ik wil een rode wijn uit 1990, alle kaarsen die ze hebben en lekkere dingen. Kies maar wat je wilt!" lach ik, ik ben al bijna vergeten hoe gebroken ik was. "Oh, niet te vergeten... Laat het naar het dak brengen, alles op mijn kosten natuurlijk. Als je zelf iets wilt moet je het maar erbij bestellen. Ik ga mij aankleden en wassen enzo." Ik lach nog even en loop naar de badkamer. Al snel steek ik mijn hoofd weer om die hoek.
"Ik heb een rode jurk nodig, halflang en maat 36." zeg ik snel. Ik sluit de deur niet eens, maar begin gewoon mijn gezicht te wassen, waarna ik al hummend in mijn kast begin te zoeken naar de kleding die ik aan moet. Het moet lijken op wat ik toen aanhad. Een zwarte broek met een donker shirt. Er stond een print op, maar nu heb ik dat niet meer. Ik kies een overhemd uit met naden in diezelfde kleuren.

---

Your make-up is terrible

Effie Atkins

Hij grinnikte zacht en zette mij dan uiteindelijk weer terug op de grond, om mij vervolgens los te laten. Met een hand ging hij over zijn eigen gezicht heen waar nog steeds een grijns op stond.
'Ja, bel de roomservice! Ik wil een rode wijn uit 1990, alle kaarsen die ze hebben en lekkere dingen. Kies maar wat je wilt!' lachte hij. Met grote ogen keek ik hem aan en vroeg mij af wat ik had aangericht. Ergens was het geweldig om hem zo te zien, maar aan de andere kant nog steeds eng. 'Oh, niet te vergeten... Laat het naar het dak brengen, alles op mijn kosten natuurlijk. Als je zelf iets wilt moet je het maar erbij bestellen. Ik ga mij aankleden en wassen enzo.' Hij lachte nog even en liep dan naar de badkamer toe. Ik volgde zijn beweging. H-het dak? Ik had eigenlijk al een ideetje wat ik kon laten zien aan Katelynn op het dak, maar dit was ook een idee.. Al gauw stak Yuri zijn hoofd weer om het hoekje. 'Ik heb een rode jurk nodig, halflang en maat 36,' zei hij snel en verdween weer. Ook al deed hij de deur niet op slot of dicht, althans ik hoorde niets. Lichtjes knikte ik op zijn woorden en herinnerde mij dat ik volgens mij zo'n jurk in mijn koffer had gedaan. Ook al snapte ik niet waarom, hij zat mij te groot.
'Komt voor elkaar,' zei ik met een glimlachje, ook al kon hij die niet zien. Met een glimlachje pakte ik de telefoon en ging op het bed zitten. Ik belde de roomservice en bestelde alles wat Yuri mij verteld had.
'Jahaa! Het dak!' zei ik lachend tegen het mens wat ik aan de telefoon had. 'Doe nou maar. Vergeet het ijsje niet! Ik hou van ijsjes. Ze zijn zo lekker,' voegde ik er lachend aan toe. Ik hing op en stond vervolgens op. 'Het eten en al die dingen zijn geregeld!' riep ik naar Yuri aangezien water hoorde stromen. 'Ik ga vast, tot zo!' Zonder op antwoord te wachten liep ik zijn kamer uit en ging vervolgens mijn kamer in. Gelijk liep ik naar mijn koffers, opende ze beide en ging op zoek naar het rode jurk. Ik begon te neuriën en had na eventjes lopen zoeken dan eindelijk het rode jurk gevonden. Ik lachte en nam het jurk mee. De deur sloot ik achter mij en ging toen wat vage hupsjes naar de kamer van Katelynn. Ik lachte omdat meer dan de helft van mijn hupsjes gigantisch mislukte.
Bij de kamer aangekomen opende ik gelijk de kamerdeur. Ik had verwacht dat hij op slot zat, maar hij ging in één keer open! Ik schrok daarvan en moest toen spontaan lachen terwijl ik de deur achter mij sloot. Ik liep verder de kamer binnen en zag Ashley samen met Katelynn op de bank liggen.
'Op staan!' zei ik lachend tegen haar. Ik gaf de jurk aan haar en moest toen weer zacht lachen. 'Trek aan, maak je klaar en kom met me mee,' zei ik met hetzelfde lachje. Daarna keek ik eventjes naar Katelynn. 'Wil je ook eventjes mee?'

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Ashley Jasmine Moore
Haar shirt begon langzaamaan nat te worden door de tranen die rijkelijk over mijn wangen vloeide. Het leek voorlopig ook nog niet op te houden, terwijl ik me aan haar vastklampte als een klein kind en niet een 26-jarige vrouw. Ik voelde me echt zwak, maar het was nu voor even zo, ik kon er daadwerkelijk niets aan doen. Zelfs als ik het wel kon, wist ik niet eens zeker of ik het wel tegen gehouden zou hebben.
Ze duwde me nog iets dichter tegen zich aan, waardoor ik dit keer haar geur rook. Toch kreeg ik Yuri niet uit mijn gedachten, niets leek te werken. Werkelijk niets en het irriteerde me mateloos. ‘Het komt vast wel weer goed.’ Begon ze en aaide ondertussen door mijn haar. ‘Misschien doet hij wel iets heel leuks voor je!’ Vervolgde ze enthousiast, ‘Je weet maar niet.’ Probeerde ze me te troosten. Ik rolde mijn ogen, terwijl ik doelloos mijn tranen wegveegde, niet dat het hielp. ‘Dan moet hij met wel iets heel bijzonders aankomen, want anders weet ik niet hoe wij het samen kunnen redden.’ Vertelde ik haar, een licht wantrouwende en nog steeds gebroken toon in mijn stem.
Hierna rechtte ik en keek haar in haar ogen aan, mijn ogen waren nog altijd betraand en rood. ‘Kate, wat zou jij doen, als jij mij was?’ Hoopvol keek ik haar aan, ik kon er niets aan doen. Zonder Yuri… ik zag het gewoonweg niet voor me, maar misschien, als het nodig was en het me te veel brak… Ik zuchtte diep bij deze gedachten, en hoopte maar dat hij wel wat voor me zou doen. Anders ben ik dus klaarblijkelijk niet belangrijk genoeg, nu heb ik alleen nog rust nodig.
Precies op het moment dat ik dat dacht, ging de kamerdeur open en verscheen Effie met spontaan gelach. Ik fronste en wreef in mijn ogen, alsof het een soort sprookje of droom was en het niet echt zou zijn. Toen ze echter naar ons toe liep en lachend ‘Op staan!’ zei, wist ik dat het niet zo was. Tuurlijk, wie heeft nou zulke domme gedachtes? Ze gaf me een halflange, rode jurk en moest toen weer zacht lachen. Dit alleen al was genoeg om weer wantrouwen op te roepen. Wat was ze van plan, wat was er überhaupt aan de hand? ‘Trek aan, maak je klaar en kom met me mee.’ Zei ze met hetzelfde lachje. Hierna keek ze eventjes naar Katelynn. ‘Wil je ook eventjes mee?’ Ik was wel opgestaan en had ook de jurk aangepakt, maar nog steeds keek ik haar afwachtend aan, op verdere uitleg, maar toen deze niet kwam, kuchte ik. ‘Waarom eigenlijk? Wat gebeurd er, wat ben je van plan? Ik had het toch niet nodig en dit is nu niet bepaald iets waar ik in kan slapen.’ Mompelde ik, al mijn nieuwsgierige vragen op haar af vurende. Al deed haar lach me wel iets goed, het troostte me lichtelijk.

[ bericht aangepast op 15 okt 2012 - 23:31 ]

---

Quiet the mind, and the soul will speak.