[Inloop RPG] Sheraton Hotel Downtown ~ 2 - Speeltopics

Het Sheraton Hotel Downtown ligt in het drukke centrum van Los Angeles, een perfecte plek voor toeristen, mensen op zakenreis, op doorreis of andere interessante tripjes.

Hier kan je allerlei foto's van het hotel vinden, een hotel dat werkelijk alles lijkt te hebben. Luxe en minder luxe kamers, een zwembadcomplex met sauna's, een golfbaan en park en nog veel meer!

Belangrijk!
Je maakt een rol aan, de rol hoeft niet permanent te zijn en je kan elk moment weggaan. Deze RPG is speciaal voor mensen die weinig tijd hebben, soms geen inspiratie of voor nieuwelingen die graag even een kijkje komen nemen en het graag willen leren. Houd hier dus rekening mee!

Regels
- Iedereen mag een nieuw topic aanmaken, maar dan ben je wel verplicht om de beginpost goed bij te houden!
- 16+ en andere dingen zijn allemaal toegestaan.
- Probeer je rollen en posts zo uitgebreid mogelijk te maken, dit is een goede oefening voor alle andere RPGs.
- Leestekens en hoofdlettergebruik zijn wél verplicht!

Staff: (permanente karakters)
Katelynn (Kate) Serenity White CyberLord
Mason Fell VCL
Tyler Lucas Jason wolffire

Ingecheckt in het hotel:
Nana Reira Ito ~ Rust Isuzu
Isa Carmen Maria Jones ~ Laatste vakantie Bagoly
Anna Bailey Miller ~ Vakantie Mismi
Chloé Amelia Blessins ~ Werk CxStylinson
Fiona Winter ~ Verjaardag VCL
Amelia Cornish ~ Werk Amity
Ashley Jasmine Moore ~ WerkIsuzu
Effie Atkins ~ Gevlucht Soubi
Mary Roberts ~ Vakantie carpediemx
Aubree Aleah Rodriguez ~ Vakantie N4I5
Valérie Raven Stewards ~ Werk Ahri
Samuel Ray Dawson ~ Vakantie PercyWood
Finn Oliver Harries ~ Rust Bagoly
Yuri Leith Bishop ~ Rust Assassin
Andrew Ian Parker ~ Vakantie Realist
Austin Joshua Gray ~ Vakantie N4I5
Luke Alexander Skyse ~ Vakantie Realist
Keith Rowlders ~ Werk JordanStyles

Uitgecheckt (inactieve karakters die mogelijk terug komen)


Als je mee wilt doen, vul je hier je rol in. Je hoeft niet op goedkeuring te wachten, je kan gelijk beginnen!

[ bericht aangepast op 15 okt 2012 - 20:03 ]

---

Your make-up is terrible

Chloé Amelia Blessins.

Ik fronste eventjes en keek hem geïnteresseerd aan. "Zo... Waar is je onschuldigheid gebleven?"
Ik was het inmiddels gewend dat hij het trucje met zijn haar om de zoveel tijd deed en besteedde er bijna geen aandacht meer aan, dus ik keek eventjes wat rond. Opeens kreeg ik het gevoel alsof ik bekeken werd. Dat had ik ook altijd als ik over de catwalk liep, maar dan voelde het normaal... Nu niet, dit voelde... anders. Vreemd.
Ik draaide mijn hoofd meteen terug en Austin draaide zijn hoofd weer naar rechts. Aha, leuk om te weten. Het zag er volgens mij best wel vreemd uit, twee mensen die elkaar niet probeerden aan te kijken maar wel bij elkaar aan een tafeltje zaten.
"Voor welke merken heb jij eigenlijk zoal geposeerd?" vroeg hij opeens, waardoor ik hem wel aan moest kijken.
"H&M, Saint Laurent en D&G zijn de bekendste merken waarvoor ik heb geposeerd, maar ik heb bij Saint Laurent ook nog eens een modeshow gelopen." zei ik, waarna ik glimlachte. "Verder nog wat minder bekende merken, maar ik loop meer modeshows als dat ik poseer." legde ik uit.
Oké, ik kwam nu best over als een celebrity. Dat was ik eigenlijk ook wel, maar je moest me maar net herkennen. Niet iedereen lette op modellen, meer op zangers en acteurs.

---

Reading a good book is like taking a journey.

Austin Joshua Gray.

Mijn wenkbrauwen schoten omhoog. Dat was meer dan verwacht, echt waar. Daarom kwam haar gezicht me wel redelijk bekend voor. Niet zo heel erg, als een zangeres of zo, maar ik had wel het gevoel dat ik haar al eerder had gezien. Ik voelde me een klein beetje beschaamd door de situatie die zich net had afgespeeld waardoor mijn wangen een roze vloed kregen.
Ik keek haar aan en wou iets zeggen maar ik vergat het op 1 of andere manier. Ik schudde eventjes mijn hoofd en slikte eventjes.
"Oké, goed, laten we een te gek masker gaan zoeken" zei ik waarna ik het geld op tafel legde en opstond. Kon mij niet schelen of het gestolen werd of niet. Ik nam haar hand vast en trok haar zachtjes mee naar de winkelstraat. Ik kreeg een glimlachje op mijn gezicht maar bedacht me dan dat dat vast vreemd zou overkomen. Of nee toch niet, ik lachte altijd.

Chloé Amelia Blessins.

Ik zag dat hij lichtjes bloosde en ik lachte zachtjes, maar wel zo zacht dat je het amper hoorde. Ik zag wel dat hij verbaasd was, maar dat was ik wel gewend. Normaal gesproken begonnen mensen nu te stamelen als ze wisten wie ik was, maar gelukkig gebeurde dat nu niet.
Ik keek verbaasd naar het tafeltje waar hij het geld had laten liggen, maar Austin trok me alweer mee naar een of andere winkelstraat om maskers uit te gaan zoeken. Ik liet automatisch mijn vingers verstrengelen met de zijne. Ja sorry, dat deed ik altijd als ik iemands hand vast had. Mag ik ja?
"Goed, maar ik kies die van jou." zei ik grijnzend, waarna ik me aan zijn tempo van lopen aanpaste.
ik hield er echt van om voor anderen iets uit te zoeken, want ik was er goed in. Werken in een modewereld heeft toch veel voordelen, hoor.

---

Reading a good book is like taking a journey.

Austin Joshua Gray.

Haar vingers verstrengelden met die van mij, waardoor ik niet direct de neiging had om mijn hand weg te halen. Wat ? Vriendschappelijk handen vasthouden is toch normaal ? Ik keek even om en schonk haar een wantrouwende blik, "Als je me maar niet belachelijk maakt" zei ik waarschuwend.
Ik keek naar een winkeltje naar binnen waardoor ik begon te grijnzen. "Hier is het !" zei ik vrolijk.
Ik duwde de deur open en liet haar hand voorzichtig los. Meteen liep ik door naar de maskertjes voor de vrouwen en keek met kritische blik naar de verschillende maskertjes.
"Heb jij al iets gevonden ?" riep ik naar Chloé.

Chloé Amelia Blessins.

Ik keek hem even onschuldig aan. "Waarom zou ik? Ik moet nog steeds daar met je rondlopen, hoor." zei ik grinnikend, waarna ik hem de winkel in volgde en rustig wat maskers voor mannen begon te bekijken. Mensen keken me vreemd aan, aangezien ik sommige maskers uit het rekje pakte en de tijd nam om ze te bekijken. Wat? mag een vrouw niet bij mannenmaskers kijken of zo?
Uiteindelijk pakte ik zwart gekleurd masker met wat kleurige steentjes, die een redelijk speciale vorm heeft. Ik vond het wel wat hebben. Het leek een beetje eng door al het zwart, maar de kleurrijke steentjes gaven er een vrolijk accent aan. De vorm maakte het compleet af waardoor het masker eigenlijk twee kanten had. Positief en negatief, iets mysterieus. Dat vond ik nou weer interessant, achter elk masker een verhaal zoeken.
"Ja, ik heb er een." zeg ik glimlachend, waarna ik naar Austin liep en het masker in zijn handen drukte.

---

Reading a good book is like taking a journey.

Austin Joshua Gray.

Ik had al verschillende maskertjes in mijn handen gehad, maar op 1 of andere manier waren ze gewoon nooit goed genoeg voor Chloé. Ik had al een maskertje vastgehad dat enorm kleurrijk was in de vorm van een vlinder, maar dat paste gewoon niet bij haar. Chloé moest meer iets ... mysterieus hebben.
Mijn oog viel op een wit maskertje met zwarte accentjes. Ik nam het vast en bekeek het goed. Ik keek om toen ik haar stem hoorde en keek naar het maskertje in mijn andere hand, dat ze me net had gegeven. Me likey.
"I like it" zei ik grijnzend. Ik haalde het maskertje vanachter mijn rug vandaan aangezien ik het rap had verstopt en gaf het aan haar.
"Ik heb deze gekozen".
Ik zette het op en nam alvast mijn iPhone uit mijn zak omdat ik dit gewoon moést posten op FaceBook.

Chloé Amelia Blessins.

Ik beet op mijn lip toen Austin het masker bekeek wat ik had uitgezocht, maar gelukkig vond hij het leuk. Ik vroeg me alleen af wat hij nou voor mij zou uitzoeken. Niet dat ik hem nier vertrouwde hoor, nee. Dat deed ik juist wel, maar ik was nieuwsgierig. Dat is heel iets anders!
Toen hij het masker tevoorschijn toverde bekeek ik het even, waarna ik met mijn handen over de zijdezachte veertjes wreef.
"Het is... heel mooi." mompelde ik, een beetje verbaasd over zijn keuze. Ik vond het een beetje vreemd dat een jongen zo goed iets kon uitzoeken wat te maken had met mode... Niet dat jongens dat niet zouden kunnen hoor, dat had je net gezien. Maar toch. De meeste ontwerpers waarvan ik kleding heb aangehad waren dan ook wel mannen, maar driekwart daarvan was homo. Daar had ik ook niks op tegen als je dat soms dacht, anders hadden ze me allang uit de modewereld getrapt.
"Speciaal masker eigenlijk. Ik wist niet dat jij zo goed was in maskers uitzoeken."

---

Reading a good book is like taking a journey.

Austin Joshua Gray.

Ik keek haar nog even aan met mijn ijsblauwe kijkers en glimlachte lichtjes, "Er zijn nog zoveel dingen die je niet weet over mij" zei ik op een iets zachtere toon dan normaal.
Ik zette het masker op en deed teken dat ook zei het moest aandoen. Er was echt nog veel dat ze niet van me wist. Ik kon veel meer dingen dan mensen dachten dat ik kon. Je wist al ongeveer 1 derde van wat ik kon, maar ik kon nog zoveel meer. Mijn zusjes vroegen me altijd om te helpen met hun kleren, omdat ik toevallig een goed gevoel heb voor mode. Mijn mama vroeg me om te helpen haar kamer te veranderen, een make-over zeg maar, gewoon omdat ik weet wat ze leuk vond en waar ze niet binnen een jaar al op uitgekeken was. Het was gewoon iets waar je een gevoel voor moest hebben en juist daarom deed ik grafisch ontwerper.
Toen ze ook haar maskertje ophad streelde ik een pluk geconcentreerd uit haar gezicht en klikte op het icoontje voor mijn camera op mijn iPhone.
"Ik denk niet dat jij als model het erg vind dat ik een foto neem, of wel ?" vroeg ik met mijn mondhoeken omgekruld tot een lach.

Chloé Amelia Blessins.

Ik trok mijn wenkbrauwen even speels op als teken dat ik daar wel benieuwd naar was. Toen hij me vroeg het masker op te zetten zette ik het meteen op, wetend dat ik weer eens op een foto gezet zou worden. Niet dat ik dat erg vond, anders zou het wel heel raar zijn omdat ik model was. Oké, soms werd ik wel gek van camera's en fototoestellen, gewoon omdat ik er al zoveel moest zien in mijn leven dat ik het even genoeg vond. Maar op dit moment totaal niet. In mijn hoofd zat ik al helemaal uit te stippelen welke blik en lach ik nu weer zou opzetten. Ik had er zoveel, maar ik kon ze niet allemaal even goed en sommigen pasten niet op bepaalde momenten. Eigenlijk was het best dom dat ik aan het denken was hoe ik nu weer op een foto wilde staan, aangezien dit geen professionele foto was. Toch deed ik het, altijd.
"Nee, dat is inderdaad niet erg, nee." zeg ik glimlachend.
Ik zette dit keer een lief glimlachje op, maar zorgde er toch voor dat mijn ogen een zelfverzekerde uitstraling overbrachten. Zo kwam ik niet verlegen over, maar ook niet arrogant. Hoe handig toch!

---

Reading a good book is like taking a journey.

Austin Joshua Gray.

Ik keek recht in de camera, waardoor mijn ijsblauwe ogen goed te zien waren. Mede door het zwarte masker, waardoor het contrast groot was. De ontblote lach om mijn lippen was niet te missen, maar dat was omdat ik daar bekend voor was. Mijn lach. Ik klikte om een foto te nemen en knikte goedkeurend. Eerst maar eens posten voordat ik zo stom was om hem te verwijderen.
Ik postte hem op Facebook en schreef eronder; Haha, don't we look sexy ? Just loving this girlll <3.
Ik tagde haar naam en stuurde een vriendschapsverzoek. Nu werden ze vast allemaal jaloers.
"Als je opeens heel veel vriendschapsverzoeken krijgt, sorry daarvoor, mijn vrienden denken altijd dat elk meisje dat met mij bevriend is ook met hen wil bevriend zijn, maar ze snappen niet dat dat niet zo is omdat het simpelgezegd monsters zijn".
Van je vrienden moest je het hebben hé ! Ik zette een grote lach op zodat ze zag dat ik het niet echt meende en zette het maskertje voorzichtig af, zodat ik hem zaterdag nog kon gebruiken.

MissLexi schreef:
Fiona Winter
Het voordeel van het feit dat er nu maar weinig mensen in de bar zaten, was dat er geen ellenlange rij was voor de toiletten. Maar dat was het zo wel een beetje. Nu ik had wel iemand leren kennen, maar dat was het dan ook. Waar waren de leuke jongens? De barman had er niet slecht uitgezien, maar hij leek wat aan de oudere kant en ik had het niet zo voor relatie met een groot verschil in leeftijd. Iedereen deed natuurlijk waar hij of zij zin in had, zolang het maar niet tegen de wet was, maar ik zou niet zo gauw zo'n relatie beginnen. Ondertussen was ik alweer op weg naar de plaats, waar ik mijn gsm niet meteen zag. Eerlijk, even was ik in paniek maar toen zag ik hem bij Anna liggen. Ik nam hem vast en merkte dat ik alweer een aantal nieuwe berichten had. "Deze strijd kan ik echt niet winnen." Ik grijnsde, beantwoordde er een paar en verwijderde er ook een aantal want mijn inbox moest echt bijna vol zitten. "Het is maar goed dat je maar één dag jarig bent."

[Weet/wist Fiona veel :p Iemand enig idee wat ik Mason kan laten doen? En mss moeten we echt eens een tijd bijhouden. We kunnen niet eeuwig op deze dag blijven of plots overgaan naar een volgende dag ofzo Ik wil Fiona naar club laten gaan, maar 's avonds en ik zaag ]

Anna Bailey Miller
Ik drink rustig wat van mijn drankje en zet het glas dan neer op de bar. Fiona komt weer aangelopen en lijkt iets te zoeken en pakt dan haar mobiel. Blijkbaar dacht ze dat ze hem kwijt was. Ze kijkt op haar mobiel en ziet waarschijnlijk al de berichtjes die net zijn binnengekomen. "Deze strijd kan ik echt niet winnen" zegt ze met een grijns en ze beantwoord er een paar. "Het is maar goed dat je maar één dag jarig bent" zegt ze en ik lach even. "Je kan ook gewoon niet reageren en dan straks of morgen gewoon een berichtje op facebook zetten ofzo waarin je iedereen bedankt voor alle felicitaties." zeg ik dan. "Je hoort leuke dingen te doen op je verjaardag, dus eigenlijk hoor je geen tijd te hebben om alles te beantwoorden" zeg ik dan. "Ik was meestal de hele dag druk bezig enzo en reageerde er niet op" en ik haal mijn schouders even op. "Sommige mensen belden, maar dat waren meestal goede vrienden en vriendinnen die dan niet mee konnen of konden komen ofzo" zeg ik dan.

N4I5 schreef:

Austin Joshua Gray.

Ik keek recht in de camera, waardoor mijn ijsblauwe ogen goed te zien waren. Mede door het zwarte masker, waardoor het contrast groot was. De ontblote lach om mijn lippen was niet te missen, maar dat was omdat ik daar bekend voor was. Mijn lach. Ik klikte om een foto te nemen en knikte goedkeurend. Eerst maar eens posten voordat ik zo stom was om hem te verwijderen.
Ik postte hem op Facebook en schreef eronder; Haha, don't we look sexy ? Just loving this girlll <3.
Ik tagde haar naam en stuurde een vriendschapsverzoek. Nu werden ze vast allemaal jaloers.
"Als je opeens heel veel vriendschapsverzoeken krijgt, sorry daarvoor, mijn vrienden denken altijd dat elk meisje dat met mij bevriend is ook met hen wil bevriend zijn, maar ze snappen niet dat dat niet zo is omdat het simpelgezegd monsters zijn".
Van je vrienden moest je het hebben hé ! Ik zette een grote lach op zodat ze zag dat ik het niet echt meende en zette het maskertje voorzichtig af, zodat ik hem zaterdag nog kon gebruiken.

Ik keek Austin even grinnikend aan. "Ach, ik ben het wel gewend, maar ik voeg alleen mensen toe die ik goed ken. Aangezien er ook nog ontwerpers en collega-modellen op FaceBook zitten." legde ik uit, waarna ik zelf ook mijn mobiel pakte en hem toevoegde.
Normaal voegde ik niemand toe die ik pas één dag kende, maar ik had zo'n gevoel dat ik Austin nog veel vaker zou gaan zien. Geen idee waarom, maar we hadden een bepaalde klik. En ik had hem nog niet één keer onderbroken, wat toch wel weer speciaal was bij mij. Als ik het ergens niet mee eens was, onderbrak ik je. Simpel en effectief. Alleen vonden mensen me dan al snel minder aardig. Op mijn werk deed ik dat amper, aangezien ik dan een afwijzing ervoor terug kreeg gekaatst. Zelf zette ik het masker ook af en bekeek het nog één keer glimlachend, het was echt een mooi maskertje.
"Eerst maar eens betalen voordat we ze gewoon meenemen?" vroeg ik grijnzend, waarna ik mijn geld tevoorschijn haalde.
Hij had het eten betaald, ik zou die maskers wel betalen. Ik was er toch bijna zeker van dat ik meer geld had als hem, maar dat betekende niet dat ik daarmee arrogant zou worden. Als ik arrogant was geweest had ik hem alles laten betalen, en dat doe ik niet. Ik pakte zijn masker voorzichtig aan en liep naar de kassa waar ik netjes betaalde en het zakje met zijn maskertje teruggaf aan Austin.

---

Reading a good book is like taking a journey.

Austin Joshua Gray.

Ik had de vervelende optie gekozen om een bericht te laten sturen door Facebook naar mijn iPhone als er iemand iets likete op mijn pagina, of iets anders deed. Kan je geloven hoeveel berichten ik kreeg ?
"Wauw, mensen herkennen je blijkbaar" zei ik grijnzend toen ik mijn zakje aannam en alle reacties bekeek die ik kreeg op de foto, "Zelf met je masker".
Ik stak mijn iPhone terug weg en begon het winkeltje uit te lopen. Ik had nog geen zin om terug naar het hotel te gaan, maar misschien moest Chloé morgenvroeg wel weg of zo, dus moest ze al weg.
"Wat wil je nog doen ?" vroeg ik, toen ik echt niets kon bedenken. Of nou ja, eigenlijk veel. Duiken, surfen, skeeleren, skateboarden, je had zoveel dat je kon doen. Ik draaide me om zodat ik haar aankeek.

[Sorry voor de kutreactie, ben me kamer aan het opruimen xp]

(Geeft niet, moet zelf zo meteen ook gaan opruimen. xd)

Chloé Amelia Blessins.

Ik speelde wat met de punt van het zakje waardoor ik echt op moest gaan letten dat ik het niet kapot trok, maar dat gebeurde gelukkig niet. Ik keek op toen Austin iets zei en glimlachte, terwijl ik langzaam knikte.
"Dan hoop ik maar voor je dat je geen lastige vragen gaat krijgen later, want mensen weten dat ik niet snel met vreemden ergens heenga. Dus ze zullen vast wel héél nieuwsgierig zijn naar wie je bent en zo..." legde ik uit, waarna ik lichtjes fronste. "Niet dat ik zo bekend ben hoor, maar er zijn altijd zo'n gekken."
Ja, sorry. Ik kon het niet anders verwoorden. Die mensen waren gewoon gek, als ze iets wilden weten zocht je het toch lekker op. Dan hoef je tenminste de persoon zelf niet lastig te gaan vallen.
Ik liep achter Austin aan en nam even de tijd om na te denken. Ja, wat wilde ik doen?
"Ik moet morgen om twaalf uur op een afspraak zijn, dus ik moet om negen uur op." zeg ik, meer tegen mezelf om uit te rekenen wat er nog moest gebeuren vooraf.
"We kunnen nog even wat winkels inlopen, aangezien ik toch geen tijd meer heb om iets groots te gaan ondernemen."

---

Reading a good book is like taking a journey.

Austin Joshua Gray.

Ik trok mijn wenkbrauwen op.
"Fans zijn echt erger dan de FBI" zei ik lachend terwijl ik wat rondkeek naar leuke, gezellige winkeltjes. Toen ik een soort souvenirwinkeltje zag, of gewoon een winkeltje waar je leuke, schattige dingen kon kopen trok ik haar mee naar binnen en keek even rond. Toen ze me ietwat vreemd aankeek omdat dit geen jongenswinkel was haalde ik mijn schouders op, "Ik heb zusjes" zei ik simpel.
Vrolijk liep ik door de winkel op zoek naar iets wat ze leuk zouden vinden. Nou ja, dan zou ik beter de gehele winkel kopen, maar dat zou me nu net niet lukken.