Quileute RPG || Twilight || O5 - Speeltopics

|| Regels
# Niemand doden zonder toestemming
# Leden van de roedels luisteren naar de alfa’s
# Rollen behorend tot Stephanie Meyer behouden hun karakter etc. zoals in de boeken/films
# Vier rollen per account
# Maximaal vijf verzonnen rollen
# Relaties binnen de groep: Jacob en Renesmee, Quil en Claire, Sam en Emily, Jared en Kim, Paul en Rachel, Embry en Jezebel, Collin en Brady.
# Jezelf opgeven voor een rol kan op dit topic.

|| Rollen
# Black Roedel
Jacob Black
Leah Clearwater - MadeByHades
Embry Call - Shooter
Seth Clearwater - Alfa
Quil Ateara – Shooter

# Uley Roedel
Sam Uley - PercyWood
Jared Cameron
Paul Lahote
Brady Fuller - PercyWood
Collin Littlesea - PercyWood

# Mensen
Emily Young - Overexposed
Rachel Black
Rebecca Black
Kim Connweller
Claire Young
Renesmee Cullen - Overexposed

# Vampiers
Carlisle Cullen - PercyWood
Edward Cullen - Shooter
Bella Cullen - Overexposed

# Onbekende personen
Brynn Maddy Danec - Halfvampier - MadeByHades
Charlie Mila Evergreen – Mens - Tsubaki
Florence Ruth Campbell - Vampier - Overexposed
Jezebel Odys Fray - Halvampier - Leave
Eva Aiden Brooks - Mens - VolturiBoss

[ bericht aangepast op 15 okt 2012 - 13:01 ]

•

Jezebel Odys Fray
Als hij onschuldig toegeeft dat ze daar aan zal moeten denken - voel ik me haast schuldig tegenover Tiffany. Alsof ik degene ben die een seksmonster van hem zal maken. Ik zie toe hoe hij mokt over zijn haar, waarna ik overeind kom en mezelf langzaam in mijn gewoonlijke kleding hijs: een strakke, soepele jeans en mijn allstars met daarboven een soort kosmisch shirt met overlopende kleuren. Ik haal een hand door mijn lokken en knik voor mezelf.
‘Je hebt me een revanche uitgedaagd, Call.’ Grijns ik vervolgens, terugdenkend aan de avond in de club. Daarnaast was ik best nieuwsgierig hoe Embry er uit zou zien als zijn andere vorm. ‘Maar eerst iets eten, anders val je halverwege flauw,’ plaag ik zacht, waarna ik mijn armen losjes om zijn middel sla.
Hij is minstens twee koppen groter dan ik, nu ik geen hakken draag die dat kunnen verbloemen. Embry is dan ook 1.93 en ik maar zo'n schamele 1.70, als ik geluk heb. Ik druk een kus op zijn lippen, waarna ik hem loslaat en naar beneden loop. ‘Oh, Jezebel, daar ben je.’ Glimlacht de vrouw terwijl ze boodschappen wegzet. ‘Het spijt me dat het zo lang duurde.’ Ik glimlach schaapachtig en neem plaats aan de eettafel, waar ik kleine hapjes van een appel neem. ‘Embry is zo lief geweest om me rond te leiden en-’ Tiffany grijnst onwetend wanneer ze zich omdraait. ’Dat lijkt me een heel uitgebreide tocht door zijn kamer.’ Raad de vrouw lachend. Ik glimlach ongemakklijk. Was het zo duidelijk?

Feel the fire, but do not succumb to it.

Embry Call
Nadat Jezebel naar beneden is gegaan ren ik snel de badkamer in om wat water in mijn gezicht te plensen, mijn haar - voor zover dat gaat - te fatsoeneren en in tien seconden mijn tanden te poetsen. Denderend ren ik daarna ook de trap af, wat een bezwarend geroep uitlokt van mijn moeder, die schijnbaar in de keuken is met Jezebel. 'Oke, oke,' mompel ik zacht en kijk even verbaasd als Jezebel en mijn moeder me allebei met een grote glimlach aankijken als ik de keuken binnen komt gelopen. 'O - Keeeee,' stoot ik zacht uit en voel - tot mijn teleurstelling - mijn wangen opnieuw rood worden. Ik kon er maar niet aan wennen als mijn moeder me aan keek met een blik alsof ze précies wist wat ik had uitgespookt.
Hoofdschuddend begin ik de zware boodschappen op de ruimen die mijn moeder zojuist had gekocht, een aantal kratjes bier voor mij en de jongens, grote flessen frisdranken en uiteindelijk ook nog een nieuwe tuinmeubelset. 'Bedankt schat,' hoor ik mijn moeder zeggen terwijl ze een groot bord met daarop een groot broodje gezond naar me toeschuift. Dankbaar en gretig stortte ik mezelf op het broodje, af en toe glurend naar Jezebel vanuit mijn ooghoeken.
'Dus, hoelang hebben jullie al iets?' De vraag die mijn moeder uit het niets lijkt te stellen zorgt ervoor dat ik mezelf verslik in de laatste hap van mijn broodje en hoestend overeind spring. 'MAM!' roep ik hard, 'we moeten weg, ik moet Jez nog iets laten zien.' Zo snel als ik kan trek ik Jezebel mee overeind en verdwijn door de achterdeur naar de bosrand.

•

Jezebe Odys Fray
Mijn ogen worden groot wanneer Tiffany zich over onze relatie ontfermt. Ik volg Embry braaf wanneer deze een uitvlucht lijkt te vinden, en laat mijn ogen vervolgens over de bosrand glijden. ‘Misschien vond ze Brynn toch leuker.’ Ik glimlach zwakjes en stop mijn handen in de zakken van mijn vest.
‘Wel, waar wacht u op, mr. Call? Ik word er niet ouder op.’ Plaag ik hem grijnzend, waarna ik mijn ogen over de bosrand laat glijden. Het moet niet moeilijk zijn om snelheid te maken met al die geweldige, natuurlijke obstakels. ‘Ik hoop alleen niet dat je mijn lichaam met iedere, voorbijkomende wolf zult delen.’ Grijns ik hem vervolgens ietwat ongemakkelijk toe. Ithuriël heeft me vertelt over hun ongewilde telepathie - en het feit om niets volledig geheim te kunnen houden.
Het maakt me ergens ietwat.. Moeilijk om te weten dat Quil straks even hard kan meegenieten - of Seth. Zelfs Sam. Ik ril kort en schud mijn hoofd.
‘Als jij dat doet, vraag ik foto's van jouw kindertijd aan jouw moeder en zullen die straks de straten van La Push bedekken.’ Ik wijs quasi-waarschuwend met mijn vinger in de lucht, voor ik op mijn tenen ga staan om een kus tegen zijn mondhoek te drukken. ‘Moge de beste vampier winnen.’ Fluister ik uitdagend in zijn oor, waarna ik weer op mijn voeten plaatsneem tegen de mossige grond.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Embry Call
Mijn spieren verstijven en ik blijf doodsstil staan terwijl Jezebel me vragend aankijkt nadat ze me een kusje geeft gegeven. 'Hou toch eens op over die Brynn, ik kén haar geeneens,' mopper ik zachtjes waarna ik mezelf omdraai om het bos in de lopen en te veranderen. Nadat ik mijn t-shirt heb uitgetrokken sla ik kort mijn vuist tegen een boomstam, wat een zacht krakend geluid veroorzaakt. Op een drafje loop ik het grasveld weer op, waar Jezebel verbaasd is blijven staan nadat ik chagerijnig het bos in ben gegaan. 'Jij moet maar niet zo'n lekker lichaam hebben, ik kan er niks aan doen dat ik er de hele tijd aan denk,' zeg ik plagend om aan te geven dat ik niet chagerijnig of boos ben op haar. Snel druk ik een kus op haar lippen waarna ik opnieuw terug het bos in ren en me daar - uit het zicht van Jezebel en wie dan ook - ook ontdoe van mijn broek en boxershort.
De trillingen lopen langs mijn rug als ik eraan denk hoe ik in mijn wolvenvorm door de bossen kan rennen en voor ik het weet sta ik - in plaats van met twee simpele benen - met vier grote poten op de zachte bosgrond. Langzaam schud ik mijn vacht uit en constateer dat hij inderdaad net te lang is geworden om er fatstoenlijk mee rond te rennen tijdens het wachtlopen. Iemand hier? laat ik door mijn gedachten schieten om vervolgens een aantal seconden te wachten. De vredige stilte die in mijn hoofd blijft hangen geeft aan dat de rest allemaal in hun mensenvorm bezig zijn en geen inbreuk kunnen doen in mijn hoofd en zo de beelden van Jezebel te ontdekken.
Met een kort kefje - wat meer lijkt op een mislukte grom - geef ik aan voor Jezebel dat ik ben veranderd en ze mag komen kijken. Een wolvengrijs komt op mijn gezicht als ik eraan denk dat ik in mijn mensenvorm al twee koppen groter ben dan haar, laat staan in mijn wolvenvorm, waar ze net een klein poppetje is. Met zwiepende staart blijf ik staan wachten totdat Jezebel tussen de bomen door verschijnt.

•

|| Hm, some action would be nice ^-^ Knows perc number two something? ||

Jezebel Odys Fray
Ik bijt op mijn lip wanneer hij gromt dat hij Brynn niet kent, en vervolgens verdwijnt. Even ben ik bang dat hij boos op me is - maar als hij vervolgens vrolijk tussen de bomen vandaan stap, begrijp ik dat hij het niet zo bedoelde. Mijn wenkbrauwen schieten de hoogte in wanneer Embry opnieuw zijn mond opentrekt.
‘Lekker lichaam.’ Imiteer ik hem hoofdschuddend: jongens bleven jongens, dat had ik moeten weten. Hij kust mijn lippen en verdwijnt tussen de struiken.
Ik krul mijn lip automatisch, aanvallend op wanneer ik een zacht, piepend gromgeluid ontdek. Er vloeit een kalmte door mijn lichaam die totaal in contrast lijkt te zijn met mijn instinct: de ene kant zegt ren, terwijl de andere kant met gracieuze passen door de bomen naar het geluid loopt. Het is een tweestrijd, uiteraard. Maar wanneer ik Embry zie, is die als sneeuw voor de zon verdwenen. Gefascineerd glijden mijn vingers door de iets te lange vacht.
Ik voel me bijzonder klein ten opzichte van Embry in zijn mensenvorm - maar dít slaat echt alles. Hij lijkt wel een reus. Ik grinnik zachtjes en strijk vervolgens voorzichtig een pluk voor zijn bekende ogen vandaan. ‘Wauw. Zelfs met mijn hoogste paar pumps zal dit niet werken.’ Ik grijns plagerig, waarna ik op mijn tenen ga staan om een kus op zijn neus te kunnen drukken. ‘De kliffen. De verliezer vertelt Tiffany over de hele situatie.’ Ik knik, waarna ik tussen de bomen door schiet. De frisse boslucht ruikt zo bekend, dat ik zelfs blind mijn weg zou hebben gevonden. Ik vraag me af waar de rest is, en tegelijkertijd voelt de stilte zo welkom. ‘Embry! Mijn allerliefste puppy, waar blijf je toch?’ Lach ik enthousiast terwijl ik me van boom naar boom laat vallen.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Embry Call
Als een jonge, wilde hond schiet ik achter Jezebel aan - de vertrouwde bossen in die ik al bewandel sinds ik op mijn benen kon staan. Grijnzend verhoog ik mijn tempo als Jezebel me 'haar allerliefste puppy' noemt en al snel krijg ik haar in mijn vizier. Al slippend kom ik uiteindelijk tot stilstand op de grote klif en zwiept wild met mijn staart, terwijl ik mijn tong uit mijn mond laat hangen als Jezebel ook met een sprong op de klif terecht komt. Ik zak een stuk door mijn voorpoten en kijk haar met een scheve kop aan, terwijl ik opnieuw probeer een kort, klein kefgeluidje te maken.
Voorzichtig loop ik op haar af, terwijl mijn neus snuffelend haar lichaam onderzoekt, haar geur in mijn gedachten opneemt. Mijn lichaam krult zich om het hare heen, wat haar beschermt tegen de hevige wind die hierboven op de kliffen fluitend onze haren door de war brengen. Kort duw ik mijn snuit tegen haar wang en vervolgens tegen haar buik, waar de geur iets anders is dan bij de rest van haar lichaam. Met een kort grommetje en een duwtje in haar buik geef ik het merkbare verschil aan en kijk haar daarna vragend aan. Dan schiet me te binnen dat het misschien te maken kan hebben met wat we zojuist hebben gedaan thuis, misschien is mijn geur blijven hangen en heeft het gezorgd voor een vreemde mengeling van de vampier en wolf geuren.
'O ja Embry, wat heb jij thuis allemaal wel niet uitgespookt?' hoor ik Leah's stem plotseling in mijn hoofd, waardoor ik piepend achterover val en snel de bossen in schiet waar ik zo snel mogelijk terugverander en met mijn handen tegen mijn hoofd bonk. Stomme, stomme, stomme gedachten, schiet het door mijn hoofd. Vliegenvlug schiet ik in mijn boxer en broek en met mijn t-shirt in mijn handen loop ik terug naar Jezebel. 'Zo, de eerste die weet dat we iets hebben uitgespookt loopt rond in het bos,' zeg ik licht humeurig.

|| Hierna nog een stukje en dan ga ik slapen <3 ||

•

Jezebel Odys Fray
Ik kijk op wanneer Embry met hoge vaart tot stilstand komt, en ik even later ook naast hem sta - alhoewel mijn sliding een stuk minder opmerkzaam was.
Er verschijnt een frons boven mijn ogen wanneer Embry tegen mijn buik duwt. Zijn neus voelt koud, en ergens vraag ik me af waarom ik nooit heb geleerd om met honden te communiceren. Misschien was het ook wel een beetje mijn idee geweest, maar ach.
Ik buig automatisch voorover wanneer Embry zachtjes piept en vervolgens als een speer tussen de bomen verdwijnt. Ik wil hem achterna gaan, wanneer ik besef dat hij waarschijnlijk gewoon terug veranderd en blijf geduldig wachten. De wind brengt mijn lokken door de war en zorgt voor een lichte vorm van kippenvel op mijn huid. ‘Zo, de eerste die weet dat we iets hebben uitgespookt loopt rond in het bos.’ Mokt Embry bitter, waardoor ik naar hem toe loop en vervolgens mijn armen om zijn middel sla. ‘Dat geeft niet, Em, het was vroeg of laat toch wel gebeurt. Bovendien zullen ze op die manier misschien wel inzien dat ik niet uit ben op je bloed, dat als ik het mag zeggen, een bijzonder bitter randje heeft. Hond, waarschijnlijk.’ Om mijn woorden te verzachten, druk ik mijn lippen zachtjes en teder tegen die van hem. Zijn huid voelt welkom na de ijzige kou, en enkele minuten lang nestel ik me tegen zijn warme borst.
Mijn vingers glijden zachtjes over zijn onderrug, terwijl ik mijn ogen sluit. ‘Het is hier prachtig, Em.’ Prevel ik zachtjes, waarna ik glimlach.

Feel the fire, but do not succumb to it.

|| Slaapse, sweetheart <3 ||

Feel the fire, but do not succumb to it.

Embry Call
'Dat weet ik wel,' murmel ik zachtjes, 'maar ik wil gewoon niet dat iedereen weet hoe, intens het was, dat is iets tussen jou en mij, de rest hoeft niet mee te genieten van mijn eerste keer.' Ik voel opnieuw het schaamrood naar mijn wangen stijgen maar schud het snel weg door een snelle hoofdbeweging te maken en me te concentreren op Jezebel die ik in mijn armen heb. 'Ik rook iets raars bij je buik, misschien zijn er nog wat geuren van mijn achter gebleven,' zeg ik grinnikend terwijl ik het gesprek een andere wendig tracht te geven. 'Maar toch, ook al ben je - je weet wel - een half vampier, ruik je ontzettend lekker,' grinnik ik zacht waarbij ik mijn neus in haar haren duw om nogmaals haar overheerlijke geur op te snuiven.
'En, het is hier inderdaad prachtig, maar dat komt grotendeels door jou aanwezigheid,' glimlach ik, 'weet je nog wat ik zei, over je lekkere lijf,' zeg ik er met een grote grijns achteraan. Ik had gehoord hoe Jezebel het had herhaald en had mezelf wel voor mijn hoofd kunnen slaan om zo onrespectvol over haar lichaam te praten, wat totaal niet op die manier bedoeld was geweest. Toch besluit ik haar ermee te plagen en druk zacht mijn vingertop tegen het puntje van haar neus en druk er daarna een kusje op. 'Lekker lijfje, ja, een lekker lijfje,' grinnik ik opnieuw terwijl ik half in de lach schiet en Jezebel optil in mijn armen zodat onze hoofden op dezelfde lengte zitten. 'Mijn lekker lijfje,' zeg ik dan zacht, 'van mij alleen.'

•

Jezebel Odys Fray
‘Dat lijkt me logisch, sulletje.’ Grinnik ik hoofdschuddend wanneer hij over mijn buik begint, waarna ik een verdwaalde lok voor mijn ogen vandaan strijk.
Ik frons mijn wenkbrauwen hoofdschuddend wanneer hij opnieuw over mijn lichaam glundert. ‘Lekker lijfje, ja, een lekker lijfje,’ grinnikte hij zachtjes, waarna een lach zijn lippen verliet. Dan lijkt hij zichzelf te verbeteren en tilt hij mij op zodat we op ooglengte komen. ‘Lekker lijfje, ja, een lekker lijfje.’ Knikt hij zachtjes.
Mijn lippen krullen zich automatisch tot een glimlach, waarna ik met mijn vingertoppen zacht langs de strakke lijn van zijn kaken laar gaan. Zijn bruine ogen twinkelen, wat voor mij aantoont dat hij het echt meent. ‘Niet als het aan jou levendige gedachten ligt, Em.’ Verbeter ik hem ergens wat grinnikend. Hij kan ze als wolf nog niet helemaal onder bedwang houden. Niet dat ik het hem kwalijk kan nemen. ‘Dat zal nog iets worden, met al die nieuwsgierige jongetjes hier. En Leah, natuurlijk.’ Ik huiver onwillekeurig: bitchy Leah lijkt me niet bepaald iemand die het keurig voor zich zelf zal kunnen houden. Het lijkt me vervelend om altijd alles te moeten weten van anderen, terwijl het me aan de andere kant ook heel handig lijkt. Ik weet het niet precies.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Embry Call
Even sluit ik mijn ogen en leg mijn voorhoofd tegen het voorhoofd van Jezebel, 'alleen Jacob, Leah, Seth en Quil kunnen het zien, de anderen zitten in de roedel van Sam, met hen kan ik geen gedachten delen.' Eigenlijk was het alleen erg als Leah mijn gedachten kon zien, zij was hoogstwaarschijnlijk de enige die me ermee zou gaan pesten en plagen, de anderen kon ik blindelings vertrouwen en waarschijnlijk zouden ze het niet eens benoemen als ik tijdens een wachtronde aan Jezebel zou denken. 'Ik zal proberen mijn gedachten in bedwang te houden,' beloofde ik terwijl ik mijn ogen weer open en haar glimlachend aankijk. 'Voor jou zou ik alles doen, Jez.'
Voorzichtig zet ik haar weer met haar beide voeten op de grond en draai haar om, zodat ze met haar gezicht naar de zee staat gedraaid. Mijn armen krul ik rond haar middel en leg ze beiden op haar buik, onder haar t-shirtje, en ik leun zachtjes met mijn kin op haar haren. 'Weet je, ik zal zo voor eeuwig kunnen blijven staan, maar zijn er nog dingen die jij wil doen hier? Mensen opzoeken, dingen bekijken, winkelen?' vraag ik licht aarzelend. Ik wist niet zeker of Jezebels familie al was vertrokken, dus besloot ik wijselijk er niet over te beginnen, misschien had het een grotere impact gehad dan verwacht om te vragen of ze hier bij mij wilde blijven. Zachtjes laat ik mijn vingertoppen langs haar buik bewegen en glimlacht zacht als ik me iedere millimeter van haar huid kan herinneren.

|| Heb vandaag college van een tot vier, en moet vanavond oppassen. In de pauzes van college kan ik posten en bij het oppassen ook wel als die kindjes lekker gaan spelen en in bed liggen ! ||

•

[Dit is nou zo'n moment waarop ik het niet kan uitstaan dat iemand anders Leah heeft. Ik weet een perfect plannetje]

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

|| Haha, is goed. Veel succes! ||

Jezebel Odys Fray
Het is bijzonder prettig om te weten dat niet heel La Push me over een tijdje met een scheve blik aan zal staren. Mijn ogen glijden een tijd lang zwijgend over het kobaltblauwe water. Ik herinner me nog hoe koud het was toen ik.. Ik bijt peinzend op mijn onderlip wanneer Embry begint over wat we nu kunnen gaan doen.
‘Ik moet iets doen, voor mijn familie naar Virginia verhuist. Een belofte aan Ithuriël valt helaas niet te breken.’ Ik draai mijn hoofd kort waardoor ik hem een glimlach kan schenken waarna ik met mijn handen mijn verwaaide lokken op hun plek strijk. Een onbegonnen zaak, helaas.
‘Het kan laat worden, zeg Tiffany maar dat ik de spullen help verhuizen.’ Ik draai me vervolgens helemaal om en ga op mijn tenen staan om bij zijn lippen te kunnen. ‘Vannacht ben ik terug, belooft.’ Ik leg mijn hand zacht tegen zijn wang, waarna ik richting de bosrand vertrek. ‘Ik hou van je.’ Mime ik hem toe, waarna ik met enige snelheid verdwijn.

Feel the fire, but do not succumb to it.

{Tja, ze speelt ook Seth, en die is dus ook weinig online ;P}

Tijd voor koffie.

Embry Call
Nadat ik Jezebel heb nagekeken totdat ze een was geworden met het groen van de bossen en de varens draai ik me om en kijk nogmaals naar de zee, terwijl ik de zoute zeelucht opsnuif en voor mezelf na ga wat ik vandaag allemaal kan gaan doen. De wind zorgt ervoor dat mijn haren half in mijn gezicht worden geblazen, wat me eraan herinnert dat ik mijn haren moet fatsoeneren bij de kapper. Met een grote glimlach begin ik op een drafje langs de kliffen naar beneden te gaan, op weg naar het strand en daarna het reservaat om naar mijn oude, vertrouwde kapper te gaan.
Twee uur later sta ik buiten, mijn haren weer op normale lengte - naar mijn mening iets te kort - en een middag vol kletsen en lachen rijker. Tony wist altijd de leukste nieuwtjes van het reservaat en op het moment dat hij me iets hoorde zeggen over Jezebel had ik geen andere keus dan alles uitgebreid te vertellen. Ik hoorde mezelf kort grinniken doordat ik mezelf bedacht dat nu waarschijnlijk íedereen in het reservaat zou horen over Jezebel, omdat Tony de grootste kletskous was die ik maar kon bedenken.
Zonder erbij na te denken liep ik richting Quils huis, hopend dat hij thuis was om wat te voetballen of een middagje voor de tv te hangen, zodat mijn gedachten van Jezebel afgezet werden. Stiekem was ik er bang voor dat haar iets zou overkomen terwijl ze weg was om dingen te doen, en ik baalde ervan dat ik niet bij haar was om te zorgen dat ze altijd veilig was. Hoofdschuddend liep ik het huis van Quil binnen en aan het kirrende stemmetje van Claire te horen waren ze samen bezig in de keuken. 'Ewmbry ook taawt eten!' giechelt Claire, die haar gezicht vol heeft met het bloem van de taartmix en een grote grijns komt op mijn gezicht te staan.

|| Ik zal haar eens een pb'tje sturen, want dit werkt zo niet. Misschien wil ze Leah wel aan je afstaan Brookie. ||

•