Quileute RPG || Twilight || O5 - Speeltopics

|| Regels
# Niemand doden zonder toestemming
# Leden van de roedels luisteren naar de alfa’s
# Rollen behorend tot Stephanie Meyer behouden hun karakter etc. zoals in de boeken/films
# Vier rollen per account
# Maximaal vijf verzonnen rollen
# Relaties binnen de groep: Jacob en Renesmee, Quil en Claire, Sam en Emily, Jared en Kim, Paul en Rachel, Embry en Jezebel, Collin en Brady.
# Jezelf opgeven voor een rol kan op dit topic.

|| Rollen
# Black Roedel
Jacob Black
Leah Clearwater - MadeByHades
Embry Call - Shooter
Seth Clearwater - Alfa
Quil Ateara – Shooter

# Uley Roedel
Sam Uley - PercyWood
Jared Cameron
Paul Lahote
Brady Fuller - PercyWood
Collin Littlesea - PercyWood

# Mensen
Emily Young - Overexposed
Rachel Black
Rebecca Black
Kim Connweller
Claire Young
Renesmee Cullen - Overexposed

# Vampiers
Carlisle Cullen - PercyWood
Edward Cullen - Shooter
Bella Cullen - Overexposed

# Onbekende personen
Brynn Maddy Danec - Halfvampier - MadeByHades
Charlie Mila Evergreen – Mens - Tsubaki
Florence Ruth Campbell - Vampier - Overexposed
Jezebel Odys Fray - Halvampier - Leave
Eva Aiden Brooks - Mens - VolturiBoss

[ bericht aangepast op 15 okt 2012 - 13:01 ]

•

Jezebel Odys Fray
Ik pak zijn hand terug en schud mijn hoofd langzaam. ‘Ik voel me niet gedwongen, ik wil het graag.’ Zeg ik hem zachtjes waarna ik mijn handpalm tegen één van zijn rode wangen laat rusten - die toch ook ergens aangeven dat hij het er wél mee eens is. ‘Wat het ook worden zal, het zal een mooie herinnering blijven.’ Ik bijt zacht op mijn onderlip en kantel mijn hoofd ietsje. ‘Alsjeblieft, Embry?’ Mijn vingers glijden zacht van zijn wang, naar zijn borst, waar ik hem enkele seconden laat liggen om het voelen van zijn versnelde hartslag, en hem vervolgens laat zakken tot hij naast mijn andere hand ligt. Het was een teken van liefde, en ik hield voor zover ik wist van Embry.

Feel the fire, but do not succumb to it.

[Wie was Henk ookalweer? En hoe heette Jasmine ookalweer?]

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Embry Call
Tot mijn spijt merk ik dat mijn ademhaling iets versnelt als Jezebel me verlangend aankijkt terwijl ze haar hand over mijn borst laat glijden. Onwillekeurig leun ik iets naar voren, waardoor ik half over het bed heen hang, waarbij ik met mijn blik haar ogen niet loslaat. Ze zou eens moeten weten hoe graag ik dit zou willen, maar een klein - verstandig - stemmetje in mijn hoofd schreeuwde nee, het vertelde me dat ik moest wachten, het tijd zou moeten geven todat we elkaar beter hadden leren kennen. Maar van de andere kant schreeuwde een groot gedeelte van mijn lichaam ja, ik hield van haar - tenminste dat dacht ik - en ik wilde haar zo graag hebben, zo graag beter leren kennen, en dat kon niet beter dan op die ene manier...
'Op een voorwaarde,' fluister ik dan zachtjes waarbij ik opmerk dat mijn stem hees en trillerig is van opwinding. 'Als je me gelooft, dat als ik zeg dat ik nooit iemand anders wil dan jou, dat ik nooit van iemand anders zou houden dan van jou en dat ik jou nooit, maar dan ook nooit in de steek zal laten.'

[ bericht aangepast op 10 okt 2012 - 11:27 ]

•

Jezebel Odys Fray
Er verschijnt een frons boven mijn ogen wanneer Embry zo zeker lijkt van zijn voorwaarde. Ik zou hem kunnen zeggen dat het natuurlijk niet.. In plaats daarvan verschijnt er een grijns rond mijn lippen. Onschuldig omvatten mijn handen zijn gezicht. ‘Oh, Embry.’ Fluister ik hoofdschuddend tegen zijn lippen. Zijn huid voelt zo intens warm dat ik me moet concentreren om hem zo serieus mogelijk aan te kijken. ‘Alleen als jij zult onthouden dat ik voor altijd achter je zal staan. Hoe het leven er ook voor zal staan. Altijd.’ Vertel ik hem dwingend, waarna ik mijn lippen zacht tegen die van hem druk. Mijn wangen gloeien, besef ik wanneer ik mijn ogen kort open om mijn vingers tegen mijn wangen te laten rusten. ‘Zie je dat, Em? Bij jou vergeet ik zelfs dat ik een monster ben.’ Prevel ik zacht.

Feel the fire, but do not succumb to it.

|| Sow! Dat design is echt... veranderd.. Schrijf zo een stukje (: ||

But calm, white calm, was born into a swan.

Embry Call
Glimlachend laat ik mezelf naast Jezebel op het bed glijden, terwijl ik zachtjes mijn hoofd heen en weer schud. 'Dat is ook niet moeilijk, aangezien jij geen monster bent, op geen enkele manier,' fluister ik zacht als ik mijn armen rond haar sla en haar dichter tegen mijn borst trek. 'Maar, Jez, ik meen wat ik zei. Ik zal nooit meer van iemand anders houden dan van jou, ik zal jou nooit in de steek laten, ik zal altijd van jou zijn.' Kort druk ik mijn neus in haar haren om haar vertrouwde geur zachtjes op te snuiven, waarbij ik genietend mijn ogen sluit en er een goedkeurend geluidje uit mijn keel ontsnapt.
Langzaam laat ik mijn vingertoppen over haar nek glijden, waarbij ik mezelf ervan verzeker dat ik geen enkel stukje huid oversla. Ik verken de plek waar haar huid over gaat in haar haren, de plek waar de aanzet van haar kaak begint en de plek waar de aanzet van haar ruggegraat aanzet. Daarna laat ik mijn vingertoppen naar haar nek glijden, waar ik precies hetzelfde doe, ik zorg ervoor dat ik geen plekje oversla. Het kuiltje in haar nek, de aanzet naar haar gezicht, de aanzet naar haar borst waar ik mijn vingers plagend weer omhoog laat glijden.
Al die tijd dat mijn vingertoppen op onderzoek uitgaan kijk ik haar strak aan, terwijl ik voel dat mijn ogen een grote kolkende zee van emoties zijn; liede, verlagen, opwinding, tederheid, vertrouwen.

[ bericht aangepast op 10 okt 2012 - 15:02 ]

•

[OHNEE DAT MEEN JE NIET, ik ga voorlopig geen stukjes meer lezen -Duckface

[ bericht aangepast op 10 okt 2012 - 15:12 ]

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Renesmee Carlie Cullen

Met hele langzame stappen treed ik de woonkamer binnen, met een twijfelende blik op mijn gezicht. Mijn ogen zijn op de grond gericht. Uiteindelijk nam ik plaats op de grote stoel, tegenover de bank. Ik ging op het uiterste puntje zitten, starend naar mijn handen die op mijn schoot liggen. Ik luisterde naar papa, maar half eigenlijk. "Dat weet ik pap." okt er zacht uit mijn keel, ik moet er moeite voor doen om het zelf te verstaan. "Ik had niet zo stom moeten doen." mijn blik verplaatst van mijn handen iets naar boven en glijd naar de tafel, waarop een fotoboek opengeslagen ligt.

|| Florence mag van de lijst af hoor, zal ik haar zelf vermoorden of wilt iemand dat doen? ||

But calm, white calm, was born into a swan.

Edward Cullen
Glimlachend merk ik op dat Renesmee haar blik heeft laten vallen op het fotoboek dat opengeslagen op de tafel ligt. 'Mama ik waren oude herinneringen aan het ophalen,' zei ik zacht, waarna ik de bladzijde van het fotoboek terugsloeg en de foto van 'The big and the little nerd,' weer bovenop kwam te liggen. 'We willen niet dat er te veel veranderd in ons gezin,' zei ik fluisterend terwijl ik mijn vinger even over de foto liet glijden en mijn blik toen weer op Renesmee wierp.

•

Renesmee Carlie Cullen

Papa sloeg een bladzijde terug en richtte zich weer tot mij. "'We willen niet dat er te veel veranderd in ons gezin." fluisterde hij zachtjes. Mijn blik schoof van zijn gezicht weer naar de foto en stond voorzichtig op. "Zijn wij dat?" vroeg ik stil en schuif naar de salontafel toe. Ik gris het fotoboek er voorzichtig van af en plof tussen papa en mama in neer. Een glimlach viel niet te onderdrukken. Mijn hyperactieve gezicht en papa die erg trots keek. Ik leek er wel heel erg blij mee te zijn dat ik kon uitleggen wat de melkweg precies inhoud. Mijn vinger sloeg onhandig de bladzijde om, een foto van papa en mama in de tuin. Papa had zijn arm om mama heen geslagen, het zag er echt heel erg lief uit. "Hebben jullie nog meer foto's, van toen ik er nog niet was?" vroeg ik zachtjes.

But calm, white calm, was born into a swan.

Edward Cullen
Met een grote glimlach van geluk flits ik naar de boekenkast toe en begin aan een stuk door te ratelen, 'maar natuurlijk, in het begin van het boek heeft mama foto's gemaakt toen ze nog mens was, en er staan foto's in van de bruiloft en onze huwelijksreis, daarna ben jij gekomen dus sta jij er grotendeels op, omdat jij het allerbelangrijkste in ons leven bent geworden natuurlijk.' Vliegensvlug flits ik weer terug naar de bank en plof naast Renesmee neer, terwijl Bella zachtjes grinnikt. Met een grote zwaai sla ik het boek open en wijs verschillende foto's aan, 'hier was mama jarig, dit was haar oude - verschrikkelijke - auto, hier zie je mama in haar trouwjurk en hoe we de tuin hadden versierd bij opa Carlisle en oma Esme, oh en hier is Isle Esme, waar mama en ik op huwelijksreis zijn gegaan, hier is het strand en - oh nog een foto uit Rio de Janeiro!'

•

Bella Cullen

Glimlachend sla ik mijn arm om Renesmee heen, die interesse toont in foto's voor haar geboorte. De eerste foto's zijn niet echt heel bijzonder, maar toch koesterde ik ze aangezien het aantal foto's van voor het huwelijk heel erg weinig is. "Hier was mama jarig." een van de eerste foto's van ons tweeën, Edward was in tegenstelling tot mij juist erg fotogeniek. Ik daarentegen, stond er echt vreselijk op. "Dit was haar oude, verschrikkelijke auto." met een snelle beweging richt ik me tot Edward, en kijk hem beledigd aan. "Het was een prachtige auto." was mijn tegenargument. Ik weet nog hoe jammer ik het vond dat hij het begeven had, net een paar dagen voor het huwelijk. "Dat je daar in durfde te rijden, mam.." Renesmee giechelt hardop. Een hele reeks huwlijksfoto's volgen, met daarachteraan een gemiddeld aantal foto's van ons op Isle Esme. "Wow, daar wil ik ook heen.." mompelt Renesmee zacht als ze het strand en het huisje ziet. Ze duwt een lok haar achter haar oor. "Da's wel een leuk idee." geef ik toe.

But calm, white calm, was born into a swan.

|| Wauw! Ik zie nu pas hoe erg Quizlet is veranderd! Ik moet wel zeggen dat deze lay-out er een stuk volwassener uitziet :]. ||

Jezebel Odys Fray
Ik zie toe hoe Embry zich onderzoekend over mijn lichaam ontfermt. Het is.. Fascinerend hoe serieus hij alles in zich op lijkt te nemen. Dankzij het smalle bed zijn we gedwongen dicht tegen elkaar aan te liggen, en geduldig laat ik hem zijn gang gaan terwijl mijn vingers door zijn iets te lange, donkerbruine lokken gaan.
Het dringt ineens door dat ik hem nog helemaal niet als wolf heb gezien. Het verklaart waarschijnlijk waarom de geur van hond al lang niet meer voor mij te ruiken is. Embry zou grijs moeten zijn, van vacht, dacht ik. Ik laat mijn handen door zijn lokken liggen, en buig dan voorover om een zijdezacht kusje tegen het puntje van zijn neus te drukken. Toen ik klein en eigenwijs was, werd me vaak vertelt dat de bossen vol zaten met grote, klauwende wolven.
Ze vertelden me dat vampiers, mensen en wolven natuurlijke vijanden van elkaar waren. Met de jaren groeide de band tussen wolven en mensen, maar vampiers bleven alleen. Als Dracula Embry en mij eens zou kunnen zien. Er verscheen een glimlach rond mijn lippen terwijl ik naar Tiffany's ademhaling luisterde. Ze zou waarschijnlijk boodschappen gaan doen, of naar Sue - de moeder van Seth gaan. Gelukkig maar.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Edward Cullen
Knikkend bevestig ik Bella's gedachten, het idee van een vakantie met mijn gezin bevalt me beter dan ik had gedacht. 'We zullen je er een keer mee naartoe nemen Nessie, dat verdien je wel, er eventjes tussen uit, genieten van de mooie omgeving daar, ik weet zeker dat je Rio de Janeiro ook super zal vinden!' Enthousiast blader ik nog even door het fotoboek en laat dan Renesmee haar gang gaan terwijl ik doorga met verhalen vertellen bij de foto's. 'Over dit plekje ijs is je moeder nog uitgegleden Ness, ze was een beetje een kluns, maar dat vond ik dan wel weer schattig,' zei ik met een grote grijns op mijn gezicht terwijl ik terug dacht aan Bella in har mensenvorm.

Embry Call
De zachte klik van de voordeur de in het slot valt geeft aan dat mijn moeder is vetrokken, boodschappen doen, naar haar vriendinnen in het reservaat, of misschien zelf naar haar werk. Glimlachend bedenk ik me even dat ze ons waarschijnlijk niet had willen storen en het zo zacht mogelijk heeft gedaan, wat me op de een of andere manier erg trots en gelukkig maakt, met zo'n fijne moeder had ik het niet beter kunnen treffen. Ik laat mijn vingertoppen op Jezebels wang stil liggen als ik haar gezicht bestudeer, ieder kenmerk in mezelf opneem om het vervolgens nooit meer te zullen vergeten. Licht glimlachend kijk ik daarna weer in haar ogen, terwijl ik probeer mijn eigen gedachten en verlangen op orde te houden.
Mijn vingertoppen onderzoek nu het stukje huidje tussen de rand van haar broek en haar t-shirt, wat een stukje bloot is komen te liggen in haar slaap en ik merk dat ik mezelf moet inhouden, waardoor ik even mijn lippen strak op elkaar druk. Jezebels grote, afwachtend en verlangende ogen helpen niet bepaald bij het in toom houden van mijn gedachten en gevoelens, waardoor ik voorzichtig mijn heupen een stuk kantel zodat ze Jezebel niet meer aanraken. Blozend probeer ik verder te gaan waar ik mee bezig was en sla kort mijn ogen neer.

•

Jezebel Odys Fray
Er verschijnt een vertederde glimlach rond mijn lippen wanneer ik besef dat Embry zo in tweestrijd zit met zichzelf en zijn gevoelens. Mijn vingers krul ik zacht rond zijn kin, waarmee ik hem dwing me aan te kijken. ‘Em, ik ben half onverwoestelijk. Het ergste dat er nu met me kan gebeuren, is dat ik door het bed zak.’ Probeer ik met een licht, grinnikend ondertoontje in mijn stem. Dat is het fijne om deels vampier te zijn: mensenpijntjes komen lang niet zo hard aan als zou moeten. En voor nu, is het fijn om Embry gerust te kunnen stellen. De jongen die nu al zo nerveus is, dat ik de spiertjes kan zien vertrekken onder zijn roodbruine huid. ‘En nu geen gezeur meer. Ik ben een grote meid, en ik wil dit moment niet veranderen in een ongemakkelijk gesprek met je moeder.’ Ik grijns schaapachtig waarna ik mijn benen om zijn middel klem en hem daarmee - met een vleugje, zachte vampierkracht - naar me toe trek. Ik sluit mijn ogen wanneer onze lippen elkaar raken, en kan het niet laten om deze tot een glimlachje te krullen. Het voelt alsof we beide in brand staan, nu onze huid tegen elkaar smelt. Ik ben het vuur, en hij de hitte. Ironisch genoeg ligt dat nog niet eens zo ver van de waarheid af. En ik moet toegeven dat het bijzonder goed voelt om Embry onvoorwaardelijk voor mezelf te hebben.

Feel the fire, but do not succumb to it.