Quileute RPG || Twilight || O5 - Speeltopics

|| Regels
# Niemand doden zonder toestemming
# Leden van de roedels luisteren naar de alfa’s
# Rollen behorend tot Stephanie Meyer behouden hun karakter etc. zoals in de boeken/films
# Vier rollen per account
# Maximaal vijf verzonnen rollen
# Relaties binnen de groep: Jacob en Renesmee, Quil en Claire, Sam en Emily, Jared en Kim, Paul en Rachel, Embry en Jezebel, Collin en Brady.
# Jezelf opgeven voor een rol kan op dit topic.

|| Rollen
# Black Roedel
Jacob Black
Leah Clearwater - MadeByHades
Embry Call - Shooter
Seth Clearwater - Alfa
Quil Ateara – Shooter

# Uley Roedel
Sam Uley - PercyWood
Jared Cameron
Paul Lahote
Brady Fuller - PercyWood
Collin Littlesea - PercyWood

# Mensen
Emily Young - Overexposed
Rachel Black
Rebecca Black
Kim Connweller
Claire Young
Renesmee Cullen - Overexposed

# Vampiers
Carlisle Cullen - PercyWood
Edward Cullen - Shooter
Bella Cullen - Overexposed

# Onbekende personen
Brynn Maddy Danec - Halfvampier - MadeByHades
Charlie Mila Evergreen – Mens - Tsubaki
Florence Ruth Campbell - Vampier - Overexposed
Jezebel Odys Fray - Halvampier - Leave
Eva Aiden Brooks - Mens - VolturiBoss

[ bericht aangepast op 15 okt 2012 - 13:01 ]

•

Jezebel Odys Fray
‘Nee!’ Claire krijst geschrokken terwijl ze haar handjes voor haar ogen houdt.
Ik maak een klein vlammetje en leg deze in mijn handpalm waardoor Claire het lijkt te begrijpen. ‘Ik zou onze lieve, eigenwijze en soms ook wat koppige jongens nooit iets aandoen, Claire.’ Ik tik haar zacht tegen haar neus terwijl ik in mijn vingers knip en het vuur daarmee naar ons laat bewegen: de kracht van de hitte zorgt er automatisch voor dat de jongens zijn gedwongen mee te komen. ‘Kom, superman. We worden ongeduldig.’ Grijns ik richting Embry, terwijl Claire zich als een prinses op mijn schoot plant.
Ze is in de wolken als ik haar zeg dat Quil haar veel mooier vindt dan mij.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Embry Call
Grijnzend loop ik een aantal stappen vooruit, wat Jezebel me laat doen door het vuur richting haar en Claire te bewegen. 'Kom, superman. We worden ongeduldig,' zegt ze vervolgens met een grote grijns op haar gezicht waardoor ik even een stukje door mijn knieën zak. 'Komt ie dan hè,' roep ik als waarschuwing en zet een aantal passen - zoveel als het vuur aan mijn achterkant het toelaten - achterwaarts. Vervolgens sluit ik even mijn ogen en haal diep adem waarna ik op de muur van vuur afsprint, klaar om er doorheen te springen en voor Jezebel en Claire neer te komen.

Quil Ateara
Grinnikend kijk ik toe hoe Claire zit te glunderen op Jezebels schoot en ze af en toe haar oogjes naar mijn kant laat schieten om vervolgens te zwaaien of te giechelen. Ik knik uitbundig mee wanneer ik Jezebel hoor fluisteren dat ik Claire mooier vindt dan haarzelf en steek mijn duim even lachend op. Op het moment dat ik Embry voorbij zien sprinten in de kleine ring van vuur worden mijn ogen iets groter, die vent was echt compleet geschiftt geworden na die klap op zijn hoofd.

•

Jezebel Odys Fray
Ik kijk geamuseerd toe hoe het vuur als een klapdeur voor hem opzij gaat en vervolgens verdwijnt zodat ook Quil vrij is. ‘Dat is mijn alternatieve idee voor hun kleine discussies. Is dat geen leuke oplossing, Claire?’ Claire lacht zachtjes en gaat vervolgens staan zodat ze iets in mijn oor kan fluisteren. Niet dat het nodig is - dankzij mijn gehoor. En ook Quil en Embry zullen kunnen meegenieten - maar voor Claire voelt het vast en zeker beter. ‘Denk jwe echt dawt Qwil mij mooier vind tan jou? Iedereen vwind jou zoveel mooier!’ Claire trekt een pruillipje waardoor er een frons boven mijn ogen verschijnt. ‘Och, lieve Claire, als jij net zo oud bent als ik - zullen de jongens voor je in de rij staan. Nu vorm je al een geweldige concurrentie.’ Claire giechelt bescheiden waarna ze 'vluchtig' naar Quil wijst. ‘Ook Qwil?’ Verduidelijkt ze, terwijl ze haar hoofd kantelt.
Ik gniffel zachtjes. ‘Quil is nu al op je aan het wachten, klein prinsesje.’ Ik prik in haar buik en laat haar dan los zodat ze naar Quil kan rennen.
In plaats van haar, neem ik Embry nu naast me, tegen wie ik mezelf aan nestel. ‘Het lijkt me zo moeilijk voor Quil. Claire is pas drie. Hij zal nog minstens zeven jaar moeten wachten.’ Prevel ik zachtjes tegen Embry, wanneer ik mijn vingers door de zijne rijg. ‘Denkt hij er nooit over na om voor even een vriendin te nemen? Gewoon.. Zoals de meeste mensen doen.’ Vraag ik Embry peinzend.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Embry Call
Glimlachend kijk ik toe hoe Claire het er met Jezebel over heeft wie van de twee het knapst is en wie er de meeste vriendjes kan krijgen als Claire groot is, waarna Claire giecheld naar Quil rent en ze samen een zandkasteel beginnen te maken. Nadat ik ben neergeploft en Jezebel zich tegen me aan heeft genesteld vraagt ze aarzelend of Quil er nooit aan denkt een andere vriendin te nemen, waardoor ik Quil even zie verstijven en dan weer druk verder zie gaan met het zandkasteel. Snel schud ik wild mijn hoofd, 'nee, geen denken aan. Quil is met haar ingeprent, hij moet er niet aan denken om met een ander meisje ... te zijn, om van een ander meisje te houden, dat is gewoon niet mogelijk.'
Ik draai mijn hoofd even zijwaarts terwijl er een droevige blik in mijn ogen ligt. 'Het spijt me dat ik niet met jou ben ingeprent,' fluister ik zacht en werp mijn blik naar beneden terwijl ik langzaam rood wordt.

•

Jezebel Odys Fray
Ik knik langzaam, en draai mijn hoofd vervolgens weg, naar de zee. ‘Het geeft niet. Mijn ras is vervloekt. Houden van staat niet in onze natuur. Het is niet iets.. Waar ik niet mee kan leven.’ Ik trek mijn benen op en leg mijn kin op mijn knieën. Claire lijkt zo gelukkig, en ook Quil: de jongen die weet dat hij nooit intens kan zijn met haar tot ze minstens een jaar of vijftien is.
Ik slik. Die wetenschap is nog altijd beter dan.. Dan weten dat niemand ooit zo naar je zal kijken. Ik bijt op mijn onderlip en frons lichtelijk.
Het is gevaarlijk om - om iemand te gaan geven: je moet altijd klaar staan voor het feit dat je hart gebroken zal worden.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Embry Call
Langzaam voel ik mijn lichaam verstijven als Jezebel me laat weten dat het niet in haar natuur zit om van iemand te houden, waarbij het moeilijk is om eruit te komen en me weer te richten op het hier en nu. Ik leg mijn vingers voorzichtig op haar wang, waardoor ik haar gezicht naar mijn richting kan draaien en ik met mijn ogen haar blik vang. Mijn ogen stralen op dit moment maar een ding uit; liefde, liefde voor Jezebel, liefde voor ons twee samen, liefde voor dit moment, liefde voor altijd.
'Jez, geloof me als ik je dit zeg, ik zal meer van je houden dan iemand die ingeprent is, ik zal je nooit alleen laten en ik zal er altijd voor je zijn,' fluister ik zachtjes terwijl ik haar strak aan blijf kijken en zachtjes met mijn vingertoppen over haar wang ga.

•

Jezebel Odys Fray
‘Je kunt niet meer van iemand houden dan dat je - je op iemand inprent. Dat heeft Ithuriël me duidelijk gemaakt. Maar ik vind het lief van je.
Beloof me wel dat, als je ooit wel iemand tegenkomt, je die weg zult volgen.’ Ik kijk hem een tijdlang peinzend aan, waarna ik voorover buig en mijn lippen teder de zijne raken. Claire maakt kusgeluidjes terwijl ik Quil ietwat zie vertrekken: het is iets dat hij niet met Claire kan doen. Nog niet, althans.
‘Ikke ook kusje Embwy!’ Schreeuwt Claire terwijl Quil haar zonder morren voor ons neer zet. Ik glimlach schaapachtig. ‘Niet te lang, ik bijt.’ Ik laat haar plagerig mijn bijt-tanden zien waardoor de opgewonden kirt.
‘Bejoowft!’ Lacht ze vol overtuiging, terwijl ze haar handjes uitsteekt naar mijn tanden. Ik pak deze echter goed vast en schud mijn hoofd. ‘Ze zijn scherp, kleine Claire. En gevoelig.’ Voeg ik daar aan toe waardoor ze meteen afstand neemt, alsof ze het overdreven serieus neemt. Ze is.. Adorabel.
Quil laat zich naast me in het zand zakken, en ik leg mijn hand voorzichtig op zijn schouder. ‘Je geduld zal worden beloond, Qui. Echt. Wachten is geen probleem, zo lang het 't waard is waarop je wacht.’ Ik schenk hem een glimlach en knijp zacht in zijn schouder.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Embry Call
Nadat Jezebel haar lippen zacht en teder tegen de mijne heeft gedrukt krijg ik totaal niets meer mee van Claire en Quil die weer bij ons komen zitten en het advies dat Jezebel aan Quil geeft over het wachten met Claire. Ik denk alleen maar aan het feit dat het mogelijk is dat ik nog op iemand kan inprenten, wat voor pijn ik Jezebel daarmee zal doen, ik zal mezelf er niet tegen kunnen verzetten, op geen enkele manier en het zal onontkombaar zijn dat ik en Jezebel daarbij uit elkaar moeten gaan.
Zuchtend kijk ik naar de zee, die zacht golvend op het strand spoelt en hier en daar wat hogere golven laat zien. Onbewust verstrengel ik mijn vingers opnieuw met die van Jezebel en laat mijn gezichtsuitdrukking verdrietig staan terwijl ik opnieuw de mogelijkheden overweeg van het inprenten met een ander persoon.

Quil Ateara
Glimlachend kijk ik Jezebel aan, waarbij mijn ogen glimmend dankbaar staan en ik daarna mijn hoofd automatisch naar Claire draai, die weer in het zand is gaan zitten spelen. 'Ik vind het niet erg om te wachten, ik bedoel, nog niet. Ik vind het niet altijd leuk om te zien hoe de rest zit met hun vriendinnetjes, maar ik weet dat ik dat nog moet krijgen, en dat het super gaat zijn met Claire, ik ken haar nu al door en door en dat is goed om mee te beginnen, ik hou van haar...' zeg ik zacht.

•

Jezebel Odys Fray
Ik knik langzaam. Mijn vingers voelen verstijft wanneer Embry deze vastpakt.
‘Ik dacht altijd dat harteloos overkomen, mij een gebroken hart zou sparen. En ik weet dat Embry me nu trouw blijft, maar uiteindelijk zal hij voor een ademend meisje kiezen om ouder mee te worden. Een meisje als Claire, dat nog ergens in de wereld wacht.’ Ik pers mijn lippen op elkaar en verontschuldig me in het gezelschap, waarna ik geruisloos naar de kustlijn trek. Ver genoeg van Embry en Quil. Ik moet gewoon.. Denken. Aan het feit dat ik werkelijk dingen voel. Natuurlijk waren er genoeg jongens. Maar geen enkele zoals Embry. Het is cliché om er aan te moeten denken dat hij straks zal vallen voor een mager meisje met een breekbaar uiterlijk. Dat hij ooit genoeg van me zal krijgen. Dat hij het hart dat zwakjes in mijn borst klopt - ongewild ooit zal gaan breken.’ Ik voel een scherpe pijn door mijn tong trekken en besef dat ik er te hard op heb gebeten. Mijn handpalmen doen pijn, van de constante druk die mijn nagels tegen de huid zetten.
Ik besef dat ik meer om Embry heb gehuild, dan ik ooit in mijn hele leven heb gedaan. Er druppelt bloed op het zand naast mijn voeten. Glijdend langs mijn handpalmen. En voor het eerst voelt de pijn.. Welkom.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Embry Call
Versteend kijk ik toe hoe Jezebel langzaam op staat en naar de kustlijn loopt, waar ze doelloos heen en weer blijft lopen, alleen met haar gedachten en frustraties. Het doet me pijn om haar zo te zien. Het doet me nog meer pijn om te weten dat ik degene ben die haar zo laat voelen, dat ze denkt dat ik ooit met iemand anders het leven ga leiden wat ik nu van plan ben met haar te gaan doen.
Plotseling merk ik op dat Claire naast Jezebel staat en iets vraagt, wat ik vanaf hier niet kan verstaan. Met een ruk sta ik op en maak een gebaar naar Quil dat Claire zo terug zal komen. Binnen een paar stappen sta ik naast Jezebel en Claire en hoor Claire's zachte stemmetje, 'Ewmbry vind jou lief hoowr!' Met een zwier til ik Claire op mijn arm en druk een kusje op haar wangetje, 'deze prinses heeft gelijk Jez, ik vind jou heel erg lief, en er is geen meisje op de wereld dat jou zou kunnen vervangen.'

•

Jezebel Odys Fray
‘Oh, lieve Claire, dat weet ik toch meisje? En ik vind hem ook heel leuk.’ Ik schenk haar een glimlach, gezien ik mijn handen voor het gemak achter mijn rug houd vanwege het smerige bloed. ‘Ik moet gewoon even.. Slapen. Het is een lange nacht geweest en anders kan ik nooit zoveel met jou doen, Claire.’ Ik glimlach naar het meisje en knik naar Embry, voor ik het strand verlaat.Tiffany kijkt enigszins geschrokken wanneer ze de deur voor me opent.
Ik zou door het raam kunnen gaan, maar dat lijkt me onbeschoft.
Nadat ik een douche heb genomen is ze zo lief om mijn handen na te kijken.
Ze genezen wel, maar niet snel genoeg. ‘Ik weet dat het moeilijk is om bij de jongens in de buurt te zijn. Ik dacht dat Brynn Embry enkel zo kon laten lachen. Maar hij leek zo.. Wákker toen hij jouw door de deur sleepte.
Maar ik weet heel goed hoe een halfvampier-wolf relatie moet zijn.’ Ze legt haar hand troostend op die van mij, en kijkt me na wanneer ik naar Embry's kamer verdwijn. Ik had de logeerkamer moeten kiezen, maar daar ruikt alles niet half zo vertrouwd als hier. Zijn kussen is zacht, ruikt naar aftershave en het bos. Ik sluit mijn ogen en bijt op mijn onderlip voor ik mezelf langzaam toesta in slaap te vallen.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Embry Call
Samen met Claire kijk ik Jezebel na terwijl ze over het srand richting het kleine, blauwe huisje van mij en mijn moeder loopt. Claire's handje gaat uitbundig heen en weer, maar Jezebel zal niet meer terugzwaaien, het bloed op het zand had ik al gezien toen ik Claire optilde en het feit dat ze haar handen achter haar rug hield was genoeg voor mij. Snel ren ik naar Quil, waar ik Claire neerzet en ze een fijne middag wens samen, wat bij Quil een enorme glimlach op zijn gezicht oplevert.
Thuis aangekomen zit mijn moeder in haar oude, vertrouwde stoel - die vroeger van mijn vader was geweest - met een vragende blik op haar gezicht. Zuchtend ga ik naast haar op de grond zitten en begin direct te vertellen, 'ik weet niet meer wie dat Brynn meisje is, ik heb totaal geen herinneringen meer aan haar, maar het maakt me niets uit mam, ik wil bij Jezebel zijn, ook al ben ik niet met haar ingeprent, denk ik.' De hand van mijn moeder op mijn hoofd doet me denken aan vroeger, een oud gebaar wat aangeeft dat alles goed zal komen. Glimlachend kijk ik op, dat ene simpele gebaar was genoeg geweest voor mijn moeder om aan te geven hoe ze erover dacht. 'Ga maar snel naar boven, dan kun je toekijken hoe ze wakker wordt,' fluistert ze zacht.
Op mijn tenen loop ik de trap op en duw voorzichtig de deur van mijn slaapkamer open. Naast het bed - waar Jezebel vredig op ligt te slapen - ga ik op de grond zitten, mijn blik op haar gezicht gericht, wachtend totdat ze zou wakker worden.

•

|| Ikke ga ! // misschien nog een reactie tussendoor ;p x ||

Jezebel Odys Fray
Er verstrijken minuten, uren - tijdlijnen waarin ik mijn ogen gesloten houd.
Wanneer ik langzaam op mijn zij rol zie ik hoe Embry zich naast zijn bed op de grond heeft gesetteld. ‘Oh, Embry, ik wilde niet-’ tjha, wat wilde ik niet? Ik wilde wél. Mijn stem klinkt slaperig, en toch helder. Mijn vingers glijden een kort moment over zijn wang. Mijn handen zijn gelukkig genezen en het bloed is weg. Ik moet voorzichtiger zijn in de buurt van Claire, spreek ik mezelf toe wanneer ik me op mijn ellebogen overeind duw. Zijn kussen ruikt nu vast en zeker niet meer naar zijn vertrouwde geuren. Hij ruikt naar iets zoets en zeep. Het kussen is vochtig vanwege mijn drogende lokken.
‘Embry?’ Ik kijk hem ietwat onzeker aan wanneer ik zijn hand naar me toe trek. Ik wil dat we iets doen voor hij misschien zijn ware liefde vindt.
‘Ik wil dat je me aanraakt.’ Fluister ik zachtjes, zonder aarzeling in zijn oor. Mijn vingers glijden door zijn lokken terwijl mijn ogen zich in die van hem boren. Afwachtend, verlangend.

[ bericht aangepast op 9 okt 2012 - 22:46 ]

Feel the fire, but do not succumb to it.

[BENTE! Jan de brandweerman is met z'n sombrero en snor gearriveerd!

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Embry Call
Glimlachend kijk ik toe hoe het proces steeds verder gaat van het wakker worden bij Jezebel, eerst het vele omdraaien, vervolgens het samenknijpen van haar ogen waarna ze ze langzaam opent en me aanstaart. Op het moment dat ze me vraagt haar aan te raken verstijf ik echter en trek mijn hand langzaam terug uit haar greep, waarna ik zachtjes met mijn hoofd schud. 'Jez, ik wil niet, ik wil niet dat je je zo gedwongen voelt, dat het zo snel moet...' fluister ik zachtjes terwijl mijn wangen knalrood worden. Natuurlijk wil ik het wel, ondanks alles blijf ik een jonge man die ook zo zijn behoeften heeft, maar ik wil het niet op deze manier, ik wil het doen omdat we het allebei willen, ik wil het doen omdat we van elkaar houden en voor altijd bij elkaar zullen blijven.

|| Woehoeee Brookie ! Ik hou van Jan de Brandweerman ! Sjakie is ook aanwezig ! ||

•