• || Regels
    # Niemand doden zonder toestemming
    # Leden van de roedels luisteren naar de alfa’s
    # Rollen behorend tot Stephanie Meyer behouden hun karakter etc. zoals in de boeken/films
    # Vier rollen per account
    # Maximaal vijf verzonnen rollen
    # Relaties binnen de groep: Jacob en Renesmee, Quil en Claire, Sam en Emily, Jared en Kim, Paul en Rachel, Embry en Jezebel, Collin en Brady.
    # Jezelf opgeven voor een rol kan op dit topic.

    || Rollen
    # Black Roedel
    Jacob Black
    Leah Clearwater - MadeByHades
    Embry Call - Shooter
    Seth Clearwater - Alfa
    Quil AtearaShooter

    # Uley Roedel
    Sam Uley - PercyWood
    Jared Cameron
    Paul Lahote
    Brady Fuller - PercyWood
    Collin Littlesea - PercyWood

    # Mensen
    Emily Young - Overexposed
    Rachel Black
    Rebecca Black
    Kim Connweller
    Claire Young
    Renesmee Cullen - Overexposed

    # Vampiers
    Carlisle Cullen - PercyWood
    Edward Cullen - Shooter
    Bella Cullen - Overexposed

    # Onbekende personen
    Brynn Maddy Danec - Halfvampier - MadeByHades
    Charlie Mila Evergreen – Mens - Tsubaki
    Florence Ruth Campbell - Vampier - Overexposed
    Jezebel Odys Fray - Halvampier - Leave
    Eva Aiden Brooks - Mens - VolturiBoss

    [ bericht aangepast op 15 okt 2012 - 13:01 ]


    Embry Call
    Grinnikend kijk ik naar de slinger van kleren die van mijn kamer naar de badkamer lopen en schud dan mijn hoofd, het verbaasd me nog steeds hoe snel iets zo vertrouwd kan voelen. Waarschijnlijk zal mijn moeder zo naar boven komen voor de logeerkamer op orde te maken en daarbij de kleren van Jezebel wassen en netjes op haar nieuwe bed klaarleggen.
    Met een plof laat ik mezelf op het bed vallen, de zon valt door het raam naar binnen en verwarmd mijn ontblote rug waardoor er een genietende glimlach rond mijn lippen speelt. Het geluid van de douche en het zachte generuie van Jezebel maken het dat ik mijn ogen sluit en langzaam wegzak in een diepe slaap. Verschillende dromen overvallen me, rennen in de bossen in mijn wolvenvorm, springen van de klif, voetballen met de jongens, dansen in de club met Quil, een gevecht in de club. Maar uiteindelijk eindigen al mijn dromen bij Jezebel en de kus die we elkaar gaven op het strand, waardoor er ook in mijn slaap een genietende glimlach rond mijn lippen speelt.

    [ bericht aangepast op 9 okt 2012 - 19:14 ]


    Jezebel Odys Fray
    Nadat ik mezelf zorgvuldig heb afgedroogd, trek ik Embry's shirt over mijn lichaam en kam ik mijn lokken. Tiffany heeft zo te zien haar best gedaan met de logeerkamer en werpt me een glimlach toe wanneer we elkaar passeren.
    Geruisloos open- en sluit ik Embry's kamerdeur. Dat is misschien wel het enigste handigste: mijn snelle en stille bewegingen. Dat voorkomt waarschijnlijk dat hij zal ontwaken uit een droom die erg mooi moet zijn, als ik zijn gezicht mag geloven. Ik trek de gordijnen heel zachtjes dicht en laat me naast hem op het matras zakken. Ik strijk enkele plukjes voor zijn ogen vandaan, en druk een kus op zijn voorhoofd, voor ik pen en papier van het nachtkastje gris.


    Dorst, de Blackwells.
    Tot straks.

    x Jezebel

    Ik glimlach en leg het papiertje naast zijn kussen, voor ik uit het raam naar buiten verdwijn. Allereerst haal ik enkele kledingstukken om me te kunnen omkleden, om me vervolgens kilometers van La Push op een onwetende reiziger te storten. Zijn bloed smaakt verzadigend na een tijd van strijden tegen het gevoel.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    [OHMIJNGOD YES, Kleine zeemeermin doet het niet]

    Brynn Maddy Danec

    Ik stapte uit mijn auto en liep met mijn koffers het vliegveld op. Vrolijk draaide ik een rondje omdat ik nu eindelijk mijn droom kon waarmaken. Meteen kocht ik tickets en wachtte geduldig. Er kwam een of andere jongen naast me zitten en ik keek hem dodelijk aan, waarna hij wegvluchtte. Niemand, maar dan ook niemand zou deze dag nog verpesten.


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Embry Call
    Na een aantal uur van diepe slaap werd ik met een ruk wakker en keek verward rond. Het is je kamer maar, dacht ik grinnikend bij mezelf, waarna ik me luidruchtig uitrekte en plotseling het witte papiertje naast mijn kussen in het oog kreeg. Met een lichte glimlach las ik het en drukte daarna een kus op het papiertje, lief dat ze het me liet weten als ze ergens heen ging.
    Nadat ik me snel had gedoucht en een nieuw setje kleren - een zwarte broek met een wit t-shirt - had aangetrokken greep ik mijn telefoon om een berichtje naar Carlisle te sturen, of hij een noodvoorraad bloed kon leveren voor Jezebel, zodat ik hier thuis altijd iets zou hebben voor haar wanneer dat echt nodig zou zijn. Morgen zou ik beginnen om haar over te halen op dierenbloed te gaan leven, als de Cullens het kunnen kan zij het ook.
    Nadat ik had geconstateerd dat mijn moeder de logeerkamer prachtig had ingericht en ze was vertrokken naar haar werk propte ik snel wat broodjes naar binnen en liep toen het reservaat in met een grote glimlach op mijn gezicht.


    Bella Cullen

    Voorzichtig liet ik mijn hand in de zijne glijden, en hield hem stevig vast waarna ik met mijn vrije hand over zijn haar strijk. Het was een fijne stilte, niet akelig maar gewoon fijn. "Misschien moeten we het gewoon de tijd geven." fluisterde ik zachtjes terwijl ik zijn hoofd zachtjes verlegde zodat ik kon opstaan. Binnen een minuut had ik gevonden wat ik wilde, de grote fotoalbum collectie die we van Renesmee hadden. Allemaal netjes genummerd, van jaar een tot het huidige. Alice en Rosalie vonden het geweldig en het was dan ook een standaard traditie geworden om haar een fotoalbum te geven voor haar verjaardag. Renesmee vond verjaardagen helemaal het einde, iets wat ze waarschijnlijk dus van Edward had meegekregen. Flashbacks van mijn achttiende verjaardag komen weer terug, maar ik onderdruk ze snel en loop weer terug met het eerste fotoalbum in mijn hand. Edward is ondertussen rechtop gaan zitten en ik gooi het boek behendig naar hem toe, hij vangt het net zo behendig als ik het had gegooid op en slaat het open. Eerst is het een beetje raar om herinneringen op te halen, en lijkt het of we er allemaal niks aan vinden. Maar langzamerhand wordt het steeds leuker. Ongeveer op de vijftiende bladzijde staat er een foto van Edward en Renesmee, met een boek sterrenkunde in haar kleine hand. Een giechel komt mijn mond uit terwijl ik oplees wat er onder, in mijn handschrift geschreven staat. "The big and the little nerd." nog een giechel ontsnapt uit mijn mond terwijl ik Edward wat dichter tegen me aantrek.

    || Beterschap nog trouwens, Broek (: ||

    [ bericht aangepast op 9 okt 2012 - 19:24 ]


    But calm, white calm, was born into a swan.

    [Dankje, en ik ben wel blij om zo zit ik niet aan de chocola, als je weet welke tijd ik bedoel. Maargoed, ik moet weer is kotsen]


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Jezebel Odys Fray
    Ik voelde me helder toen ik met mijn tong het laatste restje warm bloed van mijn lippen likte. De oude man had ik tot as laten vergaan: wat mensen niet wisten, zou mensen niet deren. Mijn vingers gleden door mijn lokken terwijl ik vaart zette naar mijn oude huis. Er waren geen tekenen van leven die er eerder wel waren geweest. Enkel Ithuriël stond met een glimlach rond zijn lippen tegen de deurpost geleund. ‘Jezebel’ glimlachte hij bij wijze van begroeting. Hij trok me in een typische broer-zus omhelzing en ik knuffelde terug. ‘Ik zal je missen, kleintje.’ Hij drukte zijn koude lippen tegen mijn voorhoofd waarna hij in de bossen verdween.
    Met een menselijke tred stak ik de grens over, naar het strand.
    Het zoute water kabbelde rustig over het zand terwijl de horizon voor het eerst in dagen blauw kleurde.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Edward Cullen
    Verbaasd en verward staar ik naar de foto's in een van de fotoboeken van Renesmee. Aan de ene kant was het fijn om herinneringen op te halen, aan de andere kant was het confronterend om te zien hoe onze band eerst was en hoe hij op dit moment was, zoveel verandering in zo'n korte tijd. Wanneer ik ben uitgegrinnikd over de foto van 'The big and the little nerd,' sla ik de bladzijde om en zie een foto van mij en Bella in de tuin bij het huis van Carlisle en Esme.
    Bella trekt me iets dichter tegen haar aan en ik leg het boek met de foto ons twee bovenop op de salontafel. 'Bedankt Bells, jij weet me altijd weer op te vrolijken,' fluister ik zacht waarbij ik mijn hoofd naar haar toedraai. Even liet ik de stilte tussen ons vallen, waarna ik naar voren boog om haar teder en passioneel te zoenen.

    Embry Call
    Samen met Quil had ik besloten om een balletje te gaan trappen op het strand, vlakbij de huisjes, waardoor Quil altijd naar Claire kon gaan wanneer ze dit nodig had en wanneer hij dat nodig had. Lachend renden we achter de bal aan en met een harde schouderbeuk vloog Quil door het zand waardoro ik dubbel sloeg van lachen. 'Watje,' zei ik met een grote grijns waarna ik plotseling met een ruk omdraaide en ik over het zand tuurde. 'JEZ!' riep ik hard waarna ik weer rond bleef kijken. Haar geur had ik direct opgevangen en nu was het tijd om haar in mijn armen te sluiten. Toen ik haar uiteindelijk in het oog kreeg, tientallen meters bij me vandaan hief ik mijn hand op om uitbundig naar haar te zwaaien, waarna ik plotseling voorover in het zand viel en Quils gewicht op me voelde. 'Nu ben jij een watje maat, voor 't oog van die leuke meid,' hoor ik hem grijnzend zeggen.


    Tsubaki schreef:
    Charlie Mila Evergreen
    Ik knik beduusd naar Emily die vraagt of ik wat te drinken wil, en even later krijg ik een beker in mijn handen. Dan ineens gaat de deur achter me open. Nog een jongen en een meisje. Ik hoor hun gesprekken, maar volg ze maar half; ik merk wel dat ik meerdere malen het 'vriendinnetje' genoemd wordt. Uiteindelijk lopen de jongen en het meisje weg. De heerlijke geur van muffins komt mijn neus binnen.
    "Maar.. wat is er nou aan de hand?" vraag ik ineens uit het niets.


    Tijd voor koffie.

    || @Tsubaki, aan wie vraag je het laatste? ||

    Bella Cullen

    Onze kus duurt langer dan normaal, hij is teder en toch vol passie. Voorzichtig beëindig ik de kus en glimlach kort, ik was blij dat hij weer een beetje vrolijk was. Maar zag zijn gezicht weer een beetje betrekken als we een deur horen open - en dicht - slaan. Even later klinkt de zachte stem van Renesmee door het huis. "Mam, pap?" vroeg het vragend. "Woonkamer." zei ik hard genoeg zodat ze het kon horen terug, en schoof een stukje van Edward vandaan. Haar houding was erg ongemakkelijk, ze kwam niet verder dan de deuropening. Haar blik was op de grond gericht, ze had altijd al een ongelofelijke moeite gehad met haar excuses aanbieden. "Sorry, ik was echt onredelijk daarnet." zegt ze zo zacht dat het voor mensen bijna onmogelijk was om het te horen, behalve als je vlak naast haar stond.


    But calm, white calm, was born into a swan.

    {iedereen die in de kamer is :3}


    Tijd voor koffie.

    Tsubaki schreef:
    {iedereen die in de kamer is :3}


    Maar hoe bedoel je het zegmaar? (:


    Trouwens, ik stel voor om Florence te laten dood gaan.
    So if anybody wants to kill her, you can.
    Het is niet dat ik niet genoeg tijd heb,
    Maar meer omdat ik niet meer zo goed weet wat ik met haar aan moet zegmaar.


    But calm, white calm, was born into a swan.

    Jezebel Odys Fray
    Ik kijk op als ik mijn naam hoor, en zwaai lachend terug. In enkele seconden sta ik tegenover de twee stoeiende jongens. ‘Ik heb Claire belooft een zandkasteel te bouwen als ik.. Eh..’ Ik werp een veelbetekenende blik Embry's kant op, waarna ik Claire's geur naar het huisje volg.
    Ze steekt haar armpjes naar me uit en probeert mijn naam uit te spreken. ‘Jebsebel,’ fluistert ze met een moeilijke frons boven haar ogen.
    ‘Jez, zo noemen de dommerds daar me.’ Ik wijs plagerig richting de rollende, roodbruine jongens in de wetenschap dat ze me vast wel horen.
    Claire giechelt meisjesachtig. ‘Qwil dooom!’ Kirt het meisje, terwijl ze in haar handjes klapt. Ik loop met haar door het zand en plof iets verder van de jongens neer. ‘Wil je ze zien schrikken?’ Ik grijns quasi-kwaadaardig en wanneer Claire vrolijk in haar handjes klapt, zie ik dat als een aanmoediging. ‘Wel blijven zitten, Clee. Het is een beetje gevaarlijk als je niet zo groot bent als een beer.’ Wanneer Claire braaf knikt, laat ik vlammetjes rond de jongens dwarrelen, net zo lang tot ze vast zitten in een ring van vuur, eerder een muur van vuur. Ongevaarlijk, welliswaar.
    Ik zou ze nooit opzettelijk pijn doen. Claire vindt het echter prachtig, en kirt Quil's naam opgetogen.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    [Zal ik een personage aan maken voor heel even die Florence dood?]


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Edward Cullen
    'Sorry, ik was echt onredelijk daarnet.'
    Renesmee's verontschuldiging komt zo spontaan uit de lucht vallen dat ik haar met grote ogen en een open mond aan zit te staren. Bella port zachtjes met haar elleboog in mijn zij, waardoor ik mijn hoofd verward schud en mijn keel even schraap. 'Kom eens even zitten, Renesmee,' zeg ik met een kalme stem en wijs naar de stoel tegenover de bank waarop Bella en ik plaats hebben genomen. Als ze schuifelend binnen komt glimlach ik haar even bemoedigend toe als teken dat het allemaal goed is. Wanneer ze uiteindelijk op het puntje van de stoel heeft plaatsgenomen schraap ik opnieuw mijn keel. 'Het spijt me Renesmee, dat ik zo tegen je ben uitgevallen toen straks. Je moet weten dat ik ontzettend veel om je geef en niet wil dat jou ook maar iets overkomt, dat zou ik mezelf nooit, maar dan ook nooit vergeven.'

    Embry Call
    Door Quils toedoen kan ik niet met Jezebel praten en loopt ze regelrecht naar het huisje van Sam en Emily, waar ze Claire ophaalt om samen een zandkasteel te gaan bouwen. Grinnikend blijf ik proberen om Quil van me af te gooien om hem vervolgens te bedolven onder het zand. Als ik even opkijk om te zien waar Jezebel en Claire zijn gebleven hoor ik plotseling het geluid van Claire die in haar handjes klapt en zie ik tot mijn schrik een grote muur van vuur in een cirkel om Quil en mij heen. 'What the ... !' schreeuw ik hard en beuk Quil van me af waardoor ik overeind krabbel. Dan valt het grijnzende gezicht van Jezebel me op en herinner ik me haar gave waardoor er zelf ook een grote grijns op mijn gezicht verschijnt. 'Weet je Claire, ik kan door vuur lopen, wist je dat!' roep ik uitdagend en ga vervolgens in de starthouding staan om door het vuur te rennen.