[RPG]Mystic Camp [Topic 2] - Speeltopics

MENSEN
Leerlingen (max. 15):
Eleonora Luanna Lockwood - Stuttgart
Gereserveerd - Lovelydemon
Arya Raven Hale - Khione
Blyss Felice Hide - xSpookje
Rosali Amalia Black - Roww
Matt Jason Hartley - xSpookje
Daniël Bryan Hudson - Roww
Jason Greg Host - Roww
Drew James Valentine - Roww




Leraren(max. 2):
Liam Peyton Holmes - Assassin
Nathaniel Dannis Edwards - Roww



MYTHISCHE WEZENS
Halfgoden:
Felice Lily Firze | Zeus - xVanilla
Elena Pyralis Miller | Helios - Mismi
Aurora Viridia Magnae | Poseidon - xVanilla
Alec Marcus Sherwood | Apollo - SupahBaby
Mason Virgo Magnae | Poseidon - xVanilla



Mythische wezens:
Sony Aileen | Watergeest - RememberYoux
Stephani Johnson | Vampire - Roww
Grace Valentine Flair | Mermaid - xSpookje
Ashton | Demon - Khione
Jake Jail - Roww




Invullen:
Rol: (wat ben je? Halfgod-graag aangeven welke Griekse god-, leerling, leraar, mythisch wezen-graag aangeven wat voor wezen-)
Naam:
Leeftijd:
Karakter:
Uiterlijk:
Extra:

Regels:
-Reactie min. 3 regels
-OCC tussen ([{*- enz.
-Relatie's mogen natuurlijk
-Niemand buitensluiten
-Alleen je eigen personage besturen
-Geen ruzies, tenzij het in de RPG zelf is
-Personages mag zoveel als je wilt, maar zorg wel dat je het nog een beetje kan handelen.
-Nieuwe topics worden aangemaakt door xVanilla of xSpookje. Als zij niet online zijn dan zal degene die het laatste bericht heeft gestuurd een nieuw topic aanmaken
-Naamverandering door geven, a.u.b

Om al het gediscussieer te voorkomen, het praattopic

[ bericht aangepast op 7 okt 2012 - 21:10 ]

---

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Daniël Hudson
"Ach mens, Laat ons gewoon met rust!" Zeg ik boos waarna ik Eleonora met me meetrek, ik wilde geen seconde meer aan dat wijf verspillen.
Ik loop weg zonder ook maar om te kijken "Mij krijg je niet bang!" Roep ik nog naar achteren, en dat was geen leugen. Mij kreeg je gewoon niet bang. Ik was namenlijk niet gehecht aan mijn leven, en als je dat niet bent. Dan ben je ook niet bang. Want de enige reden waarom je bang bent is om dood te gaan of pijn te hebben. Maar die angst had ik niet..

---

Little do you know

Arya Raven Hale.
Net als ik kopje onder wil gaan hoor ik een stem en wat verschrikt draai ik me om. 'Arya, kom uit dat water, nu!' zegt Holmes op een strenge toon. 'Je mag helemaal niet alleen zwemmen!' Snel zwem ik naar het wat ondiepere gedeelte en loop ik het meertje uit, me er niet van bewust dat mijn ondergoed lichtjes doorschijnt. Het onderste gedeelte van mijn donkere lokken is al wel nat en plat tegen mijn blote huid op mijn schouders. 'Waarom mag ik niet in mijn eentje zwemmen?' vraag ik wat verbaasd. Ik ben tenslotte net als hem een piraat, natuurlijk kan ik dan goed zwemmen. Ik verdrink heus niet. Ik zet mijn handen op mijn heupen en kijk hem wat uitdagend aan. 'Ik heb jouw hulp niet nodig,' meld ik hem. 'Ik kan goed zwemmen, ik verdrink heus niet. Jij hoeft niet op mij te letten'. Een windvlaag laat me lichtjes rillen, omdat het uit het water toch nog best wel koud is. 'En als ik niet in mijn eentje mag zwemmen dat moet je maar mee doen, en anders niet zeuren'. Ik draai me om en loop weer richting het meertje.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Eleonora Luanna Lockwood

'Wat een creep'zeg ik en kijk nog even snel achterom voor mijn zocjt word geblokeerd door een grote boom. Haastig lopen we door en trek steeds harder aan Daniel zijn hand. Ik wilde weg hier en snel ook. 'Ben je verder oke?' Vraag ik en kijk hem aan. Ik stop even met lopen als we ver genoeg weg zijn en kijk hem aan.

---

~

Daniël Hudson
Ik schud mijn hoofd en kijk naar mijn armen "Enkel een paar rode striemen van de touwen" Zeg ik schouderophalend.
Ik til haar op, ondanks dat ik verlegen was deed ik heus wel aan de sportschool, en loop zo verder. Mijn richtingsgevoel was aardig getraint en dus kon ik de weg aardig terugvinden. Na een tijdje zie ik een eindje verderop zie ik het open veldje met de tenten en glimlach breed "Eindelijk" Zeg ik met een glimlach

---

Little do you know

Eleonora Luanna Lockwood

Ik sla glimlachend mijn armen rond zijn nek. 'Je bent een schatje Daniel' fluister ik in zijn oor. Ik sluit mijn ogen even die ik meteen weer open als Daniel eindelijk roept. Ik draai me half om en glimlach breed. 'Gelukkig hebben we het kamp weer gevonden' zeg ik met een glimlach. 'Niet dat ik het niet fijn vind in jou armen hoor' zeg ik blozend.

---

~

Liam Peyton Holmes

Arya zwemt snel naar een ondieper gedeelte en loopt dan het meertje uit. Mijn ogen worden groot en mijn mond zakt onbewust een klein stukje open terwijl ik haar aan gaap. Ik wankel iets, en dat alleen maar door haar natte huid, het doorschijnende ondergoed en haar donkere haar die tegen haar lichte huid aanplakt.
"Waarom mag ik niet in mijn eentje zwemmen?" vraagt ze wat verbaasd. Ze zet haar handen op haar heupen en haar woorden dringen nog maar amper tot mij door. "Ik heb jouw hulp niet nodig. Ik kangoed zwemmen, ik verdrink heus niet. Jij hoeft niet op mij te letten." meld ze mij. Er komt een windvlaag aan en ik zie hoe Arya rilt. "En als ik niet in mijn eentje mag zwemmen dan moet je maar mee doen, en anders niet zeuren." Ze draait zich weer om en loopt weer in de richting van het meertje.
Het duurt even voor ik weer bij zinnen kom en besef wat ze daarnet allemaal gezegd heeft. Op dat moment is zij alweer bij het meertje. "Arya, wacht nou." mompel ik en ik trek mijn schoenen al uit als ik op haar af loop. Eigenlijk wil ik niet eens dat ze wacht, ik wil eigenlijk wel met haar mee zwemmen. Ik trek mijn vest uit, als ik mijn broek uit trek, wankel ik en val ik bijna om. Het gaat nog net goed. Dan trek ik het witte hemd uit waardoor mijn gespierde borstkas zichtbaar word. Hierna ren ik het water in, naar Arya toe. "Goed, ik zwem wel gewoon mee." zeg ik tegen haar en merk amper hoe koud het water is.

---

Your make-up is terrible

[Ik reageer morgen weer (:
ByeBye ××]

---

Little do you know

Roww schreef:
[Ik reageer morgen weer (:
ByeBye ××]

[Okeyy tot morgen xx]

---

~

Arya Raven Hale
Ik ben al bij het meertje als hij wat zegt. 'Arya, wacht nou,' mompelt hij, maar ik wacht niet en loop het meertje alweer in. Als ik achterom kijk zie ik dat hij zijn schoenen uit heeft gedaan en zijn vest en broek ook uittrekt. Hij wankelt even maar weet net overeind te blijven staan. Dan trekt hij zijn hemd ook uit. Mijn ogen glijden over zijn gespierde borstkas en onbewust lik ik over mijn lippen terwijl hij het water in rent. 'Goed, ik zwem wel gewoon mee,' zegt hij. Ik knik alleen en zwem verder van hem af. Als ik ongeveer tien meter van hem af ben zwem ik terug, maar nu onderwater. Ik stop met zwemmen als ik vlak voor hem ben, prik heb ik zijn buik en kom dan weer boven water. Nu slechts op enkele centimeters van hem. 'Boe,' zeg ik lichtjes hijgend van het adem in houden. Dan spat ik plagerig zijn gezicht nat en zwem ik weer bij hem vandaan.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Liam Peyton Holmes

Ze knikt alleen maar en zwemt verder van mij af. Ik blijf een beetje ronddobberen op mijn plaats en kijk haar na. Als ze ongeveer tien meter van mij af bent, duikt ze onderwater. Na enkele seconden kijk ik wat verschrikt naar de plek waar ze is verdwenen, aangezien ze niet boven komt. Ik wil net naar die plek toe zwemmen, als ik ineens geprik in mijn buik voel en ik een halve hartverzakking krijg. Dan komt ze op een paar centimeter van mij af naar boven.
"Boe." zegt ze licht hijgend, een geluid dat mij wel aan staat. Ze spat me plagerig in mijn gezicht nat en zwem weer bij mij vandaan. Er komt een zachte, maar zware lach bij mij vandaan en ik begin achter haar aan te zwemmen. "Hé, Arya! Kom eens terug." lach ik zacht. Ik pak haar bij haar enkel vast en trek haar een stukje onder water. Zodra ze bovenkomt, begin ik haar ook nat te speteren, met het nodige gelach erbij.

---

Your make-up is terrible

Arya Raven Hale
Ik hoor Holmes een zachte maar ook zware lach lachen. 'Hé, Arya! Kom eens terug'. Ik schrik als hij me bij mijn enkel pak en mij een stukje onderwater trekt. Als ik nog maar net boven ben begint hij me al lachend nat te spetteren. 'Niet doe-hoen,' zeg ik op een wat zeurderige toon waarna ik een zielig gezicht trek en expres mijn onderlip een beetje laat trillen, alsof ik op het punt sta te huilen. Dan duik ik weer onderwater maar dit keer kom ik achter Holmes omhoog. Mijn handen zet ik op zijn schouders om een poging te doen hem onderwater te duwen, iets wat compleet mislukt aangezien ik niet erg sterk ben en hij zeker het dubbele van mij weegt. Er komt een teleurgesteld geluidje over mijn lippen. Een paar seconden later probeer ik het weer, ook al weer ik dat het toch niet gaat lukken. Met alle kracht die in me heb probeer ik hem weer naar beneden te drukken maar het enige wat gebeurd is dat ik mezelf omhoog druk. Dan glijden mijn handen van zijn schouders en belanden ze op zijn borstkas. Mijn bovenlichaam strijkt lichtjes tegen zijn rug. 'Sorry,' fluister ik zacht in zijn oor.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Liam Peyton Holmes

"Niet doe-hoen." zegt ze op een wat zeurderige toon, waarna ze een zielig gezicht trekt en haar onderlip begint te trillen, waardoor het lijkt alsof ze op het punt staat om te huilen. Hierdoor houd ik er ook gelijk weer mee op. Ik heb gelijk door dat het helemaal niet echt is als ze onderwater duikt op het punt dat ik mijn excuses maak. Ze komt achter mij omhoog en probeert mij naar beneden te drukken, wat natuurlijk compleet mislukt. Ik grinnik zacht om het teleurgestelde geluidje dat over haar lippen heen komt.
Een paar seconden laten probeert ze het opnieuw, nu met iets meer druk maar het lukt alsnog niets. Zij komt alleen maar wat omhoog in plaats van ik naar beneden. Dan glijden haar handen van mijn brede schouders af en belanden ze op mijn borstkas. Dat op zich is niet zo erg, maar het feit dat ik haar borsten en bovenlichaam lichtjes tegen mijn rug voel strijken wel. "Sorry." fluistert ze zacht in mijn oor, waardoor ik mijn best moet doen om er niet verkeerd op te reageren. Zeker omdat ik haar warme adem tegen mijn oor voel. Toch zakt mijn mond een stukje open omdat ik bang ben dat ik anders geen adem meer kan halen.
"Geeft niet hoor." probeer ik lacherig te zeggen, maar mijn stem klinkt hees. Ik doe dan ook geen poging om haar armen van mij af te halen en hoop dat ze haar lichaam nog even zo licht tegen mij aan houd. "Hm, je voelt warm." merk ik terloops op.

---

Your make-up is terrible

Arya Raven Hale
Ik zie zijn mond een stukje open vallen. 'Geeft niet hoor,' zegt hij deels lacherig, deels hees. 'Hm, je voelt warm,' merkt hij op. 'Jij bent ook warm,' zeg ik. Één van mijn handen haal ik van zijn borstkas af om die te bestuderen. 'Ik krijg omahandjes, kijk maar,' meld ik Holmes. Mijn hand houd ik voor zijn gezicht waarbij ik per ongeluk ietsjes meer tegen hem aandruk. Dan trek ik mijn beide handen terug en glij ik ook van zijn rug. Geïnteresseerd kijk ik naar mijn handen die een beetje gerimpeld zijn. Een gevoel van angst overspoelt me, straks word ik echt oud en komt dit niet door het water. 'Kapitein Liam?' begin ik voorzichtig. 'Volgens mij word ik oud'. Ik zwem weer een stukje zijn kant op totdat ik vlak voor hem ben. Nu hou ik mijn beide handen voor zijn gezicht. 'Wat als dit komt doordat ik oud word, en niet door het water?' vraag ik wat angstig. Ik voel tranen in mijn ogen prikken en laat mijn handen weer zakken. 'Ik wil nog niet dood gaan,' piep ik zacht.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Liam Peyton Holmes

"Jij bent ook warm." zegt ze. Ze haalt één van haar handen van mijn borstkas af en bestudeerd die. "Ik krijg omahandjes, kijk maar." meld ze me. Ze houd haar hand voor mijn gezicht waardoor haar lichaam nog meer tegen die van mij aandrukt. Ze moet maar blij zijn dat ze niet tegen de voorkant aandrukt... Ik richt mijn blik op haar hand maar zie het niet echt omdat ze me teveel afleid door zich tegen mij aan te drukken. Ik knik wat afwezig om te doen alsof ik oplet. Nu weet ik hoe leerlingen zich voelen tijdens de les.
Dan trekt ze ineens haar beide handen handen terug en glijd ze van mijn rug af. Haar aandacht gaat vreemd genoeg naar haar handen en ik frons. "Kapiteit Liam?" begint ze voorzichtig. "Volgens mij word ik oud." Ze zwemt weer een stukje mijn kant op tot ze voor mij is. "Nee, ik ben oud, jij niet." mompel ik. Ze houd beide handen voor mijn gezicht. "Wat als dit komt doordat ik ojud word, en niet door het water?" vraagt ze wat angstig. Ze laat haar handen weer zakken. "Ik wil nog niet dood gaan." piept ze zacht.
Ik kijk wat aarzelend naar haar. "Natuurlijk ga je niet dood en word je niet oud. Dan zou ik het ook worden." zeg ik twijfelend. Ik weet niet zo goed wat ze nu wilt horen en wat niet. "Je bent een prachtig jong meisje, je hoofd word niet ouder. Wil je anders het water uit gaan?" vraag ik aan haar en bedenk gelijk dat haar ondergoed doorschijnt. Dat krijg ik opnieuw te zien... Ja, we kunnen beter in het water blijven tot... ik doodga ofzo.

---

Your make-up is terrible

Arya Raven Hale
Hij kijkt me aarzelend aan. 'Natuurlijk ga je niet dood en word je niet oud. Dan zou ik het ook worden,' zegt hij twijfelend. Mijn onderlip begint weer te trillen, maar nu echt. Hij weet het niet zeker, straks ga ik wel echt dood! 'Je bent een prachtig jong meisje, je hoofd word niet ouder. Wil je anders het water uit gaan?' vraagt hij. Ik schud mijn hoofd. 'Uit het water waait de wind, dan vries ik straks dood van de kou,' zeg ik zacht. 'En dan worden mijn kleren nat'. Ik zak wat weg in mijn gedachten en sla dan plotseling mijn armen rond zijn nek. 'Kapitein Liam,' begin ik zacht. 'Als ik doodga dan mag jij mijn kleren,' zeg ik tegen hem terwijl ik hem stevig blijf vasthouden. 'Maar ik denk dat de meeste kleren te klein zullen zijn'. Ik laat mijn hoofd op zijn schouder rusten en druk hem dichter tegen me aan. 'En dan moet je naar een tekening in mijn koffer zoeken,' mompel ik tegen hem zonder dat ik het door heb.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered