• Camp the Fallen Gods


    Camp the Fallen Gods is een strafkamp voor halfgoden die zich, volgens hun ouders, niet kunnen gedragen. Ze worden hier naar toegestuurd om heropgevoed te worden, alleen hebben ze daar natuurlijk geen zin in. De kampleiders zullen zo goed mogelijk hun best moeten doen op de “losgeslagen” halfgoden in de hand te houden, anders komen ze zelf ook in de problemen.

    Meisjes (Max. 5)
    -Acacia Chará Nýchta Sirena. – Nyx - Aeras
    -Aurora Maude Hayes – Zeus - Winchesterr
    -Dahlia Blythe Canning – Aphrodite - Winchesterr
    -Helena Dianthe Phoenix - Hephaestus - Annabeth

    Jongens (Max. 5)
    -Alec Dymas Niran Lyrikos – Poseidon - Aeras
    -Andrew Desmond Cole - Hades - Ebola
    -Ambrosios Aetos Sotir - Hebe - 5Helley
    -Aristos Julius Periculum - Niké - Annabeth

    Leiders (Max. 2)
    -Jason Fenix Levins - Athena - Corallo

    Algemene regels
    -minimaal 6 regels, meer is natuurlijk altijd goed. Drie keer minder en je ligt eruit. Mobieltjes zijn geen excuus om minder te schrijven. Het is dus handig als je al een beetje ervaring hebt.
    -16+ is toegestaan
    -Hou het realistisch, ze worden dus niet gelijk de eerste dag al verliefd op elkaar.
    -Geen mensen die al na één dag of een paar topics stoppen.
    -Reserveringen blijven 24 uur staan
    -Geen perfecte personages, en liefst ook een beetje originele personages, dus niet die je al bij vijf andere RPG's gebruikt. Überzielige personages zijn ook niet erg geliefd.
    -Niet de personages van andere mensen besturen.
    -Topics worden geopend door Reyna of Carmenta
    -Maximaal 2 personages
    -Ga niet met z'n tweeën meerdere pagina's vol spammen, dan kan niemand het nog volgen. Ook zijn we niet van plan elke dag een nieuw topic te openen, dus rustig aan doen.
    -Als je tegenspeler/ster even offline is wees dan zo sociaal om even te wachten en je personage niet gelijk weg laten lopen naar iemand anders.
    – De Halfgoden hebben natuurlijk dezelfde de gave als zijn/haar ouder maar dan minder sterk, hou daar rekening mee.


    Het begin: Iedereen gaat weer terug naar het kamp, de nieuwelingen zijn er natuurlijk voor het eerst.

    Rollentopic
    Story


    ©Winchesterr en Aeras

    [ bericht aangepast op 26 okt 2012 - 17:01 ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    -

    [ bericht aangepast op 1 okt 2012 - 10:56 ]


    help

    Aristos Julius Periculum || Negentien || Nikè
    Jules draaide zich net om om naar de woonkamer te lopen, wanneer hij Dahlia's stem weer hoorde en zich omdraaide. Waren er geen andere mensen op het kamp of zo?
    "Eh, weet jij misschien waar de paardenstallen zijn?" vroeg ze zenuwachtig.
    "De deur uit, naar links, dan naar rechts en dan rechtdoor, dan kom je er wel," zei hij en hij keek haar aan. "Ik loop wel mee," zegt hij dan, met een poging tot een glimlach.
    Oké, als hij toch helemaal niets te doen had, kon hij net zo goed een beetje sociaal gaan doen.
    Hij liep naar haar toe en nam haar arm vast om haar weer mee te nemen naar buiten.
    "Wat heb je nu met Toto gedaan?" vroeg hij zachtjes, toen ze buiten stonden.

    [Woep. In Firefox typ ik zo raar... Kheb geen idee hoeveel regels ik typ. xd

    Kijkt er iemand NCIS:LA? DEEKS IS SO AWESOME. Hij is like twee keer neergeschoten in zijn borstkas en dan nog komt hij like zijn bed uit om Kensi te redden. Aahww.

    Okay, ik ging weer off-topic. Sorry. xd]

    [ bericht aangepast op 1 okt 2012 - 10:58 ]


    help

    Alec Dymas Niran Lyrikos.

    Ik kijk hem aan. 'Heel leuk. ' zeg ik dan en rol met mijn ogen.
    Als Aurora het over de streken van vorig jaar heeft begin ik te lachen. 'Ik hoop dat je een beetje voorbereid bent. ' zeg ik dan en schud mijn hoofd. 'Je zal nog lang niet van ons af zijn en Acacia is ook weer terug dus ik hoop dat je die twee samen wel onder controle krijgen.
    Mijn blik glijd van Aurora naar Jason en ik zucht.
    De streken van vorig jaar weet ik nog heel goed. Aurora en Acacia hadden niks gepland, maar op een één of andere manier viel het heel goed op elkaar uit. Terwijl Aurora de elektriciteit had afgesloten van Jason, hadden Acacia en ik zijn waterleiding op springen gezet. Toen hij de deur open deed kwam er een hele golf van water uit de badkamer die ik zo lief voor hem had tegengehouden waardoor niet heel de verdieping onder zuipen lag.

    [ bericht aangepast op 1 okt 2012 - 17:53 ]


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    ( Ik pas mij stukjenog aan. )


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    [Jullie hadden vast veel zin haha. Nou ik ben er weer, hoe kan ik met Drew inspringen?]


    I wish you good luck, and may God rest the souls of those who died in eternal peace.

    [Ehh, van mij mag je je bij Dahlia en Jules voegen, die lopen net richting de paardenstallen]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    [zal ik eerst even een post schrijven waarin hij verlaat aankomt? Is er al veel tijd voorbij?]


    I wish you good luck, and may God rest the souls of those who died in eternal peace.

    Ebola schreef:
    [zal ik eerst even een post schrijven waarin hij verlaat aankomt? Is er al veel tijd voorbij?]


    [Nope, er is nog nauwelijks tijd voorbij. Hooguit een uur]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    [Ik spring zodadelijk ook in. Kan ik mijn personage gewoon in het kamp laten aankomen?]


    The truth may be orange!

    (Yess, en die kan misschien naar Helena aangezien zij forever alone was xd )


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Andrew Desmond Cole

    Ik trek een grimas van achter het glas van de taxi naar mijn vader toe, die onbeweeglijk streng en afstandelijk terug kijkt. Daarna kijk ik kwaad voor mij uit en sla ik mijn armen over elkaar. Dit is het dan, ik heb het even kunnen uitstellen, maar uiteindelijk moet ik er dan toch aan geloven. De taxi gaat in beweging en ik zwaai naar mijn moeder, die een halve meter huilend van mijn vader af staat. Troosten zal hij haar niet, hierna gaat hij gelijk terug naar zijn plek omdat hij die niet te lang achter kan laten. Ik voel me schuldig dat ik dit mijn moeder aan doe, maar ik wil gewoon niet, had ze me maar niet moeten dwingen.
    Met luide muziek in mijn oren en mijn ogen gesloten gaat de reis nog redelijk snel. Ik heb wel een ontsnappingspoging gewaagd, maar de deuren van de taxi zitten op slot en de ramen zijn behoorlijk stevig. De chauffeur lachte alleen maar kort na mijn poging en reed gewoon door. Nu heb ik even geen besef meer van de tijd of waar we ondertussen zijn, tot de auto ineens stopt. We trekken niet meer op, zoals ik had verwacht, maar de deur gaat open, iemand trekt mijn oortje uit mijn oor en ik kijk wat verschrikt op en zet mijn iPod op pauze, waarna ik de chauffeur chagrijnig aan kijk.
    "We zijn er, jongeheer Cole." Ik zucht, berg mijn iPod en oortjes weg in mijn broekzak en trek de tas die hij net uit de auto haalt, uit zijn handen. "Tot ziens." mompel ik met een ruwe stem, waarna ik in de richting van het kamp loop. Met een dodelijke blik op mijn gezicht stamp ik door de ingang en gooi ik mijn tas erna op de grond, waarna ik om mij heen begin te krijgen. Ik weet dat ik laat ben, maar waar is iedereen gebleven? Niemand die even iets zegt? Daar op pak ik mijn tas weer op en begin ik door te slenteren, op zoek naar iemand of iets.


    I wish you good luck, and may God rest the souls of those who died in eternal peace.

    Carmenta schreef:
    Acacia Chará Nýchta Sirena.

    "Natuurlijk, ze heeft om me. Acaas, niemand heeft tegenwoordig nog een shit om mij." zei hij boos. "Mijn moeder niet, mijn vader niet en Louisiana al zeker niet." Ik zuchtte en keek hem aan. "Zo lang je andermans gedachte niet kan lezen mag je niet oordelen. " zei ik toen terwijl ik hem aankeek.
    Toen ik voor hem was gaan staan kalmeerde hij en ik glimlachte.
    "Geen idee. " zei hij uiteindelijk en ik knikte. "We hebben het er wel over met Aurora, die zal vast ook nog niet klaar zijn. " zei ik toen met een grijns. Ik had vorig jaar alle touwen door gesneden toen we moesten touwklimmen en ook zo alle andere toestellen gesaboteerd.
    Ook Jasons waterleiding was ook geen groot succes voor hem zelf. Met wat hulp van Alec had ik een geweldig streekje geleverd.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Carmenta schreef:
    (Yess, en die kan misschien naar Helena aangezien zij forever alone was xd )


    [Da's oké voor mij (: ik ga wel eerst even Duits leren, anders komt daar weer niets van terecht --]


    The truth may be orange!

    Ambrosios Aetos Sotir, Hebe
    "Zo lang je andermans gedachte niet kan lezen mag je niet oordelen," zei Acacia en Ambro rolde met zijn ogen. Hij wist zeker dat Louisiana hem graag dood zou zien. Hij durfde er zelf voor te wedden dat ze nu hoopte dat hij nooit meer terug zou keren naar huis. "We hebben het er wel over met Aurora, die zal vast ook nog niet klaar zijn." zei ze toen met een grijns en Ambro grinnikte zachtjes. Ze hadden vorig jaar nogal wat uitgestoken. Acacia had de klimtouwen doorgesneden en samen met Alec had ze ook een streek met Jasons waterleiding uitgehaald. Zelf vond Ambro dat hij nog braaf was, op die ene grap na dan. Hij had de kussens van twee begeleiders verwisseld met echte donskussens vol veren. Daarna had hij honing op hun gezicht gesmeerd en een klein scheurtje in de kussens gemaakt. Die hele dag lachte hij hen uit voor kippen. Zelf nu moet hij glimlachen als hij daaraan terugdenkt.


    kindness is never a burden.

    [Is er iemand die Andrew wilt tegenkomen, hij is net aangekomen.]


    I wish you good luck, and may God rest the souls of those who died in eternal peace.