[RPG] Camp the Fallen Gods - 1 - Speeltopics

Camp the Fallen Gods is een strafkamp voor halfgoden die zich, volgens hun ouders, niet kunnen gedragen. Ze worden hier naar toegestuurd om heropgevoed te worden, alleen hebben ze daar natuurlijk geen zin in. De kampleiders zullen zo goed mogelijk hun best moeten doen op de “losgeslagen” halfgoden in de hand te houden, anders komen ze zelf ook in de problemen.

Meisjes (Max. 5)
-Acacia Chará Nýchta Sirena. – Nyx - Aeras
-Aurora Maude Hayes – Zeus - Winchesterr
-Dahlia Blythe Canning – Aphrodite - Winchesterr
-Helena Dianthe Phoenix - Hephaestus - Annabeth

Jongens (Max. 5)
-Alec Dymas Niran Lyrikos – Poseidon - Aeras
-Andrew Desmond Cole - Hades - Ebola
-Ambrosios Aetos Sotir - Hebe - 5Helley
-Aristos Julius Periculum - Niké - Annabeth

Leiders (Max. 2)
-Jason Fenix Levins - Athena - Corallo

Algemene regels
-minimaal 6 regels, meer is natuurlijk altijd goed. Drie keer minder en je ligt eruit. Mobieltjes zijn geen excuus om minder te schrijven. Het is dus handig als je al een beetje ervaring hebt.
-16+ is toegestaan
-Hou het realistisch, ze worden dus niet gelijk de eerste dag al verliefd op elkaar.
-Geen mensen die al na één dag of een paar topics stoppen.
-Reserveringen blijven 24 uur staan
-Geen perfecte personages, en liefst ook een beetje originele personages, dus niet die je al bij vijf andere RPG's gebruikt. Überzielige personages zijn ook niet erg geliefd.
-Niet de personages van andere mensen besturen.
-Topics worden geopend door Reyna of Carmenta
-Maximaal 2 personages
-Ga niet met z'n tweeën meerdere pagina's vol spammen, dan kan niemand het nog volgen. Ook zijn we niet van plan elke dag een nieuw topic te openen, dus rustig aan doen.
-Als je tegenspeler/ster even offline is wees dan zo sociaal om even te wachten en je personage niet gelijk weg laten lopen naar iemand anders.
– De Halfgoden hebben natuurlijk dezelfde de gave als zijn/haar ouder maar dan minder sterk, hou daar rekening mee.

Het begin: Iedereen gaat weer terug naar het kamp, de nieuwelingen zijn er natuurlijk voor het eerst.

Rollentopic
Story


©Winchesterr en Aeras

[ bericht aangepast op 26 okt 2012 - 17:01 ]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

-> Deleted.

[ bericht aangepast op 12 okt 2012 - 18:51 ]

[Dahliaaaaaaa! Where are youuuuu? Zou je misschien ook niet eens die regel aanpassen? Anders denkt iedereen nog steeds dat het er acht zijn.]

---

help

[Sorry! Ik schrijf later iets want heb echt een shitlading aan folders die ik moet vouwen en móét gewoon de nieuwe TVD zien

En ik ben nu te lui om die regel aan te passen xd]]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Corallo schreef:
Jason Fenix Levins.

"Als je het maar niet waagt om me als straf een júrk te gaan dragen." Bij het woord jurk trekt ze een verafschuwd gezicht. "Dan ben je namelijk nog lang niet jarig," dreigt ze.
"Dat zou er alleen maar lomp uitzien!" roept Alec.
Ik grinnik zachtjes. Eerlijk gezegd lijkt me dat een geweldig idee..
"Oh, ja?" zeg ik, terwijl er een brede grijns op mijn gezicht vormt.
"Misschien laat ik je dan wel getroffen worden door de bliksem. Jammer genoeg heb je geen hoogtevrees, het was vast een leuk gezicht geweest om je in de lucht te zien bungelen,"
Ik lach zachtjes. Aurora zegt het dan nu wel, maar eerst zien dan geloven, hé? Toch twijfel ik er niet aan dat ze het niet waar maakt.
"Misschien wel angst voor bliksem zelf of water, of kortsluiting en een overstroming?"
Ik geef Alec een zetje. "Kappen," zeg ik bevelend, met een kleine grijns. "Je brengt haar alleen maar op leuke ideeën," mompel ik.
"Ik ga mijn spullen verder uitpakken." Nadat Alec dat gezegd had, liep hij weg, het gebouw in.
Ik kijk Aurora aan. "Het lijkt me een verstandig plan als jij ook je spullen gaat uitpakken. Vanavond is er een kennigsmakingsfeest," zeg ik tegen haar.

[ bericht aangepast op 12 okt 2012 - 19:01 ]

(Mag ik, als leider, wat dingen plannen? Zoals vanavond het kennismakingsfeest, etc?)

[Het kenningsmakingsfeest vanavond is een kampvuur, maar het is goed als je daar wat dingetjes bij verzint.]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Okay, is goed.

Q op gsm is raar...

---

help

Dahlia Blythe Canning
'Wel... Er is een theater, de gevechtsarena. Het lijkt een beetje op het Colosseum en het is een leuke plek om rond te hangen en je af te reageren,' zegt Jules. 'Maar dat is mijn persoonlijke mening. Wie is je goddelijke ouder eigenlijk? Dan weet ik een beetje meer over je karakter,' voegt hij er wat zachter aan toe.
Ik bijt even op mijn lip. Meestal vertel ik pas later aan mensen wie mijn goddelijke ouder is, als ze überhaupt al weten dat ik een goddelijke ouder heb. Ik wil niet dat ze denk dat ik iemand ben die alleen maar om het uiterlijk geeft, en niet om het innerlijk, en dat alleen maar omdat mijn moeder Aphrodite is. Niet dat zij alleen maar om haar uiterlijk geeft hoor, dat is alleen wat mensen vaak van haar denken, omdat ze haar niet goed kennen.
'Ik ben een dochter van Aphrodite,' antwoord ik uiteindelijk. 'En jij?'

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Aurora Maude Hayes
'Dat zou er alleen maar lomp uitzien!' lacht Alec waarop ik hem een dodelijke blik toewerp. Als hij niet oppast is hij degene die getroffen gaat worden door de bliksem. Jason grinnikt zachtjes. 'Oh, ja?' zegt hij met een brede grijns,. 'Ja. En ik meen het, als je mij een jurk laat dragen dan zorg ik er voor dat je er niet heelhuids vanaf komt,' dreig ik.
''Misschien wel angst voor bliksem zelf of water, of kortsluiting en een overstroming?' zegt Alec lachend. 'Kappen,' beveelt Jason hem, maar wel met een grijns op zijn gezicht. 'Je brengt haar alleen maar op leuke ideeën,' mompelt hij. Geamuseerd trek ik mijn wenkbrauwen op. Als hij echt voor zoiets bang zou zijn is het te verleidelijk er niks mee te doen.
'Ik ga mijn spullen verder uitpakken,' meldt Alec. Hierna loopt hij het huis in.'Het lijkt me een verstandig plan als jij ook je spullen gaat uitpakken. Vanavond is er een keningsmakingsfeest,' zegt Jason. Ik slaak een zachte zucht. Gatver, ik heb een hekel aan die keningsmakingsfeesten. Al dat soort dingen zijn irritant, niet al hier, maar ook op school bijvoorbeeld als een nieuw schooljaar begint. 'Ik heb geen zin om mijn spullen uit te pakken,' meld ik simpel. 'Dus ik blijf jou maar gezellig irriteren, dat vind je vast niet erg toch?' vervolg ik met poeslieve stem, die te niet wordt gedaan door de ondeugende fonkeling in mijn ogen.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Khione schreef:
Dahlia Blythe Canning
'Wel... Er is een theater, de gevechtsarena. Het lijkt een beetje op het Colosseum en het is een leuke plek om rond te hangen en je af te reageren,' zegt Jules. 'Maar dat is mijn persoonlijke mening. Wie is je goddelijke ouder eigenlijk? Dan weet ik een beetje meer over je karakter,' voegt hij er wat zachter aan toe.
Ik bijt even op mijn lip. Meestal vertel ik pas later aan mensen wie mijn goddelijke ouder is, als ze überhaupt al weten dat ik een goddelijke ouder heb. Ik wil niet dat ze denk dat ik iemand ben die alleen maar om het uiterlijk geeft, en niet om het innerlijk, en dat alleen maar omdat mijn moeder Aphrodite is. Niet dat zij alleen maar om haar uiterlijk geeft hoor, dat is alleen wat mensen vaak van haar denken, omdat ze haar niet goed kennen.
'Ik ben een dochter van Aphrodite,' antwoord ik uiteindelijk. 'En jij?'

Aristos Julius Periculum || Negentien || Nikè
Na een tijdje antwoordde Dahlia eindelijk. "Ik ben een dochter van Aphrodite. En jij?"
Jules haalde zijn schouders op. "Ik kan je al zeer zeker zeggen dat ik geen dochter van Aphrodite ben. Maar dat had je denk ik al door..." zei hij luchtig. "Nikè. Godin van de overwinning," zei hij dan uiteindelijk zachtjes. Hij had haar al meermaals vervloekt vanwege zijn nooit tegen zijn verlies kunnende karakter.
"Waarom zit je hier dan eigenlijk?" Hij vroeg het niet dwingend ofzo, maar hij had altijd al een nogal stereotype gedachte over Aphrodite en haar kinderen gehad. Ze leken hem niet echt de meest kwaadaardige kinderen ooit. Het ergste zou misschien nog jaloers zijn zijn of met een nagelvijl iemands oog per ongeluk uitsteken. Maar daarvoor werd je niet naar het kamp gestuurd...

---

help

Dahlia Blythe Canning
Jules haalt zijn schouders op. 'Ik kan je al zeer zeker zeggen dat ik geen dochter van Aphrodite ben. Maar dat had je denk ik al door...' zegt hij nonchalant. 'Nikè. Godin van de overwinning,' antwoordt hij dan op een wat zachtere toon.
Nikè, dat had ik niet verwacht. Eerder Ares. Niet dat hij er uitziet als een bullebak of zoiets, maar gewoon doordat hij eerst nogal afstandelijk deed.
'Waarom zit je hier dan eigenlijk?' vraagt hij dan waarop ik zachtjes zucht. 'Ik moest ergens een pakketje voor iemand afleveren, maar uiteindelijk bleek het dat er drugs in dat pakketje zaten en de politie wachtte op de plek waar ik het bezorgen. Dat is het,' mompel ik.
Ik vraag me of wat hij heeft gedaan om hier te komen. Misschien heeft hij iemand in elkaar geslagen toen hij ergens mee verloren had, maar ik durf het eigenlijk niet te vragen. Hij geeft waarschijnlijk toch geen antwoord.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Aristos Julius Periculum || Negentien || Nikè
Dahlia zuchtte even zachtjes. "Ik moest ergens een pakketje voor iemand afleveren, maar uiteindelijk bleek dat er drugs in dat pakketje zaten en de politie wachtte op de plek waar ik het moest bezorgen. Dat is het," mompelde ze. Jules trekt even een wenkbrauw op en kijkt haar schuin aan.
"En geloofden je ouders je niet toen je zei dat je er niets van af wist?" vroeg hij, een beetje verbaasd. Het leek hem nogal onlogisch dat de politie van CFG af wist. Ze reden de bocht door naar links en kwamen uiteindelijk uit bij het theater. Het witte marmer straalde het licht van de [ondergaande? of is het nog geen avond?] zon en ook al mocht Jules zich nog zo arrogant voordoen, de architectuur van Griekse en Romeinse gebouwen bleef hem intimideren.

---

help

Carmenta --> Aeras

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Jason Fenix Levins.

"Ik heb geen zin om mijn spullen uit te pakken," meldt ze. "Dus blijf ik jou maar gezellig irriteren, dat vind je vast niet erg, toch?" vervolgt ze liefjes, met een ondeugende fonkeling in haar ogen.
Ik wil mijn mond opendoen om iets te zeggen, maar sluit deze weer en zucht zachtjes. "Ga je gang," zeg ik tegen haar. "Als je je maar wel gedraagt tijdens het kennismakingsfeest, want ik weet heus wel dat je daar een hekel aan hebt," vervolg ik.
Ik werp een blik op het huis. Ik gok dat de meesten al binnen zijn. "Wacht," begin ik. "Misschien kan je me helpen met een aantal klusjes die ik nog moet doen," stel ik voor. "Dan hoef je je koffers niet uit te pakken en doe je iets nuttigs."
Ik kijk naar haar en wacht haar antwoord af.

Aurora Maude Hayes
'Ga je gang,' zegt Jason. 'Als je je maar wel gedraagt tijdens het kennismakingsfeest, want ik weet heus wel dat je daar een hekel aan hebt,' vervolgt hij. 'Hmm, ik en me gedragen? Dat kan nog lastig worden, Jason,' grijns ik. Misschien laat ik het wel even flink onweren, met een beetje geluk zijn er een paar pieperds die daar bang voor zijn.
'Wacht,' zegt hij nadat hij naar het huis heeft gekeken. 'Misschien kan je me helpen met een aantal klusjes die ik nog moet doen,' stelt hij voor. 'Dan hoef je je koffers niet uit te pakken en doe je iets nuttigs.'
Ik kijk hem met opgetrokken wenkbrauwen aan. Ik doe mijn corvee meestal al niet eens en dan verwacht hij dat ik vrijwillig ga helpen met wat klusjes te doen? Die is gek. Maar aan de andere kant, ik heb ook niet veel zin om mijn tas uit te pakken. 'Hangt er vanaf wat ik moet doen,' zucht ik uiteindelijk.

Dahlia Blythe Canning
Vanuit mijn ooghoeken zie ik dat Jules een wenkbrauw optrekt. 'En geloofden je ouders je niet toen je zei dat je er niets van af wist?' vraagt hij verbaasd.
Ik haal mijn schouders op. 'Ik denk het niet. Ik zou niet weten waarom ik hier anders heen gestuurd zou zijn,' zucht ik. 'Maar goed, ik had ook voor een tijdje in de gevangenis kunnen belanden, dan is dit toch een stuk beter,' vervolg ik en er loopt een lichte rilling over mijn rug bij de gedachte daaraan.
Na nog een tijdje gereden te hebben komt een soort gevechtsarena in beeld dat er mooi uit ziet in het licht van de ondergaande zon.
'Weet jij misschien hoe laat dat kampvuurding begint?' vraag ik aan Jules.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered