• Camp the Fallen Gods


    Camp the Fallen Gods is een strafkamp voor halfgoden die zich, volgens hun ouders, niet kunnen gedragen. Ze worden hier naar toegestuurd om heropgevoed te worden, alleen hebben ze daar natuurlijk geen zin in. De kampleiders zullen zo goed mogelijk hun best moeten doen op de “losgeslagen” halfgoden in de hand te houden, anders komen ze zelf ook in de problemen.

    Meisjes (Max. 5)
    -Acacia Chará Nýchta Sirena. – Nyx - Aeras
    -Aurora Maude Hayes – Zeus - Winchesterr
    -Dahlia Blythe Canning – Aphrodite - Winchesterr
    -Helena Dianthe Phoenix - Hephaestus - Annabeth

    Jongens (Max. 5)
    -Alec Dymas Niran Lyrikos – Poseidon - Aeras
    -Andrew Desmond Cole - Hades - Ebola
    -Ambrosios Aetos Sotir - Hebe - 5Helley
    -Aristos Julius Periculum - Niké - Annabeth

    Leiders (Max. 2)
    -Jason Fenix Levins - Athena - Corallo

    Algemene regels
    -minimaal 6 regels, meer is natuurlijk altijd goed. Drie keer minder en je ligt eruit. Mobieltjes zijn geen excuus om minder te schrijven. Het is dus handig als je al een beetje ervaring hebt.
    -16+ is toegestaan
    -Hou het realistisch, ze worden dus niet gelijk de eerste dag al verliefd op elkaar.
    -Geen mensen die al na één dag of een paar topics stoppen.
    -Reserveringen blijven 24 uur staan
    -Geen perfecte personages, en liefst ook een beetje originele personages, dus niet die je al bij vijf andere RPG's gebruikt. Überzielige personages zijn ook niet erg geliefd.
    -Niet de personages van andere mensen besturen.
    -Topics worden geopend door Reyna of Carmenta
    -Maximaal 2 personages
    -Ga niet met z'n tweeën meerdere pagina's vol spammen, dan kan niemand het nog volgen. Ook zijn we niet van plan elke dag een nieuw topic te openen, dus rustig aan doen.
    -Als je tegenspeler/ster even offline is wees dan zo sociaal om even te wachten en je personage niet gelijk weg laten lopen naar iemand anders.
    – De Halfgoden hebben natuurlijk dezelfde de gave als zijn/haar ouder maar dan minder sterk, hou daar rekening mee.


    Het begin: Iedereen gaat weer terug naar het kamp, de nieuwelingen zijn er natuurlijk voor het eerst.

    Rollentopic
    Story


    ©Winchesterr en Aeras

    [ bericht aangepast op 26 okt 2012 - 17:01 ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    5HELLEY schreef:
    Ambrosios Aetos Sotir, Hebe
    Ambro schrok even toen iemand tegen hem aanbotste en deed zijn ogen op. Hij wierp een blik op het meisje naast hem. Ze had bruin haar, maar Ambro kon niet zeggen of ze licht of donker was. Daarvoor was de lucht de donker. Hij gokte op licht. Ze droeg een hoodie.
    "Ik ga er niet dood van," was Ambrosios' antwoord. Hij staarde naar het maanlicht die op het water scheen. Toen keek hij terug naar het meisje naast hem. Was ze nieuw? Hij kon het niet zeggen.
    Ambro stak zijn hand uit,"Ambrosios Sotir, zoon van Hebe." zei hij met een glimlach. "Noem me maar Ambro." Ambro wachtte tot het meisje zijn hand zou schudden en keek toen alvast rond op zoek naar Acacia. Hij had haar nog niet gezien, maar dat wilde niet zeggen dat ze er niet was. Dochters van de nacht kunnen zich goed verborgen houden in het donker.


    kindness is never a burden.

    [Sorry voor het zeuren, maar het gaat hier wel enooooorm traag... -.-

    Niemand voor Helena? IK HAAT SAFARI.]


    help

    Aurora Maude Haynes
    Jules schrikt op en kijkt me verward aan, wat me lichtjes laat fronsen. 'Oh. Hallo. Ja, tuurlijk,' zegt hij vaag. 'Hoe gaat het nog?' vraagt hij waarna hij een stapje vooruit doet en op één van de boomstammen gaat zitten. Zijn ellebogen leunen op zijn knieën en met zijn kin leunt hij weer op zijn handen. Hij ziet er nog meer afwezig uit als net.
    'Met mij gaat het wel,' antwoord ik schouderophalend. Maar met jou volgens mij niet echt, denk ik terwijl ik naast hem op de boomstam ga zitten. 'Gaat alles wel goed met je?' vraag ik aarzelend.
    Terwijl ik wacht op zijn antwoord laat ik mijn blik over de andere halfgoden glijden, naar mijn idee zijn er te veel nieuwe. Ik was liever met de volledige groep van vorig jaar gebleven maar goed, nu zijn er wel weer nieuwe mensen waar ik iets bij kan uithalen, alleen komt Jason eerst.

    Dahlia Blythe Canning
    De jongen schrok toen ik zo plotseling tegen hem aan schoof, misschien zat hij ergens anders met zijn gedachten.
    'Ik ga er niet dood van,' zegt hij waarna hij even naar het maanlicht dat op het water schijnt kijkt en dan weer terug mij. 'Ambrosios Sotir, zoon van Hebe,' glimlacht hij nadat hij zijn hand heeft uitgestoken. 'Noem me maar Ambro'. Ik schud zijn hand en glimlach lichtjes terug. 'Dahlia Canning, dochter van Aphrodite,' stel ik mezelf voor. Ik bijt kort op mijn lip en laat dan zijn hand weer los.
    'Zoek je naar iemand?' vraag ik als ik hem rond zie kijken, waarschijnlijk op zoek naar één van zijn vrienden hier, wat zou moeten betekenen dat hij hier al lang zit. Ik zucht zacht. Ik hoor hier helemaal niet te zijn, ik hoor samen met Zoë naar de nieuwe aflevering van The Vampire Diaries te kijken en discussies met haar te voeren of Elena nou voor Stefan of Damon moet gaan.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Aristos Julius Periculum || Negentien || Nikè
    "Met mij gaat het wel," antwoordde Aurora terwijl ze naast Jules ging neerzitten. "Gaat alles wel goed met je?" vroeg ze aarzelend.
    "Hmm?" vroeg Jules fronsend. Hij dwong zichzelf zijn aandacht op Aurora te vestigen. "Ja. Geweldig. Waarom vraag je dat?" wist hij uit te brengen. Zijn aandacht verzwakte binnen de twee seconden opnieuw en hij liet een takje aan zijn voeten tussen zijn vingers glijden, waarna hij het in het vuur wierp.
    "Moeten de begeleiders de nieuwelingen geen welkom heten of zo?" vroeg hij dan, met zijn blik nog steeds op het vuur. Ergens in zijn achterhoofd vroeg Jules zich af waarom hij zo aanwezig was, maar het grootste gedeelte van zijn bewustzijn dat nu nogal heel erg onbewust bezig was, besteedde er geen aandacht aan.

    [Zou het niet awesome zijn moest er tijdens het kampvuur een monsterattack zijn? =D]


    help

    Ambrosios Aetos Sotir, Hebe
    Ze stelde zich voor als Dahlia Canning, een dochter van Aphrodite. Dat verklaarde ook meteen haar schoonheid. Ze beet kort op mijn lip en liet dan Ambrosios' hand weer los. "Zoek je iemand?" vroeg ze en Ambro knikte. "Ik zocht een vriendin van me, maar blijkbaar is ze er nog niet." gaf Ambro als antwoord. Hij frunnikte aan zijn horloge en Dahlia zuchtte. Hij wist niet waarom ze dat deed en was ook niet van plan het te vragen. Na de ontmoeting met Helena had hij het gevoel gekregen dat de mensen hier niet veel belangstelling hechten aan het sociaal leven van de anderen.
    Ambro was dan wel een nieuwsgierig persoon, hij moest niet alles weten van de anderen. Maar als ze niks wilden zeggen over zichzelf moesten ze ook niet verwachten dat Ambro in geuren en kleuren over zichzelf zou vertellen.


    kindness is never a burden.

    Okee sorry sorry sorry kleine samenvatting?


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    TROUWENS. Carmenta --> Aeras.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Acacia Chará Nýchta Sirena

    Ik keek even in de spiegel, ik vond dat ik er goed genoeg uitzag en liep de trap af. Terwijl er een schaduw alles in mijn oor had gefluisterd wat er was gebeurd liep ik naar het kampvuur. Onderweg kwam ik Alec tegen en ik grijnsde. ''Zo, nog wat plannetjes?" vroeg hij en ik knikte. "Genoeg, ze zullen me niet gemakkelijk meer klein krijgen." zei ik met een klein grijnsje.
    We liepen naar het kampvuur en ik zag in de verte dat iedereen er langzaam bij kwam. Ik keek naar Alec, Dahlia zat er ook en Alec leek er niks meer aan te schenken. Ik kneep even als aanmoediging in zijn hand en zag Ambros al. "Zo, weer is gemist?" vroeg ik toe naan Ambros en zag Dahlia, ik glimlachte even. "Leuk je weer te zien." Ik ging naast Ambros zitten en lachte zacht.
    Ik keek even in het vuur en had me half in mijn vest verstopt. Het was koud en ik rilde even. Ik gaapte door een koude bries die langs ons heen waaide en ik sloot even mijn ogen, maar opende die al gauw weer.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    [Ik heb nog steeds een eenzame Helena.]


    help

    Alec?


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    [Is goed. ^^ ]


    help

    [Ga je nu Alec naar Helena sturen?]


    help

    [Aurora? Alec? Iemand? :/]


    help

    Alec is er al dus helena zal tegen hem moeten prten.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Helena Dianthe Phoenix || Negentien || Hephaistos
    Lena voelde de warmte van het vuur op haar gezicht branden en ze kreeg een brok in haar keel. Vanaf dat ze de warmte van vuur begon te voelen, voelde ze een vreemde soort van connectie. Soms beangstigde het haar en soms gaf het haar een gevoel van geborgenheid. Sinds haar huis was afgebrand, was er alleen nog maar de angst.
    Ze deed haar ogen open en stond op. Het zou haar wel wat afleiden als ze met iemand zou praten. Ze wandelde naar een jongen toe die ze niet kende, zoals de meeste mensen hier, en ging naast hem staan. Na lang twijfelen kwam er dan toch wat uit haar mond.
    "Hallo," mompelde ze twijfelachtig. Ze keek hem even vanuit haar ooghoek aan.


    help