[RPG] Sembilan ~ 1 - Speeltopics

.

[ bericht aangepast op 12 maart 2019 - 23:45 ]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

( We'll wait )

The duty of youth, is to challenge corruption.

[Nou, gelukkig maar haha.]

Nathalie Leyla Alix

"Ik heb een vraag voor je Nathalie." meld ze, al lijkt het een melding dat geen antwoord van mij nodig heeft. Fronsend wacht ik af terwijl zij weer naar haar zwart leren tas reikt en er in graait, wat kinderlijk aandoet. Kort erna vist ze er weer een lolly uit en gooit ze haar tas doelloos op de grond, net zoals het papiertje van de lolly en een oranje bolletje komt te voorschijn. Dezelfde als die ik had... Ik wacht nog altijd af op haar vraag.
"Heb jij ooit lol? Volgens mij heb ik je nog nooit plezier zien trappen." is haar vraag. Ze schud haar hoofd grinnikend, al had haar stem een serieuze toon gehad, waarna ze de lolly in haar mond stopt en deze langzaam ronddraait. Ik staar haar verbaasd aan.
"Dat is waarschijnlijk omdat jij altijd alle lol vergalt. Zodra jij weg bent heb ik genoeg lol." Ik sla mijn armen eigenwijs over elkaar heen, terwijl ik dondersgoed weet dat ik inderdaad niet veel lol trap. Ik ben serieus, gericht op mijn doel en wijk er amper vanaf. De enige echte afwijking die ik heb gemaakt is Jeremy. God verdom en straf hem alsjeblieft! Ik sla mijn ogen even ten hemel.
"Nu blij?" vraag ik haar bot en verveelt terwijl ik naar haar lolly kijk.

Your make-up is terrible

Savan Rhys Blaize
Mijn mondhoek trok langzaam een stukje omhoog toen ze leek te schrikken van mijn aanraking, ik had niets willen provoceren maar vond dit toch wel vermakelijk. Zelf had ik nooit moeite gehad met die vorm van contact, het fysieke gedeelte en ik was er heilig van overtuigd dat het vaak woorden maken die de heftige uitwerking achter lieten. Woorden en gebeurtenissen konden je tekenen voor de rest van je leven, ze konden een mal zijn en je vervormen of veranderen maar aanrakingen. In mijn hoofd telde ik de secondes af, ik wachtte tot ze haar hand onder de mijne uit zou trekken maar tot mijn verbazing leek ze een beetje te ontspannen. Na mijn fluistering die als een zuchtje over mijn lippen was gekomen glimlachte ze en trok haar hand weg. Ik liet mijn ogen over haar gezicht glijden vanaf hier had ik mooi zicht en profil. Nogmaals had ik heel wat gegeven voor haar gedachten want uit haar gezichtsuitdrukking kon ik niet veel opmaken. De ironie van deze situatie drong zich alsmaar aan me op, als ik haar tatoeage niet had gezien en ze niet tegen me op was gebotst zou ze me niet opgevallen zijn. Ik kende mezelf goed genoeg om dat te weten, in dat geval zou deze hele dag als een waas aan mij voorbij gegaan zijn en bij thuiskomst zou ik me niet al te veel herinneren van de personen die ik had ontmoet. Maar zo was het niet gegaan, of dat iets goeds of iets slechts was wie zou het zeggen. Plots keek ze me aan 'bedankt' zei ze zachtjes na een zucht geslaakt te hebben. Ik trok een van mijn wenkbrauwen een stukje op en richtte mijn blik weer op de leerstof die ik voor me had liggen. Veel had ik nog niet meegekregen van de les maar met een beetje zelfstudie zou ik er wel weer uit moeten komen. Ik wist niet precies waarvoor ze me bedankte maar besloot het zo te laten 'Jij ook bedankt,' grinnikte ik waarna ik even aan het shirt plukte om het te verduidelijken. Ik was toch wel blij dat ik nu niet met een koffievlek in m'n shirt moest rondlopen of erger nog dat blazertje aan moest doen. Dat bracht me weer bij mijn benarde thuissituatie, misschien dat het dit keer niet zo moeilijk zou zijn om afstand te houden van mijn familie.

~Those who danced were thought to be quite insane by those who could not hear the music.

Sirens ---> Carmenta

The duty of youth, is to challenge corruption.

Nyssa Kalika Thorne.
Verbaast staart ze me aan, of het door de lolly komt of door de vraag weet ik echter niet zo goed. Het leek gewoon door de gehele situatie te komen, lijkt mij. “Dat is waarschijnlijk omdat jij alle lol vergalt. Zodra jij weg bent heb ik genoeg lol.” Ze slaat haar armen, wat er erg eigenwijs uitziet, over elkaar heen en ik trek mijn beide wenkbrauwen vermakelijk op.
“Hm? Weet je dat zeker?” Hierbij kijk ik haar grinnikend aan en haal even kort de lolly uit mijn mond, welke met de minuut kleiner word. Daarna zal ik het kleine bolletje weer kapot bijten tussen mijn tanden, zoals ik altijd deed. “Maar dat is goed, dan zal ik maar een gaan hé, dan kan jij ouderwets lol maken.” Plaag ik haar en raap mijn tas alweer nonchalant op om deze vervolgens over mijn schouder te draperen.
Net als ik weer opkijk, merk ik hoe ze haar ogen even ten hemel slaat. “Nu blij?” vroeg ze me bot en verveelt terwijl ze wel naar mijn lolly lijkt te kijken. Ik gniffel, haal nog een lolly eruit en steek deze naar haar uit. “Wil je er nog één?” vraag ik eerst, maar vervolg dan snel erna, “En het gaat er niet om of ik er blij om word, het was gewoon iets dat me opmerkte.” Ik kijk haar even peilend aan.

†

Nathalie Leyla Alix

"Hm? Weet je dat zeker?" Hierbij kijkt ze me grinnikend aan, ik weet dat ze me niet gelooft. Ik knik gelijk, ook al is het anders, ik zal het niet eens aan haar toegeven.Nyssa haalt haar lolly uit haar mond, die alweer kleiner is geworden. Ze is echt een zoetekauw.
"Maar dat is goed, dan zal ik maar eens gaan hé, dan kan jij ouderwets lol maken." plaagt ze mij, overduidelijk. Ze raapt haar tas nonchalant van de grond af om deze vervolgens om haar schouder te draperen. Ze gniffelt om mijn woorden en haalt nog een lolly uit haar tas, die ze naar mij uitsteekt.
"Wil je er nog één?" vraagt ze. "En het gaat er niet om of ik er blij van word, het was gewoon iets dat me opmerkte." Ze kijkt me peilend aan en ik blijf met mijn armen over elkaar geslagen staan terwijl ik haar lolly negeer. Dat zoete ding mag ze houden, zijzelf is al een aanslag op de zoetigheid die ik per dag kan hebben. Ik grimas voordat ik iets zeg.
"Ja, wat jij wilt hoor." Het komt er vijandig en nogal bot uit. Waarom gaat ze niet gewoon weg? Nog beter, waarom ben ik de grootste idioot en liep ik achter haar aan? Jeremy is verleden tijd, daarvoor hoefde ik niet achter haar aan te lopen. "Je ging toch weg?" vraag ik nog maar eens.

Your make-up is terrible

Nyssa Kalika Thorne.
Nathalie knikt op mijn vraag, maar ik geloof haar toch niet. Het is gewoonweg zo duidelijk als ze nu liegt, ik had haar nog nooit – niet voor zover ik me kon herinneren ten minste – plezier zien maken en nu wilde ze opeens beweren van wel? Volgens mij ging zij alleen achter de Sembilan aan om ze te vermoorden, meer niet, geen enkel plezier verder.
Wanneer ik mijn hand, met de lolly erin, naar haar toe had gestoken, bleef zij echter met haar armen over elkaar geslagen staan en negeerde de lolly. Om de een of andere rare reden voelde ik me nu wel degelijk beledigd, dat ze de lolly negeerde, maar ik probeerde zo min mogelijk iets te laten merken, want als ze daar achter kwam, zou ze me al helemaal raar vinden.
Ze grimaste, en beantwoordde me toen. “Ja, wat jij wilt hoor.” Het kwam er nogal vijandig en bot uit en ik vroeg me af waar ik dit aan verdiend had. Het was nu niet dat ik haar geslagen had of zo, maar het kon wel ooit zijn geweest dat we erge ruzie hadden gehad. Ik weet het niet meer, en het maakte me ook niet meer uit. “Je ging toch weg?” Ik grijnsde weer, haalde nonchalant mijn schouders op terwijl ik haar uitdagend aan bleef kijken en draaide vervolgens de lolly nog eens rond in mijn mond.
“Dat is waar ook,” grijnsde ik groots, “Ik denk dat ik inderdaad maar eens ga,” meldde ik haar met een uitdagende glimlach op mijn lippen, waarna ik dichter naar haar toe liep en de lolly die ik voor haar vasthad in haar shirt stopte met een grijnsje. “Voor het geval je – je bedenkt en je deze toch wilt,” verklaarde ik haar en knipoogde toen plagerig. “Ik denk dat je het nodig hebt,” Toen draaide ik me om en liep glimlachend van haar weg, richting de school.

†

Nathalie Leyla Alix

Ze grijnst weer, altijd die grijns. Ik heb zin om hem van haar gezicht af te vegen en haar lolly in haar strots te duwen. Ze haalde nonchalant haar schouders op terwijl ze me uitdagend aan blijft kijken en draait vervolgens haar lolly nog eens rond in haar mond.
"Dat is waar ook." grijnst ze groots. "Ik denk dat ik inderdaad maar eens ga." meld ze met een uitdagende glimlach op haar lippen, ik kijk haar alleen maar minachtend aan. Ze loopt dichter naar mij toe en stopt de lolly die ze de hele tijd in haar hand had en ik genegeerd heb in mijn shirt mijn een grijnsje, waardoor ik haar beledigd aankijk en het uit mijn shirt begin te vissen.
"Voor het geval je - je bedenkt en je deze toch wilt." verklaart ze en knipoogt plagerig. "Ik denk dat je het nodig hebt." Ze draait zich om en loopt glimlachend weg van mij, richting de school. Met een woedende grom gooi ik de lolly achter Nyssa aan.
"Ik heb geen suiker nodig, blijkbaar word je daar alleen maar dik van." roep ik haar achterna, met een kwade ondertoon. Wat denkt zij wel niet? Misschien moet ze eens ophouden met proberen anderen te intimideren, bij mij lukt dat namelijk niet. Ik heb eens van haar gewonnen in de strijd om een Sembilan, nu zou dat me weer lukken. Ik heb een beter geheugen en ik ben veel meer gefocussed, niet op lollys maar op wat ik moet doen, in tegenstelling tot haar.

Your make-up is terrible

Nyssa Kalika Thorne.
Ze bleef me de gehele tijd minachtend aankijken, maar wanneer ik de lolly in haar shirt stopte met een grijns, veranderde deze naar een beledigde blik en ik kon het niet laten om een korte, vermakelijke lach uit mijn mond te laten rollen.
Wanneer ik weg liep, merkte ik nog op hoe ze de lolly achter mij aangooide, maar ik keek niet eens om en liep verder. Dit alles was gewoon te vermakelijk geweest en ik wilde haar geen verdere aandacht geven, dus ook de lolly niet meer oppakken, om haar reactie te checken, alsof ik iets beters te doen had.
“Ik heb geen suiker nodig, blijkbaar word je daar alleen maar dik van.” Roept ze mij achterna, een kwade ondertoon erin verworven waar ik enkel nog maar meer om moest grinniken. Ik stak mijn hand als gedag op tegelijkertijd dat ik riep: “Ja, dat klopt, houd jij het maar op salades meid!” Gniffelend sloeg ik mijn hand voor mijn mond en liep verder terwijl ik mijn vingers steviger om mijn tas deed.
“Ik vraag me af hoe deze tijd nu gaat worden met haar…” vroeg ik mezelf mompelend af en liep de school binnen, terwijl ik het bolletje kapot beet, het stokje weggooide en mijn wijsvinger over mijn lippen liet wrijven.

†

Cloudbreaker -> Corallo.

Reyna schreef:
Faye Phoenix Fowler
'Hmm, wat wil je weten?' vraagt Aiden. Ik kijk opzij en zie dat hij me aan kijkt met een kleine grijns. Nonchalant haal ik mijn schouders op. 'Wat ik wil weten?' herhaal ik. 'Gewoon, de interessante dingen,' antwoord ik waarna ik even met mijn wenkbrauwen wiebel. 'Ben je goed in bed?' zeg ik met een lichte grijns waarbij ik ook knipoog maar daarna schud ik mijn. 'Just kidding,' grinnik ik. Oké, eigenlijk was het nog serieus bedoelt maar dat hoeft hij niet te weten. 'Heb je een tattoo, doe je aan drugs. Dat soort dingen zijn interessant om te weten'. Met die woorden spring ik van de picknicktafel. Terwijl ik naar achteren lopen blijf ik naar Aiden kijken met een mysterieuze glimlach op mijn lippen en nog steeds die ondeugende fonkeling in mijn ogen. Ik doe mijn mond open om iets tegen Aiden te zeggen maar voordat ik kan antwoorden word ik getackeld. Ik wankel eventjes en verlies dan mijn evenwicht waardoor ik op de grond beland. Met een woedende blik kijk ik naar de persoon die tegen me aanbotste. Randy. De woedende blik verdwijnt en veranderd in een grijns. 'Sorry,' mompelt hij. 'Randy,' begin ik. 'Nooit geleerd dat je meisjes niet tegen de grond hoort te gooien?' eindig ik met een zachte lach.

[ bericht aangepast op 15 sep 2012 - 20:21 ]

[Maartje schat, de Iblis hebben eigenlijk geen familie xd]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Reyna schreef:
[Maartje schat, de Iblis hebben eigenlijk geen familie xd]

[ bericht aangepast op 15 sep 2012 - 20:19 ]

Faye Phoenix Fowler
'Nogmaals sorry,' mompelt Randy met een glimlach. 'Dat heb ik niet geleerd, aangezien mijn vader ieder weekend met een ander in bed lag'. Er rolt een zacht en spottend lachje over mijn lippen. Iblis hebben geen familie, en dat weet hij ook aangezien hij er zelf één is. Juist wat het zo amusant maakt.
Randy loopt naar Aiden een steekt zijn hand uit waarna hij zich op een vriendelijk toon voorstelt. Ik rol met mijn ogen. Oké, het is handig om vriendelijk te zijn tegen mensen maar alsnog, Randy is te zacht. Mijn blik glijdt van Aiden naar Randy en weer terug. Hij had net gezegd dat hij een tattoo heeft, nu er alleen nog achter komen wat voor een tattoo. Met een beetje geluk is hij een Sembilan,
'Gaat er nog iemand me overeind helpen?' vraag ik iets wat verveeld.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

(We wachten op Amparo, right? ;d)