[RPG] Sembilan ~ 1 - Speeltopics

.

[ bericht aangepast op 12 maart 2019 - 23:45 ]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Aiden Adams.

'Je hoeft niet weg te gaan! We waren toch met niks belangrijks bezig,' Zegt ze dan en heeft haar blijk op mij gericht. Ik schud even mijn hoofd. 'Je doet wat je wil.' zei ik toen met een grijnsje, een teken dat het me niet boeide. Ik keek naar Fowler, 'Krijg ik je naam nog?' vroeg ik toen met een klein lachje. Ik wist nog steeds haar naam niet en zij die van mij wel.
Ik zuchtte en sloot even mijn ogen. Wat was deze dag toch goed begonnen.

The duty of youth, is to challenge corruption.

Nathan Matthew Daniëls.

Ik keek Nyssa aan, ze had dezelfde zelfverzekerde houding als altijd. “Alsof jou dat wat uitmaakt,” Grinnikte ze donker terwijl haar lippen omhoog krulde. Herkende ze me niet? “Wat heb je gedaan? Je loopt met een grijns rond,” Merkte ze op en mijn grijns werd breder. "Iets wat jou niet aangaat. " zeg ik terwijl ik nonchalant tegen de kluisjes aanleunde. "Laat me het houden op een cadeautje van Faye." Hopelijk dacht ze hier niet al te vaag bij.
Mijn blik gleed langs haar heen de lege gang door en ontmoette haar ogen toen weer. "En wat is er met jou Nyssa, je lijkt een beetje afwezig. " zeg ik dan simpel.

The duty of youth, is to challenge corruption.

Randy Luke Cowan.

Faye pakt mijn uitgestoken had aan en als een echte heer hijs ik haar overeind. Met een dankbare glimlach kijkt ze me aan. Helaas, maar waar krijg ik geen bedankje of zoiets als; 'Lief, Randy,' Het blijft bij die ene glimlach.
Ik laat mijn schouders zakken en steek mijn hand terug in mijn broek. Terwijl het even stil is, laat ik mijn ogen over het schoolplein glijden. Het is nog precies hetzelfde als vorig jaar. De scheve stoeptegels, de plukjes gras en onkruid die tussen de tegels vandaan komen en de bomen aan de rand van het plein die meedeinen op de wind.
Een kleine zucht verlaat mijn mond, wanneer ik naar Aiden kijk. Van dat soort mensen word ik echt moe. Mensen die niet sociaal zijn. Ik bedoel, hij had toch wel wat kunnen vragen? Al is het maar; 'Hoe is het?' Of zoiets dergelijks.
Daarentegen zal Faye wel weer denken dat ik te netjes en te vriendelijk ben, door een gesprekje aan te knopen met Aiden, iemand die ik nog helemaal niet ken.
Wanneer ik wegloop, hoor ik Faye plotseling iets roepen, wat ik totaal niet verwacht had; "Je hoeft niet weg te gaan!"
Ik draai me naar hen om en kijk ze met een vragende blik ik mijn ogen aan. "We waren toch met niks belangrijks bezig," vervolgt ze op een zachtere toon.
Direct daarna volgt de reactie van Aiden; "Je doet wat je wilt,"
Ik haal mijn schouders op. "Oh, ja?" vraag ik. "Volgens mij hadden jullie het erg gezellig samen en toen ik kwam, was de lol voorbij." Misschien ben ik té hard, maar Faye moet weten dat ik veranderd ben ik de vakantie. Ik ben niet meer altijd vriendelijk, maar ik wil in dit jaar laten zien dat ook ik ballen heb.
Opnieuw draai ik me om, deze keer met mijn gezicht richting het schoolgebouw. Ik stap door, open de donkerblauwe schooldeur en stap de school binnen. Vrijwel meteen dringt de geur van boeken, inkt en deoderant mijn neusgaten binnen. Góh, want heb ik deze stank toch gemist.
Ik hijs de zwarte schooltas - die ik mee heb om mijn boeken in het vervoeren naar huis - verder op mijn schouders en loop door de klapdeuren heen, die mij lijden naar een gang met verschillende lokalen een een trap die lijd naar de volgende verdiepingen. Als ik het goed heb, moet ik in lokaal 230 zijn. Dat is dus twee trappen omhoog.
Binnen de kortste keren ben ik boven, loop ik richting het lokaal en zie - niet tot mijn verbazing - dat iedereen natuurlijk al binnen zit. Voorzichtig klop ik op de deur, om deze vervolgens te openen.
"Goedemorgen," zeg ik met mijn liefste glimlach.
"Ah, daar is meneer Cowan. Waarom bent u zo laat?"
Ik haal nonchalant mijn hand door mijn haar en trek mijn shirt recht. "Ik heb me verslapen, meneer,"
"En dat op de eerste schooldag," bromt hij. "Nou, goed. Ga maar zitten." Met zijn vinger wijst hij naar een lege plaats, voor in het lokaal.
Ik neem plaats en luister naar wat hij te zeggen heeft.

Nyssa Kalika Thorne.
“Iets wat jou niet aangaat.” Zegt hij terwijl hij nonchalant tegen de kluisjes aanleunde. “Laat me het houden op een cadeautje van Faye.” Gelijk toen ik dat hoorde begon ik te fronsen. Faye? Cadeautje? Wat hebben ze samen gedaan? Ja, laten we maar erop houden dat ik soms heel seksistisch door kon denken, en dit was dan ook de reden dat ik zo’n grijnsje op mijn gezicht kreeg en met mijn wenkbrauwen begon te wiebelen terwijl ik heupwiegend naar hem toe liep.
“Wat voor cadeautje van Faye?” Grijnsde ik, “Oei, oei, op school nog wel, stoute jongen,” Gniffelde ik verder en keek hem hierna erg nieuwsgierig aan. “En wat is er met jou Nyssa, je lijkt een beetje afwezig.” Ik fronste. “Huh? Nee hoor, er is helemaal niets. Alleen school en zo, ik word er gek van…” Als het een iblis, zoals ik, was dan zou hij waarschijnlijk reageren op het feit dat we het toch allemaal gehad hadden en anders zou hij puberaal reageren en kende ik hem ergens anders van.

†

Nathan Mathhew Daniels.
Ik zag een frons op haar lippen die ik erg amusant vond. Ze dacht het natuurlijk weer verkeerd.
Ze wiebelde met haar wenkbrauwen en liep heupwiegend naar me toe. Dit deed ze nou iedere keer, maar op een één of andere manier herkende ze me niet. Ik was toch niet zo erg veranderd eh?
“Wat voor cadeautje van Faye?” Grijnsde ze, “Oei, oei, op school nog wel, stoute jongen,” Gniffelde ze naar me terwijl er een nieuwsgierig blikje op haar gezicht te zien was.
Ik schudde lachend met mijn hoofd. "Niet zo Nyssa." zeg ik dan met een licht geamuseerde toon.
Het meisje voor me fronste weer. “Huh? Nee hoor, er is helemaal niets. Alleen school en zo, ik word er gek van…”
"Niet zo fronsen, je bent al ijdel genoeg. " zei ik terwijl ik nadacht. "Ieder jaar weer hetzelfde, je bent niet de enige." zei ik simpel in de hoop dat ze nu wel zou weten wie ik was.

The duty of youth, is to challenge corruption.

Faye Phoenix Fowler
'Je doet wat je wilt,' zegt Aiden met een grijns.
Randy haalt zijn schouders op. 'Oh, ja. Volgens mij hadden jullie het erg gezellig samen en toen ik kwam, was de lol voorbij,' zegt hij waarna hij zich omdraait en weer richting de school loopt. Lichtjes trek ik mijn wenkbrauwen op. Wat is er de afgelopen tien seconden met hem gebeurd? Ik blijf hem nog even na kijken en rol dan met mijn ogen.
'Krijg ik je naam nog?' vraagt Aiden met een glimlach. Hij zucht en sluit zijn ogen. Ik grijns lichtjes en loop naar hem toe in de tijd dat hij zijn ogen gesloten heeft. Op het moment dat hij ze weer opent breng ik mijn lippen naar zijn oor om er iets in te fluisteren: 'Ik heet Faye'. Voor een paar seconden kijk ik recht in zijn ogen. Hierna ga ik naast hem op het bankje zitten. 'Welke les heb je zo meteen?'

[ bericht aangepast op 18 sep 2012 - 21:32 ]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Aiden Adams.

Ik hoor een zacht gefluister bij mijn oor. 'Ik heet Faye.' zegt haar heldere stem dan in mijn oor.
Ik open mijn ogen en kijk recht in haar ogen.
Ze gaat naast me op het bankje zitten. 'Welke les heb je zo meteen?' vraagt ze dan en ik denk na. 'Scheikunde geloof ik.'
Ik kijk haar aan. 'Jij?' vraag ik terwijl ik weer recht ga zitten.

The duty of youth, is to challenge corruption.

( Sorry..wist echt niks )

The duty of youth, is to challenge corruption.

(Randy zit nu ergens in een lokaal. Wie zit er bij hem in diezelfde klas? (: )

(Ik heb Damian trouwens ook nog voor iemand..)

[Ik heb Erin nog wel voor een van beide]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

( begin maar een gesprek met Chara anders..die zit samen met Savan alleen ik wacht nog. )

The duty of youth, is to challenge corruption.

Nyssa Kalika Thorne.
Lachend schudde hij met zijn hoofd. “Niet zo Nyssa,” zei hij toen met een licht geamuseerde toon, waarbij ik een licht pruillipje kreeg. “Niet eens?” Ik leunde tegen de kluisjes aan, net zoals de jongen voor me. “Pff, en ik dacht nog wel dat er hier wat actie gebeurde,” vervolgde ik grinnikend, met een doordenkerige toon erin.
“Niet zo fronsen, je bent al ijdel genoeg.” Ik keek naar hem op en likte over mijn lippen. Ik kon dit als een teken opvatten dat hij ook een iblis was, of het was gewoonweg een grapje, maar ik liet het voor nu op de iblis, vooral toen ik de volgende woorden uit zijn mond hoorde. “Ieder jaar weer hetzelfde, je bent niet de enige.”
Toen herinnerde ik me plots weer wie het was: Nathan Daniels, hebzucht. En het meisje waarover hij het had was Faye Fowler, en had lust als gave. Hmm. Interessante combinatie. “Heeft miss Fowler haar kracht op je gebruikt dan?” vroeg ik, hoopvol op een spannend verhaal.

†

Carmenta schreef:
( begin maar een gesprek met Chara anders..die zit samen met Savan alleen ik wacht nog. )

Reyna schreef:
[Ik heb Erin nog wel voor een van beide]

( In de klas )

The duty of youth, is to challenge corruption.