• .

    [ bericht aangepast op 12 maart 2019 - 23:45 ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Aiden Adams.

    De jongen komt naar me toegelopen en steekt zijn hand uit. Ik kijk van zijn hand naar Faye en dan weer naar Randy. 'Aiden. ' zeg ik simpel en knik.
    Ik had het niets zo op handen schudden. Vooral doordat ik het verleden van een persoon kan zien. Mijn blik gleed naar Faye en ik lachte even maar ging zitten op de picknicktafel.
    'Dus. ' zeg ik dan en kijk naar Randy.
    Ik tik met mijn handen op mijn been. Ik zou niet zeggen dat hij het moment had geruineerd, maar hij had ons wel gestoord.

    [ bericht aangepast op 15 sep 2012 - 21:57 ]


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Randy Luke Cowan.

    Aiden neemt mijn hand niet aan, maar hij zegt gelukkig wel zijn naam; "Aiden," Vervolgens knikt hij even.
    Ik laat mijn hand zakken en steek deze in mijn broekzak.
    "Dus," zegt hij met een blik op mij.
    Ik loop naar Faye toe en steek mijn hand uit naar haar uit. "Zal ik je dan maar overeind helpen?" zeg ik met een kleine glimlach.
    Wanneer Faye overeind sta, kijk ik naar Aiden. "Laat ik maar eens gaan," zeg ik tegen beiden.
    Ik pak mijn rugzak, hijs deze op mijn schouder en loop richting het schoolgebouw. Stomme lessen. Ik ben eigenlijk bejaard, ik weet alles al, maar ik moet naar school, omdat ik zo nodig 'normaal' moet zijn.

    Chará Sophía Iméra Luca.

    Hij bedankte me voor zijn shirt en ik glimlachte even. 'Geen dank. Als ik het maar wel terug krijg. Hij is van mijn 'broer'.' Zei ij toen en zuchtte. Ik had wel een geweldige familie nu. Ik was verbaasd, deze was zo hecht vergeleken mijn vorige. Ze deden alles samen, maar je hsd ook vrijheid.
    Ik was een beetje opgelucht, als ik net zo'n familie had als kijn oude had ik het niet overleefd. Ik deed alsof ik werkte en nam de stof in me op. Jane Austen..
    'Jullie moeten allemaal een boek gaan lezen van Jane Austen. ' werd door de klas geroepen. Ik keek even op. Hmm, dit kon nog wel eens lachen worden. Toen het boek uit kwam, was een maand voor mijn verbranding. Ik zuchtte en keek even uit het raam. 'Hoe was het joune?' Vroeg ik toen uit het niets aan Savan.
    Normaal boeide het vrij weinig, maar met hem was het anders. Hij was ten eerste een sembilan en ik wou gewoon digen weten. Was dit zijn tweede leven, waar kwam hij vandaan, had hij ooit een iblis ontmoet. Gewoon dingen die door mijn hoofd spookte.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Faye Phoenix Fowler
    'Aiden,' zegt Aiden tegen Randy. Nadat hij mij nog even heeft aangekeken gaat hij op de tafel zitten zonder me overeind te helpen. Ik zucht even en rol wat geïrriteerd met mijn ogen. Rany is tenminste wel een gentlemen. 'Zal ik je dan maar overeind helpen?' vraagt hij met een kleine glimlach. Ik pak zijn uitgestoken hand vast en als ik overeind sta glimlach ik dankbaar naar hem. 'Laat ik maar eens gaan,' meldt hij dan waarna hij richting de school loopt. Mijn blik glijdt even naar Aiden en dan weer naar Randy. 'Je hoeft niet weg te gaan!' roep ik hem na. 'We waren toch met niks belangrijks bezig,' vervolg ik met mijn blik op Aiden gericht.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Iemand naar Nyssa?


    ( ik dacht dat Faye al was opgestaan. )


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    ( ik heb alleen Nathan over xd. )


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    (Oké, is goed. (: De iblis kennen elkaar al, misschien dat je daar wat aan hebt?)


    ( waar is ze ?)


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    (Ze is net de school weer binnen gelopen, dus waarschijnlijk zwerft ze ergens door de gangen - geen zin in les.)


    ( Hmmm, is goed. )


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Nathan Matthew Daniëls.

    Ik kom grijzend vanuit één van de kleedkamers op school. Ik moet Faye nogmaals bedanken denk ik. Ik voel me meteen weer op en top en het meisje ziet er nu uit als een 85-jarige en ziet er verouderd uit. Ze weet niet meer wat er is gebeurd en ik loop net alsof er niks aan de hand is door de gangen. Mijn blik op mijn mede mens gericht. Haar zoete energie heeft me weer voor honderd procent opgeladen en ik trek mijn jasje goed waarna ik gewoon doorloop.
    Als ik zie dat de meeste al in de klassen zitten haal ik mijn schouders op. Shakespear al vierentwintig keer gehad. Alsof er iets veranderd aan zijn dood.
    Als ik in de verte een bekend figuur zie grijns ik, maar als ik zie wie het is zucht ik. Ik had van de iblis niet zo'n goede band met iedereen, de jongens gingen wel en dan had je nog Faye, maar de meeste meisjes boeide me niet echt van de Iblis.
    Ik knikte naar Nyssa die verveeld rondliep. 'Ook lang niet gezien.' zeg ik met een lichte schorre stem die ik meteen weer helder schraap.


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Bump.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    ( Idd bump, ik begin nu aan mijn Aiden post )


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Nyssa Kalika Thorne.
    Opeens merkte ik een jonge man die mijn interesse had gewonnen, dit door middel dat hij naar me keek alsof hij nog nooit een vrouw had gezien. Door deze gedachte moest ik lichtelijk grijnzen en nam hem in me op. Een zelfverzekerde, arrogante uitstraling had hij als je het mij vraagt, alsof hij dacht dat hij alles was. Donker haar, langer dan dat ik ben, pikzwarte ogen. Waar herken ik hem van?
    Hij knikte naar mij en mijn nieuwsgierigheid werd groter, al was er ook een lichte verwardheid. Niet dat ik dat liet merken in mijn blik of uitstraling, straks kreeg je net zo’n discussie als met Nathalie en daar had ik dus echt geen zin in. “Ook lang niet gezien.” Zegt hij met een lichte schorre stem die hij daarna weer helder schraapt. Dat betekend dat ik hem moet kennen…
    Doe net alsof, Nyssa, laat niet de zwakte nog een keer merken. Ik grijnsde dus lichtelijk en stopte abrupt in mijn voetstappen om mijn hand zelfverzekerd in mijn zij te zetten en hem aan te kijken. “Alsof jou dat wat uitmaakt,” Grinnikte ik donker en krulden mijn lippen om. “Wat heb je gedaan? Je loopt met een grijns rond,” merkte ik op.