• House of Nightmares, hét nieuwe realityprogramma van het jaar. Acht mensen, vier jongens en vier meisjes, gaan het grote oude huis in om daar geconfronteerd te worden door hun grootste nachtmerries in de hoop te winnen. Wat ze niet weten is dat zodra ze het huis binnen zijn gegaan en de deur achter hun sluit, alle connectie met de buitenwereld verloren gaat. Maar dat was niet het orginele plan. De wezens die in dit oude huis wonen nemen de controle over. Nu is het een zaak van overleven geworden.


    De regels:
    - Geen ruzie OOC.
    - 16+ is toegestaan.
    - Niet moorden zonder toestemming.
    - Als je niet meer reageert, vermoorden we je karakter.
    - Alleen ik, DarkSavior en Rechazame openen nieuwe topics.
    - Geen one-liners, minimaal 5 regels. Als je dat niet doet, krijg je echt een waarschuwing.
    - Geen perfecte karakters die zich uit elke situatie kunnen redden etc.


    Rollen:

    Meisjes:
    - Dahlia Evangeline Orellana ~ Rechazame
    - Rikki Madeleine Beck ~ Assassin
    - Katherine Sarah Gray ~ Broadfields
    - Niamh Raine Pierce ~ Frey

    Jongens:
    - Matthew Freeman ~ InOblivion
    - Sal Levine ~ Kaien
    - Caleb Nathaniël Riverson ~ Sirens
    - Nathaniel Carter ~ Rizzoli

    Wezens:
    - Nightshade/Darren Shade ~ DarkSavior
    - Parthenope ~ General
    - Amartistus/Amy Jackson ~ RememberYoux
    - Ayaki ~ Ivan

    Even een kleine beschrijving van het huis:
    Het huis heeft in totaal vijf verdiepingen. De kelder, de begane grond, de eerste verdieping, de tweede verdieping en een zolder. Daarbij is er nog een achtertuin met een veranda waar je kan zitten. De tuin zelf is overwoekerd en er staat een hoge muur omheen. De achterdeur is dan ook de enige buitendeur die niet op slot is.
    De kelder is een donkere ruimte die amper verlicht word. Het is er net een doolhof met gangetjes en opgestapelde dozen. Er gaat een trap heen en bovenaan die trap zit een deur.
    Op de begane grond is alles een stuk normaler. Er is een keuken, een eetkamer, een huiskamer en een wc. In de hal is er een trap die naar boven leid. Er zijn verder geen tv's of radio's aanwezig. Ook is er geen Wi-Fi.
    Op de eerste verdieping slapen de kandidaten. Ze hebben allemaal een identieke slaapkamer met een kleine badkamer eraan. Het bevat een groot, houten bed, een kledingkast en een kaptafel. De badkamer heeft een wc en een kleine douche. Er is maar een beperkte hoeveelheid warm water.
    De tweede verdieping heeft ook allemaal kamers. Deze bevatten schilderijen, portretten, oude stoffige meubels met lakens erover heen, alles wat je je maar kan bedenken. Het is geen fijne omgeving.
    Op de zolder is geen licht en ook geen ramen. Daar kan je ook niet zien wat voor vreselijks zich daar bevind.
    Er zijn maar weinig stopcontacten in het huis. Die heb je ook niet nodig want telefoos, laptops, tablets etc. zijn dan ook niet toegestaan. Er is wel gewoon electriciteit.

    Rollentopic

    [ bericht aangepast op 26 aug 2012 - 22:36 ]


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    Ze schudde haar hoofd nadat ze haar hand op mijn knie had gelegd.
    'Nee, je kan helemaal niet wennen aan de pijn, je lichaam reageert er elke keer op om te laten weten dat het fout is, Sal,' zei ze bezorgd. Ze pakte het pilletje op en hield haar hand open voor mij. Ik bleef er naar kijken. 'Daarbij, dit helpt ook tegen infecties en koorts, dat is ook belangrijk voor jou. Straks loop je nog iets op, je weet maar nooit waar hun wapens eerst zijn geweest,' mompelde ze. Ik keek eventjes naar haar, toen weer naar het pilletje. Ik schoof wat naar achteren, trok mijn knieën op en sloeg mijn armen er om heen. Licht schudde ik mijn hoofd.
    'I-ik durf niet,' zei ik zacht. 'Straks gebeurd er iets wat niet hoort te gebeuren.. I-ik kan het niet. Ik ben te wantrouwig, dat weet ik. Mijn hoofd doet rare dingen. Hier heen gaan was slecht. Naïeve gedachten ook..'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    Toch pakt hij hem niet, hij schuift naar achteren, trekt zijn knieën op en slaat zijn armen er om heen. met zijn hoofd schud hij lichtjes en ik zucht.
    "I-ik durf niet." zegt hij zacht. "Straks gebeurd er iets wat niet hoort te gebeuren... I-ik kan het niet. Ik ben te wantrouwig, dat weet ik. Mijn hoofd doet rare dingen. Hier heen gaan was slecht. Naïeve gedachten ook." Ik schud met mijn hoofd.
    "Nee, hier heen gaan was goed, je moest daar weg, Sal." zeg ik serieus. "Maar je zei dat ik je mocht helpen, laat me dan toe. Ik heb er ook ééntje genomen, als je wilt neem ik er nog één, voor de zekerheid. Alsjeblieft, luister naar me." zeg ik smekend en zet mijn grootste, liefste en smekendste ogen op om hem te overtuigen, ik heb wel elke keer door hoe hij naar mijn ogen kijkt.


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    'Nee, hier heen gaan was goed, je moest daar weg, Sal,' zei ze serieus nadat ze haar hoofd had geschud. 'Maar je zei dat ik je mocht helpen, laat me dan toe. Ik heb er ook ééntje genomen, als je wilt neem ik er nog één, voor de zekerheid. Alsjeblieft, luister naar me,' zei ze smekend. Haar ogen waren groot, lief en smekend. Verbijsterend keek ik er naar. Ze waren zo mooi. Ik opende mijn mond een stukje en mijn adem stokte voor een moment. Had ze wel door wat zij met haar ogen aanrichtte of liet ze bewust haar ogen zo kijken? Ik slikte en keek weer even naar het smartie-achtige pilletje.
    'M-mag ik er water bij?' vroeg ik zacht. Nog nooit had ik zo iets geslikt. Rikki kon het zo door slikken, maar volgens mij gebruikt zij vaker zo iets. Zij was er aan gewend. 'Krijg ik er echt geen problemen mee? Straks zien zij het! En dan?' Mijn adem versnelde even en ik ging iets van haar afzitten. 'Slecht idee, slecht idee!'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    Hij kijkt duidelijk verbijsterd naar mijn ogen. HIj opent zijn mond maar zijn adem lijkt wel te stokken. Hij slikt even en hij kijkt naar het pilletje.
    "M-mag ik er water bij?" vraagt hij zacht. Ik knik en wil al opstaan om naar de badkamer te lopen om daar water te halen als hij weer iets zegt.
    "Krijg ik er echt geen problemen mee? Straks zien zij het! En dan?" Zijn adem versnelt en hij gaat iets van mij afzitten. "Slect idee, slecht idee!" Ik schud opnieuw met mijn hoofd.
    "Wat als ze het zien? Er kan niets gebeuren, echt niet. Je word er niet zwakker van, kijk maar naar mij!" Het gebonk is al minder ondertussen, waardoor ik gewoon kan opstaan. "Ik word er alleen maar sterker van. Weet je wat, ik blijf gewoon hier bij jou, zodat ze niets kunnen doen, goed?" Ik glimlach en ga tegen over hem staan, een licht blosje op mijn wangen en mijn handen weggestopt in mijn broekzakken. God, wat doe ik nu weer?


    Your make-up is terrible

    [Ik ga ff een aflevering kijken van kuuu nog wat..]

    Sal Levine

    Op nieuw schudde ze haar hoofd. Verbaasd keek ik haar aan. Meende ze dit?
    'Wat als ze het zien? Er kan niets gebeuren, echt niet. Je word er niet zwakker van, kijk maar naar mij!' zei ze en ze stond op. 'Ik word er alleen maar sterker van. Weet je wat, ik blijf gewoon hier bij jou, zodat ze niets kunnen doen, goed?' vroeg ze. Ze glimlachte en ging tegen over mij staan. Een lichte blos verscheen op haar wangen en haar handen had ze weggestopt in haar zakken. Ik slikte eventjes en bleef haar nog steeds verbaasd aankijken.
    'I-ik.. Ik weet het niet,' zei ik zacht. 'Kan je dat echt? straks doen ze jou wat aan! Rikki, dat kan ik niet van jou vragen!' Mijn adem was nog steeds gehaast. 'N-nee.. Ik kan het niet slikken. Ze mogen jou geen zeer doen!'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    [Haha okay, veel plezier.]

    Rikki Madeleine Beck

    Hij slikt even en kijkt mij behoorlijk verbaasd aan. Ik ben zelf ook verbaasd dat ik zoiets aanbied. Het is gewoon niets voor mij, toch doe ik het.
    "I-ik... Ik weet het niet." zegt hij zacht. "Kan je dat echt? Straks doen ze jou wat aan! Rikki, dat kan ik niet van jou vragen. N-nee... Ik kan het niet slikken. Ze mogen jou geen zeer doen." Ik blijf glimlachen en schud opnieuw mijn hoofd en ik leun een beetje naar hem toe.
    "Stiekem kan ik goed vechten, maar dat mag je niet doorvertellen." zeg ik zacht, waarna ik weer recht ga staan. "Maar ze doen mij niets aan, Sal. Want jij bent er. En jij zal gewoon sterk zijn, zoals altijd. Er zal niets gebeuren erdoor, ik beloof het je." Ik bijt een beetje op mijn lip, overtuigen en vooral liegen, zoals ik aan het begin deed over het vechten, kan ik niet goed. Ik ben geen goede leugenaar, mijn overtuigingen klinken zwak, alsof ik het zelf niet eens geloof. Maar dit keer heb ik er echt mijn best op gedaan.


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    Ze bleef glimlachen, schudde haar hoofd opnieuw en leunde een beetje naar mij toe.
    'Stiekem kan ik goed vechten, maar dat mag je niet doorvertellen,' zei ze zacht, waarna ze weer recht ging staan. 'Maar ze doen mij niets aan, Sal. Want jij bent er. En jij zal gewoon sterk zijn, zoals altijd. Er zal niets gebeuren erdoor, ik beloof het je.' Ik opende mijn mond van verbazing. Meende ze dit? Sterk.. Zoals altijd? Ik slikte en merkte dat mijn ogen vochtig begonnen te worden. Ik sloeg mijn armen weer om mijn knieën heen.
    'Dat zeg je maar,' snikte ik zachtjes. 'Ik ben niet sterk. Ik ben het tegenovergestelde. Sterke mensen hebben geen gemene gedachten. Ik heb dat wel. Ze zijn gemeen. Denkfouten. Ik ben bang.'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    Zijn mond blijft een stukje van verbazing open staan. Hij slikt, zijn ogen lijken... vochtig, zie ik dat goed? Hij slaat zijn armen om zijn knieën heen. Shit, straks heb ik hem verdrietig gemaakt. Ik ben echt niet goed met woorden, nooit geweest ook. Ik zal het op de één of andere manier ongedaan moeten maken, maakt niet uit wat ik ervoor nodig heb.
    "Dat zeg je maar." snikt hij zacht. "Ik ben niet sterk. Ik ben het tegenovergestelde. Sterke mensen hebben geen gemene gedachten. Ik heb dat wel. Ze zijn gemeen. Denkfouten. Ik ben bang." Mijn mondhoeken trekken omlaag uit de glimlach en ik ga weer op het bed zitten, dichtbij hem.
    "Je hebt geen gemene gedachten. Misschien is het wel een fout, maar niet gemeen, Sal. Het is ook niet jouw schuld." zeg ik zacht. "Maar ik meende het wel, voor mij ben je sterk." Ik speel even met mijn vingers voordat ik het lef heb om verder naar hem toe te schuiven en mijn armen zo voorzichtig mogelijk om hem heen te slaan en hem zacht tegen mij aan te drukken. Alles zo voorzichtig mogelijk voor zijn schouder.


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    Haar glimlach verdween en ze ging dichtbij mij zitten.
    'Je hebt geen gemene gedachten. Misschien is het wel een fout, maar niet gemeen, Sal. Het is ook niet jouw schuld,' zei ze zacht. Beetje vanuit mijn ooghoek keek ik haar aan. 'Maar ik meende het wel, voor mij ben je sterk.' Ik knipperde een paar keer met mijn ogen en keek toe hoe ze met haar vingers speelde. Ze deed alles voorzichtig. Hoe ze naar mij toe schoof, haar armen om mij heen sloeg en mij tegen zich aan druk. Ik hapte even naar adem. Dat was de druppel. De tranen voelde ik stromen. Ik verborg mijn gezicht in haar en snikte. Mijn schouders schokten mee. Volwassen.. Janken als een klein kind. Haar aanraking was apart. Lief, zacht.. Iets wat onwerkelijk leek, maar toch bestond het. Het was gemeend, vertederd. Ik vergat de pijn voor een moment, kwam los uit mijn houding en drukte mijzelf wat tegen haar aan.
    'Het spijt mij zo!' snikte ik tegen haar kleding aan.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    Hij hapt even naar adem en ik hoor hoe hij begint te huilen. Hij verbergt zijn gezicht in mij en snikt, met schokkende schouders. Ik sta er even van versteld, ik had eerder verwacht dat hij me zou wegduwen, bang zou zijn. Hij komt los uit zijn houding en drukt zichzelf wat beter tegen mij aan.
    "Het spijt mij zo." snikt hij. Ik weet niet zo heel goed hoe ik hier op moet reageren, dus til ik mijn arm iets op zodat ik over de achterkant van zijn hoofd kan aaien, het lijkt me een troostend gebaar. Zacht streel ik door zijn haar heen.
    "Wat spijt jou nou? Er is niets jouw schuld, dat zei ik net al." zeg ik zacht. Ik laat mijn hoofd een klein beetje tegen hem aanleunen, het zit lekker. Ik weet nog altijd niet wat ik moet doen dus maak ik gewoon sussende geluidjes, die troostende geluiden die mijn moeder vroeger ook maakte als ik in paniek raakte of erg moest huilen.


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    Ik voelde haar hand over mijn achterhoofd aaien. Ze streelde met haar hand zacht door mijn haren.. Waarom deed ze dat? Was dat normaal?
    'Wat spijt jou nou? Er is niets jouw schuld, dat zei ik net al,' zei ze zacht en ze let haar hoofd tegen die van mij aanleunen. Ik snikte licht. Sussende geluidjes hoorde ik bij haar vandaan komen. Mijn schouders schokte nog steeds, al wou ik liever dat ze dat niet deden.
    'Wat doe je?' vroeg ik snikkend verbaasd. Het werd wat gedempt doordat mijn gezicht tegen haar aan was gedrukt. 'Het aaien.. De geluiden.. Waarom?' Ik beet eventjes op mijn lip, vroeg ik nu niet iets heel raars?


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    Zijn schouders blijven schokken en hij snikt nog maar lichtjes.
    "Wat doe je?" vraagt hij snikkend maar verbaasd. "Het aaien... De gluiden... Waarom?" Ik bijt even op mijn lip terwijl ik nadenk over een antwoord.
    "Ik... ik denk dat je zo iemand hoort te troosten. Zo doen mensen het altijd, dat probeer ik nu." antwoord ik zacht. "Helpt het? Wil je het eigenlijk wel? Anders stop ik weer hoor, geen probleem." vervolg ik snel. Misschien word het wel alleen maar erger onder mijn aanrakingen, of voelt hij zich super ongemakkelijk.


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    'Ik... ik denk dat je zo iemand hoort te troosten. Zo doen mensen het altijd, dat probeer ik nu,' antwoordde ze zacht. Ik fronste weer iets, maar stopte daar al gauw weer mee. Troosten voelde wel fijn.
    'Helpt het? Wil je het eigenlijk wel? Anders stop ik weer hoor, geen probleem,' vervolgde ze snel. Ik schudde vlug mijn hoofd en sloeg mijn armen om haar heen. Ze mocht nu niet weggaan.
    'Nee!' zei ik vlug in haar kleding. 'Blijf,' vervolgde ik zachtjes. Doordat ik mijn armen om haar heen sloeg werd ik er aan herinnerd aan mijn schouder en dacht toen gelijk aan net.. 'Rikki?' begon ik zachtjes. 'Kan je bij mijn schouder kijken?'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    Hij schud vlug met zijn hoofd en slaat zijn armen om mij heen, nee dus.
    "Nee!" zegt hij vlug in mijn kleding. "Blijf." vervolgt hij zachtjes.
    "Natuurlijk, ik blijf." zeg ik snel maar verbaasd. Plotseling hoop ik maar dat ik niet stink of iets anders ongemakkelijks. Dan zou ik me echt doodschamen.
    "Rikki?" begint hij dan zacht. "Kan je bij mijn schouder kijken?" Ik frons en maak me een beetje los van hem, waarna ik hem gepijnigd aankijk, omdat ik bang ben dat ik hem ergens pijn mee heb gedaan, onbewust. Shit hé, ik deed nog wel zo voorzichtig!
    "Eh ja. Heb je weer pijn?" vraag ik zacht, terwijl ik al de zijkant van zijn shirt bij zijn nek opzij trek. Alles uitdoen om te zien dat er niets aan de hand is zou pas nutteloos zijn. Als ik het verband zie, is het helemaal rood geworden en ik trek wit weg.


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    Ze maakte zich een beetje van mij los en keek mij gepijnigd aan. Ik bleef haar aankijken.
    'Eh ja. Heb je weer pijn?' vroeg ze zacht, terwijl ze de zijkanten van mijn shirt bij mijn nek opzij trok. Ik keek niet, ik liet haar kijken. Haar gezicht trok wit weg, waardoor ik eigenlijk al kon weten dat het scheurende gevoel van net niet gek was en er iets verkeerds was. Ik kroop naar achteren en keek haar toen verontschuldigend aan.
    'Sorry,' zei ik zacht. 'Sorry dat je moest kijken van mij. Sorry.'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you