• House of Nightmares, hét nieuwe realityprogramma van het jaar. Acht mensen, vier jongens en vier meisjes, gaan het grote oude huis in om daar geconfronteerd te worden door hun grootste nachtmerries in de hoop te winnen. Wat ze niet weten is dat zodra ze het huis binnen zijn gegaan en de deur achter hun sluit, alle connectie met de buitenwereld verloren gaat. Maar dat was niet het orginele plan. De wezens die in dit oude huis wonen nemen de controle over. Nu is het een zaak van overleven geworden.


    De regels:
    - Geen ruzie OOC.
    - 16+ is toegestaan.
    - Niet moorden zonder toestemming.
    - Als je niet meer reageert, vermoorden we je karakter.
    - Alleen ik, DarkSavior en Rechazame openen nieuwe topics.
    - Geen one-liners, minimaal 5 regels. Als je dat niet doet, krijg je echt een waarschuwing.
    - Geen perfecte karakters die zich uit elke situatie kunnen redden etc.


    Rollen:

    Meisjes:
    - Dahlia Evangeline Orellana ~ Rechazame
    - Rikki Madeleine Beck ~ Assassin
    - Katherine Sarah Gray ~ Broadfields
    - Niamh Raine Pierce ~ Frey

    Jongens:
    - Matthew Freeman ~ InOblivion
    - Sal Levine ~ Kaien
    - Caleb Nathaniël Riverson ~ Sirens
    - Nathaniel Carter ~ Rizzoli

    Wezens:
    - Nightshade/Darren Shade ~ DarkSavior
    - Parthenope ~ General
    - Amartistus/Amy Jackson ~ RememberYoux
    - Ayaki ~ Ivan

    Even een kleine beschrijving van het huis:
    Het huis heeft in totaal vijf verdiepingen. De kelder, de begane grond, de eerste verdieping, de tweede verdieping en een zolder. Daarbij is er nog een achtertuin met een veranda waar je kan zitten. De tuin zelf is overwoekerd en er staat een hoge muur omheen. De achterdeur is dan ook de enige buitendeur die niet op slot is.
    De kelder is een donkere ruimte die amper verlicht word. Het is er net een doolhof met gangetjes en opgestapelde dozen. Er gaat een trap heen en bovenaan die trap zit een deur.
    Op de begane grond is alles een stuk normaler. Er is een keuken, een eetkamer, een huiskamer en een wc. In de hal is er een trap die naar boven leid. Er zijn verder geen tv's of radio's aanwezig. Ook is er geen Wi-Fi.
    Op de eerste verdieping slapen de kandidaten. Ze hebben allemaal een identieke slaapkamer met een kleine badkamer eraan. Het bevat een groot, houten bed, een kledingkast en een kaptafel. De badkamer heeft een wc en een kleine douche. Er is maar een beperkte hoeveelheid warm water.
    De tweede verdieping heeft ook allemaal kamers. Deze bevatten schilderijen, portretten, oude stoffige meubels met lakens erover heen, alles wat je je maar kan bedenken. Het is geen fijne omgeving.
    Op de zolder is geen licht en ook geen ramen. Daar kan je ook niet zien wat voor vreselijks zich daar bevind.
    Er zijn maar weinig stopcontacten in het huis. Die heb je ook niet nodig want telefoos, laptops, tablets etc. zijn dan ook niet toegestaan. Er is wel gewoon electriciteit.

    Rollentopic

    [ bericht aangepast op 26 aug 2012 - 22:36 ]


    Your make-up is terrible

    Rikki Madeleine Beck

    "Bang voor jou?" vraagt hij en hij fronst iets. "Nee... Wacht... Moet dat?" vraagt hij en hij schuift naar achter. Mijn ogen worden nog groter, als dat al mogelijk is. Straks vallen ze nog uit hun kassen.
    "W-wat ga je doen?" Hij klinkt nog angstiger. Ik slik eens en schud snel mijn hoofd. Ik kan niet bedenken hoe ik, een fragiel en klein meisje, nog niet te spreken van mijn verlegenheid en zenuwen, hem ooit bang kan maken. Ik blijf staan waar ik sta om het niet nog erger te maken.
    "Ik ga niets doen, natuurlijk niet!" piep ik hoog. "Ik dacht alleen dat je me riep. Of was jij dat helemaal?" Nu pas frons ik ook omdat ik bang ben dat hij nu degene is die mij iets aan gaat doen, zodra ik besef dat het misschien niet eens Sal is en het een list kan zijn.


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    Ze deed wat en schudde snel haar hoofd. Haar ogen waren nog groter geworden. Onmenselijk leek het haast.
    'Ik ga niets doen, natuurlijk niet!' piepte ze hoog. Ik was blij dat ze daar bleef staan. Ik geloofde het niet helemaal. 'Ik dacht alleen dat je me riep. Of was jij dat helemaal?' vroeg ze en ze fronste. Ik knikte, maar durfde nog niet normaal te gaan zitten.
    'J-ja.. Ja dat was ik,' zei ik aarzelend. 'Die pillen zijn van jou, toch? Waarom legde je ze neer. Ik bezorg je al geen last, waarom bracht je ze als nog?'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    Hij knikt, ik weet nog niet of ik er wel blij mee ben, ik vertrouw het niet.
    "J-ja... Ja dat was ik." zegt hij aarzelend. "Die pillen zijn van jou, toch? Waarom legde je ze neer. Ik bezorg je al geen last, waarom bracht je ze als nog?" Ik knijp mijn ogen tot spleetjes, zodat ik niet meer het gevoel heb dat ze uit mijn kassen rollen.
    "Die zijn van mij ja. Ik wil niet dat je pijn hebt..." zeg ik langzaam terwijl ik na probeer te denken. "Als je ze niet wilt, moet je het zelf weten. Ik vind niet dat je me tot last bent." Ik ben het niet gewend om zulke bottige dingen te zeggen waardoor het er alsnog op een zachte en lieve toon uitkomt.


    Your make-up is terrible

    RememberYoux schreef:
    [mag ik reageren op Ayaki ?]

    Of course ;]


    No growth of the heart is ever a waste

    Sal Levine

    'Die zijn van mij ja. Ik wil niet dat je pijn hebt...' zei ze langzaam terwijl ze leek na te denken. Ze had haar ogen daarvoor tot spleetjes geknepen. Weg blauwe ogen vol emoties. 'Als je ze niet wilt, moet je het zelf weten. Ik vind niet dat je me tot last bent.' Al haar woorden waren bot, maar het kwam eruit op een zachte, lieve toon eruit. Waren haar woorden ook bot bedoeld? Of werkte haar stem gewoon niet mee? Ik deed mijn hoofd iets schuin.
    'Moet jij ze zelf niet?' vroeg ik aan haar. Een beetje normaler kon ik zitten. De pijn in mijn schouder negeerde ik. Zo net zat ik in een niet al te handige houding. 'Ik red het wel Rikki. Ik ben zo onderhand wel gewend aan wat pijn. Hou ze maar.' Ik pakte de pillen en stak mijn hand uit naar Rikki.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    "Moet jij ze zelf niet?" vraagt hij nadat hij zijn hoofd iets schuin heeft gehouden en hij gaat weer normaler zitten. "Ik red het wel Rikki. Ik ben zo onderhand wel gewend aan wat pijn. Hou ze maar." Hij pakt de pillen en steekt zijn hand uit naar mij. Ik kijk ernaar maar loop er niet op af om ze te pakken.
    "Ik heb ze niet nodig, ik heb er nog meer en het was alleen maar voor de zekerheid, voor een noodgeval. Dit is zo'n noodgeval waar ik ze voor heb meegenomen vind ik." vertel ik hem serieus. "Dat je gewend bent aan pijn betekent niet dat je er maar niets aan moet doen. Niemand zou eraan moeten wennen. Ze zijn voor jou, Sal. Ik wil ze niet terug."


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    'Ik heb ze niet nodig, ik heb er nog meer en het was alleen maar voor de zekerheid, voor een noodgeval. Dit is zo'n noodgeval waar ik ze voor heb meegenomen vind ik,' zei ze op een serieuze toon. Ik bleef nog even zitten met mijn arm uitgestoken naar haar. Misschien kwam ze zo.. 'Dat je gewend bent aan pijn betekent niet dat je er maar niets aan moet doen. Niemand zou eraan moeten wennen. Ze zijn voor jou, Sal. Ik wil ze niet terug.' Nee. Ze kwam niet verder. Verslagen liet ik mijn arm zakken.
    'Ik gebruik ze niet,' zei ik zacht. Ik begon te plukken aan het verband. Zou ze dan wel komen? Misschien.. 'Ik moet er aan gewend raken, anders doet het zeerder en zeerder.'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    Uiteindelijk laat hij dan toch zijn arm verslagen zakken.
    "Ik gebruik ze niet." zegt hij zacht en hij plukt aan zijn verband. Ik moet de neiging om er iets van te zeggen of hem te laten stoppen enorm tegenhouden.
    "Ik moet er aan gewend raken, anders doet het zeerder en zeerder." Triest kijk ik hem aan en schud ik lichtjes met mijn hoofd. Dit is toch niet normaal meer?
    "Dat hoeft helemaal niet. Je hoeft geen pijn te leiden, maak die keuze gewoon." zeg ik zacht. "Zie maar wat je ermee doet. Ik zou het fijn vinden als je er iets mee doet." Met die woorden draai ik me om en loop ik terug naar mijn kamer. Op de één of andere manier kan ik het niet aan, toekijken hoe hij zijn pijn aanvaard zonder er tegen te vechten.


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    'Dat hoeft helemaal niet. Je hoeft geen pijn te leiden, maak die keuze gewoon,' zei ze zacht. Ik schudde lichtjes mijn hoofd. 'Zie maar wat je ermee doet. Ik zou het fijn vinden als je er iets mee doet.' Met die woorden hoorde ik haar voetstappen. Ik keek op, ze liep weg. Zelfs het plukken hielp niet..
    'Ga nou niet weg!' riep ik naar haar en sloeg daarna gelijk mijn hand voor mijn mond. Riep ik dat nu zo maar? Verbaasd keek ik naar voren. Zou ze komen en als ze komt.. Wat dan? Ik slikte. Dit was abnormaal.. Ik strompelde van het bed en rende de badkamer in. Ik wou dat ze kwam, maar was dat niet raar?


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    "Ga nou niet weg!" hoor ik als ik halverwege de gang ben. Ik blijf gelijk stof stijf staan. Wilt hij niet dat ik wegga? Of komt het gewoon omdat hij wilt dat ik die stomme roze pilletjes terug neem? Ik weet het niet, maar ik ben bang dat ik iets veroorzaakt heb. Ik heb zoveel medelijden met die jongen, ik weet niet wat ik ermee moet. Hij is te eigenwijs om er iets aan te doen. Uiteindelijk draai ik me toch om en loop ik met stramme passen terug. Als ik in zijn kamer kijk is hij er niet. Wat vreemd, waar is hij dan?
    "Sal?" zeg ik zacht. Ik moet toch wel weten waar hij is, straks is er iets... Ik kan mezelf wel voor mijn hoofd slaan met de eeuwige rampscenario's die zich al snel afspelen in mijn hoofd. Natuurlijk is er niets aan de hand, Sal weet ook wel beter dan dat. Ik moet gewoon wachten tot hij antwoord.


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    Ze kwam terug, ik wist het.. Ze luisterde, het was eng.
    'Sal?' hoorde ik haar stem zacht. Ik slikte, keek om mij heen. Niets.. Ik beet op mijn lip.
    'H-hier,' zei ik. Idioot! Waarom? Je kan nergens heen! Ze doet je wat! Ik hapte naar adem en ging steeds verder naar achteren. Misschien hoorde zij mij niet. Ik zuchtte, natuurlijk hoorde zij mij wel. Het is hier nogal gehorig naar mijn gevoel.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    "H-hier." Het duurde even voordat hij het zei, een stamelend antwoord. Het duurt ook even voordat ik besef dat het uit de badkamer komt. De deur staat nog open. Ik frons en loop met dezelfde stramme, kleine passen richting de badkamer. Even ben ik bang, is het een truc? Ik schud mijn hoofd en beslis van niet, niemand kan dit zo goed nadoen. Ik knipper even en zie dan dat hij helemaal aan de andere kant staat. Ik blijf in de deuropening.
    "Wat is er?" vraag ik zacht. "Waarom moet ik niet weg? Ik wil ze echt niet terug."


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    Ze verscheen in de deur opening. Ze knipperde een paar keer.
    'Wat is er?' vroeg ze zacht. Ze bleef staan. Wist ze niet wat er aan de hand was? 'Waarom moet ik niet weg? Ik wil ze echt niet terug.' Ik schudde licht, deed een stap naar voren. Gelijk deed ik weer een paar naar achteren, kwam tegen de muur aan en gromde binnensmonds door de pijn.
    'Dat is het niet,' zei ik op een haperige manier. 'Ik word gek,' mompelde ik. Verbaasd om het feit dat ik het nu gewoon net hard op zei. 'I-ik.. Vergeet wat ik zei..'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    Hij schud licht met zijn hoofd, alsof het daar niet om gaat. Hij doet een stap naar voren maar gelijk nog meer naar achter. Als hij de muur raakt, hoor ik hem binnensmonds grommen.
    "Dat is het niet." zegt hij haperig. "Ik word gek." mompelt hij. Ik kijk hem verbaasd aan. Mijn ogen schieten weer geheel open, groot en onbegrijpelijk.
    "I-ik... Vergeet wat ik zei..." Ik schud gelijk mijn hoofd en kijk hem wat wanhopig aan terwijl ik een stap naar voren doe en weer terug, omdat ik weet dat hij blijkbaar zo op mijn reageert.
    "Heb ik iets fout gedaan dan? Waarom word je gek? Wat is er aan de hand?" vraag ik op een smekende toon, omdat ik het niet snap en ik wil dat hij het uitlegt, niet dat hij het terugneemt. Mijn onderlip trilt zacht en ik bijt er op.


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    Gelijk schudde ze haar hoofd, deed een stap naar voren en weer terug. Ik hapte naar adem. Ze moest dichterbij! Maar ook zo ver mogelijk weg. Ik hapte weer naar adem.
    'Heb ik iets fout gedaan dan? Waarom word je gek? Wat is er aan de hand?' vroeg ze op een smekende toon. Haar onderlip trilde, ze beet erop. Ging ze huilen? Ik slikte, voelde mijn benen trillen en schudde lichtjes mijn hoofd.
    'Niks fout.. niks fout,' stammelde ik. Ik tikte zachtjes tegen mijn hoofd. 'Daar fout. Denk fout.' Ik zuchtte en liet mijn arm weer zakken. Slierten haar hingen voor mijn ogen. Nat door het zweet. Ik slikte weer.
    'Elk moment kan jij iets gaan doen. Jij wilt mij pillen geven die de pijn verzwakt, waardoor ik er niet mee leer omgaan,' zei ik haar te laten zien welk denk fout. 'Wanneer het klaar is, dan sla jij je slag. Net zoals papa, Ayaki, Amy. Ben jij de volgende?'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you