• House of Nightmares, hét nieuwe realityprogramma van het jaar. Acht mensen, vier jongens en vier meisjes, gaan het grote oude huis in om daar geconfronteerd te worden door hun grootste nachtmerries in de hoop te winnen. Wat ze niet weten is dat zodra ze het huis binnen zijn gegaan en de deur achter hun sluit, alle connectie met de buitenwereld verloren gaat. Maar dat was niet het orginele plan. De wezens die in dit oude huis wonen nemen de controle over. Nu is het een zaak van overleven geworden.


    De regels:
    - Geen ruzie OOC.
    - 16+ is toegestaan.
    - Niet moorden zonder toestemming.
    - Als je niet meer reageert, vermoorden we je karakter.
    - Alleen ik, DarkSavior en Rechazame openen nieuwe topics.
    - Geen one-liners, minimaal 5 regels. Als je dat niet doet, krijg je echt een waarschuwing.
    - Geen perfecte karakters die zich uit elke situatie kunnen redden etc.


    Rollen:

    Meisjes:
    - Dahlia Evangeline Orellana ~ Rechazame
    - Rikki Madeleine Beck ~ Assassin
    - Katherine Sarah Gray ~ Broadfields
    - Niamh Raine Pierce ~ Frey

    Jongens:
    - Matthew Freeman ~ InOblivion
    - Sal Levine ~ Kaien
    - Caleb Nathaniël Riverson ~ Sirens
    - Nathaniel Carter ~ Rizzoli

    Wezens:
    - Nightshade/Darren Shade ~ DarkSavior
    - Parthenope ~ General
    - Amartistus/Amy Jackson ~ RememberYoux
    - Ayaki ~ Ivan

    Even een kleine beschrijving van het huis:
    Het huis heeft in totaal vijf verdiepingen. De kelder, de begane grond, de eerste verdieping, de tweede verdieping en een zolder. Daarbij is er nog een achtertuin met een veranda waar je kan zitten. De tuin zelf is overwoekerd en er staat een hoge muur omheen. De achterdeur is dan ook de enige buitendeur die niet op slot is.
    De kelder is een donkere ruimte die amper verlicht word. Het is er net een doolhof met gangetjes en opgestapelde dozen. Er gaat een trap heen en bovenaan die trap zit een deur.
    Op de begane grond is alles een stuk normaler. Er is een keuken, een eetkamer, een huiskamer en een wc. In de hal is er een trap die naar boven leid. Er zijn verder geen tv's of radio's aanwezig. Ook is er geen Wi-Fi.
    Op de eerste verdieping slapen de kandidaten. Ze hebben allemaal een identieke slaapkamer met een kleine badkamer eraan. Het bevat een groot, houten bed, een kledingkast en een kaptafel. De badkamer heeft een wc en een kleine douche. Er is maar een beperkte hoeveelheid warm water.
    De tweede verdieping heeft ook allemaal kamers. Deze bevatten schilderijen, portretten, oude stoffige meubels met lakens erover heen, alles wat je je maar kan bedenken. Het is geen fijne omgeving.
    Op de zolder is geen licht en ook geen ramen. Daar kan je ook niet zien wat voor vreselijks zich daar bevind.
    Er zijn maar weinig stopcontacten in het huis. Die heb je ook niet nodig want telefoos, laptops, tablets etc. zijn dan ook niet toegestaan. Er is wel gewoon electriciteit.

    Rollentopic

    [ bericht aangepast op 26 aug 2012 - 22:36 ]


    Your make-up is terrible

    Ayaki.

    Als ik haar weerzin tegen Nightshades hand op haar schouder volg, neem ik afstand van haar. Ik ging te ver. Het scheelde zo verdomd weinig.. zo weinig of ik had mijn tanden in haar hals gezet. Ik moet in het vervolg voorzichtiger zijn, besluit ik als ik naar de koelkast kijk, waar een zacht geluidje vandaan komt. Het apparaat is al oud.
    'Jullie hebben iets gedaan... Ayaki, h-hij..' Mijn blik glijdt weer terug naar Niamh.
    'Hij kwam steeds dichterbij.' Ik buig nogmaals.
    'Ik was verward, ik had dit niet moeten doen. Ik heb u op een onpasselijke manier aangeraakt net. Ik.. ik weet niet wat me bezielde. Het zal niet meer gebeuren.' Leugens. Ik weet heel goed wat me bezielde. Haar bloed, haar lichaamsgeur.. dat bezielde me! Die dwingende lust naar bloed en de geestelijke uitputting na het oefenen met die illusie heeft mijn wilskracht zwakker gemaakt. Goddank dat ik nog net geen grove fouten heb gemaakt, anders mocht ik me gaan verantwoorden voor Nightshade. Ik heb nu nog de mogelijkheid om het af te schuiven op een ondoordachte actie van intimiteit, maar zodra ik met mijn tanden in haar nek zit, dat zalige bloed op te zuigen, is er geen weg terug. Bloed.. hou op met eraan te denken, Ayaki.
    'Maar als u.. doelt op wat er voorheen gebeurde...' Ik schenk haar mijn meest bezorgde, warme onschuldige glimlach waarmee ik op de proppen kan komen. 'Wellicht ben ik toen te dichtbij gekomen, ik.. om eerlijk te zijn ben ik niet heel goed bekend met de zeden omdat ik daarin niet goed onderwezen ben, maar u had zich bezeerd en we maakten ons zorgen.' Alles, alles lieg ik feilloos. Ik voel Nightshades ogen bijna in mijn rug prikken als ik de scherven opruim en de doek weggooi.
    Vreemd genoeg heb ik verrassend weinig moeite met in het bijzijn van een sterveling liegen, ik heb immers honderden jaren niets anders gedaan. Maar in het bijzijn van Nightshade.. het lukt niet, al zou ik willen. Op een vreemde manier kijk ik tegen hem op, bewonder hem en heb tegelijkertijd angst voor hem. Is dat.. wat een god voor een mens inhoudt?


    No growth of the heart is ever a waste

    [Oeeeeh! I like it. Uuuhm, Niamh wil jij eerst of? Geen idee wat ik kan toevoegen.]


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    (Hm. Ik wachtte eigenlijk op jou, maar als je niets weet, schrijf ik wel wat?)


    [Hmm, doe jij maar.]


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Niamh Raine Pierce.
    Ayaki’s blik glijdt naar mij, nogmaals buigt hij. “Ik was verward, ik had dit niet moeten doen. Ik heb u op een onpasselijke manier aangeraakt net. Ik… ik weet niet wat me bezielde. Het zal niet meer gebeuren.” Ik knipper een paar keer met mijn ogen, ik heb geen idee of ik hem moet geloven of niet dus haal ik kort mijn schouders even op.
    Hierna was ik kort in gedachten verzonken en wendde mijn blik van hen beiden af, maar toen ik Ayaki zijn stem echter weer hoorde, keek ik langzaam naar hem op. “Maar als u… doelt op wat er voorheen gebeurde…” Er kwam een bezorgde, warme onschuldige glimlach op zijn gezicht, maar ik vroeg me af waar hij aan dacht. Het leek alsof hij het echt meende, dus probeerde ik hem een kans te geven door hem verder uit te laten praten.
    “Wellicht ben ik toen te dichtbij gekomen, ik… om eerlijk te zijn ben ik niet heel goed bekend met de zeden omdat ik daarin niet goed onderwezen ben, maar u had zich bezeerd en we maakten ons zorgen.” Ik sla mijn ogen weer neer, merk niet hoe Darren en Ayaki kijken en eerlijk gezegd maakt het me nu ook niet zoveel uit. Ik weet gewoonweg niet meer wat ik ervan moet denken, dus laat ik het maar. Ayaki leek het te menen, dat zei iets, toch?
    “Het is goed,” Ik schudde mijn hoofd tegelijkertijd terwijl ik op stond, ik was gewoonweg langzaam gek aan het worden. Dit was niet echt, misschien zou het helpen iets tot rust in haar gedachten te komen als ze wat op haar viool zou spelen. Ze had echt van alles meegebracht hiernaartoe. “Ik eh, ga maar eens.” Verzuchtte ik, buig onbewust richting Ayaki en Darren en draai me dan om, om weg te lopen.

    (Ik wist niets.. 8D)


    [Ik eerst Ivan of jij eerst. Zeg het maar, dan heb je nog de kans om iets te doen.]


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Tsja ik zou niet weten wat te doen eigenlijk. Ik ben op 't moment niet bijster.. creatief ofzo.


    No growth of the heart is ever a waste

    Sal Levine

    Ik voelde mij zelf langzaam ademen. Een licht irriterend gevoel voelde ik nog bij mijn schouder en hand, maar het was te negeren. Gepraat hoorde ik, maar niet hard genoeg. Pas wanneer ik vernam dat iemand mijn hand vast pakte schrok ik wakker.
    'Kom, dan gaan we terug naar de slaapkamer voor ons logeerpartijtje, weet je nog?' vroeg ze en trok toen zacht aan mijn arm. Geschrokken trok ik mijn arm terug en keek haar eventjes verbaasd aan. Het duurde even voordat haar woorden tot mij doordrong. Lichtjes bloosde ik en knikte toen lichtjes. Haar hand pakte ik beet als een vage verontschuldiging en stond toen op. Zachtjes wreef ik in mijn oog terwijl ik begon te gapen.
    'Eerst nog langs de keuken,' zei ik zacht. 'Was ik lang weg?'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    Hij is wakker geschrokken en trekt nog meer geschrokken zijn arm terug. Mij kijkt hij verbaasd aan en ik wacht geduldig af. Hij bloost lichtjes en knikt dan een beetje. Hij pakt mijn hand vast als verontschuldiging en staat ook op. Hij wrijft in zijn oog en gaapt.
    "Eerst nog langs de keuken." zegt hij zacht. "Was ik lang weg?" vraagt hij en ik haal mijn schouders een beetje op. Ik knijp zacht in zijn hand voor ik die los laat.
    "Weet ik niet, ik zag je net pas. Ik liep tussen de boeken." antwoord ik. "Ja, naar de keuken. Verband. Ga jij anders naar bed, dan haal ik het wel, voordat je in slaap valt op de trap." plaag ik hem een beetje.


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    Haar schouders haalde ze een beetje op en kneep toen zacht in mijn hand voordat ze hem los liet. Eventjes had ik haar hand nog vast, maar liet hem dan ook uiteindelijk los.
    'Weet ik niet, ik zag je net pas. Ik liep tussen de boeken,' antwoordde ze. 'Ja, naar de keuken. Verband. Ga jij anders naar bed, dan haal ik het wel, voordat je in slaap valt op de trap,' plaagde ze mij. Ik lachte zachtjes, schudde lichtjes mijn hoofd en begon richting de deur te lopen.
    'Ik val niet in slaap,' zei ik met een klein lachje. 'Ik kan gerust meelopen. Ik kan heel goed mee met verband halen. Het is niet dat ik helemaal niets kan.. Ik ben niet totaal afhankelijk van een ander.'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Nightshade

    Ze sloeg haar ogen neer. Volgens slikte ze onze leugen. Ik hoopte het met heel mijn hart, want ik had niet echt zin om nog meer moeite te doen voor een mens. Als het door zou gaan zou ik haar of vermoorden of veranderen. Hypnose zou toch uiteindelijk alleen maar voor meer problemen zorgen. Behalve als ik het perfect doe en dat is nog best moeilijk.
    "Het is goed." zei ze uiteindelijk en schudde haar hoofd. Ondertussen stond ze op. Ik keek haar aan terwijl ze op stond en keek bezorgd naar haar.
    "Ik eh, ga maar eens." verzuchtte ze en ze boog naar ons. Daarna draaide ze zich om. Kon ik haar nu wel laten gaan? Zou ze nu niet alleen maar gevaarlijker zijn? Als ze Rikki of Sal tegenkomt dan heb ik een probleem. Dan zouden ze alle drie iets vermoeden en dat kan ik ook niet gebruiken. 'Godver!' schold ik bij mezelf en keek toen naar Ayaki. "Wat nu?" gebaarde ik naar hem. Ik wist gewoon even niet wat ik moest doen en had zijn hulp nodig. Op sommige momenten kon je niet alles alleen doen en dit was er een van.

    "Help me..." kwam er gorgelend uit zijn mond. Hulpeloos stond ik in de hoek van de kamer en keek naar mijn meester. Hoe hij daar lag, zo kwetsbaar. Hoe moest ik hem helpen? Ik kon hem niet helpen, hij was in zijn hart gestoken. Ik kon hem niet helpen, hij zou sterven. Langzaam liep ik naar hem toe, stap voor stap, telkens dichterbij. Ik knielde naast hem neer en begon zijn haren te aaien. "Slaap wel, Meester." zei ik tegen hem. Hij bewoog nu amper en zijn ademhaling was gehaast en ongecontroleerd. Ik pakte zijn gezicht vast en liet hem in mijn ogen kijken. Dit zou mijn geschenk zijn, het laatste wat ik zou doen voordat hij sterft. "Slaap." zei ik dwingend met een stem zo zacht als de wind in de lente, "Slaap meester." Hij sloot langzaam zijn ogen en voor ik het wist was hij in slaap gevallen. Het duurde niet lang voordat zijn hart stopte met pompen en de stroom bloed die uit de wond kwam stopte. "Vaarwel..." zei ik zachtjes waarna ik zijn gezicht los liet en opstond. "Vaarwel Meester."

    Ik schudde heftig mijn hoofd, wat was dat nou weer geweest? Waarom had ik nu een flashback, dat was nu echt niet handig.

    [ bericht aangepast op 12 sep 2012 - 18:59 ]


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Rikki Madeleine Beck

    Hij lacht zacht, schud lichtjes met zijn hoofd en begint richting de deur te lopen. Ik kijk hem na en volg hem dan snel naar de deur toe.
    "Ik val niet in slaap." zegt hij met een klein lachje. "Ik kan gerust meelopen. Ik kan heel goed mee met verband halen. Het is niet dat ik helemaal niets kan.. Ik ben niet totaal afhankelijk van een ander."
    "Nee, natuurlijk kan je het zelf wel! Maar je bent zo moe... Je viel in slaap." zeg ik snel en ik open de deur voor ons. "Laten we dan maar naar beneden gaan. Ik glimlach en stap de deur door waarna ik naar de trap begin te lopen, in stilte. De trap af, naar beneden. De gang door, de hal door. Naar de keuken. Waar we plots oog in oog staan met drie mensen, een meisje met goudblonde krullen, een kind en Darren.


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    'Nee, natuurlijk kan je het zelf wel! Maar je bent zo moe... Je viel in slaap,' zei ze snel en ik haalde mijn schouders op. 'Laten we dan maar naar beneden gaan,' zei ze en ze ging voor mij aan. Ik volgde haar naar de keuken. De weg ernaar toe herinnerde ik me niet zo heel helder meer. Verstijfd bleef ik staan toen ik mensen zag in de keuken. Darren, Ayaki en een vreemd meisje. Verbaasd en geschokt keek ik naar de mensen, terwijl ik met mijn arm wat haperig naar Rikki toe bewoog. Er waren dus nog mensen die niet sliepen.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Ayaki.

    Mijn ogen glijden naar Niamh die aanstalten maakt om de ruimte te verlaten.
    'Nogmaals mijn excuses,' fluister ik.
    Op dat moment flitsen Nightshades ogen naar mij toe. Zijn blik laat een siddering door me heen vliegen. Zijn ogen blijven op Niamh's rug rusten en op het moment dat ik hem met mijn ogen wil gebaren wat ik moet gaan doen, is er een vreemde, wat glazige expressie op zijn gezicht verschenen. Alsof hij.. niet in staat is helder te denken. Ik bijt op de binnenkant van mijn lip en sluit de ogen even om na te denken. Alles hangt van mij af. Maar wat verwacht Nightshade dat ik doe? Wat verwacht ik zelf te kunnen? Alleen al in deze ruimte verblijven met haar was een ware helletocht en het scheelde zo weinig of ze had niet meer geleefd. Ik zal moeten improviseren en de hypnose voor later moeten gebruiken, als het echt misloopt.
    Zwijgend trippel ik naar Niamh toe. Op het moment dat ik wat wil zeggen, kruisen mijn ogen die van twee anderen. Ook mensen. Mijn ogen verwijden zich kort en ik neem afstand. Nee.. dit is niet goed. Teveel mensen hier. Wat moet ik doen? Dit gaat niet lang goed, ze zijn te dichtbij. Al die bloedgeuren in de kamer zorgen ervoor dat ik mijn zelfbeheersing verlies. Mijn ogen flitsen naar Nightshade, maar het beeld wordt troebel.
    'Goedenavond,' groet ik hen met een kleine buiging, de lippen wat stijfjes op elkaar geperst door de intensiteit van de mengeling van bloed. Dit is de ergst denkbare situatie. Mijn keel is gortdroog.
    'Kan.. ik u wat.. drinken aanbieden?' vraag ik afwezig, terwijl mijn blik langer dan noodzakelijk op de hals van het slanke meisje blijft rusten. Ik slik. Het is.. prachtig. Nee. Nee, Ayaki! Ik schuifel dichterbij, stapje voor stapje. Ik wil het voelen... nee! Ik stop, draai me om naar de jongen wiens gezicht ik ditmaal wel kan zien. Het is de jongen die ik eerder tegenkwam.
    'Is uw hand enigszins genezen? Het spijt me voor mijn wangedrag.' Ik besluit alle schuld op me te nemen, als er al verdenkingen zijn. Als ik mocht, als ik groen sein had, had ik ze allemaal hier en nu afgemaakt.

    [ bericht aangepast op 12 sep 2012 - 21:58 ]


    No growth of the heart is ever a waste

    [Ehm zijn gezicht kan je wel zien.. Hij loopt zeg maar alleen in een broek..]


    Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you