[RPG] Alcatraz - Eight. - Speeltopics

Introduction.
Alcatraz is een eiland in de Baai van San Francisco, Verenigsde Staten. Het is geen groot eiland en daarom wordt het complete eiland gebruikt voor een gevangenis. Vandaar dat de naam van de gevangenis Alcatraz is.
Het is een van de beruchtste gevangenissen van Amerika. Niet alleen volwassenen worden er vastgehouden, ook jongeren moeten eraan geloven.
Er is geen gezondheidszorg, het eten is er slecht en er breken vaak ruzie's uit wegens discriminatie van rassen. De cipiers zijn eveneens vreselijk. De meeste zijn alles behalve vriendelijk en delen straffen uit voor het minste of geringste.
De jongeren houden zich in leven met de brieven van familie en vrienden die ze eenmaal per week krijgen, als hun familie überhaupt nog contact wilt houden. Voor sommige wordt het allemaal te veel, ze proberen uit te breken, maar komen niet verder dan de bossen van het eiland. Anderen leggen zich er bij neer en overleven, maar is dat wel de goede keus?
Alleen de sterkste overleven Alcatraz.

Environment.
Op het eiland staan twee gebouwen. Het cellencomplex en het gebouw voor de cipiers.
Het cellencomplex bestaat uit honderden cellen. Iedere cel is precies hetzelfde. De ruimte is een paar vierkante meter en de deur is van tientallen lagen ijzer, daar komt niemand doorheen. Op ooghoogte is er een luikje, waardoor de bewakers de gevangenen in de gaten houden. De gevangenen zitten met twee personen per cel. Ze hebben twee losse kamers, zonder ramen. In de ene staat een bank, tafel met stoel en en twee simpele bedden. De andere kamer is voorzien van een douche, wc en wasbak. Af en toe - Er zijn geen vaste tijden - mogen de gevangenen naar buiten. Er is geen streng toezicht, dus er ontstaan vaak conflicten.
De cipiers leven in uiterste luxe. Ieder heeft zijn eigen kamer met televisie en computer. Voor die mensen worden lekkere maaltijden gekookt door topkoks. Ondanks de luxe kunnen sommige het werk niet aan en verlaten het eiland per boot of helikopter. Dat is tevens ook de enige manier om het eiland te verlaten. Roeien heeft geen zin, het vaste land is te ver weg. Wanneer een gevangene ziek of ernstig gewond raakt, wordt deze aan zijn lot over gelaten of soms, in het uiterste geval naar een ziekenhuis op het vaste land gebracht.
De verdere omgeving van is voor het grootste gedeelte bos of grasvlakte.

Rules.
• 16+ is toegestaan.
• Speel realistisch. Wanneer dit niet gebeurt, wijs ik je erop.
• Minimaal 3 tot 5 regels.
• Alleen ik open nieuwe topic's of ik geef toestemming om het te doen.
• Naam veranderingen doorgeven.
• Als je afwezig bent voor een langere tijd, moet je het melden anders wordt je personage verwijderd.

Persons.
Jailers: (Totaal 10)
• Andrew Rayan Powell (Drew Foster) - Corallo
• Quinto Thomas Reynolds - Corallo
• Rhett Zane Colt - Cocon
Nog 2 mannelijke en 5 vrouwelijke cipiers.

Prisoners: (Totaal 14)
• Maya Juliëtte Adams - Aragog
• Nicole Joy Eastwood - Reyna
• Ruby Maeve Valentina - Cocon
• Luca Jones - Assassin
• Davy Ruben Carter - Corallo
• Tye Shade Steele - Cocon
Nog 4 mannelijke en 4 vrouwelijke gevangenen.

Cell Division.
Cell 1: Maya Juliëtte Adams, Nicole Joy Eastwood en Ruby Maeve Valentina.
Cell 2: Luca Jones, Davy Ruben Carter en Tye Shade Steele./blue]

Daily Schedule.
8.30 - 9.30 - Ontbijt.
12.00 - 13.00 - Middageten.
14.00 - 16.00 - Buiten.
18.00 - 19.00 Avondeten.

Have fun!

[ bericht aangepast op 26 sep 2012 - 22:21 ]

Quinto Thomas Reynolds.

Voordat ik me überhaupt kan realiseren dat mijn handen niet meer Luca's handboeien vasthebben, heeft hij me al tegen de muur gedrukt, met aan beide kanten van mijn hoofd één hand, waardoor het ijzer van de handboeien in mijn keel snijdt.
Wanneer hij een knietje tegen mijn geslachtsdeel zet, voel ik door mijn hele lichaam een pijnscheut gaan. Verdomme, Luca. Die krijg je nog wel terug.
"Dit houd je voor je, anders is dit de laatste keer dat ik je spaar, begrepen? De volgende keer als ik de kans krijg, grijp ik die en ik zorg dat je er niet levend vanaf komt!" gromt hij naar me, met zijn gezichts slechts op een paar centimeter afstand.
Ik wil antwoorden, maar door het verdomde ijzer drukt mijn keel dicht. In één beweging zet ik mijn handen op zijn schouders en zet ik met alle kracht af, zodat hij achteruit wankelt. Op dat moment grijp ik het ijzer van zijn handboeien en duw hem richting de isoleercellen.
"Ik hoop dat een nachtje isoleercel je enigszins kalmeert. Oh, en over je 'ongelukje' gesproken, dat blijft tussen ons. Als ik me tenminste niet verspreek," zeg ik met een triomfantelijke grijns.

(Als Quinto, Luca in de cel heeft, dan skip ik naar de volgende dag, oké?)

[ bericht aangepast op 15 sep 2012 - 17:51 ]

Aragog schreef:
Maya
Terwijl er ook bij hem een grijns rond zijn lippen voelde, trok hij me naar zich toe nadat hij zijn hand op die van mij legde.
Ik drukte een zacht kusje op zijn lippen. Want ja, ook ik kon zo af en toe teder en 'lief' zijn. Al verwachtte je het niet.

[Onderaan belandt. (:

Is goed, trouwens! ^^]

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Aragog schreef:
Maya
Terwijl er ook bij hem een grijns rond zijn lippen voelde, trok hij me naar zich toe nadat hij zijn hand op die van mij legde.
Ik drukte een zacht kusje op zijn lippen. Want ja, ook ik kon zo af en toe teder en 'lief' zijn. Al verwachtte je het niet.

(Ik knal zo ff een post neer dat hij in slaap valt. (: )

Corallo schreef:
(...)

(Ik knal zo ff een post neer dat hij in slaap valt. (: )

[Als het maar een beetje subtiel gaat, trololol.]

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

(Is goed. ^^)

Ruby Maeve Valentina, Morbid.
Ietwat verward kijkt Nicole op en fronst daarna lichtelijk, waardoor ik haar nieuwsgierig aankijk. In plaats van mijn vraag te beantwoorden, stelt ze er een terug. “Waar zijn Luca en Quinto?” Ik zucht, sla mijn been over het andere en kijk haar dan peilend aan. “Quinto is Luca wegbrengen naar zijn cel,” zeg ik dan, niet doorvragende hoe het nu met haar gaat. Ze leek te diep in gedachten hiervoor. Het duurt dan ook even voordat ze weer opkijkt, om nu wel antwoord te geven op mijn vraag – iets dat ik enkel kan accepteren. “Het gaat wel,” mompelde ze zacht, waarop ik knikte en haar nog ietwat peilend aankeek terwijl ik zacht zei: “Misschien kunnen we beter even wat gaan slapen, dan zullen we ons zeker iets beter voelen morgen.” Verklaarde ik, gaf haar een laatste blik en ging op mijn bed liggen om vervolgens net zo lang te woelen totdat ik goed lag. “Welterusten.” Fluisterde ik.

---

†

[Ik reageer zo, moet even boontjes doppen lol.]

---

Your make-up is terrible

Luca Jones

In één beweging zet hij zijn handen op mijn schouders en zet hij met behoorlijk wat kracht af, zodat ik verbaasd achteruit wankel. Op dat moment grijpt hij het ijzer van mijn handboeien weer vast en duwt hij me richting de isoleercellen.
"Ik hoop dat een nachtje isoleercel je enigszins kalmeert. Oh, en over je 'ongelukje' gesproken, dat blijft tussen ons. Als ik me tenminste niet verspreek." zet hij met een triomfantelijke grijns. Ik grom kwaad, nu heeft hij een middel om mij terug te pakken op alles wat ik hem ooit aan gedaan heb, en dat is nogal wat.
"Pas maar op met dat verspreken. Ik beloof je dat ik Nicole helemaal uitwoon als jij het niet voor je houd." antwoord ik ziedend, mijn rug doet nu zoveel pijn dat ik wel mee móet werken, naar de isoleercellen. God, dat is nog saaier dan mijn eigen cel, in mijn eentje.

---

Your make-up is terrible

Aragog schreef:
(...)
[Als het maar een beetje subtiel gaat, trololol.]

(Oh, god. Ik wil niet weten wat jij in je hoofd heb.)

Quinto Thomas Reynolds.

Luca gromt kwaad. "Pas maar op met dat verspreken. Ik beloof je dat ik Nicole helemaal uitwoon als jij het niet voor je houd," antwoord hij.
Daar heeft hij me. Nu móet ik mijn mond wel houden. "Blijf met je poten van Nicole af," snauw ik naar hem. "Ja, ze heeft me verteld wat er gebeurt is. Dat jij die fikken van je niet thuis kan houden," ratel ik door. "Je bent een vies, zielig mannetje, Luca,"
Ik zet mijn hand in het midden van zijn rug en geef hem een ruwe zet. "Aangezien we tekort isoleercellen hebben door het voedselgevecht van vanmiddag, zit jij bij een andere jongen in de cel. Hij heet Davy,"
Ondertussen open ik de deur van de isoleercel, maak ik de boeien van Luca los en duw hem naar binnen. "Slaap lekker," snauw ik.

Luca Jones

"Blijf met je poten van Nicole af." snauwt hij naar mij. Yes, bingo! Ik heb hem opnieuw, dit keer met een ander. Ik moet zachtjes lachen en kijk hem triomfantelijk aan.
"Ja, ze heeft me verteld wat er is gebeurd. Dat jij die fikken van je niet thuis kan houden. Je bent een vies, zielig mannetje, Luca." ratelt hij en ik lach opnieuw. Hij mag vinden wat hij wilt maar ik kom tenminste aan mijn trekken. Hij zet zijn hand in het midden van mijn rug en geef me een ruwe zet. Ik klem mijn kaken op elkaar, maar kan niet voorkomen dat er een pijnlijke grauw uit mijn keel komt.
"Aangezien we tekort isoleercellen hebben door het voedselgevecht van vanmiddag, zit jij bij een andere jongen in de cel. Hij heet Davy." Nu krullen mijn lippen alsnog omhoog.
"Dat zal geen probleem zijn." antwoord ik op een perverse toon. Quinto maakt ondertussen de deur van de isoleercel open, mijn boeien los en duw me naar binnen. Als ik geen last had van mijn rug, had ik me al omgedraait en hem mee naar binnen gesleept om wat te gaan doen, maar dat gaat niet door.
"Slaap lekker." snauwt hij en ik grijns alleen maar.
"Dank je wel, Quinto. Jij ook, lekker dromen hé." antwoord ik en ik draai me om, zodat ik mijn celmate kan zien. "Goedenavond." zeg ik.

---

Your make-up is terrible

Volledige naam: Davy Ruben Carter.
Bijnamen: Dave, Ruben.
Geslacht: Mannelijk.
Leeftijd: Zeventien.
Karakter: Simpel, verlegen en normaal, maar na zijn misdaad is hij compleet veranderd en heeft hij een hekel aan iedereen die de orde handhaaft. Nu is hij onhandelbaar en heeft tegen iedereen een grote mond, maar af en toe keert het simpele, verlegen jongetje terug.
Uiterlijk:

Davy heeft een vrij bleke huidskleur, lichtbruin haar, grijze, sombere ogen en bleke lippen. Hij heeft een tengere bouw, maar is desondanks nog behoorlijk sterk. Op zijn rug en bovenarmen zitten een aantal tatoeages.
Misdaad: Het telen, klaarmaken, inpakken en smokkelen van drugs.
Extra: -

Nicole Joy Eastwood
Ruby kijkt me wat onderzoekend aan. 'Misschien kunnen we beter even wat gaan slapen, dan zullen we ons zeker iets beter voelen morgen,' zegt ze dan en ze gaat in haar bed liggen. Ik knik en trek de dekens strakker om me heen. 'Welterusten,' fluistert Ruby. 'Slaap lekker,' mompel ik terug waarna ik met mijn rug naar haar toe ga liggen zodat ze mijn gezicht niet kan zien. Ik bijt op mijn onderlip als ik merk dat die begint te trillen. Er beginnen tranen over mijn wangen te lopen maar het lukt me er voor te zorgen dat er geen geluid over mijn lippen komt. Mijn ogen dichtdoen helpt niet, dan zie ik alleen maar de beelden van vanochtend weer terug. Dit wordt een slapeloze nacht.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

(Omg, ik wil Morbid haar echt gewoon laten helpen of zo..)

---

†

Davy Ruben Carter.

In het hoekje van de isoleercel lig ik te maffen, totdat een van die cipiers zo nodig de cel moet openen. Ik wil wat schreeuwen, maar er komt alleen een schor gemompel uit mijn keel. Waarschijnlijk heb ik liggen snurken en is mijn mond daardoor droog geworden, of zoiets.
Plotseling hoor ik een stem die me niet bekend voorkomt. "Goedenavond,"
"Ook goedenavond," groet ik de jongen, terwijl ik rechtop ga zitten. Het licht in de cel is enkel een kleine schemering van de gloeilamp. Daardoor kan ik enkel wat omtrekken zien, maar niet zijn gehele gezicht.
"Wie ben jij?" rolt er direct over mijn lippen.

Quinto Thomas Reynolds.

Wanneer ik de deur gecontroleerd heb, loop ik terug naar cel van de dames. Ik klop eerst even op de deur om deze vervolgens te openen. Direct zet ik het licht aan, maar als ik Ruby en Nicole op bed zie liggen, doe ik deze meteen weer uit. "Sorry," mompel ik gedempt, terwijl ik naar Maya's bed loop. Ik ga daar liggen en zeg; "Welterusten," Tegen Ruby en Nicole.

Luca Jones

"Ook goedenavond." groet hij, waarna hij rechtop gaat zitten. Inschattend kijk ik hem aan, een klein, tenger jongetje. Ik lach zachtjes, serieus? Is Quinto helemaal gek geworden? Misschien doet hij het wel expres en wilt hij dat ik hem iets aandoe waarna ik overgeplaatst of iets dergelijks word. Echt iets voor hem.
"Wie ben jij?" vraagt hij direct en ik trek vermakelijk mijn wenkbrauw omhoog.
"Ik ben Luca en jij ligt op mijn plek." antwoord ik hem simpel. Deze isoleercellen zijn niet berekend op meer dan één persoon, waardoor er zich maar één bed bevind. "Opzouten." snauw ik dan. Mijn rug wilt rust, ik heb geen zin in gedoe nu.

---

Your make-up is terrible