[RPG] Alcatraz - Eight. - Speeltopics

[ bericht aangepast op 26 sep 2012 - 22:21 ]

Lahey schreef:
(...)


[Nee, maar bij de cel indeling wel ;p]

(Oh, god. Nu mag ik.. >.< )

Andrew Rayan Powell (Drew Foster).

Nadat ze me nog even verwend had, haalt ze mijn paal lid uit haar bek mond, schenkt me een uitdagende, geile opgewonden blik en laat haar tong langs de rest van mijn geslachtsdeel glijden (Dit hou ik toch even netjes..), richting de kop van mijn penis eikel. Vervolgens geeft ze een lading kusjes rondom mijn lid.
Er komt een grijns op mijn gezicht, terwijl ik mijn handen bij Maya's heupen zet. Ik til haar op, leg haar op de bank neer en ga voorzichtig op haar onderbenen zitten. Mijn handen laat haar string slipje helemaal naar beneden zakken. Vervolgens duw ik mezelf iets omhoog en schuif haar slipje over haar voeten heen en laat deze met een sierlijke boog op de grond belanden. Terwijl mijn handen over haar buik gaan, laat ik mijn tong de weg richting haar geslachtsdeel verkennen (Ook dit hou ik netjes).

(Oh. En ook mijn post had erger gekund.)

[ bericht aangepast op 29 aug 2012 - 17:16 ]

[Dit had ik nou nooit achter jou gezocht Maartje, haha]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

[Hahaha, genius.]
Maya
Dit keer was ik degene die nu op de bank lag. Ik voelde zijn handen langs mijn slipje, en langzaam duwde hij deze naar beneden. Het volgende moment lag het op de grond en zijn tong die ik op de oppervlakte van mijn huid voelde veroorzaakte aangename kippenvel.
Mijn ademhaling was iets versneld door zijn aanrakingen en ik beet zachtjes op mijn onderlip.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Lahey schreef:
[Dit had ik nou nooit achter jou gezocht Maartje, haha]

(Ik lijk braaf, maar stiekem.. Wie weet.. ^^
Nee, joke. Ik ben ook heel braaf, met een puberbrein. )

[Ik ben terug! Internet was daar gewoon kut. Ik kon amper verbinding maken en dan hooguit één pagina laden. Ik vind het echt lief dat jullie gewacht hebben!]

Luca Jones

Ruby trekt arrogant haar wenkbrauw op. "Bezig, seriously? Met plannen te beramen hoe je nog meer meisjes kunt vermoorden zeker?" zegt ze spottend.
"Nu ik weer terug ben, zul jij géén enkel meisje meer pijn doen." zegt Quinto vervolgens fors. "Op welke manier dan ook." Hij staat op en doet een paar stappen mijn kant op waardoor ik me verdedigend opstel. "En als je je nu af wilt reageren op mij, ga je gang. Als je maar van Nicole en Morbid afblijft." Ik krijg de neiging om te lachen en hem te wijzen op te laatste keer dat we gevochten hebben maar ik houd me nog even in, vooral omdat ik gestoord word door Nicole's zachte stem.
"Niet doen Quinto." mompelt ze zacht. De volgende die mijn aandacht afleid is de donkerharige Ruby. Er staat een vreemde uitdrukking op haar gezicht die ik niet helemaal kan plaatsen. Het lijkt zelfs misplaatst op haar gezicht, die ik alleen nog maar arrogant of woedend gezien heb.
"Morbid..." mompelt ze. "Ik kan prima voor mezelf zorgen, but thanks anyway. En jij blijft inderdaad gewoon met je fikken van me af, tenzij je, je geslachtsdeel wil missen en een paar gebroken botten wil hebben." glimlacht ze nep en liefjes naar mij. Dit keer begin ik hard te lachen en kijk ik van Ruby naar Quinto.
"Serieus? Menen jullie dit nou?" Ik lach nog eens uitbundig en gooi ondertussen mijn hoofd in mijn nek. Met mijn handen sla ik op mijn benen en raak ik weer uitgelachen, waardoor ik nagrinnik en naar Ruby kijk met een scheve grijns op mijn lippen.
"Jij, die al helemaal hoteldebotel reageert omdat Quinto hier jou Morbid noemt." Mijn ogen met pretlichtjes erin glijden naar Quinto. "En jij, die niet voor niets zo lang afwezig bent geweest. Ik wens jullie veel succes. Maar vergeet niet, Quinto, als jij je nu opoffert en datzelfde nu weer gebeurt, heb ik opnieuw vrij spel op iedereen hier. En ik zal er dit keer wat extra gebruik van maken." Ik geef hem een knipoog en lach nog even zacht. Ik voel me absoluut niet bedreigt door deze twee.

Your make-up is terrible

(Wat is de volgorde? Nikki > ik > Maartje > Cheryl? Ten minste, dat maak ik op uit de eerdere posts. Alleen ik ben wel voor Nikki geweest, dus Cheryl mag wel reageren.
Btw Nikki, hoe was je weekje? Haha.)

Quiet the mind, and the soul will speak.

[Ik heb niet echt iets om op te reageren dus de volgende mag wel]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

(Dat word dus op Maartje wachten, aangezien ik al voor Nikki gereageerd heb. Of ik reageer, dan Cheryl en dan wachten we op Maartje.)

Quiet the mind, and the soul will speak.

[Ik moet trouwens over een uurtje weg en ben pas om 11 uur weer thuis, ik hoop dat jullie dan het geduld hebben om even te wachten ^^]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

[Mehehe, warm. Heerlijk warm. Maar ik ben nog altijd wit. Jullie mogen trouwens lekker de volgorde bepalen.]

Your make-up is terrible

(Cheryl, for sure wachten we, maar als Maartje om die tijd online komt, mag zij dan eerst van jou reageren of wil jij dan?
En Nikki, ik heb dat ook, hahaha. Dan blijf ik gewoon wit als het warm is, of rood, maar dat kan ook komen omdat ik niet tegen de zon kan.)

Quiet the mind, and the soul will speak.

[Maartje mag dan wel eerst]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

[Ik kan er wel een beetje tegen, maar daar kan j niet zo in de zon liggen, dan word je een kreeft. o.o Elke dag een beetje. Toch blijik nog redelijk wit terwijl de rest best bruin is.
En natuurlijk wachten we! Jullie konden een hele week op mij wachten dus dan lukt dit ook wel.]

Your make-up is terrible

Ruby Maeve Valentina, Morbid.
Opeens begint hij hard te lachen, kijkt hij van mij naar Quinto. Ik vraag me af wat er zo verdomde grappig is, want ik meen het, hij zal echt wat gaan missen als het gebeurd. “Serieus? Menen jullie dit nou?” Dat bedoel ik…
Ik keek toe hoe hij nog eens uitbundig lachte, waarbij hij zijn hoofd zelfs in zijn nek gooide. Zo grappig vindt hij het dus? Ik wel hem nog wel eens zo zien lachen als het daadwerkelijk gebeurd, goh, wat wil ik die grijns dan van zijn gezicht afzien! Met zijn handen slaat hij op zijn benen en wanneer hij uitgelachen raakt, grinnikt hij nog iets naar en kijkt vervolgens naar mij met een scheve grijns op zijn lippen. Nu gaat het komen hoor.
“Jij, die al helemaal hoteldebotel reageert omdat Quinto hier jou Morbid noemt.” De verwarde, maar boze blik die ik op mijn gezicht had gehad, verzachtte even verdrietig. Kort keek ik uit mijn ooghoeken richting Quinto. Hoteldebotel? Ik dacht het niet, eikel dat het is. Mijn blik verharde vervolgens weer, waardoor er een moordende blik in mijn ogen lag wanneer ik terug naar Luca keek. “Eikel.” Siste ik zachtjes naar hem en mijn lippen werden een streep.
Zijn ogen waren pretlichtjes geworden en gleden naar Quinto. “En jij, die niet voor niets zo lang afwezig bent geweest. Ik wens jullie veel succes. Maar vergeet niet, Quinto, als jij je nu opoffert en datzelfde nu weer gebeurt, heb ik opnieuw vrij spel op iedereen hier. En ik zal er dit keer wat extra gebruik van maken.” Hij geeft hem een knipoog en lacht nog even zacht, waardoor ik kan veronderstellen dat hij zich totaal niet, in het minste zelfs, bedreigt voelt door ons. Wacht maar, Luca… wacht maar. Jij mag wel lachen om mijn bijnaam, maar je kent me niet, als je dat wist, zou je anders piepen.
Met elk woord dat hij zegt, irriteer ik me meer en meer – voel ik de woede in mijn bloed opborrelen. Abrupt loop ik dan ook naar hem toe, pak hem stevig bij zijn kraag en gooi hem weer hard op de grond, waarna ik laag op zijn middel ga zitten, zijn benen met mijn benen in controle houd en mijn hand stevig om zijn keel zet. Er straalt een zekere vlammende woede in mijn ogen door wanneer ik dit doe en met mijn andere hand probeer ik zijn polsen bij elkaar te houden. Mijn nagels zet ik in zijn huid. “Reageer niet alsof je alles bent en houd je gedeisd, of er zal binnenkort een moord gepleegd zijn.” Siste ik hem terwijl ik hem nog steeds woedend aankeek. Mijn ademhaling was kort, gesneld, vanwege de woede die er in mij huisde. “Beter houd je Drew er buiten, want zonder hem kan je natuurlijk niet hé.” Knarsetandde ik, mijn vingers nog steviger om zijn nek geklemd. Ik hield me nu nog zwaar in, maar dat kon elk moment veranderen.

Quiet the mind, and the soul will speak.